"VAterkrant
'Huis bij de sluis' herrijst in oude
luister
VERKtRKfKïïüKïïm
Bakkie in veilige Haven
Pech op de waterweg
lestemming: Hoogmade
Het mooie kontje van Van Wijk
26 JULI 1994
978
Zware golfslag op het Braassemermeer. Maar geen nood: er is een
uitwijkplaats. Café De Haven aan de Noordkade in Roelofarends-
veen. Een echt bruin café, zeg maar donkerbruin. Pluchen kleedjes
op de tafel. Reclameplaten van vlak na de oorlog die melden dat de
smaak en de kwaliteit van het bier als van voor de oorlog zijn. An
jers in een vaasje, anjers die Prins Bernhard zo op zijn revers zou
spelden.
C.W. de Konink drijft dit etablissement vanaf 1976. Samen met zijn
\touw, die een dochter is van de vorige eigenaar. Ze heeft haar
n leren kennen toen hij als metselaar 's ochtends hier een bak
kie kwam doen. En van het één kwam het ander.
De Haven moet het in de zomer vooral hebben van passanten, al
heeft het café ook vele stamgasten. Er komt over het algemeen een
wat jonger publiek. De echte oude knarren leven niet meer. „Die
oude Veners konden behoorlijk drinken", zegt C.W. de Konink.
„Dat was onvoorstelbaar. Maar dat was de generatie voor ons. Nu
komen er veel jonge mensen, die een biljartje leggen of dart spe
len."
Vroeger zat de zaak vol met vissers. Die kwamen dan in het week
einde van heinde en verre naar De Haven toe. 's Nachts bleven ze
op de kleine zolderverdieping slapen. „En dan gingen ze met
tassen vol vis weer in de bus naar huis", zegt C.W. „Stinken dat dat
deed! Maar de laatste tijd wordt er niet meer zoveel gevist. Het lijkt
wel alsof de jeugd er niet meer zoveel belangstelling voor heeft. Zelf
vis ik nog regelmatig. Heerlijk, vroeg van huis, en dan luisteren hoe
de natuur ontwaakt. Je ziet de visjes uit het water opspringen,
prachtig."
CEES VAN HOORE
Daar dobber je dan op het midden van de plas. Donkere wolken
pakken zich samen boven je boot. De hele dag heeft-ie zijn ver
trouwde gepruttel laten horen maar nu laat-ie het afweten. Wat er
aan de hand is? Ja, dan had je maar naar de LTS moeten gaan en
niet naar de universiteit, amice!
Wat te doen bij pech op de waterweg? Als je op het land panne
krijgt met je auto, bel je even de ANWB. Kan dat ook op het water?
ANWB-voorlichter Monique van Daalen: „Als je pech hebt, kun je
de ANWB bellen. Dan krijg je advies. Maar we gaan niet naar de
mensen toe, nee. Ze moeten op eigen kracht aan de kant zien te
komen. Meestal lukt dat ook wel. Want de mensen op het water
helpen elkaar. Echt waar. Er is altijd wel iemand aanwezig die de
ander op sleeptouw wil nemen."
Positief geluid. Je zou haast wensen dat Nederland onderliep.
CEES VAN HOORE
Gestolen boot zonder motor teruggevonden
Een uit de jachthaven aan de Poeldijk in Rijpwetering gestolen
speedboot is zonder de kostbare buitenboordmotor terugge
vonden. De dieven moeten tussen vorige week vrijdag en afge
lopen zondag hun slag hebben geslagen. Kort nadat de boot
gisteren als vermist werd opgegeven, werd het vaartuig 'motor
loos' aangetroffen.
ACTIE
ZUYDTWIJCK
De actie voor een nieuwe motor
van de Zuydtwijck, het schip
van het gelijknamige Leidse
Verpleeg- en verzorgingstehuis,
loopt goed. De eerste
geldbedragen zijn binnen op de
speciale Leidsch Dagblad-giro
(57055, t.n.v. Houdt de MS
Zuydtwijck in de vaart). Veel
bedrijven reageren positief op
verzoeken om financiële
bijdragen.
Maar ook particulieren trekken
de portemonnee, zoals B.
Groenewegen, oud-schipper te
Leiden. Samen met zijn broer
voer hij jarenlang papier naar
het Leidsch Dagblad. „Het is
prima initiatief', aldus
Groenewegen, die 210 gulden
gaf voor de nieuwe motor.
Inmiddels is er ruim 3.000
gulden binnen op de speciale
giro. Er is zo'n 15.000 gulden
nodig.
OP ZOEK NAAR EEN NIEUWE KEUKEN
VRAAG GRATIS ONS NIEUWSTE
HANS VERKERK MAGAZINE
T.W.V. 8,75 AAN.
Vul op deze bon uw/iaam en adres in
en stuur deze bon in een envelop zonder
postzegel naar: Hans Verkerk keukens
t.a.v. Magazine-Service
Antwoordnummer 18001
2410 VL Ter Aar
Naam:
Adres:
Postcode:
Woonplaats:
Tel.nr.:
40 KEUKENFILIALEN IN NEDERLAND EN BELGIE
Regionale verwachting
voor woensdag 27 juli 26 graden
k •••-./
WATER
ROUTE
e boot van het Leidsch Dag-
ad vaart vandaag in de omge-
ng van Hoogmade. Morgen
ordt koers gezet naar Leider-
Wie tips heeft voor de be-
kan bellen naar het
speciale telefoonnummer op de
redactie van het Leidsch Dag
blad: 071-'356401 of rechtstreeks
met de schipper aan boord: 06-
52801476.
AGENDA
LOGBOEK
laandag 25 juli, Wijde Aa
en repeterend hoogtepunt in
et leven van een zeeman is het-
innenlopen van een vreemde
aven. Na weken te hebben
indgedobberd in een wereld
ie alleen uit water lijkt te be-
taan, glijdt het schip jnet een
acht dreunende dieselmotor
e oosterse mystiek van Yoko-
ama, de voordurende dreiging
an Tanger en de bedrijvigheid
jan Sjanghai binnen,
elf waren we de afgelopen
'eek in Alphen aan den Rijn.
an een landrot ooit beseffen
'at het is om de miljoenen li-
1 irs water van een Wijde Aa of
en Braassemermeer achter je
e laten, om na enkele kilome-
- ;rs Woud - en Heimanswete-
ing de vertrouwde pieren van
et jachthaventje te zien, opdoe-
v ten? Dan is daar weer dat ste-
eotype, maar altijd weer ont-
oerende beeld van de vrouwe-
jke redactrice die het zakdoek-
tevoorschijn haalt, de stagiair
ie verlegen op zijn duffelse trui
lijt en de schipper, ach ja, zelfs
Ie schipper die als een reiger
7 net angina het brok in zijn keel
-vegslikt. De koelbox is leeg, de
chijfjes meloen reeds lang ver-
irberd, maar net voordat dorst
n scheurbuik de bemanning
O.'an de Leidsch Dagblad-boot in
lun greep krijgen, is daar de
wal.
0- iijna een week lang waren we
n Alphen te gast (zo voelde dat
0 enminste) van havenmeester
iVillem Bezuijen, een voormali-
;e bootsman op de grote vaart.
Villem had de grootmoèdig-
[t eid om ons als collega-varens-
;ezel te behandelen. De eerste
;eren dat hij het getob aanzag
3c i
om de - in onze ogen - onmoge
lijk korte draai naar het akelig
nauwe boxje met de motor in
zijn achteruit te maken, bracht
hij de beheersing op om onbe
wogen te blijven kijken. Hij be
aamde slechts wat we wilden
horen: dat het inderdaad knap
lastig is om met een boot die al
leen stuurt op de schroef, met
lage snelheden te manoeuvre
ren. Hij leerde ons het trucje om
met een touwtje om de afmeer-
paal toch een haakse bocht te
maken. En na het de volgende
dag nog een keer aangekeken te
hebben, liet hij subtiel weten
dat het veel makkelijker te be
reiken plekje aan het begin van
de haven - direct naast zijn boot
- voor ons beschikbaar was zo
lang we in Alphen bleven. Zo
gaan zeelui met elkaar om.
Willem heeft me voorspeld dat
het misschien even kan duren,
maar dat zelfs ik op den duur
met het draaibare schroefje
moet kunnen lezen en schrij
ven. En waarachtig, vandaag, op
onze één-na-laatste-dag in Al
phen, vaar ik het haventje bin
nen, laat de schroef achteruit
slaan, voel het achterschip weg
draaien, gooi het roer helemaal
om, schakel vooruit en maak de
haakse bocht van 90 graden
naar de aanlegsteiger zo soepel
dat de drie redactie-landrotten
aan boord niet in de gaten heb
ben dat hier iets bijzonders
wordt verricht. Ik kan schrijven
met een bootje! En Willem, in
zijn glazen huisje bij de ophaal
brug, moet die eerste hanepo-
ten hebben kunnen ontcijferen.
Zeelui hebben daar oog voor.
DICK VAN DER PLAS
Zo had hij gisteren moeten poseren in de rubriek Waterstaat, schipper
In en havenmeester Willem Bezuijen aan boord van zijn 'Godefriedus'.
|rDoor een technische fout haalde hij de krant niet. Vandaag (in meerdere
opzichten, zie ook het Logboek) wèl. foto hielco kuipers
foto ben de bruyn
nog niet gevallen. Joy en Alex
willen dat graag zo houden.
DORITH LIGTVOET»
Niemand zag er heil in om het
oude sluiswachtershuisje in
Roelofarendsveen op te knap
pen. Sloop het maar, was de al
gemene opinie toen het wo
ninkje een jaar lang leeg had ge
staan. Maar op dat moment
kochten rvvee jonge 'Veners' het
pandje. Ze zijn van plan om het
in authentieke staat op te knap
pen.
Joy van der Zwet en Alex van
der Poel staan voor het immen
se karwei van een bouwval weer
een huisje te maken. Van het
120 jaar oude huisje staat in
middels alleen de voorgevel met
de schitterende glas-in-
loodraampjes nog overeind. De
rest is met de grond gelijk ge
maakt. „Dat was noodzakelijk,
want het huisje had scheefge
zakte muren en alle balken wa
ren verrot", meldt Van der Poel.
Het pandje was ook niet onder
heid, iets wat Alex inmiddels
heeft laten doen.
Joy en Alex geloven er heilig in
dat het huisje over twee jaar zo
wel van binnnen als van buiten
weer een foto waard is. Joy
toont een oude ansichtkaart
waarop de sluiswachterswoning
in volle glorie prijkt. „Zo zal het
er straks weer uitzien", meldt ze
beslist. De oude pomp komt te
rug in de keuken en ook de
schouw krijgt weer een mooie
plaats. Zelfs de oude wc - een
onvervalste poepdoos - zal glo
rieus terugkeren. Voor de sier,
wel te verstaan, want het huis is
straks van alle gemakken voor
zien.
Alex van der Poel en zijn com
pagnon Johan Hoogenboom
hebben ondertussen nog heel
wat werk te verstouwen. Zij zijn
momenteel met de vloer bezig.
Joy en de beide vaders zijn in
geschakeld voor het afbikken
van steentjes en andere voorko
mende werkzaamheden.
Het opknappen van de woning
is rendabel doordat Alex met
zijn compagnon een restaura
tiebedrijfje heeft. Het opknap
pen van huizen is hun dagelijks
werk. Alleen de bouwmaterialen
hoeven dan ook te worden be
taald. „Anders was het niet te
doen geweesfzegt Van der
Poel eerlijk. „We steken hier al
onze vrije tijd in."
De mannen hopen dat de bui
tenkant van het huisje voor het
invallen van de winter klaar is.
Of dat lukt is onzeker, want het
opknappen van het 'huis bij de
sluis' moet naast het gewone
werk gebeuren. Daarna zal het
sowieso nog een jaar vergen om
de binnenkant af te werken. En
Joy meldt vrolijk dat het schuur
tje naast het huis een jaar later
op het programma staat. „Als
we weer genoeg geld hebben
gespaard."
Verbouwingen wallen nogal
eens leiden tot crisissituaties in
relaties. Hoe zit dat met dit jon
ge stel? Joy en Alex grijnzen als
dit onderwerp ter sprake komt.
„We zijn gewaarschuwd, maar
we wonen allebei nog thuis. Als
wij het werk zat zijn, gaan we
naar huis en staat het eten
klaar. Dat scheelt", zegt Joy.
Van der Poel en zijn compag
non hebben nog ruim 3,5 week
Bouw van Wijk in zijn '830': „Er zijn mensen die zeggen: en hoe moet dat
Dan zeg ik: mevrouw, met regen moet u gewoon thuisblijven."
De bouwer van de 'Mercedes
onder de sloepen' is in alle op
zichten een perfectionist. Wil
niet op de foto als.de vlag op
zijn boot een halve slag om de
stok is gedraaid. Stapt even later
resoluut aan wal om een dek
bed uit beeld te verwijderen.
Evenals zijn vermaarde sloepen
wil Bouw van Wijk zijn foto tot
in de puntjes verzorgd hebben.
„Kijk, hier groeien ze", zegt Van
Wijk in zijn scheepswerf aan de
Hosangweg te Woubrugge. Hij
streelt een in aanbouw zijnd
bootje liefkozend over de flan
ken. Veel sloepen zijn'wiebel -
dingen', zegt hij. Een echte 'Van
Wijk' is daarentegen een heel
stabiele boot. „Ze hebben een
mooi rond kontje en een paar
goede benen onder het lijf. Aan
.de voorkant zijn ze slank, daar
achter breder."
De Van Wijk-boten hebben een
lange geschiedenis. De grootva
der van de huidige bedrijfsleider
opende in 1847 de eerste
scheepswerf. Een bedrijf dat uit
sluitend visserijvaartuigen
maakte. In 1930 opende de va
der van Bouw van Wijk de eer
ste jachtwerf. De sloepen zoals
de huidige eigenaar ze aflevert,
worden sinds zes jaar in serie
gemaakt. Niet meer van hout,
maar van polyester.
De Van Wijk-sloep is niet zel
den een extraatje voor rijke
Randstedelingen. Bezitters van
een peperdure zeilboot, die
daarnaast nog een eenvoudig
'bijbootje' willen hebben. „Ik
heb klanten die meedoen aan
het grote luxe gebeuren en er
sloep bij willen voor het spe
levaren in de Randstad."
Een eenvoudig bijbootje dat
evenwel niet goekoop is, maar
wel van alle gemakken voor
zien. Mooi afgewerkt met teak
houten stoelen, een buiskap om
bij onverwachte regen te kun
nen schuilen, een satelliet-navi
gator en een fish-finder
(doorkijkruitje op de bodem
van de boot).
Dat laatste heb je als schipper
op de Zuidhollandse wateren
niet snel nodig. Maar zo'n luxe
snufje hoort er in een showboot
gewoon bij. Van Wijk snapt dat
wel. „Je moet een global posi
tioning system hebben om mee
nou met regen in zo'n open boot?
FOTO BEN DE BRUYN
te kunnen praten met vriendjes
in de Kaagsociëteit. Want die
hebben er allemaal wel één. En
als jij er dan geen hebt, ben je
snel uitgepraat."
Joop van den Ende is één van
die-bemiddelde klanten die bij
Van Wjk een sloep in bestelling
heeft. De mediatycoon wil een
'Van Wijk 21' (vanaf 55.000 gul
den) hebben voor het transport
van televisie-bekendheden tij
dens de komende Sail Amster
dam, in 1995.
Zelf vaart Van Wijk in een '830'
(vanaf 100.000 gulden). Een lan
ge, brede sloep waarmee hij
over de Woubrugse Woudwete
ring manoevreert als ware het
een Fiat Panda. De familie Van
Wijk doet dan ook alles met de
boot. Gaat per sloep nar de bak
ker en de slager. „De sloep is
een rage geworden. De mensen
willen ineens weer in een open
boot. Er zijn natuurlijk ook
mensen die zeggen: en hoe
moet dat nou met regen? Dan
zeg ik: mevrouw, met regen
moet u gewoon lekker thuisblij
ven. Dan moét u helemaal niet
gaan varen."
Alleen de voorgevel van het sluiswachtershuisje staat nog overeind
vakantie om aan het pandje te
werken. Wat ze zo snel mogelijk
willen doen is het opzetten van
de muren. Hierdoor kunnen be
zoekers minder makkelijk naar
binnen gluren. „Iedereen komt
nu kijken en vraagt waarmee we
bezig zijn. Leuk allemaal, maar
het houdt het werk natuurlijk
wel op."
Voor de toeschouwers is het
misschien maar beter zo.
Rondom het huisje bevindt zich
namelijk een greppel. Hoewel
die met rood-witte linten is af
gezet, zijn er al vier belangstel
lende Veners met fiets en al in
beland. Gewonden zijn daarbij
I
O
