iVan amateurbokser naar sprintkanon reputatie op nk
Weinig topsporters
bij de NK zwemmen
K
Chester Marsman succesvol op NK zwemmen
Maase bevestigt
Alphians op dreef
Sport
Leidse Studenten afgedroogd
ATERDAG 16 JUL11994
19
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071 -356464, PLV.-CHEF ROB ONDERWATER, 071 -356463
Regilio van der Vloot nationaal kampioen 100 meter
tel
Lii|n een nog niet zo ver verleden mepte hij zijn tegenstan
ders murw. Tegenwoordig sprint hij de concurrentie aan
^ort. Regilio van der Vloot (29) is een explosief persoon
tje. Een robuust, musculair lijf, een krachtige pas en een
stalen wil. Als amateurbokser joeg de sportman uit
v^leemskerk alleen al met zijn angstaanjagend uiterlijk de
Jtegenstanders uit de ring.
iSEN FRANS DREISSEN
|afcpd-verslaggever
Angsthazen waren het. Opeens
j lurfde niemand meer." Óp de
e( jeduidend minder gewelddadi
ge atletiekbaan vond het sprint
canon een nieuwe uitdaging en
:aapte hij zaterdag op de val-
:eep (Nederlands kampioen 100
neter in 10.41 seconden) tevens
•en EK-retourtje naar Helsinki
>p. „Een kwestie van volhou-
len, discipline, hoop en ge-
oo f."
Regilio van der Vloot en de
Arubaan Miquel Janssen laten
iet Nederlands sprinthart bij de
nannen na jaren weer eens wat
ineller kloppen. Eind jaren
:achtig was het de geblokte
ichmed de Kom (recordhouder
[net 10.25 en 20.60) die nog
i/oor een uitschieter zorgde.
paarna werd het akelig stil. Nu
iient Van der Vloot zich opeens
tan en schrapt Miquel Janssen
net 20.59 seconden het natio-
ïale record van De Kom op de
iubbele sprint uit de boeken.
„Beide lopers maken progres-
;ie en hebben het vermogen om
'.eer hard te lopen. Zeker Mi-
juel Janssen heeft capacitei-
en", zegt sprintgoeroe Henk
Craaijenhof over zijn nieuwe
tupil. „Ik verwacht dat hij bin-
len een jaar onder de 10.20 op
ie 100 meter loopt. Hij heeft die
ypische sprintspiervezels. Bij
warte jongens komen die bij 1
ip de 200 voor, bij blanke lo-
>ers slechts bij 1 op de 1000."
anssen, 23 jaar, geboren op
biiba en woonachtig in Am-
terdam had op de 200 meter
?n tegenwind van 3,9 m/s en
kende zich al rijk. „Een tijd
kan 20.10 op de 200 meter moet
mjnogelijk zijn." Op de EK ont
breekt Janssen echter, omdat hij
de afgelopen jaren namens Aru
ba startte en daarmee zijn se
lectie voor de Nederlandse
ploeg verspeelde.
Regilio van der Vloot is een laat
bloeier. Zes jaar geleden begon
hij met spurten en onderhand
heeft hij een Nederlandse titel
op de 100, 200 en 400 meter
achter zijn naam. En dat terwijl
sprinten toch een kunst is die
vele jaren van training vergt. De
internationale top is voor de
parttime kracht op de afdeling
fysiotherapie van revalidatie
centrum Heliomare in Wijk aan
Zee nog ver weg (een halve se
conde, oftewel vijf meter), maar
de aansluiting met Europa
lonkt. „Ik ben er natuurlijk nog
lang niet. Maar het begin is er.
Ik heb een ticket naar Helsinki
op zak. Dat was mijn doel.
Noem het gerust ook mijn
doorbraak." De eerste rake klap
is uitgedeeld.
Tranen waren er bij Nellie
Cooman. 'Nel zorgt toch altijd
weer voor een klein wondertje'.
Zelfs trainer Henk Kraaijenhof
was verbaasd over het sprintge-
weld dat Cooman ontketende.
De Europees indoorkampioene
werd voor de vijfde maal in zes
rechtstreekse confrontaties ge
klopt door Jacqueline Poelman
(11.33 seconden), maar be
machtigde met 11.39 seconden
wel nog snel een EK-ticket. „En
dat met slechts zes weken trai
ning," sprak Cooman voldaan.
„Ik heb haar weer aan het trai
nen gezet, anders was ze nou
nog steeds bezig geweest met
het openen van winkels",
bracht Kraaijenhof de nuances
aan.
Vorige week nog wilde
Cooman stoppeQ en met vakan
tie. De moed was haar door
chronische* knieklachten min of
meer in de sprintschoenen ge
zakt. Maar onder het motto niet
geschoten is altijd mis, ver
scheen ze in Assen toch aan de
start. „Vanaf nu is het trainen.
Jacqueline Poelman (rechts) loopt op de 100 meter de A-limiet voor het EK en laat hier Nelli Cooman achter zich.
Keihard werken. Want ik wil in
Helsinki in de finale komen",
sprak Cooman nogal theatraal.
Elly van Hulst was op de 3000
meter nauwelijks vooruit te
branden. Ze pakte zilver
(9.22.43) achter Koens, die zich
met de titel (9.09.84) verzekerde
van EK-deelname. Van Hulst,
die eerder in Rome aan de li
miet dacht te hebben voldaan
totdat een correctie op de uit
slag kwam, zal in Helsinki ont
breken. Waar de sprinters ein
delijk een doorbraak hebben
geforceerd, lijkt het afscheid van
Elly van Hulst van de internatio
nale topatletiek nu een feit.
Ellen van Langen (vrijdag ge
lopen in Londen) en Erik de
Bruin (heup/hamstringblessu
re) kwamen bij de NK niet in
actie.
Ploeg
De ploeg voor de Europese
kampioenschappen in Helsinki
(7-14 augustus) is tijdens de NK
uitgebreid met vier personen.
Dat betekent dat er over twee
weken 24 atleten en atletes naar
de Finse hoofdstad zullen afrei
zen. Het is de grootste ploeg
sinds de EK van 1978 in Praag
(27 deelnemers). Drie atleten
(Jongmans, Koens en Van der
Vloot) koppelden in Assen een
nationale titel aan een eerder
gelopen B-limiet. Nelli Cooman
werd aangewezen omdat ze
rechtstreeks voldeed aan de A-
limiet.
Het EK-gezelschap bestaat bij
de vrouwen uit Jacqueline Poel
man (100/200/4x100), Nelli
Cooman (100), Claudia Elissen
(4x100), Karin de Lange (4x100),
Monique Bogaards (4x100), An-
gelique Smits (res. 4x100), Ellen
van Langen, Ester Goossens,
Stella Jongmans (allen 800),
Grete Koens (3000), Marjan Fre-
riks (marathon), Jacqueline
Goormachtigh (discus), Sharon
Jaklofsky (7-kamp/ver), Corrie
de Bruin (kogel). En bij de man
nen: Regilio van der Vloot (100),
Marko Koers (800), Marcel
Laros (3000 steeple), Marti ten
Kate, John Vermeule, Gerard
Kappert, Aart Stigter en Michel
de Maat (allen marathon),
Frans Maas (ver) en Marcel
Dost (tienkamp).
Drachten karel jansen
gpd-verslaggever
z'jfrank Drost herinnert zich die
'aflag nog maar al te goed. Hij.
1 mad fors geïnvesteerd, in de
a%anloop naar de nationale titel
strijd van dat jaar. Vier uur per
vetiag 'beulen', het startblok
a(kreunde onder zijn gemotiveer-
°1de tors, Drost voelde zich ijzer-
'ofcterk.
pc De 200 meter vlinderslag, zijn
s Specialiteit, het water heeft er
;14iooit meer zo blauw en uitno-
gfligend uitgezien als toen, op
rflie 22ste juni 1984. Afzetten en
tr(binnen twee minuten weer te-
inhig, met lange krachtige halen
finishend in 1.59,78. De derde
wereldtijd. En uiteraard een Ne-
.vaierlands record,
nd Tien jaar later staat de tijd
eepog steeds in de boeken. Onbe-
aadreigd, frustrerend en o zo veel-
Viéeggend. Chester Marsman
1 ddeed er afgelopen weekeinde
igover dezelfde afstand en op het-
la^elfde evenement ruim zes se-
itonden langer over. Drost was
ader dit keer namens het bureau
vatTcp Support van ex-PSV-doel-
juman Hans van Breukelen zelf
vagetuige van en kon zijn verba-
ijleing met de beste wil van de
tvijwereld maar moeilijk onder-
/etirukken: „Tien jaar nu al... Ik
etheb hier maar weinig zwem-
i epiers gezien die eenzaam door
leihet leven gaan." Weinig top
sporters gezien, bedoelde Drost.
Daadwerkelijk gezwommen
—iverd er dan ook niet echt veel
JQ|n Drachten. En dat was jam-
fastner, want de NK betekenden de
)rslaatste kans voor velen om zich
te plaatsen voor de wereldkam
pioenschappen in Rome. Nage
noeg niemand voelde zich echt
aangesproken. Nederland krijgt
daarmee een WK-afvaardiging
die het op dit moment verdient.
Dat de vaderlandse badmuts de
grip op het internationale podi
um al veel langer kwijt is, was
bekend.
Zelfs nadat Dekker enkele
missers met de mantel der lief
de had bedekt, resteert een
ploegje dat qua omvang uniek
mag worden genoemd (slechts
zes vrouwen en twee mannen).
Zoals het ook een negatief uni
cum is dat zich geen vrou
wenestafette op de 4 x 100 me
ter wist te plaatsen.
Mentaliteit
Is het de veranderde mentaliteit
bij de jeugd, of heeft de sport in
Nederland te maken met een
overgang der generaties? Is het
puur een kwestie van wachten
op de definitieve doorbraak van
een zwemmer als de 16-jarige
Pieter van den Hoogenband?
Hij verbeterde drie aspirknten-
records en won drie individuele
seniorentitels, maar zijn iele li
chaam schiet nog kracht te kort
om WK-richttijden te zwem
men. De direct betrokkenen
kwamen er niet uit, in en
rondom zwembad De Welle.
In zwemland is Karin Brienes
se de routinier die zich verbeten
vastklampt en van geen wijken
wil weten. Ze zwemt volgens
het motto 'wie wint heeft recht
van spreken' en plaatste zich
gisteren op haar 25ste verjaar
dag voor de derde achtereen
volgende maal voor een WK. In
een ruzie-achtige sfeer, maar
dat zijn beide kampen (bond-
/Brienesse) nu v^el gewend.
Brienesse had zich vorig jaar
al genomineerd voor de WK, en
toonde in Drachten dus puur
datgene wat haar in september
naar Italië zou brengen: vorm
behoud en winst op de 100 vrij
in een zwakke 57.05, het zei ook
alles over de rest van het veld.
De finale van de 100 meter vlin
derslag liet ze lopen. Ondanks
een smeekbede van de bonds
coach, die daardoor de kwalifi
catie van Inge de Bruijn in ge
vaar zag komen. Brienesse bleef
bij haar standpunt, waarop De
Bruijn alleen ploeterend, zonder
een opjager als Brienesse op
jacht moest naar de richttijd. Ze
slaagde, krapjes en deed alle
mogelijke moéite haar gevoe
lens over de actie van haar col
lega te verbergen.
Van Dam
De Nederlandse records vielen
typerend genoeg op afstanden
die niet "op de WK worden ge
zwommen. De sterk afgeslankte
Casper van Dam („Zeventien
kilo, dat maakt het allemaal wat
makkelijker") drukte zijn naam
af op de 50 vlinder, Bram van
Haandel van het dominante
PSV bij de 50 rugslag en Ron
Dekker op de 50 school. En ver
der zaten de keuzemannen van
de KNZB zwaar te puffen bij de
prestaties in het bad.
Ron Dekker keek beschaamd
hun kant uit na zijn schoolslag-
assen wltmar kortleever
atletiekmedewerker
Net als vorig jaar in Amsterdam
heeft Kamiel Maase in Assen de
zilveren medaille veroverd bij
de nationale kampioenschap
pen atletiek. De race over vijf ki
lometer, waarin hij gisteren in
13.57,67 kort achter Marcel Ver
steeg eindigde, toonde echter
een veel volwassener aüeet.
Naast Maase grepen de twee Al-
phense regio-atleten Ruud van
Maurik en Christian Tamminga
eremetaal. Van Maurik pakte tot
zijn teleurstelling slechts zilver
op de 110 meter horden. Pols
stokspringer Tamminga moest
verrassend genoegen nemen
met brons.
Met een jaar extra ervaring en
kracht, het overgrote deel opge
daan als student in Amerika,
bleek Maase op de vijf kilometer
vooral in tempohardheid en
controle vooruitgang te hebben
geboekt. De finale was een ware
titelstrijd met tempowisselingen
en demarrages. Van de sterk-
sten bewaarde Maase het ge
duld en weerstond hij de jojo
bewegingen van het veld door
vrijwel constant in vierde posi
tie het overzicht te houden. De
ervaren favoriet Versteeg koos
een soortgelijk strijdplan.
„Ik moest vroeg weggaan",
verklaarde Maase zijn beslissen
de zet om duizend meter voor
de finish aan te gaan. „Greg van
Hest loopt sterk en ook Marco
Gielen kan gekke dingen doen."
Het bezorgde de pupil van
Bram Wassenaar de tweede
plaats. Van Hest, Herman Hof
stee en later ook Gielen moes
ten eraf. Alleen Versteeg kon op
200 meter de beslissende sprint
inzetten. De Hagenaar won met
vijf meter voorsprong.
Van Maurik had goede papie
ren om zich dit jaar voor het
eerst te plaatsen voor een inter
nationaal toernooi. De 14,02 die
hij in de competitie realiseerde
bood uitzicht op de A-limiet
(13,80) voor het komende EK in
Helsinki. Door de blessure van
concurrent Korving leek ook
uitzending door de combinatie
van de titel en de B-limiet
(13,85) binnen handbereik.
Korving bleek echter hersteld
en Van Maurik kwam onvol
doende uit de verf. „Lange tijd
geleden dat ik zo'n slechte race
optredens. De Deventenaar
won het winter-wereldbekercir-
cuit op de 25 meterbanen, stop
te 17.000 gulden in zijn zak
maar leek in Drachten een 28
jaar oude stoomlocomotief.
„Geen excuses", toonde hij zich
oprecht, „dit was volkomen
shit. Ik kan alleen hopen op cle
mentie van de bond. Voor dit
NK zat ik wel al dicht bij de li
miet." De KNZB kneep de ogen
toe en gaf hem inderdaad een
soort van 'wild-card'. Tot woede
van Casper dan Dam die twee-
tiende meer van de limiet ver
wijderd bleef maar thuis moet
blijven. „Belachelijk. Dit riekt
naar vriendjespolitiek. Van mij
hoeven ze niets meer te ver
wachten."
Angela Postma voldeed als
een van de weinigen, zij zwom
andermaal de richttijd op de 50
vrij. De inmiddels door Nike ge
sponsorde Inge de Bruijn zette
haar tijd op de 100 vlinder,
maar ging volledig kopje onder
op de vrije slag. Over 100 meter
vijfde en derde op de 50 vrij.
Vorig jaar was ze op die afstand
bij de EK in Sheffield nog goed
voor brons.
Je zag de bondscoach zijn ei
gen gedachten denken. Hij was
niet de enige.
leiden «job de kruiff
3: medewerker
Ten gouden, twee zilveren, drie bron-
rocen medailles en een zeer tevreden ge-
2: koel. Dat was de buit waarmee de
i.fewemploeg van De Zijl/LGB gisteren
terugkeerde van het Nederlands Kam
pioenschap. Voor LZ 1886 was de wis
selvallig presterende Fleur Bakker de
"tenige deelneemster. De succesvolste
Leidenaar was Chester Marsman; die
n in Drachten viermaal op het podium
ptond, waaronder eenmaal als Neder
lands kampioen.
wi Marsman bewees zijn goede vorm in
de eerste plaats door op twee individu
ele nummers in de prijzen te zwem
men. Hij veroverde in het Friese 50-
meterbad de titel op de 200 m vlinder
slag in 2.06.83 en kreeg na de 400m
wissel in 4.40.35 het zilver omgehan
gen. Alleen op de 100m vlinder greep
hij in 58.09 net naast de prijzen. Daar-'
naast zette Marsman tot twee keer toe
de estafetteploeg van De Zijl op het
goede spoor richting podium. Robin
Sprinkhuizen, Mike van Beukering en
Marcel de Natris zorgden voor het ver
volg en veroverden zilver op de 4 x
100m vrij in 3.37.02. De dubbele af
stand leverde hetzelfde kwartet na
8.04.79 brons op.
Ook het optreden van Jorien Kleij-
wegt stemde tot grote tevredenheid.
De Leidse slaagde er jammer genoeg
twee weken geleden (door ziekte) niet
in zich via het NK Junioren voor de se
lectie voor het EJK te kwalificeren.
Maar ze kreeg 'eerherstel'. De tijden
die ze dit weekeinde zwom, waren
ruim voldoende geweest om zich van
een plaats in de selectie te verzekeren.
Op haar favoriete 200m rug werd ze bij
de meisjes derde in 2.24.55 (meer dan
zeven seconden sneller dan op het
NJK) en in de A-finale ging daar nog
eens vierenveertig honderdste af,
waarmee ze vierde werd. De 100m rug
meisjes leverde een vijfde plaats op in
1.08.46 (drie seconden sneller).
De zesde en laatste Leidse medaille
kwam op naam van Robin Sprinkhui
zen die na 16.54.95 als derde aantikte
op de 1500m. Op de 200 en 400m vrij
kwam hij weliswaar in de finale, maar
daarin niet verder dan een zevende
plek, in respectievelijk 1.58.87 en
4.17.92. Ook Marcel de Natris stond
nog drie keer op de startblokken voor
een A-finale. De 50m vlinder werd door
hem als vierde voltooid in 26.32, even
als de 100m rug in 1.00.52. Op de 50m
rug tenslotte eindigde De Natris als
zesde.
De toch al zeer tevreden De Zijl-
ploeg had na afloop van het toernooi
nog meer te vieren. Chester Marsman
liep", zei de teleurgestelde Van
Maurik. „Ik had een slechte
start en raakte veel horden."
Hoewel de Alphense technicus
dichtbij kwam, Korving trok aan
het langste eind (14,01 om
14.07).
Alphenaar Chris Tamminga
bemachtigde slechts een bron
zen medaille, achter Laurens
Looye (5,25) maar onverwacht
ook achter Richard Coté (5,15).
„Het is jammer dat je bij pols-
stokspringen afhankelijk bent
van materiaal. Het ging nu té
goed. Mijn wedstrijdstokken
waren te licht en ik knalde er
doorheen." Tamminga (eerder
dit jaar al over 5,30) strandde op
5,00.
Het 21-jarige sprinttalent Fa
bian van den Barselaar stond
gisteren voor het eerst in een
senioren-outdoorfinale. De
Wassenaarder had dit te danken
aan zijn sterke halve finale,
waarin hij veel sneller was dan
ooit (21,87). In de finale werd
hij kansloos zesde, maar het
doel was al behaald.
Ondanks hoopvolle verwach
tingen pakte Yvonne van Dorp
(AV Holland) geen medaille. De
Leidse atlete, tot enkele jaren
geleden goed voor vele ere
plaatsen, eindigde als zesde.
Een stijgende serie eindigde in
de derde poging op 5,74. Drie fi-
nalesprongen mislukten. Van
Dorp zou aan een afstand van
5,95 genoeg hebben gehad voor
brons. Eerder dit jaar sprong zij
al een persoonlijk record van
6,07.
Twee ongelukkige regio-atle
ten belandden op frustrerend
korte afstand van de finale.
Bianca Vermond (Holland) liep
op de 400 meter weliswaar haar
snelste tijd van 1994 - 57,17 -
maar dit bleek de zevende tijd,
wat op de zesbaans rondbaan
onvoldoende was voor de
eindstrijd. Bataaf Michel Ver-
steegen was in een boemelrace
op de 1500 meter niet in staat
tot een sterke slotronde, zodat
hij met 3.53,38 (13de) een halve
seconde te kort kwam voor de
eindstrijd. De haagse Bataaf
Paul Overbeek figureerde on
danks een goede tijd (30.17,14)
op de tien kilometer. Astrid
Oostermeijer kwam met de
speer enkele meters te kort. Met
37,72 eindigde ze als twaalfde.
leiden jan daan van oosten
medewerker
De softballers van ACS Alphians zijn met twee klinkende overwin
ningen op Little Rock en een gedeelde koppositie in de hoofdklasse
met Antillian Stars de zomerstop in gegaan. Tegen Little Rock sloe
gen de Alphenaren er lustig op los: 14-2 en 9-4. De softbalsters van
Alphians gingen net als vorige week twee keer kopje onder. Nu was
EDO te sterk: 2-0 en 7-3.
Little Rock kon alleen in de eerste inning het slaggeweld van ACS
Alphians nog bijbenen. De verrassende Amsterdamse 2-1 voor
sprong werd echter in de vierde inning door een homerun vam Al-
bert Tremus en twee twee-honkslagen van Reggie Valpoort en
Ashwin Dall ondubelzinnig weggewerkt: 5-2. Alphians denderde in
de vijfde en zesde inning genadeloos door naar 14-2, via homeruns
van Tuti Rumai en Valpoort en goed slagwerk van opnieuw Tre
mus, Luigi Anasagasti en Ernie Solomons.
Alphians liet er in de tweede wedstrijd tegen Little Rock geen gras
over groeien. Rumai opende direct met een homerun waarop ook
Valpoort en Eugene Martha konden scoren. Vervolgens sloeg
Anasagasti Tremus binnen voor 4-0. In de derde inninig gingen de
Alphenaren voortvarend door via opnieuw Rumai, Anasagasti, San-
der van der Veen en Robert Blaas naar 7-0. In de vierde en vijfde in
ning wisten de Amsterdammers een nieuwe knock-out te vermij
den door sterk terug te komen tot 7-4. Rake klappen van Valpoort
en Martha en een blunderend Amsterdams veld stelden weer orde
op zaken: 9-4. De softbalsters van Alphians kregen tegen EDO geen
grip op het worpenarsenaal van de Haarlemse pitcher Groeneveld.
Negen keer werd de Alphense slagpartij met drie-slag geconfron
teerd, terwijl daar slechts drie honkslagen tegenover stonden. In de
vierde inning kon Celeste Rooswinkel niet voorkomen dat EDO
tweemaal de Alphense verdediging doorbrak: 2-0.
Het verlies van de tweede wedstrijd tegen EDO had Alphians ge
heel aan zichzelf te wijten. Bij een 1-1 stand (score van Erika
Bloem) in de vierde inning faalde de Alphense verdediging op be
langrijke momenten, wat resulteerde in een onnodige 5-1 achter
stand. Runs van Michelle Blom en Babette van der Zwaard bracht-
ten de Alphenaren terug in de wedstrijd, maar in de vijfde inning
deelde EDO alsnog de genadeklap uit: 7-3.
leiden ben ten dam
en Robin Sprinkhuizen werden be
loond voor hun goede prestaties met
de uitnodiging voor een interland die
eind juli in het Franse Sarcelles zal
plaatsvinden.
De LZ'86-afvaardiging was veel klei
ner en ook wat minder succesvol. Fleur
Bakker, als achtste in de A-finale van
de 200m wissel gekomen, zwom een
prachtig persoonlijk record van
2.30.17, dat goed was voor de vijfde
plaats. Haar resultaten op de 50,100 en
200m vrij waren daarentegen teleur
stellend. Alleen laatstgenoemde af
stand leverde nog een B-finaleplaats
(zevende) op.
cricketmedewerker
De studenten uit Leiden traden
afgelopen weekeinde aan tegen
Pak-Dutch 1 in Oegstgeest, ter
wijl Ajax Leiden in Rotterdam
Pak-Dutch 2 bezocht. LSCC be
gon met fielden en deed dit zeer
verdienstelijk. Het batten van
Pak-Dutch was zoals altijd erg
aanvallend zodat na 12 overs al
75 runs voor slechts 1 wicket op
het scorebord genoteerd kon
worden.
Dit was voor een groot ge
deelte te wijten aan de 19-jarige
Basharat. Deze youngster be
schikt over een zeer goed oog
voor de bal en is door zijn aan
vallend batten een ware plaag
voor bowlers. Dat bewees hij
vorige week tegen degradatie
kandidaat VOC. Hij maakte 250
runs in 40 overs - waarvan al
leen al 132 runs aan zessen -
waardoor Pak-Dutch eindigde
op een onaantastbare 399 runs.
Job Schippers van LSCC kreeg
het talent goedkoop uit voor
maar 40 runs. Hierna kwakkelde
de Pakistaanse batsman nogal
en werd er gefinisht op 192 runs
all out in 43 overs. De lange
Lennon Wiarda (4 w voor 29 r in
7) bowlde eindelijk weer eens
zoals het behoort en nam de
belangrijkste batsman.
De Leidse verdediging bleek
zoals al vaker dit seizoen een
groot probleem. Ook deze keer
was het te moeilijk om boven
de 100 runs te komen. Alleen
Khan, Ooms en Weyerman wis
ten in de dubbele cijfers te ko
men. De Leidse Studenten
moesten met lede ogen toezien
hoe zij een voor een werden uit-
gebowld en voor 85 runs aan de
kant zaten.
In Rotterdam ging Ajax Lei
den wel met de overwinning
naar huis. Pak-Dutch 2 was met
een kinderteam op komen zet
ten waardoor het Leidse team
de elfde overwinning op zich af
zag komen. Grote uitblinker
was youngster Bockstart.