^TERKRANT
'Dagrecreanten zijn een nationale ramp'
Je eigen bureau als vis-stekkie
Een verhaal met
een tikje heimwee
Het geluid
van stilte...
Rouwbericht
VRIJDAG 15 JULI 1994
De rust op de Kagerplassen is weergekeerd. Het drukke gewoel
van de Kaagweek - met als hoogtepunt de zeilraces tussen de "Re
genbogen van Holland en Friesland - heeft weer plaatsgemaakt
voor de serene stilte van het kalm klotsende water.
Waar gisteren het beeld nog werd bepaald door de honderden te
gen het riet afgemeerde zeil- en motorjachten, daar hebben nu
fuut, meerkoet en eend weer bezit genomen van hun domein.
Een enkel zeil doorklieft nog de traag kabbelende kopjes van de
Kaag. Een eenzame visser tuurt op het midden van de plas pein
zend naar zijn dobber. De zon laat zich niet meer zien. Ook die
heeft er, na een week van feest, schijnbaar even genoeg van.
Het wachten is nu weer een jaar op aflevering 75 van 'De Week'.
Dat zal me een knalfestijn worden. Met nog meer boten, nog
meer schepen, nog meer redenen om te feesten. Want een derge
lijk lustrum zal zeker niet ongemerkt passeren.
Wie tegen die tijd zijn rust op het water zoekt, die kan dan maar
beter voor even naar aan ander stekkie uitzien. Maar ach, dat
duurt nog een heel jaar. Voorlopig klinkt op en rond de plassen
het geluid van stilte.
ad van kaam
AGENDA
'RIJ DAG 15 JULI
jeidse Lakenkermis rond Molen de Valk,
jammermarkt, van 13.00 tot 22.00
r
eiden Culinair, Pieterskerkplein, van
7 00 tot 23.00 uur.
Jock of Ages', Blues/Gospelconcert,
odium Annie's Verjaardag, 20.30 uur.
farmond
Bzz behind the Toll, jazzmuziek in War-
londse horeca-gelegenheden, van
1.00 tot 02.00 uur.
ATERDAG 16 JULI
Iraassemermeer
lationale Kampioenschappen Jeugd-
jasse, Sternklasse, Splash, org. W.V.
iraassemermeer, info 01713-16573.
'uinwandeltocht over div. afstanden,
[art vanaf strandpaviljoen Zee en Zon
l/o Hotel Noordzee) om 09.00 uur
Leidse Lakenkermis rond Molen de Valk,
Lammermarkt, van 10.00 tot 22.00
Leiden Culinair, Pieterskerkplein, van
16.00 tot 23 00 uur
'Music for the Fireworks' concert door
Harmonie de Vriendschap, afsluiting
met vuurwerk, Waterpodium Hoogstraat,
22.00 uur
Noordwijk
Braderie in de Kerkstraat met spelletjes
programma en karaoke, van 10.00 tot
17.00 uur
Warmond
Zomerkunstmarkt op het Pleintje bij de
Pomp, demonstraties en verkoop kunst
werken door div. kunstenaars, van
11 00 tot 16.00 uur
Jazz behind the Toll, jazzmuziek in War-
mondse horeca-gelegenheden, van
21.00 tot 02.00 uur.
LOGBOEK
donderdag 14 juli, Sassenhei-
nervaart.
'oor het eerst sinds de Leidsch
ni>agblad-boot in de vaart is,
chijnt de zon niet. Een lelijke
eegenvaller. Maar de beman-
ling laat zich niet zomaar uit
diet veld slaan en gaat ondanks
Hes monter op pad. De weers
zijn immers al-
zeer gunstig en de tocht voert
"laar Sassenheim; wat wil je nog
fieer. Een blik op de waterkaart
?ert namelijk dat dit dorp op
i- en steenworp afstand van de
lagerplassen ligt. Dit moet wel
èn eldorado voor de water-
porter zijn, concluderen we
kan boord. De verwachtingen
ijn hooggespannen,
ja een tocht van ongeveer an-
.erhalf uur over de Zijl, 't Joppe,
■weiland, Eijmers Poel en Die-
^ierpoel tuffen we de Sassenhei-
fiervaart in. Vergunning van
,et hoogheemraadschap is ver
licht, maar geen punt, daaraan
i gedacht. Twintig woonboten,
viaduct en een spoorbrug
verder doemt de brug over de
Parklaan al op. Nog even en we
varen het gezellige Sassenheim-
se centrum binnen, denken we
handenwrijvend. Inmiddels
hebben we stapels gratis petjes,
kranten, kaartspelen, balpen
nen en andere verrassende ca
deautjes aan boord om onze
Sassemse vrienden te verrassen.
En dan komt de klap: we kun
nen niet verder. Bij snackbar
Thomas houdt 't op. De brug is
te laag. Een poortje waarin een
flinke zwaan al het risico loopt
shocking klem te komen zitten,
scheidt de binnenwateren van
Sassenheim - een dorp met op
het oog ongekende mogelijkhe
den voor de watersport - met
het drukbevaren plassengebied
daar pal achter.
Geen wonder dat ze destijds die
Oude Haven hebben gedempt.
Najaren wachten op een bootje
hebben ze daar natuurlijk tegen
elkaar gezegd: 'Jongens dit
wordt niks. Laten we d'r maar
een straatje van maken'.
paul de vlieger
VISWATER
pndaag kies ik als stek voor de
angst van voorn de Oude Rijn.
p wel het gedeelte tussen Ha-
prswoude en Alphen aan den
fijn. Zowel aan de 'hoge' als
an de 'lage' zijde liggen tal van
bede visplekken. Mijn voor-
pur gaat - zeker als de wind
at toelaat - uit naar de 'hoge'
&nt omdat je daar als henge-
lar over het algemeen wat
ieer ruimte ter beschikking
pbt dan aan de overzijde. Het
rukke verkeer dat achter ons
ings raast nemen we maar
bor lief. Wel is het even^oeken
aar een geschikt parkeerplekje
n soms zul je een flink stuk
loeten lopenT""^
jet liefst vis ik er met een zuid-
jesten wind en als er een lichte
poming staat in de richting
Sn Leiden. Een stroming de te-
enovergestelde kant op komt
jet zo vaak voor, maar belooft
j leestal weinig goeds. De beste
Mrtjes liggen in de vroege och-
nd wanneer het scheepvaart-
nog aan de bescheiden
kant is. Overdag en vooral in de
zomerperiode is het er erg druk.
We kunnen er kiezen voor de
vaste of de feederhengel. De
vaste stok moet wel een lengte
van minimaal zes, zeven meter
hebben. Met een goed uitge-
lood Italiaans pennetje vissen
we in eerste instantie een centi
meter of vijf k tien boven de bo
dem. Na een paar ballen zwaar
der grondvoer, gooien we er tij
dens het Vissen steeds wat zwe
vend voer bij.
Als aas geef ik de voorkeur aan
een paar kleine maden die we
in het uiterste puntje van het
kronkelende lijf prikken. Blijft
de vangst bescheiden of zelfs
geheel uit, probeer het dan eens
over de grojtd of 'tussen water
en wind'. Soms kan even peute
ren vlak onder de kant ook nog
een paar aardige voorns opleve
ren. De bijvangst is vaak bliek
en brasem, maar daarvoor vol
gende week een andere stek.
bram van leeuwen
Regionale verwachting
voor zaterdag 16 juli 25 graden
chef gert visser, 071-356439.plv -chef paul van der kooij, 071 -356441
De vuilnisboot komt drie keer per week langs
Nabij het kantoor van het Leidsch Dagblad ligt een dode meer
koet. Een vrachtwagen moet hem hebben overreden, want hij
is werkelijk zo plat als een fossiel. Je ziet nog de kleur van zijn
snavel en de tekening van zijn kop. Hij is zo dun geworden dat
het lijkt alsof iemand hem heeft getekend.
Als we van de boot terugkeren, stappen we over de vogel heen.
Zonder iets te zeggen. Dat is vreemd. Als we de dood nog niet
eens meer zien, hoe kunnen we dan het leven opmerken?
Op het water tref je af en toe ook een kadaver aan. Of zegje dat
niet van een eend of een meerkoet? Eergisteren zijn er acht do
de eenden gevonden nabij Sassenheim. Slachtoffers van botu-
lisme. Als u Donald Duck hebt gelezen en daarin de broertjes
Kwik, Kwek en Kwak hebt gevolgd, zal dit u verdriet doen. Dit
is dan ook een rouwbericht. Maar misschien waren die acht
eenden in Sassenheim wel beter af dan die ene, nabij het
Leidsch Dagblad. Die is een onnatuurlijke dood gestorven. Die
is vermoord. En van de dader ontbreekt elk spoor. Zouden er
nog veertjes aan de banden van zijn auto zitten?
cees van hoore
Twee tafeltjes op het terras van
Het Kompas. Twee tafeltjes vol
verhalen. Ja, ober, geef ons
maar een verhaal met een tikje
heimwee.
Achter ons zitten vier mensen,
waarvan er twee Nederlands
met een accent spreken. Het
blijkt te gaan om een echtpaar
dat vierenveertig jaar geleden is
geëmigreerd naar Califomië en
nu met een neef en diens vrouw
aan het varen is. Ze zijn hier
even op vakantie. Even over om
de Hollandse lucht op te snui
ven.
Kees de Kleer, die nu 'Casey' de
Kleer heet, vertrok bijna een
halve eeuw geleden naar het
land van de onbegrensde moge
lijkheden. ,,Het was winter toen
we hier vertrokken. Vanuit Rot
terdam. Toen we na de boot
tocht en een reis van vijf dagen
met de Greyhoundbus in Long
Beach in Californië aankwa
men, hingen de sinaasappels in
de bomen. Daar is het nooit
winter."
„Ik zat in Nederland in de aan-
nemerij en dat ben ik ook daar
gaan doen. Vlak na de oorlog
hadden we niks, helemaal niks".
En daar kon je wat verdienen.
We hadden weieens het plan
om terug te keren, maar ja, als
je dan een beetje geld had,
dacht je: ik wil meer, zonde om
terug te gaan. En zo zijn we
daar dus gebleven."
„Het bevalt me er best. Maar in
Nederland is het gezeUiger. In
Californië vier je verjaardagen
niet zoals hier, met allemaal
mensen erbij en een borreltje.
Wel met een cake, ja, maar daar
blijft het bij. In Californië is het
daarentegen allemaal wat ami
caler. Je spreekt elkaar meteen
bij de voornaam aan."
Casey de Kleer importeert een
stukje HoUand in Californië. „Ik
verkoop er HoUandse molens.
Toen ik hier een keer op vakan
tie was, heb ik een paar bouw
tekeningen gekocht. Die molens
bouw ik thuis op schaal na. En
ik verkoop er ook sjoelbakken.
De sjoelschijven laat ik speciaal
uit Nederland komen. Want als
je ze maakt van dat Amerikaan
se hout, trekken ze erg snel
krom in de hitte. En dan kun
nen ze niet meer door de gleuf
jes."
Casey verkoopt zijn handel
vooral aan de Hollanders daar.
Wat Amerikanen prachtig vin
den in Holland zijn stroopwa
fels. „Ze nemen bijna aUemaal
een stroopwafelijzer mee naar
huis."
Prins Bernhard
Aan het tafeltje naast dat van
Casey zit mevrouw J. van Arkel
met haar nicht uit Lisse. Zij is in
1953 vertrokken uit Nederland.
Bestemming: Nieuw-Zeeland,
Auckland. „Mijn man zat in de
bakkerij. Hij wilde weg. Ik ging
mee, maar met het idee dat we
weer temg zouden gaan. We
vertrokken met de Nieuw-Am-
sterdam. Met 300 volwassenen
en 23 kinderen aan boord. En
behoorlijk wat Javanen, die in
Singapore van boord moesten.
Een prachtige reis. Ik kan me
nog herinneren dat er een
vrouw was die tijdens het dan
sen altijd door de steward werd
gevraagd. Als het nummer 'Se
ven lonely days' werd gespeeld,
ging hij naar haar toe."
„Ik heb in het begin negen
maanden gehuild. Ik had een
kist bij me waar allerlei Neder
landse spulletjes in zaten. Die
heb ik negen maanden dichtge-
laten. Maar nu ben ik gewend.
Ik heb er mijn kinderen en
kleinkinderen. Maar Holland is
toch ook wel erg mooi. Holland
blijft me toch wat doen, met die
wind op dat water en die grillige
luchten. Prins Bernhard heeft
mijn man, die nu alweer twee
jaar dood is, tijdens een staats
bezoek nog eens een hand ge
geven. We zeiden tegen hem:
Die hand moet je nooit meer
wassen. Ach, ja."
cees van hoore
Is het dan ondankbaar werk?
„Soms", neemt Piet Hoogen-
boom weer over. „Er staat bij
voorbeeld wel eens op een be
paalde plek dat je niet mag aan
leggen. Toch gewoon doen. Ko
men wij met ons bootje, kun
nen we er niet bij. Krijg je dat
bla-bla-gedoe. Maar al ben je
prins Bernhard zelf, weg ga je.
We moeten wel ons werk kun
nen doen natuurlijk."
Hoewel de Kaag en omgeving
redelijk schoon zijn, pikt het
duo onderweg ook nog wel eens
wat drijvende rommel mee uit
het water. „Of zoals nu, dooie
eenden", zegt Piet Hoogen-
boom. „Botulisme, hè. Komt
door dat warme weer. Gisteren
acht stuks. Valt eigenlijk nog
wel mee gezien de hitte van de
afgelopen dagen. Maar ja, in het
riet kunnen we met ons vlet niet
komen. Moetje eigenlijk aan de
muskusrattenvangers wagen.
Die vinden er misschien meer.
Als eenden dood gaan is het
vaak in de rietkragen aan de
kant."
Verder vinden ze dat ze eigen
lijk toch wel een mooi baantje
hebben. „Een vrij leven", ge
baart Piet richting de wijde plas.
„We maaien ook het gras op de
eilandjes, houden de walkanten
bij, verven de bankjes en zorgen
verder dus dat de boel schoon
blijft, 's Zomers zijn we altijd
buiten. Dan vraag ik je: wat
moet een mens nog meer?"
AD VAN KAAM
Bij u en mij komt wekelijks de
vuilniswagen voorbij. Maar
waar moet je nu met je afval
heen als je voor de rijdende op
haaldienst op volstrekt onbe
reikbare plaatsen woont? Op en
rond het water van de Kager
plassen bijvoorbeeld. Welnu,
dan komen ze niet één keer,
maar zelfs wel driemaal per
week bij je langs.
Hoe? Gewoon, per boot. Per
vuilnisboot, zeg maar. Die in
het zomerseizoen wordt be
mand door Piet Hoogenboom
en Aad Brandhorst. In dienst
van de provincie Zuid-Holland
en in hun geval vooral ten be
hoeve van de gemeente War
mond, struint het tweetal de ei
landjes, jachthavens, kampeer
terreinen afgelegen boerderijen
en walkanten af. Op zoek naar
vuilniszakken, lege dozen en
ander ongerief.
Vandaag hebben ze hun han
den vol bij De Kaagsociëteit
waar ze de naweeën van de zeil-
week opruimen. Dat levert al
snel een halve schuit in plastic
verpakte troep op. „Maar dit
gaat georganiseerd", zegt Lei
derdorper Hoogenboom. „Dat
is geen punt. Alles zit netjes in
zakken en verder is het een
kwestie van afvoeren. Zo gaat
het ook bij jachthavens en cam
pings. De echte watersporters
springen bewust met het milieu
om. Deponeren de zakken daar
waar ze horen. Dat kan ik niet
altijd zeggen van de dagjestoe-
risten aan het water."
De vuilnisboot wordt gelost. De oogst van de Kaagweek bedraagt een halve schuit in plastic verpakte troep.
Daar zal zijn maat Aad wel even
een boekje over opendoen.
„Dagrecreanten zijn een natio
nale ramp", neemt hij geen
blad voor de mond. „Regelrech
te viezeriken zijn het soms. Dan
leggen ze een paar balken in het
gras en maar barbecuen. Ge
volg: verschroeide aarde. En de
troep donderen ze daarna zo in
het riet. Maar wat kost nou zo'n
ijzeren barbecue helemaal? En
foto hielco kuipers
is het zo'n moeite om het afval
te verzamelen, in een zak te
doen en in de daarvoor bestem
de bak te dumpen? Nee toch."
Het water staat aan de achter
kant van het Sassenheimse ver-
warmingsbedrijf Schulte
Lestraden tot dertig centimeter
onder de kozijnen. Een alarme
rend gezicht. Wat nu als er on
danks het vaarverbod voor zwa
re motorboten toch een kruiser
met veel snelheid en hekgolven
voorbij komt varen? Of als het
water na een paar dagen regen
gaat stijgen? Lopen al die werk
nemers van Schulte en Lestra
den toch mooi met natte voeten
rond.
„Geen nood", zegt medewerker
Louis Ammerlaan echter. „Het
water van de Oosthaven is nog
nooit naar binnen gestroomd.
We hebben wel eens een over
stroming gehad, maar toen was
er een hoofdwaterleidihg aan de
voorzijde van het bedrijf ge
knapt. Het water stroomde hier
aan de achterkant weer netjes
door de ramen naar buiten."
Ammerlaan is zeer tevreden
met het stekkie op zijn werk.
Van achter het bureau vandaan
kan hij zo een hengeltje uitgooi
en. De collega's zitten tijdens de
lunch in de kantine te kaarten,
maar daar houdt Ammerlaan
niet zo van. Trommeltje brood
op de vensterbank, sigaretje er
bij en dan een beetje staren
naar het dobbertje is meer zijn
stijl. Tegen het einde van de
lunchpauze haalt hij dit keer zo
waar een voorntje naar boven.
„Als het een beetje mooi weer
is, zit ik hier te vissen. Het is
heerlijk zo met de lunch", zegt
Ammerlaan. „Er zwemt hier
veel vis. Twee weken geleden
ving ik nog een karper van 45
centimeter. Paling, voorntjes...
er zit van alles."'
De gevangen vis zet hij overi
gens netjes terug. Opeten is er
niet bij. Het water ziet er welis
waar helder uit, maar de bodem
van de Sassenheimervaart, het
verlengde van de Oosthaven, is
ernstig vervuild met chloor-
daan, een insectenbestrijdings
middel. Ook de vissen die in de
vaart leven, zijn besmet. Het
Hoogheemraadschap van Rijn
land en de GGD Duin- en Bol
lenstreek waarschuwden vorig
jaar al de vis die in dit watertje
is gevangen vooral niet te eten.
Ammerlaan hpudt zich daar
maar aan.
Ongevaarlijk is het kantoorhou-
den zo vlak aan het water overi
gens niet. Soms komt er zomaar
Louis Ammerlaan houdt niet zo van kaarten. Hij vist liever tijdens de luchpauze en hoeft daarvoor zijn bu
reaustoel maar een kwartslag te dragen. foto loek zuyderduin
een boot naar binnen varen.
„Het gebeurt niet vaak", zegt
Ammerlaan. „Maar we hebben
het wel eens gehad dat zo'n
schipper gewoon niet kon va
ren. Die kwam dus zo naar bin
nen zetten. En zo'n tien jaar ge
leden was er hier een boot los
geslagen. Die dobberde hier in
het hoekje en had zo alle ruiten
meegepikt."
annet van aarsen
3estemming: Kaag en Braassem
j)e boot van het Leidsch Dag-
llad vaart vandaag nog op het
noordelijk deel van de Kager-
ilassen. De bemanning van de
>oot sluit zijn eigen Kaagweek
laarmee definitief af. Morgen in
Ie namiddag vaart de boot naar
iet Braassemmermeer. Het ver
rek is in de namiddag gepland
imdat we voor de verandering
Infograpfilc:
een keer s-avondsen s
willen varen.
Wie tips heeft voor de beman
ning kan bellen naar het specia
le telefoonnummer op de re
dactie van het Leidsch Dagblad:
071-356401 of rechtstreeks met
de schipper aan boord: 06-
52801476.
