'Het gaat niet goed met de paling'
Leven en wonen
Mode hoeft niet
aan grote, forse man
voorbij te gaan
Uitverkoop
ooo
22ö
DINSDAG 12 JULI 1994
16
NIEUWE CD'S
GELDZAKEN
JAZZ
Als we er al etalages-kijkend voor komen te staan, valt
ons niets op. Een leuke herenmodezaak; mooi colbertje,
leuk leren jasje, aantrekkelijke accessoires. Gaan we hier
even naar binnen? Pas als hij dat leren jasje wil passen
merken we dat hij in deze winkel als maat 52 niets te
zoeken heeft. We zijn binnengestapt bij High Mighty,
mode voor mannen van meer dan een gemiddeld for
maat. En daarmee is meteen het misverstand dat grote,
forse mannen niet modieus gekleed kunnen gaan uit de
weg geruimd, want menige 'standaard' is nog lang niet
toe aan een safari-achtig kostuum of een geborduurd
vestje.
henriette van der hoevenland, in plaatsen waar we geen
vestiging hebben gedaan, het
Bij High Mighty kun je terecht
als je tenminste 1.94 meter lang
bent (lengtemaat 102) of in de
breedte iets voorstelt (28 - 36 of
69 - 79). En als je over lange
mannen praat heb je het toch
over 3,65%, (zo"n 220.000), van
de Nederlandse mannen ouder
dan 18 jaar.
„Nederland heeft relatief ge
zien het grootste aantal lange
mannen in Europa," zegt Judith
Levy, die in 1990 de leiding van
de Britse High Mighty-keten
overnam van haar vader. Ze is
even in Nederland, ondermeer
om wat zaken rond het 25-jarig
bestaan van High Mighty in
Nederland te regelen.
„Mijn vader is een echte en
trepreneur," zegt ze. „Hij reist
veel, praat met
Toen klanten
in onze zaak
in Huil naar
kleding in
grote maten
begonnen te
wagen, zag hij
meteen het
gat in de
markt. Na het
zien van een
Amerikaanse
brochure met
kleding voor
grote maten
besloot hij
een postorderbedrijf op te zet
ten. Vijf jaar (1959) later open
den we onze eerste winkel in
Londen.
De sprong naar het continent
waagde Levy in 1969. Rotter
dam kende hij nog uit de oor
logsjaren, hij had er contacten
en dus was de Maasstad een lo
gische keuze. Niet lang daarna
volgden vestigingen in Amster
dam, Arnhem en Maastricht,
terwijl Antwerpen in 1992 een
High Mighty-vestiging kreeg.
In totaal heeft het bedrijf nu 34
vestigingen: Groot-Brittannië
23, Duitsland 6 Nederland 4 en
België 1.
„Toch moeten we nog. meer
bekendheid krijgen," zegt Ju
dith Levy. „We moeten grote
mannen opvoeden. Ze zijn er zo
aan gewend iets niét te kunnen
kopen. En de jeugd, ook die
proberen we te bereiken. Door
een goede vrije-tijdscollectie te
brengen maar ook de road
shows. We hebben dat in Schot-
High Mighty
doet het al
25 jaar
in 't groot
In Nederland bestaan volgens
Judith dan ook goede kontakten
met de Klub van Lange Mensen
(KLM). „Zo komen we er achter
wat de consument wil. In Enge
land hebben we de oprichting
van een dergelijke organisatie
dan ook van harte gesteund."
Europees
Hoewel het grootste deel van de
klanten - waaronder atleet Lin-
ford Christie en rugby-er Bill
Beaumont 'Brits' is, wil Judith
Levy beslist niet het etiket 'ty
pisch Engels' opgeplakt krijgen.
„Wij zijn een Europees bedrijf,
we brengen een Europese col
lectie," zegt ze ferm. „Natuur
lijk, we hebben een 'Engelse
lijn' maar zelfs die heeft een
continentaal
trekje, die
wordt name
lijk in Italië ge
maakt."
Naast keurige
kostuums zie
je in de High
Mighty-win-
kels dan ook
kleurige col
berts. pakken
in safaristijl,
spijkerbroeken
en vrije-tijds
kleding, pyja
ma's, ondergoed en accessoires
als extra lange stropdassen en
schoenen. Eigenlijk vind je alles
wat er voor een standaardmaat
te koop is, bij High Mighty
voor de grote jongens.
H. Coenen, schakel tussen het
hoofdkantoor in Hungerford en
de Benelux: „Engeland is een
tikje klassieker. De Nederlandse
man durft toch iets meer kleur
te dragen. Het is ook een beetje
afhankelijk van de stad waar je
zit. In Amsterdam heb je meer
vraag naar leer dan in Arnhem
bijvoorbeeld. Daar moet je op
inspelen."
„Grote maten hebben ook de
behoefte hun persoonlijk te on
derstrepen door kleding," zegt
Coenen. „Ze proberen niet
meer hun forse postuur te ver
hullen; ze willen hun aantrekke
lijke kanten zo goed mogelijk
accentueren. Het is onze taak te
kijken wat modieus haalbaar is.
Er zijn leuke dingen genoeg
maar het probleem is vaak een
Judith Levy, directeur van High Mighty, legt de laatste hand aan de kleding van Linford Christie. FOTO PR
fabrikant te vinden die grote
maten kan maken."
Natuurlijk heeft de grote maat
z'n beperkingen. Coenen: „Je
kunt bijvoorbeeld geen goedko
pe stoffen gebruiken. Vooral de
'breedte-klanten' zijn heel
sleets. Kostuums zijn dan ook
van zuiver wol en verder wordt
een combinatie van 60% wol en
35 kunstvezel gebruikt."
„Stofkwaliteit en pasvorm zijn
voor de grote maten nog be
langrijker dan bij standaardma-
ten," bevestigt Judith. „Dat
geldt niet alleen voor kostuums
en blazers maar ook voor spij
kerbroeken. Dat houden we dan
ook scherp in de gaten. Een van
mijn klanten zei eens: Judith je
hebt een prachtige collectie
maar wat ik mis is een spijker
broek om de auto in te wassen."
En dan zijn we natuurlijk bij
een teer punt beland: de prijs.
Kwaliteit en pasvorm, ontwer
pen van Pierre Cardin, Louis
Féraud en Odermark, daar
hangt natuurlijk een fors prijs
kaartje aan. Dat blijkt in de
praktijk toch wel mee te vallen.
Een pantalon koop je vanaf 159
gulden, een colbert vanaf 398
gulden en dan maakt het geen
verschil of de de kleinste lengte-
of breedte-maat hebt of de
grootste.
Vrouwen
Hoewel High en Mighty een
puur mannelijke uitstraling
heeft, stappen toch veel vrou
wen er binnen. Als scout, want
hun partner vertikt het om weer
een winkel binnen te stappen
en te horen te krijgen dat er
niets voor hem is, of voor zich
zelf om een t-shirt of overhemd
te kopen.
„Vrouwen vinden het leuk als
hun man er goed uitziet, zij zijn
vaak de drijfveer om iets nieuws
te kopen. We adverteren dan
ook in damesmodebladen om
vrouwen op ons attent te ma
ken.
Op de vraag of na ruim een
kwart eeuw ervaring in de grote
maten voor mannen nu ook
niet de tijd is gekomen voor een
vrouwenlijn, schudt ze resoluut
het hoofd. „Dat zou teveel voor
ons zijn, dat laat ik graag over
aan specialisten op het gebied
van vrouwenkleding.
nibud
Arie is de tachtig inmiddels ruim gepas
seerd. Maar als het seizoen daar is en de
vooruitzichten goed zijn, stapt hij 's
avonds tegen dat de schemering begint
te vallen met de peurstokken in zijn
bootje met buitenboordmotor en gaat
hij op weg naar zijn vaste stekken. Daar
aangekomen probeert hij met zijn bun
deltje zorgvuldig opgeregen wormen de
paling tot aanbijten te activeren.
Arie is een peurder in hart en nieren.
Zijn hele leven heeft hij de peurstok al
gehanteerd en als zijn gezondheid dat
toelaat zal hij dat blijven doen tot zijn
laatste dag. Want er gaat voor hem niets
boven dat plotselinge rukken van een
flinke aal aan het bosje wormen. En de
tevredenheid vindt zijn hoogtepunt als
het kronkelende beest pas loslaat wan
neer hij de vis met een ervaren haal bo
ven de boot heeft getild.
Het succes op zijn nachtelijke tochten
is wisselend. De ene keer blijkt de paling
na'het vallen de avond goed te lopen en
kan hij de peurtocht afsluiten met een
flinke buit. Een leuk maaltje paling. Een
andere keer offert hij vergeefs zijn nacht
rust op en keert na vele uren verkassen
van stek naar stek met lege handen terug
naar huis.
Slecht
Vooral de laatste tijd gebeurt dat Arie
nogal eens. Dat de oogst van een paar
uur peuren in zijn keurig onderhouden
bootje bitter tegenvalt. Dat de palingen
die in een afgedankt ligbad rondzwem
men in zijn schuurtje geen gezelschap
krijgen van nieuwkomelingen. Dat de
vangst gewoon bar slecht is.
Puttend uit zijn levenslange ervaring is
Arie langzamerhand van-één feit over
tuigd: het gaat niet goed met de paling.
Op stekken waar het voorheen altijd prijs
was heeft hij al tijden geen teken van le
ven meer gezien. En als er op enkele
plekken soms toch leven in de bróuwerij
Waar is de tijd gebleven dat de peurder paling in overvloed kon vangen? foto hans
blijkt te zijn gaat het om hele kleine
exemplaren. Veters, schampert hij dan.
Zoals hij ook minachtend kan doen over
de 'jankoppen' die totaal ongeschikt zijn
om te yvorden gerookt.
Arie wijst op dezelfde ervaring van zijn
collega's. Ook zij stellen vast dat de
vangsten steeds meer teruglopen. Hoe
het komt weten ze niet precies, maar dat
de watervervuiling er iets mee te maken
heeft daarvan zijn ze wel overtuigd. En
dan komen de verhalen los over 'vroe
ger' toen je er nachten bij had dat je er
na een paar uur mee moest stoppen om
dat de vraatzuchtige glibberaars drie
peuren compleet aan flarden hadden ge
trokken en de bodem van de boot nau
welijks meer te zien was door de duim
dikke door elkaar kronkelende palingen.
Gezien zijn leeftijd is Arie aangewezen
op zijn naaste woonomgeving. Wat jon
gere en mobielere collega's gaan zo nu
en dan naar Friesland. Daar moet het
nog goed zijn met de paling. Dan is het
nog rendabel om een paar tientjes ben
zine te verstoken. Arie heeft het slechts
van horen zeggen, want zover komt hij
niet meer van huis.
Achter in zijn tuin heeft Arie een rookvat
staan. Want wie paling peurt, rook ze
meestal ook zelf en wat belangrijk is: eet
ze ook zelf op. Arie maakt op die drie
eenheid geen uitzondering. Het water
loopt hem in de mond bij de gedachte
dat er weer voldoende exemplaren rond
zwemmen in zijn oude ligbad om het
pekel en de houtmot tevoorschijn te ha
len. Want voor hem gaat er niets boven
'een lekkere vette bek'. Vooral als dat
komt uit de eigen rokerij.
Wie eens iets meer ovër het roken van
paling te weten wil komen kan ik aanra
den om op zaterdag 20 augustus naar
Kortenhoef, bij Hilversum, te gaan. Daar
wordt die dag voor het vierde achtereen
volgende jaar de Nederlandse kam
pioenschappen palingroken gehouden.
Uit het hele land komen amateurs en
profs naar de NK om te proberen de wis
selbeker te bemachtigen.
Het evenement is langzamerhand een
grote publiekstrekker geworden. Vorig
jaar kwamen er naar schatting 6.000 ge
ïnteresseerden naar het schouwspel kij
ken. In totaal deden er 86 palingsrokers
mee en Jansen uit het Gelderse Wamel
bleek volgens de jury de beste reultaten
te hebben behaald. Lees: de sttiakelijkste
paling te hebben bereid.
De organiserende commissie streeft er
dit jaar naar de 100 deelnemers te halen
en verwacht dat er ditmaal ook vrouwe
lijke deelnemers bij zullen zijn. Verder is
het de bedoeling dat er op 20 augustus
ook demonstraties worden gegeven in
het roken van andere vissoorten als
poon, zalm, makreel en forel.
Behalve informatie over de bereiding
van de paling is ook het eindresultaat te
proeven. Want de ervaring heeft geleerd
dat zien roken de eetlust aanwakkert. En
daar speelt professionele handel die dag
heel handig op in.
Parsons is een ervaren (meer dan twintig
jaar aktief), maar nog onbekende Ameri
kaanse trompettist/blokfluitist die na tien
jaar een tweede plaat heeft geproduceerd.
De muziek op de CD is een krachtige en
smakelijke mengeling van standards en ei
gen stukken, meest in een ongekunstelde
hard-bopstijl, waarin technische perfectie
het geluWdg aflegt tegen emotionele be
trokkenheid.
Parsons is als trompettist een neo-traditio-
nalist die evenzeer aan Armstrong als Roy
Eldridge of Lee Morgan doet denken en een
enorme drive bezit. Een bijzondere attractie
is de aanwezigheid in drie stukken van te
norist Sam Rivers die er kennelijk behoor
lijk zin in had. In het ouderwetse soul-jazz
stuk One for Daddy-O' komt bovendien
Nat Adderley op zijn cornet de groep op
plichtmatige wijze versterken. De blokfluit
leent zich minder voor uitbundige stukken,
getuige twee ballads, maar op het Afrikaans
getinte 'The Gathering' komt dit onpopulai
re instrument door overblaaswerk toch nog
tot zijn recht. Een ongewone en ontwape
nende CD met enkele zwakke plekken.
KV
KLASSIEK
Prokofjev - Peter en de wolf - SaintSaëns - Car
naval van de dieren - Bart Peeters (verteller),
Katia Marielle Lab/que (piano), Israël Phil
harmonic Orchestra o.l.v. Zubin Mehta - EMI.
De bekende 'kindermuziek' van Prokofjev
in de klassieke koppeling met het 'Carnaval
des animaux' van Saint-Saëns, hier in een
Vlaamse uitgave (Carnaval heet nu Karna
val). Aan de uitstekende, inmiddels ruim
tien jaar oude uitvoeringen onder Zubin
Mehta werd nu de stem van Bart Peeters
toegevoegd en dat werkt verrassend goed.
Niets is zo vervelend als een volwassene die
zo nodig kinderen een muzikaal opvoedend
verhaaltje moet vertellen, maar Peeters
klinkt veel minder gekunsteld en weet zelfs
iets te suggereren van 'wij onder elkaar'.
Adams - Harmonielehre, The Chairman Dan
ces, Two Fanfares - City of Birmingham Sym
phony Orchestra o.l.v. Simon Rattle - EMI.
De Amerikaanse componist John Adams
(geb. 1947) schrijft gevarieerder en bedui
dend minder 'eentonig' dan de meeste mi
nimalisten, en weet daardoor ook een bre
der publiek te bereiken. Zijn grote, driedeli
ge Harmonielehre uit 1984-'85 slaat zelfs
een verrassende brug naar de Amerikaanse
neoromantiek met een reeks brede melodi
sche bogen boven een slechts bij vlagen mi
nimalistische ondergrond. Sterke, expres
sieve en vooral kleurrijke muziek, die beslist
het proberen waard is. Sterker naar het mi
nimalisme neigend, maar heel leuk is 'The
Chairman Dances', een 'foxtrot voor orkest'
met materiaal uit de opera 'Nixon in Chi
na'. De cd besluit nog luchtiger met twee
korte 'fanfares'. Het feit dat deze cd zelfs ie
mand met een afkeer van minimal music
langdurig en blijvend wist te boeien, zegt
voldoende, zowel over de muziek als over
het enthousiasme van Simon Rattle en zijn
orkest.
PK
Voordeliger dan ooit!', Laag. lager, laagst',
Dit mag u niet missen!'; dit soort kreten op
etalageruiten en in advertenties in de krant
zorgen er wel voor dat niemand over het
hoofd ziet dat het weer uitverkoop is. En
heel wat mensen, zo'n 60 procent van alle
consumenten, maken daar dankbaar ge
bruik van. Dat kan natuurlijk fikse bespa- i
ringen opleveren. Zeker als je toch al van
plan was iets te kopen, en dat blijkt ineens
flink afgeprijsd te zijn.
Maar het is niet alleen maar puur voordeel
wat de uitverkoop biedt. Veel mensen die er j
bij de kassa nog zo van overtuigd waren dat
ze een geweldige slag geslagen hebben, krij
gen achteraf toch spijt van hun aankoop.
Dat is goed voor te stellen, als je weet dat
slechts een kwart van de consumenten be
wust wacht op de uitverkoop met de aan
schaf van iets. Het overige driekwart loopt
toevallig tegen iets aan en neemt dat in een
opwelling mee naar huis. Natuurlijk kun je
ook veel plezier hebben van aankopen die i
niet van tevoren gepland waren. Maar als je 1
bij het winkelen erg impulsief te werk gaat,
loop je toch wel veel risico dat je met din
gen thuiskomt die je helemaal niet nodig
hebt en waarvan je achteraf misschien zelfs
spijt hebt. En dan ben je in feite alleen maar
extra duur uit.
Goed voorbereid op koopjesjacht, is dus het
devies. Dan.is de kans het grootst dat je
werkelijk profiteert. Wie zich nog in de uit
verkoop gaat storten, heeft misschien iets
aan de volgende tips.
Om te beginnen: het kan heel handig zijn
om je te wapenen met lijstjes, voor je op
pad gaat. In de eerste plaats een lijstje met
daarop de zaken die de komende maanden
zoal nodig zijn. Het is makkelijker daarover
even goed na te denken als je rustig thuis in
je stoel zit, dan temidden van het gedrang
van medekooplustigen. Dan raak je toch
vaak in een stemming van 'nu of nooit'.
Het is ook slim om op zo'n lijstje bij ieder
artikel te noteren hoeveel het normaal ge
sproken ongeveer zal kosten. Dan is in de
winkel snel duidelijk of de opruimingsprijs
echt een besparing oplevert.
Een tweede lijstje dat goed van pas kan ko
men. is een papiertje met maten. Bijvoor
beeld met het formaat van dekbedden en
matrassen als er nieuw beddegoed aange
schaft moet worden, en met de kledingma-
ten van alle gezinsleden met het oog op
eventueel benodigde sokken, blouses en
andere garderobe-onderdelen. Grote kans
dat de juiste maat je even niet te binnen wil
schieten als je in bakken met sterk afge
prijsde hoeslakens of overhemden staat te
graaien. Dan is het wel zo makkelijk als je
een spiekbriefje bij de hand hebt. Zeker als
er niet geruild mag worden.
Bij de aankoop van afgeprijsde kledingstuk
ken is het aan te bevelen je goed af te vra
gen hoe lang het nog in de mode zal zijn.
Want als bijvoorbeeld een jack door de
kleur of het model zo trendy is dat het
hooguit nog twee maanden gedragen
wordt, mag het wel heel sterk afgeprijsd
zijn, wil je er nog voordelig mee uit zijn.
Wie in de opruiming voor een gunstige prijs i
basiskledingstukken op te kop weet te tik
ken zoals een neutraal colbertje of een tijd
loze regenjas, of zaken als pyjama's, onder
goed e.d., is doorgaans beter af.
Wie de aanschaf van een of ander elektrisch
apparaat in de uitverkoop overweegt, moet
vooral niet te veel onder de indruk raken
van prijskaartjes die een geweldig voordeel
ten opzichte van de adviesprijs vermelden.
Want heel veel winkeliers geven daarop al
tijd al korting, wel tot zo'n 25 procent. Ver
gelijk de uitverkoopprijs dus met e normale
verkoopprijs, niet met de adviesprijs.
Een tip voor iedereen die niet echt iets no
dig heeft: het kan houvast bieden om bij het
winkelen alleen een beperkt bedrag aan
contant geld mee te nemen. Laat cheques,
credit-cards en dergelijke thuis. Daarmee
voorkom je dat je teveel geld uitgeeft.
Ten slotte is het goed om voor ogen te hou
den dat het echt niet, zoals vroeger, weer
een halfjaar duurt voor het opnieuw uitver
koop is. De helft van de winkeliers prijst het
hele jaar door af. Steeds vaker zijn er voor
jaarsaanbiedingen,herfstaanbiedingen,
verbouwingsopruimingen en noem maar
op. Het is dus geen kwestie van nu of nooit;
er komen nog gelegenheden genoeg waar
bij de prachtigste produkten voor een hab-
bekrats te koop aangeboden worden.
Meer informatie in de vorm van brochu
res: NIBUD-brochurelijn - 0 70 -
36 25 596.
Workaholic Breuker werd gevraagd om de
muziek te schrijven voor een muziekthea-
terproduktie naar Theo Thijssens roman.
De produktie was gebaseerd op Gerben
Heliinga's toneelbewerking die meer dan
twintig jaar geleden zijn eerste opvoering
beleefde. Breuker schreef niet voor zijn Kol-
lektief, maar voor tien betrekkelijk jonge
musici uit de klassieke en jazzwereld die
qua bezetting een ongewone combinatie
vormen en die hier geen noot improviseren.
Alleen de muziek van de produktie staat op
de CD die eind vorig jaar kort na de premiè
re live werd opgenomen. Voor Breukers
doen klinken de achttien korte stukken op
vallende ingetogen en impressionistisch.
Wellicht heeft dat ook te maken met het
vriendelijke en positieve karakter van het
stuk en de tonaliteit waarvan Breuker uit
ging. maar als op zichzelf staande muziek
wordt er naar mijn smaak te weinig span
ning gecrëeerd.
Natuurlijk zorgt de ongebruikelijke instru
mentatie (accordeon, viool, fluit, fagot, cel
lo, sax enz.) voor de nodige oorspronkelijke
klankcombinaties en zijn er de nodige aar
dige vondsten, bijvoorbeeld het hele orkest
op blokfluit in 'De Klas'. Daarentegen blijft
het materiaal ritmisch nogal stram en ont
breekt het aan de ironie die we van Breuker
gewend zijn.
Longineu Parsons - Work Song - TCB/VIA.
