USA94 Advocaat gokt op 'ouwe hap' 'Romario vond mij een blinde' 'Wij vieren na afloop carnavaly tot de vogels fluiten' m" ZATERDAG 9 JULI 1994 19 Bambi Oranje hoog op 'fair play'-lijst dallas Het Nederlands elftal maakt zowaar een goede kans om op het WK met de lair play' prijs - voor het sportiefste team - naar huis te gaan. Na de eerste twee ronden van het wereldkam pioenschap staat Oranje op de derde plaats, achter België en Zwitserland, die beide niet meer meedoen. Op de vierde plaats staan de ook al uitgeschakelde VS, terwijl Duitsland op de vijfde plaats komt. Oranje, dal altijd bekend stond om zijn harde aan pak, behoort nu dus tot de meest zachtzinnige teams. Volgens FIFA-secretaris-generaal Sepp Blatter is bij de vaststelling van de lijst niet alleen gekeken naar het aantal gele en rode kaarten dat een team heeft opgelopen, maar ook naar 'het gedrag van de ploeg als geheel' en naar dat van de reservebank. Vandaar dat Ierland - waarvan coach Jack Charlton voor een wedstrijd naar de tribune werd verbannen - niet hoog komt, evenmin als de landen die rode kaarten hebben gekregen Badilla behoort tot de besten dallas De Costaricaan Badilla, vandaag scheidsrechter bij de wedstrijd tussen Nederland en Brazilië, wordt gezien als één van de besten van het toernooi. De Italiaan Casarin, zeg maar de chef van de scheidsrechters op het WK, heeft dit gisteren tegen over de Nederlandse delegatie verklaard. De rapportcijfers van Badilla in de voorgaande wedstrijden waren nauwelijks voor ver betering vatbaar. Badilla tluit zijn derde wedstrijd van de wereld titelstrijd. Eerder kwam hij in actie bij Bulgarije-Nigeria en Boli- via-Spanje. amsterdam gpd Hoeveel Brazilianen er in Nederland wonen, kan nie mand precies vertellen. „Zo'n tweeduizend, mis schien wel vijfduizend", gokt Jacob Kurc. De baas van Ca- necao Rio weet in ieder geval dat ze er zijn. Zes nachten per week is de Braziliaanse discotheek in Amsterdam af geladen vol met zijn landge noten. „En vandaag komt heel Braziliaans Nederland hier kijken. Wie er gaat win nen? Dat is geen vraag. Wij vieren na afloop carnaval, hier op de Lange Leidse- dwarsstraat, tot de vogels fluiten." Negen jaar geleden kwam de joodse Braziliaan Jacob Kurc via Israël, waar hij zijn Hollands-joodse echtgenoot ontmoette, naar Amsterdam. Zijn jongensdroom kwam uit. Hij opende zijn eigen ca fé. dat in de afgelopen jaren is uitgegroeid tot dé Brazo- tent in Nederland. In de Ca- necao schijnt voor de Brazi lianen in de lange, natte win ters de zon. Hier hebben ze even geen last van hejmwee, maar wel van saudade, een onvertaalbaar begrip wat on geveer neerkomt op zoete herinneringen. Saudade is nostalgie naar mooie sferen van verzengende hitte, een gepassioneerde liefde, de geuren van de tropen. In Amsterdam heersen er pas met het vallen van de nacht tropische temperatu ren: op de dansvloer. Geen Nederlander die er tegen op kan. Brazilianen ontwikkelen nou eenmaal ritmegevoel vanaf het moment dat ze in de baarmoeder groeien. Ja cob oordeelt mild over de enkele blonde houten klazen tussen de donkere stukken elastiek. ,,Ze hebben lol hier, laat ze dansen zoals'ze het hebben geleerd. Jullie heb ben de klompendans." Het kleine, stevige baasje zelf participeert in het avondprogramma. Door de echo-microfoon galmt hij mee met de band. Omarmt zo nu en dan een vriendin aan de kant. Jacob houdt van zijn gasten. Een van die gasten was ja renlang Romario. „Hij kwam hier bijna ieder weekeind, ook als hij de volgende dag moest voetballen. De Neder landers hebben hem nooit begrepen. Nou ja, het verhaal is bekend. Men vond hem lastig, hij kwam overal te laat enzo. Brazilianen kunnen moeilijk omgaan met tijd schema's, dat is zó Hollands. We zijn wat relaxter. Al dat 'gehurrie'hier!." Nog steeds is Romario een gast in de Canecao. Dan wel niet door zijn lijfelijke aan wezigheid, maar door zijn vele persoonlijke herinnerin gen. Romario's geel-groene shirt met 'Brasil' op de plaats van het hart hangt liefdevol achter glas boven flessen drank. Met stift staat er op geschreven 'lieve Jacob, in spiratie en veel geluk voor mijn goede vriend, een om helzing van Romario'. Op de muren omarmt hij tientallen malen lachend die andere Braziliaanse steraanvaller, Bebeto. Onder de foto op de postertjes de woorden 'A du- pla diabólica da terra', het duivelse duo op aarde. Dat het 'duivelse duo' het gaat maken vanavond in Dallas, staat buiten kijf. Ja cob en zijn zoon Yair vinden het eigenlijk een vraag waar ze niet eens een antwoord op hoeven te geven. Alhoewel, moeten ze toegeven, Neder land heeft wel verdraaid goed gespeeld tegen de Ie ren. Dus toch? „Kijk, sinds 4970 zijn we geen wereldkampioen meer geweest. Mooi spelen staat nu op het tweede plan. Dit keer spelen wij alleen om te winnen. Ons team voelt het als een plicht tegenover ons volk. Brazilië huilt nog steeds. Rouwt om de dood van Ayrton Senna, de For mule 1-coureur die enkele weken geleden zich te pletter reed tijdens een race in Ita lië." Jacobs eeuwige vrolijkheid glijdt uit zijn gezicht. „Brazi lië is economisch een drama, onze politiek verrot en cor rupt. Verkiezingen zijn op komst. In het ergste geval wint Lula da Silva. Ho, wacht, ik sta helemaal achter hem. Ik ben zelf een kind van de armoede. Geboren in Vila da Penha, dezelfde sloppen wijk van Rio de Janeiro waar Romario is geboren. We zijn elkaar toen nooit tegengeko men, nee. Maar goed, als Lu- la aan de macht komt, is het gebeurd. Dan grijpen de mi litairen weer in." Foeetzjibauwl is voor de Brazilianen net als carnaval. Een collectieve bliksemaflei der voor economische en so ciale problemen en dagelijk se zorgen, verdriet en pijn. Maar ook vormt voetballen een kans om uit de favela te komen. Afkomst en armoede kan door talent worden ge compenseerd. Romario is het grote voorbeeld voor de klei ne strandvoetballertjes uit de sloppenwijken. Een veel gehoord geluid, deze avond. 'Voetbal geeft ons levenskracht'. En ook: 'Ondanks de grote ellende zijn Brazilianen vrolijk, mild en gemoedelijk. Wij weten goed hoe we plezier kunnen maken. Nederlanders heb ben het goed, waarschijnlijk het beste op aarde, maar ge nieten van het leven...mwaa. Waarschijnlijk geen plaats voor Aron Winter en Frank de Boer Voetballers weten meestal precies of ze spelen of niet. Daar hebben ze de team bespreking op de dag van de wedstrijd niet voor no dig. Daarom beenden Frank de Boer en Aron Winter met grote stappen in de richting van de bus, de gezichten strak in de plooi. Er kon geen lachje af. Nou weet je het bij Dick Advocaat nooit helemaal zeker. Maar het signaal dat hij gistermiddag afgaf bij de laatste training op de universiteit van Dallas biedt voor Winter en De Boer weinig hoop dat zij vanavond tegen Bfazilië in de basis staan. gerde hij ee WK-kraker ir Bowl de elf i De bondscoach is er voor zich- per definitie wei- n etmaal voor de i de Dallas Cotton lamen prijs te ge ven. „Het was een partijtje van jong tegen oud, daaruit mag niemand conclusies trekken." Toch wagen we de gok. Advo caat kennende kiest hij in ver dedigend opzicht voor de 'ouwe hap'. Voor spelers die gepokt en gemazeld zijn en die zich niet meteen de kop op hol laten brengen. Voor routine en erva- ring dus. Het meest opmerkelijk in het partijtje van tien tegen tien was de rol voor Danny Blind als rechtsback. Dat zou dan voor de Ajacied z'n eerste optreden worden in zijn vierde toernooi. Eerder liet Blind de bondscoach in een gesprek onder vier ogen weten dat hij het 'tamelijk zin loos' vond om zich nog op die plaats in het elftal te concentre ren. „We hebben nu* gespeeld tegen een ploeg met één spits, met twee spitsen en met drie spitsen. Maar telkens kwam ik niet in aanmerking." En als dat nu ineens wel het geval is? „Ik kan me dat eerlijk gezegd niet voorstellen. Maar als het wel zo is, zal Advocaat met hele goede argumenten moeten komen om Wim Jonk ligt uitgeteld op het gras in Dallas. Verzorger Guus de Haan probeert hem met fris water v achtergrond toe. mij te overtuigen. Flauwekul natuurlijk. Een WK-wedstrijd tegen Brazilië speel je maar eens in je leven. Die wil geen speler missen. Daarom heeft Frank de Boer al op voorhand flink de smoor in. De verdediger van Ajax stond de laatste achttien interlands zon der onderbreking in de basis, maar lijkt nu plaats te moeten maken voor Jan Wouters. De nestor van Oranje, die op de dag van de finale 34 jaar wordt, lijkt voorbestemd om Bebeto het leven zuur te maken. Samen met Roh Witschge. De bewa king van Romario komt in han den van Stan Valckx, die bij de training geen moment van de zijde week van Dennis Berg kamp. Daarvoor speelde Ronald Koeman als vrije verdediger. Advocaat gaf echter geen krimp. „Ik heb nog een dag om erover na te denken. Maar in principe ben ik eruit. We heb ben gisteravond de videoban den nog eens goed bestudeerd, we kennen de kwaliteiten en de posities van de Brazilianen." Of de ploeg in vorm is, wil Sierd de Vos van Studio Sport weten. „Dat is moeilijk aan te geven. Op de training in elk geval niet. Maar dat is logisch. Iedereen is volop met die wedstrijd bezig, de druk is groot. Als ze morgen maar scherp zijn, daar gaat het om. Voor mij is het in elk geval geen eer om tegen Brazilië te spelen. Ik wil winnen." Aan de conditie zal het vol gens bondsarts Frits Kessel niet liggen. „Die is na zeven weken nog steeds goed. Dat blijkt wel uit het snelle herstel van de blessures van Overmars en Van Vossen. De handrem hoeft er nog steeds niet op, dat is een goed teken." Het is alleen de vraag of Oranje anderhalf uur lang bestand is tegen de hitte van zo'n 45 graden. De lucht vochtigheid in Dallas is een stuk minder dan in Orlando, de tem peratuur daarentegen hoger. „De keuze van het land is fan tastisch". meent Frits Kessel. „maar de keuze van het tijdstip waarop de wedstrijden worden gespeeld, is belachelijk." Brazilianen zijn wat meer ge wend aan de hoge temperatu ren en zijn ook wat dat betreft in het voordeel. Bondscoach Carlos Alberto Parreira mist vanavond Leonardo, die na zijn elleboogstoot tegen Amerika voor vier wedstrijden is ge schorst. Zijn vervanger is Bran- co, de tegenstander van Mare Overmars. Op het middenveld twijfelt Parreira nog tussen Ma- zinho en Rai, die tegen Amerika om tactische redenen werd ge passeerd. De vermoedelijke opstellin gen zijn: NEDERLAND: De Goey: Blind, Koeman, Valckx, Wouters: Rijk aard, Jonk, Witschge; Overmars, Bergkamp, Van Vossen. BRAZILIË: Taffarel; Jorginho, Aldair, Marcia Santos, Branco; Mazinho of Rai, Mauro Silva, Dunga, Zinho; Bebeto, Roma- Stan Valckx ziet finale gloren dallas albert geesing gpd-verslaggever Binnen de krijtlijnen is hij een beest, een killer pur sang. In stinctief loerend op zijn prooi, twee keer drie kwartier lang. Heel geconcentreerd. Stan Valckx is de man voor speciale opdrachten. Voor Romario de Souza Faria dus. „Bij PSV heb ben we op de training altijd te genover elkaar gestaan. Vier jaar lang. Als hij er was tenminste". En de Braziliaan geen snipper dag nam of een baaidag had. Dan was Stan Valckx 'de blinde' als hij een tik uitdeelde, Roma rio de 'grote kameel'. „Dat was mijn koosnaam voor hem." Buiten het veld waren Valcxk en Romario in de eerste twee jaar dikke vrienden. Stap- maatjes, die met volle teugen genoten van de geneugten des levens. Nog steeds, nu alleen gescheiden. De flamboyante pingelaar uit Rio de Janeiro en de ruige mandekker uit Arcen. Eenmaal buiten het veld wordt de Bourgondiër in hem wakker en brengt Stan Valckx in prak tijk wat ze van VW, z'n oude club, al jaren zeggen. 'Er breekt pas paniek uit als het bier op is'. Zo ook Stan Valckx. „Als Roma rio scoort, maakt hij met dat opgestoken vingertje van hem reclame voor een Braziliaans biermerk. Ik ken heel veel mer ken bier. maar dat merk ken ik Vanavond, in de Dallas Cot ton Bowl, zijn ze tot elkaar ver oordeeld. Tenminste, daar gaan beiden vanuit. Stan Valckx op zeker. „Winter en De Boer heb ben bij Ajax Romario ook al eens bestreden. Maar nu wil ik tegen hem spelen. Het is mijn positie, daar heb ik de laatste wedstrijden gespeeld. Ik sta daar en ik hoor daar thuis. Dat ik dan tegenover Romario sta, is niet meer dan bijzaak. Het is ook niet belangrijk of ik van Ro mario win of Romario van mij. Het gaat erom of het Neder-, lands elftal wint." In Turtle Creek, het wat min der protserige onderkomen van Oranje dan Lake Nona in Orlan do, legt Vak \x hel Braziliaanse troetelkind op de snijtafel. „Ro mario speelt op dit WK heel an ders dan bij PSV, bij is veel na drukkelijker aanwezig. Hij is er niet alleen op uit om z'n doel- puntje mee te pikken, hij fun geert nu veel meer als het mid delpunt van het team", hebben de tv-beelden Valckx geleerd. „Romario neemt meer verant woordelijkheid en heeft daar door een veel grotere invloed op het verloop van de wedstrijd. De afgelopen jaren is hij regel matig flink aangepakt, mis schien heeft hij daarvan ge leerd. Op dit WK wil Romario de absolute ster zijn, dat straalt hij van alle kanten uit." Verhinderen Aan Stan Valckx de taak om dat te verhinderen. „Ik weet niet wat Advocaat van plan is, maar Romario mag in elk geval geen ruimte krijgen als hij op onze helft is. Als je hem lekker de bal laat aannemen, ben je gezien. Dan kan je beter op de tribune gaan zitten. Ik moet hem heel kort dekkenmeent de 'scha duw van Romario'. Mits de bondscoach tenminste zijn be de verhoort en Valckx koppelt aan het Braziliaanse fenomeen. Daar gaat de Limburger wel vanuit. „Advocaat vroeg me de ze week of ik er klaar voor was en of ik het aankon". Hij denkt van wel. „Op de training bij PSV waren het altijd hele mooie en interessante duels. Ik kwam daar heel vaak als winnaar uit tevoorschijn." „Maar of Romario angst voor mij heeft, goh, dat weet ik niet. Hij sprong wel regelmatig op, dat herinner ik me nog goed. Ik wilde me tegen hem absoluut niet gewonnen geven. Van die strijd ben ik zeker niet slechter geworden. Maar het is niet zo dat ik heth bij PSV over het hele veld heb geschopt. Ik gaf hem af en toe wel een tikje. Eerlijk ge zegd", kijkt Stan Valckx achter om, „vond ik hem wel een gei nig ventje. Maar soms ergerde ik me ook kapot aan zijn gebrek aan solidariteit. Dat liep af en toe de spuigaten uit. Ik heb wel eens onder vier ogen gezegd hoe ik over htm dacht. Maar ja, „Nederland - Brazilië moet de mooiste wedstrijd worden uit mijn carrière. FOTO Romario kan slecht luisteren hè." Behalve als ze samen op stap waren. Dan genoten ze intens van het Eindhovense uitgaans leven en waren het de dikste vrienden. „In het begin heb ik heel veel met hem opgetrokken, daarna werd het wat minder. Ik kon makkelijker iets van hem accepteren dan de rest. Toen ik pas in Portugal zat, Öegrecp ik pas goed hoe Romario zich dat eerste jaar bij PSV moet hebben gevoeld". Stan Valckx bracht vier jaar geleden de kerstdagen en de jaarwisseling door in Rio de Janeiro, bij Romario. „Maar langzaam kreeg hij in Eindho ven z'n eigen kennissenkring en gingen we steeds minder vaak op stap. De laatste keer dat ik hem heb gt >proken, was bij Porto-PSV. Anderhalf jaar gele den. Het was maar heel even. Ik heb z'n telefoonnummer in Barcelona, maar probeer Roma rio maar eens aan de lijn te krij gen. Hij is er nooit." Kritiek Maar het was ook Romario die PSV adviseerde twee nieuwe verdedigers te kopen. Stan Valckx stond toen in de ploeg en 'voelde zich knap aangespro ken door de kritiek'. Een jaar la ter verkaste hij naar Sporting Lissabon, in het spoor van Bob by Robson. De bon vivant uit Arcen liet in Portugal zien wel uit het goede hout gesneden te zijn en werd dit seizoen uitge roepen tot de beste speler in de Portugese competitie. Het kan raar lopen. „Ik ben snel en kan koppen, ik maak geen onnodige overtredingen, ik ben hard en kan voetballen in de kleine ruimte. Maar in Nederland", zegt de tienvoudige internatio nal, „is mandekker een vies woord. Ik wil niet zeggen dat je niet voor vol wordt aangezien, maar het liefst willen ze alle maal laten zien dat ze kunnen voetballen. In Portugal is de be nadering anders. Er is meer waardering." Daarover Stan Valckx van avond geen klagen hebben als hij Romario de Souza Faria aan banden legt. „Dit wordt de mooiste wedstrijd uit mijn car rière. En die wedstrijd hoeft voor ons zeker niet het einde van het WK te zijn." Yankee Stadium ligt er als een verlokke lijke schoonheid bij. Haar benen gespreid om de Bronx, het gedeelte van Neu> York waar elk woord je laatste kan zijn. Ooit liep bon ton New York uit om Joe DiMaggio er te zien. Dat was in de jaren veertig. De New- yorkers zochten tussen de in nings door wanhopig de tribu nes af op zoek naar een blond hoofd. Dat van Marilyn Monroe. Monroe had iets met DiMaggio. De relatie zou leiden tot een droomhuwelijk van het soort: dromen zijn bedrog maar dit terzijde. Monroe was er nage noeg altijd gedurende haar flirt met cle populaire Yankees num mer vijf, maar altijd vermomd met een zwarte pruik, een hoofddoek of een zonnebril. Het zijn dit soort onlosmakelijk aan de New York Yankees ver bonden verhalen die de club zijn wereld wijde aantrekkingskracht hebben bezorgd en toen ik van de week opgewonden door cle gewelfen van Yankee Stadium op zoek was naar de winkels met souvenirs, keek ik stout om mij heen in de hoop Norma Jean (haar ware naam) in de menigte te ontdekken. Een paar keer meende ik haar te herkennen. Vermomd uiteraard. Erg goed vermomd zelfs. Als e eisje v Als een ge zellige. dikke negerin. Zogoed vermomd dat het onmogelijk Marilyn Monroe kon zijn. De Yankees waren ook zodanig ver momd. dat ik me afvroeg of het de Yankees wel waren. Ze verlo ren kansloos met 4-2. In New York heb ik inmiddels kennis gemaakt met het pers centrum. Hierin bevinden zich een soort van fruitautomaten. Deze zijn in staat samenvattin- vertonen van alle tot nu toege speelde wedstrijden. Een onmis bare hulp. Ik ben er middels een aantal handelingen zoluistein delijk in geslaagd de Nederland se goals tegen de Arabieren te Wim Jonk. Gaston Taument: 2- l. Ook het Belgische doelpunt van Philippe Albert tegen Nederland heb ik nu gezien en de twee goals tegen Marokko. In Chicago, tot dusverre mijn hoofdkwartier, was dit onmoge lijk. De eerste wedstrijd van Ne derland werd er alleen uitgezon den dooreen Spaanstalige zen der, welke in mijn hotel niet te ontvangen was. Op het halfuur van Nederland-België bevond ik mij in de lucht van Detroit naar Chicago en ook Nederland- Marokko ging aan mijn neus voorbij, weer vanwege een vlieg- Enig Oranjegevoel is mij op dit moment dan ook volslagen vreemd, al heb ik wel het sterke idee dat Nederland vandaag van Brazilië gaat winnen. Brazilië teert op Romario, die tot dusver re opvallend genoeg met fluwe len handschoenen is aangepakt. Ik ga hier niet bepleiten dat Jan Wouters hem, zoals hij met Gascoigne deed, een elleboog moet verkopen, maar... Wouters kan toch wel een keer per onge luk tegen hem aanlopen en dan heel hard 'BoehU!' roepen. Of zo iets. Als Romariootje maar flink schrikt. De eerste drie wedstrijden van Nederland heb ik uitsluitend ge volgd via de Amerikaanse kran ten. De Amerikanen kunnen erg liefdevol schrijven. Mooie zin nen, mooie metaforen. In het verslag van de wedstrijd Neder- land-Marokko vergelijkt Mark Woods van USA Today Den nis Bergkamp met Bambi, wat ik wel geestig vind. Woods haalt het beste uitzijn pen in zijn be schrijving van Bergkamps doel punten legt zijn lezers tegelijk op een sublieme wijze uit wat er gebeurt als een aanvaller man dekking krijgt: „Bergkamp schuivelt twee stappen naar rechts. Triki schuivelt twee stap pen naar rechts. Bergkamp houdt in. Triki houdt in. Berg kamp draait om zijn as. Triki draait om zijn as. Dat is wat je ziet als 's werelds beste voetballer een speciale bewaker heeft. Het ene moment zie je een wals, dan de tango. Bergkamp leidde. Triki volgde, 42 minuten lang. Toen miste Triki een pas... Woods kan mooi schrijven, maar weet er niks van. Want heel lyrisch beschrijft hij nog hoe Bambi Bergkamp zijn club In- ternazionale afgelopen seizoen naar het kampioenschap van Italië heeft geleid. Zoals een tv- commentator Ierland favoriet achtte tegen Nederland omdat de Ieren over vier spelers van As ton Villa beschikten. Aston Villa dat. volgens de Amerikaan, zo 'n goed seizoen achter de rug had in de Serie A! Hetzelfde Aston Villa overigens, dat volgens u en mij bijna degradeerde uit de En gelse Premier League. -4 Frank Snoeks is verslaggever van Studio Sport.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 19