in de auto overgeven' Straks gaat hij Waarom zit er geen gleuf in? Tatoeage beu? laserstraal biedt uitkomst 'Mensen denken datje gehandicapt bent' Het Gesprek van de Dag VRIJDAG 8 JULI 1994 17 moeder op een onderarm en t tekst over 'love' op zijn an dere arm. „Heb ik in mijn jeugd zelf aangebracht en ik had er al gauw spijt van". Het is zijn tweede behandeling. Van de love-tekst die mevrouw Luning vorige keer heeft behan deld, blijft ze nu af. De behan delde huid heeft een rusttijd een maand nodig, voordat eer met laser op kan wor den gewerkt. Het lijkt of er op de woorden een klein korstje is gekomen. Op een deel is 'het korstje' er al af en is een roze, iw velletje te zien. „Ik denk we daar niet heel veel meer behandelingen voor nodig heb ben". Tatoeëerder Henk Schiffmacher uit Amsterdam had het al voor speld: 'de robijnlaser lijkt wel n bombardement'. „Het knalt, het licht spat er af en ie dereen zit met lasbrillen op". Zo ook in de praktijk van mevrouw Luning als zij met de laser-arm i de slag gaat. „De energie i de laser wordt in de inkt t de tatoeage opgenomen. De inktdeeltjes vallen uit elkaar t worden langs natuurlijke weg opgeruimd. Je haalt de inkt je voor laagje weg, daarom ït je het een paar keer doen". Ex-vrouw Schiffmacher heeft zichzelf ook laten behandelen. „Ik had nog een ex-vrouw op mijn lijf staan, haha". Hij ging meer uit nieuwsgierigheid over de tech niek en de resultaten. Over het effect is hij gematigd enthou siast. „Bij mij heeft de behande ling nauwelijks iets gedaan. Ik geloof ook niet dat je een baby velletje terugkrijgt, want een ta toeage geeft altijd een licht litte ken. Dat kun je niet weghalen. Het scheelt wel of je een eigen gemaakte tatoeage hebt of eeh professionele. Die laatsten zijn dieper. Mijn ex was zo'n profes sionele". Mevrouw Luning is stelliger over de positieve resultaten die al langer in Amerika, Engeland en Zuid-Frankrijk worden be reikt. „Ik beloof dat de tatoeage weggaat en geen littekens ach terlaat", zegt ze. Expert Schiffmacher bevestigt dat de laserbehandeling een malafide tatoeëerders die ook nog wel eens proberen iets weg te halen met allerlei zuren'. Hij kent een vrouw die juridische stappen wil ondernemen tegen een tatoeëerder die haar arm met zo'n zuur heeft bewerkt. „Een groot uit elkaar getrokken litteken was het resultaat. Dat gebeurt heel veel. De laser-insti tuten zijn te verkiezen boven dit soort malafide praktijken". Honderd gulden De behandelingen met laser zijn niet goedkoop en afhanke lijk van grootte en status (of het gaat om een amateur- of een professionele tatoeage). Op ge middeld honderd gulden per behandeling moeten patiënten toch wel rekenen. „Het is jam mer dat het ziekenfonds de be handeling niet vergoedt", zegt mevrouw Luning. „Het is on voorstelbaar hoe mensen onder zo'n tatoeage kunnen lijden. Ik heb met een monteur gespro ken die een functie van chef is misgelopen door zijn tatoeage. Een vader die niet met zijn ldn- deren en vriendjes van die kin deren naar het zwembad kan omdat hij er 'zo raar' uitziet. Politiemensen mogen geen ta toeages op hun onderarmen en ook in de horeca is het soms een handicap". Reacties en suggesties voor "Gesprek van de Dag" Telefoon 071-356444 of Postbus 54,2300 AB te Leiden Bruikbare tips worden beloond met een cadeaubon van 25 gulden. Plantentuin in Haarlemmermeer Niemand verwacht in de strak gelijnde Haarlemmermeer zoiets als een wilde plantentuin. Toch ligt er al ruim 15 jaar onopval lend aan de Wieger Bruinlaan in Hoofddorp de Heimanshof. Het is een tuin met 600 inheemse planten en talloze dieren. De be zoeker dient te beseffen dat de begrippen onkruid en ongedierte hier niet bestaan. Elke plant en ieder dier, hoe onaanzienlijk ook, is hier van nut en vormt een schakeltje in het ecosysteem. In de een hectare grote tuin zijn wel zes verschillende land schappen te bewonderen. Kruidenrijk grasland, een bomenrijke bosrand, ouderwets begroeide akkertjes, bijzondere plantjes op zandgrond, een binnenduinbos met schelpenpaadje en een weelderige vijver in het hart van de heemtuin. Sinds kort loopt er zelfs een meanderende beek met steile wanden door het bos. De Heimanshof is op werkdagen geopend van 9 tot 16 uur, maar ook komende zaterdag en zondag van 14 tot 17 uur voor rond leidingen. .1 die is opgegroeid met tech nisch vernuft, een interessante- 3 reproductie van het verleden i elkaar kunnen steken. Als ze dat bij het Dolfinarium al kun- n, dan moet dat toch hier op de Space Expo zeker wel moge lijk zijn. Hilariteit is er nog wel als mees ter Wim (Chrispijn) buiten min neer wordt gedwongen om r Space Ride te maken in de speciale attractie, genaamd de Multi Axis Simulator. Gelaten laat hij zich voor de somma van 2 gulden 50 vastsjorren in het apparaat en ondergaat vervol gens lijdzaam de mini-astro nautentraining. Dus onderste boven, achterover, op en neer, de as, achterstevoren en ir terug. De 'snelheid moet hem doen duizelen, maar hij geeft geen krimp. „Niet zo erg als de Python", refereert hij aan i beruchte kermisattractie als hij enkele minuten later weer veilig terug is op aarde. Daar zijn zijn leerlingen nog t zo zeker van. „Ik moet met hem mee terugrijden", kreunt r eentje. „Straks gaat hij in de uto overgeven." Een klasge nootje biedt evenwel uitkomst. „Wat geeft dat nou. Jij zit toch achterin. Nou, dan kotst hij toch op het dashboard en heus t op je schoot." Aan het eind van de ochtend zegt Steven niet veel wijzer te zijn geworden. Het meeste over zijn vriend Neil - Louis - Armstong wist-ie al. Maar de kleine dondersteen heeft toch nog wel wat substantieels over gehouden aan zijn bezoekje aan Noordwijk- „Ik heb een astro nautendiploma gekregen", zegt hij trots. „En ik heb niet eens de speurtocht gedaan en de vragen ingevuld. Slim, hè?" Schotse scholier gaat ondersteboven in Noordwijk. Het Nederlandse voetbal heeft geen toekomst, wordt wel ge zegd. Want het straatvoetbal verdwijnt. De pleintjes verdwij nen, de auto's rukken alsmaar verder op in de straat. Maar de successen van Oranje inspire ren. Kinderen willen zwoegen als Van Vossen, pingelen als Bergkamp en vooral schieten als Koeman. Ze benutten elk plekje rond school en huis om hun idolen te zijn. En waar ge voetbald wordt, sneuvelen rui- Maar wat moet je met het ka potte glas? Bij het vuilnis? Maar dan wordt het niet gerecycled. Ook de glasbak biedt geen uit komst. Grote stukken glas kun nen onmogelijk door de ronde gaten die alleen voor flessen zijn geschikt. Gleuven in de glasbak? Een idee misschien? „We hebben er wel eens over nagedacht", zegt Ruud van Beek van Milieu en Beheer van de gemeente Leiden. „Het leek een fantastische oplossing. Ka potte ramen en glaS van klus sende particulieren zou dan mooi kunnen worden ver werkt." Maar het voorstel is door de glasverwerker in de prullebak gegooid. Vlak glas is veel te vies. Het glasverwerkingsbedrijf Kotrac in Moerdijk krijgt het glas uit de glasbakken in Lei den. Dat mag alleen flesseglas en zogenaamd klein huishoude lijk glas als glazen potjes en bor den zijn. Geen gebroken ruiten, geen spiegels. Want dat levert te veel vervuiling op en verzwakt het gerecyclede glas, aldus woordvoerder Van der Bogt van Kotrac. „Op gebroken ramen zit veel stopverf en verf aan de ran den en dat is er heel moeilijk af te krijgen als het bij het fles seglas komt. Ook spiegels kun nen we niet in de glasbak ge- bruiken. De folie die voor de spiegeling zorgt, staat herge bruik in de weg." Van der Bogt verzoekt mensen dan ook gebroken ramen en spiegels gewoon bij het vuilnis Voor glas van de glashandel heeft Kotrac wel speciale ver- werkingslijn. „Het verwijderen van de kit en verf kost veel in spanning maar dat is zeker de moeite waard. Bij grote stukken glas zit natuurlijk ook veel schoon glas. Het zou zonde zijn om dat allemaal bij de vuilnis te zetten", aldus Van der Bogt. Het glas- en schilderwerkenbe- drijf Van Muiden uit Leiden be taalt zo'n 40.000 gulden per jaar voor de verwerking van het af- valglas. Het laten ophalen van de bakken met oud thermopa- ne-glas kost alleen al 20.000 gul den. Dat is veel duurder dan de bakken met schoon glas die Van Muiden door Kotracs concur rent Maltha uit Rotterdam laat weghalen. Directeur A. Laan zou graag zien dat hij laagbe taalden in dienst mocht nemen om het thermopeenglas van kit, lijm en verf te ontdoen. Dat glas zou dan geschikt zijn voor de goedkope bakken voor schoon glas. Maar de dure bouw-CAO verbiedt dat. De gemeente Leiden is voor de verwerking van glas uit de glas bakken per 1 maart van dit jaar van Maltha naar Kotrac overge stapt. De gemeente krijgt nu meer voof het glas dan de twin tig gulden per 1.000 kilo van Maltha. De overstap betekende dat het aantal bakken in de stad bijna is verdrievoudigd. De bak ken voor wat, groen en bruin glas zijn vervangen door 149 bolle bakken van Kotrac; één bol voor één soort glas. Van Beek van Milieu en Beheer: „Dit alles betekent wel dat ophaalbe- drijf Kluivers langer bezig is om al die bakken leeg te halen. Maar we krijgen veel meer voor het glas. Desondanks kost de verwerking van glas uit de bak ken de gemeente Leiden geld. Maar veel minder dan wanneer het glas op de vuilnishoop komt." Een tatoeage van voetballer John de Wolf op de rug en hij verlaat het WK-toernooi met een blessure. Wat moetje nog met die man op je huid? Geen nood, met een robijnlaser haalt het nieuwe Medisch Instituut voor Detatoeage in Den Haag tatoeages helemaal weg. Mevrouw Luning Prak is eigen lijk oogarts. Maar sinds eind vo rige week heeft ze een praktijk in 'detatoeage' aan de Laan van Meerdervoort. Spil van de prak tijk is de robijnlaser, het kapita le laser-apparaat waarmee in een aantal behandelingen ta toeages 'helemaal en vrijwel pijnloos' worden weggehaald. Zonder littekens achter te laten, belooft mevrouw Luning. Haar werkplezier zit hem voor een groot deel in het werken met laser. „In de oogheelkunde is als eerste met laser gewerkt. Het is een heel nieuw gebied in alle takken van geneeskunde. Het mooie van dit werk is dat mensen ermee worden gehol pen. Voor veel mensen vormen tatoeages een belemmering in hun familie- en sociale leven en in hun werk. Er was tot de komst van deze laser-appara- tuur eigenlijk geen mogelijkheid tatoeages weg te halen. Ze kon den worden weggesneden of verwijderd via huidtransplanta- ties. Maar wat je ook deed, het gaf altijd littekens die vaak lelij ker waren dan de tatoeage zelf'. Haar eerste patiënt is een veer tiger, die een aantal zelfge maakte tatoeages laat wegha len. Een hart en het woord" sitie over de ruimtevaart er een paar memorabiliabi)gékregen. Een twaalf minuten durende audiovisuele show over de maanlanding, een nagebouwde maanlander en een originele re- plika van een simulator waarin astronauten en piloten worden getraind om het coordi- natievermogen onder extreme omstandigheden te verbeteren. De zwart-witte beelden van Armstrongs allereerste stapje op de maan doen het vooral goed bij de begeleidende ouders. Die waren, op die bewuste 21ste juli van het jaar 1969, net even ou der dan hun kinderen van groep zes nu zijn. Zo'n jaar of zestien, zeventien. Herkenning alom derhalve. Mooie herinneringen ook aan vervlogen tijden waarin het optimisme nog hoogtij vier de en het woord doemdenken amper bestond. De jaren van Woodstock, de flower-power- beweging en de protestdemon straties. En natuurlijk de man op de maan. Dit soort sentimentele praat is aan de kinderen van nu niet be steed. 't Klankbord moet collec tief nog wel even lachen om de huppelpasjes waarmee Arm strong en Aldrin de mindere aantrekkingskracht van de maan te lijf gaan, maar lopen njet echt warm voor de multi- vision-show. „Niet eens 3D", steekt Miranda haar teleurstel ling dan ook niet onder stoelen ofbanken. Ze heeft vanuit haar onbevan gen kinder-optiek gelijk. De ori ginele beelden van de maanlan ding mogen dan aardig zijn, maar de omlijsting steekt verder wat schril en gewoontjes af bij alle technologie waar je op het complex van ESA (European Space Agency) en Estec mee wordt bestookt. Ze hadden, ze ker voor de jonge generatie van Ligfietstoer van 1200 kilometer door Nederland Op 8 juli 1933 reed de onbeken de en matige wielrenner Fran cois Faure zomaar een nieuw werelduurrecord. De Fransman verpletterde het oude record en maakte furore met zijn 45.06 ki lometer. De wielerwereld stond op z'n kop. Na lang beraad dis kwalificeerde de internationale wielerunie (UCI) de Fransman en bepaalde dat de trappers van fietsen op wedstrijden tussen de wielen moesten zitten. Fietsen op een ligfiets zoals Faure had gedaan, telde niet. En dat was volgens Francis Bouwman van De Liggende Hollander de doodsldap voor de ontwikkeling van de ligfiets: als je er niet mee mag racen, zijn producenten niet geïnteresseerd. De ligfiets is rond 1980 weer ontdekt. En de laatste jaren is er zeker sprake van een trend; steeds meer fietsers verruilen de ouderwetse Gazelle voor een snelle, comfortabele ligfiets, al dus Bouwman. Met Frank ter Braak richtte zij drie jaar gele den het eerste Nederlandse lig fietsverhuurbedrijf De Liggende Hollander in Eindhoven op. Sa men organiseerden zij ook de eerste Nederlandse ligfietstoer die afgelopen zaterdag in Eind hoven van start ging. Zesenvijf tig ligfietsers nemen aan vier vierdaagse routes van zo'n 75 km per dag deel. In Den-Haag vond dinsdag, na afloop van de eerste route, een kijk- en op- stapdag plaats waar belangstel lenden een ligfiets konden pro beren. Lachen „Tegenliggers danken soms dat je gehandicapt bent en stappen af om je ruim baan te geven." De bruinverbrande viouw in een blauwe fietstrui uit Vinke- veen heeft al van alles meege maakt in de vier dagen dat ze nu al met de ligfietstour mee- doet. „Mensen vallen bijna van hun fiets van het lachen. 'Luie fietser', hoe vaak heb ik dat al niet gehoofd. We zijn natuurlijk een opvallende verschijning. Haar man had in een fietsblad. over de ligfietstoer gelezen. En waarom niet gewoon meedoen, hadden ze zich afgewaagd. Je moet toch iets doen in je vakan tie. Het was wel een beetje wen nen. „Het begin was echt wel eng. Ik dacht dat ik steeds kon omvallen. De tweede dag voelde ik me al wat wijer. Op de derde dag durfde ik zelfs achterom te kijken. Vandaag kan ik lezen en schrijven met de fiets." Een belangstellende op de kijk dag in het Haagse Ockenburgh vindt de ligfiets maar een weemd vervoermiddel. „Met zo'n lage fiets heb je zo een wachtwagenspoor op je buik", zegt hij meesmuilend. Maar Bouwman ontkent dat de lig fiets gevaarlijker dan een nor male fiets is. Ze knalt liever met haar benen tegen een portier van een auto dan dat ze met haar hoofd voorover klapt. „Ik prefereer een ligfiets boven een gewone fiets als ik. met 60 km een viaduct afrijd. Je hoeft niet steeds omhoog te kijken en een val duurt minder lang. Echt, ik voel me op een ligfiets veiliger dan op een normale fiets. Je kunt goed om je heen kijken. Bovendien val je op; automobi listen zien je niet gauw over het hoofd." Uitkomst Voor mensen die van de dokter eigenlijk niet meer op een ge wone fiets mogen rijden, zou de ligfiets een uitkomst zijn. „Ik krijg veel mensen die door de slechte vering van een normale fiets rugklachten hebben gekre gen", vertelt ligfietsproducent 'Bakker. „Het zou natuurlijk doodzonde zijn als die mensen nooit meer zouden kunnen fiet sen. Met een ligfiets kunnen die mehsen weer de fietspaden op. Ligfietsen hebben een goede vering en de zitjes kunnen voor elke rug op maat worden ge maakt zodat de rugwervels maximaal worden ontlast." Zo'n tienduizend Nederlanders hebben de voordelen van de lig fiets al ontdekt, vertelt Bouw man: „Doordat je zo laag op de ligfiets zit, ondertand je de helft minder luchtweerstand dan op een gewone fiets. Daardoor hoef je minder hard te trappen om vooruit te komen. Daar komt nog bij dat je geen energie hoeft te steken in jezelf rechtop de fiets houden. Je ligt gewoon lekker ontspannen op je fiets. Als je in één dag van Utrecht naar Groningen fietst, heb je nog genoeg energie over om 's avonds naar de,disco te gaan." Steven is pas tien, maar 'tuur- lijk' weet hij wat zich deze maand precies 25 jaar geleden hierboven in het heelal afspeel de. Hij zit al in groep 6 hoor, daar hebben ze geschiedenis en bovendien heeft meester Wim in de lessen een project gedaan over de ruimtevaart. Steven is niet dom, hij weet alles van de eerste man op de maan. „Louis Armstrong", plaatst hij zonder dralen de beroemde Ameri kaanse jazzrtrompettist in een totaal nieuwe dimensie. „Oh, heette die man Neil? Nou ja, ik had in elk geval zijn achter naam goed." Groep 6 van basisschool 't Klankbord uit Leiden is, tegelijk met een 'bus' Schotse kinderen, op bezoek bij Space Expo in Noordwijk. Speciaal om die ge denkwaardige 'reusachtige stap voorwaarts in de geschiedenis van het mensdom' te herden ken, heeft de permanente expo- De historische stappen van John Aldrin op de maan. archieffoto gpd John Poot uit Oegstgeest op zijn speciale ligfiets. Twee week geleden zette in België met vier anderen een Nederlands record 24-uur ligfietsen neer. Hij legde 718 kilometer af. foto holvast/mark lamers

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 17