Wil de echte Tata Mirando nu opstaan? Soapsterren als zangers in Ahoy' Rtv show Chriet Titulaer eist stoppen van imitatie i V - Weg met ons-mentaliteit VRIJDAG 8 JULI 1994 Het familie-conflict heeft alle ingrediënten voor een nieuw televisie-genre: de rechtbank-soap. Of, zo je wilt, de zigeuner-soap. Het drama duurt al ruim zeventien jaar. Eind vorig jaar werd het smeulende vuur plotseling fors opgestookt. De ene partij sommeerde de andere om, onder dreiging van gerechtelijke stappen, binnen een week afstand te doen van de familienaam als eigennaam van het orkest. Het gebod werd, net zo snel als het op ta fel kwam, weer ingetrokken. Maar de tegenpartij neemt de handschoen op en daagt de dwarsliggende familiele den voor de rechter. Op 20 juli. In Arnhem. Mogen we even voorstellen: de muzikale familie van Tata Mirando. ARNHEM GPD De irritaties over en weer liepen begin dit jaar hoog op. Adolf Weis, in familiekringen beter bekend als Tata Mirando Jr., werd toen boos op zijn broer Meisl. Die kreeg in de media veel aandacht vanwege zijn zes tigjarig jubileum als muzikant. Meisl beweert het enige, echte koninklijke zigeunerorkest Tata Mirando te leiden. Onzin, vindt Adolf. Om vervolgens zijn gelijk aan te tonen met een stapel aan hem gerichte bedank-brieven van het koninklijk huis. „Meisl heeft nooit deel uitgemaakt van het orkest", beween Adolf Weis met grote stelligheid. Een stulqe historie. Om de draad niet kwijt te raken. Het zi geunerorkest Tata Mirando ont stond rond 1900. Het werd op gericht door Joseph Weis. oor spronkelijk van Hongaarse af komst en na de Tweede Wereld oorlog de enige overgebleven Tata (de zigeunemaam voor va der). Samen met zijn zoons vormde hij het orkest, dat werd vernoemd naar een oud Itali aans circus waarvan Joseph ooit de naam had gekocht. Tot aan de dood van vader Joseph op 5 januari 1967 was er geen vuiltje aan de lucht.' Het orkest beleef de het ene succes na het ande- De problemen begonnen een paar jaar na het overlijden van de in zijn leven al vermaarde violist Joseph Weis. Zoon Adolf maakte in 1973 een nieuwe start met het orkest onder de naam Tata Mirando. Aanvankelijk had broer Morschi Mirando de lei ding in handen. Hij droeg die over aan Adolf omdat hij er meer heil in zag via diens zoon Nello Jr. de muzikale erfenis van Joseph voort te zetten. De in middels 75-jarige Meisl, als oudste Weis het stamhoofd van de familie, trommelde zijn kin deren op en startte eveneens een zigeunerorkest. Eerst onder de naam De Zwarte Raven, maar al snel ook onder de naam Tata Mirando. Tata Mirando (links) met zijn orkest. „Vader had vijftien kinderen", vertelt Adolf. „Twaalf zonen en drie dochters. Hij liet iedereen op een instrument spelen. Je moest in een korte periode een bepaald niveau bereiken. Lukte dat niet, dan was vader zeer streng. Je mocht dan niet de naam Mirando dragen. Zes van de twaalf zonen waren goed ge noeg om door te gaan en moch ten zich uitgeven als musicus onder de naam Mirando." Meisl, zo verzekert Adolf, be hoorde niet tot die zes gelukki gen. „Hij mocht van vader wel spelen, maar niet in het open baar." Het huidige optreden van Meisl ervaart de rest van de familie dan ook als schokkend. AJle familiewetten en alles wat hij vader beloofd heeft, heeft hij vertrapt", klinkt het emotioneel. „Dit was nooit gebeurd als va der nog zou leven. Bij zigeuners is het zo. datje goed moet ont houden wat je vader zegt. An ders ben je geen zigeuner Het conflict sleepte zich jaren lang voort. Van een echte fami lievete was geen sprake. In te gendeel. Muzikanten-van beide orkesten speelden zo af en toe wel eens samen in een Arnhem se horecagelegenheid waar Tja- ja, dochter van Meisl, de scepter zwaaide. Maar door toedoen van Tjaja en haar broer Heino kwam de zaak in een stroom versnelling. Ze lieten de naam Tata Mirando registreren bij het Benelux Merkenbureau. Tot grote schrik van de overige nog Jevende zonen van de vermaar de Joseph Weis. Vanaf dat moment is er sprake van over en weer modder gooi en. Daarbij worden vooral de muzikale kwaliteiten van de fa milieleden onder vuur geno men. „Er is één rotte appel in de mand met vers fruit. Die broer wordt altijd groen, rood en paars van jaloezie. Meneer is een aanhouder. Het is verve lend, zo'n broer. Maar laat hem maar", laat Meisl c weten. De andere kant x familie: „Hun muzikaal niveau staat op een heel laag pitje. Daarom herhalen ze bij optre dens steeds dezelfde zeven of achtn Overloper Er is, om het allemaal wat span nender én ingewikkelder te ma ken, zelfs een overloper in het spel. Sjangela. zoon van Meisl, werkt als muzikant in het orkest DEN HAAG GPD Fervente muziekliefhebbers zullen van de namen Bobbie Eakes, Jeff Trachta and John McCook niet warm of koud worden. Fans van de Amerikaanse soap-serie The Bold and the Beautiful des te meer: het drietal speelt een prominente rol in deze miljoenen-soap. De acteurs presenteren zich tegenwoordig op een, commer cieel gezien, zeer slimme manier ook als rechtgeaarde zangers. Op 7 okto ber zullen zij voor het eerst in Ne derland hun mierzoete liedjes live ten gehore brengen, in Ahoy' Rotter dam. Eakes Trachta, die in de serie de rollen van Macy Alexander en haar, inmiddels, ex-man Thorne Forres ter vertolken, hebben met hun CD The Bold and the Beautifid Duets ook hier goed geboerd. Volgens de organisatie van het concert bereikte die CD zelfs de top 5 van best ver kochte albums. Van de CD van collega McCook (vader Eric Forrester) met de originele titel The Bold and the Beau tiful Lovesongs zouden inmiddels zo'n 60.000 exemplaren zijn ver kocht. Beide CD's bevat ten zowel covers als eigen repertoire. Als 'speciale gast' zal tijdens het concert Darlene Conley, in de soap Sally Spectra, Ma- cy's moeder, haar zangdebuut beleven. Daarnaast zullen er „nog diverse andere sterren uit de serie hun opwachting maken", onthult de organisatie. Zij zullen niet gaan zingen, maar op een an dere manier hun bijdrage leveren aan de 'happening'. Of Ron Moss (Ridge Forrester), hèt sekssymbool van de serie, ook speciaal hiervoor naar Ne derland komt, wil de organi satie nog niet verklappen. De kaartverkoop is reeds begon- foto cpd henk rodrigo van Adolf. Hij speelde als kind samen met zijn broers en zus sen, maar verliet uiteindelijk het orkest van zijn vader vanwege het vermeende gebrek aan mu zikaliteit. Nello Jr., de veelbelo vende violist, nam hem onder zijn hoede. „Hij zorgt voor veel verwarring", zegt de zoon over zijn vader. „Hij profiteert en maakt misbruik van het succes van ons orkest. Hij zegt dat hij regelmatig voor het koninklijk huis speelt. Maar hij heeft nog nooit een paleis van binnen ge- Sjangela verwijt zijn vader ove rigens niets. „Mijn vader heeft er niets mee te maken; hij houdt niet van dit soort toe standen." Sjangela heeft het ge munt op zus Tjaja en broer Hei no. „Zij zijn ermee begonnen. Ik heb jaren met Heino samen ge speeld. Hij kan zich redden, al is zijn muzikaal niveau veel lager dan dat van ons. Mijn zus hangt er voor spek en bonen bij: zij is nooit een volwaardig muzikant geweest." Diezelfde broer en zus zaten ook achter de briefschrijverij van eind vorig jaar. Ze dreigden met gerechtelijke stappen, maar trokken alle aanklachten weer in. Sjangela liet het er niet bij zitten, raadpleegde een advo caat en stapt nu op zijn beurt naar de rechter. Het orkest van zijn oom Adolf lijdt alleen maar schade onder het geharrewar. Sinds het conflict ook breeduit uitgemeten werd op televisie, durven impressario's niet meer met het orkest in zee te gaan. De schade zou al 'vele tiendui zenden guldens' zijn. Plantsoenendienst „Ik heb het probleem aan de advocaat uitgelegd. Hij heeft ons aangeraden er wel degelijk voor te vechten. Als je zeker bent van je zaak, trek je je niet zo maar terug zoals mijn broer en zus gedaan hebben." Sjange la wil verder graag kwijt dat voor zijn vader, broer en zus het orkest slechts een bron van ne ven-inkomsten is. Het orkest van oom Adolf moet er van le ven. „Heino schoffelt voor de plantsoenendienst van de ge meente Arnhem en Tjaja moet op de markt lampjes verkopen en in de bediening werken." Na alle perikelen over de ko mende rechtzaak wil Meisl Weis niets meer ovér de familiekwes tie kwijt. „Moet u eens luiste ren, er moet een uitspraak van de rechter komen. Daar wach ten wij op. Ik vind het een groot schandaal dat er nu grote stuk ken in kranten verschijnen ter wijl die uitspraak er nog niet is. Verder mag ik van mijn advo caat, mr. Moscovitz, niets zeg gen. Tot ziens." De tegenpartij laat, op aanraden van haar advocaat mr. P. Gun ning, wél van zich horen. „De onderlinge verhoudingen in de familie worden er niet beter op. Er moet een beslissing komen. En die valt absoluut in ons voordeel uit." Als de rechter er om zou vragen, is Sjangela be reid in de rechtbank een stukje muziek ten gehore te brengen. Als het moet, heel graag zelfs. Maar voor het orkest van mijn vader zou dat een erge neder laag worden." Oom Adolf, rade loos: .Alleen de rechter kan bloedvergieten voorkomen. Wordt vervolgd... HILVERSUM CPD Veronica reageert niet afwijzend op een brief van Chriet Titulaer waarin hij stopzetting eist van het imiteren van zijn stem in het nachtprogramma Shock. De ruimte vaartdeskundige heeft er schoon ge noeg van dat pre sentator Rob Sten- ders uit naam van Titulaer bekende Nederlanders laat opbellen met het verzoek een duet met hem te zingen. Chriet Titulaer zal tegen Veronica juri dische stappen on dernemen als de omroep weigert in te gaan op zijn eis. Een zegsman van Veronica meldt dat de klacht van Titu laer niet meteen wordt afgewezen. „We hebben de zaak in studie", ver klaarde hij gisteren. De acteur die na mens discjockey Stenders belt, heeft intussen Imca Mari na, Anneke Grön- loh, Georgie Davis en Wubbo Ockels benaderd. Titulaer eist tevens dat Vero- De namaak-Titu- laer pleegt zijn slachtoffers geld te bieden om samen te kunnen zingen. Hij zou Anneke Grön- loh een bedrag van 7500 gulden hebben geboden om een duet te zingen op een feest van Wub bo Ockels. De Vero- nica-zegsman: „Hoewel de imitatie van Titulaer bijzon der goed is, is het voor iedereen wel duidelijk dat het om CLOSE UP Gerard van Putten Jeff Trachta en Bobby Eakes: in Ahoy'. foto gpd In deze lange, naar het zich nu laat aanzien, hete zomer moet het voor menige niet sportminnende TV-kijker een sport op zich zijn om die overvloed van sportieve bewegende beelden te ontlopen. Voor wie niet kijken wil zou de gang naar tuin en bal- con in beginsel een vluchtroute kunnen zijn, ware het niet dat de immer op luid gedraaide stemmen van één onzer verslaggevers waar ook hoorbaar zijn. En op de weinige momenten dat die Ten Napel zijn smoel even houdt, is er altijd wel weer een luid claxone- rende wegpiraat die in naam van Oranje de poort naar de hel opent. Half Nederland hangt dezer dagen amechtig aan de kabel en de an der helft lijdt het grote lijden. WK-voetbal, recentelijk Wimbledon en nu ook Tour de France; naar verluidt hebben tal van in scheidingsprocedures gespecialiseerde meesters in de rechten hun vakanties verzet in afwachting van het nakende overwerk. Half Nederland hangt dezer dagen amechtig aan de ka bel en de andere helft lijdt mee. Relaties staan op het punt van breken, omdat de sportieve gekte tot eenheid met onze jongens maant, 't Is maar voor wie je kiest: de advocaat of Advocaat. Te kiezen valt er nauwelijks als het aan- komt op het begeleidende gepraat bij sport in beeld. Sinds jaar en dag is het een hele toer om het geouweneel van Smeets en met name Neel over de Tour te moeten aanhoren. En lulkoek tuimelt meestal als kruimelwerk van de hoofd schotel af, die als WK-voetbal wordt op gediend. Mochten Advocaat en z'n kna pen door Brazilië tot een landing op Schiphol worden gedwongen, dan rest in elk geval als schrale troost dat een van de heren commentatoren als kampioen wauwelen terugvliegt richting vader land. Reitsma en Snoeks komen voor die titel nadrukkelijk niet in aanmer king, deze heren plegen te veel zinnige informatie en godlof te weinig overkill aan baarlijke nonsens en goed koop gekrijs te verschaffen. Overschakelen naar Eurosport als Poel- mann, Ten Napel en Walker om uiteen lopende redenen storing in de geest ver oorzaken? Heeft geen zin. Kraay sr. doorgrondt zelfs vanachter een beeld schermpje in Parijs de spelsituaties op het veld beter dan de meeste ooggetuigen, maar 's mans geslis leidt te zeer af om blijvend bij de les te blijven. Van Wessem wordt blijk baar voortdurend beheerst door de angst dat de lijnverbinding niet toereikend is om zijn stem verstaanbaar naar de huiskamers te transporteren, vandaar wellicht dat hij onophoudelijk lulhannest als een veel geluid voortbrengende dorpsomroeper, die helaas wei nig te zeggen heeft. En Frank Kramer geeft commentaar zoals hij voetbalde: grillig, struikelend over z'n woorden, weinig alles en veel niets. Nu wordt er, Hollands eigen, al jaren afgekankerd op onze geachte deskundigen. Wat wil je ook met zo veel wouId-beexperts in dit land? Het is waar dat met name die beeldsprakige Poelmann en die onophoudelijk kakelende Evert ten Kakel behoorlijk op de zenuwen kunnen werken met hun geneuzel. Het zij toegegeven dat het ho ren en zien de doorsnee luisteraar vergaat als Jack van Gelder al bij een terugspeelbal zijn stem laat overslaan, ook al omdat hij weet dat er 'thuis' een band meeloopt. Liefhebbers voor een historische voetbal-CD zijn er altijd te vinden en Van Gelder zou zijn bijnaam Jack van Geld geen eer aandoen als hij er niet alles aandeed een zakcentje aan het WK-voetbal over te houden. Van Gelders gekrijs heeft z'n prijs. Te land, ter zee en in de lucht. Jack is als weinig an deren in staat op commando geestdrift op te roepen. Hoor die juichtonen maar eens als in de STER dat spotje aan bod komt voor die frisdrank die ook uitermate geschikt is voor het loswrikken van vastgeroeste schroeven. Niettemin doet die weg met ons-mentaliteit ten opzichte van al die NOS-jongens een tikje hypocriet en wereldvreemd aan, als niet de- Rik de Saedeleer, de oude Vlaamse leeuw die tijdens de Derby der Lage Landen voornamelijk uit zijn dikke nek kletste. archieffoto gpd zelfde criteria worden gehanteerd aangaande de beoordeling van de buitenlandse commentatoren. Goed, die Eisbein mitSauer- kraut-fresservan ARD en ZDF worden hier niet gepruimd, maar dat heeft nu eenmaal te maken met ons afwijkende inzicht op hun vi sie dat Deutschland iiber alles gaat. Maar verder geldt hier dat wat van ver komt beter is. Maar is dat ook zo? Alle vermeende deskun digheid die BBC-voetbalanalisten als Jimmy 'de Kin' Hill, Terry Venables en Alan Hansen na afloop van wedstrijden ten beste ge ven, is doorgaans doortrokken van het albionisme. Aan de overkant kan de verleden tijd nog in de tegenwoordige tijd bestaan, omdat de Kanaaltunnel in de richting van The Continent vooralsnog niet intensief wordt gebruikt. Commentator Hill heeft het dan ook over full-backs, terwijl die elders in de wereld al lang met de stopperspil zijn begraven. In geen ander land weten ze sport en met zo veel kennis van zaken in beeld te brengen als in de Verenigde Staten. Nergens ook betere commentatoren en sportiever ingestelde regisseurs dan daar. Na één bezoekje aan Disneyworld en één weekje zappen op de hotelkamer voelde menige Americanofiel al zo veel zendingsdrang in zich om dat geloof met verve te verspreiden. Het WK-voet- bal leert anders, of de betere TV-makers moeten voor andere sportevenementen zijn ingehuurd. Herhalingen van crucia le wedstrijdsituaties worden te pas en te onpas uitgezonden op verkeerde mo menten. En de persoon die de score moet bijhouden, verkeert blijkbaar in de veronderstelling dat elke bal die tegen het net vliegt een doelpunt oplevert. Of schoon de scheidsrechter zich bijkans een longverzakking blies om aan te ge ven dat aan de goal van de Ier McGrath tegen Nederland een overtreding was voorafgaan die zelfs brildragers met -9 glazen niet zal zijn ontgaan, floepte op het scherm wel 2-1 op als symbolische uiting van het Amerikaanse onbegrip voor de wetten van King Soccer. Wat je van ver haalt lekker? Kolder van de polder! Geef voortaan de portie van onze Zuiderburen maar aan een loopse Mechelse herder. Ten noorden van Wuustwezel weet Rik de Saedeleer sinds jaar en dag meer lachers op z'n hand dan in eigen omgeving, hoe oubollig ook zijn grappen. De hele BRTN-equipe staat er trouwens goed op bij den Ollanders. Maar den Ollanders niet bij de BRTN. Van één keer mazzelen tegen Hollands voetbalglorie krijgt de Vlaamse Leeuw al spontaan een dikke nek. De Saedeleer adviseerde al die Nederlandse betweters hun pen maar eens in een andere inktpot dopen. Dat 'wij Belgen' ook een stukske kunnen voetballen, dat konden die Ollanders nu ook met eigen ogen zien. Boter hadden die kaaskoppen volgens presentator Uytterhoeven op hun hoofd met hun gezever over de aanwezigheid van een Italiaan en een Kroaat in het kamp van de Rode Duivels, want huppelden er bij Oranje niet opvallend veel gekleurde rijksgenoten rond? In zijn zelf genoegzaamheid dat hij 'die kezen' nu toch wel even stil had gekre gen, overzag Uytterhoeven als personificatie van 'Het Verdriet van België' even dat zijn opmerking vooral zal hebben gescoord binnen de gelederen van het Vlaams Blok. Het wordt tijd een gepaste correctie toe te passen op de historische vergissing die ruim anderhalve eeuw geleden is begaan. Die grens palen dienen zeker honderd kilometer zuidwaarts te worden ge plaatst. Om te beginnen moet Baarle-Hertog worden geannexeerd, daarna komt de rest vanzelf wel. Bijna zeventiger De Saedeleer als nog gedwongen met pensioen sturen bijvoorbeeld. En Uyttenhoe- ven bij wijze van disciplinaire straf te werk stellen in een opvang centrum voor vluchtelingen. Je kunt van Poelmann en Ten Napel veel zeggen. Maar zeker en vast niet dat ze zich zullen verliezen in het ventileren van bedenkelijk geborneerd nationalisme dat zweemt naar burenhaat, gebaseerd op een minderwaardigheids complex dat voer is voor psychologen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 10