Leiden
Sleutels stelt constructeur
aansprakelijk voor fouten
Zwembad De Vliet moet
nog veel verdienen
Afvaltarief
niet omlaag
Schoorsteen geveld
'Vorming, daar gaat het om'
D E
OPRUIMING
VAN DE
BIJENKORF
DINSDAG 5 JULI 1994
Steun huurders
a De Woningbouw-
I vereniging Leiden
heeft haar huurders steun
toegezegd voor een fout
die het ministerie maakte
in het berekenen van de
huursubsidie.
Paal
1 C ^en zette c'e
I J gemeente Voor
schoten voor paal. Hij nam
een eeuwenoude grens
paal mee en zette er een
perfecte replica voor in de
plaats.
Bromfietser rijdt door
leiden Een onbekende bromfietser reed gistermorgen door na
een aanrijding met een 21-jarige Leidse fietsster op het kruis
punt Herensingel/Maresingel/Oude Herengracht. De Leidse
reed op Herensingel. Zij kreeg geen voorrang van de bromfietser
en raakte gewond aan arm en heup. Het slachtoffer is overge
bracht naar het Academisch Ziekenhuis Leiden.
Poging diefstal politiebureau
leiden» Een 21-jarige Leidse vrouw is gisteravond aangehouden
omdat zij probeerde een gemerkte snorfiets van het terrein van
het politiebureau aan de Langegracht mee te nemen. Zij werd
betrapt door de bemanning van een politiewagen die net kwam
aanrijden.
Dief neemt kluis mee
leiden Inbrekers hebben in het afgelopen weekeinde een kluis
gestolen uit een kledingwinkel aan de Haarlemmerstraat. De
kluis werd uit een muur gebroken en afgevoerd. Er bevonden
zich duizenden guldens in.
Oranjefans jonassen bus
leiden Opgetogen Oranjefans hebben gisteravond na de over
winning van het Nederlands elftal op de Beestenmarkt het ver
keer belemmerd. Ze probeerden een bus te 'jonassen'. Hossende
supporters vielen ook automobilisten lastig. Dat dreigde uit de
hand te lopen toen een automobilist op de vuist wilde met de
aanvallers, maar de politie wist de zaak te sussen.
Woningbouwvereniging De Sleutels heeft het ingenieurs-
bedrijf Van Dijke uit Koudekerk aan den Rijn aansprake
lijk gesteld voor de constructiefouten, die het heeft ge
maakt bij de balkons van de aanleunwoningen aan de
Beethovenlaan. Het schadebedrag wordt voorlopig ge
schat op zo'n 70.000 gulden.
Van Dijke zou volgens De Sleu
tels te weinig staalbewapening
hebben berekend voor de bal
kons, zodat deze zijn gaan
scheefzakken. Het bureau heeft
inmiddels de eigen verzeke
ringsmaatschappijen ingescha
keld.
Twee acht centimeter dikke,
permanente, stalen palen moe
ten de balkons gaan stutten,
maar ze belemmeren ook voor
een deel het uitzicht. De bewo
ners van de aanleunwoningen
bij ouderencentrum Haagwijk
lieten gistermiddag tijdens een
bijeenkomst weten weinig ver
guld te zijn met deze oplossing
van De Sleutels. „Staat daar
voor ons ook wat tegenover, een
huurverlaging of zo?" wilde een
van hen weten. Maar daar hoe
ven de bewoners niet op te re
kenen, lieten vertegenwoordi
gers van de woningbouwvereni
ging weten. In twee maanden
tijd hoopt De Sleutels deze klus
te klaren. De palen worden
dwars door de balkons aange
bracht. Ze steunen op een fun
dering die binnenkort middels
geheid. De Sleutels wil het euvel
wel zo snel mogelijk verhelpen.
„Er zal wel wat geluidsoverlast
zijn, maar eind november is het
klaar", aldus M. Nieuwkasteele
van de woningbouwvereniging.
Onlangs werd duidelijk dat 21
van de 25 balkons van de twee
jaar oude aanleunwoningen
niet in orde waren. Er kwamen
kleine scheurtjes aan het licht
en het regenwater liep niet goed
weg. Uit een in mei gehouden
onderzoek bleek dat de ophan
ging van de balkons, die 4000
kilo per stuk wegen, onvoldoen
de was. Er werden noodstutten
geplaatst, zodat erger werd
voorkomen. Die stutten wor
den, als het aan De Sleutels ligt,
vervangen door permanente
draagbuizen. .Waarom zijn er
indertijd ook van die zware bal-
kon-constructies gemaakt. Wij
zijn bejaarden, over die balkon-
nen hoeven toch geen paarden
te lopen?", vroeg een van de
aanwezige vrouwen zich hard
op af. Nieuwkasteele liet weten
dat architect B. Veldman dat
had bedacht. En die treft vol
gens De Sleutels geen blaam,
net zo min als de aannemer Be-
kooy. De fout is volgens de wo
ningbouwvereniging door Van
Dijke, de firma die de construc
ties moest doorberekenen, ge
maakt. „En die is ook door ons
aansprakelijk gesteld", aldus
Nieuwkasteele.
GEVANGEN
Mijn tante Jo is boos en dat mag u weten ook. Ze wordt in
september 83. Ze moet het nog worden, want zo werkt dat
meestal bij ouderen. Ze zijn nog maanden verwijderd van
een jaar meer, maar roepen toch al hun aanstaande, hogere
leeftijd aan.
Tante Jo is dus nog maar 82, kerngezond, berstensvol ener
gie, altijd goed voor een paar citroenjenevertjes en een ste
vige pot klaverjassen. Ze speelt niet gemeen, maar een paar
trucjes heeft ze wel. Je moet haar dus in de gaten houden.
Sinds kort zit mijn tante Jo gevangen. Daar heeft ze zeker
niet zelf voor gekozen. Ze heeft ook geen bijzondere huza
renstukjes uitgehaald om in het gevang te belanden. Nee, ze
is gevangen gezet door de gemeente Leidschendam. Zo
noemt ze dat. sinds ze door toedoen van de gemeente ei
genlijk niet meer weg kan uit haar huisje aan de dijk in
Stomp wijk.
Tot voor kort pendelde ze wekelijks een paar keer naar fami
lie en vrienden in onder meer Leidschendam om te kaarten.
Dat ging met het openbaar vervoer. Maar de enige bus in
het dorp is niet meer. Te duur, te weinig mensen maakten
er gebruik van, opgeheven dus. En in zekere zin heeft de ge
meente daarmee ook mijn tante Jo afgeschaft, zo voelt ze
dat.
Zwembad De Vliet moet de ko
mende twee maanden nog
110.000 gulden verdienen om
binnen de begroting te blijven.
Directeur J. Duivesteijn van de
sector Sport en Recreatie acht
het onmogelijk dat het open-
luchtbad aan de Voorschoter-
weg dat haalt. In mei en juni
bleven de bezoekersaantallen
ver onder de verwachting.
Desondanks bezorgde de
'zeeduivel', de mist aan de kust,
de Leidse buitenbaden De Vliet
en De Zijl afgelopen zondag
topdrukte. Aan de Paramaribos-
traat passeerden 2000 zwem
mers de hekken, De Vliet trok
zelfs 3200 bezoekers.
De Vliet heeft vijf jaar de tijd
gekregen om zijn bestaansrecht
te bewijzen. De gemeente vindt
het voldoende als het jaarlijkse
tekort van 300.000 gulden niet
groeit. In het eerste jaar lijkt dat
niet meer te lukken. Het zwem
bad heeft dit seizoen aan abon
nementen en losse kaartjes tot
dusverre 86.000 gulden ver
diend. Om binnen de begroting
te blijven moet het zwembad de
komende twee maanden nog
110.000 gulden verdienen. En
dat is volgens Duivesteijn on
doenlijk, zeker gezien het feit
dat halverwege het seizoen al
leen nog maar losse kaartjes
worden verkocht. „Maar ik ben
heel blij", zegt Duivesteijn, „dat
we deze mooie dagen nog heb
ben gehad voor de grote vakan
tie-uitstroom begint. Door de
mist aan zee kwamen veel men
sen terug van het strand. En
daardoor hebben we zondag
toch 8500 gulden verdiend."
Duivesteijn vindt overigens,
dat dq Leidse buitenbaden een
belangrijke maatschappelijke
functie hebben. „Ik hoor
sen met dat mooie wee
zeggen: jullie verdienen lekker.
Maar op een open luchtbad leg
je altijd geld toe. Daar moet de
politiek voor kiezen. Geld ver
dienen doen we op de buiten
baden niet meer. Want mensen
komen tegenwoordig alleen nog
naar een buitenbad als de ther
mometer 23 graden of meer
aanwijst."
Ondanks een forse financiële
meevaller voor de Gevulei, de
gemeenschappelijke vuilver
werking in Leiden en regio, gaat
de afvalstoffenheffing waar
schijnlijk niet omlaag. De bijna
gehalveerde verwerldngskosten
worden grotendeels tenietge
daan door de zogenaamde 'Al-
ders-heffing', een extra milieu
belasting die per 1 januari 1995
wordt ingevoerd.
De verwerkingstarieven voor
huishoudelijk afval dalen van 30
gulden tot 17 gulden. Dat komt
door sluiting van de vuilover-
wel slag aan de Haagweg. Afvoer
gaat vanaf deze week per
vrachtauto naar de verwer
kingsfabrieken en dat is veel
goedkoper dan vervoer per
trein. De halvering van de ver
werkingskosten wordt echter
gecompenseerd door de nieuw
ste milieuheffing, die de verwer
king van een ton afval 27 gulden
duurder maakt.
leiden Blikseminslag heeft gisteren de schoorsteen geveld van een woning aan de Maresingel 1a in Lei
den. De bliksem sloeg om 11.19 uur in. De bewoner van het pand lag nog in bed en kwam met de schrik
vrij, want het gebeurde op drie meter afstand van hem. De schoorsteen vloog in brand en moest door de
brandweer gedeeltelijk worden afgebroken om bij de vuurhaard te komen. Het vuur was daarna snel ge
blust en de schade bleef verder beperkt. foto henk bouwman
GROETEN UITLEIDEN
Terwijl velen afreizen
naar zonnige stranden of
weidse bossen, verkennen
redacteuren van deze
krant plaatsen waar het
leven gewoon doorgaat.
Een volbeschreven
ansichtkaart, niet uit een
buitenland maar uit
onopgemerkte plekken in
Leiden en de regio.
In de etalage liggen
zachtglanzende satijnen
schoentjes, handschoenen en
zijden bloemen voor in het
haar. Daarboven torent een
etalagepop, die gekleed is in een
wolk van kant en zijde. De
droom van jjedere vrouw, de dag
van haar leven. Daarin handelt
Emmy's Bruidsboutique aan de
Lange Mare.
Als de deur wordt opengeduwd
klinkt een discreet belletje. In
een kleine ruimte staat een
antieke toonbank. Aan de
wanden hangen dikke vitrages,
waarachter de klant dure
japonnen vermoedt. Op
etalagepoppen glanzen
exemplaren met draperieën,
bloemen en broderie.
Op de trap klinkt gestommel.
Eigenaresse Marianne Janssen
komt van de tweede verdieping,
waar zij en haar werkneemster
Marijke ter Haar zetelen in wat
ze zelf het 'heilige der heilige'
noemen. Daar is het
volgepropte atelier, waar ze zich
een weg banen tussen
naaimachines, een strijkplank
en jurken die uitgelegd of
ingenomen moeten worden.
De klanten die binnenkomen
zijn een aanstaande bruid en
haar moeder. Zij zijn op zoek
naar een trouwjapon, gebaart
de jonge vrouw met brede
bewegingen rond haar benen.
Lang moet die zijn en liefst wit.
Janssen neemt het tweetal mee
naar de eerste verdieping. Ze
werpt een kritische blik op het
figuur van de bruid-in-spé en
vraagt of ze al wat in gedachten
heeft. „Zo eenvoudig mogelijk",
weet de vrouw.
De dikke vitrages die ook op de
eerste verdieping de wanden
bedekken gaan opzij en
onthullen lange rekken met
witte, ivoorkleurige en zalmroze
zijde en satijn. Alle japonnen
worden aan een uitgebreid
onderzoek onderworpen. De
In een wolk van kant en zijde
Je moet beschaafd lopen. Blijf binnen de ruimte van je petticoat". foto hielco kuipers
bruid laat een zuchtend'nee' I Droomjurk. Vijf jurken hangen I te ondergaan.
horen als weer een japon niet uiteindelijk apart om gepast te In de enorme paskamers
door kan gaan voor De worden en zo de definitieve test ontkleedt de aanstaande bruid
zich tot haar ondergoed.
Janssen wijst haar eerst het
talkpoeder en de deodorant.
Het is warm en de eigenaresse
is zuinig op de japonnen, die elk
zeker duizend gulden waard
zijn.
De vrouw probeert enkele van
de lange jurken en verandert
zichtbaar van houding. De
petticoat, de lange rokken en de
hoge hakken laten haar
schrijden. De moeder loopt
kritisch om haar heen en werpt
een terloopse blik op het
prijskaartje. De vrouw vindt
echter niet wat ze zoekt, ook al
prijst Janssen de 'vorstelijke
sleep' en de losse mouwen, die
na het officiële gedeelte van de
grote dag verwijderd kunnen
worden. Ze moet er over
nadenken, meldt de bruid als ze
zich weer in haar legging en T-
shirt kleedt.
Opnieuw klinkt het belletje en
beneden staan twee zussen, die
een bruidsjurk komen passen.
Eerder hebben ze al de keuze
gemaakt en hun ogen lichten
op als De Droomjurk uit het
plastic wordt gehaald. Het
ritueel met de talkpoeder en de
deodorant wordt herhaald,
maar nu verschijnt ook een
shawl. Die moet de bruid over
haar hoofd leggen, zodat haar
make-up niet afgeeft op de jurk.
Janssen en Ter Haar helpen de
bruid samen in de jurk. „Denk
eraan dat je je horloge afdoet in
de zon", waarschuwt Janssen de
vrouw tegen witte strepen op
haar arm. Nadat de rok is
afgespeld op een centimeter
boven de grond, moet de bruid
rondjes lopen om te beoordelen
of alles recht hangt. „Niet
achteruit lopen!", roept Janssen
als de \touw bijna op haar sleep
stapt. „Je moet beschaafd
lopen. Blijf binnen de ruimte
van je petticoat", voegt Ter
Haar toe. Een tuiltje zijden
bloemen, handschoentjes en
een speld in het haar maken het
beeld compleet. De vrouw is
klaar voor haar grote dag.
Ter Haar spreekt met de bruid
af dat ze haar japon daags voor
haar bruiloft kan komen
afhalen. Dan is elk onderdeel
van de uitdossing perfect in
orde; zelfs de petticoat gaat nog
even onder de strijkbout. Want
de bruid moet de volgende dag
op haar allermooist zijn.
liesbeth buitink
Mogen we nog studeren? Kun
nen we tijdens onze studie nog
leuke dingen doen? Kunnen we
nog volwassen worden? Krijgen
we wel een baan? Dat waren in
een notedop de vragen die de
Leidse studenten op de lippen
brandden tijdens het lustrum
symposium gisteren van Neder
lands oudste en grootste stu
dentenvereniging: Minerva.
Veel blauwe blazers, pumps,
mantelpakjes en gaatjesschoe
nen. Beschaafd Nederlands
converserend hadden zo'n 120
Minervanen zich verzameld in
hun burcht aan de Breestraat.
Het is de 180ste verjaardag van
het Leidse corps en dat moest
gevierd worden met een lus
trum over het thema dat alle
studenten bezighoudt: de com
municatieproblemen tussen
student en universiteit.
Of, beter gezegd, de massali
teit die de huidige universiteit
kenmerkt, de anonimiteit, de
concurrentie en de inflatie van
de doctoraalbul. Studeren is an
no 1994 niet meer zo leuk nu de
geldkraan van de overheid
steeds verder wordt dichtge
draaid, er jaarlijks steeds meer
tentamens moeten worden ge
haald en er bitter weinig tijd
overblijft voor het verenigings
leven.
„Hoe moet je dan ooit vol
wassen worden, als je alleen
maar mag studeren", zo vroe
gen de Minervanen zich ver
twijfeld af. „Studeren is toch
meer dat alleen in de boeken
kijken?" Een van de lustrum
sprekers, de bankdirecteur dr. J.
Kamp, vond dat het wel mooi
genoeg was geweest. Het ge
weeklaag van de huidige gene
ratie studenten moest maar
eens ophouden: er moet nu ge
studeerd worden. „U zult ge
woon iets vroeger moeten op
staan en iets minder lang de
krant moeten lezen."
Ook dr. A. Rinnooy Kan, voor
zitter van het Verbond van Ne
derlandse Ondernemingen, had
weinig medelijden met de jon
geren. „U studeert gemiddeld
1300 uur per jaar: dan blijft er
nog genoeg tijd over om andere
dingen te doen." Hij erkende
wel dat de tijden waren veran
derd sinds hijzelf nog in de col
legebankjes zat in de jaren ze
ventig. „In mijn tijd was de ar
beidsmarkt onze allerlaatste
zorg. Ons motto was: 'Geen ge
zeur, iedereen directeur!' Dat is
nu wel anders: academische
scholing biedt nauwelijks méér
garantie op een baan dan je
zónder diploma op de arbeids
markt begeven."
Rinnooy Kan adviseerde de
aanwezige Minervanen in elk
geval een studie te kiezen die
hun een plekje op de arbeids
markt kon beloven. „Een op de
drie afgestudeerden is werkloos
of doet uitzendwerk. Kiest u als
tublieft technisch, en geen stu
dierichting in de sociale weten
schappen of letteren. Psycholo
gen doen er namelijk gemid
deld vier jaar over om aan de
bak te komen."
De studenten waren nog het
meest bezorgd over de weinige
tijd die hen tijdens hun acade
mische opleiding rest om 'wer
kelijk volwassen' te worden.
Praten met studie- en leeftijdge
noten tot in de kleine nachtelij
ke uurtjes, op zoek gaan naar je
eigen grenzen, in aanraking ko
men met 'de maatschappij in
het klein', zoals ze hun vereni
gingsleven omschreven. „Vor
ming, daar gaat het toch om?",
zei een zelfverzekerde blondine
op hooggehakte pumps.
Minerva-lid Reinout Sickler
(23) kan erover meepraten. Hij
stak maar liefst een heel jaar in
het voorbereiden van het Mi-
nerva-lustrum en zette zijn stu
die op een heel laag pitje. Een
bewuste keus, zegt hij. „Deze
vereniging waar ook mijn vader
lid van was, heeft veel te bieden.
Het is gezellig, ik heb er mijn
vrienden leren kennen. Je kunt
hier leren zweefvliegen, bergbe
klimmen. paardrijden en noem
maar op."
„En de maatschappelijke er
varing die je opdoet bij het
voorbereiden van zo'n groot
lustrum, is heel leerzaam. Ie
komt dan uit het kleine wereldje
dat het studentenwereldje heet
en draait gewone werkdagen. In
het afgelopen jaar ben ik met
beide benen op de grond ko-
Tegen gereduceerd tarief mogen ouderen gebruik maken
van een taxi. Een enkeltje Leidschendam kost 8 gulden, een
retour 15 gulden. Dat is toch mooi, die gulden korting als je
toch naar huis terug moet. Voor tante Jo is het te duur om al
haar kaartclubjes te kunnen blijven bezoeken. Ze heeft AOW
en een klein pensioentje.
Ze wacht nu in haar huisje aan de dijk. Waarop eigenlijk?
Op een aanleunwoning in Leidschendam. Ze had zich al
enige tijd geleden ingeschreven, maar had nog niet veel
haast. Een eerste aanbod vorig jaar heeft ze voorbij laten
gaan. Want ze is per slot van rekening zo gezond als een vis.
Maar het eerstvolgende aanbod pakt ze. Ze wil weg uit haar
gevangenis.
En zo gaat het niet alleen in Stompwijk. Er zijn meer voor
beelden. Het psychiatrisch centrum Langeveld in Noordwij-
kerhout is nauwelijks meer te
bereiken voor verplegend per
soneel, patiënten en hun fami- j
lie. Valkenburg dreigt over een
jaar de enige busverbinding
ten draaien in de samenleving.
In dat beleid past kennelijk ook
het afschaffen van de bus, zodat ÉrV
ouderen nergens meer heen -
kunnen. Gevangen in je eigen ■PMMHHBBBEV
huis, het absolute toppunt van van der post
zelfstandigheid. adjunct hoofdredacteur
1.500 zuiver zijden blouses met korte mouw.
Nu 29.- 'Kleine confectie'
2.500 tricotjurkjes. 100% katoen.
Normaal 59.-/69.- Nu 39." 'Japonnen'
8.000 Franse canvas ballerina's, uni of gedessineerd.
Normaal 20.- Nu 12.- 'Damesschoenen'
de Bijenkorf
