Volgend jaar is Wimbledon gewoon weer nummer één Altijd een verkeerde naam De rovende mussen als relatiegeschenk Goedkope drank voor studenten Het Gesprek van de Dag Nationale Vlootdagen in Den Helder Zomershows in de parken Duinrell en Drievliet VRIJDAG 1 JULI 1994 Om Wimbledon kan je niet heen, dat is één van de onge schreven wetten van het tennis. Dat geldt voor de speler, de journalist alsook voor de ware sportliefhebber. In de loop der jaren hebben velen getracht iets weg te nemen van de mystieke waas die er hangt rond de grote groene tempel van deze Lon- dense voorstad. Maar wat men ook probeerde, iets afdoen van de status die dit toernooi der toernooien heeft, dat lukte nog nimmer. Als het eenmaal zomer wordt, dan is het weer zover. Richt de blik van de mondiale sportwereld zich louter nog op Wimbledon. Gaan de gesprek ken dagelijks over niets anders. Over het spel, de verrassingen, de schandaaltjes, de aardbeien Dat heet, als er althans geen toernooi om het wereldkam pioenschap voetbal in dezelfde periode wordt verspeeld. Want tennis in zijn algemeenheid mag dan een grote sport zijn en Wimbledon daarbinnen een bij zondere plaats innemen; met voetbal op die schaal valt een voudigweg niet te concurreren. Misschien nog wel in Engeland zelf (dat zich dit maal niet heeft gekwalificeerd) of in Amerika (dat het WK organiseert, maar waar men totaal niet is geïnte resseerd), maar zeker niet in de rest van de wereld. Daar be kommert men zich eens in de vier jaar nu eens niet om Wim bledon. Daar heeft men mo menteel hele andere dingen aan het hoofd dan tennis. Je ziet het in Nederland aan de enorme hoeveelheid zenduren die de NOS aan het WK be steedt, je kunt het ook aflezen van de vele sportpagina's die de kranten en weekbladen er te genaan gooien. Voetbal uit de USA is 'hot news', het tennis van Wimbledon daarentegen verschijnt louter nog op 'impo pulaire' netten als RTL 5 en wordt weggestopt in wat restko- lommetjes van de kranten. De goegemeente is niet geinteres- seerd. De Kuiphofs', de Kra mers' en al die andere gespecia liseerde tennisverslaggevers; ze zoeken het maar uit. ,.Dat realiseren we ons ook ter dege, dat we dit keer de tweede viool spelen", zegt Rob Pieter- sen. Hij is als verslaggever van het Algemeen Nederlands Pers bureau (ANP) ter plekke op Wimbledon aanwezig om het evenement te verslaan. ,,Je weet gewoon tevoren dat de focus is gericht op het voetbal. Voor mij verandert er niet zoveel, ik maak mijn stukjes en geef de uitslagen door. Maar bijvoor beeld mijn collega van De Tele graaf hier (Jon Visbeen red.), die hoor ik echt soebatten om een paar centimeter meer. Normaal staat hij met zijn verhalen over Wimbledon op de eerste sport pagina. Nu komt hij met zijn stukje achteraan, op pagina 5 of Pietersen haast zich te zeggen dat de motivatie van het verza melde perslegioen overigens dezelfde is als in andere jaren. „Kijk, het toernooi verandert Steffi Graf lag er op Wimbledon al ii Mannschaft te volgen. niet. Alle toppers zijn er en om dat Wimbledon meestal een jaar tevoren al is uitverkocht, zit het als vanouds stampvol. Eer lijk gezegd merken wij hier heel weinig van het WK. 's Avonds in het hotel een samenvatting en dat is het wel. Voor de rest is het voor ons gewoon de hele dag tennis. Maar uiteraard begrijp ik dat de verhoudingen in Neder land enigszins anders liggen." Theo Bakker zit, ambtshalve, ook op Wimbledon. Hij is dage lijks op radio 1 te beluisteren als hij voor de verzamelde omroe pen tussen twee en tien zijn im pressies van het toernooi weer geeft en schrijft momenteel vanuit de 'groene tempel' ook zijn wekelijkse column voor het Leidsch Dagblad. „Tuurlijkis de aandacht voor Wimbledon ge ringer dan anders. Maar dat komt, mijns inziens, niet alleen door het Nederlands elftal. Dat heeft ook te maken met het feit dat de Nederlanders er hier zo snel uitlagen. Ik ga straks naar de kwartfinale tussen Sampras en Chang kijken. Wat denk je, als daar inplaats van Chang een figuur als Krajicek had gestaan? Dat had men in Holland heus gekeken." Bakker zelf zegt weinig te mer ken van de geringe aandacht voor het tennis. „Ik zit goed. Ra dio 1 wordt veel beluisterd. Daar kom ik dan geregeld met mijn stukjes tussendoor. Ik heb al veel leuke reacties gehad. Ik bestrijd overigens dat de be langstelling voor het tennis te rugloopt. Dit is een incident. Volgend jaar, zonder het WK- voetbal, is alles weer als van ouds. Dan is Wimbledon ge- Hoeden af en een minuut stilte. Stichting 'Erop of eronder' be staat niet meer. Het clubje mensen dat jarenlang ijverde voor.een correcte spelling van familienamen heeft de strijd op gegeven. Het was vechten tegen de bierkaai, zo luidde de con clusie van het bestuur. Hoeveel brieven men ook stuurde, hoe veel telefoontjes ook werden ge pleegd, het hielp niet echt. Blijkbaar zijn sommige namen te lastig om foutloos te worden geschreven, zeker als het om centen. Of om namen van bui tenlandse origine. Toch heeft de stichting tegen de naamsverkrachting wel enkele succesjes geboekt. De belasting dienst doet het nu vrij goed. Banken en verzekeringsmaat schappijen, dat zijn de grote boosdoeners, volgens de stich ting. Löhnen lijkt ons typisch een naam om verkeerd te schrijven. Met eu bijvoorbeeld. Of zonder li. De heer B. Löhnen, van Oegstgeest - ook al zo'n las tige naam om te schrijven - be vestigt ons vermoeden. „Het komt verschrikkelijk vaak voor dat mijn naam fout wordt ge schreven. Maar dat is ook lo gisch. Een umlaut zit namelijk niet op de computer." Het is een verklaring. Maar hoe zit het dan met handgeschreven teksten? „Ook daar staat mijn naam geregeld fout in." Lijkt ons een reden om uit het vel te springen. Daar is Löhnen het dus niet mee eens. „Ach, ik er ger me er niet aan. Ik weet al gauw of een brief aan mijn per soon is gericht. Of de naam nu goed is geschreven of niet. Een naam zegt me heel weinig. Als puntje bij paaltje komt zijn we toch allemaal een nummer? Een sofi-nummer bijvoorbeeld. D. Brounts uit Leiden zegt zich ook niet zo druk te maken om de schrijfwijze van zijn naam. „Nee, al komt het nog wel eens voor dat mijn naam fout wordt geschreven op poststukken. Meestal stuur ik dan bericht te rug mettle aantekening hoe mijn naam wél moet worden geschreven. Meer vind ik niet nodig. Ik begrijp het ook wel. Niet iedereen verstaat je naam goed. Maar eerlijk is eerlijk. Als ik nu mijn naam aan iemand vertel, spel ik hem meteen. Dat is een automatisme geworden." Plaatsgenoot R. Gransjean kan zich dat wel voorstellen. Ook hij spelt geregeld zijn naam. „Maar doorgaans toch alleen als de mensen er zelf om vragen. Want als mijn naam fout wordt ge speld - en dat komt vaak voor - kan me dat niet zo veel schelen. Er zijn belangrijker dingen in het leven." En dan is er nog mevrouw C. Meijbaum uit Oegstgeest. Zij kan zich nog wel kwaad maken om al het onrecht dat haar en haar naam wordt aangedaan. „Het gaat dagelijks fout. Het is Meijbaum met e-ij, maar ze schrijven het vaak met een Grieksey. En het is ook Meij baum met de m van Marie en niet met de n van Nico. Eigen lijk hoort Meijbaum ook met een umlaut te worden geschre ven. Op de a geloof ik. Dat weet ik niet eens meer zeker. Ik zou mijn trouwboekje moeten raad plegen om daar achter te ko men. Ik ben zelf gestopt met die umlaut, omdat zoveel mensen hem vergaten." Een schrijnend voorbeeld van waar slordigheid al niet toe kan leiden! En dan nog dit. In het telefoon boek gaat zij al jaren lang door het leven als C. Meijbaun. „Er is ook een tijd geweest dat de PTT de evergat in mijn naam. Dat is nu verholpen. Maar nu staat er een n in plaats van een m. Ik heb het al wel vijf keer aan de telefoondienst doorgegeven dat dat niet klopt, maar ze schrijven het nog steeds verkeerd. Ik heb het maar opgegeven." Net als de stichting. Gall Gall houdt ten. Houdt zelfs zeer veel van studenten. Want wat staat er in het nieuwste universitaire weekblad Mare voor een adver tentie van deze slijterij? Studenten opgelet. Magazijn - verkoop. Diverse restantpartijen wijn met zeer hoge kortingen!! Alleen te koop op vertoon van uw OV-jaarkaart. Nou nou, dat noemen wij nu positieve discriminatie! Waar om de wijn niet gewoon alleen te koop aangeboden aan jour nalisten in het bezit van een perskaart, om maar eens een dorstige groep te noemen? „Lei den is een echte studenten stad". zegt een woordvoerder van de slijterij in de Leidse Raamsteeg. „Onder onze klan ten zitten veel studenten." Juist, daar valt geen speld tus sen te krijgen. Er wonen dui zenden studenten in Leiden. Maar dat is zeker niet de enige overweging van de slijterij. We moeten Gall Gall zeker niet beschouwen als een soort lief dadigheidsinstelling. „We heb ben vierhonderd filialen door het hele land. En ons distribu tiecentrum zit in Zoeterwoude. Daar bevinden zich vaak rest partijen die te klein in omvang zijn om over alle filialen te wor den verdeeld. En Leiden zit hier het dichtst bij van alle filialen. Daarom leek dit ons wel een aardig idee." Om de overige klanten niet voor het hoofd te stoten wordt de drank in een aparte ruimte ver kocht aan de studenten. Veel studenten? „Nou, dat valt ons wat tegen. We zijn er een maand geleden mee begonnen, maar het loopt nog niet zo goed als wij zouden willen. Het stu diejaar is afgelopen. Ik denk dat veel studenten nu naar huis zijn. We moeten nog maar eens goed nagaan of v Onze tip: maak de wijn wat duurder. Want goedkope wijn wekt argwaan. Bij het zien van het prijskaartje denkt men al gauw aan hoofdpijn. HERMANJOUSTRA. Traditiegetrouw zet de Koninklijke Marine de vakantieperiode goed in. Op 8, 9 en 10 juli staan voor de 37ste keer de Nationale Vlootdagen op het programma. Het Nieuwe Haventerrein in Den Helder is gedu rende die dagen openbaar terrein. In de marinehaven ligt een keur aan binnen- en buitenlandse oorlogs schepen die voor het merendeel te bezichtigen zijn. Ook de onderzeeboot Tonijn kan van binnen bekeken worden. Daarnaast is er een programma van negen tot vijf met onder meer demonstraties van mariniers traan boten, helikopters en vliegtuigen te pas komen, rondvaarten door de haven en parachutesprin gen. De Marinierskapel zorgt voor de muzikale omlijsting. In de afgelopen jaren bezochten gemiddeld 150.000 tot 200.000 mensen de Nationale Vlootdagen. Terwijl de zon de zee opzoekt, worstelt de ober van de strand tent met het mussendilemma. Wat doet-ie met hun uitwerpse len, achtergelaten als dank voor het aangenaam verpozen? Schrobben gaat niet zo makke lijk op de kleedjes vol minuscu le gaatjes. En dus legt hij met een breed armgebaar een kaart op het verdachte vlekje. De Katwijkse striptekenaar/mussoloogBert van der Meij let vooral op de laatst overgebleven mussen van deze warme zomerdag. Eten ze zijn koekje op of zijn ze al ver zadigd door al die andere koek jes, stukken appeltaart, broodjes gezond en scholletjes picasso van vandaag? Want, ook daar draaien ze hun hand niet voor om. Tenminste, dat meldde de artiest in zijn stripboek 'Mus- In Zandvoort besloot deze week een strandtenthouder niet lan ger koekjes bij de koffie te ver strekken, moe van de klachten over mussen en hun uitwerpse len. Hier vinden terrashouders dat 'gevaarlijk'. „Als ik een keer tje geen koekje bij de koffie geef, komen ze meteen wagen wat er aan de hand is", zegt Theo Lange van de Katwijkse strandtent Willy Zuid. Van die mussen heeft volgens hem niemand last. Poep op de kleren? Welke kleren? Bikini's en zwembroekjes soms? En zo groot zijn die poepjes nu ook weer niet. Vaste Willy-Zuidbe- zoeker Van der Meij is blij met de clementie. Hij vindt de bees- irrrrv^^^TTTi Een prent van striptekenaar Bert va ten zo fascinerend dat hij een boekje aan ze wijdde, opgedra gen aan de mussen op het ter ras van Willy Zuid: „Eenmaal op het terras gezeten is de kans acht op tien dat, voordat je het koekje ook maar aan hebt kun nen raken, het gesnaaid is door der Meij. „Dat snaaien van die mi meldt hij op de achterflap. „Dat snaaien. Dat schaamteloze roven", licht hij zijn fascinatie toe. „Ik weet nog goed hoe ge schokt ik was toen ik ze hier, op het terras van Willy Zuid, appel taart zag roven. Kop erin en n. Dat schaamteloze roven." hakken. Schokkend." „En hoe ze zo'n overval bera men. Met z'n tweeën of drieën bestuderen ze eerst de prooi vanuit de hoogte. En dan is het aanvallen geblazen." Hij heeft ook begrepen dat je de beestjes over de hele wereld TEKENING BERT VAN DER MEIJ kunt vinden, op de meest vreemde plaatsen. „Sta je in een dierentuin voor het hok van ge le roodborstkanarie? Tien tegen een dat daar een mus binnen- hipt om even mee te eten. En niemand die dat vreemd vindt." „Het zijn zulke standaarddieren geworden, datje ze bijna niet meer opmerkt", is zijn indruk. Het klinkt belezen en door dacht, maar is dat niet. We mo gen de Katwijker zeker geen mussendeskundige noemen. Zijn stelling dat je mussen kunt onderverdelen in actieve aan vallers en pratende afwachters, kan hij niet hard maken. „Maar het tekent wel lekker: dan komt er weer eentje terug en hebben de anderen hun commentaar al klaar." Explodeerde een cock tail? .Molotov-cocktail zeker. Verslikt in de koffie? „Oploskof- fie of koffie verkeerd." En dat 45 tekeningen lang. Ornithologen die zijn boekje onder ogen kregen, oordeelden hard dat hij geen vliegende mus kan tekenen. En vliegen is wat ze doen, pagina na pagina. On vermoeibaar op zoek naar iets lekkers. Tot het mis gaat en ze een karatekampioen of goo- chelhoed tegenkomen. Het blijkt een beetje filosofisch. Hoewel Van der Meij iets met mussen heeft, denkt-ie wel eens of mens en dier te aardig voor elkaar zijn geworden. „Moeten we ze niet juist schoppen om ze te redden?" Zolang hij daar niet uit is, laat hij zijn koekjes roven. Op het terras van Willy Zuid, waar het boekje 'Mussen' het tot relatiegeschenk heeft ge schopt. Duinrell en Drievliet, de twee attractie- annex familieparken in de regio, hebben voor de zomermaanden weer speciale programma's samengesteld. Naast het vernieuwde Tiki-bad brengt Duinrell van 3 juli tot 29 augustus dagelijks de 'Choq Music Show'. Drievliet presen teert van 10 juli tot en met 21 augustus de '3 D-Show. Ex-Frizzle Sizzle zangeres Lau ra Vlasblom vormt met Marie ke Grimbergen, Anoushka de Wolff, Johan van Rooy en Brain Neubauer de groep Lau ra V. the Music Venture. Het vijftal zingt en danst en heeft elke show een thema meege geven. Een bezoekje aan het spektakelstuk is bij de en treeprijs (fl 21,50 inclusief Tiki- bad) inbegrepen. Drievliet heeft Henk Driessen ingehuurd die op alle dagen (behalve zaterdag) een show voor jong en oud brengt in het Parktheater. Goochelen, di- no's, balonnen, een sprekende pop en een mini-play-show vormen de bestanddelen voor deze variété. Op alle zaterdagen in juli en augustus geven de clowns Pica Pica en Jojo een show. Op 20 juli en 3 augustus komt Ro nald McDonald langs en op 14 augustus doet Circus Custers het park aan. Alle shows be ginnen om 14.00 uur en zijn bij de toegangsprijs (f 14.-) in begrepen. Space Expo herdenkt maanlanding Deze maand is het 25 jaar geleden dat Neil Armstrong als eerste mens voet op de maan zette. Ter gelegenheid daarvan heeft Space Expo in Noordwijk er vanaf vandaag een nieuwe attractie bij. Het is de zogenaamde mulit-vision-show getiteld: 'Terug naar de Maan'. In deze licht-en geluidshow vliegt de bezoeker in twaalf span nende minuten mee naar de maan, naar andere planeten en weer terug naar de maan. Behalve deze show staan ook echte maanstenen en een model op ware grootte van de maanlander centraal in de verder permanente ruimtevaarttentoonstelling. Space Expo is gedurende de vakantiemaanden juli en augustus geopend van 10.00 uur tot 17.00 uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15