Volgend jaar is Wimbledon
gewoon weer nummer één
Altijd een verkeerde naam
De rovende mussen als relatiegeschenk
Goedkope drank voor studenten
Het Gesprek van de Dag
Nationale Vlootdagen in Den Helder
Zomershows in de parken
Duinrell en Drievliet
VRIJDAG 1 JULI 1994
Om Wimbledon kan je niet
heen, dat is één van de onge
schreven wetten van het tennis.
Dat geldt voor de speler, de
journalist alsook voor de ware
sportliefhebber. In de loop der
jaren hebben velen getracht iets
weg te nemen van de mystieke
waas die er hangt rond de grote
groene tempel van deze Lon-
dense voorstad. Maar wat men
ook probeerde, iets afdoen van
de status die dit toernooi der
toernooien heeft, dat lukte nog
nimmer. Als het eenmaal zomer
wordt, dan is het weer zover.
Richt de blik van de mondiale
sportwereld zich louter nog op
Wimbledon. Gaan de gesprek
ken dagelijks over niets anders.
Over het spel, de verrassingen,
de schandaaltjes, de aardbeien
Dat heet, als er althans geen
toernooi om het wereldkam
pioenschap voetbal in dezelfde
periode wordt verspeeld. Want
tennis in zijn algemeenheid
mag dan een grote sport zijn en
Wimbledon daarbinnen een bij
zondere plaats innemen; met
voetbal op die schaal valt een
voudigweg niet te concurreren.
Misschien nog wel in Engeland
zelf (dat zich dit maal niet heeft
gekwalificeerd) of in Amerika
(dat het WK organiseert, maar
waar men totaal niet is geïnte
resseerd), maar zeker niet in de
rest van de wereld. Daar be
kommert men zich eens in de
vier jaar nu eens niet om Wim
bledon. Daar heeft men mo
menteel hele andere dingen aan
het hoofd dan tennis.
Je ziet het in Nederland aan de
enorme hoeveelheid zenduren
die de NOS aan het WK be
steedt, je kunt het ook aflezen
van de vele sportpagina's die de
kranten en weekbladen er te
genaan gooien. Voetbal uit de
USA is 'hot news', het tennis
van Wimbledon daarentegen
verschijnt louter nog op 'impo
pulaire' netten als RTL 5 en
wordt weggestopt in wat restko-
lommetjes van de kranten. De
goegemeente is niet geinteres-
seerd. De Kuiphofs', de Kra
mers' en al die andere gespecia
liseerde tennisverslaggevers; ze
zoeken het maar uit.
,.Dat realiseren we ons ook ter
dege, dat we dit keer de tweede
viool spelen", zegt Rob Pieter-
sen. Hij is als verslaggever van
het Algemeen Nederlands Pers
bureau (ANP) ter plekke op
Wimbledon aanwezig om het
evenement te verslaan. ,,Je weet
gewoon tevoren dat de focus is
gericht op het voetbal. Voor mij
verandert er niet zoveel, ik
maak mijn stukjes en geef de
uitslagen door. Maar bijvoor
beeld mijn collega van De Tele
graaf hier (Jon Visbeen red.), die
hoor ik echt soebatten om een
paar centimeter meer. Normaal
staat hij met zijn verhalen over
Wimbledon op de eerste sport
pagina. Nu komt hij met zijn
stukje achteraan, op pagina 5 of
Pietersen haast zich te zeggen
dat de motivatie van het verza
melde perslegioen overigens
dezelfde is als in andere jaren.
„Kijk, het toernooi verandert
Steffi Graf lag er op Wimbledon al ii
Mannschaft te volgen.
niet. Alle toppers zijn er en om
dat Wimbledon meestal een
jaar tevoren al is uitverkocht, zit
het als vanouds stampvol. Eer
lijk gezegd merken wij hier heel
weinig van het WK. 's Avonds in
het hotel een samenvatting en
dat is het wel. Voor de rest is het
voor ons gewoon de hele dag
tennis. Maar uiteraard begrijp ik
dat de verhoudingen in Neder
land enigszins anders liggen."
Theo Bakker zit, ambtshalve,
ook op Wimbledon. Hij is dage
lijks op radio 1 te beluisteren als
hij voor de verzamelde omroe
pen tussen twee en tien zijn im
pressies van het toernooi weer
geeft en schrijft momenteel
vanuit de 'groene tempel' ook
zijn wekelijkse column voor het
Leidsch Dagblad. „Tuurlijkis de
aandacht voor Wimbledon ge
ringer dan anders. Maar dat
komt, mijns inziens, niet alleen
door het Nederlands elftal. Dat
heeft ook te maken met het feit
dat de Nederlanders er hier zo
snel uitlagen. Ik ga straks naar
de kwartfinale tussen Sampras
en Chang kijken. Wat denk je,
als daar inplaats van Chang een
figuur als Krajicek had gestaan?
Dat had men in Holland heus
gekeken."
Bakker zelf zegt weinig te mer
ken van de geringe aandacht
voor het tennis. „Ik zit goed. Ra
dio 1 wordt veel beluisterd.
Daar kom ik dan geregeld met
mijn stukjes tussendoor. Ik heb
al veel leuke reacties gehad. Ik
bestrijd overigens dat de be
langstelling voor het tennis te
rugloopt. Dit is een incident.
Volgend jaar, zonder het WK-
voetbal, is alles weer als van
ouds. Dan is Wimbledon ge-
Hoeden af en een minuut stilte.
Stichting 'Erop of eronder' be
staat niet meer. Het clubje
mensen dat jarenlang ijverde
voor.een correcte spelling van
familienamen heeft de strijd op
gegeven. Het was vechten tegen
de bierkaai, zo luidde de con
clusie van het bestuur. Hoeveel
brieven men ook stuurde, hoe
veel telefoontjes ook werden ge
pleegd, het hielp niet echt.
Blijkbaar zijn sommige namen
te lastig om foutloos te worden
geschreven, zeker als het om
centen. Of om namen van bui
tenlandse origine.
Toch heeft de stichting tegen de
naamsverkrachting wel enkele
succesjes geboekt. De belasting
dienst doet het nu vrij goed.
Banken en verzekeringsmaat
schappijen, dat zijn de grote
boosdoeners, volgens de stich
ting.
Löhnen lijkt ons typisch een
naam om verkeerd te schrijven.
Met eu bijvoorbeeld. Of zonder
li. De heer B. Löhnen,
van Oegstgeest - ook al zo'n las
tige naam om te schrijven - be
vestigt ons vermoeden. „Het
komt verschrikkelijk vaak voor
dat mijn naam fout wordt ge
schreven. Maar dat is ook lo
gisch. Een umlaut zit namelijk
niet op de computer."
Het is een verklaring. Maar hoe
zit het dan met handgeschreven
teksten? „Ook daar staat mijn
naam geregeld fout in." Lijkt
ons een reden om uit het vel te
springen. Daar is Löhnen het
dus niet mee eens. „Ach, ik er
ger me er niet aan. Ik weet al
gauw of een brief aan mijn per
soon is gericht. Of de naam nu
goed is geschreven of niet. Een
naam zegt me heel weinig. Als
puntje bij paaltje komt zijn we
toch allemaal een nummer? Een
sofi-nummer bijvoorbeeld.
D. Brounts uit Leiden zegt zich
ook niet zo druk te maken om
de schrijfwijze van zijn naam.
„Nee, al komt het nog wel eens
voor dat mijn naam fout wordt
geschreven op poststukken.
Meestal stuur ik dan bericht te
rug mettle aantekening hoe
mijn naam wél moet worden
geschreven. Meer vind ik niet
nodig. Ik begrijp het ook wel.
Niet iedereen verstaat je naam
goed. Maar eerlijk is eerlijk. Als
ik nu mijn naam aan iemand
vertel, spel ik hem meteen. Dat
is een automatisme geworden."
Plaatsgenoot R. Gransjean kan
zich dat wel voorstellen. Ook hij
spelt geregeld zijn naam. „Maar
doorgaans toch alleen als de
mensen er zelf om vragen. Want
als mijn naam fout wordt ge
speld - en dat komt vaak voor -
kan me dat niet zo veel schelen.
Er zijn belangrijker dingen in
het leven."
En dan is er nog mevrouw C.
Meijbaum uit Oegstgeest. Zij
kan zich nog wel kwaad maken
om al het onrecht dat haar en
haar naam wordt aangedaan.
„Het gaat dagelijks fout. Het is
Meijbaum met e-ij, maar ze
schrijven het vaak met een
Grieksey. En het is ook Meij
baum met de m van Marie en
niet met de n van Nico. Eigen
lijk hoort Meijbaum ook met
een umlaut te worden geschre
ven. Op de a geloof ik. Dat weet
ik niet eens meer zeker. Ik zou
mijn trouwboekje moeten raad
plegen om daar achter te ko
men. Ik ben zelf gestopt met die
umlaut, omdat zoveel mensen
hem vergaten." Een schrijnend
voorbeeld van waar slordigheid
al niet toe kan leiden!
En dan nog dit. In het telefoon
boek gaat zij al jaren lang door
het leven als C. Meijbaun. „Er is
ook een tijd geweest dat de PTT
de evergat in mijn naam. Dat is
nu verholpen. Maar nu staat er
een n in plaats van een m. Ik
heb het al wel vijf keer aan de
telefoondienst doorgegeven dat
dat niet klopt, maar ze schrijven
het nog steeds verkeerd. Ik heb
het maar opgegeven."
Net als de stichting.
Gall Gall houdt
ten. Houdt zelfs zeer veel van
studenten. Want wat staat er in
het nieuwste universitaire
weekblad Mare voor een adver
tentie van deze slijterij?
Studenten opgelet. Magazijn -
verkoop. Diverse restantpartijen
wijn met zeer hoge kortingen!!
Alleen te koop op vertoon van
uw OV-jaarkaart.
Nou nou, dat noemen wij nu
positieve discriminatie! Waar
om de wijn niet gewoon alleen
te koop aangeboden aan jour
nalisten in het bezit van een
perskaart, om maar eens een
dorstige groep te noemen? „Lei
den is een echte studenten
stad". zegt een woordvoerder
van de slijterij in de Leidse
Raamsteeg. „Onder onze klan
ten zitten veel studenten."
Juist, daar valt geen speld tus
sen te krijgen. Er wonen dui
zenden studenten in Leiden.
Maar dat is zeker niet de enige
overweging van de slijterij. We
moeten Gall Gall zeker niet
beschouwen als een soort lief
dadigheidsinstelling. „We heb
ben vierhonderd filialen door
het hele land. En ons distribu
tiecentrum zit in Zoeterwoude.
Daar bevinden zich vaak rest
partijen die te klein in omvang
zijn om over alle filialen te wor
den verdeeld. En Leiden zit hier
het dichtst bij van alle filialen.
Daarom leek dit ons wel een
aardig idee."
Om de overige klanten niet voor
het hoofd te stoten wordt de
drank in een aparte ruimte ver
kocht aan de studenten. Veel
studenten? „Nou, dat valt ons
wat tegen. We zijn er een
maand geleden mee begonnen,
maar het loopt nog niet zo goed
als wij zouden willen. Het stu
diejaar is afgelopen. Ik denk dat
veel studenten nu naar huis
zijn. We moeten nog maar eens
goed nagaan of v
Onze tip: maak de wijn wat
duurder. Want goedkope wijn
wekt argwaan. Bij het zien van
het prijskaartje denkt men al
gauw aan hoofdpijn.
HERMANJOUSTRA.
Traditiegetrouw zet de Koninklijke Marine de vakantieperiode goed in. Op 8, 9 en 10 juli staan voor de
37ste keer de Nationale Vlootdagen op het programma. Het Nieuwe Haventerrein in Den Helder is gedu
rende die dagen openbaar terrein. In de marinehaven ligt een keur aan binnen- en buitenlandse oorlogs
schepen die voor het merendeel te bezichtigen zijn. Ook de onderzeeboot Tonijn kan van binnen bekeken
worden. Daarnaast is er een programma van negen tot vijf met onder meer demonstraties van mariniers
traan boten, helikopters en vliegtuigen te pas komen, rondvaarten door de haven en parachutesprin
gen. De Marinierskapel zorgt voor de muzikale omlijsting. In de afgelopen jaren bezochten gemiddeld
150.000 tot 200.000 mensen de Nationale Vlootdagen.
Terwijl de zon de zee opzoekt,
worstelt de ober van de strand
tent met het mussendilemma.
Wat doet-ie met hun uitwerpse
len, achtergelaten als dank voor
het aangenaam verpozen?
Schrobben gaat niet zo makke
lijk op de kleedjes vol minuscu
le gaatjes. En dus legt hij met
een breed armgebaar een kaart
op het verdachte vlekje.
De Katwijkse
striptekenaar/mussoloogBert
van der Meij let vooral op de
laatst overgebleven mussen van
deze warme zomerdag. Eten ze
zijn koekje op of zijn ze al ver
zadigd door al die andere koek
jes, stukken appeltaart, broodjes
gezond en scholletjes picasso
van vandaag? Want, ook daar
draaien ze hun hand niet voor
om. Tenminste, dat meldde de
artiest in zijn stripboek 'Mus-
In Zandvoort besloot deze week
een strandtenthouder niet lan
ger koekjes bij de koffie te ver
strekken, moe van de klachten
over mussen en hun uitwerpse
len. Hier vinden terrashouders
dat 'gevaarlijk'. „Als ik een keer
tje geen koekje bij de koffie
geef, komen ze meteen wagen
wat er aan de hand is", zegt
Theo Lange van de Katwijkse
strandtent Willy Zuid.
Van die mussen heeft volgens
hem niemand last. Poep op de
kleren? Welke kleren? Bikini's
en zwembroekjes soms? En zo
groot zijn die poepjes nu ook
weer niet. Vaste Willy-Zuidbe-
zoeker Van der Meij is blij met
de clementie. Hij vindt de bees-
irrrrv^^^TTTi
Een prent van striptekenaar Bert va
ten zo fascinerend dat hij een
boekje aan ze wijdde, opgedra
gen aan de mussen op het ter
ras van Willy Zuid: „Eenmaal op
het terras gezeten is de kans
acht op tien dat, voordat je het
koekje ook maar aan hebt kun
nen raken, het gesnaaid is door
der Meij. „Dat snaaien van die mi
meldt hij op de
achterflap.
„Dat snaaien. Dat schaamteloze
roven", licht hij zijn fascinatie
toe. „Ik weet nog goed hoe ge
schokt ik was toen ik ze hier, op
het terras van Willy Zuid, appel
taart zag roven. Kop erin en
n. Dat schaamteloze roven."
hakken. Schokkend."
„En hoe ze zo'n overval bera
men. Met z'n tweeën of drieën
bestuderen ze eerst de prooi
vanuit de hoogte. En dan is het
aanvallen geblazen."
Hij heeft ook begrepen dat je de
beestjes over de hele wereld
TEKENING BERT VAN DER MEIJ
kunt vinden, op de meest
vreemde plaatsen. „Sta je in een
dierentuin voor het hok van ge
le roodborstkanarie? Tien tegen
een dat daar een mus binnen-
hipt om even mee te eten. En
niemand die dat vreemd vindt."
„Het zijn zulke standaarddieren
geworden, datje ze bijna niet
meer opmerkt", is zijn indruk.
Het klinkt belezen en door
dacht, maar is dat niet. We mo
gen de Katwijker zeker geen
mussendeskundige noemen.
Zijn stelling dat je mussen kunt
onderverdelen in actieve aan
vallers en pratende afwachters,
kan hij niet hard maken. „Maar
het tekent wel lekker: dan komt
er weer eentje terug en hebben
de anderen hun commentaar al
klaar." Explodeerde een cock
tail? .Molotov-cocktail zeker.
Verslikt in de koffie? „Oploskof-
fie of koffie verkeerd." En dat 45
tekeningen lang.
Ornithologen die zijn boekje
onder ogen kregen, oordeelden
hard dat hij geen vliegende mus
kan tekenen. En vliegen is wat
ze doen, pagina na pagina. On
vermoeibaar op zoek naar iets
lekkers. Tot het mis gaat en ze
een karatekampioen of goo-
chelhoed tegenkomen.
Het blijkt een beetje filosofisch.
Hoewel Van der Meij iets met
mussen heeft, denkt-ie wel eens
of mens en dier te aardig voor
elkaar zijn geworden. „Moeten
we ze niet juist schoppen om ze
te redden?" Zolang hij daar niet
uit is, laat hij zijn koekjes roven.
Op het terras van Willy Zuid,
waar het boekje 'Mussen' het
tot relatiegeschenk heeft ge
schopt.
Duinrell en Drievliet, de twee
attractie- annex familieparken
in de regio, hebben voor de
zomermaanden weer speciale
programma's samengesteld.
Naast het vernieuwde Tiki-bad
brengt Duinrell van 3 juli tot
29 augustus dagelijks de 'Choq
Music Show'. Drievliet presen
teert van 10 juli tot en met 21
augustus de '3 D-Show.
Ex-Frizzle Sizzle zangeres Lau
ra Vlasblom vormt met Marie
ke Grimbergen, Anoushka de
Wolff, Johan van Rooy en
Brain Neubauer de groep Lau
ra V. the Music Venture. Het
vijftal zingt en danst en heeft
elke show een thema meege
geven. Een bezoekje aan het
spektakelstuk is bij de en
treeprijs (fl 21,50 inclusief Tiki-
bad) inbegrepen.
Drievliet heeft Henk Driessen
ingehuurd die op alle dagen
(behalve zaterdag) een show
voor jong en oud brengt in het
Parktheater. Goochelen, di-
no's, balonnen, een sprekende
pop en een mini-play-show
vormen de bestanddelen voor
deze variété.
Op alle zaterdagen in juli en
augustus geven de clowns Pica
Pica en Jojo een show. Op 20
juli en 3 augustus komt Ro
nald McDonald langs en op 14
augustus doet Circus Custers
het park aan. Alle shows be
ginnen om 14.00 uur en zijn
bij de toegangsprijs (f 14.-) in
begrepen.
Space Expo herdenkt maanlanding
Deze maand is het 25 jaar geleden dat Neil Armstrong als eerste
mens voet op de maan zette. Ter gelegenheid daarvan heeft
Space Expo in Noordwijk er vanaf vandaag een nieuwe attractie
bij. Het is de zogenaamde mulit-vision-show getiteld: 'Terug
naar de Maan'.
In deze licht-en geluidshow vliegt de bezoeker in twaalf span
nende minuten mee naar de maan, naar andere planeten en
weer terug naar de maan. Behalve deze show staan ook echte
maanstenen en een model op ware grootte van de maanlander
centraal in de verder permanente ruimtevaarttentoonstelling.
Space Expo is gedurende de vakantiemaanden juli en augustus
geopend van 10.00 uur tot 17.00 uur.