Dak vol bloeiend mos en pittig geurend bieslook g pi Leven en wonen Snoeien: Wanneer en hoe? Verfijningen in bestek: Fraaier en slijtvaster Gympies Passieve of actieve fauteuil MAANDAG 20 JUNI 1994 Het snoeien van heesters en bo men vormt een weerkerend probleem. Bovendien zie ik er persoonlijk altijd tegenop, om dat ik het niet prettig vind in le vend hout te hakken. Maar het moet, willen we jaar op jaar kunnen genieten van goed-ge- vormde en rijk-bloeiende strui ken. Voor doe-het-zelvers, die moei te hebben met het snoeipro- bleem. is er sedert kort een pri ma handleiding te koop. Daarin worden alle denkbare snoeipro- blemen behandeld. Zeg nu vooral niet dat juni niet de tijd is om aan snoeien te denken, laat staan aan een boek over de In juni moet er heel wat ge snoeid worden als het goed is. Om te beginnen is deze maand dè maand bij uitstek om hagen en coniferen goed onderhanden te nemen. Er is geen kans meer op nachtvorst en invriezen van de wonden. Er is tijd te over voor de plant om zich te her stellen en ook om de wonden af te dekken met eigen weefsel. Maar niet alleen hagen en coni feren smeken rond deze tijd om een goede snoeibeurt. Ook veel van onze in het voorjaar bloei ende heesters moeten nu ge snoeid worden. Dat kost wel even moeite, omdat er veel blad aanzit, maar wie nu snoeit heeft volgend jaar een goed-gevorm- de, rijk-bloeiende struik. Dus is het raadzaam om toch maar de snoeischaar ter hand te nemen. De prunus triloba, die als een knotprunusje elk voorjaar bloeit, zal in de meeste gevallen al teruggesnoeid zijn. Maar de forsythia, de deutzia, de comus- soorten hebben de meesten van ons tot dan toe ongemoeid ge laten. Daarom pakken we de snoeischaar, desnoods een klein zaagje en halen we ongeveer 20% van alle oude takken weg. Dat moet zo gebeuren, dat er een mooie evenwichtige vorm op overschiet. Dus voorzichtig met de snoeischaar en altijd in- snoeien op een zijtak die naar buiten wijst! De jasmijn zal nu vaak nog in bloei zijn. Maar deze fraaie struik wordt na de bloei even eens gesnoeid, precies zoals de hierboven genoemde struiken. Tot slot nog enkele vaste regels uit dit boek, waaruit veel meer te leren valtr-Snoei alle 'wildop- slag' weg, evenals groene takken tussen witbonte struiken. Ver wijder rechte scheuten tussen kronkelwilgen hazelnoot, haal dode en zieke takken altijd weg en zorg ervoor dat elkaar krui sende takken gesnoeid worden. Tot zover het snoeilatijn. De he le les valt te lezen in: Natuurlijk Snoeien, door Hans van Biemen en Rinus van Tiel, Uitgave Kos mos, Utrecht. Komt er bij u al tuinierend of wandelend in de natuur een vraag op? Greet Buchner zal proberen voor u het antwoord te vinden. De vraag kunt u op sturen naar Damiate Dagbla den, Postbus 507, 2003 AP Haarlem t.a.v. de redactie LE VEN EN WONEN. Groene bedekking houdt zomerse hitte beter buiten De kans om niet alleen bloemen in buurmans tuin, maar ook zijn met bloemen bezaaid dak te zien, wordt steeds groter. Wat in West-Berlijn, de stad met de meeste groene daken van de wereld, al heel normaal is, wordt hier ook steeds gebruikelijker. Bieslookdaken, grasdaken, een dak vol mossen en vetplanten; deze ver vangers van dakpannen, teer- en as- faltachtige dakbedekkingen bieden tal van voordelen. Mostert de Winter, een groenvoorzieningsbedrijf uit Sliedrecht, is Nederlands grootste groene-daken-maker. De opbouw van het dak is net als voor an dere dakbedekkingen: draagbalken, dakbe schot van hout of beton, met daarop een waterdichte laag. Deze laag, die vroeger meestal uit bitumen bestond, wordt nu ge maakt van kunststof. Deze kunststof, bij voorbeeld pvc, heeft het voordeel dat het volledig opnieuw te gebruiken is. De fabriek neemt de versleten pvc terug en maakt er een nieuw dak van, dat dan uit zo'n 40 pro cent oud en 60 procent nieuw materiaal be staat. Op de waterdichte laag komt de vegetatie- mat. In een 2 centimeter dikke laag aarde, die bij elkaar wordt gehouden door gaas, groeien de planten die het dak zullen gaan sieren. Er is ook een drainagelaag in ver werkt van minerale wol, die het regenwater afvoert. ,,De matten wegen 25 of 30 kilo per vierkante meter en dat is verschrikkelijk licht voor een groen dak." vertelt Van Co- oten. „Dit betekent dat er geen speciale aanpassingen voor nodig zijn." De groen-ingenieur is enthousiast over de voordelen v an een groen dak. „Het is een ontzettend goede isolatie. En dan niet zozeer om de warmte binnen te houden in de winter, maar om in de zomer de warmte af te stoten. Moet je nagaan: een plat geas falteerd dak kan 's zomers wel negentig gra den worden. Eén groen dak maar het derde deel daarvan, wat betekent dat de gemid delde temperatuur in het gebouw maar twintig graden is." De matten bestaan uit mossen en se- dums (vetplantjes), zoals wit vetkruid en muurpeper. Ze zijn sterk genoeg om de barre omstandigheden op een dak te over leven. Directeur De Winter: „Groene dakbedekking houdt s de hitte buiten. jaren Volgens het groenbedrijf zijn de daken goed voor het leefmilieu in ons land. Ne derland kampt al verhardingsproblemen van het land is volgebouwd en dicht-geas- falteerd. Regenwater spoelt direct weg in de riolen, omdat het niet de kans krijgt te ver dampen en dit betekent dat er steeds min der water in de grond zit. Van Cooten: „De lucht in steden is vaak stoffig en gortdroog. Een wat vochtiger lucht is veel gezonder. Een groen dak neemt per vierkante meter elk jaar zo'n 2,5 kilo stof op, waardoor de lucht weer schoner wordt." Deze voordelen roepen de vraag op, waar om niet heel Nederland een groen dak heeft. Van Cooten heeft daar een simpele verklaring voor. „Het is ongeveer tweemaal zo duur als andere dakbedekkingen. De ge middelde huiseigenaar zal het daarom niet zo snel zijn dak laten plaatsen. Ik zal het je sterker vertellen: in twee grote steden in Nederland zijn milieuvriendelijke woonwij ken gerealiseerd. Dat project heet 'het groe ne dak'. En wat gebeurt er: ze nemen ge woon dakpannen omdat een groen dak, waar het project notabene naar genoemd is, te veel kost! Maar ze vergeten dat zo n dak wel twee keer zo lang meegaat en vrij wel onderhoudsvrij is. Twee keer per jaar even kijken of alles nog in orde is, is ge noeg." Wie denkt z'n platte groene dak als luxu eus dakterras te kunnen gebruiken, komt van een koude kermis thuis. Daar kunnen de plantjes nou ook weer niet tegen. Vooral als het geregend heeft, en de vetplanten zich als een spons hebben volgezogen met vocht, zouden ze worden stukgetrapt. Groeischermen Het huis van directeur De Winter heeft een groen dak. Aan de rand van de tuin aan het water staat een groene geluidswal. Die staat er nog maar net: de geschulpte bakken die de aarden wal bij elkaar moeten houden, zijn nog te zien. Het duurt twee jaar voordat het scherm helemaal dicht begroeid is. Te gen die tijd is er een perfecte thuishaven voor vogels en allerlei insekten ontstaan. Deze en andere 'geluidwerende groeischermen' vormen een ander belang rijk gedeelte van de omzet van Mostert de YVinter. Sinds 1981 is er aan de ontwikke ling van groene geluidswallen gewerkt. De Dordtse architect Freek Prins maakte in 1979 een ontwerp voor een geluidsscherm van wilgetenen. Maar het oorspronkelijke ontwerp voldeed niet: de schermen bleken niet dicht en stevig genoeg te zijn om de enorme druk te weerstaan die voorbijzoe- vende auto's veroorzaken. Ook waren de te nen vaatbaar voor ziektes. De oplossing: een mengsel van beplantingen zodat ziek tes niet kunnen 'doorlopen' naar soortge noten en een kern van staal voor de stevig heid. En als het nodig is dat het scherm ge luid absorbeert, in plaats van alleen terug kaatst, wordt er om de kem steenwol aan gebracht. Van Cooten: „Het ziet er heel natuurlijk uit, veel mensen weten niet beter dan dat er een hoge heg langs de snelweg staat." Zelfs de goedkoopste schermen voldoen volgens het bedrijf aan de wettelijke normen voor geluidoverlast. „Natuurlijk zijn de duurdere schermen kwalitatief stukken beter," aldus van Cooten. „In Duitsland plaatsen we dui zenden meters van die schermen, maar in Nederland wordt er gewoon geen geld uit getrokken voor dit soort dingen. Ze bouwen liever een betonnen scherm, dat even veel geluid weert, maar goedkoper is. Jammer." Meer informatie Mostert en De Winter tel» 018 40 -33 400. Uit Oostenrijk komt bestek van Berndorf. Voor een aantal mo dellen zijn verfijningen doorge voerd die niet alleen het uiterlijk verfraaien, maar ook de slijt- en krasvastheid vergroten. De be stekken worden gedeeltelijk van een titaniumlaagje voorzien. Dit metaal is tienmaal zo hard als staal en daardoor optimaal be stand tegen krassen en andere beschadigende invloeden. Bo vendien is het materiaal zuur- en corrosiebestendig, huidvrie- nelijk en smaakneutraal. Het op deze manier afge werkte bestek overleeft onge schonden jarenlang ruw ge bruik en reinigen in de afwas machine. De titanium afwerk- laag is in zwart, brons en nacht blauw. Ook is er i van vergulden. Het vergulden van grotere vlakken was tot nu toe bij bestekken öf heel kost baar of kwalitatief onvoldoende. Berndorf introduceert bestek ken met vergulde handgrepen die weliswaar een vrij dunne goudlaag hebben, maar die door een speciale techniek van galvaniseren zeer hard is, wel tweemaal zo hard als edelstaal. Daardoor is het bestek goed be stand tegen krassen en reinigen in de machine. De dunne maar zeer sterke goudlaag maakt de prijs acceptabel. Goud is ook voor bestek weer helemaal in en sluit aan op de trend in de ser- viezenindustrie die voor decors de laatste tijd weer steeds vaker goud gebruikt. Van flessekurk tot voetbed Als we het handjevol echte creatievelingen even ver waarlozen is de flessekurk voor de doorsnee consu ment een puur weggooi- produkt. Zonde. De kurk waarmee een fles wijn wordt afgesloten, kost al gauw zestig cent. Is er hele maal niets mee te doen? Ja dus. Een Nederlands bedrijf laat er voetbedden en ge- zondhëidssandalen van maken. Kurk is het ondoordring bare weefsel dat de buiten bekleding van veel hout achtige gewassen vormt. Het dikste is die laag bij de kurkeik. De kurkeik, afkom stig uit Zuid-Europa en Afrika, is ongeveer 25 jaar oud. voordat hij voor het eerst geschild kan worden. Daarna duurt het tien jaar alvorens er voor de tweede keer geoogst kan worden. Als douchematje, wand- en vloerbekleding of in een terrarium is de toepassing zeer duurzaam. Als afsluiter voor flessen ligt dat echter anders. Een bedrijf uit Losser in Overijssel vond het wel erg zonde om al die dure kurk- jes zomaar weg te gooien en vond een nieuwe toe passing. Kurk blijkt als grondstof voor voetbedden van gezondheidssandalen ideaal te zijn. Daarom be gon het bedrijf een actie. Bij 280 schoenspeciaalzaken in Nederland kunnen kurken ingeleverd worden. Deze kurken gaan naar een leve rancier van gezondheids sandalen in Duitsland. Daar worden ze weer gebruikt bij de produktie van nieuwe sandalen. Per voetbedje zijn er ongeveer 35 nodig. De actie heeft in korte tijd al ruim een miljoen kurken opgeleverd. De kurken kunnen in Haarlem worden gebracht bij Barends, Nassaustraat 1; en Huizing, Grote Hout straat 44; Hoofddorp: Tak, Kruisweg 648; Katwijk: Haasnoot, Princestraat 22; Leiden: Loos, 5 Meiplein 98; Leiderdorp: Noyen. van Diepeningenlaan 15a; Lei- muiden: Lange, Dorpsstraat 53; Noorwijk: Van der Berg, Hoofdstraat 86; Noordwij- kerhout: Schouten, Dorps straat 13/17 en Waddinx- veen: Van der Haven: Groenvoorde 74. De zomer is de ideale om gympen te dragen. Vooral kleurige exempla ren met dikke zolen, vaak in diverse kleuren doen het erg leuk. Deze modellen voor jongens en meisjes komen uit de collectie van C&A. Wat is het verschil is tussen een passieve en een actieve fauteuil? Leolux noemt fauteuils op zwenkwielen of glijdoppen actieve, en die op poten passieve zit meubelen. De kleine moderne fauteuil wordt vaak als tafelstoel gebruikt en dan zijn zwenkwielen of glijdoppen heel praktisch. Fauteuil Lapita van ontwerper Hugo de Zeeuw is er zowel in een actieve als een passieve versie. En in beide gevallen zowel met een lage als een hoge rug. De gewelfde rugdelen, rondlopende armleggers en licht naar voren neigende voorzijde van de zitting beantwoorden aan alle ergonomische eisen van het li chaam. Oe rugdelen zijn samengesteld uit verend multiplex en bieden daar door een hoog leuncomfort. Deze kleine fauteuils zijn relatief licht in gewicht waardoor ook de passieve versie zich vrij gemakkelijk laat verplaatsen. Deze is i massief beuken voetjes diverse kleuren. Uit een doosje i, het kleurtje voor de lippen niet meer in de zo vertrouwde stift maar in een doosje. Chanel noemt het pro- dukt ligne et couleur (lijn en kleur). Ligne, geperst 'poeder' dat je goed nat moet ma ken waarna het prettig en mooi egaal op brengt, droogt heel mat op. Daarna kun je met wat vettige couleur (iets feller van tint dan de ligne) een mooie glanslaag aanbren gen. De visagisten van Chanel adviseren lig-] ne ook als matte basis voor een gewone lip- stick, die dan beter blijft zitten en iets mat- I ter wordt. Couleur kun je eveneens puur ge bruiken, als glanslaagje of aanbrengen ovei de traditionele lipstick. Prijs van dit fraaie zwarte doosje: ƒ71,-. Milde shampoos Yves Rocher heeft vier milde shampoos ont- J wikkeld, waarin extracten van planten zijn verwerkt. Zo is er een 'iedere dag shampoo', 1 waaraan havermelkextract is toegevoegd. J Havermelk is bekend om zijn verzachtende eigenschappen. Daarnaast is er een sham- j poo met daarin jeneverbesextract, verrijkt met essentiële olie uit lavendel. Deze sham- c poo verwijdert roos en kalmeert de hoofd huid. De shampoo met tarwekiemextract is F ontwikkeld voor droog en dof haar en die t met witte-dovenetelextract is bedoeld voor i v vet haar. k Bij de serie behoort ook een crèmespoeling 1 z met paardestaartextract, om het evenwicht k van het haar optimaal te herstellen. De F spoeling hoeft slechts een minuut in te wer- 1; ken. Daarna is het haar gemakkelijk te kam-j f De shampoos kosten 7,95, de crèmespoe-1 ling is een gulden duurder. Rocher wijst er- op, dat aan de shampoos het plantaardige k element polymeer is toegevoegd, waardoor c tijdens het wassen een beschermlaagje om p de haren wordt gevormd. Daardoor zou het r vuil zich minder snel hechten. i U Mini-femmes L C Het vorig jaar door Oilily geïntroduceerde eau de parfum Femmes is er tegenwoordig I ook in een 7-milliliter flaconnetje. Veel mensen sparen parfumflesjes, maar dat wa: voor Oilily niet alleen de reden dit flesje 13,50) te ontwikkelen. Het mini-formaat is bedoeld als kennismakingsartikel of n iet te duur cadeautje. Reisset Nieuw in de Samsonite System 4-collectie is de mini-rickshaw: een koffer op wielen met een ingebouwde bagagedrager, zodat ook andere bagagestukken tegelijkertijd kunner worden meegenomen. De mini-rickshaw is er in twee uitvoeringen: de basisversie kost I j! 459, de luxe versie komt op 749. De luxe z uitvoering is afgewerkt met leer, heeft goudkleurige sloten en is gevoerd met stof v met een kasjmierprint. Beide versies zijn I voorzien van een cijferslot en twee sleutel- sloten. De luxe collectie is er in de kleuren brons en donkergroen, de 'gewone' in don- J kerblauw, brons, donkergrijs en zwart. Trussardi Nicola Trussardi creëerde een nieuw eau de parfum: Donna Trussardi. De top van het parfum bevat mandarijn, hyacinth, korian der en gember, het bloemige hart onder an dere lelietje van dalen, roos en jasmijn en de basis is naast houtachtig ook amber- en muskusachtig. Trussardi heeft zeer veel aandacht besteed aan de vormgeving. Zo werd de kloeke transparante kristallen fla con nog eens verpakt in een ellipsvormige melkwitte kunststof koker. Het geurtje is er in een splash (50 ml 79, 100 ml 129) en in een spray (50 ml 89, 100 ml 129). Picasso-zonnetje Paloma Picasso heeft het parfum Soleil ge lanceerd. Het is gevat in een gitzwarte fla con van 30 millimeter, waarop in goud naast Paloma's naam ook een zonnetje is afgebeeld. De vaporisateur kost 59,- en is in een beperkte oplage te koop. Li mara-van anten Limara heeft vijf parfumdeo's laten ontwik kelen: deodorants met daaraan toegevoegd geurstoffen, zodat de vrouw zich ook kan parfumeren. De vijf variëren van licht, fris naar bloemen ruikend tot zwaar, zoet en erotisch. Voor elke stemming is er wel een passend geurtje. Per geur zijn er ook nog eens drie varianten: een parfumdeo spray 4,25) en roller 4,25) en een parfum douche 4,95).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 14