9
Bruguera is
weer de beste
'Tennismuurtje' Sanchez
zet Pierce terug op aarde
Sport
HEB ZEI
DAT
Rienks voelt zich in de steek gelaten
TJ
MAANDAG 6 JUNI 1994
Sergi Bruguera houdt van avontuur. Delta-vliegen, bun
gee jumping, parachute-springen, kanovaren in wild wa
ter, als het maar spannend en riskant is. Daarbij vergele
ken is tennis eigenlijk maar een duffe bezigheid voor de
man die gisteren zijn titel op Roland Garros prolongeer
de. Bruguera heeft altijd te veel energie gehad om alleen
tennis te spelen. Op school was hij goed in voetbal, judo
en basketbal. Het liefst wilde hij alle sporten tegelijk be
oefenen. Dat zijn vader Luis hem vijftien jaar geleden een
zelf aangelegde tennisbaan opstuurde, is achteraf toch
geen verkeerde keuze geweest. Zoals ook de coaching
door vader Luis tot op de dag van vandaag goed uitpakt.
Spaanse koning Juan Cados
speciaal voor hen op de tribu
nes had plaats genomen.
Bruguera lijkt zich met zijn
maat 45 (hij gooit zijn versleten
tennisschoenen nooit weg,
maar bewaart ze in een speciale
kamer) steeds makkelijker over
de baan te bewegen. Met speels
gemak slaat hij de ballen vanaf
de baseline terug. Veel topspin,
soms een ordinaire 'moonball'
die vijf meter boven de netband
uitkomt, maar altijd akelig pre
cies bij de lijnen. Hij is geen ty
pische hardhitter als Courier, de
man die hij afloste als Roland
Garros-kampioen. Bruguera is
meer allround. Hij kan volleren
en gebruikt zo nu en dan een
attractief dropshotje.
In Parijs was hij superieur.
Zijn ongeslagen reeks in de af
gelopen twee jaar doet een
beetje denken aan de hegemo
nie van zijn landgenoot Miguel
Indurain in de Tour de France.
De Fransen konden zich giste
ren met een gerust hart overge
ven aan de herdenking van D-
day, want in Stade Roland Gar
ros was het een Spaanse fiesta,
die werd ingezet door Arantxa
Sanchez die bij de vrouwen de
hoofdprijs greep.
Met Berasategui-Bruguera
beleefde het Grand Slam-tennis
de eerste Spaanse finale in de
historie. Bruguera trad met zijn
tweede titel bij de Open Franse
in de voetsporen van zijn land
genoot Manuel Santana die in
'61 en 64 won. Andres Gimeno
zegevierde tussendoor nog in
GPD-VERSLAGGEVER
De 23-jarige gravelspecialist viel
vorig jaar, toen hij zijn eerste
Grand Slam-titel veroverde ten
koste van Jim Courier, nog om
van verbazing. Deze keer was
het al een beetje gewoon dat hij
'Parijs' won. De afgelopen twee
weken was hij eigenlijk geen
moment in gevaar. Het sensa
tionele gevoel, de spanning die
hij beleeft in zijn hobbies, be
kroop hem in geen enkele par
tij. Hij verloor in zeven duels
slechts twee setjes.
Tennis is zijn brood en
Bruguera speelt het vakbe
kwaam. Vooral op gemalen bak
steen. De Spaanse finale tegen
zijn vriend Alberto Berasategui
was ondanks het behoorlijke ni
veau een weinig spannende
vertoning. De regerend kam
pioen kwam tegen de nummer
23 van de wereld nooit echt in
problemen: 6-3, 7-5, 2-6, 6-1.
Een Spaanse middag op Rol
and Garros, zonder al te veel
Zuideuropees temperament.
Berasategui, de 20-jarige verras
sing van het toernooi (al was
het maar vanwege zijn rare grip
waardoor hij het racket niet
draait maar als een soort ruiten
wisser gebruikt) had in de
eindstrijd weinig in te brengen
tegen de ijzig kalme Catalaan,
die dit jaar nog geen toernooi
won en onlangs nog in Rome
verstek moest laten gaan van
wege een schouderblessure.
Ritme
Bruguera: ,,Het was een voor
deel dat ik Alberto goed kende.
Na twee sets werd ik behoorlijk
vermoeid, het waren lange ral
lies. Maar gelukkig hervond ik
in de vierde set mijn ritme."
Twaalf maanden geleden kon
hij vanwege de kramp amper
nog zijn bokaal afhalen, dat viel
nu reuze mee. De beide finalis
ten vonden het een eer dat de
'72.
Handicap
Het Spaanse tennis floreert als
nooit tevoren. Er staan op dit
moment elf spelers in de top
100. Toch hebben de Spanjaar
den een enorme handicap,
want ze kunnen eigenlijk.alleen
goed uit de voeten op het rode
gruis. Gimeno zei het treffend:
„Wij spelen in Parijs goed om
dat we het hele jaar op gravel
trainen. Er liggen in ons land
amper andere banen. Het is
meteen ook onze handicap voor
de toernooien op gras, beton en
rubber."
De roots van het Spaanse ten
nis liggen in Barcelona. Bijna el
ke prof is Catalaan en de stad is
nu nog steeds het tenniscen-
trum van het land. De finalisten
van gisteren zijn niet toevallig
allebei inwoner van Barcelona.
Sergi Bruguera, die gisteren
een slordige miljoen gulden op
streek, is de nieuwe ster in het
land van de gravelbijters. Vol
gens Luis Bruguera is de kracht
van de relatie tussen hem en
zijn zoon de betrekkelijkheid
die ze allebei inzien van het
succes. „Toen Sergi vorig jaar
Parijs
wisten
moment was en dat
er nog genoeg werk lag. We we
ten waar we mee bezig zijn. Va-
der-zoon als coach-pupil kan
moeilijk zijn. maar ik ik zit nooit
op zijn rug."
Vorig jaar maart leek het niet
temin tot een uitbarsting te ko
men tussen vader en zoon. Luis
zat op de tribune tijdens de Da-
vis Cup-wedstrijd Spanje-Ne-
derland en zag zijn zoon
(geestelijk) instorten tegen
Mark Koevermans. Het luidde
de nederlaag in van Spanje en
Luis Bruguera kon zijn zoon wel
aanvliegen. Twee maanden la
ter won de man die tegen Oran
je een wrak was op Roland Gar
ros. Het racket waarmee hij des
tijds de titel veroverde hangt in
dat het het Nou Camp-stadion van Bar
celona. Hij is vaste supporter
van de club van Cruijff en Koe-
Toch zal Sergi Bruguera het
niet alleen bij de Open Franse
moeten laten zien. Als hij een
echte wereldtopper wil worden
moet hij ook in andere Grand
Slants scoren. Hij heeft de
laatste vier jaar Wimbledon ge
meden, iets wat men een prof
snel kwalijk neemt, zeker als-ie
winnaar is van de Open Franse.
Over twee weken zal Sergi
Bruguera wel aantreden aan de
Church Road waar hij in '90 zijn
eerste en enige wedstrijd won.
Tennissen op gras is voor hem
zoiets als jezelf aan een elastiek
naar beneden laten vallen van
grote hoogte. Een uitdaging.
GPD-VERSLAGGEVER
Mary Pierce vertoefde dagen
lang in het rijk der engelen na
haar wonderlijke overwinning
op Steffi Graf. Gisteren keerde
ze terug op aarde en werd ze
vastgezogen in de zandbak van
Stade Roland Garros. Het la
chende, lichtvoetige meisje met
de goddelijke forehand was op
eens niet meer dan een herin
nering. Tegen Arantxa Sanchez
ging ze in de eindstrijd van de
Open Franse roemloos tenon-
der in twee sets: 6-4,6-4.
Na bijna vier jaar kreeg een
Grand Slam-toernooi bij de
vrouwen weer eens een winna
res die niet Graf of Seles heet. In
1990 won Gabriela Sabatini de
US Open, daarna was het der
tien keer Graf of Seles. De
eindstrijd in Parijs werd ge
speeld door de twee enige
speelsters in het circuit die dit
jaar een keer de Duitse ster
hadden verslagen. Sanchez, de
Spaanse nummer twee van de
wereld, incasseerde op Roland
Garros haar tweede hoofdprijs.
In 1989 won ze reeds als 17-jari
ge en was ze de jongste winna
res ooit in de Franse hoofdstad.
De 19-jarige Pierce deed gis
teren op het centre-court weer
een beetje denken aan het la
biele kind van een paar jaren
geleden, toen vader Jim Pierce
haar nog trainde en sloeg. Een
dagje bedenktijd had haar niet
geholpen. In regenachtig en
winderig Parijs werd zaterdag
avond nog wel een begin ge
maakt met de vrouwenfinale,
maar de pret was van korte
duur. Op het moment dat werd
afgeblazen keek Sanchez tegen
een 2-1 acherstand aan en
stond ze op eigen service met
30-40 achter. Sanchez ging met
een breakpoint tegen naar bed,
maar sliep goed. Ze wist dat de
langdurige onderbreking Mary
Pierce het meest pijn zou doen.
Dat bleek zondagmiddag na
de hervatting. Pierce scoorde
nog wel 3-1, kreeg zelfs kansen
op 4-1, maar Sanchez hield het
hoofd koel en buitte haar routi
ne en ervaring optimaal uit.
De 22-jarige baseliner uit Bar
celona is een levend tennis
muurtje. Niet mooi om te zien,
maar ze 'brengt wel alles terug.
De regenval in de lichtstad
maakte de baan zwaar en traag.
Waar Pierce tegen Graf nog lek
ker tempo kon spelen, werd
door Sanchez alle snelheid uit
de rally gehaald. Geduld was
èen schone zaak voor de terrier,
die in vier eerdere
gen met Pierce al drie keer won
en nu voor haar vierde zege een
miljoen gulden incasseerde.
Sven Groeneveld bekeek de
teleurstellende eindstrijd vanaf
de coach-box met gemengde
gevoelens. Hij kent beide speel
sters goed. De 28-jarige Neder
landse tennistrainer was ooit de
hitting-partner van Sanchez en
is nu assistent-coach van Mary
Pierce.
Groeneveld was ooit de num
mer zeven van ons land, maar
ging zich later richten op het
trainerschap. Hij begon bij Mo
nica Seles als hulpcoach. Ver
volgens bood hij zijn diensten
aan bij de familie Pierce, waar
de losgeslagen vader Jim toen
nog met harde hand regeerde.
Maar omdat Mary meer naar
Groeneveld luisterde dan naar
haar tirannieke Amerikaanse
pa, werd de samenwerking weer
rap opgezegd. Hij kwam in de
staf van de Japanse Kimiko Date
en de Spaanse Sanchez, maar
keerde onlangs terug bij Pierce,
die net als haar Franse moeder
Yannick de moeilijk handelbare
Jim aan de kant heeft gescho-
Nick Bollettieri is hoofdcoach
van het talent met de lange
vlecht. Hij pakte haar in het be
gin hard aan. Zei dat mooie
Mary vele kilo's te zwaar woog
en op de baan 'stom bezig was'.
Kampioenenkweker Bollettieri
is rechtlijnig, net als zijn tennis-
opleiding. De lijfspreuk van de
immer gebruinde en gebrilde
coach is 'hit the hell out of the
ball'. Hij zegt het vijf keer per
interview.
De uitgekotste Jim Pierce
heeft overigens afgelopen week
einde via een Amerikaans tv-
station laten weten dat hij spijt
heeft van zijn vroegere daden.
Hij zou zijn dochter graag weer
willen zien spelen. Ook voegde
hij de verslaggeefster nog toe:
„Die Bollettieri rijdt nu rond in
mijn Ferrari."
Arantxa Sanchez (links) laat zich feliciteren door Mary Pierce. De Spaan
se won voor de tweede maal in haar carrière het toernooi van Roland
Garros. foto epa
'eel-
Ruud Gullit in SI, nog
voordat hij het trai
ningskamp in
Noordwijk verliet:
„We moeten beseffen dat we al
lemaal maar één belang hebben:
het Nederlands elftal.
Idem:
„Ik vind wel dat een WK met een
schone lei moet beginnen. Niet
liggen zeiken over wat er geweest
is. Het is allemaal niet leuk ge
weest vooreen aantal partijen
en nu moeten we aan een nieu
we episode beginnen. Niet
stoken, dat is niet in het belang
van het Nederlands elftal.
Oud-Oranje-doelman Jan van
Beveren, over de inbreng van
voormalige 'Eu
ropese toppers' in
de opleiding van
de Amerikaanse
voetbaljeugd, in
het blad 'Amerika':
„Ze verkopen zich
zelf als de beste
voetballer in de we
reld. 'Veertien jaar
Engelse league',
word je dan verteld.
Maar als ik zo ie
mand ernaar vraag,
weet ik dat hij liegt,
want ik ken die
teams uit die tijd.
Er zijn ook veel Iraniërs, en ja,
die hebben allemaal voor het
nationale elftal gespeeld.
De Amerikaanse sportjourna
list Barry Lorge in Sport Inter
national, en zijn kijk op de Da-
vis Cup-ontmoeting Neder-
land-Amerika:
„Daar ligt men hier niet van
wakker. Haarhuis is een redelijk
bekende naam. The man who
lost from jimmy Connors. En
Krajicek kennen ze van diens de
nigrerende uitspraken over het
vrouwentennis. Heeft hij daar
overigens ooit spijt van gekre
gen?"
Tom Gullikson, coach van het
Amerikaanse Davis Cupteam
in SI over het WK voetbal:
Doet Nederland ook mee aan
het WK? Leuk! Dan komen ze
misschien in de finale tegen
Amerika.
De Amerikaanse atletiektrai-
ner Randy Huntington in SI
over het WK voetbal:
Willy Banks (de voormalige
hinkstapspringer) heeft me ver
teld dat het een groot succes
wordt, het WK". Sommige wed
strijden zijn zelfs uitverkocht.
Omdat er zo veel Nederlanders
komen kijken? Ah, dat zei hij er
niet bij.
Barry Lorge over het WK:
„Na het WK komen de World
Series. Honkbal dus. Dat is nog
groter, dat is Amerikaans, dat
zal de interesse voor voetbal
doen vervagen ën dan is voetbal
weer wat het voor het WK was:
een sport voor kinderen.
Jeffrey Kooistra (NEC) in VI:
„Ik ga echt niet steeds met de
pest in mijn lijf naar NEC rij
den. Als het niks wordt, ga ik
hier lekker in de tuin 'eentegene-
nenmet m 'n zoontje.
Arie Haan in NRC
Handelsblad:
„Als het Nederlands
elftal in het huidige
concept blijft voet
ballen, is de afwezig
heid van Gullit geen
verlies.
Idem:
„Ik heb zelf ook wel
eens bedankt. En
achteraf dacht ik:
wat ben ik toch een
klootzak geweest. Hij
(Gullit, red.) doet het
de derde keer.
alv
Frank Rijkaard in De Volks
krant:
„Je moet op dingen terug kun
nen komen, anders heb je geen
ontwikkeling doorgemaakt. Dat
hoort bij een mensenleven.
Ajacied Marc Overmars in VI
op de vraag wat hij vindt van
een paarse coalitie:
„Dan moet je me eerst uitleggen
wat het inhoudt. Het zegt me
niets, is misschien niet best,
maar ik heb de tijd niet om me
erin te verdiepen.
Pieter Huistra, voetballer van
het Schotse Glasgow Rangers:
„Een paarse coalitie zie ik niet
zitten. Te veel standpunten lig
gen lijnrecht tegenover elkaar.
Dat kan nooit wat worden.
Het seizoen van de zo
succesvolle reserves van Quick
Boys is voor trainer Freek
Rienks uitgelopen op een fiasco.
Rienks, trainer van het tweede,
moest afgelopen zaterdag met
zijn ploeg in Leeuwarden de
strijd aangaan om het
landskampioenschap van de
reserveteams. Maar de
Katwijker deed dat met frisse
tegenzin. Het liefst was Rienks
gewoon thuis gebleven. Maar
uit goed fatsoen ging hij toch
De onvrede van de Katwijkse
trainer had te maken met het
feit dat hij een aantal
waardevolle krachten moest
afstaan aan Quick Boys 1 dat op
dezelfde dag voor de KNVB-
beker tegen Quick H. moest
aantreden. Rienks voelde zich
door het bestuur in de steek
gelaten, omdat hij niet het idee
had dat dat er allies aan had
gedaan om de wedstrijd van
één, die voor 12 juni moest
worden gespeeld, te verzetten.
Rienks miste zaterdag Hans
Rovers, Jan Jeroen Schaap en
André van der Oever. Rienks:
„Ik ben zeer teleurgesteld. Je
bent een heel jaar lekker bezig
met de groep en dan vinden ze
het nodig om voor zo'n
belangrijk toernooi deze
jongens bij me weg te halen. Ik
weet bijna zeker dat we anders
voor de derde keer die titel
hadden binnengesleept. En dat
zou ook leuk geweest zijn voor
de vereniging. Of niet soms?"
Al met al lijkt de
verstandhouding tussen Rienks
en Quick Boys na dit weekeinde
behoorlijk vertroebeld. Dat is op
z'n zachtst gezegd opmerkelijk.
De als hoofdtrainer naar Ter
Leede vertrekkende Rienks is
een Katwijker in hart en nieren,
speelde jarenlang in de
hoofdmacht en zwaajt al drie
jaar mede de scepter over de
zeer brede selectie van Quick
Boys.
Voor wedstrijdsecretaris Arie de
Vreugd klonk het slechte nieuws
van Rienks niet bepaald als
muziek in de oren. De Vreugd:
„Ik vind het vreemd dat hij z'n
onvrede op deze manier, via de
pers, uitspeelt. Ruim een week
geleden was het al bekend dat
we met het eerste op zaterdag
tegen Quick zouden spelen. We
hebben niet alleen rekening te
houden met die club, maar ook
nog eens met onze velden die
vanaf maandag niet meer
bespeeld mogen worden.
Bovendien werken we bij Quick
Boys met behoorlijke grote
groepen en dus had hij spelers
uit het derde erbij kunnen
betrekken of desnoods een paar
A-junioren. Daar zitten
tenslotte ook een paar goede
knapen bij."
„En wat ik ook niet begrijp",
gaat De Vreugd verder, „is dat
hij zich afgelopen donderdag
niet op de training gemeld heeft
en alles heeft overgedragen aan
de begeleider. Ach, hij neemt
volgend seizoen twee spelers
van ons mee naar Ter Leede,
dus wat moet hij ons verwijten?
Misschien zijn het wel
frustraties omdat hij geen
hoofdtrainer bij ons is
geworden. Als hij de bal kaatst
kan hij hem terug venvachten",
aldus De Vreugd.
Bij het vernemen van deze
laatste uitspraken neemt de
verbazing bij Rienks alleen
maar toe: „Het was al een tijdje
bij de club bekend dat ik op die
bewuste donderdag bij Ter
Leede een fotosessie had. En
dat heb ik keurig op tijd gemeld.
Wat die twee jongens betreft
(Peter Vooys en Luc van der
Hoeven), die heb ik zeker niet
overgehaald. Ze zijn uit eigen
beweging naar Ter Leede
overgestapt. Nee, ik begrijp er
allemaal niets van. Natuurlijk is
het logisch dat het eerste voor
gaat en dat er dan spelers uit
het tweede gevraagd worden.
Maar als ik spelers uit het derde
laat meespelen, word je daar
niet beter van. Aan de andere
kant begrijp ik best wel dat
Hans Rovers en Jan Jeroen
Schaap erbij willen horen. Die
moeten tenslotte volgend jaar
verder." Rienks en Quick Boys
in elk geval niet meer.
RON HOOGENDAM
Freek Rienks: teleurgesteld in Quick Boys.
loekzuyderduin
De Braziliaanse trai
ner Carlos Alberto
Parreira heeft de
een medicijnman ingeschakeld.
Hij hoopt nu dat zijn elftal bij
de eerste wedstrijd tegen Rus
land op 20 juni kan rekenen op
steun van de goede geesten.
De medicijnman verscheen in
het trainingskamp in Californië.
Hij gaf Romario een talisman en
een hoofdtooi. Volgens de des
kundigen staat of valt hiermee
het succes van de Brazilianen in
de Verenigde Staten.
De spits van FC Barcelona ver
telde niet heel erg gelovig te
zijn. Maar hij voelde zich na het
bezoek en de gebeden van de
medicijnman wel fitter. Verde
diger Branco merkte er daaren
tegen weinig van. Hij sukkelt
nog steeds met een rugblessure.
Zo'n 5000 toeschouwers woon
den de eerste trainingen van het
Brazilaanse elftal bij. Daarna
gingen de poorten voor het pu
bliek dicht. Ook het hotel is her
metisch afgesloten. „De voet
ballers zijn hier alleen naar toe
gekomen om de wereldtitel te
winnen en niet om uitstapjes te
maken", zei de bondscoach.
Hij sprak berichten tegen dat
het niet zou boteren tussen Ro
mario en Bebeto. In het vlieg
tuig wilde de oud-PSV'er niet
naast zijn collega zitten. „Tij
dens de trainingen zijn ze
voortdurend samen en ze pra
ten de hele dag over voetbal."
I 1 en trainingskamp in
j vogelvlucht.
23 mei: Grand Hotel
Huis ter Duin opent zijn poor
ten. Gullit is terug en zegt er he
lemaal klaar voor te zijn. De
Wolf krijgt er meteen al zware
hoofdpijn van.
24 mei: Quick Boys (uit) wordt
met 5-1 verslagen. Het legioen
begint serieus aan de wereldtitel
te denken.
25 mei: Nieuws! De Bil. Berg
kamp tot nader orde langs de
kant. Rel! Advocaat weigert aan
vankelijk mee te doen aan ac-
tietje rond tonnetje hollandse
nieuwe. Houdt niet zo van ha
ring. CNN stuurt cameraploeg.
26 mei: Paniek! Bij het maken
van trappende beweging tegen
bal krijgt Blind „acuut pijnmo-
ment" (citaat bondsarts Kessel)
in lies. Gevreesd wordt voor zijn
toekomst.
27 mei: In zijn eerste interland
sinds april 1992 verslaat goede
Gullit Schotland, 3-1. Foto's wij
zen uit dat bij Blind geen sprake
is van een spierscheuring. We
gaan nog steeds met-z'n allen
naar Amerika (C.A. Ribbens, ja
nuari 1993).
28 mei: Of de bondscoach al
heeft vernomen dat Gullit een
dag eerder kritiek had? Advo
caat, beetje stoer: „Ik bepaal
wat hier gebeurt."
29 mei: Vrije dag voor de jon
gens. 20.15 uur (precies): Gullit
belt Advocaat. 20.30 uur (plus
minus): Gullit legt op.
30 mei: Were where you the day
that Gullit cried?
31 mei: Noordwijk, Moordwijk.
Aanvoerder en woordvoerder
Koeman blikt terug op „de affai
re": „Ik word er niet goed van."
Na Gullit verdwijnt ook De Bil
uit het trainingskamp. Berg
kamp speelt weer.
1 juni: En Advocaat sprak: „Sta
op en loop." En „San Marco"
liep weer. Hongarije wordt met
7-1 verslagen. En we zwaaien
met z'n allen naar Milaan.
2 juni: Oranje vist in Volendam.
Advocaat vangt bot in Italië.
Medische staf Milan spreekt ve
to uit over komst Van Basten.
3 juni: Bosman valt in. Is opval
lend. Was tot nu toe slechts af
gevallen.
4 juni: Oranje verslaat „gast
heer" SJC met 6-0. „We gaan
optimistisch naar Amerika",
zegt Advocaat.
5 juni: Einde oefening. Nu be
gint het pas.
Sergi Bruguera slaat i
landgenoot voor.
dubbelhandige backhand in zijn partij tegen Alberto Berasategui. Bruguera bleef zijn
foto epa
