Wie draait er op voor de hotelkosten?
my.
kA4
'Niets is meer voorspelbaar'
Het Gesprek van de Dag
'Mensen gaan bewuster met hun huid om'
(9)
Dat pak koffie op dak,
is dat zuivere koffie?
WOENSDAG 1 JUN11994
23
Reacties en suggesties voor
"Gesprek van de Dag"
Telefoon 071-356444
of
Postbus 54,2300 AB
te Leiden
Bruikbare tips worden
beloond met een cadeaubon
van 25 gulden
Zeep maakt plaats voor deodorant
Zeep is uit, deodorant is in. Ne
derlanders kopen meer en meer
het luchtje uit de fles, terwijl de
zeep in de kast blijft liggen. Dit
blijkt uit de jaarcijfers van 1993
van de Nederlandse Cosmetica
Vereniging. De verkoop van
deodorant steeg met bijna vijf
tien procent, terwijl die van
zeep daalde met zes procent.
De consument kocht niet alléén
deodorant. In totaal gaven Ne
derlanders 2,9 miljard gulden
aan de verzorging van huid en
haren. Dat is zo'n 190 gulden
per hoofd van de bevolking. Een
stijging van 5,7 procent ten op
zichte van 1992.
Bij de Hazerswoudse drogist
'De Margriet' hebben ze het ge
merkt. Het gaat uistekend met
de cosmetica-branche. En ook
hier loop de deodorant erg
goed. „Mensen willen heel
schoon overkomen. Ze voelen
zich snel vies en je mag dan ook
niets ruiken, wat op lichaams
geur lijkt. Deodorant is hier een
goed middel tegen", vertelt be
drijfsleider F. Zwartjes.
Voor de mindere verkoop van
zeep heeft hij tevens een verkla
ring. „Een zeep waar niets ex
tra's in zit, die willen de klanten
niet meer. Het is natuurlijk be
kend dat normale zeep de huid
uitdroogt, dus kopen ze alleen
nog zeep met verzorgende be
standdelen. Die soorten lopen
wel als een trein. Mensen gaan
simpelweg bewuster met hun
huid om", vertelt Zwartjes.
Die bewustwording gaat overi
gens verder dan het ordinaire
stukje zeep. Ook de verkoop van
hydraterende crèmes is aan
zienlijk toegenomen. En niet al
leen vrouwen voorzien hun
huid van het nodige vocht, ook
de Nederlandse man smeert
zijn gezicht vol. In totaal be
steedden vrouwen én mannen
294 miljoen gulden aan ge-
zichtsverzorgende produkten.
Minder goed ging het met de
zonnecosmetica. Door de slech
te zomer van vorig jaar bleven
de tubes, flessen en potjes in de
schappen liggen. Hoe het dit
jaar zal gaan, ligt dus aan het
weer. Maar een ding dat vast
staat, is dat ook hier de consu
ment weet wat hij of zij koopt.
Een hoge beschermingsfactor is
prioriteit nummer één.
„Omdat men beseft dat de zon
niet goed is voor de huid kopen
ze een steeds hogere factor. Dat
blijkt ook aan ons assortiment.
Vroeger hadden we nog zonne
brandolie zonder factor, waar je
superbruin van werd, maar te
genwoordig mag dat niet eens
meer", vertel een medewerkster
van de Leidse parfumerie Doug
las.
Kortom, van een recessie is in
de cosmetica geen sprake. En
volgens de cosmeticavereniging
ziet het er ook voor de toekomst
veelbelovend uit. Maar of in die
optimistische visie ook het bad
-en toiletzeepje voorkomt, blijft
de vraag. Maar als het aan de
veeleisende Nederlandse con
sument ligt, behoort de doodge
wone zeep binnenkort tot de
historie van de huidverzorging.
Zeep moet tegenwoordig bijzonder zijn en verzorgende bestanddelen bevatten.
foto holvast/mark lamers
Of u dat nu prettig vindt of
niet, de kleur oranje is weer te
rug van weggeweest. Oranje is
de modekleur van deze zomer.
Er zijn T-shirts, buttons,
shawls, antenneballetjes, vlag
gen, broeken, pruiken, speld
jes en stickers in die kleur. En
nog veel meer snuisterijen. De
markt wordt thans werkelijk
overstroomd met allerhande
attributen. Het WK-voetbal
staat immers voor de deur en
daar ziet de commercie wel
brood in, vooral als Nederland
van de partij is. Kortom, er
spoelt een oranje golf over Ne
derland. De gekte is weer los
gebroken.
In de aanloop naar het WK zijn
er rond het thema Oranje al
heel wat vreemde hersenspin
sels bedacht door 'creatievelin-
gen' die hopen het gat in de
markt te vinden. Veelal is dat
een kwestie van platgetreden
paden, zelden komen ze met
iets dat de geur van spruitjes
ook maar enigszins ontstijgt.
Maar nu. met nog een krappe
drie weken te gaan voordat het
spektakel aan de overkant van
de grote plas daadwerkelijk los
barst, nu eindelijk dan toch een
echt origineel ideetje.
Afkomstig uit de koker van de
firma Interbrew, een overkoe
pelend bedrijf onder welke pa
raplu enkele Nederlandse en
Belgische brouwerijen resone
ren. Daarbij ondermeer Dom-
melsch uit Brabant en Hoegaar-
den, een witbier uit België dat
ook hier in den lande nog altijd
aan populariteit wint.
Met het oog op de wedstrijd
Nederland - België op 25.juni
uit de voorronde van Groep F in
Orlando bedachten ze daar
bij Interbrew dat het wel aardig
zou zijn om de koppeling tus
sen de twee merken ook in de
winkel gestalte te geven. En dus
zijn nu bij bijvoorbeeld 450 su
permarkten van Albert Heijn
kartonnetjes verkrijgbaar met 6
flesjes Dommelsch en 6 flesjes
Hoegaarden. 'Nederland - Bel
gië: 6-6', heet het dubbele six-
pack dat voor 12.50 over de
toonbank gaat en derhalve ook
nog eens vriendelijk is geprijsd.
En loopt als een trein, althans
als we Mirjam van der Smissen
moeten geloven. Zij is voorlich
ter van de Dommelsch bier
brouwerij en kan het dus weten.
„Dat verbaast ons zelf wel een
beetje, want veel publiciteit
hebben we er niet aan gegeven.
Bewust trouwens, want het gaat
hier om een hele korte actie. Je
moet het meer zien als een aar
digheidje."
Veel meer wil ze er ook niet
over kwijt. Nee, naar een
Marokkaans biertje om zo'n
zelfde koppeling te maken, heb
ben ze niet gezocht, laat staan
naar iets dergelijks uit Saoedia-
rabië waar alcohol taboe is. Wél
meldt de Brabantse nog dat er
bij aanschaf van zo'n kartonne
tje door de consument kan wor
den meegedaan aan een prijs
vraag. Nog raden waar de reis
heengaat? Nee, laat maar.
Dat is dan weer jammer. Origi
nele actie, waar dan uitgere
kend weer zo'n afgezaagde prijs
aan wordt verbonden. Zou het
onderhand niet veel aardiger
zijn om een hoofdprijs uit te lo
ven die je tijdens het WK naar
de binnenlanden van Birma
brengt? Dat is tenminste echt
weer eens wat anders.
AD VAN KAAM
Eerst de veiligheidsgordels vast
en dan pas dit stukje lezen, bes
te mensen! Anders zou u wel
eens van verbazing uit uw stoel
kunnen vallen. Want zeg eens
eerlijk, deze advertentie, die in
allerlei kranten staat afgedrukt,
klinkt toch wel erg aanlokkelijk:
„Met onze reclame op uw
autodak rijdt u voortaan gratis
auto. Verdien tot 400/700 gulden
per maand. Beperkte deelname,
dus bel snel MEB.
En vervolgens staat er een 06-
nummer afgedrukt met de toe
voeging „50 cent per minuut."
Wie nieuwsgierig is, belt zo'n
nummer natuurlijk. Met uiter
aard de gedachte in het achter
hoofd: zou dat wel zuivere kof
fie zijn?
De beller krijgt een bandje te
horen waarop een vriendelijke
vrouwenstem uitlegt waar het
nu precies om gaat. Het blijkt
om een actie te gaan van het
bedrijf Mobile Billboard Enter
prise uit Utrecht. Iedereen die
minstens 500 kilometer per
maand rijdt met zijn auto kan
in principe meedoen aan de ac-
dochterlief die ochtend de
elastiekjes voor haar haar weer
niet kon vinden. Die kopen ze
dan bij mij. En met een beetje
geluk zoeken ze er dan een
speldje bij, een kammetje en
wie weet zijn ook de
pantoffeltjes van de kleine aan
vervanging toe. Misschien
pakken ze in de tussentijd ook
nog iets voor zichzelf mee.
Begrijp je? Zo werkt dat hier."
Maar werkt het ook goed?
Peinzend staart hij een paar
tellen over het plein. Echt ver in
zijn geheugen hoeft hij niet
terug. „Vroeger, in het begin
van de tachtiger jaren, toen wel.
Daar kwamen ze in Amsterdam,
die huisvrouwtjes. Zo gauw als
de kinderen naar school waren,
stormden ze met horden
tegelijk de tram uit.
Boodschappentassie in de ene
hand, portemonnee in de
andere, en graaien maar. Het
kon niet op. Die tas moest vol,
het maakte niet uit met wat.
Nou, die tijd is dus voorbij.
Voorlopig voorgoed." Mooi
gezegd, Aad.
Niet dat het 'm slecht gaat.
Ach, nee, zo erg is het ook
weer niet. Maar wil je
tegenwoordig nog wat
verdienen en dat kan nog
altijd als je je"handen tenminste
laat wapperen dan moet je er
er wel spijkerhard voor werken.
Twee keer zo hard als in die
jaren waar ik net over sprak.
Het bestedingspatroon is
compleet veranderd. De
concurrentie is enorm. Niets is
meer voorspelbaar. De ene dag
willen ze iets allemaal hebben
en de andere dag kijkt niemand
er meer naar om. Het is net als
met computers. Zo koop je een
nieuwe. Om een dag later tot de
conclusie te komen dat-ie
alweer is verouderd. Eén ding is
zeker. Je moet in dit vak heel
goed om je heen kijken.".
Een beetje somber over de
toekomst toch, Aad?
Bedachtzaam schikt, nee
modelleert, hij zijn zijden
bloemen nog maar eens. „Je
weet het niet. Het kan morgen
weer beter zijn. Dat is ook het
aardige van dit vak. Het is
steeds weer anders. Een andere
omgeving, ander publiek, een
andere sfeer. Daar sta je
middenin. Dat heeft toch wel
wat. Goed, het is niet meer zo
als vroeger. Maar ik zou echt
niet binnen willen staan. Ik zou
het er nog geen dag uithouden.
Je denkt toch zeker niet dat ik
op drie oktober wegblijf. Vorig
jaar liep dat als een trein. En
dan heb je het naar je zin,
hoor."
AD VAN KAAM
tie, zo luidt de boodschap. De
wagenbezitter dient slechts een
driehoek op zijn dak te zetten,
met de punt naar voren. Op elk
der drie zijden moet hij een re
clameposter plakken die hem
door MBE wordt toegestuurd.
Dat levert 400 gulden per
maand op.
Wil de deelnemer 700 gulden
per maand verdienen, dan dient
hij een zogeheten live-object op
het dak te plaatsen. Dat kan vol
gens het bandje een levensgrote
bierfles zijn of een pak koffie.
Dat is simpel, denk je dan.
Nou, zo simpel is het dus niet,
blijkt uit het vervolg van het
bandje. MBE sluit slechts 2000
contracten af, de inschrijvings-
kosten bedragen 150 gulden
(„om er zeker van te zijn dat u
wilt meedoen, wie niet wordt
geaccepteerd als deelnemer
krijgt het geld terug") en het
contract met degene die zijn
verplichtingen niet nakomt
wordt direct ontbonden. Een
berichtje daarover van MBE is al
voldoende. Het kost de 'overtre
der' bovendien 3000 gulden.
Dat is voorwaar niet mis.
Dat vraagt om opheldering. Na
tien minuten band (toch mooi 5
gulden) zegt de stem: U kunt
nu telefonisch contact krijgen
meteen van onze medewerkers.
Het kan heel goed zijn dat u de
in-gesprekstoon krijgt. Wij raden
het aan het over tien minuten
nog eens te proberen.
Gelukkig vermeldt de band nog
wel een ander telefoonnummer,
namelijk dat van het hoofdkan
toor. We krijgen contact met de
heer Eskes, voorlichter van
MBE. We vertellen vooral in on
ze maag te zitten met die 3000
gulden boete. Wanneer komt ie
mand zijn verplichtingen niet
na?Als iemand bijvoorbeeld
zijn auto in de garage laat staan,
dus niet rijdt met zijn auto. Of
als iemand de posters niet op
plakt. We hebben daar mensen
voor die dat controleren. Onver
wacht. Iedereen zal ooit wel
eens gecontroleerd worden."
En wanneer word je niet geac
cepteerd? Als je auto bijvoor
beeld te hoog is", zegt Eskes.
„Of als de auto niet APK is ge
keurd. Of als het een roestbak
is. Of als je bijvoorbeeld in een
dorp woont met maar vijf inwo
ners. Dan heeft reclame maken
geen zin. In elk geval krijg je
dan je inschrijfgeld terug.
De Consumentenbond is niet
zo blij met de actie. „Maar le
gaal is het allemaal wel", zegt
Rob Kuin, juridisch medewerker
van de bond. „Maar wij raden
in elk geval aan nooit vooraf
geld te storten, tenzij die aanbe
taling gegarandeerd is. Zoals in
het geval van woninginrichting
of reizen. En die 3000 gulden...
Hallo zeg! Wat het niet nako
men van verplichtingen in
houdt staat niet precies in het
contract omschreven. Dat kan
gevaarlijk zijn. Hoe dan ook, als
ik mensen probeer warm te ma
ken voor een actie zou ik het
toch wel anders doen."
Vindt Eskes niet. „Ik kan me wel
voorstellen dat de Consumen
tenbond niet zo blij is. In het
verleden zijn er bedrijven ge
weest die geld vooraf vroegen
en vervolgens met de noorder
zon vertrokken. Maar wij treden
zo enorm in de openheid, dat
de mensen bij ons niet bang
hoeven te zijn bedrogen te wor
den. Op het bandje vermelden
wij ons inschrijfnummer bij de
Kamer van Koophandel in
Utrecht. En we geven ook het
telefoonnummer waarop men
ons tijdens kantoordagen kunt
bellen. Dat moet ze toch duide
lijk maken dat wij een bonafide
bedrijf zijn."
Blijft dus de vraag: dat pak kof
fie op het dak, is dat zuivere
koffie of niet?
'Ik vind dat kranten niets meer over Gullit moeten schrijven
Het opstappen van Ruud Gullit
houdt de gemoederen al dagen
lang bezig. De actie van de gril
lige verdreef de wereldproble
men afgelopen maandag zelfs
even naar de achtergrond. Ver
ontwaardiging en onbegrip stre
den vervolgens om voorrang.
Brandende vragen bleven onbe-
antwooid. Wie draait er bijvoor
beeld op voor de hotelkosten
van Gullit? Om maar eens wat
te noemen
Bert Brandt heeft de krant nog
niet gelezen of hij hangt al aan
de telefoon. „Vindt u het ook
geen rotstreek, die die Gullit uit
haalt? Hij loopt zo maar weg uit
het trainingskamp van het Ne
derlands elftal in Noordwijk.
Daar zitten die voetballers in
het allerduurste hotel. Kunt u
me soms vertellen wie voor de
kosten moet opdraaien voor de
tijd dat zijn kamer ongebruikt
blijft?"
Aanvankelijk lijkt het of Brandt
zijn verontwaardiging wil afrea
geren op de brenger van het
slechte nieuws, in dit geval het
Leidsch Dagblad. Maar zo be
doelt de Leiderdorper het aller
minst. „Ik vind alleen dat de
kranten niets meer over Gullit
moeten schrijven. Boycot hem
maar. Hij heeft de boel tenslotte
in de steek gelaten."
Volgens Brandt zou een speler
het juist een eer moeten vinden
om door bondscoach Dick Ad
vocaat in het oranje shirt te
worden gehesen. „Zo'n Gullit
heeft alles wat hij heeft bereikt
te danken aan de voetbaloplei
ding, die hij in Nederland heeft
genoten. En ik weet wat het kost
om een pupilletje op te leiden,
want ik ben jeugdleider geweest
bij RCL. Tegenwoordig moet ik
niet veel meer hebben van de
voetballerij. Ik heb me gestort
op mijn andere hobby, want ik
ben ook een duivenliefhebber."
Johan Cruijff
Maar een mening over misstan
den bij het hedenhaagse voet
bal heeft Brandt nog wel en die
steekt hij niet onder stoelen of
banken. „Ik moet toegeven dat
ik Gullit een goede voetballer
vind. Maar verder is hij een
waardeloze vent, die naast zijn
schoenen loopt. Volgens mij zit
Johan Cruijff achter het vertrek
van Gullit. Straks stapt Ronald
Koeman of Wim Jonk ook nog
op."
Cor van Steijn denkt er in grote
lijnen hetzelfde over, maar
drukt zich wat voorzichtiger uit.
Geen wonder, want de Voor-
houter bekleedt als manager
van de Afdeling Leiden van de
KNVB een functie waarin hij
zijn woorden op een goud
schaaltje moet wegen. Ook hij
hoopt niet dat anderen het
voorbeeld van Gullit volgen en
Oranje de rug toekeren. „Ik
denk niet dat dit een goede ma
nier is om de spanning rond het
Nederlands elftal op te voeren."
Wel heeft Van Steijn vertrouwen
in bondscoach Advocaat („Hij
houdt voet bij stuk") en de res
terende manschappen. „Ik
hoop dat zij hun gezonde ver
stand gebruiken. Zo'n groep
kan ook zonder Gullit in het
toernooi groeien. Tenslotte
heeft het Nederlands elftal het
bij de kwalificatiewedstrijden
ook een tijd zonder Gullit en
Marco van Basten moeten
doen. En gaat het mis in Ameri-
Wie op de markt zijn handel
aan de man brengt, heeft over
het algemeen zijn 'bekkie bij
zich' en het hart meestal voor
op de tong liggen. Dat is nu
eenmaal inherent aan het vak
van verkopen. Aad Brouwer
vormt op die regel geen
uitzondering. Maar de 48-jarige
Hoofddorper heeft meer. Is
verbaal ook nog eens behoorlijk
begaafd en vertoont verder wat
filosofische trekjes die je niet
één twee, drie achter een
koopman in Spaanse sloffen
zou zoeken. Daarnaast is hij
kritisch. Je zou hier bijna
zeggen met een Amsterdammer
van doen te hebben.
Maar dat is dus niet zo. Want
Brouwer is van oorsprong
afkomstig uit de Zaanstreek. En
om nog meteen maar een
misverstand uit de wereld te
helpen: bovengenoemde
deugden ten spijt komt hij van
origine ook niet uit de handel.
Voör banketbakker heeft hij
geleerd. Maar zag daar al vroeg
geen brood in. De markt trok. In
al zijn facetten. Voor wat betreft
zijn winkeltjes hij heeft er
twee verlaat hij zich intussen
volledig op zijn zoon.
Hij begon zijn loopbaan in het
marktwezen als seizoenwerker
in geschenkartikelen op
beurzen. De Huishoudbeurs, de
West Flora, jaarmarkten, dat
soort evenementen. De grote
beurzen heeft hij intussen laten
vallen „daar is geen lol meer
aan, veel te duur" maar op
dagen als Koninginnedag en
drie oktober vind je hem met
zijn kraam nog steevast daar
waar de actie is, respectievelijk
in Amsterdam op het Damrak
en in Leiden op de
Blauwpoortsbrug. „En op
zondag pik ik 's zomers vaak
nog een jaarmarktje mee. Dat is
gewoon leuk om te doen".
Zijn dagelijks werk verdeelt hij
over zes markten. In de
Lindestraat en Dapperbuurt in
Amsterdam, in zijn woonplaats
Hoofddorp en in Leiden Zuid-
West. Zijn kraam ziet er, zeker
nu er die dinsdagochtend een
flinke bries op het Vijf Meiplein
staat, wat chaotisch uit. De
veelkleurige sjaals waaien alle
kanten op en hebben meters
meer ruimte nodig dan hem
eigenlijk is toebemeten en zijn
zijden bloemen moet hij om de
haverklap herschikken. Of
modelleren, zoals hij dat zelf
„Maar dat komt ook door dat
plekkie hier, helemaal aan het
eind. Dat bevalt me niet. Ik sta
veel liever middenin. Maar ja,
die regeltjes, dat vloerbeleid.
Daar zijn ze hier in Leiden star
in, hoor. Zo zou het niet moeten
zijn. In dit vak moet je vooral
soepel zijn. Je kunnen
ontplooien. Maar ga dat maar
eens een ambtenaar wijsmaken.
Ze horen je klachten aan, ze
geven je gelijk maar ze zingen
aan het eind toch altijd
hetzelfde liedje. Dat er regels
zijn om nagevolgd te worden.
Dat er dan, zoals vandaag,
gewoon 35 meter midden op de
markt onbezet blijft, daar
hebben ze niets mee te maken.
Dat ergert me wel eens, ja."
Door de bank genomen heeft
hij het echter al twintig jaar
naar zijn zin achter zijn kraam
waar bonte kleuren de
boventoon voeren. Vijf groepen
artikelen voert hij waarbij zijn
zijden bloemen uit Sri Lanka en
China, de sloffen uit Spanje en
de (haar)accessoires het meest
in het oog springen. „Ik probeer
met mijn spulletjes een beetje
op te vallen. Niet die
uniformiteit. Met die gevoerde
suede sloffen was ik één van de
eersten in Nederland. Hetzelfde
geldt voor die bloemen. Het is
ook goed om niet van één
assortiment afhankelijk te zijn.
Dan loopt dit, dan dat. Zo kom
je door de seizoenen en het jaar
heen."
Impuls-aankoop is de term die
hij gebruikt voor zijn type
handel. „Anders dan brood of
kaas waarvoor men bewust naar
de markt komt. Bij mij lopen de
mensen langs, kijken en
herinneren zich plotseling dat
Ruud
Gullit
tijdens
zijn
bekend
making
niet naar
de WK te
gaan.
ka, dan moet Oranje maar strij
dend ten onder gaan. Maar een
team mag nooit afhankelijk zijn
van de grillen van één speler.
Gullit had tenslotte ook gebles
seerd kunnen zijn."
TIM BROUWER DE KONING
Over meelopers en
standwerkers. Van
zwemmers en stille
kramers. Al eeuwen lang
is de markt niet meer weg
te denken uit het
straatbeeld. En naar
verwachting zal dat zo
blijven ook. Sterker nog,
in diversiteit neemt het
marktwezen alleen maar
toe. Op het Gesprek van
de Dag elke woensdag een
portret van de ambulante
handel in Leiden en
omgeving. Wat doen de
kooplui, waar komen ze
vandaan en waar gaat het
met de handel naar toe.
Ook de neveneffecten
komen aan bod. In
aflevering 10 de
schijnwerper op Aad
Brouwer. Een
Hoofddorper die doet in
zijden bloemen,
accessoires en Spaanse
sloffen.
Aad Brouwer voor zijn marktkraam op het Vijf Meiplein. Zijden bloemen, Spaanse sloffen en accessoires. foto holvast/marklamers
