Hongarije keert terug
bij oude communisten
Buitenland
lapanse keizer wil niet
laar Pearl Harbor toe
Verkiezingen zeggen
Colombianen weinig
Het kleine leed van de corruptie in Spanje
Een uiltje in de zon
India's gevangenen mediteren over hun lot
ATERDAG 28 ME11994
lbsolute meerderheid bij verkiezingen nog twijfelachtig
Szoci no' ('Socialisten nee'). Dat heeft een tegenstander
an de socialisten in veelvoud op het voetpad gespoten.
1 iet is een wens die niet in vervulling zal gaan. Dat de
iongaarse Socialistische Partij (MSzP) de grote winnaar
Jan de verkiezingen wordt, staat vast. De vraag of de
1 Dormalige communisten morgen, bij de tweede ronde,
Ie absolute meerderheid behalen, houdt Hongarije ech-
er in spanning.
3edapest runa hellinga
drresppondent
lie kans is zeker niet denkbeel-
ig. Bij de eerste ronde begin
ïei sleepte de partij eenderde
an alle stemmen binnen. In de
iveede ronde gaat het om de
irecte verkiezingen van indivi-
uele kandidaten in ieder kies-
istrict. En ook daar staan de
i icialisten zeer sterk. In de eer-
te ronde eindigden hun kandi
aten in 160 van de 174 kiesdis-
icten op de eerste plaats.
Op zich is dat nog geen ga-
jantie op een zetel in het Hon-
aarse parlement. Maar hoewel
lie andere partijen zich de af-
]t elopen drie weken bezorgd
monden over een mogelijke ab-
olute meerderheid van de MS-
P, zijn ze er niet in geslaagd
un krachten te bundelen om
'n meerderheid tegen te hou-
en. Partijen hebben geweigerd
un kandidaat ten gunste van
ndere partijen terug te trekken,
Ddat de socialisten nu verdeel-
e tegenstanders tegenover zich
reten.
De verslagen tegenstanders
s adden de afgelopen weken tijd
enoeg om hun wonden te lik
en en de opiniepeilingen nog
ens goed te bestuderen. Een
s eetje laat is het Hongaars De-
- locratisch Forum, tot nu de
rootste regeringspartij, er ach-
er gekomen dat de opiniepei-
ers echt gelijk hadden met hun
inderzoeken. Die wezen uit dat
de gemiddelde Hongaar geen
interesse heeft voor partijen die
alleen maar over het verleden
praten en dat de kiezers zich
bovendien blauw hebben geër
gerd aan de overduidelijke 'vui
le' campagne tegen de socialis
ten op radio en televisie.
De enige partij die nog tegen
wicht tegen de socialistische
macht kan vormen, is het libe
rale Verbond van Vrije Demo
craten (SzDSz), overigens ook
de enige partij die zich vooraf al
bereid toonde tot een coalitie
met de MSzP. In de campagne
van de afgelopen weken heeft
de partij sterk benadrukt dat
ook tegenstanders van de socia
listen er belang bij hebben dat
de MSzP straks een sterke coali
tiepartner krijgt. Want alleen
dan kan de SzDSz tegenwicht
bieden tegen de conservatieve
krachten die de MSzP zonder
enige twijfel in zijn gelederen
heeft.
Niemand in Hongarije gelooft
overigens serieus in de terug
keer van het oude systeem. De
MSzP is de vroegere communis
tische partij niet, en trouwens,
die communistische partij heeft
zich altijd als de meest hervor
mingsgezinde van het hele
Oostblok opgesteld. Maar de
vraag wat voor partij er straks
aan de macht komt, is deson
danks gerechtvaardigd.
Er zijn oude krachten in de
MSzP actief, erkent ook Miklós
Tabajsi, parlementslid van de
OKYO Rtr/AFP
)e Japanse keizer Akihito mijdt
ijdens zijn bezoek aan de Vere-
ligde Staten komende maand
iet gedenkteken ter herinnering
an de verrassingsaanval van de
spanners op de Amerikaanse
narinehaven Pearl Harbor op 7
lecember 1941. In plaats van de
ivenplaats zelf te bezoeken,
aat de Keizer naar de nationale
•egraafplaats Punch Bowl op
lawaii, waar talrijke slachtof-
ers van de aanval begraven lig-
an.
Toen in maart de reis van de
ceizer naar de Verenigde Staten
verd aangekondigd, bleek uit
litlatingen van regeringsfunc-
ionarissen dat een bezoek aan
iet gedenkteken van Pearl- Har-
)or waarschijnlijk deel van de
eis zou uitmaken. Conservatie-
'e Japanners reageerden ver
ontwaardigd. Zij vreesden dat
Akihito zich zou moeten veront
schuldigen voor de aanval, die
-rtoe leidde dat de Verenigde
itaten rechtstreeks bij dè Twee
sporen heeft verdiend.
Om die reden heeft de
mogelijke coalitiepartner
SzDSz het ook onaan
vaardbaar genoemd als
Hom de nieuwe premier
van Hongarije zou wor
den.
Een andere belangrijke
parlementskandidaat is
de vakbondsleider San-
dor Nagy, ook een voor-
malige communist die al
IflRLjï heeft aangekondigd dat
mi hij na de verkiezingen
i zijn vakbondswerk zal
■■I combineren met zijn par-
WÊm lementslidmaatschap.
I Die aankondiging doet
Jjj^^ ernstige twijfels
over de bedoelingen
de socialisten met hun
economische program
ma, dat er op het eerste
gezicht zeer liberaal uit
ziet en dat forse offers
van de samenleving
vraagt.
„Als we dat programma
socialistische partij en een van daadwerkelijk zouden uitvoe-
de hervormers van 1989. Op- ren, zouden we binnen twee
merkelijk is hoeveel vroegere jaar weg zijn", erkent Tabajsi.
communisten in de MSzP op Volgens hem zijn de banden
leidinggevende posities zitten, met de vakbonden van groot
Partijleider Gyula Hom was mi- belang, omdat die zullen waar-
nister van buitenlandse zaken schuwen als een bepaalde poli-
De mogelijke coalitiepartner SzDSz wil
niet dat oud-communist Guyla Horn, nu
leider van de socialistische MSzP, pre
mier WOrdt. foto ioap
in de laatste communistische
regering.
Als zodanig was hij ook de
man die het IJzeren Gordijn
opende voor vluchtelingen en
daarmee de aanzet gaf tot de val
van het hele systeem. Hij was
)e Japanse keizer Akihito hier samen op de foto met zijn vrouw Michi-
foto reuter %eriko sucita
de Wereldoorlog betrokken
raakten. De conservatieven zien
de aanval op de haven als de
fensieve actie, omdat de Vere
nigde Staten een handelsem
bargo tegen Japan hadden inge
steld.
De Japanse krant Asahi Shim-
bun was gisteren ongewoon kri
tisch over de annulering van het
bezoek aan Pearl Harbor. Het
Japanse keizerlijk hof wordt er
op gewezen dat de Britse konin
gin Elizabeth twee jaar geleden
meer moed toonde door de
Duitse stad Dresden te bezoe
ken, die in februari 1945 door
de Britten werd gebombar
deerd. Bovendien heeft geen
enkele Japanse premier ooit het
voorbeeld nagevolgd van de
Duitse premier Willy Brandt die
in 1970 een knieval maakte voor
het monument ter herdenking
van de joodse slachtoffers van
het nazisme in Warschau. Veel
landen vinden dat ook Japan
zijn excuses aan de door het
land omgebrachte slachtoffers
zou moeten aanbieden.
den haag .-tjabel daling
CORRESPONDENT
De politiek heeft in Colombia zelden
een gevoel van nationale identiteit te
weeggebracht. Decennia lang hebben
politici elkaar zowel verbaal als lijfelijk
bestreden en de belangen van de be
volking ondergeschikt gemaakt aan
hun eigen privé-interesses. Het is dan
ook geen wonder dat de presidents
verkiezingen van morgen geen grote
geestdrift wekken onder de bevolking.
Ruim de helft van de Colom
bianen blijft thuis en mijdt de
stembus. Omdat in de eerste
Tonde zo goed als zeker geen
van de kandidaten de absolu
te meerderheid behaalt, zal
een tweede ronde nodig zijn.
Die valt samen met het we
reldkampioenschap v«etbal
in de Verenigde Staten. De
opkomst tijdens El Mundial
zou dan nog wel eens zeer
laag kunnen uitvallen. „Nie
mand verruilt een goal voor
een stem", zei zelfs Nobel
prijswinnaar voor de litera
tuur Gabriel Garcia Marquez
onlangs.
De Colombianen denken
maar aan één ding: voetbal.
Hun sterrenteam met Valder-
rama, 'de witte Gullit', en de
Parmamees Asprilla wordt
wereldkampioen. De rol die
politici niet kunnen of willen
vervullen is voor het nationale
voetbalteam weggelegd.
Ondanks het lage aanzien van
de politiek in het algemeen,
heeft de functie van president
de afgelopen jaren in het La-
tijnsamerikaanse land een ze
kere herwaardering gekregen.
De huidige president César
Gaviria is populairder dan al
zijn voorgangers. Onder zijn
bewind daalde de inflatie
aanzienlijk en groeide de eco
nomie sterk. Bovendien ont
mantelden militairen het
drugkartel van Medellin. Hoe
wel nog steeds duizenden
linkse guerillastrijders actief
zijn, lijkt ook hun geweld te
zijn afgenomen.
Critici van Gaviria, die in au
gustus de Organisatie van
Amerikaanse Staten (OAS)
gaat leiden, verwijten hem
dat ook onder zijn bewind de
mensenrechten nog steeds
fors worden geschonden.
Maar wat de Colombianen
vooral bezighoudt, is de soci
ale kwestie. Gaviria's accent
op de vrije markteconomie,
met daaraan gepaard gaande
privatiseringen van over
heidsbedrijven en groot
scheepse bezuinigingen, liet
weinig ruimte open voor ver
betering van de positie van de
arbeidende klasse en de aller
armsten.
Daarin wil de liberaal Ernesto
Samper, partijgenoot van de
president, verandering bren
gen. Grotere overheidsinves
teringen in gezondheidszorg
en onderwijs, te betalen uit
een te verwachten hogere
olie-opbrengst. Op econo
misch terrein een protectio-
nistischer koers: meer subsi
dies voor eigen landbouw en
industrie. Samper, favoriet bij
de pers, belooft de Colombia
nen maar liefst 1,5 miljoen
banen.
De conservatief Andres
Pastrana, voormalig burge
meester van Bogota, staat in
economisch opzicht dichter
bij Gaviria. Dat lijkt merk
waardig, maar in Colombia
zitten politici die tot verschil
lende partijen behoren soms
meer op één lijn dan met par
tijgenoten. De voormalige
nieuwslezer wil juist de over
heidsuitgaven beperken. De
inflatie moet onder de 10 pro
cent komen te liggen en Co
lombia moet zich bij Nafta
aansluiten, de Noordameri-
kaanse vrijhandelsovereen
komst.
Als burgemeester van Bogota
deed Pastrana het volgens
Colombiaanse waarnemers
niet slecht, maar hij moet ook
leven met de ongelukkige er
fenis van zijn vader, één van
Colombia's impopulairste
presidenten.
De verkiezingen van morgen
worden een nek-aan-nek-race
tussen de twee kandidaten,
die van overige concurrenten
weinig hebben te vrezen.
Samper heeft volgens de
laatste peilingen de beste pa
pieren. Colombiaanse com
mentatoren riepen hem tot
winnaar uit in een recent ge
houden televisiedebat met
zijn conservatieve tegenstre
ver. Beide politici zeggen te
willen onderhandelen met
drughandelaars en linkse
guerrillastrijders, mits die de
wapens neerleggen.
Samper en Pastrana hebben
genoeg van het geweld in hun
land. Zij drdmen van een
'gepacificeerd' Colombia.
Hun persoonlijke levensge
schiedenis is daaraan niet
vreemd. Het drugkartel van
Medellin hield Pastrana begin
januari 1988 een week in gij
zeling en Samper werd een
jaar later door sluipschutters
onder vuur genomen.
DEN HAAG TJABEL DALING
De talloze corruptieaffaires in Spanje heb
ben niet alleen de politiek een slechte naam
bezorgd; ze ontregelen ook het dagelijkse
leven. Veel Spanjaarden worden geconfron
teerd met het kleine leed dat de corruptie
veroorzaakt.
Neem nu bijvoorbeeld Luis Roldan. Wijn
handelaar, dertig jaar, woonachtig in het
Madrileense voorstadje Villaconejos (2500
inwoners). Dertig jaar lang was hij redelijk
tevreden met zijn eigen naam, zelfs toen
bleek dat de directeur van de Guardia Civil
een naamgenoot van hem was. Maar sinds
kort is er iets veranderd.
Ex-politiechef Luis Roldan, die de socia
listische minderheidsregering van Felipe
Gonzalez onlangs deed wankelen, wordt
van grootscheepse belastingfraude en an
dere malafide praktijken verdacht. De oud
directeur van de paramilitaire politie wilde
zich niet voor de rechter en een parlemen
taire onderzoekscommissie verantwoorden.
Hij dook een maand geleden onder en is
sindsdien Spanje's meestgezochte misdadi
ger.
Wijnhandelaar Roldan plukt nu de zure
vruchten van zijn naamgelijkenis. Een bui
tenstaander zou zeggen: ach, 'what's in a
name'. Maar Roldans tot voor kort bejubel
de wijnen dragen zijn eigen (merk)naam:
overheerlijke, fruitige en frisse Spaanse wij
nen met het etiket Luis Roldén op de fles.
Maar de Spanjaarden lusten ze niet meer.
„Mensen in de omgeving maakten wel eens
grapjes over m'n wijn, maar ze kochten m'n
produkten. Restaurants sturen nu de flessen
terug. De klanten willen de wijn niet meer",
verklaarde de wijnhandelaar deze week in
het dagblad El Pais.
Sommige Spanjaarden menen dat de
wijnzaak eigendom is van de politiechef.
Het boze toeval wil dat de burgemeester
van een naburig dorpje*'één van de ver
dachten is in de kwestie-Roldan. De burge
meester zou smeergelden van ondernemers
hebben ontvangen die politiekazernes in
zijn gemeente zouden herstellen nadat de
Baskische afscheidingsbeweging ETA de ge
bouwen bij aanslagen had beschadigd.
Maar wat de wijnhandelaar het meest
stoort, is het feit dat de Guardia Civil al haar
orders heeft geannuleerd. De paramilitaire
politie wil niets meer met haar voormalige
directeur, de eerste burgerchef van de para
militaire politie, te maken hebben. Wijn
handelaar Roldan: „Ik begrijp de redenen
niet waarom ze het contract hebben opge
zegd. Het enige wat ik hoor is dat het nu
geen goed moment is om flessen uit de
wijnkelder van Luis Roldan op tafel van de
politiefunctionarissen te zetten.
Roldan „ik heb nog nooit chemische
produkten gebruikt bij de bereiding van de
wijn" is zo langzamerhand doodziek van
de grappen en grollen over zijn naam. Die
heeft ook nog eens dezelfde letters, alleen
in een andere volgorde, als die van het
Spaanse woord voor dief (ladron). „Dat is
toch onrechtvaardig voor de mensen die
deze naam dragen. Ze zijn toch niet alle
maal hetzelfde."
De vlucht van de ex-politiechef heeft het
leven in het Zuidspaanse stadje Roldén,
dichtbij Murcia, ook danig in de war ge
stuurd. Hordes Spaanse journalisten zijn er
plotseling kind aan huis. Een plaatselijke
krant schrijft elke dag een speciale column
over Spanje's staatsvijand nummer één. Cy
nische grappen zijn niet van de lucht in dit
dorpje met 2500 inwoners dat leeft van de
landbouw en wijnteelt. Maar vrijwel ieder
een is het er over eens dat de voortvluchtige
Roldén de Guardia Civil een slechte reputa
tie heeft bezorgd. „Als ik hem bij een ver
keerscontrole zou tegenkomen, zou ik hem
meteen arresteren en hem in de handboei
en slaan", verklaart één van de leden van
het plaatselijke politiekorps tegenover de li
berale krant ElMundo.
„Toen ik onlangs naar Barcelona belde en
de naam van m'n woonplaats noemde,
dachten ze dat ik gek was", vertelt een
andere dorpsbewoner.
In het Noordspaanse dorpje Zizur, waar
Roldan één van zijn vele landhuizen bezit,
kwam de ex-politiechef op een andere
merkwaardige wijze in het nieuws. De 500
dorpsbewoners kozen door middel van lo
ting een voorzitter van het plaatselijke co
mité dat de verkiezingen voor het Europees
parlement moet voorbereiden. En wie, o
wie, kwam uit de bus rollen? Jawel hoor,
Luis Roldan, de voortvluchtige politieamb
tenaar. De beteuterde bewoners wachten in
spanning af of hij op 12 juni komt opdagen.
De 'soapopera' rond Spanje's meest ge
zochte man bereikte pas geleden een op
merkelijke climax toen het boulevardblad
Interviügespecialiseerd in berichtgeving
over blote dames en politici die geen blad
voor de mond nemen, pikante foto's van
hem publiceerde. Een politiechef die met
ontbloot bovenlichaam op een feest een
soort buikdans opvoert. Een deel van de
Spaanse pers bracht de uitspattingen in
verband met wilde orgiën en cocaïnege
bruik. Roldans moeder sprong onmiddellijk
voor hem in de bres. „Mijn zoon is een vlij
tige en leergierige man. Hij rookt niet, hij
drinkt niet en hij heeft nog nooit ondeugde
lijke dingen gedaan", verklaarde ze voor de
Spaanse televisie.
tiek maatschappelijk niet meer
acceptabel is.
Maar hij geeft toe dat juist de
bonden een verzamelplaats van
oude partijbestuurders zijn, en
dat er in het verleden binnens
kamers verschillende conflicten
ook de eerste minister uit het zijn geweest over de lijn van de
Oostblok die een toespraak partij. Aan de andere kant, be
hield voor de Raad van Europa nadrukt hij, hebben de bonden
en het belang van samenwer- zich de afgelopen jaren zeer re
king met de NAVO benadrukte. delijk opgesteld. Er is in Honga-
Maar dat neemt niet weg dat rije nauwelijks gestaakt. „Ook
Hom ooit lid van het Centraal een man als Sandor Nagy reali-
Comité was, in de oude com- seert zich dat we door het tra-
munistische partij is opgeklom- nendal moeten om het land er
men en daar zijn belangrijkste weer bovenop te krijgen."
Sydney 4, Een Australische zwerver knapt een uiltje op een bankje in het centrum van Sydney. Ondanks het feit dat de Australische economie iets
aantrekt, ligt het werkloosheidscijfer op tien procent. Veel geld voor zwervers als deze wordt er, in wat ook wel 'het gelukkige land' wordt ge
noemd, niet uitgetrokken. foto &epa
delhi fctim mcgirk
the independent
Een onvoorstelbaar schouwpel
speelde zich kort geleden af op
de binnenplaats van de Tihar-
gevangenis van de Indiase stad
Delhi. Meer dan duizend man
nelijke en vrouwelijke veroor
deelden bandieten, verkrach
ters, bommenleggers, oplichters
en gifmengers (m/v) zaten
tien dagen lang in absolute stil
te te mediteren. Sommige ge
vangenismedewerkers deden
mee aan de sessie. Ze zaten met
gekruiste benen met de gevan
genen onder een gekleurde tent.
Andere bewakers zaten te soe
zen terwijl de voorzinger zijn
mantra's als een horde vliegen
liet zoemen in de hete lucht.
Geen van de cipiers was gewa
pend.
Binnen de zwaarbewaakte ge
vangenissen in andere landen,
waar de opgekropte woede en
frustratie onder veroordeelden
tastbaar is, zou een dergelijke
bijeenkomst zonder toezicht
een uitnodiging zijn voor rellen.
Wat maakt de Tihar-gevangenis
anders? Oppervlakkig gezien is
een explosieve situatie in po
tentie aanwezig. Gebouwd voor
2.500 gevangenen, is het de
grootste gevangenis van Azië,
die volgestouwd zit met meer
dan 8.500 van de ergste crimi
nelen van India. Meer dan 130
buitenlanders zitten opgesloten,
de meesten wegens smokkel
van hasjiesj en heroïne.
Tot voor kort was het bestuur
van Tiliar berucht om zijn cor
ruptie. Bewakers verkochten
drugs en staken het geld in hun
zak dat bedoeld was voor het
eten van de gevangenen. Voor
een paar centen sleepten bewa
kers vrouwelijke gevangenen
naar de cellen van machtige
bendeleiders voor seks. Door
een achterstand van meer dan
anderhalf miljoen zaken bij het
hooggerechtshof, en nog tien
miljoen zaken bij lagere recht
banken, zitten gevangenen al
vijf of soms twintig jaar achter
de tralies op hun proces te
wachten. Ver
schillende bui
tenlanders, die
zijn gearres
teerd voor
drugsmokkel,
een misdrijf
waarvoor men
niet op borg
tocht wordt
vrijgelaten,
zweten al twee
jaar in Tihar en
moeten nog
voor de rechter komen.
Wat Tihar dèsondanks van een
uitbarsting weerhoudt, zijn niet
de 500 bewakers. Het is één
vrouw. Kiran Bedi (41), een klei
ne taaie vrouw, is de algemeen
directeur van de gevangenis.
Bedi was de eerste politievrouw
van India. Voor haar snelle op
mars door de gelederen kreeg
ze lof en ze hield er vijanden
aan over. In haar eentje voor
kwam ze dat een hindoestaanse
menigte moslims aanviel. Als
chef van de verkeerspolitie stel
de ze orde op zaken in de chao
tische, lawaaiige straten. Totdat
ze net één auto van een politi
cus teveel liet wegslepen.
Ze werd verbannen naar het
noordoosten van India, waar de
etnische opstand smeult. Daar
deed ze het 'te goed', en werd
Het geweld werd
gevoed door
drugmisbruik.
We moesten dat
wel stoppen
zet. Bedi keerde anderhalfjaar
geleden naar Delhi terug, naar
een baan die velen als uitzicht
loos beschouwden: ze kreeg de
leiding over de Tihar-gevange
nis.
Nadat ze in Tihar het roer had
overgenomen, gooide ze het
corrupte regime van gevange
nisfunctionarissen eruit, rolde
de bendes op, en maakte een
einde aan het
binnensmokke
len van hasjiesj
en heroïne.
„Het geweld in
Tihar werd ge
voed door drug
misbruik. We
moesten dat
wel stoppen",
zegt ze. Haar fi-
losofie is nieuw
in India. De
taak van de ge
vangenis is volgens haar om te
hervormen, niet om te straffen.
„Veel mensen denken dat een
gevangenis geleid moet worden
op de manier zoals je een kudde
hoedt. Als je zorgt dat ze niet
ontsnappen, heb je succes.
Maar we moeten voorkomen
dat ze steeds maar weer in de
gevangenis terugkeren."
Bedi heeft bibliotheken inge
richt in de celblokken, er zijn
taalcursussen, sportprogram
ma's en theatergroepen, alle
maal faciliteiten waar ze in In
diase gevangenissen nog nooit
van hebben gehoord. In april
haalde ze vele gevangenen over
mee te doen aan een meditatie
cursus, bekend als Vipassna,
waarin de leerling tien dagen
moet zwijgen, en zich moet
onthouden van roken, seks en
(21), die levenslang uitzit voor
moord, zegt: „Dat gevoel dat ik
had om iedereen in mijn dorp
vooral de politie op een rij
te zetten en neer te schieten, die
wraakgevoelens zijn verdwe
nen."
Om de overbevolking en de ein
deloze bureaucratische vertra
gingen wat te verlichten, heeft
Bedi er bij buitenlandse gevan
genen op aangedrongen een
petitie te sturen naar de presi
dent van India, ambassadeurs
en een mensenrechtenorgani
satie in Delhi met de eis te wor
den gevrijwaard van de beproe
ving van een lange detentie
zonder proces. Buitenlandse ge
vangenen, voornamelijk uit
Groot-Brittannië, de Verenigde
Staten, Italië, Frankrijk en ver
schillende Afrikaanse landen,
willen dat speciale rechtbanken
worden ingesteld voor overtre
ding van de narcoticawet zodat
zij sneller kunnen wórden be
recht.
De petitie van de buitenlanders
zou samen met het gelobby van
Bedi en mensenrechtenactivis
ten wel eens de aanzet kunnen
zijn voor het binnen zes maan
den opzetten van speciale drug
rechtbanken in Delhi. Wat Bedi
betreft, haar succes in de Tihar-
gevangenis is niet onopgemerkt
gebleven. Onlangs werd ze uit
genodigd voor een ontbijt met
president Clinton in Washing
ton. Maar Bedi's jaloerse supe
rieuren weigerden haar toe
stemming te geven de Tihar-ge
vangenis te verlaten.
vertaling: luutje niemantsverdriet
ze opnieuw op een zijspoor ge- het eten van vlees. Mohan Lal