'We moeten een stapje terug'
Flonkerende Andriessen
x>
rnrri
9" U /SflB -
Bewogen concert
kan niet ontroeren
Tarantino wint onverwacht in Cannes
Nagalm deert Bach niet
Cultuur Kunst
Legendary Pink Dots
teveel van hetzelfde
V
Reusachtig kunstwerk
Log Schola Cantorum
DINSDAG 24 ME11994
Jazzgitarist Joe Pass overleden
los angeles De Amerikaanse jazzgitarist Joe Pass, die sinds 1962
aan kanker leed, is gisteren overleden in een ziekenhuis in Cali-
fomië. 1 lij werd 65 jaar. Pass werkte samen met beroemdheden
zoals Ella Fitzgerald, Count Basie, Duke Ellington, Dizzy Gille
spie, Carmen McRae, Andre Previn, Zoot Sims, Sarah Vaughan,
Benny Carter en Milt Jackson. In 1975 kreeg hij de Grammy
Award voor de 'beste jazzuitvoering door een groep' samen met
Oscar Peterson en Niels Pedersen voor hun dubbei-lp 'The Trio'.
Exposities in de regio
NOORDWUKERHOUT» Aquarellen van Gerda Touber, Myra van Ruij-
ven en Jeanne Kuipers zijn vanaf 3 juni te bezichtigen in de hal
van het gemeentehuis van Noordwijkerhout. Het gemeentehuis,
aan de Herenweg 4, is op werkdagen geopend van 9.00 tot 12.00
uur en van 14.00 tot 16.00 uur. De tentoonstelling duurt tot en
met 15 juli. Werk van het echtpaar Trudy van der Vlugt en Wim
de Munk is tot 28 juni te bezichtigen in de bibliotheek van
Noord wijkerhout.Trudy van der Vlugt maakt sieraden van na
tuurlijke materialen zoals schelpen en slakkehuizen. Haar echt
genoot Wim de Munk maakt impressies van landsschappen op
papier met krijt en pastel. De bibliotheek, aan de Herenweg 2, is
geopend op maandag, woensdag en vrijdag van 14.00 tot 17.00
uur en van 19.00 tot 21.00 uur. Op donderdag en zaterdag is de
bibliotheek van 10.00 tot 12.30 uur geopend.
Freddie Jackson naar Rotterdam
rotterdam De Amerikaanse soul en rhythm blues-zanger
Freddie Jackson geeft op dinsdag 7 juni een concert in de Doe
len. De Newyorkse specialist in het romantische luisterlied
(zoals 'You Are My Lady', 'Tasty Love', 'Nice And Slow') komt
met een zevenmans begeleidingsgroep plus een drie stemmig
dameskoor. Het voorprogramma is voor rekening van saxofonist
Najee. De kaartverkoop is inmidels begonnen op de bekende
adressen.
'Weet je nog wel oudje' in Oud Ade
oud ade» Toneelvereniging V.I.O.S. brengt op 28 mei het nostal
gische liedjesprogramma 'Weetje nog wel oudje' op de planken
van het dorpshuis in Oud-Ade. De opbrengst van deze avond is
bestemd voor de restauratie van de Vrouw Venne-molen in Oud
Ade. De entree is 6,50 gulden. Het programma begint om 20.00
Lunchconcert van K&O vervalt
leiden Het optreden van de Belgische pianist Stéphane de May
op donderdag 26 mei in de Kapelzaal van K&O in Leiden is afge
last. Het eerstvolgende lunchconcert is op 2 juni en wordt ver
zorgd door de pianist Jan-Maarten van der Mark.
recensie hans keuzers
;en Zanger/dichter Edward Ka-spel
richt begin jaren tachtig shmen
net toetsenman Phil Knight in
-onden de undergroundforma-
ie The Legendary Pink Dots op.
Ka-spel verhuist midden jaren
tachtig tijdens het hart van het
rhatcherregime naar Nederland
en kiest Nijmegen als uitvalsba
sis. Hij staat bekend als onge
kend productief. Naast the Le
gendary Pink Dots, het vijftien
de album '9 lives to wonder' is
kort geleden verschenen, brengt
de Engelsman regelmatig solo-
werk uit - de China Dollreeks -
en met drummer Kevin Cey van
Skinny Puppy heeft hij een los-
/vast hobbyproject the Teargar-
den.
Afgelopen zaterdag in het
LVC leek de band qua haar
dracht, rode licht en achter
grondprojecties zo uit de softe
Flower Power gelopen. Vooral
de eerste dia-beelden leken ver
muziek
RECENSIE LI DY VAN DER SPEK
Pinksterconcert door het Bachkoor Hol
land en het Concertgebouw Kamer Or
kest o I v. Charles de Wolff, m.m v. Clara
de Vnes, sopraan. Cecile Roovers. alt,
Robbert Overpelt, tenor. Charles van
Tassel, bas en de instrumentale solisten Jo-
han Kracht, viool, Jan Kouwenhoven, ho
bo. Peter Masseurs en Hans Alting, trom
pet Gehoord 21 mei in de Hooglandse
kerk te Leiden.
CHEF ANNEMIEK RUYGROK, 071 -356472. PLV.-CHEF JAN RIJSDAM, 071 -356472
Wolkbreuk en valse kaarten enige smetten op 25ste Pinkpopfeest:
,,Geen regen meer, geen
regen, meer!" Neil Finn,
zanger van Crowded Hou
se, kon gisteravond rond
kwart voor zeven geen tref
fender kreet het met ruim
70.000 muziekliefhebbers
gevulde veld op slingeren.
Na een hele dag zonder
een spatje hemelwater,
werd de jubileum-editie
(25) van het jaarlijkse pink
sterspektakel PinkPop op
de ren- en drafbaan in
Landgraaf toch nog ruw
verstoord door de elemen
ten. Die wolkbreuk was de
enige, zij het kortstondige,
spelbreker van het muziek
feest. Maar na het spelen
van de wereldhit van
Crowded House ('Allways
take the Weather with
you') was het ergste leed
geleden.
LANDGRAAF ANP/GPD
Net voordat de eerste druppels
neerkwamen, had organisator
Jan Smeets het festival nog ge
typeerd als jubileumwaardig. En
dat was terecht. PinkPop had
dit jaar een feestelijk karakter.
Er waren meer bezoekers dan
ooit, zonder dat het programma
eigenlijk een aansprekende we-
reldact kende. Verder liep vrij
wel alles op rolletjes, op de be
kende incidenten rond flauwge
vallen bezoekers en enkele ge
vallen van ongecontroleerd en
thousiasme na.
Het was niemand minder dan
3
Pinkpop te groot
LANDGRAAFANP
Het Limburgse popfestival
Pinkpop heeft zijn maximale
capaciteit bereikt. Burge
meester L. Janssen van Land
graaf heeft dat gisteren ge
zegd. „De rek is er uit. Niet
alleen met het oog op de
openbare orde, maar ook wat
betreft het aantal kampeer
ders en de verkeersveilig
heid."
Volgens Janssen is verdere
uitbreiding van het popfesti
val niet mogelijk. „Er zijn
geen terreinen meer beschik
baar om de kampeerders op
te vangen. Pinkpop uitsme
ren over meerdere dagen is
ook ongewenst."
De politie, die ruim drie
honderd agenten inzette, be
hoefde tijdens Pinkpop nau
welijks in actie te komen. Ze
ven mensen werden aange
houden wegens diefstal.
Daarnaast werden vier En
gelsen opgepakt op het sta
tion van Heerlen omdat zij
circa tweeduizend illegale
toegangskaarten probeerden
te slijten. Op het moment
van hun aanhouding hadden
zij nog maar zestig kaarten
over.
De 'duik' van Urban Dance Squad voorman-Patrick vond, in omgekeerde richting, volop navolging.
demissionair minister D'Anco-
na (wvc) die rond half vier één
van de toppers van het festival
mocht aankondigen, de Neder
landse groep Urban Dance
Squadv Met de opdwepende
hip-hop-rock wist de groep? bin
nen de kortste keren de opeen
gepakte massa in beweging te
brengen. Rude Boy's stagedive
in het publiek vond de hele dag
navolging bij de fans op de
voorste rijen, maar dan in om
gekeerde richting. Reden waar
om de sluis tussen publiek en
podium inderhaast werd bedekt
met schuimrubberen valbre-
kers.
Tussen internationaal beken
dere groepen als The Breeders,
het genoemde Crowded House
en de nieuwe act Björk wist de
Squad zich goed te handhaven.
PinkPop koos er dit jaar bewust
voor geen andere mega-groep
te contracteren, nadat de aan
vankelijke 'klapper', Pearl Jam,
niet wilde optreden.
Het enthousiasme was er niet
minder om en dat was ook bui
ten de hekken te merken. Voor
het eerst in jaren werden name
lijk valse kaarten ontdekt. Onge
veer 400 exemplaren zijn in be
slag genomen. „En de dader is
gepakt", wist een trotse Smeets.
Boer Notemans
Aan het begin van het pinkster-
weekeinde moest in allerijl ook
nog een stuk land worden ge
vonden om de onverwachte
stroom popliefhebbers op te
vangen, die de dagen vooraf
gaand aan het festival in Land
graaf wilden kamperen. Boer
Notemans wilde tegen een re
delijke vergoeding wel van 1,6
hectare tarwe af om zo plaats te
maken voor extra tenten.
Volgens de Limburgse organi
sator heeft PinkPop met de
25ste editie zo'n beetje zijn
grenzen bereikt. „We moeten
een stapje terug", meende
Smeets aan het begin van de
avond. „We hebben de maxi
mum-capaciteit gehaald. We
gaan wel door! Tot 2001 hebben
we tenslotte een huurcontract
met Landgraaf afgesloten."
dacht veel op verkapte vloei
stofdia's uit de jaren zeventig.
Muzikaal schieten de Pink Dots
een aantal kanten op. Psyche
delische stukken worden afge
wisseld met soms bijna New
Age-achtige sfeerklanken, te
weinig kiest de band voor haar
vroegere folkinvloeden. Zo leg
gen Knight en Ka-spel voortdu
rend een voorspelbaar bedje
van keyboardklanken neer en
het is maar goed dat'Niels van
Hoorn op sax en klarinet de
sound met mooie tegendraadse
loopjes aanvult.
De teksten van Ka-spel, vaak
declamerend gebracht, gaan in
de richting van sprookjes met
een maatschappelijke bood
schap. De lange duur van de
breed uitgesponnen nummers,
ieder nummer is bijna een epos
op zichzelf, werkt niet in het
voordeel van de band. Het ge
brek aan spanning en ontwikke
ling binnen de nummers en
daarnaast de zwakke - uiterma
te vals vertolkte - expressieve
oerschreeuwen van Ka-spel
doet de balans in het negatieve
doorslaan.
Amsterdam Een kunstnaar wérkte zaterdag op het Amsterdamse Museumplein aan één van de 36 billboards die aan het eind van de dag tesa-
men een reusachtig kunstwerk zouden vormen. De 36 artiesten schilderden ieder hun eigen interpretatie van het begrip 'vrijheid'. De openlucht-
tentoonstelling, die nog twee weken duurt, heeft als titel 'Liberté toejours' meegekregen. foto anp
MUZIEK
RECENSIE SUSANNE LAMMERS
Het Grootkoor van de Schola Cantorum
o.l.v. Wim de Ru- Kroeg en Kerk. Pro
gramma: Orff, Chaves en Ginastera. Ge
hoord: 21/5, Pieterskerk, Leiden.
Tuurlijk schreef Carl Orff hele
foute Teutoonse bombast, maar
omdat het wel lekker in het ge
hoor ligt, worden zijn 'Carmina
Burana' nog geregeld uitge
voerd. Wim de Ru bracht dit
werk (voor de pauze van het
Kroeg en Kerk-programma) met
het grootkoor van de Schola
Cantorum en het kinder- en
jeugdkoor van de Streekmu-
ziekschool Leiden. Het Randste
delijk Begeleidings Orkest
(voorheen het Zuidhollands Or
kest) verzorgde de begeleiding
en drie professionele zangers
(Jan-Paul van Spaendonck,
Marten Smeding en Lisette Em-
mink) namen de soli voor hun
rekening.
Het is spijtig te moeten zeg
gen dat het koor weinig indruk
maakte. Ten dele is de akoestiek
van de Pieterskerk hier schuldig
aan. ten dele ook de oneven
wichtige samenstelling van het
koor, maar de belangrijkste re
den voor dit falen moet toch ge
zocht worden in de program
mering. Dit koor was tegen deze
muziek gewoon niet opgewas
sen. Dus beantwoordde dit
'spektakel' niet aan de beoogde
en gewekte verwachtingen.
Hieronder leden ook de on
derdelen van Zuidamerikaanse
origine na de pauze. 'La paloma
azul' van Carlos Chaves is ogen
schijnlijk een verrukkelijk lief
desliedje, dat met een intieme
presentatie ieders hart had kun
nen stelen. Psalm 150 van Al
berto Ginastera, een onbekend
en ontiegelijk lastig werk waar
bij koor en orkest elk hun eigen
gang moeten gaan, vormde de
afsluiting. Ook hier bleek het
meer dan 200 stemmen tellende
koor te log. Het loflied op de
Heer leek zich zo nu en dan af
te spelen op Patmos, gedurende
Johannes' visioen van het einde
der tijden.
Voor de 'Carmina' van Orff
kon men gelukkig beschikken
over uitstekende solisten, die
met veel gevoel voor interpreta
tie deze maccaronische, uit ver
schillende talen samengestelde,
poëzie met glans wisten te ver
tolken. Ook in de delen voor
vrouwen alleen was iets van het
feestelijk karakter van Orffs
werk te horen. Toegegeven, de
mannen waren zwaar in de
minderheid; maar daarom is
gelijk inzetten en een beetje in
toneren toch niet geheel onmo
gelijk?
Charles van Tassel hier veel in
druk als solist in het 'Dominus a
dextris tuis'. Hij zong technisch
goed (wat van Tassel altijd wel
doet) maar ook inhoudelijk met
een overtuigende diepgang.
Het enthousiasme en de flu
welen buigzame hoboklank van
Jan Kouwenhoven gecombi
neerd met het delicate zeer mu
zikale tegenspel van de le vio
list Johan Kracht was één groot
feest voor het oor in Bach's con
cert voor hobo en viool in d
moll. Van Kouwenhoven's be
trokken manier van spelen
word je helemaal vrolijk. Even
werd de serene rust van het
Adagio bedreigd toen hij in een
nét iets te snel tempo die fan
tastische eerste lange melodie
lijn 'uitzette' maar al snel kwa
men hobo, viool en kameror
kest in dat zoete, verstild rimpe
lende vaarwater terecht waar al
leen Bach je kan brengen.
Een tweede hoogtepunt was
na de pauze de Pinkstercantate.
Met drie trompetten, fagot en
pauken versterkt, schalde het
ongehoord mooie 'Erschallet ihr
Lieder, erklinget ihr Saiten' in
een overweldigende cadans
over de luisteraar heen. De
spanning, zo vitaal opgebouwd
in dit eerste deel, kon Charles
van Tassel wél, maar sopraan
en alt veel minder vasthouden.
Te veel nagalm in deze kerk
wordt vaak als overakoestisch,
dus onprettig, ervaren maar
omdat het Holland Bachkoor
onder leiding van Charles de
Wolff zo voortreffelijk zingt: ho
mogeen, perfect articulerend, in
een lichtvoetig rap tempo en
met een uitgebalanceerde dy
namiek was die nagalm, dat na
drukkelijk blijven hangen, deze
keer indrukwekkend en beteke
nisvol.
NIET UIT HET
RAAM
'Uitverkorenen'
theater
recensie susanne lammers
Strijkkwartet no 15, een bewogen con
cert Bewegers Jaap Flier, Jeanette van
Steen, Wouter Steenbergen en Irene
Schaltegger. Gezien: 23/5, Stedelijk Mu
seum De Lakenhal, Leiden.
Hot 15e strijkkwartet schreef
Dmitri Sjostakovitsj (1906 -
1975) een jaar voor zijn dood.
Zes delen, waarvan vijf delen
adagio en een zelfs molto ada
gio, alle in es-mineur. Veertig
minuten lang trage tempi, maar
muziek met weerhaakjes. Het
maakt de indruk van een deso
laat slagveld, op wat aasdieren
na verlaten, verstening hope
loos op muziek gezet.
Het is uiterst voorstelbaar dat
Jeanette van Steen met deze
huiveringwekkende allenigheid
iets wilde doen. Haar bedoeling
was dit stuk om te zetten in be
weging, de partituur volgend,
zonder deze te illustreren. Haar
voorstelling, die door de sculp
turale en enigszins statische uit
werking, het best tot haar recht
zou komen in een 'museale om
geving', voegde evenwel weinig
toe aan Sjostakovitsj' muziek, in
een opname van het Borodin
strijkkwartet.
Vier 'bewegers' speelden de
rol van instrumenten. Traag,
autistisch en vooral pretentieus
bewegen zij op het hun toege
meten houten vierkantje. Lang
zaam, vooral langzaam beslui
ten ze er toch maar wèg van te
bewegen. De 'altviool' lijdt het
hevigst aan koudwatervrees: hij
kleumt nog en stapt uiteindelijk
toch maar weer op een ander
vierkantje. Sjostakovitsj laat de
cello waarschuwen voor iets
gruwelijks en de cello-beweger
hompelt besluiteloos van het
ene op het andere been. De
door Van Steen bedoelde ver
smelting van drie kunstvormen
(muziek, 'beweging' en beel
dende kunst) liep uit in een
deerniswekkende mislukking.
Gelukkig kon je onderwijl de ar
rogante koppen van de schut
tersstukken bestuderen, terwijl
Dmitri Dmitrovitsj daarop ma
caber comirjentaar leverde.
Als voorprogramma waren,
omwille van 'het evenwicht', elf
préludes voor piano uit opus 34
(stammend uit 1933) van
Sjostakovitsj gekozen. Helaas
bracht Frdderique Lucanet, die
ook verantwoordelijk was voor
de muzikale analyse van het
strijkkwartet, deze subtiele en
beschaafde préludes op een
electronische piano ten gehore.
Daardoor konk haar evenwich
tige interpretatie nodeloos, kil
en afstandelijk. Muziek in het
museum kan ontroeren, dat be
wees de Lakenhal al eerder,
maar dit bewogen concert kon
dit helaas niet.
MUZIEK
RECENSIE» DICK HERMSEN
Concert: Leids Studenten Koor en Orkest Collegium Musicum
Dingenten: Gilles Michels en René Gullikers Programma o.a.
Straesser, H. Andnessen, Brahms, Dvorak. Gezien: 21/5, Stadsge
hoorzaal, Leiden.
Menig conservatoriumorkest kan hier een puntje
aan zuigen. Niet alleen het uitbundig enthousias
me, maar ook de grote muzikaliteit waarmee Col
legium Musicum aan haar programma klinkend
inhoud geeft, getuigt van grote kwaliteit. Het stu
dentenkoor- en orkest, inmiddels bijna 60 jaar
oud, presenteerden zich afgelopen zaterdag in de
Stadsgehoorzaal met een zeer gevariëerd pro
gramma. Het repertoire liep uiteen van stemmige
psalmen van Sweelinck tot hedendaagse, hevig
dissonante muziek van Straesser.
Hoogtepunt was, zonder Dvorak te kort te wil
len doen, een flonkerende uitvoering van een
werk van Hendrik Andriessen. Zijn 'Due Madriga-
li' werd een muzikaal plaatje om in te lijsten. De
ingetogen sfeer van Andriessén's verzuchting
'Wat moet ik doen' (Che debbo far), troffen koor
en orkest uitstekend. Het met opvallend gemak
gezongen loflied aan de drank, was prachtig van
klank. De eveneens Nederlandse componist Joep
Straesser schreef zijn 'Missa 1969' in een bepaald
niet alledaags klankidioom. Het stuk voor zang
stemmen en een klein aantal koperblazers vraagt
om een zeer exacte uitvoering van zowel koor als
orkest. Alhoewel de overtuiging op sommige
plaatsen ontbreekt, is het een uitstekende keus en
bovendien een heel moedige om zo'n stuk op het
repertoire te zetten. Het werk is fris, vernieuwend
en bovendien van eigen bodem.
De tijd na de pauze was ingeruimd voor de Ze
vende Symfonie van Antonin Dvorak. Na een wat
onzeker eerste deel kwamen dirigent René Guli-
kers, die het stokje van Gilles Michels had overge
nomen, en orkest goed los. Breekbare, ingetogen
frasen van de strijkers wisselden met schetteren
de koperpassages. De dynamische spanning van
het stuk werd optimaal uitgebuit. De inzetten van
het orkest waren alert. Het totaal vormde een
hechte eenheid.
Een zeer eigenzinnige jury heeft
gisteravond de vloer aange
veegd met alle prognoses oVer
de 'palmares' van het 47-ste
Filmfestival van Cannes. De pas
afgelopen zaterdag vertoonde,
door Quentin Tarantino gere
gisseerde misdaadfilm Pulp Fic
tion. werd bekroond met de
Gouden Palm. De daarna nog
gepresenteerde, door de Rus Ni-
kita Mikhalkov geregisseerde
film Burnt By The Sun, kreeg De
Grote Jury-Prijs samen met Li
fetimes van Zhang Yimou.
De meest opzienbarende be
slissing van de door Clint East
wood voorgezeten jury was om
geen enkele onderscheiding toe
te kennen aan Trois Couleurs-
Rouge. Met Bleu, Tiet eerste deel
van Kieslo\yski's triptiek over de
kleuren van de Franse vlag, wo-
mas in 'Venetië' de Gouden
Leeuw gewonnen. Met Blanc,
het tweede deel in 'Berlijn' de
Speciale Jury-Prijs. 'Cannes'
stuurt nu dus de Poolse mees
ter, die volhoudt dat hij het
filmvak de rug toekeert, met le
ge handen naar huis terwijl zijn
'Rouge' favoriet was-bij de inter
nationale critici in Cannes.
Eveneens dwars tegen de ge-
enquêteerde voorkeuren in,
heeft de jury de Franse compe
titie-inzendingen La Reine Mar-
got van Patrice Chereau be
kroond en de oubollige kome
die Grosse Fatigue, van Michel
Blanc. De enige onderscheiding
waarmee niemand in Cannes
problemen heeft, is de Regie-
Prijs welke gegund werd aan de
Italiaan Nanni Moretti voor Ca-
ro Diario.
