x langs kijken is niet mogelijk
Waar is ie
»e trein heeft een vertraging van
SPREK VAN DE DAG
(Dakdekkers moeten voortaan werken aan een touwtje
Nederlander ontwerpt
spelletje voor de pc
klJDAG 29 APRIL 1994
tation Leiden nummer drie in de top-tien
rtraagde treinen? Je
linloos en ongezond; de
Ijeddruk stijgt maar de trein
i veel gevallen toch te laat
Het traject Leiden-Den
lag-Delft-Rotterdam-
rdrecht is wat dat betreft een
npentraject, zo blijkt uit een
It die de de Consumenten-
ind heeft uitgevoerd. En uit-
kppen in Leiden, dat vraagt
jna zeker om moeilijkheden,
'aar liefst 37 procent van de
jzigers kwam in de maand ok-
1 het afgelopen jaar in
iiden met vertraging aan. De
lutelstad stónd daarmee op
Immer 3 in de vertragingen-
p-tien.
I meeste reizigers op een ge-
e doordeweekse middag
ibben zich bij het verschijnsel
lergelegd. Of ze proberen de
te slim af te zijn. Zoals Mar
ien Hagenaar die re-
ïmatig naar Leiden treint. ,,Ik
I meestal ruim van te voren
r het station", zegt hij. „Dan
lop ik dat ik een trein eerder
l. Vanuit Den Haag
naar Leiden reizen? De kans is
groot dat je later aankomt dan
gepland. Ér is een tijd geweest
dat ik me mateloos ergerde
maar dat heb ik n
Je schiet er niets r
Den Haag
Een Leidenaar, op weg naar
Den Haag, had laatst mazzel.
„Mijn trein had een half uur
vertraging", zegt hij. „Maar ge
lukkig had de voorgaande trein
dat ook. En zo kwam ik toch
nog op tijd." En zo zijn er ook
zat mensen, die juist vrolijk ge
bruik maken van een vertra
ging. Dat zijn de mensen die al
tijd net iets te laat van huis ver
trekken en hun trein eenvoudig
weg zouden missen als deze op
tijd zou rijden. Maar ach, wat
een pech als de NS dan toch
een keertje op tijd blijken te
zijn.
De reguliere vertragingen zijn
eigenlijk maar saai. Maar soms,
heel soms valt er wat te lachen.
Of valt de treinreiziger van ver
bazing zowat van zijn stoel. Dat
overkwam een Rotterdamse
op weg naar Leiden een
poosje geleden. „Dan reisje
toch door de Randstad, hé. Daar
verwacht je dit soort dingen
niet", zegt ze. „Weet je wat er
gebeurde? Ergens tussen Delft
en Den Haag stond de trein zo
maar minutenlang stil. Komt de
conducteur via de intercom met
de volgende verklaring: 'er lo
pen een paar schapen op de
rails, we proberen ze nu een
weiland in te drijven.' Alsof je in
één klap in de binnenlanden
van Australië bent terechtgeko-
Lelystad
Soms, heel soms zijn het bij de
NS ook maar gewoon domme,
slordige jongens, getuige de vol
gende annecdote. „De trein
vanuit Lelystad richting Amster
dam komt altijd aanrijden vanaf
een rangeerstation. De conduc
teur en de machinist doen daar
vaak een bakkie, waardoor de
trein sowieso vaak te laat komt
binnenrijden. Maar laatst, laatst
cursie naar die bewuste plek,
waar normaal gesproken geen
treinreiziger ooit zal komen.
Toen iedereen was ingestapt,
meldde ineens de machinist
heel erg beduusd dat hij verge
ten was de conducteur mee te
nemen. En dat we als het niet
overkomelijk was toch eerst
even terug zouden moeten rij
den naar het rangeerstation."
Middelburg
In dergelijke situaties kan je
niets anders dan de vertraging,
met een brede grijns, maar voor
lief te nemen. Maar in andere
gevallen halen ze bij de NS toch
het bloed onder je nagels van
daan. Heidi van Hees uit Mid
delburg krijgt nog steeds een
rood waas voor haar ogen als ze
denkt aan de treinreis die ze de
dag tevoren heeft gemaakt.
„Ik kwam dus uit Middelburg
en ik moest in Leiden overstap
pen op de trein naar Alkmaar.
Maar de trein waarin ik zat, had
dus enkele minuten vertraging.
Instappen in Leiden,
dat gebeurt niet altijd
op tijd. foto hol
vast/mark lamers
De aansluiting naar Alkmaar
had op ons moeten wachten.
Maar wat gebeurt er? De trein
komt aan, wij springen er met
zijn allen uit, sprinten naar de
overkant op het perron waar we
zien dat de conducteur van de
trein naar Alkmaar net de deu
ren sluit. Treiterend langzaam
rijdt zo'n trein dan weg en dan
zie je de conducteur nog in een
geopende deur staan. Dan kan
and
id
ri.Tl J
pen
ider het motto 'zoek de con-
pntatie', hebben de reclame-
igens, de boys in de snelle
ikken en dito BMW's, weer
^ts nieuws bedacht. Eerst had
Benneton met zijn schokken-
of eventueel pakkende
leldmateriaal, vervolgens de
iti-bont campagne met zijn
ote topmodellen - die in het
>erale en o zo tolerante Am-
irdam overigens niet moch-
en nu weer zijn het de
eight Watchers die de Bill
iards in de grote steden be-
ingen met posters van een
opvallende signatuur. Op
ne prijkt een behaarde buik
een blik op louter nog de
q; leten en op de andere zien we
'ertollig vet verpakt in lingerie,
dan nog maar volhouden dat
daa fer smaak niet te twisten valt.
langs kijken is godsonmoge-
?n flf- Maar dat is, zeker waar het
Ie buik betreft, dan ook precies
bedoeling van de makers,
r ie deze poster hebben ver-
bei lardigd als speerpunt in een
impagne van de firma die al
nds 1963 doet in slank. De
feight Watchers dus, het uit
il-co inerika overgewaaide instir
jt, waar naar zeggen zo'n
.000 Nederlanders wekelijks
orstelen met hun gewicht. Of
zitjeter gezegd, hun overgewicht.
k,n altijd maar op zoek naar het
leale streefgewicht.
musant
sther van der Velden heeft er
elk geval geen problemen
Noch met haar gewicht,
och met die posters. Ze werkt
an ook voor de Weight
Catchers en zoals het een goed
'erkneemster betaamt, houdt
le naam van het bedrijf met
hoog. Stuitend of schokkend
i ze de foto's absoluut niet
inden, eerder amusant. Prikke
lend, dat ook. Niet 'sexy' na
tuurlijk, meer om een beetje te
kietelen. „Confronterend zou ik
zeggen", als naar haar mening
wordt gevraagd. „Maar dat is
bewust zo gedaan. Het moet de
mensen aan het denken zet
ten."
Afkeurende reacties van het pu
bliek in de grote steden waar
intussen de posters op groot
formaat op de billboards han
gen -verwacht ze niet. „We
hebben dat ook vantevoren uit
getest. Het bleek dat het meren
deel van de mensen ze niet on
smakelijk vond. Eerder wel
grappig, zoals ik al zei. En her
kenbaar, dat zeker. Want het
gewicht, dat gaat ons allen
Broekriem
De wekelijkse samenkomsten
van de Weight Watchers in den
lande zijn onveranderd in trek
bij vooral vrouwen. Spreekbuis
Esther van der Velden denkt dat
dat komt om twee redenen.
„Ten eerste zijn vrouwen over
het algemeen bewuster met
haar figuur bezig en ten tweede
lijkt het er op dat een buikje bij
mannen sociaal gezien wel ac
ceptabel is. Die paar kilo's die
over de broekriem hangen wor
den veelal niet als storend erva
ren. Er zijn man
daar zelfs prat op-gaan."
Wat niet wegneemt dat zich ge
noeg mannen onder de clientè
le van de Watchers bevinden.
En dat zich wellicht nog een
veelvoud van dat aantal verdekt
opstelt. „Want wij", zo lacht
Esther, „denken zeker te weten
dat we veel schaduwcursisten
hebben, zoals wij ze maar noe
men. Vrouwen die naar de
Weight Watchers komen en hun
mannen die thuis, omdat ze
toch van hetzelfde bordje eten,
meedoen met hun eega's. Dit al
dan niet uit vrije wil.
Pieken
Dat de campagne met die op
vallende posters juist in het
voorjaar van start gaat, is trou
wens niet toevallig. „Nee, inder
daad. Behalve dan dat we een
nieuwe methode aan de man
willen brengen, de zogeheten
Superstart methode, kennen wij
van de Weight Watchers drie
pieken in het jaar. In januari, na
de feestdagen, in het voorjaar
als de vakanties er aan komen
en in september als men op va
kantie is geweest. Dan is de be
hoefte om van die extra kilo's
verlost te worden typisch de
grootste."
Dus heren en dames, niet
schrikken als u straks oog in oog
staat met die bolle buik. Recht
de rug, hef het hoofd en even d<
adem in houden. Dan vervol
gens gewoon net doen alsof je
het niet ziet.
t Pt 01
•akdekkers krijgen binnenkort
oog bezoek. Van de arbeidsin-
die het nodig vindt deze
ijzondere tak in de bouwwe-
ild onder de loep te nemen. En
in met name het gevaarlijke
'erk op hellende daken. Zo-
taar het dak op gaan om een
aar pannetjes te leggen is er
*2t meer bij. Allerhande stren-
veiligheidsvoorschriften die-
en te worden opgevolgd. Het
a aat om de strikte naleving van
a'( earbeidsomstandighedenwet.
Het barst van de regeltjes",
erzucht directeur Ron Barend-
het gelijknamige lood-
ietersbedrijf in Leiden. Zijn be-
rijf houdt zich met name bezig
net dakwerkzaamheden. Het is
lus niet denkbeeldig dat hij
•innenkort te maken krijgt met
le arbeidsinspectie, die bij 500
•edrijven een inspectie zal uit-
oeren. „Je moet rekening hou-
int len met te veel regeltjes", zegt
alle lij sip. „Maar goed, aan de an-
oj lere kant is veilig werk natuur-
oec ijk belangrijk."
)us krijgen de inspecteurs het
'olgende te zien, als werkne-
elin ners van Barendse op een hel
end dak werken. „Er moet een
'en ouw of staalkabel gespannen
h* e ijn tussen twee vaste punten.
al )us bijvoorbeeld van schoor-
baa teen tot schoorsteen. De men
ds »en zijn aan die kabel bevestigd
naa aa een touw dat aan een brede
rso land om de heupen zit. De zo
om ;eheten safe-line. Bij nieuw-
)ouw is die safe-line niet nodig.
)an staat er een steiger
ondom."
ga ïn geen ladderstelling, zeg
naar twee ladders met een
Acrobaten met pannen. Dakdekkers
looplank ertussen. Dat mag niet
omdat een werknemer pardoes
achterover kan kukelen. „Alle
maal nuttige regels hoor", zegt
Barendse. Minder tevreden is
hij over deregel die loodgieters
het dragen van schoenen met
rubberen zolen met profiel
voorschrijft. „Als wij banen bi-
op een hellende werkplek, hier
de Willem de Zwijgerlaan in Leiden. foto ben de bruyn
turnen plakken op een dak, lo
pen we daaroverheen. Nou,
geen klant wil grove schoenspo
ren op zijn dak. Mijn mensen
dragen dus gympies. Dat kan
volgens mij ook. Want de regel
is niet gespecificeerd voor dak
dekkers, voor zover ik weet." En
mocht het wel verplicht zijn,
dan kunnen de heren inspec
teurs op een pittige discussie r
kenen, zo meldt hij. „Je wordt af
en toe gek van die regels."
Barendse praat veel liever over
het werk zelf. Over de terugkeer
van hellende daken bijvoor
beeld. „Geven minder kans op
een lekkage hè. Zo'n dak vergt
ook minder onderhoud. Op een
plat dak blijft na een regenbui
altijd een laagje water staan."
Maar hoe het ideale dak er uit
ziet, weet hij ook niet. „Kunst
stof? Bitumen? Met kiezelstenen
erop? Het gaat er om hoe je de
zaak aanbrengt. Met een dak op
zich kan niet veel fout gaan,
maar het is belangrijk hoe de
zaak bijelkaar komt. Bij een
schoorsteen bijvoorbeeld. Hoe
is daar het lood aangebracht?"
Hij constateert tot zijn spijt dat
de kwaliteit van de daken de
laatste tijd nogal te wensen
overlaat. „Deloodafwerkingen
in de nieuwbouw. Vreselijk. Dat
is een kwestie van het prijs
kaartje. Mensen kiezen snel
voor de goedkoopste offerte.
Misschien doen ze dat wel om
dat ze het dak toch niet zien
vanaf de grond. Maar het blijft
afschuwelijk."
Nee, Barendse stelt prijs op een
goed dak. Zijn mooiste dak?
Daar hoeft hij niet lang over na
te denken. „Het dak van het
museum van Volkenkunde aan
de Steenstraat. Dat is een roe-
vendak. Bladen zink met een
opstaande rand van zes centi
meter die tegenelkaar zijn ge
legd. Daaroverheen zijn roeven
geschoven. Op een andere ma
nier dan vroeger gebeurde. Aan
de onderkant, en aan de boven
kant bij de nok, is de zaak iets
opengelaten. Zo kan de wind
eronderdoor. Vroeger kon dat
niet. Met een beetje storm
waaide zo hele delen van het
Een ander pronkstuk is het
losangedak van de binnenma-
nége van de koninklijke stallen
in Den Haag. „Dat is net zo'n
dak als van de koepel in Haar
lem. Maar helaas, zulke daken
zie je steeds minder." En de he
ren van de arbeidsinspectie zie
je steeds vaker.
HERMAN JOUSTRA*
je ze wel... Aaarch."
Wat bij veel mensen echt een
doorn in het oog is, is dat de NS
vaak verzuimen vertragingen
door te geven. „Dan sta je maar
te wachten, terwijl je niet weet
hoe lang het gaat duren", zegt
een vrouw uit Leiden. „Echt,
bijzonder vervelend.
„Wat er zo speciaal aan dit spel
is? Het is het eerste arcade-plat
formspelletje in de wereld dat
op de pc wordt gespeeld. De
kwaliteit benadert die van een
goede spelcomputer als Sega of
Nintendo", legt Arjan Brussee
uit. De jonge Haarlemmer, 21
jaar oud, ontwierp voor een
groot Amerikaans bedrijf een
gloednieuw spel. Over een
maand kan de hele wereldbe
volking de proefversie van Jazz
Jack Rabbit spelen. En loopt
Brussee mogelijk binnen.
„Normaal gesproken hebben
pc-spelletjes een veel mindere
kwaliteit. Logisch, want een pc
is daar ook niet echt voor be
doeld. Dit type spel is echter an
ders. Het is stukken sneller en
heeft veel meer mogelijkhe
den", vertelt Brussee. „Ik heb er
een hoop tijd ingestoken en ben
diep gaan graven in de moge
lijkheden van de computer.
Over het resultaat ben ik tevre
den; de hoofdfiguur, de tegen
standers en alle objecten reage
ren en acteren veel sneller dan
in andere spelletjes."
De jonge uitvinder rolde bij toe
val in het project van Jazz Jack
Rabbit. „Vroeger maakte ik re
gelmatig demo'tjes; een soort
korte, grafische reclamefilm
pjes. Over de hele wereld waren
er hobbyisten die zich daarmee
bezighielden. Natuurlijk pro
beer je elkaar te overtroeven en
zo ontstaat een soort strijd,
waarbij het resultaat steeds be
ter wordt."
Arjan was niet de enige die
vond dat de kwaliteit van de de
mo's omhoog ging. Het Ameri
kaanse bedrijf Eppic Megaga-
mes hing aan de telefoon met
het verzoek een spel voor hen te
ontwikkelen. De computertech
neut ontwikkelde vervolgens
een zogenaamd 'algemeen pro
gramma'. „Een soort basis voor
een spel", zegt hij. „Alle bewe
gingen die de figuren moesten
kunnen maken, heb ik verzon
nen. Daarna heeft een jongen
uit Californië de hoofdfiguur,
een konijn, ontworpen. Weer
anderen hebben voor de mu
ziek gezorgd, voor de geluidsef
fecten en voor de cartoons."
De arbeid van Brussee nam
echter de meeste tijd in beslag.
Twee jaar geleden begon hij
met zijn deel, in juni vorig jaar
was het klaar. „Het is een gigan
tische klus. Ik heb 40.000
schermregels zitten tikken. Als
je een foutje maakt, doet het
hele spel het niet meer. Uitein
delijk is dit eruit gekomen. Ze
ventig levels, twintig verschil
lende werelden. Zelfs de meest
fanatieke speler is er een flinke
tijd zoet mee."
Pas enkele maanden geleden
zag Arjan zijn 'compagnons'
voor de eerste maal. Hij vertrok
naar Utah in de VS om geza
menlijk wat problemen op te
lossen. „Het is vaak goedkoper
om een keer naar Amerika te
vliegen dan telkens te bellen of
te faxen. Maar het blijft een rare
gewaarwording dat ik de ande
ren pas voor de eerste keer zag,
toen we al maandenlang con
tact hadden. Dat is het rare van
het werken met computers.
Maar misschien is het wel ken
merkend voor deze tijd; alles
wordt steeds onpersoonlijker."
Ondanks de 'onpersoonlijk
heids-problemen' is het spel
over een maand klaar. „Ik ben
nu bezig met de laatste details
zoals de foutmeldingen eruit
halen. Dan wordt het spelletje
getest en worden de laatste ver
anderingen aangebracht. En
daarna is het pas echt span
nend, want dan wordt er een
verkorte versie uitgegeven, le
dereen kan die gratis proberen.
Is het een succes, met een hoop
publiciteit, dan gaat het spel de
finitief de markt op. En dan
hoef ik alleen nog te wachten
op de royalties."
OSCAR VERMEER
Reacties en suggesties voor
"Gesprek van de Dag"
Telefoon 071-356444
of
Postbus 54,2300 AB
te Leiden
Bruikbare tips worden
beloond met een cadeaubon)
van 25 gulden.
Het duurt nog wel even,
met die Oranje-brieven
Het duurt nog méénden
voordat de Lissese makelaar
Romeyn zijn Oranje-brie
ven in boekvorm uitgeeft,
maar de spanning wordt
flink opgevoerd. Praat hij
een avondje bij de jonge li
beralen in het Gooi? De va
derlandse pers krijgt faxen
met opzwepende zinnen als
'politieke crisis' en 'brieven
uit Paleis in handen van ma
kelaar'.
Natuurlijk, Romeyn weet
van niks. Hij heeft die faxen
niet gestuurd. Dat deden de
jonge liberalen. Hijzelf wilde
hooguit weer eens vertellen
hoe hij aan de brieven van
Juliana, Wilhelmina en Em
ma was gekomen en las op
het avondje vooral aardige
liefdesgeschiedenissen voor
uit de Oranje-wereld.
Volgens de liberalen had Ro
meyn vooraf meer beloofd:
„Er zat muziek tussen wat-ie
zei en zou zeggen", vindt pr-
man Hans Paul van Duren.
Hoe dan ook, Romeyn haal
de weer eens flink de pers.
Het volk is nóg benieuwder
geworden wat er in de brie-
En Romeyn? Die wil door
werken aan zijn 'pracht
boek' over de Drie Vorstin
nen en blijft zijn Oranje-col
lectie uitbreiden. Zeven we
ken geleden kocht hij nog de
geboorte-horoscoop van
Beatrix; „Ik heb eerst Soest-
dijk geschreven. Het gevaar
was natuurlijk dat het in
handen van Story of Privé
zou vallen".
Dan zou je pas echt een po
litieke crisis hebben.
