De revanche van
David McComb
Womad feest in Den Haag
Cultuur& Kunst
Harde moeder-dochter confrontatie bij Shaw
Chinese filmers op zwarte lijst
Kunst, kitsch en bollenrijkdom in Keukenhof
VOENSDAG 27 APRIL 1994
hell
leiden Van de in Leiden woonachtige kunstenares Anneke Boot
is van 3 t/m 15 mei een expositie te zien in kasteel Groeneveld in
Groi Baarn. Het gaat vooral om landschappen en strandgezichten die
Boot schilderde langs de Franse westkust, de wijnstreken in
noord- en midden-Frankrijk en in het Italiaanse Toscane. Por
tretten schildert zij ook en hiervan hangt een aantal in het koets
huisvan het kasteel. De tentoonstelling is geopend: di t/m vr 10-
17 uur, za en zo 12-17 uur. Anneke Boot is zelf aanwezig op de
vrijdag-en zaterdagmiddagen.
imschr
de oli
twee
miljoi
oen gi
■kendg
ouwel
ansae
:h voo
hting.
net
is' I
Leidse exposeert in Baarns kasteel
Exposities Alphense kunstenaars
woerden Schilderijen van G
houwwerken en portretten v
Rein van den Berg zijn t
van Hamersveld, boetseer/beeld-
n Carolien Horich en aquarellen
14 juni geëxposeerd i
Woerdense Hofpoortziekenhuis. De drie kunstenaars zijn af
komstig uit Alphen aan den Rijn. De expositie is geopend: ma
t/m vrij 8-17 uur.
Overige tentoonstellingen in regio
regio» Puck Leeuwenburgh, Koos Leeuwenburgh en Theo de
1 laan exposeren t/m 15 mei in cultureel centrum Warenar in
Wassenaar. Op deze tentoonstelling zijn kleurrijke schilderijen,
tekeningen en keramiek te zien. Openingstijden: ma t/m vr 10-
Goudl 16 uur. Van de Sassenheimse Fina de Regt hangen tot eind juli
40 schilderijen in het Sassenheimse bowling- en partycentre De
Oude Tol. De tentoonstelling wordt 30 april ter gelegenheid van
het koperen jubileum van het centrum geopend. In bibliotheek
De Aarlezer in Ter Aar zijn muziektekeningen en -etsen van In
geborg Oderwald te bewonderen.
Polis,
ïdrijv(
i pr<
log
enke
sacter
iderni
i vera
koste
laam
erddu
lemer
aergeij
Cartoonfestival over openbaar vervoer
eindhoven In het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven
vindt van 3 juli tot en met 14 augustus het Nederlands Cartoon
festival plaats. Het thema is dit jaar het openbaar vervoer. Het
festival wordt voor de negende keer gehouden. Uit de 2.500 in
zendingen uit 55 landen worden de beste honderd spotprenten
geselecteerd voor de expositie. Daarnaast zijn er nog cartoons te
zien van Bert Witte, Peter Vos, Ton Smits en de Brit Roland Fid-
dy. Prominent aanwezig is ook politiek tekenaar Opland, die
met een aantal prenten onder het motto 'Daaaag Ruud' afscheid
neemt van het premierschap van Lubbers.
Cecile Dreesmann overleden
soest Naaldkunstenares Cecile Dreesman is overleden, ze was
al enige tijd ziek. Gistermiddag is zij in stilte gecremeerd. Afgelo
pen zaterdag werd in het borduurmuseum in Soest, waar Drees
mann boven woonde, nog haar laatste expositie geopend.
Peter Gabriel op Womad-festival.
archieffoto cpd
Peter Gabriel speelt woensdag 6
juli op het World of Music Arts
Dance (Womad) in het Con
gresgebouw in Den Flaag. Het is
voor het eerst dat dit wereldmu
ziekfestival in Nederland plaats
heeft. Andere musici zijn het
eveneens Britse Galliano, Stella
Chisweshe (Zimbabwe), Rem-
my Ongala Orchestra Super
Matimil (Tanzania), Jil Jilala
(Marokko), Sierra Maestra (Cu
ba), het Brits/Amerikaanse Joy
Askew Carol Steel en K. Srid-
har, Adel Salameh, Stephen
Wheeler (India/Palestina/UK).
Womad bestaat sinds 1982.
'Love of will' niet meest moderne plocit van het jaar
De organisatie wil wereldmu
ziek in de wijdste zin van het
woord verspreiden. Gabriel
stond ooit aan de wieg van het
festival en is sindsdien pleitbe
zorger van deze mengeling van
muziekstijlen uit alle mogelijke
culturen. Hij speelt tijdens Wo
mad niet een paar nummers
maar geeft een volledig concert
in het kader van zijn Europese
toernee. Zijn landgenoten Galli
ano brengen een mix van Ca-
ribisch-Ierse muziek.
De kaartverkoop voor het
Womad-festival begint vrijdag
29 april bij de bekende 1
koopadressen.
Het was het wachten
waard. Met 'Love of will'
levert de Australiër David
McComb een popplaat op
niveau af. Dit solo-debuut
ligt in de lijn van het werk
van The Triffids, de band
die in de jaren tachtig niet
de verdiende doorbraak
naar het grote publiek kon
bewerkstelligen. Of het met
'Love of will' wel lukt? Da
vid McComb maakt zich
geen illusies. ,,'Love of will'
is niet de meest moderne
plaat van het jaar. Ik leg
andere criteria aan. De be
langrijkste is of iemand het
album nog eens op zal zet
ten over een jaar of vijf,
tien. 'Love of will' zal dan
niet ouderwets klinken."
AMSTERDAM René Megens
Recentelijk is McComb (31) een
tijd in de weer geweest met al
lerlei elektronica. Hij blijkt al ja
ren een fan van de Britse ge
luidsmagiër Brian Eno en de
Duitse synthesizerband Kraft-
werk. ,,De reden waarom ik in
de jaren zeventig een gitaar
kocht en geen synthesizer, was
dat een gitaar goedkoper was.
Na het opheffen van The Trif
fids heb ik geëxperimenteerd
met puur elektronische muziek
en computers. Ik had de songs
van 'Love of will' met elektroni
ca willen opnemen, maar uit
eindelijk heb ik besloten het
toch maar met echte muzikan
ten te doen. Was toch natuurlij
ker."
McComb was bang dat de
computergestuurde geluiden al
snel gedateerd zouden klinken.
,,Dat is een echt probleem met
elektronica. Wat de ene week
enorm hip is, is drie weken later
al weer passé. Nu bevat 'Love of
will' pop of rockmuziek, die is
beïnvloed door country, blues
en soul. In mijn jeugd was ik
een fan van The Beatles en Vel
vet Underground. Daarna
kwam ik bij Hank Williams te
recht. Aretha Franklin bracht
mij bij Billie Holiday en ik
kwam via Curtis Mayfield en
Jerry Butler uit bij Funkadelic.
Ik houd van allerlei soorten mu
ziek."
'Love of will' trekt de lijn door
van The Triffids, waarvan Mc
Comb de belangrijkste song
schrijver was. „Ik haat muziek
die geforceerd en onnatuurlijk
klinkt. Ik wilde de juiste muzi
kale omlijsting voor mijn tek
sten en zo kreeg ik een geluid
David McComb:,, Ik houd van allerlei soorten muziek.
dat veel lijkt op dat van The
Triffids."
Die band werd opgedoekt in
'91.
'Born Sandy devotional' uit
'86 is McCombs favoriete Trif-
fids-album. „De mix is ver
schrikkelijk. De plaat klinkt be
hoorlijk modderig. Maar het
was een vrij ongewone plaat
voor die tijd. Geen enkele ande
re Australische band schreef
over Australische landschappen
of gebruikte achtergrondmateri
aal in de vorm van het klimaat
of de geografie. Mensen als Ed
Kuepper en Nick Cave, ze had
den niets Australisch. Wij wel."
Marsmannetje
Wat de teksten betreft houdt
McComb van dubbelzinnig
heid. Een liefdesliedje hoeft wat
hem betreft niet voor een speci
fiek type persoon bedoeld te
zijn. Maar hij moet wel feeling
met het onderwerp hebben. „Ik
schrijf nooit songs op comman
do. Iemand vroeg me ooit om
een song te schrijven over de
aboriginals in Australië. Ik
dacht: het is stom om te doen.
Ik ben een blanke jongen, die te
weinig van de aboriginals af
weet."
'Love of will' is opgedragen
Eerste cao zelfstandige rijksmusea
DEN HAAG GPD
Na langdurige onderhandelingen is gisteren op het ministerie van
wvc een nieuwe cao voor de 1500 personeelsleden van rijksmusea
en rijksmuseale diensten ondertekend. Daarmee is de weg vrijge
maakt voor verzelfstandiging van de instellingen in twee groepen
per 1 juli en 1 januari aanstaande. De definitieve verzelfstandiging
werd een aantal keren uitgesteld omdat er geen overeenstemming
over een nieuwe arbeidsovereenkomst kon worden bereikt.
In het CAO-akkoord is vastgelegd dat de netto-salarissen gelijk
blijven en dat ook de hoogte van de pensioenen is gewaarborgd.
RECENSIE WIJNAND ZEILSTRA
'Mevrouw Warrens Beroep' van Bernard
Shaw door Het Nationale Toneel Regie
Colin McColl. Spel: Anne-Wil Blankers. Ti
neke Schrier, Bert Andre, Jules Royaards,
Moeder is bordeelhoudster,
rsdaf dochter is een hooggekwalifi-
1 ceerde wiskundige - geen won
der dat het.in hun relatie tot een
ingrijpende botsing komt. Twee
vrouwen met twee heel ver
schillende levens die deson
danks veel gemeen hebben.
Bernard Shaw beschrijft in zijn
nu bijna honderd jaar oude stuk
twee vrouwen, die sterk afwij
ken van het traditionele beeld
van de opofferingsgezinde
vrouw die zichzelf ten gunste
van man en kinderen wegcijfert.
Dat beeld gold zeker toentertijd
in de 'Victorian Age', maar is
ook vandaag de dag niet onbe
kend.
Wat het stuk voor de toe
schouwer van anno nu vooral
interessant kan maken, is de
vraag, wie kan wie iets verwij
ten? De dochter accepteert aan
vankelijk het verweer van haar
moeder. Die koos immers voor
dit beroep, omdat het de enige
mogelijkheid was om boven
haar kansloze bestaan uit te stij
gen. Maar wat ze deed, doet
moeder nog, en dat neemt de
dochter haar wèl kwalijk, want
moeder maakt daarmee naar
haar mening deel uit van een
huichelachtig maatschappelijk
bestel. Moeder op haar beurt
eist respect, aangezien zij met
haar geld de carrière van haar
dochter mogelijk heeft gemaakt.
Anne-Wil Blankers speelt de
moederrol. Met haar professio
nele gevoel voor nuancering
geeft ze aan, dat mevrouw War
ren 'sjiek' en zeker niet 'chic' is.
Dat laatste was voor mevrouw
Warren nu eenmaal niet wegge
legd, daarom neemt ze met
schijn genoegen. Dit personage
krijgt van Anne-Wil Blankers
geen verbittering mee, maar wel
een zakelijke hardvochtigheid
die de omstandigheden deze
mevrouw Warren hebben opge
drongen.
Verrassend is Tineke Schrier
in de rol van de dochter. De ho
ge intelligentie en wereldvreem
de onschuld van dit personage
weet zij geraffineerd te combi
neren. Helaas schildert de regie
haar tenslotte af als een eigen
tijdse carrièrevrouw die haar le
ven vanachter de computer met
beurskoersen en pure zakelijk
heid wenst te vullen. Dat.soort
actualiseringen kunnen wel
eens verhelderend werken. In
het geval van dit min of meer
tijdgebonden stuk komt deze
obligate regiekeuze daarente
gen als zwaktebod over. Even
min is de vormgeving overtui
gend. Tuin en woonkamer zijn
gesitueerd in een soort doolhof.
Aldus moet de enscenering ken
nelijk iets aparts krijgen. Het is
een loos gebaar dat niet duide
lijk iets aan het stuk toevoegt.
Na deelname aan Rotterdams festival
PEKING GPD
Deelname aan hét Internationaal Filmfestival
van Rotterdam eind januari is zes Chinese film
regisseurs fataal geworden. Zij zijn door de au
toriteiten in Peking op de zwarte lijst geplaatst.
Het is hun voortaan verboden films te produce
ren in China.
Het verbod dat officieel al op 12 maart is
ingegaan is een direct gevolg van het 'illegaal
deelnemen' aan het festival in Rotterdam, aldus
Yan Xiaoming van het ministerie. Het Filmbu
reau in Peking heeft voor de vertoning in de
Maasstad officieel geprotesteerd, maar de festi
valleiding heeft dat protest toen na overleg
met de aanwezige regisseurs naast zich
neergelegd.
De films waar het om gaat zijn: 'Beijing Bas
tards' van Zhang Yuan; 'The Blue Kite' van Tian
Zhuangzhuang; 1966, 'My Time in the Red Gu
ards' van Wu Wenguang; 'The Days' van Wang
Xiaoshuai; Self Portrait' van He Yi en 'Discus
sions Caused by a Film's Filming Being Stop
ped' van Ning Ying. Het bezwaar van de autori
teiten is dat de produkties direct zijn ingezon
den en niet via de censor zijn gegaan. Daarom
zijn ze volgens het ministerie 'illegaal' in Rot
terdam vertoond.
Gevolg voor de zes filmmakers is dat ze geen
enkele medewerking meer krijgen van de zes
tien officiële studio's. Ze kunnen daar bijvoor
beeld geen camera's en geluidsapparatuur
meer huren. ..Alle eenheden die ontdekken dat
bovengenoemde filmregisseurs deelnemen in
de produktie van een film, een tv-programma
of video-opname, moeten hen ontslaan, anders
zal de goedkeuring voor het maken van de film
worden ingetrokken", aldus de officiële verkla
ring.
Het produktieverbod is een onderdeel van
een nieuwe poging van de Chinese autoriteiten
om de onafhankelijke filmmakers tot zwijgen te
brengen en de gehele filmindustrie weer onder
controle van de staat te krijgen. Economische
hervormingen hebben in de afgelopen jaren de
allesbeheersende positie van de overheid in de
filmsector ondermijnd. Jonge regisseurs wisten
buitenlands kapitaal aan te trekken vooral
uit Taiwan en Hongkong en zo buiten de of
ficiële kanalen om hun films te maken. Met die
produkties gooiden zij vaak hoge ogen op inter
nationale festivals. Dit tot ergernis van de auto
riteiten in Peking.
Kenners van het alternatieve filmcircuit stel
len dat de filmers ondanks het verbod zullen
blijven werken. „In het verleden is hun het wer
ken al eerder moeilijk gemaakt en toch hebben
ze films geproduceerd. In China is er altijd een
zijpad te vinden als de hoofdweg naar het doel
onbegaanbaar wordt", aldus een van hen. Mo
gelijkheden zijn onder meer: een film in Shang
hai uitbrengen waar de censor een goeddeels
van Peking onafhankelijk beleid voert; muziek
clips maken voor MTV of theaterprodukties op
de planken brengen.
Een aantal van de gestrafte regisseurs is op
het ogenblik op reis langs de diverse filmfesti
vals in de wereld. Van drie van hen zullen in de
komende twee weken (2 tot en met 15 mei) in
het Filmmuseum in Brussel vier films worden
vertoond: 'Mama' en 'Beijing Bastards' van
Zhang Yuan; 'For Fun' van Ning Yïng en 'Red
Beads' van He Yi.
Veel aandacht
voor individuele
kunstenaars
AMSTERDAM
foto gpd
die niet in het al
bum en McComb geloofden.
McComb: „Het is een venijnig
commentaar op al die lui in de
business die me van alles be
loofden. 250.000 dollar bijvoor
beeld. En ik maar wachten. Te
vergeefs. Het album is een
prachtige revanche op hen, ja
zeker."
Morgenavond speelt Mc
Comb in de Melkweg in Am
sterdam. „Dan komt mijn
agressieve kant naar buiten. Het
album is een stuk rustiger, om
dat ik thuis het liefst luister naar
platen die subtiel zijn en een
bepaalde tederheid hebben.
Neem bijvoorbeeld een plaat
van Van Morrison of eentje van
Curtis Mayfield. Op het podium
gaat het er wilder aan toe. Mijn
geheime wapen is Warren Lee
Ellis, Hij is net een marsmanne
tje. Compleet maf. Ik heb nog
nooit met zo'n vent gewerkt. Hij
speelt viool, maar klinkt als Jimi
Hendrix."
Het solo-album van de ex-
leider van The Triffids heet
'Love of will' en kwam uit op
Mushroom/BMG. Morgen
avond staat David McComb
(met band) samen met
Hunters Collectors in De
Melkweg, Amsterdam.
Expositie best
verzorgde boeken
AMSTERDAM ANP
Een jury onder leiding van gra
fisch ontwerper Ootje Oxenaar
heeft 45 boeken uitgeroepen tot
de best verzorgde boeken van
1993. De selectie is van 22 sep
tember tot en met 6 november
in het Stedelijk Museum in Am
sterdam te zien. Bij de opening
van de tentoonstelling ver
schijnt een catalogus waarin het
juryrapport is opgenomen.
Na Amsterdam reist de ten
toonstelling naar Frankfurt,
waar hij van 5 tot en met 10 ok
tober tijdens de Buchmesse te
zien is. In het voorjaar van 1995
worden de Nederlandse boeken
ook getoond op de expositie
Schönste Bücher aus aller Welt
in Leipzig.
De Kunstenbond FNV g
de komende jaren i
at zich
inzet-
de individuele kunste
naar. Dat is deze week besloten
tijdens het driejaarlijkse congres
van de bond in Amsterdam,
waar de beleidsnotitie 1994-
1997 werd aangenomen.
De Kunstenbond slaat de
nieuw weg in omdat ruim twee
derde van de 6200 leden zelf
standig werkt, een Lijdelijk
dienstverband heeft of afhanke
lijk is van een uitkering. Bij het
congres in 1991 had nog zo'n
zestig procent van de leden een
cao-gebonden inkomen.
Omdat het overgrote deel van
de leden buiten een cao-rege
ling valt, krijgt de Kunstenbond
steeds meer vragen van indivi
duele kunstenaars. Daarbij
blijkt dat ze vrij weinig weten
over de zakelijke kant van het
beroep. De service zal vooral
daarop zijn gericht.
Meer klassiek
toneel op podia
De Vereniging van Schouw
burg- en Concertgebouwdi
recties (VSCD) wil meer
klassiek toneel voor een
breed publiek in de theaters
brengen. De schouwburgdi
recteuren hebben daarvoor
een plan voor een 'kroonse-
lectie' ontwikkeld. Als het
voorstel wordt aangeno
men selecteert een VSCD-
programmacommissie jaar
lijks drie stukken die een
toernee van 60 tot 80 voor
stellingen gaan maken. De
gezelschappen zouden een
uitkoopsom van tiendui
zend gulden per voorstel
ling krijgen.
Aanleiding voor het plan
is het grote succes van pro
dukties als 'Kleine Zielen'
van het Nationale Toneel
en 'Richard III' van Toneel
groep Amsterdam. Vooral
'Kleine Zielen' was een
enorme publiekstrekker
met al lang van te tevoren
uitverkochte zalen.
Kostuums uit films Fellini
te zien in Stedelijk Museum
AMSTERDAM ANP
Meer dan tachtig kostuums uit
de films van Federico Fellini
Zijn vanaf 2 juli tot en met half
september te zien in het Stede
lijk Museum in Amsterdam. Ge
lijktijdig met de tentoonstelling
heeft het Nederlands Filmmu
seum in Amsterdam een retro
spectief van de filmmaker op
het programma staan. Het is de
bedoeling dat in zowel het
Filmmuseum als het Haags
Filmhuis het complete filmoeu-
vre wordt vertoond.
Romeinse kleding- en mode
ateliers hebben de filmkleren in
bruikleen gegeven. Onder de
kostuums bevindt zich de zwar
te jurk met decolleté die Anita
Ekberg droeg in La Dolce Vita
uit 1960. De film werd onlangs
nog op televisie vertoond. Kos
tuums zijn er verder uit Ginger
Fred (1985), Amarcord (1973),
Roma (1972) en Giulietta degli
Spiriti (1965). Fellini heeft vanaf
het begin van zijn carrière nauw
samengewerkt met beroemde
ontwerpers uit de internationle
modewereld, zoals Piero Ghe-
rardi, Piero Tosi, Danilo Donati,
Gabriella Pescucci en Maurizio
Millenotti. Voor zijn ontwerpen
in La Dolce Vita en Otte e mez
zo kreeg Gherardi twee keer een
Oscar. Donati ontving een Aca
demy Award voor zijn kostuums
in Casanova.
Speciaal voor de tentoonstel
ling is aan een aantal interna
tionaal bekende modeontwer
pers gevraagd een ontwerp te
maken in de geest van de vorig
jaar overleden filmmaker. Die
creaties van onder meer Giorgio
Armani, Karl I-agerfeld. Paco
Rabanne en Yves Saint I jurent
zijn ook op de tentoonstelling te
zien. Ook zijn op video een aan
tal aan elkaar gemonteerde scè
nes uit Fellini's films te zien.
BEELDENDE KUNST
van de Franse
ne Aballéa. schilderij
kunstenaars; te zien
paviljoene
fotografe en schrijfster Marti-
19de eeuwse en hedendaagse
3 mei, dagelijks in de tuinen en
Anne-Wil Blankers en Christo van Klaveren in 'Mevrouw Warrens be
roep': mevrouw Warren is 'sjiek', maar niet 'chic'. foto pan sok
Beeldentuinen, je struikelt er de laatste ja
ren soms over. Particulieren nodigen kun
stenaars uit om speciaal voor hun 'ambian
ce' beelden te ontwerpen, die genodigden
dan mogen bekijken (en liefst ook kopen).
Grote parken als Sonsbeek in Arnhem en
kasteel Groeneveld in Baarn hebben om de
haverklap een beeldententoonstelling op
hun landgoederen en in deze rij sluit ook
onze nationale bloembollententoonstelling
Keukenhof aan.
Figuratieve beelden, zo'n zestig in getal,
staan op de gemillimeterde grasvelden tus
sen onze nationale trots die tulp heet.
Want: de tulp 'bestaat' 400 jaar en dat moet
worden gevierd met kunst. De tulp in de
kunst in de paviljoens, de kunst bij de tulp
daarbuiten. Een niet onaangename verras
sing overigens.
Het is voornamelijk figuratief wat de klok
slaat. 'The longstemmed Tulip' van Marian
ne Hol laat niets te raden over. Een groepje
polyester tulpen in het gelid, zoals die in de
perken in natura te zien zijn. Van Ton van
Baar vallen zijn in staal uitgebeelde gedach-
tenkrabbels op: Het Gesprek. Vriendinnen.
Gestyleerde figuren die niets aan duidelijk
heid te wensen overlaten en voornamelijk
grappig zijn. Bert Kiewit ging op de oer-
Hollandse toer: een boenende boerin, een
lezend meisje en een groepje pratende boe
ren zoals we die kennen van de veemarkt.
Dat zullen de meeste bezoekers van Keu
kenhof wel heel mooie beelden vinden. Ro
buuste werken van Jits Bakker die Europa'
op een woeste stier zet, worden afgewisseld
met de frêle sprookjes van Linda Verkaaik.
Deze kunstenares verwerkt brons, messing,
email en mozaïek tot geheimzinnige monu
menten als 'vergane cathedraal' en 'bank en
boot', 'koning en vogel'. Wat mij betreft ko
men deze beelden het best tot uitdrukking
tussen de bloembollenrijkdom van de Keu
kenhof.
In het kader van een uitnodiging aan
Franse kunstenaars om hun werk in Neder
land te exposeren, werd Martinc Aballéa
uitgenodigd een labyrinth voor de Lissese
bollentuin te maken. In die opdracht is zij
niet geslaagd. Het labyrinth heeft niets van
een doolhof, want de u-vormige perkjes
met tulpen zijn bepaald niet om in te ver
dwalen en de buxushaagjes eromheen zijn
ook al niet spannend. Het 'kunstwerk' lijkt
meer ontworpen door een hovenier met
wejnig fantasie. Wellicht heeft de symmetri
sche tuinkunst van Versailles deze kunste
nares geïnspireerd, alleen had zij moeten
bedenken dat zoiets in het groot wel werkt,
maar in de beperking van een dergelijk
hoekje van nog gen vijf bij vijf meter abso
luut niet.
In de paviljoens zijn de tulp en het Hol
landse landschap onderwerpen van schil
derijen door 19de-eeuwse meesters en he
dendaagse kunstenaars. Van die eerste ca
tegorie is veel werk ook zéér figuratief. Het
zal het grote publiek ongetwijfeld aanspre
ken, maar op zeker moment wordt het iets
te veel van net goede. De bloembollenvel-
den met een boerderijtje, de bloembollen
velden met een kerkje, de bloembollenvcl-
den sec: het is allemaal heel idyllisch, op
het zoetige af. Ze passen mooi in net kitsch -
kader van de poffertjes-kraam, het draai-or-
gel en de molen, waarvan hele hordes toe
risten elk jaar weer met volle teugen genie