De revanche van David McComb Womad feest in Den Haag Cultuur& Kunst Harde moeder-dochter confrontatie bij Shaw Chinese filmers op zwarte lijst Kunst, kitsch en bollenrijkdom in Keukenhof VOENSDAG 27 APRIL 1994 hell leiden Van de in Leiden woonachtige kunstenares Anneke Boot is van 3 t/m 15 mei een expositie te zien in kasteel Groeneveld in Groi Baarn. Het gaat vooral om landschappen en strandgezichten die Boot schilderde langs de Franse westkust, de wijnstreken in noord- en midden-Frankrijk en in het Italiaanse Toscane. Por tretten schildert zij ook en hiervan hangt een aantal in het koets huisvan het kasteel. De tentoonstelling is geopend: di t/m vr 10- 17 uur, za en zo 12-17 uur. Anneke Boot is zelf aanwezig op de vrijdag-en zaterdagmiddagen. imschr de oli twee miljoi oen gi ■kendg ouwel ansae :h voo hting. net is' I Leidse exposeert in Baarns kasteel Exposities Alphense kunstenaars woerden Schilderijen van G houwwerken en portretten v Rein van den Berg zijn t van Hamersveld, boetseer/beeld- n Carolien Horich en aquarellen 14 juni geëxposeerd i Woerdense Hofpoortziekenhuis. De drie kunstenaars zijn af komstig uit Alphen aan den Rijn. De expositie is geopend: ma t/m vrij 8-17 uur. Overige tentoonstellingen in regio regio» Puck Leeuwenburgh, Koos Leeuwenburgh en Theo de 1 laan exposeren t/m 15 mei in cultureel centrum Warenar in Wassenaar. Op deze tentoonstelling zijn kleurrijke schilderijen, tekeningen en keramiek te zien. Openingstijden: ma t/m vr 10- Goudl 16 uur. Van de Sassenheimse Fina de Regt hangen tot eind juli 40 schilderijen in het Sassenheimse bowling- en partycentre De Oude Tol. De tentoonstelling wordt 30 april ter gelegenheid van het koperen jubileum van het centrum geopend. In bibliotheek De Aarlezer in Ter Aar zijn muziektekeningen en -etsen van In geborg Oderwald te bewonderen. Polis, ïdrijv( i pr< log enke sacter iderni i vera koste laam erddu lemer aergeij Cartoonfestival over openbaar vervoer eindhoven In het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven vindt van 3 juli tot en met 14 augustus het Nederlands Cartoon festival plaats. Het thema is dit jaar het openbaar vervoer. Het festival wordt voor de negende keer gehouden. Uit de 2.500 in zendingen uit 55 landen worden de beste honderd spotprenten geselecteerd voor de expositie. Daarnaast zijn er nog cartoons te zien van Bert Witte, Peter Vos, Ton Smits en de Brit Roland Fid- dy. Prominent aanwezig is ook politiek tekenaar Opland, die met een aantal prenten onder het motto 'Daaaag Ruud' afscheid neemt van het premierschap van Lubbers. Cecile Dreesmann overleden soest Naaldkunstenares Cecile Dreesman is overleden, ze was al enige tijd ziek. Gistermiddag is zij in stilte gecremeerd. Afgelo pen zaterdag werd in het borduurmuseum in Soest, waar Drees mann boven woonde, nog haar laatste expositie geopend. Peter Gabriel op Womad-festival. archieffoto cpd Peter Gabriel speelt woensdag 6 juli op het World of Music Arts Dance (Womad) in het Con gresgebouw in Den Flaag. Het is voor het eerst dat dit wereldmu ziekfestival in Nederland plaats heeft. Andere musici zijn het eveneens Britse Galliano, Stella Chisweshe (Zimbabwe), Rem- my Ongala Orchestra Super Matimil (Tanzania), Jil Jilala (Marokko), Sierra Maestra (Cu ba), het Brits/Amerikaanse Joy Askew Carol Steel en K. Srid- har, Adel Salameh, Stephen Wheeler (India/Palestina/UK). Womad bestaat sinds 1982. 'Love of will' niet meest moderne plocit van het jaar De organisatie wil wereldmu ziek in de wijdste zin van het woord verspreiden. Gabriel stond ooit aan de wieg van het festival en is sindsdien pleitbe zorger van deze mengeling van muziekstijlen uit alle mogelijke culturen. Hij speelt tijdens Wo mad niet een paar nummers maar geeft een volledig concert in het kader van zijn Europese toernee. Zijn landgenoten Galli ano brengen een mix van Ca- ribisch-Ierse muziek. De kaartverkoop voor het Womad-festival begint vrijdag 29 april bij de bekende 1 koopadressen. Het was het wachten waard. Met 'Love of will' levert de Australiër David McComb een popplaat op niveau af. Dit solo-debuut ligt in de lijn van het werk van The Triffids, de band die in de jaren tachtig niet de verdiende doorbraak naar het grote publiek kon bewerkstelligen. Of het met 'Love of will' wel lukt? Da vid McComb maakt zich geen illusies. ,,'Love of will' is niet de meest moderne plaat van het jaar. Ik leg andere criteria aan. De be langrijkste is of iemand het album nog eens op zal zet ten over een jaar of vijf, tien. 'Love of will' zal dan niet ouderwets klinken." AMSTERDAM René Megens Recentelijk is McComb (31) een tijd in de weer geweest met al lerlei elektronica. Hij blijkt al ja ren een fan van de Britse ge luidsmagiër Brian Eno en de Duitse synthesizerband Kraft- werk. ,,De reden waarom ik in de jaren zeventig een gitaar kocht en geen synthesizer, was dat een gitaar goedkoper was. Na het opheffen van The Trif fids heb ik geëxperimenteerd met puur elektronische muziek en computers. Ik had de songs van 'Love of will' met elektroni ca willen opnemen, maar uit eindelijk heb ik besloten het toch maar met echte muzikan ten te doen. Was toch natuurlij ker." McComb was bang dat de computergestuurde geluiden al snel gedateerd zouden klinken. ,,Dat is een echt probleem met elektronica. Wat de ene week enorm hip is, is drie weken later al weer passé. Nu bevat 'Love of will' pop of rockmuziek, die is beïnvloed door country, blues en soul. In mijn jeugd was ik een fan van The Beatles en Vel vet Underground. Daarna kwam ik bij Hank Williams te recht. Aretha Franklin bracht mij bij Billie Holiday en ik kwam via Curtis Mayfield en Jerry Butler uit bij Funkadelic. Ik houd van allerlei soorten mu ziek." 'Love of will' trekt de lijn door van The Triffids, waarvan Mc Comb de belangrijkste song schrijver was. „Ik haat muziek die geforceerd en onnatuurlijk klinkt. Ik wilde de juiste muzi kale omlijsting voor mijn tek sten en zo kreeg ik een geluid David McComb:,, Ik houd van allerlei soorten muziek. dat veel lijkt op dat van The Triffids." Die band werd opgedoekt in '91. 'Born Sandy devotional' uit '86 is McCombs favoriete Trif- fids-album. „De mix is ver schrikkelijk. De plaat klinkt be hoorlijk modderig. Maar het was een vrij ongewone plaat voor die tijd. Geen enkele ande re Australische band schreef over Australische landschappen of gebruikte achtergrondmateri aal in de vorm van het klimaat of de geografie. Mensen als Ed Kuepper en Nick Cave, ze had den niets Australisch. Wij wel." Marsmannetje Wat de teksten betreft houdt McComb van dubbelzinnig heid. Een liefdesliedje hoeft wat hem betreft niet voor een speci fiek type persoon bedoeld te zijn. Maar hij moet wel feeling met het onderwerp hebben. „Ik schrijf nooit songs op comman do. Iemand vroeg me ooit om een song te schrijven over de aboriginals in Australië. Ik dacht: het is stom om te doen. Ik ben een blanke jongen, die te weinig van de aboriginals af weet." 'Love of will' is opgedragen Eerste cao zelfstandige rijksmusea DEN HAAG GPD Na langdurige onderhandelingen is gisteren op het ministerie van wvc een nieuwe cao voor de 1500 personeelsleden van rijksmusea en rijksmuseale diensten ondertekend. Daarmee is de weg vrijge maakt voor verzelfstandiging van de instellingen in twee groepen per 1 juli en 1 januari aanstaande. De definitieve verzelfstandiging werd een aantal keren uitgesteld omdat er geen overeenstemming over een nieuwe arbeidsovereenkomst kon worden bereikt. In het CAO-akkoord is vastgelegd dat de netto-salarissen gelijk blijven en dat ook de hoogte van de pensioenen is gewaarborgd. RECENSIE WIJNAND ZEILSTRA 'Mevrouw Warrens Beroep' van Bernard Shaw door Het Nationale Toneel Regie Colin McColl. Spel: Anne-Wil Blankers. Ti neke Schrier, Bert Andre, Jules Royaards, Moeder is bordeelhoudster, rsdaf dochter is een hooggekwalifi- 1 ceerde wiskundige - geen won der dat het.in hun relatie tot een ingrijpende botsing komt. Twee vrouwen met twee heel ver schillende levens die deson danks veel gemeen hebben. Bernard Shaw beschrijft in zijn nu bijna honderd jaar oude stuk twee vrouwen, die sterk afwij ken van het traditionele beeld van de opofferingsgezinde vrouw die zichzelf ten gunste van man en kinderen wegcijfert. Dat beeld gold zeker toentertijd in de 'Victorian Age', maar is ook vandaag de dag niet onbe kend. Wat het stuk voor de toe schouwer van anno nu vooral interessant kan maken, is de vraag, wie kan wie iets verwij ten? De dochter accepteert aan vankelijk het verweer van haar moeder. Die koos immers voor dit beroep, omdat het de enige mogelijkheid was om boven haar kansloze bestaan uit te stij gen. Maar wat ze deed, doet moeder nog, en dat neemt de dochter haar wèl kwalijk, want moeder maakt daarmee naar haar mening deel uit van een huichelachtig maatschappelijk bestel. Moeder op haar beurt eist respect, aangezien zij met haar geld de carrière van haar dochter mogelijk heeft gemaakt. Anne-Wil Blankers speelt de moederrol. Met haar professio nele gevoel voor nuancering geeft ze aan, dat mevrouw War ren 'sjiek' en zeker niet 'chic' is. Dat laatste was voor mevrouw Warren nu eenmaal niet wegge legd, daarom neemt ze met schijn genoegen. Dit personage krijgt van Anne-Wil Blankers geen verbittering mee, maar wel een zakelijke hardvochtigheid die de omstandigheden deze mevrouw Warren hebben opge drongen. Verrassend is Tineke Schrier in de rol van de dochter. De ho ge intelligentie en wereldvreem de onschuld van dit personage weet zij geraffineerd te combi neren. Helaas schildert de regie haar tenslotte af als een eigen tijdse carrièrevrouw die haar le ven vanachter de computer met beurskoersen en pure zakelijk heid wenst te vullen. Dat.soort actualiseringen kunnen wel eens verhelderend werken. In het geval van dit min of meer tijdgebonden stuk komt deze obligate regiekeuze daarente gen als zwaktebod over. Even min is de vormgeving overtui gend. Tuin en woonkamer zijn gesitueerd in een soort doolhof. Aldus moet de enscenering ken nelijk iets aparts krijgen. Het is een loos gebaar dat niet duide lijk iets aan het stuk toevoegt. Na deelname aan Rotterdams festival PEKING GPD Deelname aan hét Internationaal Filmfestival van Rotterdam eind januari is zes Chinese film regisseurs fataal geworden. Zij zijn door de au toriteiten in Peking op de zwarte lijst geplaatst. Het is hun voortaan verboden films te produce ren in China. Het verbod dat officieel al op 12 maart is ingegaan is een direct gevolg van het 'illegaal deelnemen' aan het festival in Rotterdam, aldus Yan Xiaoming van het ministerie. Het Filmbu reau in Peking heeft voor de vertoning in de Maasstad officieel geprotesteerd, maar de festi valleiding heeft dat protest toen na overleg met de aanwezige regisseurs naast zich neergelegd. De films waar het om gaat zijn: 'Beijing Bas tards' van Zhang Yuan; 'The Blue Kite' van Tian Zhuangzhuang; 1966, 'My Time in the Red Gu ards' van Wu Wenguang; 'The Days' van Wang Xiaoshuai; Self Portrait' van He Yi en 'Discus sions Caused by a Film's Filming Being Stop ped' van Ning Ying. Het bezwaar van de autori teiten is dat de produkties direct zijn ingezon den en niet via de censor zijn gegaan. Daarom zijn ze volgens het ministerie 'illegaal' in Rot terdam vertoond. Gevolg voor de zes filmmakers is dat ze geen enkele medewerking meer krijgen van de zes tien officiële studio's. Ze kunnen daar bijvoor beeld geen camera's en geluidsapparatuur meer huren. ..Alle eenheden die ontdekken dat bovengenoemde filmregisseurs deelnemen in de produktie van een film, een tv-programma of video-opname, moeten hen ontslaan, anders zal de goedkeuring voor het maken van de film worden ingetrokken", aldus de officiële verkla ring. Het produktieverbod is een onderdeel van een nieuwe poging van de Chinese autoriteiten om de onafhankelijke filmmakers tot zwijgen te brengen en de gehele filmindustrie weer onder controle van de staat te krijgen. Economische hervormingen hebben in de afgelopen jaren de allesbeheersende positie van de overheid in de filmsector ondermijnd. Jonge regisseurs wisten buitenlands kapitaal aan te trekken vooral uit Taiwan en Hongkong en zo buiten de of ficiële kanalen om hun films te maken. Met die produkties gooiden zij vaak hoge ogen op inter nationale festivals. Dit tot ergernis van de auto riteiten in Peking. Kenners van het alternatieve filmcircuit stel len dat de filmers ondanks het verbod zullen blijven werken. „In het verleden is hun het wer ken al eerder moeilijk gemaakt en toch hebben ze films geproduceerd. In China is er altijd een zijpad te vinden als de hoofdweg naar het doel onbegaanbaar wordt", aldus een van hen. Mo gelijkheden zijn onder meer: een film in Shang hai uitbrengen waar de censor een goeddeels van Peking onafhankelijk beleid voert; muziek clips maken voor MTV of theaterprodukties op de planken brengen. Een aantal van de gestrafte regisseurs is op het ogenblik op reis langs de diverse filmfesti vals in de wereld. Van drie van hen zullen in de komende twee weken (2 tot en met 15 mei) in het Filmmuseum in Brussel vier films worden vertoond: 'Mama' en 'Beijing Bastards' van Zhang Yuan; 'For Fun' van Ning Yïng en 'Red Beads' van He Yi. Veel aandacht voor individuele kunstenaars AMSTERDAM foto gpd die niet in het al bum en McComb geloofden. McComb: „Het is een venijnig commentaar op al die lui in de business die me van alles be loofden. 250.000 dollar bijvoor beeld. En ik maar wachten. Te vergeefs. Het album is een prachtige revanche op hen, ja zeker." Morgenavond speelt Mc Comb in de Melkweg in Am sterdam. „Dan komt mijn agressieve kant naar buiten. Het album is een stuk rustiger, om dat ik thuis het liefst luister naar platen die subtiel zijn en een bepaalde tederheid hebben. Neem bijvoorbeeld een plaat van Van Morrison of eentje van Curtis Mayfield. Op het podium gaat het er wilder aan toe. Mijn geheime wapen is Warren Lee Ellis, Hij is net een marsmanne tje. Compleet maf. Ik heb nog nooit met zo'n vent gewerkt. Hij speelt viool, maar klinkt als Jimi Hendrix." Het solo-album van de ex- leider van The Triffids heet 'Love of will' en kwam uit op Mushroom/BMG. Morgen avond staat David McComb (met band) samen met Hunters Collectors in De Melkweg, Amsterdam. Expositie best verzorgde boeken AMSTERDAM ANP Een jury onder leiding van gra fisch ontwerper Ootje Oxenaar heeft 45 boeken uitgeroepen tot de best verzorgde boeken van 1993. De selectie is van 22 sep tember tot en met 6 november in het Stedelijk Museum in Am sterdam te zien. Bij de opening van de tentoonstelling ver schijnt een catalogus waarin het juryrapport is opgenomen. Na Amsterdam reist de ten toonstelling naar Frankfurt, waar hij van 5 tot en met 10 ok tober tijdens de Buchmesse te zien is. In het voorjaar van 1995 worden de Nederlandse boeken ook getoond op de expositie Schönste Bücher aus aller Welt in Leipzig. De Kunstenbond FNV g de komende jaren i at zich inzet- de individuele kunste naar. Dat is deze week besloten tijdens het driejaarlijkse congres van de bond in Amsterdam, waar de beleidsnotitie 1994- 1997 werd aangenomen. De Kunstenbond slaat de nieuw weg in omdat ruim twee derde van de 6200 leden zelf standig werkt, een Lijdelijk dienstverband heeft of afhanke lijk is van een uitkering. Bij het congres in 1991 had nog zo'n zestig procent van de leden een cao-gebonden inkomen. Omdat het overgrote deel van de leden buiten een cao-rege ling valt, krijgt de Kunstenbond steeds meer vragen van indivi duele kunstenaars. Daarbij blijkt dat ze vrij weinig weten over de zakelijke kant van het beroep. De service zal vooral daarop zijn gericht. Meer klassiek toneel op podia De Vereniging van Schouw burg- en Concertgebouwdi recties (VSCD) wil meer klassiek toneel voor een breed publiek in de theaters brengen. De schouwburgdi recteuren hebben daarvoor een plan voor een 'kroonse- lectie' ontwikkeld. Als het voorstel wordt aangeno men selecteert een VSCD- programmacommissie jaar lijks drie stukken die een toernee van 60 tot 80 voor stellingen gaan maken. De gezelschappen zouden een uitkoopsom van tiendui zend gulden per voorstel ling krijgen. Aanleiding voor het plan is het grote succes van pro dukties als 'Kleine Zielen' van het Nationale Toneel en 'Richard III' van Toneel groep Amsterdam. Vooral 'Kleine Zielen' was een enorme publiekstrekker met al lang van te tevoren uitverkochte zalen. Kostuums uit films Fellini te zien in Stedelijk Museum AMSTERDAM ANP Meer dan tachtig kostuums uit de films van Federico Fellini Zijn vanaf 2 juli tot en met half september te zien in het Stede lijk Museum in Amsterdam. Ge lijktijdig met de tentoonstelling heeft het Nederlands Filmmu seum in Amsterdam een retro spectief van de filmmaker op het programma staan. Het is de bedoeling dat in zowel het Filmmuseum als het Haags Filmhuis het complete filmoeu- vre wordt vertoond. Romeinse kleding- en mode ateliers hebben de filmkleren in bruikleen gegeven. Onder de kostuums bevindt zich de zwar te jurk met decolleté die Anita Ekberg droeg in La Dolce Vita uit 1960. De film werd onlangs nog op televisie vertoond. Kos tuums zijn er verder uit Ginger Fred (1985), Amarcord (1973), Roma (1972) en Giulietta degli Spiriti (1965). Fellini heeft vanaf het begin van zijn carrière nauw samengewerkt met beroemde ontwerpers uit de internationle modewereld, zoals Piero Ghe- rardi, Piero Tosi, Danilo Donati, Gabriella Pescucci en Maurizio Millenotti. Voor zijn ontwerpen in La Dolce Vita en Otte e mez zo kreeg Gherardi twee keer een Oscar. Donati ontving een Aca demy Award voor zijn kostuums in Casanova. Speciaal voor de tentoonstel ling is aan een aantal interna tionaal bekende modeontwer pers gevraagd een ontwerp te maken in de geest van de vorig jaar overleden filmmaker. Die creaties van onder meer Giorgio Armani, Karl I-agerfeld. Paco Rabanne en Yves Saint I jurent zijn ook op de tentoonstelling te zien. Ook zijn op video een aan tal aan elkaar gemonteerde scè nes uit Fellini's films te zien. BEELDENDE KUNST van de Franse ne Aballéa. schilderij kunstenaars; te zien paviljoene fotografe en schrijfster Marti- 19de eeuwse en hedendaagse 3 mei, dagelijks in de tuinen en Anne-Wil Blankers en Christo van Klaveren in 'Mevrouw Warrens be roep': mevrouw Warren is 'sjiek', maar niet 'chic'. foto pan sok Beeldentuinen, je struikelt er de laatste ja ren soms over. Particulieren nodigen kun stenaars uit om speciaal voor hun 'ambian ce' beelden te ontwerpen, die genodigden dan mogen bekijken (en liefst ook kopen). Grote parken als Sonsbeek in Arnhem en kasteel Groeneveld in Baarn hebben om de haverklap een beeldententoonstelling op hun landgoederen en in deze rij sluit ook onze nationale bloembollententoonstelling Keukenhof aan. Figuratieve beelden, zo'n zestig in getal, staan op de gemillimeterde grasvelden tus sen onze nationale trots die tulp heet. Want: de tulp 'bestaat' 400 jaar en dat moet worden gevierd met kunst. De tulp in de kunst in de paviljoens, de kunst bij de tulp daarbuiten. Een niet onaangename verras sing overigens. Het is voornamelijk figuratief wat de klok slaat. 'The longstemmed Tulip' van Marian ne Hol laat niets te raden over. Een groepje polyester tulpen in het gelid, zoals die in de perken in natura te zien zijn. Van Ton van Baar vallen zijn in staal uitgebeelde gedach- tenkrabbels op: Het Gesprek. Vriendinnen. Gestyleerde figuren die niets aan duidelijk heid te wensen overlaten en voornamelijk grappig zijn. Bert Kiewit ging op de oer- Hollandse toer: een boenende boerin, een lezend meisje en een groepje pratende boe ren zoals we die kennen van de veemarkt. Dat zullen de meeste bezoekers van Keu kenhof wel heel mooie beelden vinden. Ro buuste werken van Jits Bakker die Europa' op een woeste stier zet, worden afgewisseld met de frêle sprookjes van Linda Verkaaik. Deze kunstenares verwerkt brons, messing, email en mozaïek tot geheimzinnige monu menten als 'vergane cathedraal' en 'bank en boot', 'koning en vogel'. Wat mij betreft ko men deze beelden het best tot uitdrukking tussen de bloembollenrijkdom van de Keu kenhof. In het kader van een uitnodiging aan Franse kunstenaars om hun werk in Neder land te exposeren, werd Martinc Aballéa uitgenodigd een labyrinth voor de Lissese bollentuin te maken. In die opdracht is zij niet geslaagd. Het labyrinth heeft niets van een doolhof, want de u-vormige perkjes met tulpen zijn bepaald niet om in te ver dwalen en de buxushaagjes eromheen zijn ook al niet spannend. Het 'kunstwerk' lijkt meer ontworpen door een hovenier met wejnig fantasie. Wellicht heeft de symmetri sche tuinkunst van Versailles deze kunste nares geïnspireerd, alleen had zij moeten bedenken dat zoiets in het groot wel werkt, maar in de beperking van een dergelijk hoekje van nog gen vijf bij vijf meter abso luut niet. In de paviljoens zijn de tulp en het Hol landse landschap onderwerpen van schil derijen door 19de-eeuwse meesters en he dendaagse kunstenaars. Van die eerste ca tegorie is veel werk ook zéér figuratief. Het zal het grote publiek ongetwijfeld aanspre ken, maar op zeker moment wordt het iets te veel van net goede. De bloembollenvel- den met een boerderijtje, de bloembollen velden met een kerkje, de bloembollenvcl- den sec: het is allemaal heel idyllisch, op het zoetige af. Ze passen mooi in net kitsch - kader van de poffertjes-kraam, het draai-or- gel en de molen, waarvan hele hordes toe risten elk jaar weer met volle teugen genie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 9