Vaak geïmiteerd, nooit overtroffen
'Misschien ben ik
religieuzer dan jij'
WDR daagt John de Mol jr.
Deeltijdbaan voor Loeki bij Philips
Nederlandse muziek uit een bouwpakket
Rtv show
7
VRYDAG 15 APRIL 1994
KEULEN/HILVERSUM»
De Westdeutsche Rundfunk (WDR) heeft bij de
rechtbank in Keulen een klacht ingediend tegen
de Nederlandse TV-producent John de Mol jr. en
de Duitse zender RTL Plus. De WDR voelt zich
bekocht door de producent.
De WDR, die uitzendt op het eerste Duitse net,
had voor 1,7 miljoen gulden Medisch Centrum
West van John de Mol Produkties BV gekocht. La
ter kwam de omroep erachter dat De Mol voor de
commerciële concurrent RTL Plus het daar veel
op lijkende DieStadtklinikmaakte.
De dialogen zijn voor een deel letterlijk hetzelf
de. Zo kon het gebeuren dat op één dag hetzelfde
verhaal bij Duitsland 1 en RTL op het scherm
werd vertoond.
In krantenpublikaties heeft de scenarioschrij
ver Hans Galesloot toegegeven dat voor Die
Stadtklinik oud materiaal van MCW is gebruikt.
Daarmee denkt de WDR voor de rechtbank sterk
te staan. Een Duits boulevardblad was in oktober
de overeenkomsten tussen beide series al opge
vallen.
Voor Medisch Centrum West, dat in februari na
zeven jaar (honderd afleveringen) in Nederland
de deur sloot, bestaat veel buitenlandse belang-
John de Mol jr.
Brood oog in oog met Binnendijk
schien heb je God wel nodig omdat je niet
deugt".
Schilderij
Brood kende Binnendijk al een beetje, want
hij had banden opgevraagd van oude vraag
gesprekken. Het interview dat Binnendijk
had met Hetty Heyting inspireerde Herman
Brood tot het maken van een schilderij, dat
hij de naam Ik deug heeft gegeven.
Misschien weet Binnendijk de zanger niet
helemaal te doorgronden - dat wordt niet
helemaal duidelijk - vast staat dat Brood re
gelmatig zijn meest verontwaardigde ge
zicht trekt als hij Binnendijk hoort praten.
,,Jij hebt het altijd maar over God. Waarom
heb je dat woord God toch steeds nodig",
vraagt Brood zich vertwijfeld af. Brood heeft
het niet zo op God. „Het is een uit de hand
gelopen Sinterklaas", roept hij in Fifty-Fifty.
Even daarna roept Brood: „An sich ben ik
ook gelovig". Maar Binnendijk geeft de
moed niet op. Hij blijft serieus doorvragen
en de antwoorden blijven onsamenhan
gend.
Het gesprek tussen Binnendijk en Brood
heeft bij de EO-interviewer iets losgemaakt.
„Bij Herman Brood proefde ik dat het ge
sprek wat achtergelaten had. Ik heb hem
een poos later een brief geschreven waarin
ik zei dat ik in die paar uur van onze ont
moeting van hem ben gaan houden. Mis
schien is dat iets van de liefde van de Here
Juzus Christus door je heen. Dat moet ik al
le ruimte geven, met alle vraagtekens erbij",
aldus Binnendijk in het EO-omroepblad Vi
sie van deze week.
(Nederland 2, morgenavond om 23.15
uur)
Eigenlijk voelt Herman Brood er niets voor
om de televisie uit te zetten als EO'er Henk
Binnendijk zijn interview voor het program
ma Fifty-Fifty wil beginnen. „Als de TV uit
is, is het net alsof er een doodskist staat.
Daarom zet ik 'm principieel nooit uit". Er
wordt daarom voor de gulden middenweg
gekozen: televisie aan, geluid uit.
De EO begint morgen met een nieuwe se
rie afleveringen van het interviewprogram
ma Fifty-Fifty. De weken na Herman Brood
laten Koos Alberts, W.L. Brugsma, Pieter
Winsemius, Liesbeth List en Wim Bosboom
zich door Binnendijk over geloof (en soms
ook aardse zaken) ondervragen.
Onmiddellijk nadat Binnendijk de woon
kamer van zanger en schilder Brood bin
nenstapt, wordt de EO-er met onsamen
hangende woorden bestookt. „Als ik teveel
praat, moet je het maar zeggen hoor." Bin
nendijk reageert slechts lauwtjes: „Hoe
meer je praat des te beter."
En inderdaad: Herman Brood praat - te
midden van zijn tamelijk chaotisch ogende
atelier - honderduit. Maar zégt hij ook wel
iets substantieels? Nauwelijks. Binnendijk,
die doorgaans nogal zeurderig en op een
zuigende manier religie met zijn (ook niet
gelovige) gasten bespreekbaar probeert te
maken, heeft maar weinig vat op de steeds
nonchalanter reagerende kunstenaar.
Zelfs niet als Binnendijk het onderwerp
'muziekoptreden' (dus een gevoelig punt)
aansnijdt. „We zouden het toch over religie
hebben? Voor koetjes en kalfjes heb ik je
niet uitgenodigd", zegt Brood op beetje bit
se toon. En: „Het zou me niets verbazen als
ik misschien religieuzer ben dan jij. Ik deug
namelijk, jij deugt omdat je God hebt. Mis-
•ifRYD/
Radio Noordzee Nationaal verwacht grotere luisterdichtheid
In de bosrijke omgeving van de Flevolaan
in Naarden ligt Hofstede Oud Bussem.
Het karakteristieke gebouw was in vroe
gere tijden een boerderij waar op grote schaal
melk geproduceerd werd. De stallen waar de
koeien stonden, zijn nu vergaderzalen en ont
vangstruimten van het mediaconcern Streng-
holt. Eén van de onderdelen van dit bedrijf is
Radio Noordzee Nationaal.
Directeur Martin Banga blaakt van zelfver
trouwen. Op 1 april ging het commerciële ra
diostation de ether in. „In de auto, op de stei
gers, aan het strand, overal zijn we nu te ho
ren. Ik verwacht dat binnen drie jaar tien tot
vijftien procent van de luisteraars aan ons sta
tion gelduisterd, nu we op de FM zitten."
Dat klinkt tamelijk optimistisch, als wordt
bedacht dat Noordzee volgens de laatste cij
fers van Kijk- en Luisteronderzoek van de NOS
een marktaandeel van slechts 1,8 procent
heeft.
Het station kreeg onlangs een flinke finan
ciële injectie van enkele miljoenen guldens
van de auteursrechtenorganisatie
Buma/Stemra. Een groep van zo'n 25 muziek
uitgevers wil dat geld via een rechtszaak terug
halen omdat er sprake zou zijn van belangen
verstrengeling. Mediaconcern Strengholt is zo
wel betrokken bij Buma/Stemra als bij Radio
Noordzee.
De afdelingen van het radiostation zijn ver
spreid over Hofstede Oud Bussem. Op de bega
ne grond bevinden zich de kantoortjes van de
directeur en de produktiemedewerkers. Een
trapje hoger is de studio, de nieuwsredactie en
de ruimte die door de medewerkers eerbiedig
het 'heilige der heiligen' genoemd wordt. In
deze ruimte staat het hart van de muziekzen
der: de computer die 24 uur per dag muziek de
lucht instuurt. In de computer zit een play-list
opgeslagen met de te draaien nummers. Het
apparaat staat in verbinding met twee impo
sante torens van in totaal vijftien cd-spelers. In
elke CD-speler zitten drie laatjes en in elk
laatje kunnen weer zes CD's. Zo kunnen 270
'geluidsdragers' tegelijk scherp gezet worden.
De presentator kan op elk gewenst moment
het programma van de computer onderbreken
om een plaat aan te kondigen of een telefoon
spelletje te spelen.
Een deur verder staat de studio, een houten
bouwpakket. Vóór 1 april komt er nog zo'n in
stant-studio en een spreekcel bij. De facilitei
ten moeten uitgebreid worden, omdat Noord
zee per 1 april meer programma's gaat uitzen
den. In plaats van tot acht uur 's avonds zijn
de presentatoren dan tot twaalf uur 's avonds
in de lucht. Dat betekent dat het team van 34
medewerkers aangevuld wordt met zes nieuwe
mensen, onder wie Conny Vandenbosch. Wie
de overigen zijn, wil Banga nog niet vertellen.
Ook over de nieuwe programmatische inhoud
is hij terughoudend. „In elkr geval krijgen de
programma's overdag straks ook een naam.
Dat is beter voor de herkenbaarheid."
Nu draait Noordzee overdag één grote brij
van easy listening-mwAek met om de zoveel
uur een andere presentator, 's Avonds komen
de meer gespecialiseerde programma's aan
bod met hardrock-, jazz- of cabaretmuziek.
Directeur Banga verwacht weinig last te
hebben van concurrentie van Holland FM, dat
eveneens muziek van eigen bodem draait.
„Wij hebben een FM-frequentie en Holland
FM zit op de middengolf en die is slechter te
ontvangen."
Volgens Banga onderscheidt Noordzee zich
heel duidelijk van het Rotterdamse station.
Holland FM draait meer Nederlandstalige
nummers en een wat volkser genre dan wij."
Volkser genre? Presentator en technicus Eric
de Moes legt uit wat Noordzee daarmee be
doelt. Terwijl uit de boxen een lied van Her
man van Veen klinkt, zegt hij met een blik op
de play-list: „Wat voor muziek heb ik nou de
laatste paar minuten gedraaid? Dat is een
nummer van Ronny Tober, van Luv', Johnny
Jordaan, Anita Meijer en dit, Herman van i
Veen. De enige die je opgevallen zal zijn, is die
van Jordaan. Dat is een nummer dat wat meer
van dat ene, tweeë, hoempapa is. Wij brengen
meer onopvallende achtergrondmuziek.
De presentatoren hebben praktisch allemaal
een piratenverleden en volgens Banga zijn dat
de beste presentatoren. „Die mensen zijn ere-
atief en ondernemend. Zij zijn bereid voor een
radiostation te knokken en zitten hier niet van
negen tot vijf wat te suffen."
De medewerkers van Radio Noordzee Nationaal zijn optimistisch c
volop uiting aan.
WED
Met Tommy Cooper stierf tien jaar geleden ook de humor een beetje
M e hebben hem veel geï-
W miteerd. Maar er was
m A maar één Tommy Coo
per. De man met de fez, schoen
maat 56, de onmogelijkste goo
cheltrucs, dat arsenaal van grap
pen en die aanstekelijke lach.
Toen hij in het harnas stierf, deze
week tien jaar geleden, ging de
humor ook een beetje dood. Een
hem typerende joke: „Laatst
ruimde ik met m'n vrouw de zol
der op: smerig en ónder de spin-
newebben. Maar ze is een goede
moeder. Ha, ha, ha."
Gevleugelde uitdrukking: Just
like that.
Het waren de meest gebruikte
woorden van Cooper: Just like
that.
Dingen gebeurden just like that
en goocheltrucs gingen just like
that.
Zo maar, pardoes. En zoals hij
kwam, is hij ook gegaan. Just like
that.
Het is zondagavond 15 april in
1984. Engeland kijkt weer mas
saal naar de volkskomiek op de
televisie. Hij is 62 inmiddels, en
trakteert de mensen op zijn zo
veelste show, getiteld Live from
Her Majesty. In de Britse huiska
mers en op de tribunes lacht het
publiek zich andermaal een kriek
om die klunzige reus in rokkos-
tuum, ook wanneer hij plotseling
naar zijn borst grijpt en op de
grond valt. Just like that.
De toeschouwers denken dat
het erbij hoort, dat Cooper weer
een dolle act opvoert, maar niets
is minder waar. Tommy klaagt te
gen toneelknechten over pijn in
de borst en terstond wordt hij
naar een ziekenhuis in Westmin
ster vervoerd. Daar, met zoon
Thomas aan zijn bed, overlijdt hij
enkele minuten later aan een
hartaanval: Engeland is een van
zijn grootste komieken kwijt. De
show is inmiddels voortgezet met
een optreden van Donny Os
mond - véél roemlozer kon het
niet...
Onhandig
Tommy Cooper dreef feitelijk op
een gebre^k aan roem. Dat hij de
mensen zo kon vermaken met
zijn onhandige gegoochel maakte
hem razend populair, maar ook
een gevangene van zijn eigen
succes. Want Tommy Cooper was
in werkelijkheid een begenadigd
goochelaar, zelfs lid van de exclu
sieve Inner Magic Circle. Maar de
mensen wilden Tommy als stoet
haspel, een goochelaar die bij
wijze van spreken met een schaar
niet eens een touwtje doormid
den kon knippen. En éls hij het
touwtje dan na veel haperen ein
delijk had doorgeknipt, schaap
achtig lachend, goochelde hij in
de herkansing vervolgens geen
nieuw touwtje tevoorschijn, maar
slaand succes. Wanneer tijdens,
een optreden in Cairo plotseling!
een bomalarm weerklinkt, rem
iedereen de zaal uit behalvè!
Tommy, die in de consternatie
zijn helm niet kan vinden. In.» g-^
plaats daarvan grist hij een bé-'
diende de rode fez van het hoofd:.-
een handelsmerk is geboren. Dé
omgekeerde 'bloempot-met
kwast' zou de rest van zijn loop^.g «g
baan - 42 jaar - zijn kop sieren.
Touw
Situatie: Tommy pakt enkele r
18.30
;;,8.40
ters touw, kijkt omhoog en rolt inp
de tussentijd het touw op, met de
duidelijke intentie om het uitein-j
de straks omhoog te gooien.
- En dan nu de truc met het\ r
touw.
De opzet is, zoals vaak, simpel.
Goochelaar gooit touw omhoog,
touw blijft kaarsrecht stéan.
Maar in de wereld van Tommy
Cooper, de stuntelgoochelaar,2{
wordt elke goochel-logica ont
kend. Hoe vaak hij het touw ook
omhoog gooit, het komt met de
zelfde vaart weer naar beneden. Q|
Dat vormt de inleiding tot zo'njfg^i
typische Cooper-verzuchting:
- Mijn god, wat ben ik dit beu,
zeg.
In Nederland werden zijn
shows op televisie uitgezonden
door KRO en VARA. Verder was
hij een paar keer in Nederland,
onder meer in de spelshow van
Willem Ruys en bij talkshow
nestor Willem Duys, die hem in
maart 1977 een keer ontving in,Li
zijn AVRO-programma Voor De) u
Vuist Weg.
Ouder dan 62 mocht hij niet c
worden, Tommy Cooper. Hij was
verslaafd aan de bühne en aan de
drank, ook al was die bedoeld om
de helse rugpijnen te verdoven.
Zijn zoon Thomas zou later, in
'89, overigens het leven laten na
een ziekte ten gevolge van alco
holmisbruik. Thomas en Tom
my's broer David zochten allebei
een plaatsje in de showbizz, maar
moesten het afleggen tegen de le- j
gende van de man met de fez.
David hielp Tommy vaak met zijn
goocheltrucs en moest zich schik
ken in een plaatsje in de schaduw
van zijn broer. 23
Ongetwijfeld zullen ze toch veel 23
gelachen hebben, met z'n twee
ën. Over dat verhaal van Tommy,
neer hij als puber voor het eerst bijvoorbeeld, over die keer dat hij.
optreedt in de kantine van de ging duiken. Hoe hij in zijn 'nieti- r'
scheepswerf, slaat de planken- we kikvorspak en met zijn lurfrr-~
koorts toe en loopt alles fout: fles op zijn rug naar een diepte, VR
Tommy gooit spullen om, strui- van vijftig meter zwom, en hoe hij Pol
kelt herhaaldelijk, en ziet de ene daar plotseling een man in een die
na de andere goocheltruc misluk- gewoon jack en een flanellen
ken. broek zag. JJJ
Het publiek stelt het foutenfes- Nieuwsgierig geworden,rji
tival echter op hoge prijs en Coo- schreef Tommy op een papiertje:
per besluit wijselijk zijn act op te - Wat doe jij hier, in een gewoon. Rai
hangen aan zijn mislukkingen, jack en een flanellen broek? 'jSc
Als cavalerist in het leger komt Waarop de man Tommy het 1^'
Cooper een paar jaar later in het blocnootje uit handen nam en ju
Midden-Oosten terecht en ook schreef: de
daar, bij de andere soldaten, blij- -Ik verdrink.
ken zijn opvoeringen een door- re*
Tommy Cooper: „En dan nu de truc met het touw."
twee losse stukjes touw, die hal
verwege aan elkaar waren vastge
knoopt.
Het publiek lag blauw om zulke
practical jokes.
Zo maakte hij zich geliefd bij
jong en oud, van laag tot hoog:
het Brits koninklijk huis behoorde
tot zijn grootste fans. Verschillen
de keren trad hij op tijdens ko
ninklijke voorstellingen of zelfs in
besloten kring, op Windsor
Casüe. In 1954 maakte hij zijn
Amerikaanse debuut in Las Vegas
en ook daar waren de mensen
laaiend enthousiast. De befaam
de Ed Sullivan ontving de mar
kante Engelse komiek in '63 twee
keer in zijn televisieshow en
noemde hem 'de grappigste man
die ooit op de planken stond'.
Goocheldoos
Het begon allemaal met de goo
cheldoos die Tommy op zijn
achtste kreeg van zijn tante Lucy.
De Coopers, oorspronkelijk af
komstig uit het zuiden van Wales,
wonen dan in de havenstad
Southampton. Tommy wordt er
leerling-scheepsbouwer en
schaaft enthousiast aan zijn goo-
chel-act: hij wil later een echte
goochelaar worden. Maar wan-
STHR-symbool Loeki de Leeuw moest op 1
april voor één dag plaats maken voor Mic
key Mouse: sinds gisteren werkt hij in deel
tijd voor Philips. Een en ander in verband
met de grootscheepse TV-campagne die het
Eindhovense elektronicaconcern zowel bij
de STER (Nederland 1, 2 en 3) als IP (RTL 4
en 5) is begonnen.
In totaal zijn de Philips-spotjes 69 keer te
zien: 30 keer bij de STER en 39 keer bij IP.
Volgens een woordvoerster van Philips in
Eindhoven is het initiatief van de STER uit
gegaan om Loeki de Leeuw in de campagne
een zekere en aangepaste rol toe te bedelen.
Het olijke leeuwtje zal voorafgaand aan de
Philips-commercial over bijvoorbeeld stof
zuigers enthousiast met een stofzuigerslang
te zien zijn.
Het elektronicaconcern heeft niet alleen
met Loeki een exclusieve en ludieke rege
ling getroffen, het 'gloeilampenbedrijf uit
het zuiden des lands' kocht gisteren de to
tale STER-zendtijd voor het Journaal van
zes uur op Nederland 2 op.
Philips is >k in andere Europese landen
met de mammoet-actie begonnen.
