Ook in de States raadsels rond WK-kaartjes
E-_
m
ZATERDAG 9 APRIL 1994
m. 4
LEON KLEIN SCHIPHORST
Er heerst een nerveuze
bedrijvigheid op het
kantoor van het WK-
voetbal in het Citrus
Bowl-stadion, Orlan
do. Het aantal vaste
krachten op de afde
ling 'externe contacten'
is nu nog 25, maar
groeit binnenkort tot
225 medewerkers. In
totaal zet Orlando deze
zomer voor het wereld-
toernooi zo'n 2000
mensen in.
Belangrijk onderdeel
van de drukte: het
vraagstuk van de toe
gangsbewijzen, Net als
in Nederland... Maar
de organisatie heeft
goed nieuws voorde
Oranje-supporters: 'Let
op de advertenties'.
Smetteloos wit overhemd. Boordje
dicht, stropdas voor. Heeft ant
woord op alle vragen, maar tuimelt uit zijn
rol als het woord 'kaartjes' valt. „Iedereen be
gint daarover", klinkt het wanhopig. Van de
weeromstuit trekt hij een nieuw blikje Dieet
Coke open.
William C. Peeper (Bill voor zijn vrienden)
is directeur van het Convention visitors Bu
reau in Orlando. Zeg maar: de gastheer van
de stad. Betaald door de lokale overheid en
het plaatselijke bedrijfsleven. Belast met de
opvang en betrokken bij het verblijf van de
voetbalsupporters die in juni naar Florida
zullen komen. En dat alles onder het motto
Go For the Magie.
Kon-ie maar toveren, dan was het pro
bleem met de toegangsbewijzen in één keer
opgelost. Ook hij weet dat zich bij de KNVB
meer dan 50.000 liefhebbers hebben gemeld
en er maar enkele duizenden voetbalfans blij
gemaakt kunnen worden. Burgemeester
Glenda E. Hood van Orlando was recent op
werkbezoek in Nederland en heeft - eenmaal
terug - Bill laten weten dat ze persoonlijk bij
FIFA-baas dr Joao Havelange voor extra
kaartjes zal pleiten.
Joseph A. Mittiga, verantwoordelijk voor de
publiciteit bij Peeper, wil het nog wel een
keer uitleggen. Officieel zijn de wedstrijden
uitverkocht. Hij weet ook wel dat dat onzin
is. Het Citrus Bowl Stadium heeft zo'n zeven
tigduizend zitplaatsen. Trek daar de vierdui
zend supporters vanaf die een kaartje be
machtigden via de officiële verkoop door de
KNVB, en je houdt een leeg stadion over.
Via de voetbalorganisaties zou 35 procent
zijn afgezet, de rest is verkocht in de VS. Aan
wie? Mittiga en Peeper zwijgen. „Het klinkt
belachelijk, maar wij weten het niet. Spon
sors? Handelaars? Het kan iedereen zijn. De
verkoop is in blokken gegaan. Je moest pak
ketten aanschaffen, nog voor bekend was wie
waar zou spelen. Er zijn vermoedelijk nogal
wat kopers die nu met die kaartjes in hun
maag zitten en er vanaf willen. Ze terug stu
ken naar de FIFA of ze in de aanbieding gooi
en."
Het antwoord moet maar bij de organisatie
zelf vandaan komen. Jim Henderson is
woordvoerder van het World Cup-toernooi in
Orlando. Vriendelijke man. Oud-journalist en
groot voetbalfan. „Vraag me niet waarom het
met die kaartverkoop zo belachelijk geregeld
is", roept hij spontaan. „Dat is een FIFA-be-
slissing. Gebeurt allemaal vanuit Los Angeles.
Wat de achterliggende gedachte is? Ik zou het
niet weten." Maar hij heeft ook goed nieuws
voor het legioen overzee: er komt een pu-
blieksverkoop. „Eind april, begin mei. Telefo
nisch. Je belt een centraal nummer, doet een
bestelling en toetst het nummer van je cre
ditkaart in om af te rekenen."
Leuk. Maar kan dat ook vanuit Holland?
„Nee, helaas. Je moet zorgen voor een
vriendje in de States. Het is niet anders. De
FIFA besliste dat; die heeft zo z'n eigen spel
regels." Mogelijk dat de grote ticket-offices -
waar ook kaarten voor andere sportevene
menten en popconcerten verkrijgbaar zijn -
nog worden ingeschakeld. Maar dat weet Jim
niet zeker. „Raken we niet alles ifi de voor
verkoop kwijt, dan gaan ook hier de loketten
nog open. Maar ik zal geschokt zijn wanneer
de wedstrijden van het Nederlands elftal
geen vol stadion opleveren." Is Jim niet bang
voor een levendige zwarte handel in kaarten?
Hij doet geen moeite het tegen te spreken.
Het zal er zeker van komen.
Geen paniek
Het Citrus Bowl stadion wordt normaal ge
bruikt voor American Football, een eigentijd
se variant op het rugby, waarbij de spelers
gekleed gaan als moderne ridders. Het spel
heeft iets van landjepik en punten worden
gescoord door met de bal de achterlijn te
passeren. Het terrein oogt als een slagveld,
maar daar kunnen de football-spelers niks
aan doen. Het seizoen in Orlando werd afge
sloten met een motorcross en een avondje
truck-trekken. Daardoor is de grasmat letter
lijk omgeploegd.
Jim doet daar niet paniekerig over. Tijd zat.
De FIFA had het veld afgekeurd omdat het
vanuit het midden naar alle kanten afliep.
Was expres zo aangelegd, om het water na
een tropisch regenbuitje te kunnen laten
weglopen. Voetbal vraagt om een horizontaal
speelterrein, dus is de boel afgegraven en -
nadat drainage was aangelegd - afgevlakt.
Die klus is bijna geklaard, en dan kan het
graszaad erin.
Over het veld rijden nu nog grote bulldo
zers. Aan de kanten heeft het terrein meer
weg van een duinlandschap dan van een
voetbalveld. Aan de kop liggen grote hopen
betonafval van stukken tribune die worden
gerenoveerd. „Hier komt het perscentrum en
daar in de catacomben bouwen we een op
vangruimte waar spelers kunnen worden ge
ïnterviewd. NBC en de sportkabel ISPN ver
zorgen de TV-uitzendingen. Bij football zet
ten we 17 camera's in. Voor soccer gaan ze 41
camera's gebruiken. Wordt echt waanzinnig.
De wedstrijden gaan er zonder onderbreking
voor reclame uit. Uniek voor de States. Het
enige probleem is nu wanneer de TV-kijkers
moeten gaan plassen..." Jim lacht. Hij oogt
ontspannen. Orlando heeft alles onder con
trole.
Goede kans
De grote betonnen bak van het stadion ligt
als een hoefijzer om het veld. Buiten wordt
honkbal gespeeld. Toeschouwers daar naar
hun interesse voor het voetbal gevraagd.
Vaag van gehoord. Ze maken zich drukker
om de Final Four bij basketball en de voor
jaarstraining van de professionele basebal-
lers.
Farrukh Quraishi, directeur World Cup Or
lando, kent de verhalen uit Europa over het
gebrek aan belangstelling bij Amerikanen
voor voetbal. „Alles is betrekkelijk", zegt de
bescheiden, in Iran geboren Quraishi.
„Soccer is wèl de snelst groeiende sport in de
States. Het gaat om een beperkt percentage,
maar je praat wel over 15 miljoen mensen.
Amerika is een groot land, weet je wel."
Farrukh speelde zelf jaren als profvoetbal
ler voor Tampa Bay Rowdies. „Tegen jongens
als Suurbier, Cruijff en Neeskens. Ik ken Dick
Advocaat als speler van Chicago. Leuk hem
weer te ontmoeten. Jammer dat Cruijff niet
komt? Persoonlijk vind ik dat de coach die
het team naar toernooi brengt, het werk
moet afmaken. Cruijff heeft uiteindelijk zijn
eigen bedrijf toch boven het belang van het
team geplaatst, anders was hij wel meegeko-
De lokale toernooi-directeur hoopt dat
meer Nederlanders (dan de vierduizend van
nu) kans zien een kaartje te kopen „Ik advi
seer ze ogen en oren open te houden. Er
komt nog een gelegenheid. Let op de adver
'Oranje'-veld nu nog een puinhoop
tenties." Diep in z'n hart ziet hij liever meer
Amerikanen in het stadion. „Een gelegenheid
bij uitstek om mijn favoriete sport te promo
ten. Ik moet hier de basis leggen voor een
nieuwe organisatie. Dit is voor mij een bui
tenkans."
De Oranje-supporters die op de bonnefooi
naar Florida reizen en de officiële reisaanbie-
dingen negeren, hebben dus een goede kans
het toernooi bij te kunnen wonen. Ze zijn in
ieder geval goedkoper uit. De tribunekaartjes
voor de eerste wedstrijden kosten 25,45 of 65
dollar. De bedragen die de erkende WK-toer-
operators berekenen, beginnen (inclusief
vliegen en hotel) bij minimaal drieduizend
gulden.
„Schandalige prijzen", zegt Arthur H. Ne-
senberend zonder aarzeling. De Nederlandse
zakenman woont in Florida. Komt uit het
Gooi. Maakte een fortuin in verzekeringen en
kocht recent een fabriekje voor de produktie
van 'verwijsbordjes' in de States. „Reken
maar uit. Voor 65 dollar zit je in het Holiday
Inn van Orlando, vlakbij Disney. Kamerprijs
wel te verstaan. De bedden zijn zo breed, dat
je er wel met z'n vieren in kunt overnachten.
Ga je de stad uit dan ben je voor 25 tot 30
dollar klaar. Vliegen kost dik duizend piek.
Als je zelf je reis regelt hou je dus heel wat
geld over voor een biertje."
De opvang van supporters is geen enkel
probleem. Orlando is wel wat gewend, met
zo'n slordige drie miljoen buitenlandse be
zoekers per jaar. Er staan meer hotels dan in
New York en de kamercapaciteit is inmiddels
opgeschroefd tot ruim 80.000. „Laat ze maar
komen", roept Bill Peeper.dapper. „Maar we
willen wel graag weten waar ze zitten." Er is
inmiddels een lijst met hotels voor voetbal
fans. Daarvandaan zullen shuttlebussen naar
de stad en het stadion rijden.
Voorbereiding
Bang voor ongeregeldheden zijn ze in Orlan
do niet. „We besteden veel tijd en geld aan
de voorbereiding. Proberen te begrijpen wat
het voetbal voor Nederland betekent. Er is
contact met de politie en daar hebben we
veel van kunnen leren."
Mittiga: „Het gaat vaak om onverwachte
dingen. Zo willen Nederlandse fans in balo
righeid nog wel eens een arm om de schou
der van een politieman leggen. Zo'n oom
agent-benadering wordt hier normaal ge
sproken niet gepikt." De heren reppen over
het in kaart brengen van de cultuur-verschil
len. Echte problemen worden niet verwacht.
Voor de relschoppers is Florida te ver weg,
dus onbetaalbaar. En van wat luidruchtige
Oranje-gekte raken ze niet in de war. Toch
zal het legioen zich moeten aanpassen. Zo is
het in Florida streng verboden dat jongeren
onder de 21 jaar alcohol nuttigen. Wie als een
teenager oogt en een pilsje drinkt, zal onver
biddelijk om een identiteitskaart worden ge
vraagd. Op overtreding van het drankverbod
staan hoge boetes.
Met drugs zijn ze nog strenger. Ze kennen
in Orlando het tolerante beleid van de Ne
derlandse overheid als het om soft-drugs
gaat, maar op enige soepelheid ten aanzien
Van de supporters hoeft niemand te rekenen.
„Ze komen hier en het gaat om onze wet
ten", klinkt het streng. Peeper hoopt dat die
aanpak niet zal worden uitgelegd als ongast
vrijheid, want ze zijn blij met Oranje.
Met de lokale horeca wordt gesproken over
het inrichten van speciale voetbal-cafés, w
op TV-schermen naar andere wedstrijden
keken kan worden. Op straat komen grote
terrassen. Peeper weet dat de fans graai,
elkaar een feessie bouwen. Ook in Church
street, het uitgaanscentrum in Orlando,
dereen welkom. In dit nostalgisch ingerichte
buurtje wordt de cancan op de bar gedanst
en is veel beschaafde jazz te horen. Niet de
lokatie bij uitstek voor een uitgelaten menig
te of een massa die een plek zoekt om het
verdriet weg te spoelen.
De omgeving van het voetbalstadion ziet er
evenmin uit als een gebied om de bloemetjes
buiten te zetten. Een stoffige verzameling
povere houten huizen, zo uit het decor van
Porgy en Bess. Langs de hoofdstraten veel
dichte pakhuizen met teksten als Nude en
Girls. Hier en daar een morsige eettent en
veel autoverkopers met opzichtige wagens.
Een bezoek aan de buurt, lijkt even riskant
als het met de hand voeren van de aligators
in Gatorland.
Veiligheid
Peeper benadrukt dat niemand zich zorgen
hoeft te maken over de veiligheid. Een spe
ciale brochure moet afrekenen met de voor
oordelen. Mythé: de misdrijven tegen toeris
ten in Florida neemt epidemische vormen
aan. Werkelijkheid: In 1992 werden 4.761
misdrijven geturfd op 13.2 miljoen vreemde
lingen; nog geen 0.04 procent. En tot bezoe
kers worden ook personeel van luchtvaart
maatschappijen en buitenlandse werkne
mers gerekend. De folder staat vol met dit
soort geruststellend taalgebruik.
De vele publiciteit rond het beroven van
toeristen zou een vertekend beeld geven.
Meestal gaat het om buitenlanders die in Flo
rida wonen. Relativeren dus, maar toch.
Sinds de roofmoord op een Engels echtpaar
vorig jaar op een parkeerplaats langs de snel
weg, wordt er permanent en opzichtig gepa
trouilleerd. De sheriff van Winter Park, een
soort Bloemendaal vlakbij Orlando, probeert
munt te slaan uit het WK en heeft een extra
budget gevraagd voor helmen en automati
sche geweren.
Wèl maakt Peeper zich zorgen over slacht
offers van een ander fenomeen: de zon. De
koperen ploert, die meedogenloos zal schij
nen in het onoverdekte stadion. Een paraplu
mag niet mee naar binnen, dus de bezoekers
zullen zich er op moeten kleden. Petje óp,
sunblock in het gezicht. „Onderschat dit niet.
Je kunt er heel ziek van worden. Bier drinken
maakt het alleen maar erger en wie in z'n
blote lijf gaat zitten, vraagt om grote proble
men." In het stadion zal een EHBO-post wor
den ingericht voor de opvang van oververhit
te supporters.
Wordt Oranje nummer 1 in de poule dan
blijft het ook voor de volgende wedstrijd in
Orlando. World Cup directeur Farrukh heeft
gedroomd van een achtste finale tussen Italië
en Nederland. In zijn stadion. Nederland
mag dan winnen. Want tenslotte is Florida
een Orange County.
Infonummers in de States
Voor meer informatie over de WorldCup
USA 94 in Orlando kan worden gebeld met
verschillenden
Voor het WK-infopakket en algemene
informatie over Orlando:
00.1.800.551.0181of 00.1.407.363.5871
Voor kaartjes van de wedstrijden die
Oranje speelt in Orlando:
00.1.407.649.9287.
Voor de lijst met WK-hotels in Orlando:
00.1.310.277.1994.
Bill Peeper, gastheer van de supporters. „Waar de kaarten naar toe zijn
gegaan? Het klinkt belachelijk, maar: wij weten het niet..."
Farrukh Quraishi, directeur World Cup Orlando. „Let op de advertenties."
Orlando kweekt 'Oranje'-stemming. Bussen zijn beschilderd met typische Holland-produkten als
molens, klompen, en natuurlijk: tulpen.
Het veld waarop het Nederlands elftal over tien weken in Orlando moet spelen. Het 'Citrus Bowl' is op dit moment meer puinbak en duinlandschap dan voetbalstadion, fows »leon klein schiphorst
