Een zwarte dag voor de lage landen Regeren is een moeilijke zaak Collegevorming Leiderdorp: waar zijn we nu mee bezig? Optimist is een pessimist die slecht is geïnformeerd Stadsbestuurders Schrijvende Lezers Echtscheidingen en bijstand Blauwe tram veiplaatsen naar dode hoek DINSDAG 22 MAART 1994 1£>IN' Vrijdag li maart 1994, een zwarte dag in de geschiedenis van de lage landen! Geen verba zing wel ontzetting in Rijpwete- ring. Och, weer een staaltje poli tiek waar een luchtje aan zit. Voor ca. tien minuten eerder in Parijs, moet door het groene Bart een strook van ca. 20 km. breed opgeofferd worden. De spoorwegen hebben al te kam pen met gebrek ,aan geld om zich te Ontplooien. I let bedrag: 200 miljoen, net of je een em mer leeggooit! Vele boeren moeten land en boerderij veria- Hel geestige, maar tevens het droevigste is, dat de heren en dames zich geen zier aantrek ken van wat de kiezer wil. Men heeft blijkbaar de bui zien han gen voor de gemeen te verkiezin- gen en even snel het pensioen van de dames en heren die poli tiek beoefenen van 70% naar 80% verhoogd. Beter en billijker zou het zijn als hen een pen sioen van het minimumloon werd gegeven, recht is recht. Nu moet men niet denken, vooral niet bij cbristelijken en socialisten, als die beide groe pen er nog zijn? Volgens de ge gevens en daden zijn die men- groep, die elkaar gevonden heeft: geld, geld en nog eens geld! Waar dat vandaan moet komen weten ze niet, maar als je hel nodig hebt, pak dan de bejaarden maar, velen van hen hebben twee oorlogen meege maakt, dus laat ze nu het laatste stukje maar weer inleveren en stilletjes afvoeren die hap! Maar het allerergste is de gro te puinhoop die deze regering achterlaat. Ze proberen nu ver schillende zaken er nog even gauw door te drukken. B.v. Lei 110 minuten eerdere aankomst in Parijs wordt veel landbouwgrond opgeofferd ARCHIEFFOTO O PD den mag genieten van nog meei vliegtuigen boven in z'n lucht ruim. PTT gaat hoger met z'r prijzen als toegestaan, maar de regering zwijgt en laat de min ste in de samenleving voor de brokken op draaien. Daarom, kiezers van Nederland, let op uw zaak en geef uw vertrouwen niet aan leden van de huidige regering. Stemt in mei allen, en nieuwe ideeën, dat is de want het is in aller belang dat moeite waard! de huidige samenstelling ver dwijnt. M. den Hartog, regering Leiden. Uit het bijna schrikbarend toe nemend aantal echtscheidin gen in Nederland een op de drie huwelijken wordt ontbon den zou men kunnen con cluderen dat daarmee ook de bekendheid met de inhoud en de gevolgen van de echtschei dingsprocedure groter is ge worden. De groeiende vraag naar ad vies over echtscheiding bij de afdeling Personen- en Familie recht van de Leidse Rechtswin kel doet echter het tegendeel vermoeden. Deze toename is met name het gevolg van de uitvoering van het bijstandsverhaal (arti kel 63b Algemene Bijstands wet) door de Sociale Diensten. Dit bijstandsverhaal komt er in het kort op neer dat de Soci ale Dienst een gedeelte van het bedrag van de bijstand dat zij uitkeert aan een ex-echtgeno (o)t(e) kan verhalen op de ex- partner. Na een scheiding blijft de onderhoudsplicht tussen echt genoten immers bestaan. ^Meestal wordt er een alimenta tieregeling getroffen. Gebeurt dit niet of is de alimentatie niet toereikend en raakt vervolgens een van de ex-echtgenoten aangewezen op de bijstand, dan kan de gemeente de ver schuldigde onderhoudsbijdra ge op de ex-partner verhalen. Tot zover lijkt deze regeling uitstekend 'te passen in het draagkrachtbeginsel van ons stelsel van sociale voorzienin gen. In het bijstandsverhaal is immers ook een regeling opge nomen, dat er redenen kunnen zijn ook al is vastgesteld dat er sprake is van onderhouds plicht die het rechtvaardi gen dat de gemeente geheel of gedeeltelijk afziet van verhaal. Leidse Rechtwinkel Toch zijn er een aantal pun ten van kritiek. Mijns inziens is de termijn waarop men nog kan verhalen veel te lang. Het verhaal op de ex-partner kan namelijk maxi maal twaalf jaar duren vanaf de datum waarop het echt- scheidingsvonnis is ingeschre ven in de registers van de bur gerlijke stand. Het kan dus zijn dat iemand, die al jaren geen enkel contact met de ex-part- ner heeft gehad en inmiddels een nieuw leven heeft opge bouwd, eventueel met een nieuw gezin, na tien jaar als nog geconfronteerd wordt met een verplichte onderhoudsbij drage voor de gewezen echtge- no(o)t(e). Deze confrontatie geldt na tuurlijk ook voor de partij die de bijstandsuitkering geniet. Schrijnend hierbij zijn zeker de gevallen waarbij in het huwe lijk sprake is geweest van (sexuele) mishandeling. De meeste kritiek kan echter worden geleverd op de uitvoe ring en de mate van gebruik maken van het bijstandsver haal door de verschillende ge- meenten. Het blijkt namelijk dat de Sociale Diensten van de zoge- heten 'meer welvarende' ge- meenten het bijstandsverhaal aanzienlijk soepeler hanteren. Bij echtscheidingen die lang geleden zijn uitgesproken of in het geval van mishandeling tij dens het huwelijk, zien zij eer der af van verhaal dan de Soci ale Diensten die hoge uitgaven hebben door de uitkeringen van volksverzekeringen en me- j de daardoor een tekort heb- ben, dat op een of andere ma- nier zal moeten worden aange- i vuld. Wij pleiten dan ook voor een uniform beleid van de Sociale Diensten ten aanzien van de uitvoering van het bijstands- verhaal. Ook op wetgevend ni veau is er nog niet het laatste woord over gezegd. Op dit mo ment wordt het voortouw ge nomen door de Rechterlijke Macht, die onlangs in een ho- ger-beroepzaak heeft uitge maakt dat mensen, die meer dan acht jaar gescheiden zijn, niet verplicht kunnen worden een gedeelte van de bijstands uitkering die de ex-partner ge niet terug te betalen aan de So ciale Dienst. Heeft u vragen over echt scheidingen en bijstandsver haal dan kunt u zich wenden tot de afdeling Personen- en Familierecht van de Leidse Rechtswinkel (telefoon: 071 - 141516). De spreekuren zijn: donder dagavond van 18.30 tot 20.30 uur en vrijdagochtend van 10.00 tot 12.00 uur. Het is niet nodig een af spraak te maken. Gaarne zouden wij aan de bur gers die gestemd hebben op Burger Belangen Leiderdorp het volgende onder de aandacht brengen. Op 2 maart 1994 zijn vele mensen naar de stembus ge gaan met alle goede bedoelin gen om het bestuur van Leider dorp eens te laten zien dat zij het met hel reilen en zeilen van ons college, dat tot overmaat van ramp weer is blijven zitten, in het geheel niet eens zijn. Fijn, er komt een nieuwe par tij opdagen, waarvan de men sen persoonlijk het een en an der van dit college hebben mee gemaakt en uit onvrede en machteloosheid om een en an der via de bestaande partijen te verbergen, een partij oprichten die de biirgers beloven in hun verkiezingscampagne onder an dere de fraudezaken boven wa ter te zullen halen, terwijl het zittende college er alles aan ge legen ligt de affaires met de mantel der liefde te bedekken, c.q. blijvend op te bergen in de doofpot. Men zegt gewoon: „Het is in de handen van de re cherche" en dat was het dan, terwijl zij op de hoogte waren van wat zich de laatste jaren binnen de gemeente Leiderdorp afspeelde. Zij hebben voortdu rend signalen ontvangen van wat er mis ging, doch nimmer enige actie ondernomen om aan die wantoestanden een ein- Gelukkig komt nu BBL (Bur ger Belangen Leiderdorp) en die zou er voor gaan zorgen dat ah les boven water gehaald zal gaan worden. In plaats dat BBL samen met GroenLinks in de slag gaan hebben zij een mon sterverbond gesloten met de Partij van de Arbeid, de meest onbetrouwbare en zwalkende partij die hier in Leiderdorp opereert. En dit terwijl zij de PvdA in het geheel niet nodig hebben om een meerderheid te vormen in het college, als zij al zonodig in het college moeten zitten. BBL heeft zeker éénder de van zijn ontstaan te danken aan de ontevreden PvdA-stem- mers, die nu wel heel naargees tig door bovenstaand verbond de PvdA in hel college helpen. Er is goed denkwerk gepleegd door de grootste partijen WD en CDA, om BBL samen met PvdA het college binnen te ha len voor de komende vier jaar. Op die manier maken zij de op positie legen het aanblijven van de wethouders die verantwoor delijk zijn geweest voor de jan boel van de afgelopen periodes monddood. Dus de WD advi seert BBL om met de PvdA te gaan praten om samen in het college te komen, dan worden we het allemaal wel eens. Dat was natuurlijk helemaal naar de zin van de zittende wethouders die ondanks de blunders van de afgelopen jaren weer verzekerd zijn van hun funktie voor de ko mende vier jaren. Door de BBL te verbinden aan de PvdA ver liezen zij hun slagkracht en door ze binnen te halen in het college worden zij een makke lijk te beheersen minderheid. Er wordt dus met succes gespecu leerd op de politieke onervaren heid v.m de BBL. Burgers van Leiderdorp, waar zijn wij nu mee bezig? Als je denkt dat je stem goed gehoord is, heb je het goed mis, want de ervaren politici halen de oner varen nieuw gekozen raadsle den onderuit. Daarom dachten wij en vele burgers met ons dat wij een goede keuze hadden ge daan met BBL die dan samen met GroenLinks een vuist kon den maken. BBL heeft al een principebe sluit genomen om samen met de PvdA zitting in het college te gaan nemen. Als u het hier ook niet mee eens bent laat Burger Belangen Leiderdorp dit dan onmiddellijk van u horen, ten einde te voorkomen dat wij weer vier jaar zitten opge scheept met een ongewenst col- lege. Stichting Leefbaar Leiderdorp, H. Postma, secretaris, H.J. Dekker-van Stijn, voorzitter, Leiderdorp. Bijna dag en nacht komen de leiders van de verloren heb bende partijen op de tv en/of radio. Ik druk de knop in en wie zie ik? Brinkman, die zich in alle bochten wringt om uit te leggen, dat de burgers er niets van begrijpen en eigenlijk ontevreden onbenullen en dwarsliggers zijn. De realiteit is echter geheel anders. De ma nier waarop men dat tracht te camoufleren is knap en listig, maar weinig overtuigend en ei genlijk 'preken voor een lege kerk'. Waar ergert Nederland zich aan? Enkele voorbeelden: Wanbetalers van een parkeer bon worden van bed gelicht, terwijl criminelen, omdat er geen cel is, naar huis mogen of door een vonnfoutje vrijuit gaan. De hoofdcomm. van Po litie in A'dam, de heer Eric Noordholt heeft het fijntjes ge formuleerd: „Agenten zijn net sportvissers, vangen en weer loslaten". De NS bouwen een koninklijke trein voor 3,5 mil joen (H.M. de Koningin van harte gegund), die zelden of nooit zal worden gebruikt en dat, terwijl er al een superluxe bus is gebouwd. Een carpool- strook van 65 miljoen blijkt een flop. Drie ministers zijn naar Z. Afrikay geweest, vlak voor mei, om het democratise ringsproces daar te helpen ver snellen. Ik denk niet, dat ze daar op dal bezoek zaten te wachten. Nu gaat de heer Lub bers nog net even naar Indo nesië, voor z'n vertrek in mei. De ministers rijden in duurde re auto's dan H.M. de Konin gin. Meer dan een miljard is uitgetrokken om agenten aan te werven, resultaat: bijna ni hil, en dat in een land, waar de veiligheid ver te zoeken is. Voor al dat geld en de onregel matigheden die onze Rekenka mers ontdekten, waar nooit meer iets over wordt verno men, kan veel financieel leed worden betaald en achterstel lingen worden weggewerkt: daarover kah geen menings verschil bestaan. Kortom, het is allemaal iers anders dan men doet voorko men en dat hebben de burgers eindelijk door. Een optimist is per slot een pessimist die slecht is geïnformeerd: van daar! De gemeenteraadsverkiezingen zijn achter de rug. Velen heb ben hun gedachten en mening aan onze bestuurders(sters) kenbaar gemaakt. Zoiets kan je ook zien in de uitslagen. Ook veel kritiek en afkeuring is er te horen, hoewel, de beste stuurlui staan aan wal. En... een volk krijgt de regering dat het ver dient. Waarom deze opmerkingen? Ik wil niet zeggen dat zij de schoonheidsprijs verdienen. Er is meer aan de hand. En wat in de samenleving leeft komt gaandeweg in de hogere regio nen tot uiting. Regeren is een moeilijke zaak. Inspraakprocedures, actievoer ders vult u zelf maar aan, zijn dikwijls uit dehand gelopen (terwijl zij nuttig kunnen zijn). Inspraak zonder inzicht, geeft uitspraak zonder uitzicht. Vaak is het eigenbelang/prestige waar het allemaal op gebaseerd is. Dan krijg je besluitvorming, wat wangedrochten zijn en en waar niet mee is te werken. Onze regering bestaat niet al leen uit ministers en volksverte genwoordiging, nee duizenden (misschien nog meer) bemoei en zich er mee. Dat is goed, zo lang zij grenzen in acht nemen, die de mogelijkheid geeft om vooruit te komen. Daar ont- breèkt het dikwijls aan. De bijbelse opdracht aan de mens is de aarde te beschou wen en te bewaren. De Schep per heeft de mens veel toever trouwd. Als je dat beseft en weel dat mensen er voor elkaar zijlij dan ben je heel zorgvuldig in je handelen. Maar dan is er ooi perspectief. J. Wassenaar. Noordwijkerhouti Indien u reageert op een artikel in deze krant, wilt u dan in uw ingezonden brief de datum vermelden waarop het betreffende artikel werd gepubli ceerd? Brieven worden in het al gemeen in deze krant on dertekend met naam en woonplaats. Plaatsing van ingezonden brieven betekent niet dat de redactie het eens is met de inhoud ervan. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven in te korten en plaatsing van brieven te weigeren. Ik schrijf n.a.v. het artikel in uw krant van 7 maart jl., over het bruut optreden van de gemeen te op de Hoogstraat tegen de Bloemenkiosk van H. de Roode. Ik kan niet oordelen over de schulden van die man, maar hij heeft die toch aangezuiverd. Maar de zaak is eigenlijk dat op die brug een terras moet ko men, en die man staat niet eens op de brug. Ik weet een andere oplossing, die hele blauwe tram weg en verplaatsen naar de do de hoek op de Vismarkt, of de Aalmarkt naast V D, aan twee kanten tot de brug, want daar lopen veel mensen heen. Op de Hoogstraat heb je dan ruimte voor een groot terras, en als het kan: overkappen, dan kan je daar het hele jaaar zitten, ook goed voor rolstoelzitters. De be- Flad de gemeente niet even kunnen wachten tot de uit spraak van de rechter op 27 maart? Iemand brodeloos ma ken met bruut geweld, schanda lig! Het verbaast mij niet dat er zo weinig mensen komen stem men of interesse hebben in po litiek. Integendeel, het verbaast mij, dat er nog zoveel mensen zich voor het, karretje laten spannen van lieden die zich met handen en voeten aan de bestuurderszetel vastklampen en dat zeker niet uit gemeen schapszin. Enkele dagen voor de verkie zingen,'staat een glimlachende, 'handjes en foldertjes uitdelende wethouder Walenkamp op de Haarlemmerstraat, daarbij on dersteund door het vlaggeschip van het CDA, de heer Brink man. Inmiddels heeft dat vlag geschip enige AOW-averij opge lopen. Op diverse bijeenkom sten verschijnen politici om de sprookjes te vertellen. Niet zodra zijn de verkiezin gen achter de rug of er wordt een bureaulade opengetrokken, waarin dan ineens een stapel onbetaalde rekeningen blijkt te liggen (verzekering, paaltjes, etc.). Ook over bet tot dusver mislukte parkeerbeleid (zie de klachten van o.a. de Heren straat) wordt voor 2 maart niel gesproken. Dan moet een college ge vormd worden. De WD, dit veel gewonnen heeft, wordi buitengesloten en de rest kruipi in een achterkamertje. Hoort nu de kiezer het hoe en waarom van deze zaken? Dat zou toch democratisch zijn! Nee, nu staal niemand op de Haarlemmer straat, maar wordt doodleuk ge zegd: „er is radiostilte", anders gaan anderen zich er mee be moeien. Ja, beste politici, dat is het nadeel van de democratie; iedereen bemoeit zich er dar Ik heb uiteraard niet het ont wikkelingsniveau van onze stadsbestuurders, maar ik heb altijd gedacht dat het juist de bedoeling van de democratie is. dat het 'volk' zich met het be stuur bemoeit. Kennelijk heb il het verkeerde woordenboek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 18