Brandweer vreest een smallere Engelendaal 'Niemand gebaat met in de fik steken' Regio Aalst wil vriendjes worden met Alphen Provincie krijgt geen schadeclaim van Alcom Klok even teruggezet op landgoed Milieureclame op verkiezingsborden 'Conflict jachtwerf uit dc Sjanie Waayer Stompwijks favoriet voor Dorpsraad hand gelopen burenruzie' 'Ze weten dat ik mijn mond durf open te trekken' ZATERDAG 12 MAART 1994 Met Belgische stadje Aal: de gemeente Alphen a; Rijn gevraagd om officiële vriendschapshanden aan te knopen. Het historische stadje, op Jent na de grootste gemeen te binnen de provincie Oost- Vlaanderen, is al langere tijd op zoek naar een Nederlandse tnerstad. De Alphense poli- ;ageert ger tiek i op het verzoek De leden van de gemeen bestuurl den deze week n Alphense burger itigd positie! de Belgen. den ingelicht over de toenade ringspoging van Aalst. Burgers zouden dan verder zelf het ini tiatief moeten nemen. De ge meente ziet weinig in officiële vriendschapsbanden, omdat een jumelage met een Belgische gemeente past niet binnen het buitenland-beleid van Alphen. Aalst zo parlnerger Nederlandse dicht bij huis houdt. Door de korte afstand en de afwezigheid van een taalbarrière kunnen zonder problemen een groot aantal inwoners deelnemen aan uitwisselingsactiviteiten. Toen verschillende historische steden in Nederland afhaakten, klop ten burgemeester en schepenen van Aalst in december vorig jaar aan bij de groeigemeente Al phen. Ér zijn dan ook geen bij zondere redenen stadsbestuurders zich tot Al phen hebben gericht. Naast het feit dat beide gemeenten onge veer even groot zijn en voorin het telefoonboek staan, zijn er geen in het oog springende overeenkomsten. Gemeentesecretaris G. de Graaff heeft zijn Belgische colle ga inmiddels uitgelegd dat het aangaan van vriendschapsban den binnen West-Europa voor Alphen geen hoge prioriteit heeft. De gemeente richt zich liever op de Derde Wereld, Oost-Europa en de Europese Unie in het algemeen. Vanuit Alphen worden op dit moment al banden onderhouden met het Poolse Jenenia Góra. Desondanks bleven de Belgen aandringen, terwijl ook De Graaf zijn enthousiasme over een mogelijke jumelage met een Belgische stad niet onder stoelen of banken stak. In een toelichting schrijft de gemeen tesecretaris over zijn goede er varingen die hij in een vorige functie heeft opgedaan met een Belgische jumelage-partner. Volgens hem kunnen Neder landse bestuurders nog heel wat leren van hun zuiderburen. Of de Alphense bestuurders zullen profiteren van contacten met de Oostvlaamse stad, is voorlopig nog zeer de vraag. Voor de burgers van Alphen staat de deur naar de stad met het grootste carnavalsfeest van heel België in ieder geval wa genwijd open. Vermiste kater Bruys terecht De Siamese kater Faber van Joke Bruys is terecht. Er bleek uitein delijk niets ernstigs aan de hand; het beest had waarschijnlijk ge-' woon zin in een ommetje. Tot groot verdriet van de televisiester - momenteel te zien in 'vreemde praktijken' en 'Toen was geluk heel gewoon' - nam Faber op 1 maart de kuierlatten uit het huis van Bruys in Wassenaar. Tot gisteren was hij spoorloos. Een advertentiecampagne in de Wassenaarse huis-aan-huis-bla-' den deze week waarin de kat met foto en al onder de aandacht werd gebracht, leverde volgens de echtgenoot van Bruijs veel tele-| foontjes op. ,,Een heleboel mensen hadden hem gezien, hij schijnt zelfs over de Rijksstraatweg te zijn gegaan. Faber had denk ik het voorjaar in zijn hoofd. Maar uiteindelijk kwam hij na tien dagen uit eigen beweging weer binnenlopen. We weten nu wèl waar we hem moeten zoeken als hij weer op stap gaat." De gemeenteraadsverkiezingen net achter de rug of de kamer- Wat moet zijn nog verkiezingen komen er al je dan met die verkiezingsborden die her en der in de gemeente staan. Weghalen en over een paar weken weer neerzetten? Dat kost al leen maar tijd en geld. Óf moeten ze maar blijven staan zodat de mensen nog even kun nen nagenieten van de oude posters?" Dat is ook niets. De gemeente Alkemade heeft er iets op be dacht. Alle borden in de gemeente worden een dezer dagen met beplakt met reclame posters voor het milieu, afkomstig van het ministerie van vrom. Ze blijven hangen tot half april, wanneer er weer verkiezingsposters op de borden mogen worden aangebracht. foto ben de bruyn Voorschotenaren krijgen meer zeggenschap over kunstwerken De gemeente Voorschoten wil voorkomen dat bewoners in op stand komen tegen de plaatsing van kunstwerken in hun buurt. Vandaar dat de inwoners van Voorschoten nauw moeten worden betrokken bij het plan om de komende vier jaar op acht plaatsen in het dorp beel den neer te zetten. ,,Dat levert misschien risicoloze kunst op, maar dat moet dan maar als het gaat om openbare ruimtes," vindt Groenlinks-raadslid Steef Harlaar. „Als de bewoners het kunstwerk elitair vinden en het wordt in de fik gestoken, dan is daar niemand bij gebaat." De Voorschotense politiek heeft deze week enthousiast ge reageerd op het plan van het college van B en W om nog voor 1998 het dorp te verfraaien met acht beelden. Het Treubplein, de twee stations en vijf andere plekken kunnen volgens het college best een kunstwerk ge bruiken. Wel hamerden de frac ties erop om de kunstwerken in overleg met de buurt uit te kie zen. Toestanden zoals met een kunstwerk in park Adegeest, wil de gemeente voorkomen. Het object dat daar in 1983 werd neergezet, kon de bewoners niet bekoren. Het werd uitein delijk in brand gestoken. Het plan om een kunstwerk neer te zetten in het midden van de Leidseweg, ter hoogte van de Zilverfabriek, vindt geen gehoor bij D66-fractievoorzitter Y. Molenkamp. Er moet daar een metalen object komen, dat voor een (klein) deel wordt gefi nancierd door het Nederlands Instituut voor Lastechniek, dat aan de Leidseweg is gevestigd. „Een metalen kunstwerk con curreert met alles wat daar al is," aldus Molenkamp. Volgens haar is een plek even verderop, richting brug, meer geschikt. Wethouder M. Breunesse gaat kijken of er iets valt te regelen. Als alles doorgaat, telt Voor schoten in 1998 negenenveertig openbare kunstwerken. Het is de bedoeling dat er tegen die tijd een beeldenroute door het dorp is samengesteld. alkemade marieta kroft De firma Alcom dient geen schadeclaim in bij de provincie Zuid-Holland. Alcom overwoog enkele maanden geleden nog 'een fors schadebedrag met een hoop nullen' op de provincie te verhalen omdat deze weigerde mee te werken aan de bouw van een compostfabriek in Alkema de. Alcom (een samenwerkings verband van het Proav, West- woude Management, Agry Sys tems en Groen Recycling) wilde in elk geval de voorbereidings- kosten en de winstderving van de provincie vergoed krijgen. Wat de reden is van Alcom om af te zien van de claim, wil woordvoerder A. Booy van Westwoude Management niet kwijt. Alcom doet al een jaar of vier tevergeefs pogingen om een compostinstallatie in Alkemade van de grond te tillen. Eerst in de Ruiten Troefhallen. Onder druk van de plaatselijke bevol king besloot de gemeente Alke made geen bouwvergunning te verlenen. Vervolgens richtte Al com zich op de plek van Groen Recycling aan de provinciale weg in Rijpwetering. De ge meente verleende alle mede werking. Maar nu wilde de pro vincie niet meewerken omdat de installatie inbreuk doet op het open polderlandschap. Uit eindelijk heeft de provincie de plannen van Alcom diep in de ijskast gezet omdat ze momen teel voldoende verwerkingsca paciteit voor compostafval heeft. Volgens Booy is met dit be sluit de firma Alcom niet naar het graf gedragen. „We hebben nog allerlei plannen. We probe ren toch iets in de gemeente Alkemade op poten te zetten. Of het nu in de Ruiten Troefhallen •of bij Groen Recycling of ergens' anders is en of het nu om de verwerking van GFT of andere afval gaat, we zijn er nog volop mee bezig." Rapport in cle maak met knelpunten in Leiderdorp De Leiderdorpse brandweer luidt de noodklok over de slechte bereikbaarheid van sommige delen van de ge meente. Binnenkort wordt een lijst met knelpunten op gesteld, die tegen de zomer wordt gepresenteerd. Verder heeft de brandweer uit oogpunt van bereikbaarheid zo haar bedenkingen tegen versmalling van de Engelendaal. De brandweer moet binnen zes minuten na een alarmmelding met de eerste wagen op de plaats des onheils zijn. Nu lukt dat in bijna alle gevallen, mede door de gunstige ligging van de kazerne aan de Simon Smitweg. De chauffeurs van de ladder en spuitwagens worden echter steeds vaker geconfronteerd met allerlei obstakels die vertra gend werken. Drempels en paaltjes zijn voorbeelden, maar ook verkeerd geparkeerde au- Vooral woonerven vormen knelpunten. „Zolang iedereen daar binnen de vakken par keert, is er niets aan de hand. Maar er hoeft er maar één ver keerd te staan en de hele boel slibt dicht," aldus brandweer commandant A. Vons. Ook het illegaal aan twee zijden van de weg parkeren is de brandweer een doorn in het oog. „Daar door wordt het vaak zo smal dat je er niet meer doorkomt." De chauffeurs gaan binnen kort de probleem-straten in kaart brengen. Dit betekent dat de spuitgasten op gezette tijden 'zo maar' gaan rondrijden in de wagens. Maar een aantal slecht bereikbare delen van de ge meente is al bekend. Als voor beeld noemt Vons de omgeving van de Hoofdstraat in het Oude Dorp, waar veel nauwe straatjes aan weerszijden staan vol ge parkeerd. Vons is van zins bewoners- brieven op te stellen om de Lei derdorpers te wijzen op de ge varen van hun parkeergedrag. Dit gebeurt overigens pas als het rapport met de knelpunten uit is. De commandant hoopt het rapport tegen de zomer klaar te hebben om het vervol gens te kunnen aanbieden aan het college van B en W. Verder volgt de brandweer de discussie over de Engelendaal met argusogen. Een mogelijke versmalling en vooral de aanleg van rotondes zouden haar voor grote problemen stellen. „Als het een beetje druk wordt, sta je bij zo'n rotonde at snel een hal ve minuut in de rij. En we heb ben natuurlijk een strak sche ma." Van de zes minuten die de brandweer heeft na een alarm, wordt al de helft opgeslokt door het verzamelen van de vrijwilli gers op de kazerne. Vons kan zich wel vinden in een busbaan, waarover ook het alarmverkeer kan rijden. „Als dit onderwerp ter sprake komt, houden we zeker een warm pleidooi voor zo'n aparte strook. We kunnen er eigenlijk niet buiten." De commandant benadrukt dat hij niet louter voor eigen pa rochie predikt. „Ook de EHD en de tegenwoordig regionaal wer kende politie maken natuurlijk gebruik van dezelfde Engelen daal. Ook voor die instanties is het van levensbelang dat er een goede doorstroming is." wassenaar Negentiende-eeuwse taferelen speelden zich gisteren af in Park Rust en Vreugd in Wassenaar. Burgemeester P.H. Schoute bezocht het statige landgoed geheel t stijl. Met een koets en een heuse lakei kwam Schoute de sleutel van het onlangs ge restaureerde monumentale toegangshek overhandigen aan een vertegenwoordiger van de stichting Rust en Vreugd. Het landgoed is in erfpacht bij de gemeente, die daarom ver plicht is het terrein en het hek te onderhou den. De gemeente had echter mazzel, want de stichting Rust en Vreugd was zelf ook be reid om bij te dragen in de restauratiekosten van het hek. foto den haag/leiderdorp» persbureau cerberus Leiderdorper A. van Hecke had een zakje met speeksel van een van z'n kinderen meegenomen voor de rechter. Als de rechter dat liet onderzoeken op het ge rechtelijk labaratorium, dan zou keihard komen vast te staan dat jachtwerf De Koning Keyzer uit Leiderdorp giftige verfdampen in zijn tuin blaast. Eigenlijk was het een groot onrecht, vond Van Hecke, dat hij zich in een kort geding moest verantwoorden voor zijn publiciteitacties tegen de werf. De jachtwerf was in zijn ogen zelf een veel grotere boosdoener en daarom kwam Van Hecke tijdens het kort ge ding met een tegeneis. De jachtwerf zou een boete moeten krijgen voor het geval ze nog een keer verf spuit. De Haagse rechtbankpresi dent mr. Westenberg voelde er gisteren echter niets voor om een beslissing" te nemen in de zaak. „Het is eigenlijk niet veel meer dan een fiks uit de hand gelopen burenruzie", betoogde de rechter, nadat beide partijen over en weer hun beklag had den gedaan. Van Hecke kon zijn zakje speeksel houden. Beide partijen moesten nog maar eens rustig om de tafel gaan zit ten. Het had voor de werf en voor de buurman geen enkele zin om elkaar te bestoken in in gewikkelde juridische procedu res, zei de rechter op bedaagde toon. Lukt het niet om het con- flit uit te spreken, dan wil hij alsnog wel uitspraak doen in het kort geding. Jachtwerf De Koning Keyzer had het kort geding aangespan nen om een eind te maken aan de 'lasterpraatjes' van buurman Van Hecke over de werf. De buurman heeft onder meer pamfletten verspreid in de wijk en een brief geschreven in het Leiderdorps Weekblad waarin de werf wordt beticht van milieuverontreiniging. Dezelfde beschuldiging stond te lezen op een bord in Van Hecke's tuin. De werf beweert zich echter niet schuldig te maken aan het spuiten met verf of een andere vorm van ongeoorloofde milieuverontreinging. Van Hec ke zou daarom een rectificatie in het weekblad moeten plaat sen en ook alvast vijfduizend gulden moeten betalen als voorschot op een schadever- goeding. Rechtbankpresident Westen berg merkte na het bestuderen van een hele serie foto's echter op dat de klachten van de buur man toch niet helemaal verzon nen kunnpn zijn. stompwuk .judy nihof Om haar te betitelen als de 'Stompwijkse caissière' in de Dorpsraad, vindt Sjanie Waayer te ver gaan. „Dat slaat nergens op. Net alsof ik daarom in de Dorpsraad ben gekozen. Ik denk ook dat de mensen me niet zozeer uit de winkel ken nen, maar van de sport. Ik heb gehandbald en in het bestuur gezeten, en organiseer nog wel Sjanie Waayer (40) stelde zich enkele maanden geleden be schikbaar voor de verkiezingen voor de Dorpsraad en het was meteen goed raak. Waayer haal de veruit de meeste stemmen binnen. „Dat had ik niet ver wacht. De mensen hebben vre selijk veel vertrouwen in me ge steld." Waayer werd gevraagd om mee te doen aan de verkie zingen door. Dorpsraadlid Bea van Bemmelen. Na het wegval len van Carla Bregman, vreesde Van Bemmelen dat het aandeel van vrouwen in de Dorpsraad minimaal zou worden. Waayer aarzelde niet, want ook zij vindt het belangrijk dat vrouwen goed vertegenwoordigd zijn. „Anders wordt het zo'n mannenwereld- je. Vrouwen kijken toch soms net even anders naar naai- de dingen dan mannen." Waayer hoeft niet lang na te denken over de vraag waarom zoveel mensen op haar hebben ge stemd. „Ze weten dat ik mijn mond open durf te trekken. En ja, als ik me ergens voor inzet, dan ga ik ervoor." Waayer, moeder van drie kin deren, is een geboren en geto gen Stompwijkse, die gehecht is aan haar dorp. „Ik zou niet in een stad kunnen wonen." Kijkt door het raam van haar nieuw bouwwoning naar buiten over de landerijen. „In een stad zou ik me opgesloten voglen." Sinds enige tijd werkt ze in de plaatse lijke supermarkt. „Een paar ochtendjes, gewoon omdat ik het leuk vind." Want ze houdt van mensen om zich heen en het leggen van contacten. In dat opzicht is Waayer aardig door de wol geverfd. Jarenlang stond ze achter een kraam op de markt in Leiden. Waayer denkt dat de Dorps raad een prima schakel is tus sen de inwoners van Stompwijk en de gemeente Leidschendam. „Mensen stappen niet zo snel naar de gemeente, wel naar de mensen van de Dorpsraad." In middels de nieuwe Dorps raad moet nog geïnstalleerd worden is ze al diverse keren door Stompwijkers aangespro ken. Iemand klaagde bij haar bijvoorbeeld over de herrie door het legen van de glasbak, dat al om half zeven 's ochtends zou gebeuren. Of daar niet wat aan gedaan kon worden. Waayer vindt dat ze achter dat soort vragen aan moet gaan. Toch zijn er een paar punten die haar speciale aandacht hebben. De woningbouw voor alleenstaan de jongeren bijvoorbeeld. Met name voor deze groep wordt volgens haar veel te weinig ge bouwd. „Je komt hier als alleen staande gewoon niet aan de bak. Zelfs niet als je in je eentje' een huis wilt kopen en je hebt het geld ervoor klaar liggen. Ik weet niet of ik er wat aan kan doen, maar ik ga het proberen." Ook het probleem van het sluipverkeer zal ze de komende vier jaar regelmatig aan de orde stellen. „Ik weet wat het is, heb zelf aan de Dr. van Noortstraat gewoond. De weg is ook zo slecht, je zit er te trillen in je huis. Daar mag best minder verkeer overheen." Als oplos sing ziet Waayer de aanleg van een nieuwe weg om Stompwijk heen. Ook de aanleg van de Landscheidingsweg, waarover al ongeveer twintig jaar wordt gesproken, zou al een hoop ver lichting betekenen. Dat er soms1 zo lang gepraat moet worden voor er iets wordt bereikt, daar1 kan Waayer met haar hoofd niet bij. „Er is wel drie jaar gepraat over de verbreding van de brug bij de Huyssitterweg. Dan denk ik: kan dat nou niet sneller." Wat dat betreft zal het in de Dorpsraad wennen worden, denkt Waayer, die in de regel snel spijkers met koppen slaat. „Ik denk dat je er een behoorlij ke portie geduld moet hebben."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 14