Het is heel leuk om mensen uit de put te halen' M UIT Rtv show Tineke oog in oog met onbekende familieleden J7 'Ik ben Miami Vice dank verschuldigd' gesproken MAANDAG 7 MAART 1994 'Haenen voor de nachtterug op de buis TROS zaagt stambomen door ROY TOUKER langt Paul Hae- kijkers thuis te vermaken met een opgewekt en optimistisch getint programma. „Ik wil de huiskamer binnendringen. Sinds eind juni vorig jaar ben ik niet meer op TV geweest. Ik heb lang kunnen nadenken, andere programma's bekeken. Hn ik heb gezien wat er mis is, ik word door de meeste program ma's niet aangesproken Paul I laencn en zijn alter ego's Dolman, Gremdaat en Guttering hopen de kijkers met ingang van vanavond (Ned. 3, 23.20 uur) wél dertien weken lang te bekoren. Zijn televisie theatershow Haenen voor de nacht gaat bij de VPRO het tweede seizoen in. „TV is een leuk medium, maar als ik naar die middagpro grammering kijk... Die bestaat vrijwel alleen uit herhalingen. De middagkijker wordt als min derwaardig volk beschouwd. Mijn programma gaat ook in de herhaling op de dinsdag, maar dan wel met een aparte inlei ding, gericht op die middagkij ker. Middag-W wordt als een vuilnisbak gezien. Een aantal herhalingen is oké, maar niet vrijwel alles." Dat dag-TV met slechts een paar herhalingen en meer nieu we programma's te kostbaar zou zijn, wordt door Haenen weersproken. „Een programma hoeft helemaal niet duur te zijn. Een decor maakt het duur, maar zet een paar planten neer en het is klaar. Je kan een spot goedkoop programma maken, dat ontzettend plezierig is om naar te kijken. Je ziet bij de hui dige dag-TV de beperkingen. Het nieuws van één uur mag maar vijf minuten duren, wat er ook gebeurt. De rest van de middag zit namelijk al volge propt. In Frankrijk gaan ze als er iets belangrijks gebeurt gewoon door. Dat is volwassen TV, daar zijn ze flexibel." Rampdag Paul Haenen zal ook de nodige soepelheid betrachten aangaan de zijn eigen TV-programma. „Een gedeelte wordt op zondag opgenomen, de rest wordt op de late maandagavond recht streeks uitgezonden. Vorig sei zoen hebben we alles op zon dag opgenomen en dan mis je toch dingen. De maandag is een historische rampdag geworden. De treinramp in Hoofddorp, de vliegramp in Faro, het aflopen van het VN-ultimatum in Joego slavië en de dood van Ien Dales, allemaal op de maandag. De Bijlmerramp was op zondag avond. In mijn programma be spreek ik kranten en als je dan niet refereert aan actuele zaken, Behalve op TV is Paul Haenen kom je ongeloofwaardig over. ook in het theater te zien. Zijn Dit seizoen kan ik zelfs nog rea- show Vrolijk langs de kern heeft geren op Nova, of op het laatste nog twintig schouwburgen te moment iemand naar de studio gaan. Het toneelstuk De vrouw halen." van de zanger met Brigitte Kaandorp en Ingeborg Elzevier is van zijn hand. „Dat alles bij elkaar is wel vermoeiend, maar niet zwaar. Dat komt omdat ik de dingen doe die ik leuk vind. Er is niemand die me zegt wat ik moet doen. Bij de VPRO ben ik vrij, in het theater ben ik vrij. Ik hoef me niet aan de TV- en theaterwetten te houden. Heel mooi. Ik hoef alleen mijn tijd in te delen en dat is niet slopend." Werken in theater en voor TV heeft zijn voordelen, er is een wisselwerking ontstaan. „Ik probeer in het theater iets uit, wat ik op W kan doen. In het theater vinden ze het leuk als ik actueel ben, dat verwachten ze ook van me. Maar theater heeft niet de mogelijkheden van TV. In Haenen voor de nacht ga ik een dialoog met mezelf aan. Dat doe ik nu in het theater ook. al leen gebruik ik er een video band voor. Het grote voordeel van het feit dat je in het theater werkt, is dat je beseft dat je er voor het publiek bent. En dat besef is er ook als je iets op TV doet. Dat je niet alleen met iets kunstzinnigs bezig bent, maar dat je je publiek vermaakt. Hoe plezierig is het niet om mensen te vermaken, om ze lachend het theater uit te zien gaan." - Dus toch iets van de aloude hofnar? „Ik verschaf ook informatie. keur de gewone Nederlanders. Het gaat verder dan een hofnar zijn. Ik wil laten zien wat gewo ne Nederlanders hebben be leefd. Dit seizoen ga ik ook amateurvideo's tonen. Terwijl de beelden worden vertoond in terview ik de maker. Informatie en humor lopen in elkaar over. Mijn humor heeft de wortels in de dagelijkse werkelijkheid." „Ik vind het leuk om mensen uit de put te halen. Dus in zeke re zin toch de drang om men sen aanTiet lachen te krijgen, ja. Maar misschien is het wel meer de drang om het bestaan van de mens te relativeren. Of mis schien is 't gewoon alleen maar hartstikke leuk om te doen. Misschien moet er niets achter gezocht worden. Ik vind humor leuk als verlengstuk van infor matie. Mijn werk balanceert tussen humor en informatie. Als ik onder leiding zou staan van een strakke regisseur, zou het misgaan. Ik zou het ook niet aanvaarden. Ik zou wel tips wil len krijgen, maar ik zou me niet onderwerpen. Als een omroep- directeur zou vinden dat er iets uit mijn programma moet, zou ik dat ook niet doen. Ik verkeer natuurlijk wel in een luxe posi tie, want als de TV wegvalt, heb ik nog genoeg te doen. Met mijn vriend en producer Dam- mie van Geest geef ik het literai re tijdschrift Mens Gevoelens uit. Dammie is hoofdredacteur en Margreet Dolman emotio neel hoofdredacteur, voor de rest komt daar ook niemand aan te pas. Zo'n vrijheid hebben is prettig." Leonie Sazias gaat in 'Allemaal Familie' op zoek n tergronden van bekende Nederlanders. en jaar of wat geleden I j was Hans Janmaat een doodgewone naam. Vandaag de dag is dat wel anders. Wie zo heet als de zeer omstreden politicus, kan op z'n minst geconfronteerd worden met de pesterige vraag: „Familie van?" Er zijn meer honden die fikkie heten. Voor zo ver hij dat al niet wist, weet TV-producent Gerard Baars dat nu beter dan wie ook. Zijn fascinatie voor namen bracht hem onlangs op het idee ze als basis voor een nieuwe programma te gebruiken. Zoe ken naar de andere Falko Zand- stra en Gerrit van der Valk, dat leek hem hoogst interessant. Zo geviel het dat namens Baars een intensieve speurtocht werd ge organiseerd naar Nederlanders die Albert Mol, Astrid loosten en Tineke Verburg heten. „We vonden er respectievelijk 12, 2 en geen. We zijn wel bij een Pi- neke Verburg uitgekomen, maar dat is erg mager voor een hele uitzending", aldus Gerard Baars. Het aanvankelijke idee om ook voornamen in het program ma te betrekken, moest om praktische redenen worden los gelaten. En ziedaar: Allemaal Familie was geboren. Zes we ken lang duikt Leonie Sazias voor de TROS in de geschiede nis van dé familie van bekende Nederlanders. Er is stamboom onderzoek gedaan met het ge volg dat Tineke de Nooy in de eerste aflevering kennis maakt met de 'Veluwse tak' van haar familie: verre ooms, tantes, ne ven en nichten die er nooit bij stil hebben gestaan dat ze wel eens familie zouden kunnen zijn van Tineke. Speciaal voor Allemaal Fami- Philip Michael Thomas, acteur in bonis 1 TON DE JONG De mensen hoeven hem maar te zien of ze denken al aan Miami Vice. Philip Michael Thomas heeft daar geen problemen mee. Integen deel. Detective Ricardo Tubbs heeft hem al leen maar fortuin gebracht. „We hebben vijfjaar lang twaalf tot acht tien uur per dag aan Wee gewerkt", vertelt Thomas. „En daar mag je achteraf best dankbaar voor zijn. Als acteur weet je im mers nooit of je binnenkort weer werk hebt." Wanneer hij in meervoud spreekt, doelt Thomas uiteraard op de succesvolle combi natie met Don Johnson, de ultieme macho. Gestoken in hun Armani-pakken trokken ze medio jaren tachtig in vliegende vaart over de televisieschermen, als de detectives Tubbs en Crockett. In blinkend witte Ferra ri's scheurden ze heen en weer tussen psy- chopatische moordenaars, drugsbaronnen en het politiebureau, waar vrouwelijke re chercheurs rondliepen in de kortste mini rokjes en luisterden naar namen als Cookie en Big Booty Trudy. Thomas: „Ach, ja... Kijk, als je de drugsmarkt begrijpt... Daar gaat zóveel geld in om, daar kan men élles kopen. Als je een undercover-agent speelt die tonnen cocaïne moet kopen, kun je gewoon niet met een spijkerbroek aankomen. Dan moet je je omringen met de mooiste meiden, de duur ste jachten, de duurste sieraden, wat dan ook... Veel van de spullen die we voor de se rie gebruikten waren daadwerkelijk in be slag genomen bij echte drugdealers: er zijn in Miami jaarlijks talloze veilingen van ge- r-agenten vijf jaar, zelf nog confisqueerde artikelen... Don dan acteurs, maar undercc moeten zelf óók acteur zijn." Honderdtwintig afleveringen toen was de koek op. „Tja, ik 5 1000 plots voor de serie kunner maar de scriptschrijvers raakten vermoeid. En als je geen 'magisch' script meer hebt, kun je nog zo hard werken, maar dan kom je nergens." Vandaar de schier eindeloze herhalingen. (RTL5 zendt vrijdag 11 maart de allerlaatste re-run uit.) Naar schatting razen Crockett en Tubbs zelfs nu nog in zo'n 130 landen over het televisiescherm. Trots: „Afijn, dat kan ik ook merken aan de centjes die nog steeds binnenstromen." Onafhankelijk Keurig in het pak, stropdas recht. Kleren maken de man, uit en thuis, uur of geen uur. En Philip Michael Thomas vertrouwt de tijd, want die is hem genadig geweest. De 44 jaren zijn hem, vader van twaalf kin deren, niet echt aan te zien. Vedetteneigin gen zijn hem vreemd, bij hem vallen geen nare trekjes die duiden op blaséheid te ont dekken. Thomas wordt er zelfs anno '94 niet moe van andermaal over zijn aandeel in Vice te praten, want de politieserie bracht hem faam en fortuin. Hij noemt de reeks achteraf a passport to forever, een paspoort naar de eeuwigheid. Miami Vice maakte hem financieel en creatief onafhankelijk, zo is het en niet anders. „We hadden iets fantastisch, Don en ik, we waren een Siamese tweeling. Miami Vice was vanaf het prille begin niet aan een bepaalde tijd gebonden - het had iets tijd loos. De serie ging ook niet alléén over ge weld en drugs; er kwam méér bij kijken. Re laties, familieproblemen, noem maar op - al de ingrediënten die de soaps vandaag de dag zo populair maken. We hadden ook uit gebreid kunnen voortborduren op de psy chologische kanten van het leven van een agent, wat dat bijvoorbeeld voor effecten op een relatie heeft. Het bestaan van een vrouw die 's morgens haar man de deur uit ziet gaan en niet weet of hij er de volgende morgen weer zal zijn. Dat soort dingen. Er zat nog veel rek in het principe van Vice." Of de serie ooit zal herleven, is echter hoogst twijfelachtig. Wel leven er plannen om Thomas en Johnson eenmalig - maar niet als Tubbs en Crockett - in een speelfilm te herenigen. Thomas acteert nog wel, hij runt tegenwoordig ook een eigen theater in Miami, maar bovenal poogt hij een heuse zangcarrière op te bouwen. Hij is bezig met de opnamen voor zijn derde album (toepasselijk: Music is my mistress; muziek is mijn maitresse), dat - curieus genoeg - een zwaar Frans accent zal hebben. Hij heeft een distributiedeal met een Canadese platenmaatschappij, vandaar. „Er wordt goed op die mix van Frans en Engels gerea geerd. ik noem het zelf: Frenglish. Spontaan geeft hij een riedeltje ten beste. En nog één. En nog één. Of anders deze? En deze? Alsof hij de talent-scout van een grote platenmaatschappij moet overtuigen: „Zo heb ik er nog wel een paar." Swingend op zijn stoel, nu. Kreunend komt het er uit: „Fm smokin', I'm chokin', uh-huh, uh-huh..." Hij laat achteloos de naam vallen van Dionne Warwick, met wie hij een duet op nam, en kweelt voort: Just a simple guy am I, trying to get by...' Twiedeldie, twiedeldum. Etcetera. lie spit Leonie Sazias allerlei ar chieven door. Ze maakt een rondgang langs de huizen van voorvaderen. In de studio be kijkt ze oude en onbekende fa miliefoto's met de hoofdper soon. Dat in elke familie wel een verhaal zit, ervaart ook Ti neke de Nooy. Verbaasd neemt ze kennis van de lotgevallen van voorvader Adriaan de Nooy, die als belastingpachter aan de Am sterdamse Keizersgracht aange vallen werd door een menigte ontevreden burgers. Eén van de aanstichtsters. aangeduid als viswijf, werd eën aantal dagen later op de Dam opgehangen. Het bewuste voorval diepte de redactie van Allemaal Familie op uit een geschiedenisboek. Allemaal Familie is genealo gie met een hoog amusements gehalte. Op zijn beurt spreekt Gerard Baars van een zeer ar beidsintensief programma. „We zijn een half jaar geleden be gonnen met het speurwerk rond tien personen en hebben er nu zes a zeven op de rails staan. Vantevoren heb je geen idee of er aardige dingen boven water komen. We willen- de stam boom tot in elk geval een paar eeuwen terug uitzoeken." De redactie, bestaande uit onder meer drie historici, kwam al voor merkwaardige verrassin gen te staan. Zo kwam aan het licht dat de voorouders van een hoofdpersoon uit Friesland de naam wil de TROS nog ge heim houden geregeld uit stelen gingen en voor die mis drijven ook moesten brommen. „We hebben de hoofdpersonen gewaarschuwd dat er ook min der leuke dingen boven water kunnen komen. Maar het gaat om mensen die soms honder den jaren geleden geleefd heb ben en daar zitten die hoofd personen niet meer mee." (Allemaal Familie, Nederland 2, vanavond om 20.37 uur) 16 Linda de Mol in f Studio: 1") ..Ik ben een jaar ge- leden geïnterviewd door Theo van li Gogh voor de Am sterdamse kabeltelevisie. En 1( daarna werd ik opeens geaccep- 1 teerd binnen de Grachtengafr- K del. Ik hoef nu gelukkig niet meer uit te leggen dat je ze be- 1( hoorlijk op een rijtje moet heb ben om zo'n groot programma te presenteren. Die hele sfeer van spelletjes zijn dom, die doe je er effe bij, is helemaal omge slagen. Ik kan weer in intellec- i tuele kringen." 1! Idem: „De mentaliteit in Duitsland 21 is zo formeel. Als ik ergens kom 21 is het meteen van Frau De Mol hier en Bitte daar. Als ik daar in een vol restaurant kom, schiet zo'n gerant meteen in de stress. Dan denk ik: man, doe gewoon, relax, ik wacht wel. In een Ne derlands restaurant ga je, wie je ook bent, aan de bar zitten wachten tot er een tafel vrij is. En zo hoort het ook. En daar door blijf je met je benen op de grond, gewoon wie je bent.2 Loretta Schrijver in het AD: 2 „Ik had vroeger drie wekkers naast mijn bed. Die heb ik nu nog. De een na de ander gaat af, maar ik kom niet in beweging. Ik ben vreselijk moeilijk met op staan.. en dat blijft de rest van de dag hangen. Ik zal nooit meer inspanning verrichten dan nodig is. En als het er vandaag niet is, doe ik het wel morgen. Nee, in mijn werk ben ik niet gemakzuchtig. 'Du moment' dat het op mijn conto komt, moet het ook goed zijn. Dus dan ben ik niet gemakkelijk. Maar wel als het gaat om het houden van vriendschappen en het onderhouden van contac ten. En het maken van afspra ken voor dingen die moeten gè= beuren. Als bij mij een wasma chine stuk is, blijft-ie ook drli£ vier, vijf weken stuk. Philip Michael Thomas, voor eeuwig detective Ricardo Tubbs. Loretta Schrijver heeft drie wek kers naast haar bed, die rinkelen, maar ze is niet in beweging te krijgenfotoarchief Bert van der Veer, pro grammadirecteur van RTL, uit in Elsevier z'n onvrede over de geringe kijkdichtheid van I.S.C.H A.: „Ik vind het een heel bijzon dere talkshow, maar gezien de cijfers had hij sommige inter views net zo goed in 'Vrij Ne derland kunnen publiceren." Manon Thomas in Studio: „Vijf jaar geleden deed ik in Wenen mee aan de Mrs-verkie zingen, een schoonheidswed strijd voor getrouwde vrouwen. Ik schatte mijn kansen voor die Europese titel niet hoog in, want mijn concurrenten waren allemaal prachtige blonde vrou: wen met blauwe ogen. Tot mijn verbazing werd ik tot winnafe's uitgeroepen. Op een gegeven moment kwam mijn man Forr rest trots naast me staan. Een neger op het podium! In We nen, in Österreich. Foute boel, jongen! Je had het publiek moe ten horen, zo smerig. Racisme kom je overal tegen, ook in Ne derland. Die heel stomme voor oordelen doen nog het meest pijn. Zo'n reactie als: „Gut, hij, is op tijd." Of een vraag als: „Val jij altijd op negers?" Je kunt jé daar niet tegen wapenen. Moet ik dan gaan uitleggen dat mijn liefde voor hem niets te maken heeft met zijn huidskleur? Het enige dal ik kan doen is het goede voorbeeld geven. Liefde overwint alles." Acteur Pieter Lutz in VARA TV-Magazine: „Ik vind acteren gewoon leuk Niets meer en niets minder. Toen ik net begon, verwachttè ik de hemel, maar ik zag er al snel de betrekkelijkheid van in. Want wat is succes? Dat is het applaus van één avond: als je er morgen niet meer bent, is iedereen je overmorgen verge- Paul Haenen: „Als ik onder de strakke leiding regisseur zou staan, ging het foto

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 12