Doorgaan met gescheiden inzamelen van afval
Bejaarden hebben geen vetpot
Schrijvende Lezers
Toch al weinig te verteren
'Onbezorgde oude dag
is ons niet gegund'
Het ongelijk van
Leefbaar Oegstgeest
«119.
99.-
159-
15.-
VROOM DREESMANN I
MAANDAG 7 MAART 1994
10
N BRANDENBURG. 0
Hierbij wil ik graag reageren op de brief van ir.
Vaes met als titel: 'Udo de Haes ziet door de bo
men het bos niet meer'. Om met het eind van zijn
brief te beginnen, mijn collega's en ik gaan zeker
door met het gescheiden inzamelen van oud pa
pier. en bepaald ook niet stiekem. Ik heb in mijn
rede nadrukkelijk gesteld dat we door moeten
gaan met gescheiden inzameling van het huis
houdelijk afval. Lr zijn problemen met de huidige
wijze van gebruik van het ingezamelde afval.
Maar het is heel goed mogelijk dat ook hij andere
manieren van gebruik van de verschillende afval-
fracties de huidige opzet van gescheiden inzame
ling noodzakelijk blijft.
Dan is er de vraag naar de gevolgen van herge
bruik van het ingezamelde oud papier voor de
bossen. Ilier is mogelijk sprake van een misver
stand: mijn rede ging niet over bossen als natuur
gebieden, maar over hossen met een produktie
functie. Beschouwen we ter vergelijking de land
bouw. Natuurlijk kunnen we van een akker of een
weiland een reservaat maken, met een rijke ak
kerflora of rijk aan weidevogels. Ik hoop dat dat
ook veel zal gebeuren! Maar daarmee hebben we
nog geen gezonde, duurzame landbouw: dat wil
zeggen een landbouw waarin een duurzame pro-
duktie voorop staat, en die daarnaast streeft naar
de aanwezigheid van zoveel mogelijk natuur
waarden. Met het creëren van natuurgebieden is
de landbouw zelf uit milicuoogpunt nog niet ver
beterd.
Hetzelfde moet ook gelden voor de bosbouw.
Aan de ene kant is er behoefte aan bossen als na
tuurgebied. Maar er is ook behoefte aan bossen
met een produktiefunctie, waarbij tegelijk ge
streefd moet worden naar zoveel mogelijk na
tuurwaarden. Voor de produktiefunctie van het
hos is inplanten in een relatief hoge dichtheid en
dan vervolgens regelmatig uitdunnen essentieel.
Overigens is het uitdunnen, gegeven het feil dat
in een hoge dichtheid is ingeplant, ook positief
voor de natuurwaarden, in verband met de toe
nemende hoeveelheid licht. Hoe ouder het bos,
hoe ruimer de bomen komen te staan, des te gro
ter de natuurwaarden.
Gesteld nu dat hel uitdunnen niet plaatsvindt,
mede als gevolg van de papierrecycling, ontstaat
dan niet op lange termijn toch een natuurlijk bos?
I let antwoord is m.i. alleen als besloten wordt er
een bosreservaat van te maken en als daarbij aan
sluitend voor een ander beheersregiem wordt ge
kozen. Gebeurt dat niet en blijft de houtproduktie
een belangrijke plaats innemen, dan zal in de
praktijk toch naar een standaard uitdunning ge
streefd worden, waarbij naar een andere toepas
sing voor het dunningshout gezocht wordt. De
meest reële optie is dan, dat het dunningshout
gebruikt zal worden voor de energieproduktie. Op
zichzelf is dit dan een logische stap, ook uit
milieuoogpunt. Maar dan ontstaat wel een onge
rijmde situatie. Wc zamelen het papier in om te
voorkomen dat het wordt verbrand. I let dun
ningshout blijft dan staan. Dat wordt dan vervol
gens toch gekapt met als doel het te verbranden
ten behoeve van de energieproduktie. Dan had
den we er waarschijnlijk beter eerst papier van
kunnen maken en het op die manier tweemaal
kunnen gebruiken!
Veel belangerijker voor de natuurlijke kwaliteit
van de bossen is de vraag hoe de bossen worden
beheerd: ofwel: wat moeten we verstaan onder
'duurzaam beheerd bos'? Welke houtsoorten
worden aangeplant, wat is de omlooptijd, en kan
er meer selectief worden gekapt? Volgens mij
moet de aandacht verschuiven naar dit veel be-
langerijke punt.
De heer Vaes merkt terecht op dat het gebruik
van kringlooppapier clectriciteit uitspaart en
minder water kost. Maar hier staat tegenover dat
als het dunningshout in het bos blijft staan, daar
mee een groot energievoordeel verloren gaat. De
bosbouw levert pas een blijvende bijdrage aan
energiebesparing en vermindering van het broei
kaseffect als er hout wordt geoogst en (direct of
indirect) wordt verbrand ten behoeve van de
energieproduktie. Natuurbos levert die bijdrage
Het belangrijkste punt in dit verband noemt de
heer Vaes niet, namelijk de waterverontreiniging
door de papierfabrieken, o.a. met chloorhouden-
de verbindingen. Die verontreiniging treedt veel
meer op bij het maken van nieuw papier, dan bij
gerecyceld papier. Dit is zeker een reden om door
te gaan met de inzameling van oud papier. Mede
in verband hiermee is in de milieukeur op schrijf
papier opgenomen dat het kringlooppapier moet
zijn. Maar het lijkt me niet goed om het milieu
keurmerk tot kringlooppapier te beperken. Een
milieukeurmerk op schrijfpapier zal zich naar
mijn mening o.a. op de volgende twee eisen moe
ten richten: „hout uit duurzaam beheerd bos" en
„geen waterverontreiniging met chloorverbindin
gen". Dat laatste kan dan worden bereikt bij
kringlooppapier, maar ook bij papier uit nieuw
hout bij een schpne fabricage. In Finland is in de
laatste zeven jaar de uitstoot van chloorverbin
dingen door de papierindustrie met meer dan
80% verminderd. Dit soort verbeteringsprocessen
dreigen te worden gefrustreerd, wanneer alleen
aan kringlooppapier een milieukeurmerk wordt
gegeven. Beter is de bredere eis "chloorvrij", die
op verschillende manier kan worden gehaald.
Samenvattend:
we moeten doorgaan met de gescheiden inza
melingvan oud papier
verbranding met energieterugwinning is uit
milieuoogpunt een verantwoord alternatief dat
nadere studie verdient
het milieukeur op schrijfpapier moet zich niet
beperken tot kringlooppapier.
Mijn boodschap is dus zeker niet dat milieu
problemen niet zijn op te lossen. Maar we moe
ten wel in de gaten houden of onze inspanningen
ook werkelijk aan een oplossing bijdragen. Om
daar een goed beeld van te hebben zijn keten
analyses, zoals ik die in mijn rede heb beschre
ven, onmisbaar.
i het bos is inplanten in een relatief hoge dichtheid
Op woensdag 23 februari stond
onder het kopje 'Opinie' van uw
medewerker Pim Fortuyn een
artikel over het onderwerp "Ou
deren kunnen best inleveren".
Met dit artikel worden ouderen
op een hoop gegooid. Er waren
en zijn altijd al overwinteraars
in de zuidelijke landen (bv
Spanje en Portugal). Op zich
niet zo'n slecht idee, want deze
overwinteringen behoeven niet
duur te zijn!
Maar e
oudere
AOW
de pensioenbreuk). Om juist in
de groep ouderen een korting in
de vorm van belasting of premie
te gaan heffen, treft men wel
een groep die toch al weinig te
verteren heeft, omdat de AOW
op hetzelfde niveau blijft, maar
de kosten stijgen, leder jaar
huurverhoging, verhoging Rijn-
landhcffing, PTT. Onroerend
Goedbelasting en noem maar
op. Redenen om eens te bezien
of er niet een andere groep is,
die gepakt kan worden.
Onder de kop: Bejaarden kunnen best inle
veren, beschrijft Pim Fortuyn in het L.D.
van 23 februari hoe bejaarden „in gelijkvor
mige, tevreden verveling", „goed doch sma
keloos gekleed" hun winters doorbrengen
in de Algarve. Een smakeloos karikatuur dat
nog even doorgaat en dient als achtergrond
voor plannen van het CDA om bejaarden
AOW premie te laten betalen. Plannen
waarvan 'de politiek' zich rot schrok.
Verder denkt Fortuyn dat bejaarden alle
maal profiteurs zijn van de na-oorlogse wel
vaart van de zestiger en volgende jaren. I lij
vergeet daarbij dat deze mensen daar zelf
voor gewerkt hadden en dat het 'goedkope'
eigen huis ook met lage salarissen betaald
werd. Bovendien waren de profiteurs min
stens dertig jaar oud en hadden slechte tij
den meegemaakt: crisis, oorlog en de perio
de van slechte - of geen - opleiding. De ge
weldige perspectieven „waarvan de jeugd
van nu nog slechts kan dromen" zijn hen
niet met dromen maar met hard werken
deelachtig geworden. En dat zonder kinder
bijslag (in hun jeugd) of allerhande uitke
ringen en subsidies!
Als ten slotte Fortuyn de „verwende" be
jaarden uitverkiest tot de „juiste" personen
die maar eens wat in moeten leveren voor
de jongeren, omdat ouderen „minder nodig
hebben" en omdat ouderen immers „de
geestelijke rijkdom van de ouderen bezit
ten", dan vergeet hij weer iets: bejaarden le
veren per definitie al in: zowel geestelijk als
lichamelijk. En nog wel zonder ingrijpen
van de overheid. Dan is het toch niet zo
Met aandacht en interesse heb
ben we kennis genomen van
het artikel van Pim Fortuyn
'Ouderen kunnen best inleve
ren' in het Leidsch Dagblad van
23 februari. Mijnheer Fortuyn,
wij zijn het in grote trekken met
u eens dat een deel van onze
ouderen zeker wel in staat zijn
iets in te leveren ten behoeve
van het algemene welzijn. Maar
verder gaat onze instemming
met uw schrijven zeker niet.
Blijkbaar heeft het feit dat u veel
oudere landgenoten heeft aan
getroffen aan de Algarve bij u de
indruk gewekt dat die oudjes
met hun 'blauwspoelingen' en
'welvaartsbuikjes' hier het wel
varende deel van ons land ver
tegenwoordigen. Nu weet ik uit
eigen ervaring dat dit deel van
Portugal, vergeleken met veel
andere vakantiebestemmingen,
zeker in de winter, een goed
koopte eiland is, waardoor ou
deren zich daar nog een verblijf
kunnen permitteren. Dit in te
genstelling tot veel jongeren die
men aantreft in de duurdere
wintersportoorden. En mogen
wij a.u.b. ook wat in de winter?
Ondanks de 'verinnerlijking en
ware rijkdom van de geest' die
ons ouderen volgens u zou
moeten sieren, willen we ook
nog wel graag deelnemen aan
alle materiële genietingen die
het leven nog voor ons te bie
den heeft. We krijgen daar nooit
genoeg van zolang onze condi
tie en gezondheid ons dat nog
toestaan. En we zijn het ook ze
ker niet met u eens dat wij ou
deren 'onze tijd gehad hebben':
zolang we leven hebben we on
ze tijd nog!
Voor het overige willen we
graag uw aandacht vestigen op
het feit dat. aan de 'welvaartsex
plosie' waar wij van hebben
mogen profiteren, een jarenlan
ge depressie, een oorlog en nog
eens enkele moeilijke jaren zijn
voorafgegaan. Wij groeiden op
in de schaduw hiervan en mis
ten veel, zo niet alles, wat door
de tegenwoordige jongeren als
vanzelfsprekend wordt ervaren.
Voor ons waren dit in zeker op
zicht verloren jaren en voordat
wij van die welvaart uiteindelijk
mochten profiteren waren we
de middelbare leeftijd al aardig
nabij. Wat ons verder nog restte
is nu een goede en redelijk on
bezorgde oude dag.
Het stemt ons alleen triest te
vernemen dat dit ons kennelijk
toch niet van harte gegund is.
Nee. vervelen doen we ons niet,
zelfs niet aan de Algarve. De
door u geobserveerde ouderen
daar zijn zeker niet representa
tief voor onze leeftijdsgroep, dit
kunnen we u verzekeren!
J.C. Meijer-de Valois,
Oegstgeest.
Tijdens een politiek debat
hield de Stichting Jeugd en
Jongerenwerk Oegstgeest on
langs een mini-peiling gehou
den naar de politieke voorkeur
van de bezoekers. Leefbaar
Oegstgeest zette vraagtekens
bij de peiling. Daarop wordt
vreemd dat ze financiële armslag nodig
hebben om huishoudelijke hulp en per
soonlijke verzorging te betalen?! Moeten
bejaarden soms allemaal terugvallen tot de
status van hen die niet meer dan AOW heb
ben om van te leven? Dat aantal wordt
steeds minder, maar nu zijn het de oudsten
onderons. „Geen vetpot", nietwaar?
Het is te hopen dat het schrijven van z'n
rancuneuze 'Opinie' voor de heer Fortuyn
therapeutische waarde heeft gehad, zodat
hij zich niet voor niets „met zijn zieke lijf'
tussen die irritante welgedane oudjes heeft
hoeven op te houden.
A.J. van den Broek,
't Nietes/welles met betrek
king tot de vraag of er tijdens de
politieke debatten in 't Groot
Proffijt in Haaswijk, georgani
seerd door de jeugd, een enquê
te is gehouden over de politieke
voorkeur van de bezoekers, kan
ik eenvoudig oplossen door te
vertellen dat ik tijdens mijn
aanwezigheid een formulier
kreeg waarop ik aankruisend
mijn voorkeur kon duidelijk
maken. De heer Hermans is dus
niet goed geïnformeerd en ook
de voorzitter van de fractie van
D66 te Oegstgeest niet.
Voorts betreur ik het dat hij
na een keurige uitleg met be
trekking tot de behandeling van
de Raadhuiskwestie op 31
maart a.s. persisteert bij
'kiezersbedrog' of in ieder geval
op iets wat daar heel veel van
weg heeft, "een bedrogje dus",
zoals één der aanwezigen bij
Radio OG-lokaal opmerkte.
Het derde ergerlijke punt is
n.m.m. dat men raadsleden be-
n sterke ambitie(s)
i de politiek te ko-
aar dat plaatsvond
reden zijn om
nen, in plaats van 'verdachtma
kingen' te uiten.
Leefbaar Oegstgeest (LO) is
één van die vele landelijke
'lokalo's' die als pressie-groep
een goede waak- of wekfunktie
verricht, zeker in Oegstgeest.
Maar nu moeten ze maar eens
ophouden.
A. Kamphuisen-Jaburg,
Oegstgeest.
schuldigt
om hoger
men. Ook
moet het r
enige
te i
Indien u reageert op een
artikel in deze krant, wilt
u dan in uw ingezonden
brief de datum vermeiden
waarop het betreffende
artikel werd gepubli
ceerd?
Brieven worden in het al
gemeen in deze krant on
dertekend met naam. en
woonplaats.
Plaatsing van ingezonden
brieven betekent niet dat
de redactie het eens is met
de inhoud ervan.
De redactie behoudt zich
het recht voor ingezonden
brieven in te korten en
plaatsing van brieven te
weigeren.
Jack in ruit dessin. 100%
katoen. Met capuchon,
mopvcering en binnenzak.
In de kleuren rood,
en groen. Maten: 36-44
Carmen happy feet. Voetmassage met bruisbad. Mimosa Franse bistromeubels. Inklapbaar. In de Hemdje njgt luxe kantinzet. 100% katoen. In wit
Met Kemakeur.
kleuren groen en bordeaux. Bank ~229% 159.-
Lattentafel J2&.-
Stoel A&-
en zwart verkrijgbaar. Maten: S-M-L-XL.
V&D IS ELKE ZATERDAG TOT 18.00 UUR GEOPEND.
