'Het Fries is een prachtige filmtaal' Rtv show Dobbelstenen worden Bakker Goeiemorgen, welterusten 1 Sex en spanning helpen de soap aan meer kijkers 1 VRIJDAG 4 MAART 1994 De Vuurtoren: opvallende serie bij de VPRO CLOSE UP :DI Hans Heerschap als Gerben in De Vuurtoren. AMSTERDAM MONIQUE BRANDT ilmer l'ieter Verhoeff werd onlangs op gebeld door een juichende Boudewijn l'aans van de VPRO. „l'ieter, ik zeg je, er in nu af aan geen Nederlandstalige films naakt worden. Alle Nederlandse films ^an nu af aan in het Fries worden opge- het Fries is de mooiste filmtaal van ook benauwende ge enden Jelle en Gouke, tantes. Gerben's ou- nomen. Wa de wereld." Paans was duidelijk onder de indruk van De Vuurtoren, een nieuwe driedelige tv-serie van l'ieter Verhoeff, die de VI'RO vanaf zondag uit zendt. Verhoeff, bekend van films als Het Teken van het Beest, Van geluk gesproken en De Zon dagsjongen, maakte in 1985 de Friese film De Dream. Peter Tuinman schitterde toen in de hoofdrol als een militante socialist die het slacht offer wordt van politieke manipulatie. In De Vuurtoren staat Friesland opnieuw centraal. En weer is een magistrale rol weggelegd voor Peter Tuinman, ditmaal als de steile, stotterende ou derling Mijndert Visser, de vader van de vijftienja rige Gerben. De Vuurtoren vertelt over de ontwikkeling van deze (ierben, indrukwekkend neergezet door de onbekende Hans Heerschop. De wat dromerige jongen groeit op in een fictief dorpje aan het IJs- selmeer, rond de jaren vijftig. Gerben's wereldje reikt aanvankelijk nog niet verder dan de dorps- grens. Naar 'de overkant' is hij nog nooit geweest. In de vertrouwde, meenschap heelt hij zijn v zijn ouders en zijn ooms i dere broer Fimme is als soldaat naar Indië ver trokken. Over de radio komt soms een boodschap van de verloren zoon. We zien hoe Gerben langzaamaan anders gaat kijken naar.de wereld om hem heen: hij wordt voor het eerst geconfronteerd met sexualiteit, met de dood, met verliefdheid. De vuurtoren op de dijk is voor hem een toevluchtsoord en biedt hem uitzicht op de horizon, ver weg van de leefomge ving die hem steeds meer verstikt. Autobiografisch Volgens maker Pieter Verhoeff is De Vuurtoren een serie met een sterke autobiografische inslag. De filmer heeft tol zijn achttiende jaar doorge bracht in het Friese dorpje Lemmer. „De Vuurto ren speelt in een dorpje als Lemmer, maar de the matiek, de details en ook de personages zijn uit mijn eigen leven genomen. Ik ben in Friesland opgegroeid, ik wilde een beeld geven van het le ven in zo'n plaatsje. Voordat ik ging filmen had ik dan ook een zeer sterke voorstelling hoe de film eruit moest komen te zien." Naast gevestigde namen als acteurs Michiel Ro- meyn, Peter Tuinman, Annette Malherbe, Rick Hoogendoorn en zelfs VPRO-voorzitter Heerma van Voss, werkte Verhoeff met een tamelijk onbe kende cast. Een groot aantal rollen wordt vertolkt door leden van Toneelgroep Tryater. Voor de kin- derrollen hield Verhoeff al een jaar voor de opna men audities in heel Friesland. Hoofdrolspeler Hans Heerschop (18), een natuurtalent, ontdekte hij tijdens een scholierenfestival. „Hans speelde daar een klein rolletje in een boerensketch. Ik heb hem uitgenodigd auditie te doen. Van de ruim tweehonderd jongens en meisjes die ik op video had staan, sprong hij er vervolgens onmiddellijk als beste uit." De Vuurtoren is afgelopen zomer geheel op lo- katie in Friesland gefilmd. Het viel niet mee om geschikte plekken te vinden, aldus Verhoeff. Lem mer zelf is door de jaren heen zeer veranderd. foto Wel werd er gefilmd in plaatsen als Makkum en Dokkum. In Stavoren, waar nog een unieke strek dam ligt, werd de vuurtoren die ooit in Lemmer stond, weer gereconstrueerd met financiële hulp van de gemeente en de provincie. Na de opna men werd de toren overgebracht naar Lemmer, waar hij zal blijven staan. De vraag of de film wel of niet in het Fries werd opgenomen, is nauwelijks een 'item' geweest, al dus Verhoeff. „Het scenario heb ik in het Neder lands geschreven omdat het in verband met de subsidie beoordeeld moest worden door het Sti muleringsfond Nederlandse Culturele Omroep- produkties, en die mensen spreken in de regel geen Fries. Roelof Kiers, hoofdredacteur VPRO- televisie, opperde tijdens de voorgesprekken dat ik de serie maar in het Nederlands moest draaien, omdat ik dan kon kiezen uit een groter aantal ac teurs, maar ik heb hem verzekerd dat het vinden van sterke acteurs geen probleem zou zijn. En toen ik zei dat Hollanders het Fries over het alge meen een mooie filmtaal vinden, legde hij zich erbij neer. De Vuurtoren werd dus Fries." 21.21 i Ne- Oorspronkelijke Ne derlandse televisie series zijn populair der dan ooit. Onder bet motto 'kijkt Nederlandse waar, dan helpen wij elkaar' zit bet vader land ademloos aan de beeldbuis gekluisterd bij 'Vrouwenvleu- gel', 'Oppassen!!!', 'Toen was ge luk heel gewoon' en noem ze maar op. Ademloos, dat wel, maar toch met een vaag gevoel van 'we missen nog iets bij de wokkels'. Beter gezegd: we mis sen iemand. Nog beter gezegd: we missen twéé iemanden. lohn Leddy en Carry Tefsen. Na het verscheiden van 'Zeg eens AAA', en daarmee ook van het meest populaire echtpaar uit de Nederlandse televisiegeschiede nis, de Dobbelsteentjes, was er een flink gat geslagen in het kijkgenot. Garry 'Tefsen was weliswaar nog even te zien in 'Vrouwen- vleugel', maar dat was toch heel wat anders, zo helemaal alleen zonder het opgewekte trouwe hondehoofd van Koos aan baar zijde. Maar, goed nieuws: Carry en John zijn andermaal tol een komisch echtpaar samenge bracht. Géén Koos en Mien dit- maal, maai Nel en Manus. Nel en Manus Bakker, getweeën de spil van voetbalclub 'De Victo rie'. Nel beheert de kantine, Manus is de gedreven voorzitter van zijn voetballende dorpsge noten. Het eerste deel van Ne derlands nieuwste comedy, ge noemd naar de gezellige voet balclub, 'De Victorie' dus. kunt u morgen zien bij de VARA op Nederland 3. om tien over half acht. Zoals goed gebruik betaamt bij nouveauté's van deze orde. was er van 'De Victorie' een voorvertoning georganiseerd voor belangstellenden van de pers. 'Het Wereldje' toog vol goede moed naar Hilversum. Wat is het nut van zo'n voor vertoning, zult u zich misschien afvragen. Tenslotte kunt u mor genavond zelf allemaal kijken, en wat de dames en heren van de pers van 'De Victorie' menen te moeten vinden zal u - terecht- worst zijn. Voor mij persoonlijk is het handig dal ik nu twee za terdagavonden om tien over half acht iets anders kan gaan doen, ik heb aflevering 1 en 3 immers inmiddels gezien. Voor regisseur Nico Knapper is bet fijn dat wij nu allemaal braaf in onze kranten schrijven dal 'her gaat om een voetbalclubje in een dorpje'. Want dat vroeg hij ons, of we dat op wilden schrij ven. Een klein dorp, waar de trainer van de voetbalclub -de onvermijdelijke Hans Boskamp- ook de bakker is. En of we er dan bij wilden schrijven dat dit een grappig fenomeen is. Hij dezen. En voor u, waarde lezer, is zo'n voorvertoning eigenlijk ook best aardig, want nu kan ik u wat achtergrondinformatie melden waar u anders maar naar zou moeten raden. Zo kan ik u bijvoorbeeld verklappen dat Carry en John nog 'lang niet uit gespeeld zijn' samen en dat Chiem van Houweninge, schrij ver van 'De Victorie', in het script nog zo gedobbelsteend was dat hij steeds per ongeluk 'Mien' opschreef inplaats van 'Nel'. En dat Pieter Lutz, die in de serie de vader van Nel speelt, op de vraag hoe hij aan zijn rol gekomen was antwoordde: „Ach, ik moet toch wat doen op m'n ouwe dag. Ik zit me suf te vervelen thuis." En tevens dat bij de opnames beslist niet op Schrijver Chiem van Houweninge met de cast van 'De Victorie' - v.l.n.r. Silvio Ferrero, John Leddy, Marjolein Macrander, Hans Boskamp, Pieter Lutz, Carry Tefsen, Michiel Kerbosch en Chiem van Houweninge. dubbeltjes en kwartjes is gelet. En dat de VARA hoopt dat u dat thuis zult merken. 'Mien' Dat Van Houweninge zo vaak per abuis 'Mien' in het script schreef, wil overigens niet zeg gen dat Nel en Manus een soort aftreksel zijn van het fameuze echtpaar Dobbelsteen. De schrijver: „Het gaat hier om vol strekt andere gebeurtenissen dan in 'Zeg eens AAA'." Voor de scripts van zijn nieuwe zater dagavond-kraker werkt Van Houweninge samen met een aantal andere schrijvers. Geza menlijk verzinnen ze de 'plots', die vervolgens in teamverband uitgewerkt worden. Van Hou weninge: „Ik hoop dat ze het in de toekomst zelfstandig kunnen doen. Nu ben ik nog te eigen wijs om het helemaal uit han den te geven." Bij het schrijven concentreert Van Houweninge zich op situaties die leuk zijn en niet zozeer op 'one-liners', af- katterige zinnetjes. „Ik heb meer het ouderwetse blijspel in gedachten." Hij hanteert geen bepaalde moraal, maar vindt wel dat het 'toch ergens over moet gaan'. Zo Hitsen er bij voorbeeld in aflevering één snedige opmerkingen over Rus sen, kleurlingen en illegalen door de voetbalkantine. Acteur Michiel Kerbosch speelt in 'De Victorie' de rol van Max Kort- rijk, een boven zijn stand ge trouwde yup en hoofdsponsor van de voetbalclub. Een fraaie rol. In de eerste aflevering krijgt hij de lachers op zijn hand met de getikt-zenuwachtige waarop hij met zijn autotelefoon frum melt. Een aardig heidje dat hij zelf toevoegde. Ker bosch: „Chiem schrijft zo dat je er zelf dingen kunt doen. E spireert de maken, hebben wij zoveel lol in." 'De Victorie' wordt opgenomen met publiek. Er wordt geen enkel gebruik gemaakt van die vermaledij de gruwel, de 'inge blikte lach'. Aan het eind van de afleve ringen zien wij, tij dens de aftiteling, het publiek ook even zitten, net zoals vroeger bij de Caroll Bur nett Show. 'Wij', zeg ik met op zet. want u zult het niet zien. In de TV-klare versie is het publiek er op last van de hoogste VARA- leiding weer afgeknipt. Hoewel alle makers en ook de Het Wereldje PANDA DE L'ISLE het een geweldig idee vonden, Wim Neijman, de Klaas Vaak voor de on waakte TV-kijker. foto arch^-j foto frank fahrner verwierp de VARA het in haar oneindige wijsheid, na een 'fai re artistieke discussie'. 'Onzin', vindt Carry Tefsen. 'Ontzettend jammer' vindt de regisseur. 'Heel dom' vindt ook Michiel Kerbosch: „luist doordat 'De Victo rie' is opgenomen met publiek, geeft het een band met 'de huiskamer'. Daar hebben ze zo'n idee van 'Ha, leuk toneelstukje gezien'. Extra leuk dus, om dan op het eind het publiek ook even te laten zien." Tot slot kan 'Het Wereldje' u melden dat alle betrokkenen 'De Victorie' 'fantas tisch', 'enig' en 'heel geweldig' vinden, dat ze zo ongeveer niets liever doen dan met elkaar sa menwerken en dat ze hopen - en eigen lijk wel zeker weten - dat de nieuwe co medy een door slaand succes zal gaan worden. Maar dat is niets nieuws, dat wordt altijd gezegd bij een voor vertoning. Koos, nee pardon, Manus: „Nu is het alleen nog de ki j kc i j fe rs afwachten O 39 r zijn van die I j piassen die M Ji m weren dat de morgenstond goud in de mond heeft. Het zijn die types die mon ter uit bed springen, fluitend of zingend brood smeren, neuriënd hun tanden poetsen en hun minder opgewekte huisgenoten 's morgens vroeg lastig vallen met allerlei vermoeiende verhalen. Alsof ze 's nachts Joost mag weten wat hebben meege maakt, terwijl ze hoor baar voor alles en ieder een de overgang van de ene naar de andere dag in hoofdzaak snurkend hebben doorgebracht. Sinds kort heeft half sla pend Nederland er een nieuwe porder bij: Ont bijt TV. Bij het krieken van de dag oogcontact met Wim Neijman of Karin de Groot, da's waarachtig wel iets an ders dan een croissantje kaas en een kopje thee op bed. Hoe gaat dat sinds begin januari in sommige TV-verslaafde huishoudens? A lereerst het vertrouwde ritueel. Na een al dan niet doorwaakte nacht kondigt de haan, de wekker of een overspannen discjockey via de wekkerradio luid en duidelijk de nieuwe dag aan. Dan zijn e nog van die notoire langslapers die zichzelf niet vertrouwen en voor alle zekerheid een abonnement nemen op een walgelijk opg( wekte stem die elke werkdag telefonisch „goeiemorgen" roept. Zit daar, in kort bestek de beschrijving van de dagelijkse bevrijding ui de omklemming van Morpheus armen. Er zijn van die ochtend mens-types die een en ander nog wel eens willen bespoedigen do< de langslapers in huis quasi-olijk te besprenkelen met enkele deci liters water. 51 Voor degenen die 's morgens vanuit een schone droom of beklem mende nachtmerrie zo tot de werkelijkheid van alledag komt, is ht zaak de vinger verre van de aan/uit knop van de elektronische dwangbuis te houden. Anders wacht de confrontatie met Ontbijt- 2g TV. Wil het lot dat Marga van Praag de ochtendedities van het NOS-journaal leest, dan kunnen ook volwassenen ervan op aan da ze worden toegesproken als de doorsnee kijker naar het Jeugdjour naai. En dan is er bij toerbeurt Karin de Groot en Wim Neijman. Met name die laatste werpt zich, als hij dienst heeft, op als de Klaa Vaak voor zojuist wakker geworden kijkers. Dat monotone stemge luid van die b^ste brave man! Nu moet gezegd dat Neijman zijn publiek tijdens de eerste uitzen dingen wel wakker hield. Bij gebrek aan een autocue, zo'n leesma chine vlak naast de camera die de indruk wekt dat de presentator alles uit het blote hoofd roept, moest Neijman zijn tekst van papiei g, lezen. En vanzelfsprekend werd van hem dan ook nog verwacht da'*., hij regelmatig de camera in keek. Niet vreemd derhalve dat zeker de eerste uitzendingen onder Neijmans leiding zich lieten bekijkei als een onbedoeld komische brilletje op-, brilletje af-show. Nu twee maanden later is Ontbijt-TVniet veel anders dan visuele EL lethargie. Ochtendgymnastiek met pas op de plaats. Ontbijt-IVla£_^ zich consumeren als spruitjes met een bal gehakt op een matineus tijdstip. Ontbijttelevisie op z'n Hollands moet blijkbaar het gewictyjj van de nakende dag dragen. |nef Wat mag de nog nasoezende kijker van 0/ifh/yr-7Vverwachten? cht Journaal. Een praatje met meneer zus. Een gesprek met meneer zc&[i< Mient-Jan Faber, ook dat nog. Een correspondent hier en een cor-'ttei respondent daar. De weerman die speciaal voor de kijkers die in bbe huizen zonder ramen wonen zegt dat er in Nederland niets te zien^ is, omdat alles schuil gaat achter dichte mist. Een ANWB-employé^èr die vertelt dat gemotoriseerd Nederland als gevolg van die mist in de file staat. De ochtendbladen. Een omgevallen boekenkast die miji ook zo praat, heeft het tien minuten lang over politieke partijen, m E over de relatie tussen media en politiek, over lijsttrekkers en trek- lijsters, alsmede hoe wonderlijk kiezers toch met rode potlood en lder stemmachine kunnen omgaan. Journaal. Weer die ANWB-employi die meldt dat gemotoriseerd Nederland als gevolg van de mist in d#pp file staat. Opnieuw de weerman die speciaal voor de kijkers die in ire N huizen zonder ramen wonen zegt dat er in Nederland niets te zierigj?j is. omdat alles schuil gaat achter dichte mist. Begin deze week werfcv'. de uitzending besloten met een vraaggesprek met minister Alders ie E ter lengte van 25 minuten: met alle respect niet bepaald een remesMei die om de ochtendziekte mee te verdrijven. Dat ontbijttelevisie ook anders kan, werd tien jaar geleden door 'ns® Koos Postema bewezen ten tijde van de Olympische Spelen in Los Angeles. Er was een kok. Er stond brood, beleg, jus d'orange en kofjste fie op tafel. De sfeer had iets knus, iets huiselijks zonder dat er aan nd het informatieve aspect van het programma afbreuk werd gedaan, ji '.s Dat alom gewaardeerde experiment heeft geen vervolg gekregen. Iclz plaats daarvan is gekozen voor televisie op z'n elf en dertigst tusseqtg half acht en half negen. Probeer dan maar eens het verlangen naar een gang rechtsomkeert richting klamme lappen te onderdrukken, tijt Tevredenheid over Onderweg Naar Morgen s dat. Schijn kan bedriegen, maar er wordt de laatste weken meer en explicitier gezoend in Onder weg Naar Morgen, de soap van TROS en Veronica. En plotse ling was daar ook de half open- geknoopte bloes van Margot, die het met die enge journalist Jur van Eist houdt. „En er ko men nog meer spannende scè nes", belooft Ted Mooren, hoofd drama bij de TROS, en namens TROS en Veronica met ONM 'belast'. Het gaat de goede kant op met Onderweg Naar Morgen, stelt Mooren na twee maanden vast. Er kijken dagelijks onge veer één miljoen mensen naar. en de waardering stijgt. „In het begin vielen de kijkcijfers ons iets tegen, maar we hebben misschien teveel vergeleken met de start van Goede Tijden, Slechte Tijden. Want toen die soap begon, was er nog niets. Nu hebben we inmiddels niet alleen te maken met GTST, maar ook nog eens met The Bold and The Beautiful." Onderweg Naar Morgen, da gelijks rond de klok van zeven op Nederland 2, is gebaseerd op de lotgevallen van twee families, en speelt zich af in een zieken huis en een aanpalende kroeg. In de Nederlandse bewerking origineel^ o n 13 jaar (het Amerikaanse Ryan's Hope, heeft z 'gelopen') zijn dat de famüiesnei Couwenbergh en Reitsema. 3'ti Een team van scriptschrijver#'* geeft een Hollandse, eigentijds? draai aan het materiaal, dat in'- tussen ook al weer zo'n tweq|| decennia oud is. De Amerikaan se schrijvers, die onlangs op be zoek waren in de studio's irtRI Aalsmeer, waren zeer over hefie resultaat te spreken, volgen#" Mooren. „Want ja, een beetje eigen-jog tijdser, een beetje vlotter, kortin geen kwaad. In Ryan's Hope zagPfc je echt mensen, die overduide-, lijk net de liefde hadden bedre-,eee ven, in hun ondergoed uit bedofr stappen. En nu hebben wij geeiiisi behoefte aan meat-shots, maat®01 zó conservatief hoeft het nu ook^®1 weer niet." Mooren zegt dat TROS en Ve-Dn ronica ook inhoudelijk tevredeami zijn over het gebodeneJ'e Mooren: „Maar het produce-6® team leert nog steeds. Er wordtK nog constant geschaafd." irt Er zuilen, ook om een jonger publiek aan te spreken, in de'jo- toekomst nog nieuwe, jeugdige"01 karakters in de serie worden ge schreven. Mooren heeft - de,re, nieuwe verhaallijnen in gedach-'uii ten - daarom het volste vertrou wen in morgen: „Er staat ons'e>l nog veel te wachten." Pieter Lutz (links) en Silvio Ferrero. foto frank fahrner

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 10