Een liefdesbrief onder je kussen
Zwepenmaand op Rotterdam CS
Huis van de fotografie'
pent eind maart poorten
Cultuur Kunst
Fascinerende foto's tussen figuratie en abstractie
Recordprijs voor
set Faroek-munten
Prijsuitreiking in
Literair Café Alphen
3ENSDAG 23 FEBRUAR11994
chef annemiek ruygrok, 071 -356472. plv.-chef jan rijsdam, 071 -356472
outer Nederpop
nieuw popblad
f5 )lle npa
.ezingen over de Pieterskerk
[den Onder de titel 'Klops, kosters, grafmakers en ander per-
meel in de Pieterskerk', geeft P. de Baar een lezing op zondag
februari in het koor van de Pieterskerk. De lezing gaat over de
le beroepen die in de 17de en 18de eeuw in de Pieterskerk
irden uitgeoefend. Na afloop is er een gratis rondleiding door
kerk. De aanvangstijd is 14.00 uur en toegang kost 5 gulden,
i zondag 27 maart geeft J. van den Berg een lezing over de re-
ie tussen de Pieterskerk en de universiteit en op zondag 24
iril vertelt G. Maat over de graven in de Pieterskerk.
beeldende kunst
recensie «incrid appels
Tentoonstelling met foto's van Peter
Valckx. Te zien tot 19 maart, ma t/m za
10-22 uur. zo 14-17 uur. LAKgalene. Cle-
veringaplaats 1. Leiden.
Metrotunnels, oude fabrieken
en weggetjes zijn plekken bij
uitstek waar een grote verlaten
heid kan heersen. Ze zijn ooit
door mensenhanden gemaakt,
maar menselijk leven is er vaak
alleen indirect te zien (bijvoor
beeld graffiti). Daarnaast zijn dit
soort iocaties speelruimtes van
abstracte patronen zoals het rit
me van een pilarenrij, perspec
tief, een verweerde muur.
Peter Valckx slaagt er met een
fascinerende foto-reeks in om
beide aspecten neer te zetten.
In twee-, drie- en vierluiken
weet hij de abstracte waarden
van dit soort plekken op een
sterke manier uit te buiten en
naar zijn eigen hand te zetten.
En dit combineert hij vaak met
een donkere sfeer van verlaten
heid, opgeroepen door zijn
kleurgebruik en door op subtie
le wijze sporen van menselijk
leven neer te zetten, zonder dat
er ooit een mens te zien is.
In een drieluik valt een bo-
menlaantje (perspectief!) te on
derscheiden. In de middelste
opname is het negatief gebruikt.
De bermen zijn spookachtig
verlicht, de rest is bijna niet te
onderscheiden in het donker.
Aan weerskanten hiervan hangt
(bijna) de zelfde opname op
zijn kop, waardoor de diagona
len op geraffineerde wijze door
lopen. Hierbij speelt de afstand
tussen de foto's van dit drieluik
een belangrijke rol. Meer dan
een bomenlaantje heeft Valckx
hef drieluik tot een sfeer, een
abstract werk gemaakt.
Elders, in een tweeluik, com
bineert Valckx twee bijna iden
tieke foto's van een metrotun
nel zo, dat er een verrassend
optisch effect ontstaat. In een
ander tweeluik wordt de muur
een donkere - bijna gesloten -
wereld die aan je voorbij flitst
met een nog net herkenbare
menselijke toets in de vorm van
letters. De foto's zijn zo bewerkt
dat het een schilderij lijkt.
Valckx speelt er mee en geeft
blijk van een originele zienswij
ze en fantasie in zijn aanpak.
H eerste nummer van een
uw Nederlands popblad ver-
ijnt dinsdag 1 maart. Fret,
"Jj ls het gaat heten, mag met
g* it Nederlands genoemd
fden, want het behandelt al
maar bands van eigen bo
rderland kijkt nog niet vol-
:nde naar zichzelf, vindt
ifdredacteur Marcel Wouter,
bestaande media worden
beheerst door een alles-
-van-ver-kom t - i s - lekker
ntaliteit. Eerst de buiten-
dse popmuziek, pas daarna
rdt de resterende ruimte op-
uld met Nederlands fabri-
En dat terwijl ons clubcir-
een van de beste ter wereld
fret wordt uitgegeven door
Stichting Popmuziek Neder-
fl, die veertig podia in het
subsidieert. Het blad is
'Irtgekomen uit de vraag van
podium-exploitanten. Het
juive blad steunt op een uit-
:eide concertagenda en re-
Isies van cd's van Nederland-
bands. Daaromheen komen
|uws en interviews.
ronzen Bever
>or raadhuis
ferdam anp
Boekieboekie museum met expositie Duizend-en-1 brievenin De Burcht
raadhuis van de Gelderse
ïeente Wehl heeft de Bron-
Bever 1993 voor utiliteits-
iw (openbare gebouwen) ge
inen. Het raadhuis is een
werp van architect Hubert
Henket.
et gemeentebestuur van
ïl is met deze jaarlijks uit te
en rijksprijs voor bouwen en
ïen een bronzen sculptuur
Eric Claus en 50.000 gulden
;r. Volgens de jury is het
lhuis een voorbeeld van ver-
ïwende architectuur, waar
de architect veel ruimte
ig voor zijn ontwerp,
et raadhuis van Wehl won
uiteindelijk van vier andere
rdrachten waaronder het
iljoen van museum Boy-
ns-van Beuninge, eveneens
ontwerp van Henket.
en zeer groot deel van de to-
ile collectie kunstwerken die
nds 1908 verzameld werden
oor Helene Kröller-Müller en
iter door het Rijksmuseum
röller-Müller in Otterlo is van
februari tot en met 5 juni in
et museum in Nationaal Park
Hoge Veluwe te zien. Vol-
ens de museumdirectie is
ooit eerder zo'n omvangrijk
eel van de totale collectie in
én keer te zien geweest.
Rijksmuseum Kröller-Müller
druk bezig met verbouwin-
in om te kunnen voldoen
an het Deltaplan voor Cul-
lurbehoud dat in 1990 door
minister van wvc werd ge
il resenteerd. Inmiddels zijn
en noodatelier, een loods en
en depot voor sculptuur ge-
ouwd. In het museum zijn
azen wanden voor een groot
Margaux en Andrea kijken
met grote ogen naar een
kist vol met brieven die bij
de ingang staat. „Er zitten
precies duizend-en-één
brieven in", vertelt Daniel
le. Margaux en Andrea van
Kaam bezoeken het Boe
kieboekie museum in De
Burcht en Danielle Boitelle
is hun gids. Illustratoren
van kinderboeken en ande
re kunstenaars tonen brie
ven in de vorm van schil
derijen, tekeningen, zeef
drukken of zelfs een bord
uurwerk. Het Boekieboekie
museum reist met de ten
toonstelling 'De Duizend
en-1 brieven' door Zuid
Holland en richt zich tot
kinderen van zes tot en
met twaalf jaar.
leiden alice van schuppen
„Zijn jullie wel eens in een mu
seum geweest?", vraagt Daniel
le. „Ja, ergens op de Veluwe",
antwoordt Margaux. Ze is tien
jaar, leest graag boeken van
Roald Dahl en is net als Andrea,
haar zusje van zeven, nieuws
gierig naar wat er in het Boekie
boekie museum te zien is. Aan
de muur, achterin de expositie
ruimte, hangt een groot lang
werpig doek met een vuurtoren
erop geschilderd. De vuurtoren
vormt het decor van het verhaal
over Aad Draad en het eiland St.
Kitts.
„Aad Draad is een journalist
en woont op St. Kitts", vertelt
Danielle. De twee meisjes luis
teren aandachtig. ,,St. Kitts be
staat echt, kijk maar, hier ligt
het", en ze wijst op een ingelijst
topografisch kaartje. „Aad
Draad heeft een brief geschre
ven. Ik zal hem voorlezen, dan
kunnen jullie naar de plaatjes
kijken." De brief hangt in een
lijst aan de muur. De letters zijn
meer getekend dan geschreven
en de plaatjes zijn verweven
JlLr.V, s'
iMw i
iilf kt aJL 'Vi
VCiyUy V'- Q-
amsterdam anp
Een leren doosje met negen
gepolijste munten met de
beeltenis van koning Willem I
is gisteren op een veiling in
Amsterdam voor 93.500 gul
den verkocht aan een Neder
landse muntenverzamelaar.
Het aantrekkelijke van de
munten is dat de Oranjes in
1819 het doosje schonken aan
koning Faroekvan Egypte.
Waarom de Oranjes de
Egyptisch koning bedachten
is niet bekend. Faroek werd in
1952 bij een militaire staats
greep afgezet. Zijn bezittin
gen vielen aan de Egyptische
staat toe. Die liet ze in 1954 in
Londen veilen. Een particulier
kocht toen voor een onbe
kend bedrag het bewuste
doosje. De opbrengst was ge
taxeerd op 35.000 gulden,
maar voor de veiling werd al
rekening gehouden met een
bedrag van 50.000 gulden. De
opbrengst was de hoogste
bieding ooit ter wereld voor
een dergelijke set gedaan, al
dus de Nederlandsche Post
zegel en Muntenveiling. Een
verzamelaar uit Hongkong
kocht voor ruim 24.000 gul
den een 20-gulden munt uit
1810 met het borstbeeld van
Lodewijk Napoleon. De totale
veiling van munten uit privé-
verzamelingen bracht 2 mil
joen gulden op. Rekening was
gehouden met een opbrengst
van 1,5 miljoen gulden.
alphen aan den run
Margaux en Andrea zagen Boekie Boekie. „Het verhaal van Aad Draad vond ik het leukst", zegt Margaux. Andrea stemt hiermee ii
met de tekst. Kinderen kunnen
een brief schrijven naar Aad
Draad en Boekieboekie zorgt er
dan voor dat ze een brief terug
krijgen. „Misschien ga ik wel
een brief schrijven", zegt An
drea.
Ademloos luisteren Margaux
en Andrea vervolgens naar het
verhaal van de koning van
Kleurtjesland. Twaalf kleine
schilderijtjes in één lijst illustre
ren het verhaal. „De koning ver
trouwde een aantal kleurtjes
niet en hij stopte hoe langer hoe
meer kleurtjes in de gevange
nis." Danielle betrekt de meisjes
bij het verhaal door vragen te
stellen. „En wat gebeurde er
toen?", vraagt ze, terwijl ze naar
het één na laatste plaatje wijst.
„Er blijven bijna geen kleurtjes
meer over", weet Margaux.
„Precies, dus liet de koning ze
allemaal weer vrij, want zonder
al die kleurtjes werd de koning
alleen maar verdrietig. Kijk, de
punten van zijn kroon hangen
slap naar beneden", laat Daniel
le zien.
„Als je iemand heel aardig
vindt, wat voor een brief kun je
dan sturen?" Danielle is weer
naar een andere hoek van het
museum gelopen. „Misschien
wel een liefdesbrief', zegt
Margaux aarzelend. „En wat
doe je als je zo'n brief krijgt?"
Danielle kijkt Andrea vragend
aan. „Als hij niet leuk is kan je
hem verscheuren en als hij wel
leuk is stop je hem in je dag
boek", zegt Andrea. Danielle
lacht. „Sommigen leggen hun
liefdesbrief onder hun kussen",
zegt ze. „Kijk, hier ligt een kus
sen met een liefdesbrief erop
geborduurd. Kun jij hem voor
lezen?" Het kussen vertoont
lange rijen geborduurde kruis
jes. „Kusje, kusje, kusje, kusje",
blijft Margaux herhalen, totdat
ze in de lach schiet. „Makkelijk,
zo'n liefdesbrief die je altijd on
der je hoofd hebt liggen."
Hier en daar liggen ook boe
ken bij de kunstwerken. Zeef
drukken van Katrien Holland il
lustreren het verhaal 'Mijn
held'. „Wat is een held?", vraagt
Danielle. De zusjes moeten
even nadenken. „Iemand die
veel kan... en die intelligent is",
is het weloverwogen antwoord
van Margaux. Andrea vindt het
moeilijk om een definitie te ge-
FOTO HOLVAST/MARK LAMERS
ven. Danielle laat Andrea voor
lezen uit het prentenboek.
De rondleiding is afgelopen.
Danielle vraagt aan de zusjes of
ze het leuk vonden. Ze knikken
heftig. „Het verhaal van Aad
Draad vond ik het leukst", zegt
Margaux. Andrea stemt hiermee
in. Danielle heeft de meisjes op
een speelse manier betrokken
bij de kunstwerken. Zonder
rondleiding is de expositie een
doolhof voor kinderen. Naast de
toelichting door een gids heeft
Boekieboekie ook walk-mans
met een ingesproken rondlei
ding. De tentoonstelling is van
dinsdag tot en met zondag ge
opend van 14.00 tot 17.00 uur
en is nog tot en met 23 maart te
zien in Galerie De Burcht in Lei
den.
Literair Café Alphen reikt mor
gen prijzen uit aan de elf beste
schrijvers van poëzie en proza,
die hebben deelgenomen aan
de schrijverswedstrijd van het
Literair Café. De prijzen vari
eren van 100 tot 300 gulden.
Uit het grote aantal inzendin
gen heeft de jury, bestaande uit
de neerlandici Huub van Dal-
sum, Sjan van Ilalteren, Anton
Pfeiffer, Els Scheerder en jour
nalist Theo de Wit, een aantal
schrijvers genomineerd. Deze
genomineerden mogen donder
dag hun werk aan het publiek
voordragen. Na beoordeling
door de toehoorders worden er
twee publieksprijzen uitgereikt.
De muziek op deze avond
wordt verzorgd door de blues
zangeres en pianiste Anke Men-
sink en gitarist Heiko Eminens.
Van de genomineerde inzen
dingen wordt een bloemlezing
samengesteld, die voor 3,50 gul
den verkrijgbaar is aan de kassa
van de Parkbioscoop. Het Lite
rair Café begint om 20.30 uur in
de Bioscoopzaal Expressie '70,
naast het Parktheater. Kaarten
voor deze avond kosten 5 gul
den en zijn te bestellen bij de
Openbare Bibliotheek en bij
Boekhandel Haasbeek in Al
phen.
Proces dreigt voor José Carreras
Een rechter in Rome zal op 14 maart bepalen, of de Spaanse tenor
José Carreras en 22 anderen zich moeten verantwoorden voor geld
verspilling bij de Opera van Rome. De officier van justitie in Rome,
Pier Filippo Laviani, wil dat Carreras, die tot de beroemdste teno
ren in de wereld behoort, wordt vervolgd voor de buitensporige ei
sen die hij heeft gesteld voor een reeks optredens in 1992. De tenor
zou behalve zijn normale honorarium nog ongeveer 60.000 gulden
reiskosten hebben geëist.
tterlo anp
Groot deel
collectie
Kröller-Müller
op expositie
deel van de schilderijen aan
gebracht, terwijl druk gewerkt
wordt aan de conservering van
de tekeningencollectie.
Eind deze maand wordt be
gonnen met een ingrijpende
verbouwing van het grote de
pot. Daarom is besloten de
daar opgeslagen collectie voor
één keer in zijn geheel te pre
senteren onder de titel „Depot
op Zaal, schilderijen van A tot
Z". De schilderijen worden
tussen de bestaande schilde
rijenopstelling met onder an
dere werken van Van Gogh,
Mondriaan en Van der Leek
opgehangên.
De expositie krijgt een
enigszins ongewoon karakter.
Vanwege de omvang van de
collectie is er voor gekozen de
schilderijen alfabetisch naar
kunstenaar gerangschikt op
volgorde in rijen onder elkaar
te hangen. Onder de werken
die nu getoond worden, zijn
schilderijen die kwalitatief niet
zo geweldig zijn, schilderijen
van wie door kunsthistorisch
onderzoek onzeker is gewor
den wie ze gemaakt heeft en
werken van kunstenaars van
wie het museum zeer veel in
huis heeft.
Als de verbouwing van het
grote depot klaar is heeft rijks
museum Kröller-Müller voor
een groot deel aan de ver
plichtingen van het genoemde
Deltaplan voldaan, aldus de
directie van het museum.
Collectie Wim van Kempen heeft vooral met De Tijd van doen
n,
anp
lister d' Ancona van WVC opent op 30 maart
„huis van de fotografie" in Rotterdam. Het is
estigd in het voormalige pand van de Neder-
dse Dagblad Unie nabij museum Boymans-
Beuningen en biedt onderdak aan drie instel
len op het gebied van de fotografie; het Neder-
ds Foto Instituut, het Nederlands Fotoarchief
het Nationaal Fotorestauratie Atelier,
let Nederlands Foto Instituut (NFI) is een jaar
D eden opgericht op initiatief van het ministerie
WVC en de gemeente Rotterdam. Het insti-
t, met als directeur Adriaan Monshouwer, is
loeld als ontmoetingsplaats voor fotografen,
lrachtgevers en publiek. Er zullen tentoonstel
len zijn, workshops en lezingen. Het tentoon-
lingsbeleid richt zich op de hedendaagse foto-
Re. Ook is er een bibliotheek en een documen-
ecentrum.
)e openingstentoonstelling „Down Town. Het
in in de moderne stad" laat werk van zo'n vijf
fotografen uit binnen- en buitenland zien. Ie-
e twee jaar zal het NFI een internationale foto-
fiemanifestatie houden onder de titel Rotter-
n Foto. De eerste start op 30 september en
pt tot 6 november.
.vvaalf jaar geleden is het Nederlands Fotoar
chief (NFA) opgericht, nadat onderzoek had uit
gewezen dat veel materiaal van niet meer actieve
Nederlandse fotografen verloren dreigde te gaan.
In 1989 ging het instituut in een voorlopig onder
komen in de Maasstad daadwerkelijk van start
met de verwerving en conservering van negatie-
venarchieven. Flip Bool, voormalige hoofdconser
vator van het Haags Gemeentemuseum, is vanaf
die tijd directeur van het NFA. Het NFA beschikt
over de archieven van bijna vijftig fotografen,
waaronder dat van Ed van der Elsken en Cas
Oorthuys.
In het Nationaal Fotorestauratie Atelier wordt
voor het eerst in Europa op grote schaal gewerkt
aan het behouden en conserveren van fotogra
fisch materiaal. Het atelier is opgericht naar aan
leiding van het Deltaplan voor Cultuurbehoud
van WVC, dat zich richt op het beheer en behoud
van museale collecties. Uit een enquête in 1991
onder duizend instellingen om het fotografisch
erfgoed in kaart te brengen en een beeld te krij
gen van de achterstanden in conservering bleek
dat er behoefte was aan een dergelijke instelling.
Vanuit de acht ateliers en studio's waar het ate
lier over beschikt, zal vanaf april worden gewerkt
aan vijf projecten; van Asser, Breitner, Van der
Elsken,Olie en Oorthuys. Hans de Herder is voor
zitter van de Stichting Fotoconservering.
Ze hebben namen als Medusa,
Masterbone, Handyman, Stend
hal en Balenciaga. Deze zijn
niet zomaar gekozen: zo pronkt
Medusa met verraderlijk echt
lijkende speelgoedslangen, is
Stendahl (auteur van 'Le Rouge
et Le Noir') in stemmig rood en
zwart uitgevoerd en passen er
in het handvat van Handyman
allerlei handige gereedschapjes.
De zwepencollectie van Wink
van Kempen (kunstenaar, foto
graaf, performer) oogt, deels
uitgespreid op de vloer van zijn
atelier, indrukwekkend. Alle
zweepjes zijn door hem zelf ge
maakt, met allerlei soorten ma
terialen.
Van Kempen (1948) ziet het
fenomeen 'zweep' in een op
zijn zachtst gezegd wat bredere
context dan gebruikelijk. Hij
heeft er zelfs een expositie aan
gewijd in vier vitrines op het
Centraal Station in Rotterdam,
oftewel Galerie Bontempi; 'Fe
bruari Zwepenmaand'. Een ex
positie die vooral te maken
heeft met Tijd. Temidden van
zijn mateloos intrigerende en
stimulerende chaos van oud en
nieuw legt Van Kempen het uit.
„In Nederland koppelt ieder
een een zweep meteen aan sex,
terwijl in bijvoorbeeld Engeland
een zweep meer met het tuchti
gen, of dreigen, van dieren of
kinderen wordt geassocieerd. In
Hongarije heeft een zweep de
bijsmaak van de poesta, grote
kuddes vee, een werktuig. Iede
re zweep in mijn collectie staat
op zichzelf en is een mooi
kunstwerk, maar het geheel der
zwepen is niet bestemd voor
plezier in de slaapkamer of het
onder de duim houden van
mens of dier. Wat erachter zit
gaat terug naar de oude Romei
nen. Die zijn ooit begonnen te
proberen 'de tijd' in te delen
door een kalender te maken.
Daarbij gaven de tijdsbereke
ningen voor de laatste maand
van het jaar de meeste proble
men. Na 150 jaar puzzelen von-
De gein voor Van Kempen is om die zweep, 'het meest absolute tijdloze object', te koppelen aan Tijd. Hoe?
Door er een klok mee te maken.
den ze uiteindelijk een oplos
sing: het invoeren van een
schrikkelmaand. Februari ('fe-
braille' betekent roede) was bij
de Romeinen de laatste maand
van het jaar. Het was de maand
van de uitdrijving, de zuivering,
de markering van een einde en
een nieuw begin. Dat werkt nu
nog steeds door."
Van Kempen, zelf zeer gefas
cineerd door de truc die Tijd
heet, had al eerder wat zweep
jes gemaakt, maar niet direct
met het idee om er een Kunst
werk van te maken. Dat kwam
pas toen hij zich realiseerde dat
De Zweep hèt ingrediënt vorm
de voor iets wat hij al lang wilde
maken: „Een kunstwerk dat wel
aan tijd gerelateerd was, maar
aan geen enkele tijdsreferentie
was gebonden. Een kunstwerk
ook waarmee ik kon optreden,
wat ik zelf kon maken en wat ik
kon fotograferen.
De gein voor Van Kempen
was uiteindelijk om die zweep,
'het meest absolute tijdloze ob
ject', te koppelen aan Tijd. Hoe?
Door er een klok mee te maken!
En zo komen we op de Zwepen-
diensten, die Van Kempen sinds
1991 in februari organiseert.
Een Zwependienst vindt
meestal plaats op festivals, als
voorafje of toetje bij bepaalde
voorstellingen, en is uitermate
geschikt voor culturele manifes
taties. Tijdens zo'n Zwepen
dienst wordt - heel summier sa
mengevat - door het publiek
een soort Klok gemaakt, door
zweepjes in een stervorm te leg
gen.
Dit alles voltrekt zich uiter
aard in een gepaste, duistere
sfeer.
Kotsmisselijk
Al met al niet echt een eenvou
dig verhaal. Waarom dan de
zwepen geëxposeerd in de vitri
nes op CS, waar de meeste
FOTO SANDER VAN DER TORREN
voorbijgangers er niet meer dan
een vluchtige blik op werpen?
Van Kempen barst in schaterla
chen uit. „Ia, dat is het hem nou
juist, hahaha, wéér die Tijd!! Ik
wil het liefst alléén maar daar
exposeren, ieder jaar weer.
Want al die galeries en musea
en weet ik wat al niet meer,
daar ben ik kots-, kots-, en köts-
misselijk van. Het mooie van
het CS is dat men daar NIET
komt om met kunst geconfron
teerd te worden. Als ze 'Februa
ri Zwepenmaand' zien staan,
denken ze nog eerder aan een
aanbieding van V D. En als ze
de trein gemist hebben kunnen
ze de tijd doden met zweepjes
kijken, hahaha".
De tentoonstelling 'Februari
Zwepenmaand' van Wink van
Kempen is nog tot halverwege
maart te zien in Galerie Bon-
teinpi in de voetgangerstunnel
onder het Centraal Station in
Rotterdam.
Béjart maakt
nieuwe dans
voor NDT 3
den haag. anp
De Franse choreograaf
Maurice Béjart gaf in 1991
te kennen een ballet te wil
len maken voor het toen
opgerichte Nederlands
Dans Theater 3, het gezel
schap voor dansers vanaf
veertig jaar. Dat is 'La Voce'
geworden dat op 4 maart in
het Amsterdamse Muziek
theater in première gaat.
Het werk is gemaakt voor
de Italiaanse danseres Lu-
ciana Savignano, voor wie
hij in 1974 al het ballet 'Ge
que l'amour me dit'
schreef. Savignano, die bij
het balletgezelschap van de
Scala in Milaan werkt,
treedt met 'iti Voce' voor
het eerst op bij NDT 3, dat
bestaal uit de dansers Sabi
ne Kupferberg, Gérard Le-
maitre en Gary Chryst.
Het tweede programma
van NDT 3 in dit seizoen
bevat nog een wereldpre
mière, het ballet Susto van
Paul Lightfoot op de mu
ziek van Beethovens vijfde
symfonie. Lightfoot is dan
ser en choreograaf en
maakte al balletten voor
NDT 1 en NDT 2, het
hoofdgezelschap en het
jongerengezelschap.
':amasti mai?' is het
nieuwste werk van de Duit
se Susanne Linke. Het be
leeft zijn Nederlandse pre
mière met een solo-uitvoe
ring door Sabine Kupfer
berg. De Amerikaan Gary
Chryst danst in het nieuwe
NDT 3-programma solo
'Caught', dat zijn landge
noot David Parsons in 1982
maakte. Tenslotte voeren
Sabine Kupferberg en Gé
rard Lemaitre 'Evergreens'
uit van Hans van Manen.
Deze schreef dat voor het
debuutprogramma in 1991.
Toen werd het ook door
Kupferberg en Lemaitre uit
gevoerd.
