Inspelen op wat klant wil' Jammer dat we de boel moesten slopen 'Ik wilde de stoerste zijn' fistft o ks aut c Leidsch Dagblad Leiden Regio Veroordelingen na rellen nieuwjaar Journalisten voelen politici aan de tand "5DAG 22 FEBRUARI 1994 CHEF HENNY VAN EGMOND. 071-356414. PlV -CHEF HANS KOENEKOOP, 071-356429 VR vandaag eigenaar van stadskabei i^stelefoon, bewaking van huizen en bedrijven, op af- nid vergaderen, betaaltelevisie, teleshopping, koppe- Jvan databestanden, radioprogramma's met CD-kwa- ht ontvangen, studenten die voor hun college alleen elr de televisie hoeven aan te zetten en bejaardenalar- i ging; er is maar weinig dat niet kan met de stadskabel. WIM KOEVOET blijft ir. J. Haijkens, alge- gti directeur van de N.V. ■0|gie- en Watervoorziening Pjand (EWR) nuchter onder eldige hoeveelheid ge smogelijkheden die de ikabel biedt. Vandaag on tkent hij samen met de r$e wethouder S. de Vreeze >fl\) het contract waarin de 3<Jiame is bezegeld. Haijkens ;l|daarin niet het startsein ''een 'interactieve revolutie' Ie Sleutelstad. „Weliswaar tje maar daarmee is ijiet -gd dat we alle mogelijke ex- atiemogelijkheden aangrij- Voorzichtigheid is gebo- j Inspelen op wat de klant Miet meer en niet minder." blijkens benadrukt dat het njeven via het kabelnet van entallen radio- en televisie- Jen niet op de achtergrond braken van de nieuwe dien- Jdie EWR in de toekomst ..gaan leveren. „Natuurlijk ji de commerciële aspecten van die nieuwe diensten ons bekend toen wij met de ge meente Leiden begonnen te on derhandelen. Maar er versche nen geen dollartekens in m'n ogen. F.WR is en blijft een nauw aan de overheid gelieerd nuts bedrijf dat tegen een zo laag mogelijke prijs gas, water, elek triciteit. stadsverwarming en nu ook radio- en tv-signalen bij de klanten brengt. Daar komt later een nog onbekend aantal nieu we diensten bij. Het succes daarvan hebben wij bepaald niet geheel in eigen hand. We zijn afhankelijk van internatio nale ontwikkelingen op het ge bied van telecommunicatie." Haijkens interesse in de nieu we toepassingen van de stads kabei komt vooral voort uit zijn overtuiging dat EWR de absolu te kampioen doelmatigheid van deze markt wordt. De klant krijgt straks één rekening en hoeft maar één telefoonnum mer te draaien voor storingen op radio, televisie, computer, water-, gas- en elektriciteitslei ding. De toekomstige EWR- monteur, die van alle markten thuis is, hoeft straks maar één putje te graven voor alle denk bare aansluitingen. Haijkens wil ook dat EWR zelf profiteert van de mogelijkheden die de stadskabei biedt. „Denk eens aan al die meteropnemers die dikwijls gesloten deuren treffen. Het moet mogelijk zijn om via de stadskabei informatie over waterverbruik van onze klanten op een beeldscherm in het EWR-gebouw aan de Lange- gracht te krijgen. In dergelijke doelmatigheid zit onze grote winst, die uiteindelijk onze klanten ten goede komt." Speciaal voor de exploitatie van de stadskabei heeft het nutsbedrijf de Kabelmaatschap pij Rijnland (KMR) opgericht. Hoewel de 230.000 klanten e e n rekening voor alle diensten krij gen, sluit Haijkens vermenging van EWR- en KMR-activiteiten uit. „Met andere woorden: we gaan betaaltelevisie niet betalen met de opbrengsten van water. Evenzeer geldt dat de geldstro men voor gas, water en elektri citeit strikt gescheiden blijven." KMR heeft niet alle netten in haar uitgestrekte werkgebied weten te verwerven. Haijkens erkent dat concurrentie wel even wennen zal zijn want EWR is gewend aan monopolies op energie en water. Voor de door gifte van radio- en televisiesig nalen zijn sommige gemeenten in zee gegaan met Casema, een Kabelnet Katwijk en Valkenburg in handen KMR KATWUK/VALKENBURG Het kabelnet in Katwijk en Valkenburg wordt verkocht aan de Kabel Maatschappij Rijnland, een dochteronder neming van Energie en Wa tervoorziening Rijnland (EWR). Met de verkoop is een bedrag gemoeid van 11.529.500 gulden. Het grootste bedrag, 10.757.000 gulden, wordt overgemaakt op rekening van de gemeen te Katwijk. Na aftrek van kos ten houdt de kustplaats 8,5 miljoen gulden over. terwijl Valkenburg 262.500 gulden aan de reserves mag toevoe gen. Wat Katwijk met het geldbedrag gaat doen is nog onbekend. Katwijk en Val kenburg hebben tot verkoop besloten, omdat voortschrij dende techniek om een an dere exploitatie van het net vraagt. PTT-dochter, die samen met EWR in de race was voor over name van de Leidse stadskabel. Haijkens stelt dat samenwer king met concurrent Casema noodzakelijk is als EWR in deze EWR-directeur J. Haijkens: „Van de nieuwe diensten op de stadskabel krijg ik geen dollartekens in m'n ogen.' FOTO HINK BOUWMAN regio op het terrein van de tele communicatie een houdbare positie wil innemen. Hij slaagt er niet in om zijn ergernis hier- Jttenbouwertjes opgeschrikt door politie KE DEN HOLLANDER P» -tuilen stond hun nader dan "kchen toen er twee agenten 1 hun neus stonden. Voor -gevoel hadden ze niets ver- 0 i gedaan. Ze hadden een hut gebouwd, omdat ze 3?uk vonden. Andere kinde- lit de buurt vonden het ook n itig. Zo nu en dan hielpen -en handje om de onder- _jse 'burcht' uit te breiden, deden ze toch niemand ld mee? j rdar buurtbewoners dachten anders over en belden de ie. Toen zij een kijkje kwam _tn in het ondergronds vwerk aan het Dobbel- "Tiduin schrokken Daniël ,Jers en Diederik van Zalin- ©eiden twaalf jaar, zich een lOje. Volgens de politie had Noordwijkertjes een van een ondergrondse ïjebouwd. „Daar kon dehe- ®aat wel een schuilplaats in ,?n", aldus een woord voer bar in gemeentegrond mag worden gegraven. Omdat öiet was uitgeslotendat de Izaak zou instorten, zat er "jde 'holbewoners' niets an- fop dan ahun asapeaelhut lJnietigen. In overleg met de je maken ze het stukje ge- ^itegroen weer gelijk zodra ïDrst uit de grond is. „We •fen het onwijs jammer dat Je boel moesten slopen", Daniël daags na het be- -1 van de politie als welge- jide reactie. De jongens zijn ilat bezoek nog steeds on- Je indruk. Al vonden ze de itlers helemaal niet streng of zo. „Nee hoor", vertelt Daniël, „ze vonden het eigenlijk wel mooi wat we hadden gemaakt". Geen gevaar Volgens de ouders van de kin deren was er van gevaar echt geen sprake. Vooral de vader van Daniël hield de onder grondse activiteiten goed in de gaten. Stukken afvalhout dien den als stutmateriaal en er wa ren zelfs luchtpijpjes aange bracht voor de toevoer van zuurstof. Het gegraaf in het stukje gemeentelijk duingebied was vorig jaar zomer begonnen, toen een van de buurtkinderen er een valkuil had gemaakt. „Opeens zijn we toen op het idee gekomen om er een hut van te maken", zegt Diederik. „Dat vonden we spannend, een soort uitdaging". De twee vriendjes, die na schooltijd en in vakanties onaf scheidelijk zijn, waren weken lang met scheppen en ander graafmateriaal in de weer om hun hol te vervolmaken. Ook aan de inrichting werd aan dacht besteed. „We hadden het met kussens gezellig gemaakt en we hadden waxinelichtjes en kaarsen", legt Daniel uit. En zijn vader vult aan: „Dagenlang 1 ntekenhouder iini 1992 heeft u op de A4 jHoogmade, 135 kilometer liur gereden, op een stuk jmaar honderd mag. En het It de eerste keer dat u voor fd rijden voor de rechtbank -I verschijnen", maande ;er Kamp gistermorgen een Vige man uit Roelofarends- 2i „Klopt", zei de man 4f. „Maar in die auto rijden jjndere chauffeurs en elke moet ik voorkomen omdat lider van het kenteken H verontschuldigde hij zich. Jan ontkende echter niet i dit geval hij achter het Izat. Hij had in zijn ogen jjoed excuus voor zijn hoge leid. „Ik werd opgejaagd -een BMW. die achteraf van -llitie hleek te zijn. Vanaf ichendam zat die al achter k kwam uit Frankrijk en h één keer doorgereden. t vas een vervelende rit. luist de politie reed ik zo hard, fl3akie gewoon een dolletje wiij. Toen ik werd aange ven, zei een agente, dat ik XlO reed. Maar in het ver- gdat door haar collega werd naakt, stond verv olgens «lometer als snelheid ver- ;I|". aldus de verongelijkte -V ier van justitie Van Belzen Jiet onder de indruk van etoog van de man. „De po- leeft inderdaad een tijdje NAGERECHT achter u gereden om uw snel heid vast te stellen, maar echt niet kilometers lang. U kwam uit Frankrijk en u zult wel de snelheid die daar geldt, hebben aangehouden", bedacht de offi cier. Hij eiste 210 gulden boete én zes maanden voorwaardelij ke ontzegging van de rijbe voegdheid. „Belachelijk", reageerde de Ve- ner met een wegwerpgebaar. Rechter Mank hield het toch op 210 gulden maar de voorwaar delijke ontzegging hield hij ach terwege: „Omdat het al zo lang geleden is, maar de volgende keer wordt dat écht anders." Hond Een bedrag van vijftien guldens. Dat was de inzet van een recht - zaakje gistermorgen in het Leid se kantongerecht waarmee een rechter, een officier, een griffier, een bode, een secretaresse en de overtreder - een 54-jarige man uit Noordwijkerhout - el kaar meer dan twintig minuten bezighielden. Tel daar nog het opstellen van het proces-ver baal en portokosten bij op en de hele zaak heeft de belastingbe taler meer dan duizend gulden gekost. Wat was het geval. De Noord- wijkerhouter laat met regelmaat zijn hond uit op het terrein van de Amsterdamse Duinwaterlei ding. de natuurlijke kustreep tussen Noordvvijk en Zandvoort Dat hele gebied is verboden voor onbevoegden'. „En u bent onbevoegd, zo simpel is het", hield officier van justitie Van Belzen de man voor. De Noordvvijkerhouter vond dat ridicuul. Hij somde op wat er er allemaal in het gebied wordt ge daan. „Er wordt aan zweefvlie gen gedaan, honden getraind, gegolfd, met auto's gereden en gejaagd, te veel zelfs. En dan zou ik m'n hond daar niet mo gen uitlaten. Het is toch open baar gebied?", vroeg de man zich hardop af. Van Belzen probeerde met een voorbeeld de man uit te leggen dat hij het niet juist zag. „Als u uw hond bij de buren in de tuin uitlaat mag dat ook alleen als u daar toestemming voor heeft." Van Belzen eiste vervolgens een boete van niet minder dan 15 gulden. Een bedrag waartoe de Noordwijkerhouter voor het zelfde 'vergrijp' in het verleden al diverse malen was veroor deeld. Zijn 'overtredingen' leve ren een lage boete op. maar houden de ambtelijke molens van justitie aardig bezighield. De rechter nam de gevraagde straf over. Na deze veroordeling was de man niet van plan zijn leven te beteren: „Ik vind het prima zo en tot de volgende keer." Werkloos „U kunt me wel wéér veroorde len tot een boete van vijfhon derd gulden, maar ik ben nog steeds werkloos. Dus ook nü over te verbergen. kant uit moeten. Ze zouden riteit een vereiste is. De voorde- „Ik vind het, laat ik zeggen, zich toch ook moeten realiseren len daarvan zijn toch al lang bijzonder dat er gemeenten zijn dat voor een regionale exploita- duidelijk gemaakt met gas, wa- die menen dat ze een andere tie van het net regionale solida- teren elektriciteit." LEIDEN/DEN HAAG hebben ze in die hut gebivak keerd met limonade en chips. Het was echt een plekje van henzelf'. De ouders hehben er begrip voor dat de politie na klachten van de-buren over 'vernieling' van het gemeenteplantsoentje, niet anders kon dan er een ein de aan maken. Wat overigens nog lastig genoeg was. want de duinhut bleek steviger in elkaar te zitten dan de agenten op het eerste gezicht hadden verwacht. Vernielingen Van vernielingen aan gemeen telijk groen is volgens Deckers nauwelijks sprake, omdat de plantsoentjes in Dobbel- mannduin al jaren niet meer worden onderhouden. Bewijs daarvoor is wel het zwerfafval dat zich tussen de armetierig ogende struiken ophoopt. Dat de kinderen uit de buurt zich al spelend over de plantsoentjes ontfermen vindt hij dan ook niet zo vreemd. „In nieuwe woonbuurten zijn overal speel veldjes of speeltoestellen. Kom daar hier maar eens om. Voor de kinderen uit de buurt is hier totaal niets te beleven", aldus Deckers. Daniël en Diederik breken zich het hoofd er niet over. Zij hebben inmiddels al weer grootse plannen. „We gaan nu een boomhut bouwen", meldt Diederik enthousiast, wijzend op een boom. die op de oprit staat bij het huis van Daniël. Het skelet van eerdere pogingen daartoe is nog zichtbaar. Voor de fotograaf willen ze nog wel even in een van de geheime gangen van de voormalige duinhut poseren. De politierechter in Den Haag heeft gisteren vijf Leidenaars tot dienstverlening veroordeeld voor hun betrokkenheid bij de oud- en nieuwrelletjes in de Marnixstraat, de Willem de Zwijgerlaan en de Van Limburg Stirumstraat. Achter de gesloten deuren van de kinderrechter kregen drie minderjarigen (16 en 17) ieder 50 uur dienstverle ning opgelegd. Een 23-jarige Leidenaar werd tot 100 uur dienstverlening en een maand voorwaardelijk veroordeeld. De hoogste straf was voor een 20- jarige Leidenaar, die 150 uur dienstverlening en een maand voorwaardelijk kreeg. De jongens maakten deel uit van groep van zo'n dertig jon geren, die op ouwejaarsnacht met stenen gooiden naar passe rende auto's. Milde straf voor afsteken van glazen pot met 600 strijkers LEIDEN/DEN HAAG HANS KOENEKOOP Hoe hij zo stom kon zijn, wist de 22-jarige Leidenaar bijna drie maanden na zijn daad op oudejaarsnacht nog steeds niet. „Die anderen durfden niet, en ik wilde misschien wel de stoer ste zijn", lispelde hij gisteren voor de Haagse rechtbank tegen rechter mevrouw E. Timmer mans. Zij strafte de jongeman voor het laten ontploffen van een glazen pot met daarin het kruit van zeshonderd strijkers, met 150 uur dienstverlening en drie maanden voorwaardelijke celstraf. Daarmee kwam de Leidenaar er nog genadig vanaf. Officier van Justitie R. Geradts eiste na melijk vijf maanden cel. „Als deze vuurwerkbom was ontploft op het moment dat een auto er boven reed. waren er zeker do den gevallen. Het is een wonder dat niemand letsel opliep." De leidenaar stak de bom af op oudejaarsavond op de krui sing Debussystraat/Verdistraat in Leiden Zuid-West. Het was omstreeks acht uur. Aanvanke lijk hield hij het bij gooien met zelfgemaakte 'bommetjes' in een hoop kerstbomen: viltstif ten gevuld met het kruit van zo'n vijftig strijkers. „Leuk vuur werk hoort bij oudjaar", ver klaarde hij gisteren. Totdat op een gegeven mo ment drie jongens, pubers nog, met de glazen pot kwamen aan zetten. Gevuld met het kruit van zeshonderd strijkers die ze ille gaal op de kop hadden getikt in Den Haag. De drie bommen makers durfden zelf de pot niet aan te steken. Volgens officier Geradts zagen zij. ondanks hun jeugdige overmoed, nog wel het gevaar in van hun produkt. „In hun verklaringen staat ook dat zij bang waren dat er doden zouden vallen als het ding zou ontploffen." Maar de Leidenaar kende geen angst. Hij keek nog wel even of er mensen in de buurt waren, maar vervolgens stak hij zonder dralen het lont aan. Een enorme knal volgde. Van een auto, die het kruispunt overstak, scheurde een hele zijkant open „Hoe kon je zo stom zijn. Er wordt nog zo voor gewaar schuwd. Ie was weliswaar de oudste, maar zeker niet de wijs te". mopperde rechter Timmer mans. Zij vond een forse straf op zijn plaats, maar wilde niet zo ver gaan als de aanklager. De Leidenaar had geen strafblad en werkte als banketbakker al zes jaar aan zijn carrière. Daar wil de ze niet al te veel barricades voor opwerpen. Vandaar dat Timmermans de man bestrafte met 150 uur dienstverlening in plaats van een gevangenisstraf. Hij moet die uren 'werk ten algemene nutte' binnen een jaar in zijn vrije tijd hebben volgemaakt. Voorts krijgt hij een straatver bod tijdens de komende jaar wisseling. Bovendien maande Timmer mans de man om de schade te vergoeden aan de uiteenge- scheurde auto. De schade wordt geschat op 3000 gulden, „lij /uit met de hand in de knip bij die eigenaar moeten langsgaan. En als je wilt dat die drie bommen makers meebetalen, dan zul je dat zelf moeten regelen. Maar ik vind wel dat jij het leeuwedeel voor je rekening moet nemen." INTERVIEWS DISCUSSIE AMUSEMENT MUZIEK kan ik dat niet betalen, net als toen ik het schikkingsvoorstel thuiskreeg." De jeugdige Rijns- burger hield er een simpele le vensfilosofie op na. Van een ka le kip kan je geen veren pluk ken. Toen hij bijna twee jaar ge leden in een onverzekerde auto reed en daar een boete van vijf honderd gulden voor kreeg, be taalde hij niet. Als werkloze, zónder uitkering heb je geen geld, was zijn filosofie. „Ik heb nooit een uitkering aange vraagd, want ik dacht wel weer een nieuwe baan in de bloe- mensector te vinden. Dat is nog steeds niet gelukt. Dus heb ik nog steeds geen geld." Officier Van Belzen had geen medelijden met de persoonlijke sores van de 21-jarige. „Als u een zaak laat voorkomen, zon der goede reden, dat krijgt u au tomatisch een verhoging. Ik vraag daarom ook een boete van zeshonderd gulden." „Ik zal het proberen te betalen, éls ik weer een baan heb", ant woordde de de Rijnsburger. Rechter Mank wilde hem echter toch een handje helpen. „Ik zal het zo met u doen. U mag in zes termijnen van honderd gulden per maand betalen." De Rijns- burger haalde zijn schouders op en verliet vervolgens fluitend de rechtzaal. LOMAN LEEFMANS DE WAAG AALMARKT 21 LEIDEN DONDERDAG 24 FEBRUARI 1994 AANVANG 20 15 UUR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15