Free Willy heeft alles in
zich om een hit te worden
Mm
Film
The Witches: sfeer Roald
Dahl goed overgebracht
Eendimensionele acteurs in
trage en onbeholpen regie
The Joy Luck Club eindigt puur sentimenteel
'Carlito's Way is uit
nostalgie gemaakt'
DONDERDAG 17 FEBRUAR11994
Toch autobiografie Marlon Brando
new York Marlon Brando's lang uitgestelde autobiografie gaat
dit jaar dan toch verschijnen. Noodgedwongen, aangezien jour
nalist Peter Manso een biografie van de acteur zal publiceren
waarin naar verluid het bestaande beeld van Brando radicaal
wordt bijgesteld. Manso is in Brando's familiegeschiedenis ge
doken en kwam boven met verhalen over een door mishande
ling en alcoholisme getekende jeugd. Brando's carierre zou een
spoor van zelfmoorden en abortussen hebben achtergelaten, en
de acteur zelf wordt opgevoerd als een van zelfhaat vervulde
slons wiens bisexualiteit, psychische problemen en ouder
schapsperikelen zorgvuldig verborgen werden gehouden. Bran
do mocht het manuscript van Manso inzien, en reageerde door
onmiddelijk zijn eigen verhaal aan te kondigen.
FILMS IN LEIDEN
film
overzicht letty stam
iThe Witches Bioscoop CC. Prinses Manj-
kelaan 4, Voorschoten za 19/2, zo 20/2
en woe 23/2, 15 30 uur en in het Park
filmhuis, Cornelis Geellaan 2, Alphen aan
den Rijn zo 20/2, 14 30. 't Poelhuys, Vi-
valdistraat 4, Lisse: Pudding Tarzan, zo
20/2,14.30.
De verfilming zien van dat boek
dat je zo mooi vond, is meestal
teleurstellend. De plaatjes die
de regisseur heeft geschoten,
komen nooit overeen met de
film die zich in je hoofd afdraai
de onder het lezen. The Witches,
deze week te zien in zowel bio
scoop CC in Voorschoten als in
het Alphense Parkfilmhuis, is
hierop een fantastische uitzon
dering. Nicolas Roeg wist de
sfeer van het gelijknamige boek
van Roald Dahl heel goed over
te brengen in zijn film.
Het verhaal gaat over een
heksencongres ergens in een
hotel in Engeland. Daar logeert
ook kleine Luke met zijn groot
moeder. De heksen zien eruit
als heel gewone wouwen totdat
ze, eenmaal onder elkaar, hun
vermommingen afzetten en le
lijker en lelijker worden. Luke,
die uit pure verveling de con
greszaal is binnengelopen, ziet
dat met angst en beven aan. Te
laat beseft hij dat die keurige
dames z'n aartsvijanden blijken.
De opperheks (een heerlijk
gemene Anjelica Huston) stelt
als agendapunt aan de orde om
voor eens en altijd een eind te
maken aan kleine kinderen. Ze
vertelt over de wonderdrank die
ze heeft uitgevonden. Een drup
je is genoeg om elk kind in een
muis te veranderen. Genoeg
katten die vervolgens een defi
nitief eind aan de kleine mor
mels maakt. Eerst is Engeland
aan de beurt. Vervolgens wordt
Europa kindwij gemaakt en dan
de rest van de wereld.
Luke, die dit trillend van el
lende heeft aangehoord, wordt
ontdekt. Triomfantelijk gooit
BIOSCOPEN AMSTERDAM
ALFA 1
Leidseplein tel. 6278806
The snapper a.l., dag. 13.30,16.30,
19.15,22
ALFA 2
Farewell to my concubine a.l., dag.
13.15, 16.45. 20.30
ALFA 3
The piano 12 j., dag. 13.30, 21.45
Bad girls of music/Lonely boy 16 j.,
dag. 16, 19.30
ALFA 4
Alladindag. 13, 16.45, 18.45,
21.30
ALHAMBRA 1
Weteringschans tel. 6233192
The age of innocence a.l dag. 20,
do vr pi a di ook 13.15,16.30
ALHAMBRA 2
The house of the spirits 16 jdag.
20.30, do vr ma di ook 13.15, 16.45
BELLEVUE CINERAMA
Marmxstraat 400 tel. 6234876
The three musketeers 12 j., dag.
13.15, 16, 19.15,22
CINERAMA 2
Heaven Earth 12 j. dag. 13.15,
16.45,20.30
CALYPSO 1
Marmxstraat 402 tel. 6234876
The joy luck club 12 j., dag. 13.15,
16.18 45,21.30
CALYPSO 2
The firm 16 j 13.15, 16.30, 20.15
CINECENTER-CINEMACORALINE
Lijnbaansgracht 236 tel. 6236615
Naked 16 j dag 14. 16.30, 19.15,
22, zoook 11.15
CINECENTER-PEPPE-NAPPA
Le jeune werther 12 j., dag. 14.30,
17, 19.30, 22.15, zoook 11.15
CINECENTER-PIERROT
Fiorile 16 j., dag. 14.15, 19.30, zo
ook 11.15
The wedding banquet 16 j., 17,
22.15
CINECENTER-CINEMA JEAN VIGO
Much ado about nothing a.l., dag.
14.15, 17, 19.30, 22, zoook 11.15
CINEMA 1 INTERNATIONAL
August Allebèplein 4 tel. 6151243
Carlito's Way 16 j., dag. 20.30, za zo
wo ook 14.30
CINEMA 2 INTERNATIONAL
Demolition man 16 j.. 18.45, 21.30
CITY 1
Leidseplein tel. 6234579
Tombstone 16 j., dag. 13.15, 16,
18.45,21.30
CITY 2
Sleepless in Seattle a.l., dag. 18.45,
21.30,do vr madiook 13.15, 16
CITY 3
Addams Family 2 12 j., dag. 13.15.
16, 18.45,21.30
CITY 4
A perfect world 12 j., dag. 12.30,
15.30, 18.30,21.30
CITY 6
Extreme justice 16 j., dag. 16,
18.45, 21.30, do vr ma di ook 13.15
CITY 7
Demolition man 16 j., dag. 13.15,
16.18.45.21.30
DESMET
Plantage Middenlaan 4a
Alle ingrediënten voor een klassieke Hollywood-jeugdfilm
Huston een drupje toverdrank
op haar slachtoffer en plotseling
scharrelt er een klein, spichtig,
roodharig muisje rond. Luke
weet veilig terug te komen bij
zijn grootmoeder. En zij blijkt
een wijs mens die alles weet van
het bestrijden van heksenstre-
ken en het bezweren van tover
formules. En Luke zet de tegen
aanval in.
Het Filmhuis in Lisse brengt
Pudding Tarzan van Soren
Kragh-Jacobson. Ook dit is de
verfilming van een bekend kin
derboek van Ole Lund Kierke
gaard. Het gaat over Ivan Olsen,
acht jaar oud. Hij is niet stoer of
sterk maar eerder een dromer.
Iets waar zijn klasgenootjes
hem mee pesten wanneer ze
maar kunnen. Ivan is een per
fect slachtoffer. Hij verweert
zich niet zodat de kinderen naar
hartelust met hem sollen.
Ivans vader is een Tarzan-fan.
Het liefst zag hij z'n zoon net
zo: groot, sterk en brutaal. En
niet zoals Ivan nu is: eén pud
ding Tarzan die zich laat koeie-
neren door z'n klasgenootjes.
De leraren blijken ook al niet
over te lopen van sympathie
ze vinden hem een slome leer
ling die altijd te laat komt, niet
kan lezen en met gymles komt
hij ook al niet mee.
De duidelijk* niet populaire
Ivan speelt vaakt in de haven.
Op een dag ontmoet hij Ole,
een kraandrijver, en de twee
worden wienden. De man leert
de jongen de gigantische ma
chine te besturen. Als Ivan hem
vertelt hoe iedereen hem be
handelt, vindt Ole dat hij zich
geen zorgen hoeft te maken. Ie
dereen is ergens goed in. Je
moet er alleen achter zien te ko
men in wat. In een prachtige
droom neemt Ivan wraak op al
les en iedereen. Zijn geluk is
compleet als hij op zijn verjaar
dagsfeestje ontdekt waarin hij
uitblinkt.
Jason James Richter als Jesse met de orka Willy in Free Willy.
Willy is de tamelijk sullig klinkende naam van een forse
Orca van zo'n drie ton. Willy is uitermate koppig van
aard en weigert de voorgeschreven kunstjes in het pret
park uit te voeren. Dus is het een en al herkenning wat de
klok slaat wanneer twaalfjarig Jesse deze Willy voor het
eerst ziet tijdens een strafcorvee in het park.
film recensie
Jesse is opgegroeid bij een amusementspark van de mari-
pleeggezin, en weet dat hij ne is daaruit te verklaren. De
nooit een echt thuis gehad ontmoeting met Orca Willy
heeft. Z'n recalcitrante gedrag, markeert een kentering in het
zoals het flink destructief huis- bestaan, omdat Jesse er achter
houden in een nabijgelegen komt dat de eigenaar van het
park de onwillige Orca wil do
den om vervolgens de verzeke
ringspremie op te strijken.
Zo zijn alle ingrediënten aan
wezig voor een klassieke Holly
wood-jeugdfilm; een jochie met
wie kinderen zich onmiddellijk
kunnen identificeren, een le
vensechte achtergrond waaruit
lessen over de moraal kunnen
worden getrokken en flink veel
avontuur. Het moet gezegd dat
de makers van Free Willy, hoe
wel de film vanzelfsprekend
hier en daar ook gierend senti
menteel is, zeer goed uit de voe
ten kunnen met het materiaal.
Free Willy is modern (gegeven
de sociale achtergrond van het
jochie en het fikse vandalisme
dat daar uit voortvloeit) en toch
klassiek, op het moment dat de
jongen zijn dapperheid en no
bele inborst kan ontwikkelen in
een spannend avontuur.
Disney heeft jarenlang succes
geoogst met dit soort films,
maar het aardige van Free Willy
is dat regisseur Simon Wincer
de oubolligheid buiten de deur
houdt. Dat is ook te danken aan
de technisch razend knappe on-
derwaterscenes, waarin anima-
tie-Orca's, die niet van de echte
te onderscheiden zijn, voor veel
spektakel zorgen. Het zou me
niet verbazen wanneer Free
Willy de komende vakantie een
hit werd.
Tombstone: schietfestijn van Cosmatos
film recensie
El sol del membrillo 16 j, 19.30
Trahir 16 j., dag. 21
Vacas dag. 22.15
Ontdaan zo 13
Het is een schone dag geweest 16 j..
dag. 19.15, zoook 12.30
KRITERION 1
Roetersstraat 170 tel. 6231708
Raining stones, dag. 17.30, 19.30,
21.30, vr zadi niet om 21.30
House of the spirits 16 j., vr za
21.30, zo ook 14.45
Sneak preview di 22.15
KRITERION 2
Die linkshandige Frau 16 j., ma
19.45
L'odeur de la papaya verte 16 j., 18
The snapper 16 j., dag. 20.15,
22.15, ma alleen 22.15
RIALTO 1
Ceintuurbaan 338 tel. 6623488
L'année dernière h Marienbad 16 j
dag. 17.45
Naked 16 j.. dag. 19.30, 22
RIALTO2
The wedding banquet 16 j., dag. 18
Les gens normaux n'ont rien d'excep-
tionnel 16 j., dag. 20, 22.15
De provincie zo 13
De zondagsjongen zo 15.15
THE MOVIES 1
Haarlemmerdijk 161 tel. 6386016
Little Buddha a.l.. dag. 19.15,
21.45, za zo ook 15
Orlandoa.l., dag. 17.30
THE MOVIES 2
The piano 12 j.. dag. 17.15, 19.30,
22, za zoook 14.45
THE MOVIES 3
Laura 16 j., dag. 17.30, 21,15, za zo
14 45, 18,21.15
Trois couleurs: Blue 16 j., dag.
19.45, za zoook 15
The cement garden 16 j.dag.
22.15, do vr za ook 00.15
THE MOVIES 4
Belle van Zuylen a.l., dag. 17.15
Passion Fish dag. 19.15, 21.45, za
zoook 14.45
TUSCHINSKI 1
Reguliersbreestraattel. 6262633
Carlito's way 16 j., dag. 13.15,
"16.30, 20, do alleen 13.15, 20.30
TUSCHINSKI 2
Manhattan murder mystery a.l., dag.
13.15, 16, 18.45, 21.30, do 13.15,
18.45.21.30
TUSCHINSKI 3
Free Willy a.l.dag. 13.15,16,
18.45,21.30
TUSCHINSKI 4
Little Buddha a.l., dag. 20.30, do vr
ma di ook 13.15, vr ma di ook 16.30
TUSCHINSKI 5
Mr. Wonderful a.l., dag. 13.15, 16,
18.45, 21.30, do alleen 13.15
TUSCHINSKI 6
Jurassic Park a.l., dag. 13.15, 16,
18.45, 21.30, do alleen 13.15
DE UITKIJK
Prinsengracht 452 tel. 6237460
The piano 12 j., dag. 17.45
Life according to agfa 16 j., dag.
20. 22, zoook 15
Het programma van de Haagse
en Leidse bioscopen staat op
de pagina 'Info'.
jos de putter
Tombstone. Te zien: Cineac Buitenhof 1,
Den Haag
Sinds Clint Eastwoods magi
strale Unforgiven vorig jaar de
belangrijkste Oscars in de wacht
sleepte konden we er vergif op
innemen dat ook veel minder
getalenteerde cineasten zouden
proberen de western nieuw le
ven in te blazen. Tombstone,
een maar liefst twee uur durend
schietfestijn van George Cos
matos, is daar een schrijnend
voorbeeld van. Cosmatos heeft
enkele van de meest legendari
sche namen uit de geschiedenis
van het Wilde Westen genomen
voor zijn film: Wyatt Earp en
Doe Holliday zijn present in
hun lange jassen, maar wat
Cosmatos er van brouwt is wei
nig anders dan heiligschennis.
De plot van Tombstone ken
nen we uit honderden jaren vijf
tig westerns: een sheriff (in dit
geval Wyatt Earp) hoopt zich na
bewezen diensten aan de 'law
and order' terug te kunnen trek
ken en een rustig leventje te
gaan leiden met lieftallige echt
genote. Hij kiest alleen altijd net
het verkeerde stadje uit. Deze
Wyatt Earp verlaat het schiet
grage Dodge City en komt te
recht in Tombstone, dat net in
de vaart der volkeren wordt op
genomen en dus ook onge
wenst publiek trekt. Zoals de
Clanton-bende die het stadje
terroriseert.
Het, loopt allemaal op uiter
mate trage en qua regie ook on
beholpen wijze uit op een repri
se van een van de beroemdste
'shoot-outs' uit de geschiedenis,
het gevecht bij de O.K. Corral.
Dat gevecht was eerder al te
zien in films van onder anderen
John Sturges en vooral ook bij
de maestro van de western,
John Ford. Maar Ford gaf zijn
westerns altijd een majestueuze
stijl mee, en ging bovendien op
diepgravende wijze in op men
selijk feilen, op fundamenteel
onvermogen. In deze versie van
George Cosmatos is dat alle-
Tombstone: een verhaal als honderden jaren vijftig westerns.
maal ver te zoeken. Eendimen
sionale acteurs (met vooral een
irritante Val Kilmer als Doe Hol
liday) en veel onnodige close-
ups die alleen aan de buiten
kant doen denken aan de stijl
van de laatste grote westernre
gisseur, Sergio Leone, doen de
legende van Tombstone de das
om.
Cosmatos heeft nog gepro
beerd om het geheel een mo
dem tintje te geven, door bij
voorbeeld Wyatt Earps vrouw
verslaafd te laten zijn aan drugs,
maar het zijn allemaal overdui
delijke probeersels, zonder eni
ge consistentie. Ook de twijfe
lende Earp, die zich op het nut
van geweld bezint, is afgekeken
van Eastwoods personage in
Unforgiven, maar nooit wordt
ons werkelijk een blik gegund in
de zieleroerselen van de perso
nages. Die hebben ze ook niet.
film recensie
jos de putter
The Joy Luck Club. Te zien: Babyion 1,
Den Haag.
Enkele jaren voor het enorme
mondiale succes van het boek
Wilde Zwanen van Jung Chang,
over generaties vol droefenis in
China, prijkte in de V.S. een
boek met een soortgelijk thema
aan de top van de bestsellers
lijst: The joy luck club, geschre
ven door een Aziatische immi
grante, Amy Tan. Regisseur
Wayne Wang, tot dan toe
slechts bij een select publiek be
kend met eigenzinnige, onaf
hankelijke films, verfilmde het
boek en maakte er de smartlap
van het jaar van.
Er is durf nodig voor een on
derneming als The joy luck
club; wie het boek kent zal zich
de mozaïek-achtige structuur
herinneren, die lastig in een li
neair filmverhaal is om te zet
ten. Bovendien werkte het boek
zo goed omdat de afzonderlijke
verhalen steeds kleine details
toevoegden aan een thema dat
op zichzelf steeds hetzelfde
bleef, de barre positie van de
vrouw in China en de gevolgen
die dat heeft gehad op de vol
gende generatie Aziatische emi
granten in de V.S. Zo'n aanpak
werkt in de literatuur veel beter
dan in film, omdat film in prin
cipe een opeenvolging van con
flicten nodig heeft. Dat is al he
lemaal de opvatting in Holly
wood, waar Wayne Wang z'n
film toch gefinancierd kreeg,
nota bene via de productie
maatschappij van Oliver Stone,
een man die toch niet echt be
kend staat om ragfijne bespie
gelingen.
Flet centrale punt is Wangs
adaptatie is een afscheidsfeest
voor June, die naar China zal
vertrekken. Bij die gelegenheid
komen de verschillende verha
len boven, alle met behulp van
flash-backs verteld. June vertelt
hoe haar moeder twee jonge
kinderen moest achterlaten tij
dens haar vlucht uit China, en
hoe ze daarna niet in staat was
June volledig te accepteren. Een
oude tante verhaalt hoe ze werd
uitgehuwelijkt en gescheiden
van haar dochter, een volgende
is volledig getraumatiseerd
doordat ze een bastaardzoon
had, en haar dochter heeft te lij
den onder haar depressies.
Steeds staat de verhouding
tussen moeder en dochter cen
traal, wat nogal bijzonder is, ge
geven de traditionele 'onzicht
bare' rol van Aziatische vrou
wen in het huwelijk. The joy
luck club slaagt er goed in om
het oude leed en de generatie
conflicten die samenhangen
met het leven in een nieuwe
cultuur te vermengen Wayne
Wang ontpopt zich als analyti
cus van de multiculturele sa
menleving, zonder te vervallen
in al te evidente tegenstellingen.
Ook de centrale plaats in de
film, de club waar de dames
mah-jong spelen, met die ty
pisch Aziatische fascinatie voor
de spanning tussen Lot en In
zet, is een mooi symbolisch de
cor voor hun verhalen.
Jammer is alleen dat Wayne
Wang uiteindelijk afglijdt naar
de pure sentimentaliteit, wan
neer June terugkeert naar China
en daar de hereniging met haar
verloren zussen plaats vindt, al
licht onder begeleiding van een
heel orkest op de geluidsband.
De kitsch van het laatste deel
van de film gaat ten koste van
de kracht en de herkenbaarheid
van al die verhalen over vrou
wen, die van twee culturen ver
vreemd zijn en hun toevlucht
zoeken in het fortuin van mah
jong stenen.
Regisseur Brian de Palma:
Carlito's Way is een misdaad
film die alleen maar door
Brian De Palma gemaakt kan
zijn. Al Pacino en Sean Penn
spelen superieure rollen als
een crimineel die het goede
en een advocaat die het kwa
de pad op wil. Met de virtuo
siteit waarmee de spanning
wordt opgebouwd en het ver
haal wordt verteld doet De
Palma zijn reputatie als een
van Amerika's beste genre-fil
mers alle eer aan. Toch voel
de hij aanvankelijk weinig lust
Carlito's Way te maken.
De Palma: „De film werd
mij aangeboden als een pro
ject dat Al Pacino al helemaal
had uitgewerkt met produ
cent Martin Bregman. Flet
was al dusdanig voorgekookt
dat ik er om die reden aan
vankelijk weinig trek in had.
Bovendien was het wéér een
film met Al Pacino als crimi
nele latino. Dat hadden we
immers al in Scarface gedaan.
Maar toen ik dit script las,
was ik meteen verkocht. Het
had klasse en de speciale at
mosfeer van een 'film noir'.
Dat is een subgenre waar ik
altijd erg van heb gehouden,
films als High Sierra en Point
Blank Zoiets had ik eigenlijk
niet meer gezien sinds China
Town. Noem het nostalgie."
U heeft Sean Penn weten te
krijgen voor een hoofdrol. Die
wilde toch niet meer acteren?
„Die wilde inderdaad niet
meer acteren. Maar we be
waarden alle twee goede her
inneringen aan onze samen
werking voor Casualties Of
War. Ik had hem voor Carli
to's Way in gedachten geno
men, omdat hij die twee kan
ten bezit die nodig zijn voor
het karakter van deze advo
caat Kleinfeld. Sean kan nar
rig zijn, lastig en zelfs overko
men als gevaarlijk. Op andere
momenten is hij een en al
vriendelijkheid en charme. Ik
trof het toen ik hem belde. Hij
was net in zo'n milde bui en
zat op hete kolen. Hij wilde
zijn tweede film gaan regisse
ren, The Grossing Guard, met
Jack Nicholson en Anjelica
Huston. Maar hij diende nog
een paar maanden met de
preproduction te wachten.
Het accepteren van deze rol
betekende dat hij de tijd kon
doden."
In eerdere films, citeert u
uit films van anderen, in 'Car
lito's Way' citeert u voor het
eerst uit een eigen film. De fi
nale in het spoorweg-station
citeert de finale van 'The
Untouchables'. Wat is het spe
ciale genoegen daarvan?
„Dat was geen speciaal ge
noegen. In het oorspronkelijk
script zou de film eindigen
met een exploderende auto
bom. Maar dat vond ik geen
finale. Ik wilde een apotheose
die mooi wordt opgebouwd
en afgewikkeld. In mijn uit
eindelijke scriptversie zou
Carlito vluchten naar een
luchthaven en we hadden een
gebouw in gedachten waar
langs hij diende te ontkomen
aan zijn belagers. Een dag
voor we zouden gaan filmen,
bleek dat men was begonnen
dat gebouw te slopen. Wèg lo
catie! Pas toen, noodgedwon
gen, kwam ik op het idee om
het Central Railway-Station
van Chicago opnieuw te ge
bruiken. Die ruimte was des
tijds perfect voor The Untou
chables en hij was om dezelf
de reden perfect voor de fina
le van Carlito's Way."
„Ik heb die reputatie een
regisseur te zijn die aldoor
hommages aan beroemde
collega's wil brengen door
roemruchte scène s uit hun
films te citeren. In feite doe ik
die dingen om enkel prakti
sche redenen. Sommige mi-
se-en-scène-problemen zijn
ooit zo geniaal opgelost dat
het doodzonde zou zijn die
oplossingen niet nog eens te
gebruiken. Flet is recycling.
En om niet de schijn te wek
ken dat ik met andermans ve
ren wil pronken, benadruk ik
in mijn enscenering waar ik
het vandaan heb. Dus zet ik
een paar matrozen op de
trappen van het station, plus
een kinderwagentje. Opdat
iedereen onmiddellijk aan Ei-
sensteins Fotemkin zal den
ken. Dat heet dan citeren.
Maar ik doe het nooit uit eer
betoon, maar uitsluitend om
pragmatische redenen.
Tijdens de persconferentie
over 'Carlito's Way', beweerde
u dat het een mythe is dat uw
films gewelddadiger zouden
zijn dan films van vroeger.
Dat kunt u niet in ernst me
nen.
„Ach dat geweld. Ik wilde die
discussie afkappen. Elk ver
haal over De PaJma heeft wel
ergens het woord 'geweld' in
de kop. Ik ben dat een beetje
zat. Die verbanden die altijd
gelegd worden tussen het toe
nemende geweld in de maat
schappij en de films die dat
allemaal veroorzaakt zouden
hebben. Flet is helemaal niet
waar dat onze wereld steeds
gewelddadiger wordt.'Het is
een eeuwigheid geleden dat
er een wereldoorlog is ge
weest. De wereld is nog nooit
zo vredig geweest als nu.
Vroeger, toen er nog helemaal
geen film bestond, toen was
de wereld pas gewelddadig.
De tijden van Atilla de Hun en
Djenghiz Khan! Trouwens, de
films van 25 jaar geleden wa
ren werkelijk gewelddadiger.
Ik heb nooit een gewelddadi
ger film gezien dan The Wild
Bunch.
„Die adoratie voor de films
van John Woo, die begrijp ik
niet zo. Dat geweld is strip
achtig gestileerd, niet? Maar
het is zó veel en zó absurd dat
het niet meer werkt. Geweld
is toch net zoiets als seks in
een film. Een film waarin
voortdurend iedereen in aller
lei variaties ligt te wippen, is
te vreselijk voor woorden.
Maar zoals ik geweld hanteer,
plotseling een harde eruptie,
dat is net zoiets als wat Paul
Verhoeven in Basic Instinct
gedaan heeft met seks. Die
seks in Basic Instinct is over
algemeen zo ruig helemaal
niet. Maar dan is er heel even
dat ene, heel brutale shot en
dan weet men ineens niet
meer waar men het moet zoe
ken van opwinding. Ook om
dat seks helemaal verdwenen
leek uit Hollywoodfilms."
„Maar het komt heus wel
weer terug. Zo gaat het met al
die dingen seks, geweld, de
populariteit van bepaalde ge
nres ze verdwijnen en ver
volgens komen ze weer dood
leuk terug. Alles bij elkaar is
het net als met rokken, die
het ene jaar korter worden en
het volgend jaar weer langer.
Maar uiteindelijk kun je ook
met roklengtes toch zo gek
veel kanten niet op."
