Novel foods aan regels gebonden Ferme rode wijn met charme De waarheid over Camembert Smaak Witlof WOENSDAG 16 FEBRUAR11994 Jv\ HENRIÊTTE VAN DER HOEVa MENU VAN voorlichtingsbureau voorde voeding DE DAG ERWTENSOEP MET RUNDERSAUSIJSJES ROGGEBROOD VANILLE-PANNEKOEK (zie onderstaand recept) Maak van 75 gram 4-granen pannekoek- mix, 1 ei, 1 dl magere vanillevla en 1 dl ma gere melk een glad pannekoekbeslag. Best rijk een koekepan met een anti-aanbakbo dem dun met margarine. Giet een kwart van het beslag in de pan en bak de panne- koek aan beide zijden bruin en gaar. Bak op deze wijze nog 3 pannekoeken. Serveer er jam, stroop of vers fruit bij. Per persoon: 1300 kilojoules, 310 kilocalo rieën, lig eiwit, 9 g vet, 46 g koolhydra ten. GESTOOMDE WIJTING MET CITROENSAUS (zie onderstaand recept) KOMKOMMERSALADE MET PAPRIKA EN MAIS GEBAKKEN AARDAPPELEN KOFFIEVLA Maak 2 kleine wijtingen schoon en bestrooi ze met peper en weinig zout. Leg de vissen op een stoomrooster, in een stoommandje, metalen zeef of vergiet. Leg op elke vis 2 plakken citroen en vul de pan met zoveel (vis)bouillon dat het vocht het rooster niet raakt. Stoom de vis in 20 minuten gaar. Maak een saus van 'C dl magere yoghurt, 2 eetl magere slasaus (5% olie), 1 theelepel geraspte citroenschil, citroensap, peperen zout. Serveer de saus bij de vis. Per persoon: 730 kilojoules, 170 kilocalo rieën, 26 g eiwit, 7 g vet, 2 g koolhydraten. WINTERGROENTEPOT (zie Onderstaand recept) VRUCHTENGRIESMEELPUDDING Snijd 200 gram schouderkarbonade in blok jes. Schil 600 gram aardappelen en snijd ze in grove stukken. Bak het vlees in 15 g (di- eet)margarine/boter bruin. Voeg 400 g in plakken gesneden winterwortel, 1 in ringen gesneden kleine prei, 1 in ringen gesneden ui, de aardappelen, weinig water en zout toe en stoof dit 30 minuten op een zacht vuur gaar. Meng alles voorzichtig doorel- kaar en maak het gerecht op smaak met wat aroma en peper. Per persoon: 2100 kilojoules, 500 kilocalo rieën, 27 g eiwit, 12 g vet, 75 g koolhydra- Alle recepten zijn bedoeld i LIEVELINGSRECEPT Nodig: 1 grote bloemkool in roos jes; 1 grote ui, in stukjes; 4 stevige tomaten, in partjes; hamlapje in reepjes 500 gram); scheutje ketjap; sambal, 2 eetlepels pindakaas. Bloemkool met een exotisch tintje is het favoriete ge recht van JOSEE LONGARINI- WOLTERS UIT LEIDEN. Zij ser veert het met rijst en een salade. Een recept voor het he- le-jaar-door. „Zelfs mensen die niet van bloemkool houden, eten er hun vingers bij op," zegt Josée. BLOEMKOOL PINDAKAAS Bak de ui met het vlees in ongeveer 5 minu ten gaar. Doe er de bloemkool bij en iaat deze nog 2 minuten meebakken. Blus het geheel af met ketjap en sambal. Leg een deksel op de pan en laat alles zo'n 15 minu ten sudderen. Roer er dan de tomaten en de pindakaas door. Verwarm alles nog eens 5 minuten onder af en toe roeren. Op smaak brengen met peper en zout. Hebt u ook een lieuelingsrecept, stuur dit dan aan Darniate Dagbladen, Postbus 507, 2003 PA Haarlem t.a. v. de redactie Smaak. De inzender van het geplaatste recept krijgt een VW-cadeaubon van f 25,-. In Rhónedal is Crozes-hermitage een rijzende ster (riL_ G.A.E.C COLLONGE f=PJAIMCE Enkele van Frankrijks oudste wijngaarden werden ver vóór het begin van onze jaartel ling geplant op Hermitage-heuvel, een massieve rots ongeveer halverwege de Rhó- nevallei. Later ontstond rond deze rots een ander wijngebied, dat van Crozes-Hermita ge. De kwaliteit van de daar geproduceerde wijnen is sterk gestegen. Als je op de 273 meter hoge Hermitage heuvel staat en in noordelijke richting kijkt, zie je een groen, golvend landschap met hier en daar witte boerderijen en ook enke le kleine dorpen. Dat is een deel van het wijngebied Crozes-Hermitage, dat bestaat uit elf gemeenten. De afstand tussen het noordelijkste en zuidelijkste dorp bedraagt ongeveer 25 kilometer; het gebied ertussen heeft de vorm van een slordige driehoek. In het noorden is het heuvelig, terwijl de wijn gaarden in het zuiden veelal staan op uitge strekte plateaus. De streek ontleent zijn naam aan Crozes- Hermitage, een aardig plaatsje dat al sinds de 17de eeuw wijn als belangrijkste bron van inkomsten heeft. Het ligt in een vallei, rond een beekje, en is suffig-stil. Een van de leukste dorpen binnen het wijngebied is Mercurol, dat tegen een heuvel werd ge bouwd. Op de beboste top daarvan zie je nog net de toren van een kasteelruïne uit de 11de eeuw. In de periode dat het slot ver rees, werden vermoedelijk de eerste drui- vestokken in Mercurol geplant - hoewel het ook mogelijk is dat de Romeinen er al wijn- Mercuriol, een leuk, tegen de heuvel gebouwd dorpje waar rondomheen de syrah-sdruif al eeuwenlang groeit. bouw beoefenden. Want de naam Mercurol kan afgeleid zijn van de Romeinse god Mer- Nobelste druif De enige druif voor rode Crozes-Hermitage is de syrah. Diens origine ligt vermoedelijk ergens in het Midden-Oosten. In het hele Rhónedal wordt de syrah beschouwd als de nobelste variëteit. Het is ook de basisdruif voor kostbare reuzen als Hermitage en Cöte Rötie. Je herkent zijn plant aan de enigszins stoffige onderkant van de bladeren. In te genstelling tot veel andere soorten is de syrah een gezonde druif. In Crozes-Hermitage placht het wijnaan bod wat onevenwichtig van kwaliteit te zijn, maar in de jaren '80 nam het gemiddelde niveau sterk toe. Dat geldt voor de wijnen van coöperaties (als die in Tain-l'Hermita- ge), van handelshuizen en van individuele wijnbouwers. Van de ongeveer 850 hectare wijngaard worden tegenwoordig echt lekkere wijnen geproduceerd. Doorgaans hebben deze een dieprode kleur en een stevige smaak, die charmeert door een aangenaam, fruitig aro ma (een beetje besachtig, als dat van zwarte bessen, met soms iets van kersen). Soms is ook een licht-kruidige houtton present. Al met al is Crozes-Hermitage een door gaans betrouwbare rode wijn die heerlijk smaakt bij alle mogelijke vleesgerechten en kazen. Zijn prijs begint gewoonlijk bij 10,- per fles. Blijkbaar redt de mensheid het niet meer met de voedingsmiddelen die haar nu ter beschikking staan. Wij staan op het punt van de geboorte mee te ma ken van voedingsmiddelen die met geheel nieuwe produktietechnieken zijn vervaardigd. Het is aan de consument om in deze ontwikkeling mee te gaan of niet. In elk geval komt op het etiket te staan dat het om zo'n nieuw voe dingsmiddel gaat en welke produktietechniek is gebruikt. De consument kan dan per produkt beslissen of hij het wil gebruiken. als calorie arme frituurolie voor de snack industrie. Een ander voorbeeld is een gene tisch veranderde tomaat (hierin is een stuk je erfelijk materiaal van een andere tomaat gebracht). Deze nieuwe tomaat combineert dan de goede eigenschappen van twee ver schillende tomaten, bijvoorbeeld de smaak van de ene tomaat met de ongevoeligheid voor bepaalde ziekten van de andere. Gistcellen kunnen ook genetisch worden veranderd, waardoor zij een stof produce ren die normaal in de maag van een kalf wordt gemaakt en die melk laat stremmen. Om welke produkten gaat het eigenlijk? De verzamelnaam novel foods (nieuwe voe dingsmiddelen) wijst erop dat niet de ge bruikelijke productiemethoden zijn ge bruikt. Het gaat hierbij om technieken die gebaseerd zijn op hetzij chemische, hetzij genetische modificatie. Vetvervanger Zo is er in Amerika een synthetische vetver vanger gemaakt, die gebruikt kan worden Hiermee kan kaas worden bereid, die in een aantal landen reeds te koop is. Er is een derde categorie nieuwe voe dingsmiddelen, waarbij chemische of gene tische manipulatie geen rol speelt. Dat zijn functional foods, ook wel nutriceuticals ge noemd; voedingsmiddelen waarin voor de mens belangrijke stoffen in verhoogde con centratie aanwezig zijn. Deze stoffen kun nen weer uit andere voedingsmiddelen af komstig zijn. Bijvoorbeeld: in verse knof look zit een stof die de stijging van de bloeddruk tegengaat. Deze stof kan aan si naasappelsap worden toegevoegd. Regelgeving Wie een nieuw produkt of ingrediënt in de sfeer van novel foods op de markt wil bren gen, zal zich moeten houden aan strikte re gels. Deze regelgeving in het kader van de Europese Gemeenschap wil nog niet goed van de grond komen, terwijl dergelijke pro dukten al wel heel snel te koop zullen zijn. Omdat de Nederlandse overheid de veilig heid van de consument hoog in het vaandel heeft en de vinger aan de pols wil houden, is in ons land een overbruggende, voorlopi ge regelgeving opgesteld, die de te verwach ten Europese regelgeving dicht zal benade- Wie zo'n nieuw produkt of ingrediënt in de sfeer van vetvervangers of nutriceuticals of een genetisch gemodificeerd produkt wil introduceren, moet eerst een verzoek indie nen bij het ministerie van WVC om hier voor toestemming te krijgen. WVC bekijkt twee aspecten: de veiligheid voor menselij- ke consumptie en de aanduidingen op het etiket. De regels hebben geen betrekking op risi co's betreffende het leefmilieu van mens, dier en plant. De spelregels zijn er, nu de produkten nog... En dan is de keus aan de consument! (over de als volgt Vraag en antwoord Een recept voor Béchamel- saus zoekt MEVROUW VAN HAMEREN UIT ROELO- FARENDSVEEN. Deze saus, waarvan de belangrijkste bestanddelen boter, melk en bloem zijn,is genoemd naar markies De Béchamel, maitre d' hotel van Lode- wijk XIX. Wij ook wel witte bloemkool). Je maakt de s (magnetron-recept): Nodig: 20 gram boter; 20 gram bloem; 2'/a dl melk; 1 theelepel bouillonpoeder; peper en zout. Smelt de boter, onafgedekt ongeveer 1 minuut op vol vermogen (w), roer er met een garde de bloem, koude melk en bouillonpoeder door. Verwarm alles onaf gedekt anderhalve minuut (w) en klop het geheel weer stevig met de garde door. Verwarm de saus, onafge dekt, nog ongeveer 2 minu ten (w). Klop de saus nog een keer goed door. Breng het geheel op smaak met peper en zout. Op deze saus kun je einde loos variëren. Door het toe voegen van 50 gram ge raspte kaas en wat noot muskaat krijg je een kaas saus; met twee lepels toma tenpuree ontstaat een mooie roze saus en vervang je 1 dl van de melk door witte wijn en voeg je wat knoflook en kruiden (kervel, dragon bieslook) toe heb je een ravigottesaus. MARTIN V In Normandië ligt 50 km ten zuiden van Le Havre het stadje Vimoutiers. Op een boerderij daar vlakbij, in het gehucht Ca membert, maakte Marie Harel in hét jaar 1791 een geheel nieuwe kaas. Het recept zou ze van een monnik hebben gekre gen. Op markten in de omge ving had ze al spoedig zoveel succes met haar kaas, dat ze nauwelijks aan de vraag kon voldoen. Uit dankbaarheid noemde ze de kaas naar haar woonplaats, Camembert. Witschimmel Voor de wereldwijde zegetocht van Camembert zijn twee jaar tallen van groot belang. In 1890 besloot Monsieur Ridel de Ca membert voortaan in spanen doosjes te verpakken. De kaas bleef mooi in vorm en kon veel beter getransporteerd worden. In 1910 ontwikkelde het Labo- ratoire Roger een culture van een witschimmel, de Penicilli- um candidum. Sindsdien wordt Camembert overal ter wereld met deze schimmelculture ge maakt. De naam Camembert mag ie dereen gebruiken die dit type kaas maakt. Toch is de echte Camembert uit Normandië nog steeds de beste. Deze heeft dan ook een door de Franse wetge ver beschermde herkomstbena- ming, een appellation d'origine. Streng gecontroleerde rauwe koemelk wordt in grote kuipen verwarmd tot 28 graden. Als het juiste stremsel is toegevoegd, stremmen de vaste bestandde len uit de melk in 2 a 3 uur van zelf tot wrongel. De juiste dikte is bereikt als de wrongel niet aan de vingers blijft kleven en de wei, het restvocht van de melk, er nog niet bovenop drijft. Nu giet men de wrongel in kaasvormen die een doorsnede van 115 mm en een hoogte van 30 mm hebben. Door kleine gaatjes loopt de wei eruit. Dus wordt een paar keer wrongel bijgevuld. Om één kaasje te maken is twee liter volle koemelk nodig. Men keert de vormen drie of vier keer en na 24 uur is de kaasmassa zo stevig, dat de vor men verwijderd kunnen wor den. Twee uur later heeft het zouten van de kaasjes plaats. Dat moet heel gelijkmatig en zorgvuldig gebeuren, anders ontwikkelt de schimmel zich la ter niet goed. Daarna gaan de jonge Camemberts naar de droogkamer. De kaasjes rijpen hier en wor den regelmatig gekeerd. Met een verstuiver wordt de schim melculture op de Camemberts aangebracht. De schimmel die nu op het oppervlak gaat groei en, is volkomen onschadelijk voor de gezondheid. Na vier tot zes weken zijn de kaasjes vol doende gerijpt. Elke Camem bert weegt nu iets meer dan 250 g. Het zuivel is zacht maar mag beslist niet 'lopen.' De smaak is rins, pikant, fruitig en kruidig. De echte Franse Camembert van rauwe melk heeft volgens internationale normen een vet gehalte van minstens 45% in de droge stof (V.D.S.). Voorschrift is per kaasje minimaal 110 gram droge stof. Honderd gram ervan bevat 20,1 g eiwit en 21,8 g vet. Er zit 1,8 g zout in, 470 mg cal cium en 380 mg fosfor. Deze hoeveelheid levert 293 kcal aan energie. Behalve in de maat van 115 mm doorsnede wordt in Frank rijk een kleinere van ruim 80 mm doorsnede gemaakt, de Pe tit Camembert. Maar omdat de naam op zich niet beschermd is, maakt men al sinds eind vo rige eeuw in vele andere landen ook kaas onder de naam Came mbert. Groenten hebben in de loop der heel wat afgereisd. Bijna alles, wat zo appe tijtelijk ligt uitgestald bij de groenteman en op marktkramen, is eens van heel ver geko men. Soms meegebracht door veroveraars, ook wel door ontdekkingsreizigers of mis sionarissen, of door uitgehuwelijkte vor stendochters die hun vertrouwde voedsel naar hun nieuwe land meenamen. En vele van die groenten zijn we als puur vader lands gaan beschouwen, zoals de bloem kool, die waarschijnlijk met de Kruisvaar ders uit Cyprus is meegebracht. De uienfamilie is afkomstig uit een gebied ten noorden van de Himalaya, waar veel bolgewassen, ook de tulp, hun oorsprong hebben. Komkommers komen uit de oasen in de steppen en woestijnen van Midden- Azië en gaven al duizenden jaren geleden verkoeling in de hete zomers van Babylo- nië, Assyrië en Egypte. Spinazie stamt uit Iran en onze mooie tuinworteltjes zijn af komstig uit Afghanistan en in de vroege Middeleeuwen met de Moren mee naar Eu ropa gekomen. Andijvie stamt wellicht uit het oude Egypte en aubergines zijn eens uit India gekomen. En met de ontdekking van de Nieuwe We reld kwam er een nieuwe stroom tot dan toe ongekende groenten naar Europa: sper ziebonen, tomaten, maïs en vooral de aard appel, als we die, zoals in Frankrijk gebrui kelijk, tot de groenten rekenen. Eigenlijk zijn waarschijnlijk alleen grote, witte of lichtgele wortelen - waarvan sporen zijn gevonden in prehistorische paalwonin gen in Zwitserland - en de eveneens prehis torische tuinbonen, rapen en kool echt in heems in onze streken. Maar Noordeuropese kwekers hebben wel veel gedaan voor de ontwikkeling, verede ling en het vinden van nieuwe varianten. Zo moet ons rode bietje in de Middeleeuwen door Duitse tuinders uit een grove biet zijn ontwikkeld. Belgisch Ook in ons buurland België wist men groenten te telen, en een van de meest be kende 'creaties' van Belgische kwekers is een zeer geliefde wintergroente geworden: witlof, of, zoals men in België zegt, witloof, of zoals men vroeger in Nederland zei: Brussels lof, wat de herkomst al aanduidt. De oorsprong van witlof is de wilde cicho rei, een forse plant met helderblauwe bloe men en een bittere wortel, die vroeger veel gebruikt werd als koffiesurrogaat: voor peekoffie of koffiestroop. Het schijnt dat het witlof als groente in de vorige eeuw bij toe val is ontdekt door het hoofd van de botani sche tuin in Schaarbeek bij Brussel. Hij wil-, de enkele wortels van de cichoreiplant voor de winter bewaren en zette ze in een kweekbak in een donkere kelder. De wortels liepen uit, maar in plaats van de grove losse bladeren van de wilde plant verschenen er kleine, stevige blanke kropjes met malse blaadjes, die een zachtbittere smaak had den. Uit deze ontdekking is de uitgebreide witlofteèlt in België ontstaan en nog steeds beschouwt men witloof in Vlaanderen als nationale groente. Het witlof is in ons land gekomen via Belgi sche telers, die in 1914 voor het oorlogsge weld naar Nederland vluchtten. Nu wordt het gekweekt op de Zuidhollandse eilanden, bij Gouda, Friesland en de Noordoostpol der. Maar het is een ingewikkelde teelt. De cichoreiplant wordt in het voorjaar in de volle grond gezaaid, waarna er dikke zwarte wortels ontstaan. Deze worden gerooid en opgeslagen tot ze nodig zijn. Ze worden dan in houten bakken dicht tegen elkaar gezet in een duistere schuur. Vervolgens leidt men water door de bakken, waarna zich in het duister de mooie vaste, witte kropjes uit de wortel ontwikkelen, die worden losge sneden. Zoals we veel groenten uit verre gewesten importeren, zo exporteren we ook: ons wit lof reist tot Japan. En in de keuken is er heel veel mee te doen: de kropjes koken, opdie nen met bruine boter, gebakken beschuit- kruim en citroensap, of krokante spekblok jes, met een zachtzuur roómsausje, onder een kaassaus in de oven. Of even vóórge- kookt evt. met spekblokjes en een teentje knoflook gebakken. En witlof flatteert de wijn; elke wijn wordt een graadje hoger! WINA BORN, culinairpubliciste

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 14