Robuuste, blonde kerels met turbo-dijen De nieuwe schaats van Koss maakt weinig indruk Olympische Winterspelen DINSDAG 8 FEBRUAR11994 Kjetel Aamodt: „Je moet willen winnen, niet moe ten winnen. Dat is de kunst." FOTO UNITED PHO TOS DE BOER/POPPE DE BOER De Olympische Spelen zijn het trefpunt van topsporters en zogenaamde exoten. De Noorse skiërs behoorden de cennia lang min of meer tot die laatste categorie. Totdat ILillehammer het olympisch vuur binnenhaalde. Met man en macht en de steun van vele miljoenen Noorse kronen werd een heus kampioenenteam gecreëerd. Robuuste, blonde kerels met turbo-dijen. Stoere en sterke Noor mannen, die binnen de kortste keren de Alpen verover den. Een hechte vriendenkliek die zware arbeid niet schuwt. ,,Als de lift niet meer in bedrijf is, gaan we te voet de berg op." VAL D'ISERE FRANS DREISSEN NPA-VERSLAGGEVER Kjetil Andre Aamodt is dé expo- nent van het Noorse wintersuc- ces. Een bevlogen youngster (22) uit Oslo. Gezegend met een briljante techniek, een perfect gevoel en een optimale anato mie. Wickie de Viking op ski's. Olympisch en mondiaal goud- !clJ delver. Bereid om straks voor ei gen publiek opnieuw alles te riskeren. „De skisport -heeft nieuwe helden nodig." Hemels, adembenemend. Het panorama vanaf de Roche de Bellevarde. Vertrekpunt op de olympische alm van '92. Hier e lapte Kjetil Andre Aamodt twee jaar geleden alle logica aan zijn skilaars. Amper twintig, net her- steld van een virusinfectie en elf kilo lichter piloteerde hij zich zelf naar goud op de super G. Anoniem naar de top. In werve lende stijl. Aamodt, ijskoud de beste. „Skiën doe je met je hoofd en niet met je voeten." De koele Noor is sindsdien het uithangbord van een nieu we skinatie. Bejubeld en be wónderd. Voorbestemd om in de sneeuwsporen te glijden van een veelvraat als Mare Girardel- li. Aamodt jongleert met lange latten en bespeelt de sneeuw als wijlen Horowitz het toetsen bord van zijn piano. Een na tuurtalent. „Het leven is opeens veel opwindender geworden. Afgelopen winter breidde de veelzijdige Aamodt zijn medail le-collectie uit. Met WK-hoofd- prijzen op de slalom ep reuzen slalom en brons op de super G en combinatie. Vanwege zijn fa natieke eindsprint werd hij prompt gebombardeerd tot top favoriet voor de huidige wereld beker en komende Olympische Spelen. Het succes heeft hem in minimaal één opzicht veran derd. „Ik heb nu regelmatig tijd nodig om even op mezelf te ko men." Aamodt staat voortdu rend onder hoogspanning. Stress en prestatiedruk. „Ik kan me niet meer verstoppen in de ploeg." Serieus en tot in de puntjes van zijn tenen gemotiveerd. Aamodt bejegent de bergen vol kracht en agressiviteit. Een beest op de piste. Hij wordt pas mens als hij de helm afzet. Als een blik op zijn emoties wordt gegund. Dan blijkt Kjetil Andre Aamodt een kille topper zonder kapsones. Wars van tierelantij nen. Vriendelijk en spontaan. Hij geniet van zijn triomfen en viert die uitbundig. „Stappen met vriend en slapie Lasse Kjus. Op zoek naar mooie vrouwen." Genieten van het leven. „Ze noemen ons het Dream Team." De talenten van Kjetil Andre Aamodt werden al op zeer jeug dige leeftijd gecultiveerd. Vooral door zijn vader Finn. Een skifa naat en tegenwoordig zijn per soonlijke trainer. „Ik skiede bij de club waar mijn vader les gaf. Na school, op de verlichte pis tes. Op een half uurtje rijden Noorse skiërs veroveren de olympische wereld finish B 0 II B El D E! m Lynxpad Zwarte korhoen Wintersprong Plat vlak Russi-sprong Myrli-afgrond Eland passage S-bocht a Rendier-rit De bult De lift De klem Tunnelsprong Finishsprong ma comb. 14/2 afdaling di super G 15/2 vrouwen do super G 17/2 mannen za afdaling 19/2 vrouwen zo combi. 20/2 van Oslo." Thans vormen ze een onverbrekelijke twee-een heid. Gelijk de Girardelli's. „Zonder mijn vader was ik nooit die topper geworden van nu. Ik had het geluk dat hij mij op mijn vijfde op ski's zette in plaats van op langlauflatten. Dat hij mij overal mee naar toe nam, mij motiveerde en vooral altijd geduld heeft weten op te brengen." Finn is nu de vaste reisgezel van zijn zoon. „Hij volgt me dit seizoen naar alle uithoeken van de wereld. Op de eerste plaats als trainer voor de afdaling. Mijn zwakste discipline," zegt Aamodt, die het bij wijze van experiment ooit gewaagde om met slalomski's van een schans te springen. „Dat was al link, maar zo'n afdaling is nog veel moeilijker en vooral gevaarlij ker". Aamodt debuteerde op zestien jarige leeftijd in de Worldcup. Ondanks de nadrukkelijke aan wezigheid van zijn vader bena drukt hij echter geen 'Einzelganger' te zijn. „Ik heb graag teamgenoten om mij heen." Hij is een ster tussen de ster ren. Gevestigde grootheden werden recentelijk overdonderd en bedolven onder een lawine van Noors succes. Aamodt, Furuseth, Skaardal, Kjus, Jagge, Thorsen. Het ooit nietige ski land klom vorig jaar met stip naar de vierde plaats op de lad der van meest succesvolle na ties. „Een geheim," aldus Aamodt, „is er niet." De presta ties zijn het logische gevolg van keiharde arbeid. „Anderen zou den na een zware training roe pen: nog meer? De Noren zeg gen: wat kunnen wë nog meer doen?" Gespierde taal van hoofdtrainer Dieter Bartsch. Teamspirit en een optimale begeleiding staan eveneens aan de basis van de imposante ont wikkeling. Voor de ski-elite is permanent een professionele staf paraat. Veertien trainers, vier fysiotherapeuten, een dok ter, talrijke service-lieden en et telijke wetenschappers waaron der enkele bewegingsfysiologen. „Niets wordt aan het toeval overgelaten. We hebben de bes te trainers en de beste metho den. Jarenlang zijn er fouten ge maakt, waardoor de meesten hun eigen gangetje gingen en er van enig structureel beleid niets te bespeuren was." starthoogte hoogteverschil afstand starthoogte hoogteverschil afstand starthoogte hoogteverschil afstand starthoogte hoogteverschil afstand starthoogte hoogteverschil afstand De revolutie aan het skifront ging gepaard met jaloezie en nijd. Het Team Tomba kon de even pijnlijke als smadelijkle nederlagen moeilijk verkroppen en kwam met onbehouwen be schuldigingen in het nieuws. 'Benen als boomstammen', ka pittelde Giorgio D'Urbano, fit ness-coach van Tomba, de No ren. Hij uitte onverholen kritiek en pleitte voor stringente do pingcontroles. De uitlatingen wakkerden de koude oorlog tus sen Tomba en Aamodt alleen maar aan. „Tomba heeft later zijn excuses aangeboden voor de domme opmerkingen van zijn begeleider. Daarmee is voor mij de kous af," zegt Kjetil An- - 709 m - 527 m -1.849 m - 822 m - 640 m -2.319 m - 822 m - 640 m -2.290 m - 952 m - 770 m - 2.744 m dre Aamodt. Hij heeft ondertus sen acht dopingtests onder gaan. Vier daarvan onaange kondigd tijdens de training. „De Noorse bond heeft me zelfs van de zomer in Nieuw-Zeeland ge controleerd." 's Zomers leeft de selectie vooral in Tobaklad, het Papen dal van Noorwegen. „Er wordt constant gezocht naar nieuwe trainingsmethoden. Om de ploeg gemotiveerd te houden", verklaart chef-coach Bartsch. Uitdagingen worden vooral ge vonden in trainingssessie met collega-topsporters. De ijshoc keyers bijvoorbeeld. „Altijd be reid voor een stevig oefenpot je." Of de schaatskernploeg. Jo- hann Olav Koss en consorten. „Wat kunnen die afzien! Acht uur zwoegen aan de lopende band. Niks voor mij," zegt Aamodt. „Drie, vier uur. Dat vind ik ruim voldoende." Lifestyle Skiën is een 'lifestyle' geworden. Aamodt staat 220 dagen per jaar op lange latten. „Tijd voor een vriendin heb ik niet." Tijd voor school of studie evenmin. „Ik heb niet eens de middelbare school af kunnen maken. In het voorjaar moet ik nog het gods dienstexamen doen. Een ver plicht vak op de Noorse scho len." Lillehammer nadert mét rasse schreden. De tijd dringt. De No ren worstelen nog met hun vorm. Ze zijn te wisselvallig. „Geen paniek", riposteert Aamodt, „in belangrijke races staan we altijd vooraan." De jonge Noor heeft dit seizoen en kele nederlagen geproefd. De dood van zijn slalomtrainer Gartner heeft hem korte tijd uit balans gebracht. Desondanks wordt hij internationaal gepre senteerd als uitgesproken favo riet voor goud. Slalom, reuzen slalom en super G. Drie van de vier disciplines heeft hij tot zijn domein gemaakt. De jonge Noor, omni-present in de Noorse kiosken, zou zich over enkele weken onsterfelijk kunnen maken. „Je moet willen winnen, niet moeten winnen. Dat is de kunst." De top berei ken vanuit die heilzame ont spanning, die aan de wieg van alle Noorse succes stond. "MÉS* sp* GOVERT WISSE Tot de Zwitser Franz Krienbühl in 1976 met het 'skinpak' op de prop pen kwam, reden schaatsers rond in lekker ruim zittende sportkledij en liefst nog met een (wollen) ijs muts op de schedel. De schaatstrui fladderde, de lange broek flodder de. Echt strak zaten de heren des tijds niet in het pak. Experimenten om de luchtweerstand te reduceren waren iets voor ingenieurs in de au tosport, niet voor de schaatswereld. Een ludieke poging daargelaten. Kees Verkerk bij voorbeeld besteed de 's ochtends veel aandacht aan zijn scheer-ritueel, omdat elke baardstoppel er één te veel was en in zijn ogen remmend werkte. Krienbühl, ingenieur van beroep, zorgde enkele jaren na Verkerks anti-baard-de- monstratie voor een echte revolutie. De in Nederland uiterst populaire Zwitser, die als een houthakker schaatste, werd geïn spireerd door de Alpine-skiërs en de Noorse schaatsploeg, die iets eerder al in aerodynamischer wedstrijdpakken in de arena's waren verschenen. Sindsdien is kleding in de mode, die als een tweede huid om het lichaam zit. De muts zit aan het pak vast. De luchtweer stand werd spectaculair verminderd, de tijden verbeterd. Als Schenk met Krien- bühls schaatspak had gereden, had hij in zijn topperiode vermoedelijk 20 30 se conden sneller gereden op de tien kilo- Sinds Krienbühls vinding is het schaats pak (20 procent Lycra-elastomeer, 80 pro cent polimiade, 190 gram per vierkante meter) qua pasvorm en rekbaarheid nog wat verbeterd, maar spectaculaire veran deringen hebben zich niet meer voorge daan. En dat is vreemd. Onderzoeken op de faculteit bewegingswetenschappen van de Vrije Universiteit van Amsterdam hebben aangetoond, dat juist op dat ge bied nog veel winst is te boeken. „Wat zuurstofopname betreft zitten de schaat sers zo'n beetje aan hun plafond", meent Gerrit-Jan van Ingen Schenau, die sinds 1978 aan de VU betrokken is bij onder zoeken op schaatsgebied. Met behulp van een test-schaats, ingewikkelde meetappa ratuur, simulatieprogramma's, computers en video-apparatuur is de laatste jaren veel wat met ijs en schaatsen te maken heeft, in kaart gebracht. Centimeter voor centimeter, beeldje voor beeldje is bij voorbeeld de 500 meter uiteengerafeld en geanalyseerd. Weerstand Van Ingen Schenau: „Misschien dat je door een verbetering in de training nog een procentje kunt winnen, maar dan houdt het wel op. De weerstand die een sthqatser in een overdekte hal onder vindt, bestaat voor 80 procent uit de wrij ving van de lucht. In theorie is door het optimaliseren van de stroomlijn 800 pro cent winst te behalen. Daarom is de hou ding van een schaatser zo belangrijk. Een minder diepe zit ipaakt van een topper een kneus." De Noren schijnen tijdens de Winter spelen met nieuwe pakken te komen, maar niemand weet er nog het fijne van. En ook de Duitse ploeg is op dat vlak in het geheim aan het testen. Ritsma en con sorten schaatsen in Hamar eveneens in pakken, maar die zijn vergeleken met de oude niet drastisch veranderd. Ab Krook: „De Noren hebben drie soor ten pakken uitgeprobeerd in een labora torium in Trondheim, waarvan één als beste uit de bus is gekomen. Het heeft het nadeel, dat het niet goed uitwasemt. De Duitsers schijnen een nieuw pak te heb ben, dat de luchtwervelingen afbreekt. Het zijn ontwikkelingen, die we goed in de gaten moeten houden." Bert van der Tuuk van Hunter Sports wear, die de kernploeg-pakken fabriceert, is niet zo ongerust. „Krook heeft de mond vol over aërodynamica, maar als ik zie, dat dat nieuwe gladde pak van de Noren vol zit met hobbels en plooien, moet ik la chen. Trek eerst eens een pak aan, dat goed zit en stap dan een windtunnel bin- Mach 1 Johann Olav Koss kwam in het voorsei zoen in het nieuws met zijn windtunnel- proeven en 'Mach 1'. Een nieuwe schaats, die de Noor als een raket naar medailles zou gaan voeren. Koss is echter na de pu bliciteitsstunt gewoon op zijn oude, ver trouwde Viking-schaatsen verder gegaan. Van Ingen Schenau: „Ik denk dat dat ge doe vooral bedoeld was als psychologi sche oorlogsvoering. Koss en de Noren willen in Hamar dolgraag scoren. Krook reageerde in de kranten een beetje panie kerig. En dat was precies, wat ze met die actie wilden bereiken. Ik neem al dat ge- ëxperimenteer niet al te serieus. Moet je aan het begin van een olympisch seizoen niet aan beginnen. Die raket-schaats van Koss schijnt iets lichter te zijn dan de nu gangbare modellen. Daar boek je een beetje winst mee. Maar aan de hand van wat wij weten over ijswrijving maakt het type ijzer, dat onder een schaats zit, niks uit." In de psychologische strijd vlak de Winterspelen deed ook Nederland een duit in het zakje. Het antwoord op de 'Mach 1' is de Delta-schaats van Viking. Ritsma testte ermee in Davos. Of die vin ding - niet lichter, welk gestroomlijnder - wezenlijk sneller is dan de oude, ver trouwde 'Noor' valt te betwijfelen. Krook: „Maar het feit, dat we Koss stof tot naden ken hebben gegeven, is al goed." De VU-wetenschappers, die ook de klapschaats hebben geïntroduceerd, hou den zich ditmaal op de vlakte, waar het gaat om de vraag hoe hard het straks zal gaan in het Vikingschip. Ze hebben ge leerd van de Winterspelen in Calgary. Zes jaar terug dachten Van Ingen Schenau en collega's, dat in the Olympic Oval een tijd van 6.35 op de vijf kilometer haalbaar was. Leo Visser, die als eerste van de favo rieten moest starten, beet zich vervolgens stuk op de te verwachten eindscore. To- mas Gustafson won in 6.44,63. Pas dit sei zoen realiseerde Koss in Hamar de tijd, die destijds voorspeld was. Van Ingen Schenau: „Er zijn twee redenen, waarom het toen in Calgary niet zo hard ging als we dachten. In de eerste plaats bleek de luchtdruk daar veel hoger dan hier. Daar hadden we in onze berekeningen geen re kening mee gehouden. Voorts was het ijs niet zo best. De Koning heeft dat later aan de hand van metingen kunnen vastleg gen. Wil je iets kunnen voorspellen, dan moet je de ijswrijving ter plekke weten." Hoe lager de luchtdruk, hoe sneller een schaatser. Hij ondervindt immers minder weerstand. Daarom wordt op hoogte (Al ma Ata, Davos) zo hard gereden. Of bij een stormdepressie op zeeniveau. IJs-ex- pert Bertus Butter riep na de begin de cember in Hamar gerealiseerde wereldre cords, dat de supertijden te danken waren aan het lage lage-drukgebied van 970 mil libar. Het ijs was volgens de op dat mo ment in Nederland verblijvende specialist van matige kwaliteit. Butter werd uitgela chen, maar de VU-onderzoekers nemen hem wel serieus. Van Ingen Schenau: „Bij een luchtdruk van 960, wat extreem laag is, ga je een seconde per ronde harder dan bij een druk van 1040 millibar, het geen uitzonderlijk hoog is. Tel uit je winst. Als er straks dus tijdens de Spelen een ho ge luchtdruk-zone is, kunnen de tijden wel eens tegen vallen. Wedden dat de ijs meester dan de schuld krijgt. Er ontstaat dan net zo'n situatie als in Calgary. Ieder een gaat op jacht naar een record en blaast zichzelf op." Details Ab Krook meent, dat de details het schaatsen gaan bepalen en de weten schap een steeds belangrijker rol krijgt. Dat valt echter te betwijfelen. In de for mule 1 worden tientallen miljoenen per jaar besteed aan research. In het schaat sen, mondiaal gezien een heel kleine sport, is het meer dubbeltjeswerk. Jos de Koning, net als Van Ingen Schenau werk zaam op de VU en op verzoek van het IOC in Hamar aanwezig om schaats-on- derzoek te doen: „We hebben op onze fa culteit twintig promovendi, die elk 9000 gulden per jaar krijgen voor onderzoek. Schaatsen is maar cén van de 20 pro- jectjes. Voor 9000 gulden doe je niet veel, als je bedenkt, dat daar alles van betaald moet worden. Ontwikkelkosten van films, reizen, verblijf. Als ik naar een congres in het buitenland wil, moet dat ook uit die pot betaald worden. Daarom: Voor ik iets in mijn hoofd haal, bedenk ik me wel dui zend maal." Van Ingen Schenau: „Wil je het goed doen, dan moet je veel in een windtunnel testen. Maar een dag in zo'n ding kost 5000 gulden. Dat is dus onbe taalbaar."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 23