UIT
'De tekst moet
echt klinken'
'Mijn verhalen gaan
meestal over mezelf
Rtv show
'Pompen of verzuipen' staat bol van humor en absurditeiten
gesprokem
MAANDAG 24 JANUARI 1994
MA/1
Benny Neyman zingt vanuit z'n hart
HUIZEN HERMAN ELZINGA
Hij verkeert in de ge
lukkige omstandig
heid dat een gang
naar de opnamestudio in de re
gel een gouden of platina plaat
oplevert. Bijna altijd treedt hij
voor een uitverkocht huis op. Al
twintig jaar is Benny Neyman
een veelgevraagde zanger in het
schnabbelcircuit. Zijn nieuwe
CD Dichter hij Jou ligt goed in
de markt. En hij is maar weer
eens aan een nieuwe serie thea
terconcerten begonnen. Op 7
februari doet de geboren
Maastrichtenaar Haarlem aan.
„Ik zing in spreektaal, want ik
vind zingen gewoon een vorm
van praten."
Zo tevreden als hij nu is met
z'n bestaan, zo doodongelukkig
voelde de jonge Neyman zich
op de MTS, die hij naar eigen
zeggen net op tijd wist te ont
vluchten. Hij besloot een studie
te gaan volgen aan de klein
kunstacademie, alwaar hij zich
meer op z'n plaats voelde.
Neyman: „Ik heb op die
school ontzettend veel van het
vak geleerd. Bewegen en dat
soort dingen. Maar ik heb altijd
alleen maar willen zingen. Dat
vonden ze op school geen rich
ting. Iedereen werd daar opge
leid om in een musical te gaan
dansen, dus ik heb me vier jaar
lang de tering gedanst. En daar
naast ontzettend veel geleerd:
toneelles, middeleeuwse liede
ren gezongen, bladmuziek leren
lezen, gitaar leren spelen, van
m'n zachte 'g' afgekomen, ga
maar door. Een hele brede op
leiding. Maar ik wilde altijd zin
gen. Op de academie zong ik al
tijd in het Frans en ze hadden
altijd iets van: laat die jongen
maar. Uiteindelijk is het
chanson daar toch een richting
geworden en ik denk dat ik daar
toch de trend voor heb gezet.
Na de academie ben ik mijn
eerste platen gaan maken en
dat had, volgens veel
niets meer met theater
ken."
Verbazing
In 1973 verscheen zijn eerste
LP, sindsdien is hij eigenlijk niet
meer uit het amusementswezen
weggeweest. En 1985 was een
ander belangrijk jaar voor hem,
toen begon Neyman met z'n
theaterconcerten. „Ik wilde
eerst helemaal niet, maar mijn
manager zei: en nu moet je.
Maar ik wil niets gemaakts doen
en theater heeft vaak iets ge
maakts. Liedjes, conférences, je
kunt niet improviseren, het is
statisch en dat wil ik niet met
mijn show. Ik ben met niets be
gonnen en ieder jaar probeer ik
dat verder op te bouwen, zodat
ik m'n eigen 'ik' kan ontwikke
len. Ik zal ook nooit iemand als
voorbeeld nemen, ik wil mezelf
zijn en dat schijnt te werken.
Zie ik trouwens tot mijn grote
verbazing, hoor, want alles is
vrijwel uitverkocht. Mensen zijn
laaiend enthousiast. Ik ben heel
blij en ook trots daarop. De
plaat loopt als een trein, zelfs de
single en dat heb ik jaren niet
gehad."
„Ik draai al heel lang mee in
het schnabbelcircuit, maar het
theater is eigenlijk pas begon
nen. Wat dat betreft sta ik aan
het begin van mijn carrière en
dat wil ik ook verder uitbouwen.
En ik denk dat daar ook mijn
kiacht ligt. Maar het schnabbel
circuit blijft er altijd, daar moet
ik mijn geld mee verdienen.
Personeelsavonden, bruiloften,
partijen, waar ze me maar wil
len hebben, dat is voor mijn
brood. Theater is heel duur,
zelfs als je vol zit hou je heel
weinig over. Maar je hebt veel
artistieke voldoening en het is
goed voor je ontwikkeling."
„Het schnabbelcircuit, daar
leer je vechten. Als je een tijdje
geen hit hebt gehad en je zingt
dan voor mensen die niet spe
ciaal voor jou komen, dan moet
je vechten. Soms heb je van die
optredens waar mensen niet in
je zijn geïnteresseerd en dan
rust ik niet voor ik ze plat heb.
Dat is leuk, ik zie dat als een
sport. Soms lukt het niet, maar
meestal wel."
Gevoelsmens
„Ik ben een gevoelsmens. Ik
analyseer nooit, ik voel. Ik heb
bepaalde antennes, waarmee ik
een gevoel in muziek kan om
zetten in woorden. Mij spreekt
ook eerst de melodie aan en
dan pas komt de tekst. Die in
spiratie haal ik uit het leven zelf,
ik kijk goed om me heen. Din
gen die gebeuren, die mensen
vertellen. Alles dat op me af
komt sla ik op en op een gege
ven moment komt dat er weer
uit in de vorm van een tekst.
Dat klinkt simpel, maar dat is
het natuurlijk niet."
„Er staat op de nieuwe CD
een liedje over mijn vader die in
januari vorig jaar is overleden.
Dat zit me dan zo hoog dat ik
denk: daar moet ik niet over
zingen. Maar tegelijk denk ik
ook: waarom eigelijk niet? Maar
ik kon niet schrijven wat ik wil
de zeggen. Op een keer zat ik na
een optreden thuis nog een bor
reltje te drinken en toen lukte
het opeens. Het was puur wat ik
voelde. Nooit eerder zong ik zo
vals in de opnamestudio als
toen, ik kon m'n emoties niet
bedwingen. Een paar uur later
had ik wat afstand genomen en
heb ik het wat emotielozer ge
zongen."
„Dat zijn heel persoonlijke
dingen en dat moet af en toe
kunnen. Maar als ik schrijf denk
ik daar verder niet zo bij na.
Wat mij bezighoudt zal anderen
ook wel bezig houden, denk ik
dan, en dat is dan ook het suc
ces. Zo'n tekst als van Waarom
Fluister Ik Je Naam Nog gaat
Eli Asser terug van weggeweest
Als schrijver van comedy-series zoekt
Eli Asser het graag dichtbij huis. Zijn
nieuwste reeks Alle kinderen de deur
uit, die vanaf woensdag door KRO-TV wordt uit
gezonden, maakt daar geen uitzondering op.
Centraal staat ditmaal een getrouwd stel op leef
tijd. En de al lang elders wonende kinderen kun
nen het niet nalaten hun ouders te bemoederen.
Wim van den Heuvel en Jasperina de Jong spe
len het echtpaar Tobias en Carolien van West.
Beiden zijn achter in de zestig. Hij heeft z'n hele
leven komische dingen voor radio en TV geschre
ven, maar zijn gevoel zegt hem voortdurend dat
hij als schrijver nog niet het beste van zichzelf ge
geven. Maar helaas voor hem, hij kan maar geen
tijd vrij maken voor het schrijven van z'n mees
terwerk. Om de haverklap wordt zijn aandacht
opgeëist door zijn kinderen (Carolien van den
Berg en Patty Pontier), die steeds een beroep op
hun ouders doen.
Tegelijkertijd vinden de kinderen dat hun ou
ders toch eens wat meer van hun oude dag moe
ten gaan genieten. Al is dat tegen het zere been
van Tobias. „Voor mij bestaat er geen oude dag.
Ik ken alleen maar een nieuwe...". Het is duide
lijk: Tobias en Carolien zijn exponenten van de
moderne oudere mens. Die is actief, trekt er op
uit en is niet slechts beschikbaar als oppas voor
de kleinkinderen.
Alle Kinderen de Deur uit is voor een groot deel
gebaseerd op de eigen ervaringen van Asser.
„Voor 63,7 procent", grapt de schrijver. „Er zit
een heleboel van mijzelf in. De bodem van de se
rie ligt in mijn eigen bestaan. De gezinsomstan
digheden lopen ook voor een deel parallel. Ook ik
ben al heel lang met dezelfde vrouw getrouwd en
de verhalen gaan voor een groot deel over onze
levens. Thuis zijn ze dat wel een beetje gewend,
hoor. Ik heb altijd wel dat soort verhalen geschre-
Benny Nyman: „Ik zing in spreektaal, want ik vind zingen gewoon een
vorm van praten." foto archief
onder de huid, omdat ik die
plaat met een heel eerlijk gevoel
heb geschreven over iets dat ik
ooit heb gezien. En ik denk dat
dat de kracht is van mijn tek
sten. Buitenstaanders bemoeien
zich heel vaak met een relatie.
Ik ben een heel erge individua
list en ik gun iedereen het zijne.
Iedereen is verantwoordelijk
voor zijn eigen keus, dat gaat
een ander niets aan en dat hoor
je ook terug in mijn liedjes. Ik
denk dat Vrijgezel daarom ook
een enorme hit is geworden.
Dat liedje ging oorspronkelijk
over een heel zielige vrijgezel. Ik
heb dat omgedraaid en dat
werkte."
Spreektaal
„Ik hoor wel eens teksten van
andere mensen, die ik niet be
grijp. Die klinken heel intellec
tueel, maar ze gaan langs me
heen. Ik schrijf rechtstreeks
zoals ik het bedoel en zoals ik
ook praat. Ik zeg gewoon wat ik
denk, wat ik voel. Ik vermijd al
te poëtische toestanden. Het
moet écht klinken, of het nu
mooi gezongen is of niet."
„Vorig jaar heb ik voor twaalf
liedjes de tekst én de muziek
geschreven. Mijn manager en
iemand van de platenmaat
schappij waren daar niet zo van
gecharmeerd. Ik speelde het
voor op de gitaar en misschien
konden ze daar wel niet door
heen luisteren. Ik ben dan ook
niet iemand die zegt: het is wél
goed. Afijn, ze zijn alle twaalf af
gekeurd en dat was heel verve
lend. Ik vind zelf ook niet dat ik
hele mooie melodieën schrijf,
hoor. Het lijkt allemaal wat op
elkaar, al is dat vrij normaal.
Mensen die muziek schrijven
zijn vaak herkenbaar. Ik heb op
Hans Bouwens staan en dat
hoor je meteen. Maar liedjes
van Pierre Kartner pik je er ook
zo uit".
„Ik heb een hele grote vrij
heid en mag zelf bepalen wat ik
op de plaat wil zetten. Meestal
doen ze niet zo moeilijk. Maar
er is wel eens iets dat ik er niet
door krijg. Ik heb wel eens heel
extreme dingen. Het liedje
Turkse Nachten, dat was ge
woon Arabische muziek. Ik
vond het prachtig en ik heb het
doorgedrukt, het werd zelfs de
single en die flopte. Iedereen
vond het verschrikkelijk, dus
daar heb je ook niets aan."
Hij zegt zich mateloos te er
geren aan de houding die
discjockeys en TV-producenten
aannemen ten opzichte van het
Nederlandse lied. „De aandacht
voor het Nederlandstalige lied
op radio en tv is schrikbarend.
Maar dat is al twintig jaar zo.
Het is heel erg, het is vechten
tegen de bierkaai. En het doet er
niet toe of ze je aardig vinden of
niet, het wordt gewoon niet ge
draaid. En als je al gedraaid
wordt, nemen ze je in de ma
ling. Ze hebben de macht, hè.
Laatst heb ik Veronica-discjoc
key Rob Stenders gebeld en
hem gezegd: draai me dan maar
niet meer. Ik reageer tegen
woordig op alles. Ik betaal toch
ook mijn kijk- en luistergeld.
Gelukkig komen er steeds meer
commerciële stations en als die
straks een etherfrequentie krij
gen wordt het wel anders. Ze
komen er nog wel achter in Hil
versum."
Klassiekers
Eli Asser keert met Alle kinderen de deur uit na ja
ren terug op het KRO-scherm. De Bussumer ver
gaarde veel bewondering en faam met series als 't
Schaep met de vijf poten en Citroentje met Suiker.
Ze behoren tot de ldassiekers van de Nederlandse
televisie. Twintig jaar na dato blijkt Eli Asser nog
niet veel veranderd. Zijn Alle kinderen de deur uit
heeft weinig van de moderne situation comedies
die tegenwoordig zo dikwijls op televisie te zien
zijn. Asser is niet gefixeerd op een grap per twin
tig seconden, hij tekent vooral karakters en heeft
een verhaal te vertellen.
Er valt overigens best te lachen om Alle kinde
ren de deur uit. Met name schoonzoon en pop
zanger Tom Farmer (John Kraaykamp jr.) zal de
lachers op z'n hand krijgen.
Stoomgemaal staat centraal in Hollandse soapserie
NUKERK MARJON RODENBURG
De oprijlaan van hel
stoomgemaal in
Nijkerk vult zich
met de auto's van de acteurs en
de cameraploeg die daar bezig
zijn met de opnamen voor een
nieuwe soapserie van de VPRO.
Het prachtige oude gemaal be
vindt zich in het grijsgroene
polderlandschap van de provin
cie Gelderland. Het is een win
terse dag: de gure wind waait
voortdurend over de drassige
bodem.
Een stoomgemaal middenin
de polder. Hollandser kan het
haast niet. En dat was ook pre
cies de bedoeling van de VPRO
toen de omroep de opdracht gaf
aan tekstschrijver en acteur
Don Duyns een soap te schrij
ven die van een oer-Hollandse
allure moest zijn. Duyns riep de
hulp in van Karen van Holst
Pellekaan, Ko van den Bosch en
Titus Tiel Groenestege. Het re
sultaat van deze samenwerking
is een echte Nederlandse soap:
'Pompen of verzuipen'. De zes
afleveringen worden na 1 febru
ari 1994 door de VPRO uitge
zonden, de precieze datum is
nog niet bekend.
'Pompen of verzuipen' gaat
over de familie Houtrakker die
woont en werkt in het Houtrak -
ker-gemaal. Al jarenlang heb
ben vader Klaas (Porgy Frans-
sen), moeder Suus (Karen van
Holst Pellekaan), dochter Corry
(Raymonde de Kuyper) en zoon
Bout (Don Duyns) geen contact
meer met de moderne buiten
wereld en het gezin verkeert in
een gietijzeren status quo. Va
De familie Houtrakker die woont en werkt in het Houtrakker-gemaal.
der Klaas is de baas in huis, ter
wijl moeder Suus een grijs
muisje is. Dochter Corry wil
dolgraag zangeres worden,
maar krijgt van haar vader geen
kans deze droom te verwezen
lijken. Zoon Bout heeft slechts
voedsel en de ma
chine die hij aan het bouwen is.
De enige wens die hij nog heeft
is door zijn vader in bad te wor
den gedaan.
De eerste verandering die de
familie opschrikt is het overlij
den van vader Klaas. Op een
dag wordt hij geschept door het
stoomgemaal en sterft. De wan
kelende grondvesten van de ge
vestigde orde staan helemaal op
instorten door de komst van
Andries, die letterlijk uit de
lucht komt vallen. Andries is
corrupt en een profiteur van de
ergste soort. Met slechte bedoe-
foto roland de bruin
lingen heeft hij het aangelegd
met een rijke vrouw. Als ze met
haar privévliegtuig en een koffer
vol geld terugkeren vanuit Zwit
serland, duwt Andries haar on
derweg uit de Cesna. Hierdoor
verliest hij de controle over het
toestel en stort enkele meters
van het Houtrakker-Gemaal
Door Andries maken de
Houtrakkers kennis met de bui
tenwereld en langzaam maar
zeker veranderen hun waarden
en normen. Maar ook Andries
verandert. In eerste instantie
blijft hij alleen bij de familie
vanwege de koffer met geld die
tijdens het neerstorten van het
vliegtuig verdwenen is. Uitein
delijk gaat hij niet meer weg en
trouwt zelfs met moeder Suus.
Absurditeiten
„Een stoomgemaal zuigt, trekt
en stampt. Het trekt gebeurte
nissen aan," is Duyns' verkla
ring om een stoomgemaal in de
serie centraal te stellen. „De
vrouw die Andries uit het vlieg
tuig duwt komt bijvoorbeeld in
de sloot terecht en wordt door
het stoomgemaal aangetrokken.
Op een gegeven moment komt
het lijk vast te zitten in het wiel
van het stoomgemaal. Het wa
ter in de polder gaat hierdoor
steeds hoger staan, waarop de
boeren uit het nabijgelegen
dorpje Klamminga in opstand
komen."
Over de samenwerking met
de drie andere schrijvers en de
regisseur Jop Pannekoek is
Duyns meer dan tevreden. „Het
heeft veel tijd nodig om een se
rie met zijn vieren te schrijven,
maar het is allemaal heel goed
gegaan. We hebben geprobeerd
een humoristische serie te ma
ken, waar veel absurditeiten in
voorkomen."
„We maken zogenaamde uit
stapjes, stijlbreuken," licht Ka
ren van Holst Pellekaan toe.
„De huisvriend van de familie
Houtrakker, Werner, gespeeld
door Titus Tiel Groenestege,
verkeert in een identiteitscrisis.
Midden in een scène stopt in
eens alles en verzorgt hij voor
de camera een kookrubriek.
Dochter Corry trakteert de kij
ker temidden van alle ongere
geldheden op een vertoning van
haar zangkunsten.
„De bijdrage van Job Panne-
koek is van groot belang ge
weest," vindt Duyns. „Hij is alle
stoomgemalen in Nederland af
gegaan op zoek naar de juiste
lokatie, totdat hij dit prachtige
stoomgemaal hier in Nijkerk ge
vonden had. Eerst waren we
zelfs nog van plan om de serie
in de studio op te nemen, maar
dit is veel leuker."
Het bijzondere aan 'Pompen
of verzuipen' is dat de schrijvers
allemaal een rol in de serie ver
tolken. Iets wat volgens de
schrijvers bijdraagt aan de kwa
liteit van de soap. „Je hebt de
serie zelf bedacht, dus je durft
veel meer als je voor de camera
staat," vindt Duyns. „Normaal
speel je maar op veertig procent
van je kunnen. Doordat je zelf
hebt deelgenomen aan het
schrijven, ben je bij het acteren
veel gemotiveerder," vult
Groenestege hem aan.
Over het slot van de serie wil
len de schrijvers/acteurs niks
kwijt. „In de laatste aflevering
komen er in ieder geval shots
van 'een jaar later', we zullen de
kijkers niet met lege handen
achterlaten," aldus van Holst
Pellekaan.
KRO-serie lag al een tijd op de
plank. Dat Alle kinderen de deur uit nu pas op het
scherm verschijnt heeft niets te maken met enige
twijfel aan de kwaliteit van het produkt, zo wordt
bij de omroep benadrukt. De serie was tijdelijk
terzijde gelegd, omdat er eenvoudig geen ruimte
voor te vinden was in de programmering van Ne
derland 1. KRO-eindredacteur Frank Jansen: „Die
andere zendgemachtigden hebben ook series en
wij waren gewoon nu pas aan de beurt. Zo wer
ken die dingen tegenwoordig."
Storend
Regisseur Zdenek Kraus nam Alle kinderen de
deur uit zonder publiek op. „Dat hebben we ge
daan, omdat dit toch ook geen echte comedy is",
legt hij uit. „Publiek is dan alleen maar een sto
rend element. Nu had ik ook meer kans om op
een meer poëtische r
De kracht van Eli Asser als schrijver is, zo
meent Kraus, dat hij echte mensen kan neerzet
ten. „En Jasperina de Jong is natuurlijk één van
de beste actrices in Nederland. Ze is zeker niet al
leen een cabaretière. Het is jammer dat ze niet
meer aan toneel heeft gedaan."
Toen Asser Alle Kinderen de deur uit schreef,
was het nog onduidelijk welke acteurs de rollen
zouden spelen. Dat heeft volgens de schrijver zo
wel voor- als nadelen. Inmiddels is Asser aan een
tweede reeks begonnen en nu hij weet wie de ac
teurs zijn valt het hem op dat er op papier sterke
re karakters ontstaan. „Als ik helemaal opnieuw
zou kunnen beginnen zou ik het dan ook anders
doen. Maar voor de acteurs is het in het begin na
tuurlijk ook moeilijk, die moeten ook naar een
karakter toegroeien.
(Woensdagavond, Nederland 1 om 22.07 uur)
Jon Bon Jovi in Ve-'
„Ik "zou er alles
voor over hebben
om een keer in een
film te mogen spe
len. Ik zie mezelf echt niet als de
nieuwe Clint Eastwood. Het lijkij
me alleen een enorme uitda
ging om dat werk een keer te
mogen doen. Al was het maai
een piepklein rolletje."
Acteur Julien Schoenaerts üi|
Humo:
„Onkuisheid klinkt in de oren
van sommigen als iets onvoor
stelbaar boosaardigs in de
mens. Sex! Dat woord hè. Alles
is onkuisheid vandaag de dag.
Als je je blikken door de straat
laat zwerven, ben je al onkuis;
de bladen, de reclameborden,
de mooie meiden. Als dat alle
maal niet meer mag, hoe stap
pen we dan straks de éénen
twintigste eeuw binnen?"
NEt
16-OC
16.0!
Gina Lollobrigida: „Ik haat gierige
mensen. Gierige mensen zijn hal-
foto archief
Gina Lollobrigida in Humo: j
„Ik ben helemaal niet gierig.
Als ik één fout heb dan is het
dat ik te vrijgevig ben. Ik haat
gierige mensen. Als je gierig]
bent, ben je gierig met alles:
met je affecties, met je hart, met I
je gevoelens. Gierige mensen
zijn maar halve r
Midas Dekker in VARA TV-
Magazine:
„Vroeger was je als katholiek
nog lang niet jarig: vroeger vier- I
de je als katholiek de naamdag
van de heilige naar wie je was
vernoemd. En dan had je nog
een heilige voor elke kwaal,
voor elke fanfare en voor elke
ambacht. Sint-Jozef was na
tuurlijk de schutspatroon van
de timmerlui, de heilige engel
Gabriël die indertijd Maria de
Blijde Boodschap bracht, be
schermt inmiddels de PTT."
André van Duin in Privé:
„Nu ik geen theaterrevues
meer doe, heb ik meer vrije tijd.
In elk geval gaan Wim en ik va
ker naar ons huis op Aruba. We
kunnen het al twintig jaar goed
met elkaar vinden. Hij zorgt dat
thuis alles op rolletjes loopt en
dat' ik niet teveel geld uitgeef.
Als we samen winkelen loop ik
binnen de kortste keren met
een kar vol spullen, die Wim j
dan weer allemaal netjes terug j
Brooke Shields in Story:
„Ik kan nog steeds niet gelo
ven hoe mijn laatste vriend, Ke
vin Anderson, mij behandelde.
We hadden samen een heerlijk
weekend doorgebracht, waarin I
we geen minuut zonder elkaar
wilden zijn. De avond daarna
moest ik bij een première aan
wezig zijn. Meteen bij binnen-
komst ging hij een heel eind
achter me lopen, omdat hij on
der geen voorwaarde samen
met mij gefotografeerd wilde j
worden. En weet je waarom? Hij
was bang dat hij dan geen kans
meer had om met iemand an
ders een afspraakje te maken!"
Steve Bastoni, acteur uit 'Po- j
lice Rescue' in VARA TV-Maga-
„Macht, geld en seks interes- I
seert me. Sommigen mensen
denken alleen maar aan macht,
anderen aan seks. Sommigen
denken dat macht seks is, of
geld. Dat vind ik vaak beangsti
gend. Zelf ben ik gek op seks.
Geld is vrijheid, want daarmee
kan ik doen wat ik wil en hoef ik
geen rol meer in een soap te
spelen wanneer ik geen werk
heb. Maar geld is niet mijn mo
tivatie, net zo min als macht. Ik
wil wel rijk zijn: ik wil dat ieder
een rijk is."
Robin Mattson, actrice uit
'Santa Barbara':
„Ik was een keer helemaal
nieuw in een serie en toen
moest ik meteen een bed-scène
spelen (legaal vreemdgaan noe
men we dat) met een acteur die
ik helemaal niet kende. Ge
woonlijk lassen ze zoiets wat la
ter in. Ik moest dus meteen,
naakt, met die man
rollebollen. Ik heb
mij er doorheen ge-
slagen, maar was
wel geschokt." S
