'De mesthoop moet
worden opgeruimd'
Brassband zorgt niet langer voor harmonie
Oranjevereniging
Rijnsburg nodigt
de koningin uit
Leiden Regio
Akzo in Sassenheim
haalt oude tanks weg
12l DONDERDAG 13 JANUAR11994
Oud-secretaris universiteit over bouwajfaire:
Plotseling einde voor Leidsch Politie Muziek Gezelschap
i- Vervolg van voorpagina
i Als een 'mesthoop die moet worden opgeruimd', zo om-
schrijft oud-secretaris D.P. den Os van het college van
bestuur van de universiteit situatie rond de bouw van de
I Annex bij het Sylvius Laboratorium. Den Os is gevraagd
j de zaak ook na zijn VUT nog af te handelen omdat hij
van meet af aan met het dossier was belast.
Den Os wil ook naar aanleiding
van het faillissement van pro
jectontwikkelaar Fibomij liever
niet inhoudelijk ingaan op de
bouwaffaire rond de Annex. Nu
dreigt de mogelijkheid dat de
universiteit nog verwikkeld
raakt in processen, met als mo
gelijke inzet schadevergoeding.
Den Os: „We zitten in een inge
wikkeld juridisch krachtenveld.
Je kunt dan je positie niet aan
de openbaarheid prijs geven."
Om die reden heeft de uni
versiteit ook stukken die zijn
opgevraagd over de zaak niet
openbaar willen maken. Een
Akzo-Sassenheim laat veertig
grote tanks weghalen van het
terrein aan de Rijksstraatweg.
De werkzaamheden maken deel
uit van een bodemsanering, die
twee miljoen gulden kost. De
vervuilde grond (er zit tolueen
en xyleen in) wordt afgevoerd
en schoongemaakt. De komen
de maanden wordt het grond
water gereinigd.
In de tanks waren tot voor
kort oplosmiddelen voor verf
opgeslagen. Als gevolg van lek
kage kwamen de stoffen in de
jaren zeventig en tachtig in de
bodem en het grondwater te
recht. Eind jaren tachtig liet Ak
zo op het terrein nieuwe tanks
aanbrengen en stelde de onder
grondse tanks buiten gebruik.
Om te voorkomen dat de ver
vuiling zich verspreid worden
de tanks weggehaald.
Voor de sanering moet de bo
dem onder het tankenpark tot
een diepte van vier meter wor
den afgegraven. Het grondwater
is tot tien meter diep vervuild.
Het schoonmaken duurt nog
enkele maanden. De tanks wor
den na een schoonmaakbeurt
afgevoerd als oud ijzer.
Het is niet de eerste maar ook
niet de laatste bodemsanering
op het Akzo^terrein. De afgelo
pen tijfi werd een benzinesta
tionnetje opgeruimd en zijn een
paar stookolietanks verwijderd.
Daarnaast blijkt de grond onder
het oudste gedeelte van de fa
briek verontreinigd te zijn. Daar
liggen enkele tanks, maar ook
de brand uit 1968 heeft veront
reiniging achtergelaten. Het is
de bedoeling dat voor 1998 ook
dit stuk grond wordt schoonge
maakt. Plannen daarvoor zijn in
de maak.
Parkeren nog even goedkoop
Het parkeertarief op de Konin
gin Wilhelminaboulevard in
Noordwijk blijft nog een maand
op het oude tarief van 1,50 "gul
den per uur. De verhoging naar
drie gulden, die op 1 januari
had moeten ingaan, is uitge
steld tot februari. De reden hier
van is dat het bedrijf dat de par-
aantal daarvan is bovendien in
handen van justitie die de zaak
onderzoekt. Inmiddels stelt ook
de universiteitsraad een onder
zoek in. Den Os over de schade
die dreigt te ontstaan: „De uni
versiteit raakt door de affaire
misschien wel gedupeerd, maar
wij hebben steeds oprecht en
betrouwbaar gehandeld."
Geld
Den Os en Sprey weerspreken
uitlatingen van De Kempen dat
de universiteit wel geld, 555.000
gulden, in het project zou heb
ben gestoken. Dat bedrag zou
wel zijn opgenomen in een of
ferte van de ING-Bank, maar
keerautomaten moet bijstellen
de eerste weken geen tijd heeft
om dat klusje uit te voeren. Bo
vendien kan het energiebedrijf
ondanks aandringen van de ge
meente Noordwijk niet eerder
dan eind januari voor de
stroomvoorziening zorgen die
nodig is voor een aantal nieuw
te plaatsen parkeerautomaten.
niet in de uiteindelijke overeen
komst.
Bouwbedrijf De Kempen
meldde recentelijk dat deskun
digen van de ING Bank zich tij
dens de bouw geregeld op de
hoogte stelden van de vorderin
gen. Sprey en Den Os noemen
het onbegrijpelijk dat er toch
een hypotheek werd verstrekt
toen de bouw nog niet halver
wege was en bovendien stillag.
De bank staakte de betalingen
pas toen er al meer dan zeven
miljoen gulden was uitgekeerd.
De ING Bank heeft daar nooit
uitleg over willen geven, omdat
ze nooit commentaar geeft over
zaken van cliënten.
Advocaat Sprey typeert Fibo
mij en ABS Eurospan nu als
twee 'papieren ondernemin
gen'. „In de bureaula links zat
briefpapier van Fibomij. In de la
rechts van ABS Eurospan. En
dat was het."
VRIJE TIJD
Zelfverdediging
In het Buurthuis Vogelvlucht
aan de Boshuizerlaan 5 in Lei
den start op 18 januari een cur
sus zelfverdediging voor 55-
plussers. Het gaat om 12 lessen
op dinsdagen van 10-12 uur en
twee lessen na enige tijd. Tel:
071-313648.
Jeroen de Clown
In de Droomfabriek aan de Ou
de Singel 56 treedt zondag 16
januari om twee uur Jeroen de
Clown op. De toegang is gratis.
Voor meer informatie kunt u
bellen naar de Droomfabriek,
tel: 071-133883.
Surinaams eten
Kinderrestaurant Apevla in het
buurthuis Matilo heeft voor
woensdag 19 januari een Suri
naams diner klaar gemaakt. Om
te kunnen eten moeten de gas
ten twee dagen tevoren reserve
ren. Voor informatie kunt u bel
len naar het buurthuis Matilo,
Zaanstraat 16, tel: 071-412515.
Verpleeghuis
Het arbeidsbureau houdt op
donderdag 20 januari in het ver
pleeghuis Wijckerslooth, van
Wijckersloothplein 1 in Oegst-
geest, een Voorlichtingsbijeen
komst over werken in een ver
pleeghuis. Aanvang 19 uur.
Over één ding is iedereen het eens: de jas x
X verkleurde waar hij bijstond. Vraag is alleen of dat
hoorde. Volgens meneer X niet. Hij spande dan ook
een rechtszaak aan tegen de winkel waar hij zijn jas
kocht, Expres Leder aan de Leidse Botermarkt.
Volgens de
eigenares van de
zaak, mevrouw W.
Nagtegaal, hoorde
dat verkleuren
echter: „Ik heb de
klant verteld dat de
jassen 'snel antiek
worden' doordat de
geverfde opperhuid snel
loslaat." Ze wilde dan ook flink
wat jassen meenemen naar de
rechtszaal om het nieuwe,
revolutionaire, procédé uit te
leggen: „Alleen, ik kon die dag
niet en werd veroordeeld."
Ze moest van de rechter de 498
gulden terugbetalen die de jas
had gekost, plus de wettelijke
rente over dat bedrag en de
proceskosten. De deurwaarder
wist een deel van de
proceskosten te innen, maar
mevrouw Nagtegaal blijft
weigeren de wettelijke rente te
vergoeden. En d&t komt haar te
staan op een pinnig stukje op
de achterpagina van de
Consumentengids, het blad van
de Consumentenbond.
Hardleers, wordt ze daarin
genoemd.
„Onzin", vindt ze. „Die klant is
juist hardleers. Toen-ie de jas
kocht, zei ik al direct: 'Eén ding
meneer, de jas heeft als
kenmerk dat-ie snel verkleurt,
oud en antiek wordt." Toch
kwam hij na drie maanden
klagen over zijn jas, waarin
lichtbruine stukken de zwarte
stukken zouden afwisselen.
Geen gezicht, noemt-ie dat."
„Eigenlijk had-ie binnen een
week moeten terugkomen.
Maar ik had geen zin in
problemen en besloot hem een
andere jas geven", kijkt de
ondernemer terug. Van
datzelfde model had ze ook
varianten zonder snel loslatend
bovenlaagje, vertelde ze: „Hij
wilde echter precies weer zo'n
jas. En toen zei ik- dan moet u
niet meer terugkomen."
Drie weken later stond de koper
toch weer op de stoep, kijkt ze
terug. Of-ie zijn geld terug kon
krijgen. Mevrouw Nagtegaal
weigerde met de woorden: „U
heeft een bewuste keuze
gedaan." De man zocht steun
bij de Consumentenbond, belde
en schreef wat af. Toen dat
allemaal niks opleverde, kwam
het tot een proces.
Hoewel de man klaagde dat de
jas afgaf, eiste hij daarvoor geen
schadevergoeding.
„Opvallend", vindt mevrouw
Nagtegaal dat. „Wal u ook moet
weten is dat het model zeer
goed heeft gelopen: de 250
exemplaren zijn compleet
uitverkocht. En niemand
klaagde verder."
'Ook moeten we weten dat ze al
twintig jaar in het leer 'zit': „Ik
laat zelf produceren, verkoop
vanuit verschillende
vestigingen, importeer èn
exporteer. Ik ben dan ook een
redelijke kenner, zou ik zo
zeggen."
Wachten
Het was wachten, omdat de le
verancier van het tuinameuble-
ment te laat kwam. Maar uitein
delijk kon gisteravond de bank,
de schommel en een glijbaan
worden overhandigd aan het
Ronald McDonaldhuis door de
Vrienden van de Leidse Reveilll-
je.
Tijdens '3 oktober' werden voor
zo'n 3500 gulden aan rood-wit-
Even breekt een glimlach door
bij secretaris R. Paling van het
Leidsch Politie Muziek Gezel
schap (LPMG). „Mogen we on
ze uniformen houden? Als dat
zo is, dan kunnen we misschien
toch doorgaan." Maar de ge
pensioneerd reservepolitieman
moet zijn hoop laten varen. Het
behoud van de uniformen is
slechts een gebaar van het poli
tiekorps Hollands Midden. Dit
jaar zal de korpsleiding echt alle
banden verbreken met de
brassband.
De P van politie moet ver
dwijnen uit de naam. Oefenen
in de kantine van het Leidse po
litiebureau is er niet meer bij.
En af en toe een dienstwagen
lenen voor het vervoer van de
instrumenten mag ook niet
meer. „Tja, dan zijn we dus ge
woon een burgervereniging. We
kunnen dan onmogelijk het
hoofd boven water houden",
voorspelt penningmeester J.
Klingeler. Want de brassband is
financieel niet in staat voor 27
man instrumenten te beheren,
een repetitieruimte te huren en
een dirigent te betalen. „Of we
moeten onze leden 75 gulden
contributie per maand vragen."
En zo zal er dit jaar, één jaar
voor het 75-jarig jubileum, plot
seling een eind komen aan het
roemruchte bestaan van het
Leidsch Politie Muziek Gezel
schap. Opgericht op 23 januari
1920 door de agenten W. Post,
H. van der Schaft en C. Bruin-
sma. Bedoeld om 'zowel in fi
guurlijke als in werkelijke zin,
meer en betere harmonie te
brengen onder de leden van het
politiekorps', zoals de eerste no
tulen melden. „Indertijd werd
er bij de sollicitatie gevraagd of
je een instrument bespeelde. Zo
ja, dan had je soms een streepje
voor", weet Paling.
Die 'harmonie in werkelijke
zin' was er in het begin zeker. In
korte tijd groeide het fanfare
korps uit tot een saamhorig ge
zelschap van ruim dertig musi
cerende agenten. Kwaliteit werd
ook geleverd. Al in 1934 bereikte
het LPMG de hoogste muzikale
afdeling van de Koninklijke Ne
derlandse Federatie van Har
monie en Fanfare-orkesten. In
1952 promoveerde de Leidse
fanfare naar de afdeling 'uit
muntendheid', om in 1963 op
een concours een eerste prijs
mét vaandel te winnen. „Dat is
zo'n beetje de hoogste eer voor
een fanfarekorps."
Uiteraard wilde het korps die
kwaliteit behouden. Maar dat
ging in de loop der tijd steeds
moeizamer. „De politie heeft
geen kweekvijver van jong ta
lent. We waren afhankelijk van
wat zich aandiende. Op een ge
geven moment raakten we
steeds meer goede muzikanten
kwijt en lukte het niet om uit
het eigen politiekorps vervan
gers te halen. Dus waren we ge
noodzaakt om mensen van bui
tenaf aan te trekken."
dat Rijnsburg dit verzoek al zo
vroeg heeft ingediend."
Omvangrijk
De vereniging heeft al een om
vangrijk en gevarieerd program
ma samengesteld. Met een her
denkingsdienst, een tentoon
stelling van het Genootschap
Oud Rijnsburg en vele festivitei
ten voor jeugd, volwassenen en
ouderen wil de oranjevereni
ging alle inwoners van Rijns
burg betrekken bij deze dubbele
viering.
In de week van maandag 29
mei tot en met zaterdag 3 juni
1995 zullen de kinderen van
de Rijnsburgse basisscholen vrij
zijn. De week begint met een
plechtige herdenkingsdienst in
de Laurentiuskerk. Daarna zal
er de hele week een kermis zijn.
Omdat er in het verleden pro
blemen waren met overlast van
kermisbezoekers, zijn er duide
lijke afspraken gemaakt tussen
politie, gemeente, kermisexploi
tanten en de vereniging. Van
Oosten hierover: „Er zal door al
le betrokkenen strenger worden
toegezien. Maar iedereen in
Rijnsburg weet dat de proble
men altijd plaatshadden na
sluiting van de kermis."
Voorts ligt het in de bedoeling
dat er een groot défilé komt van
alle Rijnsburgse verenigingen.
Dit défilé zal worden gevolgd
door een receptie. In veiling
Flora wordt een gala-avond ge
houden. De activiteiten worden
zaterdag 3 juni afgesloten met
een taptoe. Dit evenement
wordt verzorgd door vier korp-
De laatste keer dat het Leidsch Politie Muziek Gezelschap in het openbaar optrad was tijdens de Leidse Lakenfeesten. Met dirigent Jan Schut.
FOTO HENK BOUWMAN
De oranjevereniging Rijnsburg
probeert koningin Beatrix te
strikken om over anderhalf jaar
naar Rijnsburg te komen. De
grootste oranjevereniging van
Nederland bestaat volgend jaar
vijftig jaar. Voorts wordt in 1995
herdacht dat een halve eeuw
geleden de Nederlanders van de
Duitse overheersing zijn be
vrijd.
Voor deze dubbele viering is
in Rijnsburg een jubileumcom
missie in het leven geroepen.
Voorzitter D.J. van Egmond:
„Het is niet eenvoudig om de
koningin hierheen te halen,
maar we zijn er druk mee bezig
en we hebben de moed nog niet
opgegeven."
Even wachten was gisteren het parool tijdens de overhandiging van het cadeau
tuinspullen op.
te shawls verkocht, door de
Vrienden, die zich op alle mo
gelijke manieren sterk maken
om het reveille te bevorderen.
Voor dat geld werden de ca
deaus aangeschaft. De overhan
diging aan de directeur werd
omlijst met een optreden van
de Evenementenband van K&G.
Bij de tijd
In Leiden en regio zijn niet ge
noeg klokkenmakers, zo be
weert De Friese klokkenmaker J.
van den Broek. Zijn verhaal.
Jaarlijks gaan ruim vijftig Leidse
klokken op reis voor een repara
tie in het gehucht Harich in
Friesland waarVan den Broek
zijn zaak heeft. Hij is geen ge
wone klokkenhersteller, Van
den Broek is een klokkenspecia-
list. Een uurwerk van een tientje
tref je bij hem niet aan. „Nee,
het gaat om oude klokken uit
hei begin van deze eeuw. En
niemand laat toch nog een
goedkoop horloge maJcen?"
Zij naam waart rond in klok-
minnend Nederland: „Ze ko
men niet alleen uit de Leidse re
gio naar me toe. ook uit andere
delen van Nederland." En dat is
logisch: „Er zijn wel genoeg ju
weliers maar die kunnen deze
oude klokken niet repareren. Zij
besteden dat ook uit aan opge
leide reparateurs, waardoor het
hartstikke duur wordt."
Bij hem liegen de prijzen er ook
niet om. Een nieuw mechaniek
voor een oude klok kost een
slordige drieduizend gulden
Maar: „De klant komt nooit
voor verrassingen te staan.
Voordat ik de klok maak, be
spreek ik de prijs. Als die te
hoog is maak ik hem niet."
En daar moeten de reiskosten
naar Friesland dan ook nog bij
opgeteld worden. Want het is
wel de bedoeling dat de klant de
klok komt brengen. Behalve als
Van den Broek toevallig in het
Westen is. Dan neemt hij het
uurwerk mee.
Klopt het verhaal van Van den
Broek? Zijn er geen klokkenma
kers in de regio. Het lijkt meer
een aardig verhaal om wat Leid
se klanten te lokken. In de Gou
den Gids staan namelijk al zo'n
vijf reparateurs zijn. En een
Leidse klokkenmaker beweert
zelfs dat er tien specialisten
zoals Van den Broek te vinden
zijn.
Wie dus bij de tijd is, blijft ge
woon in de buurt.
Perk Graver, Paul van der Kooi]»
De voorzitter van de oranje
vereniging A. van Oosten vult
deze wens nog verder aan. „Het
is echt heel, heel moeilijk om
haar uit te nodigen, maar lukt
het, dan is haar aanwezigheid
absoluut de kroon op ons
werk." De aanwezigheid van
een ander lid van de koninklijke
familie ziet de vereniging even
eens als een bijdrage aan de fes
tiviteiten rond de jubileumvie
ring.
H. Kamp van de Rijksvoor
lichting kan niet zeggen of de
aanvraag positief wordt geho
noreerd. „De agenda van de ko
ningin is in mei altijd erg vol en
voor mei 1995 zal dat, gezien de
vele herdenkingsfeesten rond
de bevrijding, ook zeker het ge
val zijn. Maar het is niet slecht
De terugloop van muzikale
agenten is het LPMG uiteinde
lijk fataal geworden. Op dit mo
ment is penningmeester Klinge
ier nog de enige dienstdoende
diender die meespeelt in de
brassband. De korpsleiding
vindt dat te weinig. De binding
met de politie is er niet meer.
Daarom wordt definitief afstand
gedaan van het gezelschap.
Paling en Klingeier rest nu
weinig anders dan terug te den
ken aan het roemruchte verle
den. Waarin de fanfare, die zich
in de jaren 70 omvormde tot
brassband, regelmatig op con
coursen en festivals in de prij
zen viel. In 1979 bijvoorbeeld
behaalde het LPMG tijdens het
Tulip Time International Music
Festival in Katwijk een eerste
prijs.
In Leiden verwierf het LPMG
faam met het jaarlijks blazen
van de reveille op 3 oktober. En
zo'n 25 jaar lang bracht de
brassband The Last Post ten ge
hore tijdens dodenherdenking.
Voorts gaf het LPMG elk jaar in
februari een winterconcert.
Buitenlandse optredens in het
Franse Lens, het Duitse Kassei
en de Hongaarse hoofdstad
Boedapest vormden hoogte-
Een foto uit vroege tijden. Het Leidsch Politie Muziek Gezelschap poserend in de Burcht.
punten. Met als absolute topper
de trip in 1982 naar Oxford,
waar het LPMG op 'National
Remembrance Day' bij het her
denkingsmonument speelde.
Een bedrukte Paling: „In 1995
zouden we naar Polen zijn ge
gaan. Dat reisje kunnen we nu
op onze buik schrijven."
