Nieuwe toneellift
llStadsgehoorzaal
Jammer dat het zo gelopen is
Geschokte reacties op
grafschennis Noordwijk
Leiden Regio
Twee jaar cel geëist voor schoppen agent
Nijvere bijen bevangen door kou
WOENSDAG 12 JANUAR11994
^eerderheid Leidse politiek morrend akkoord
■ende
een 'nukkig nee' van de WD en een 'morrend ja'
ivan de andere grote oppositiepartij D66, heeft een meer-
iderheid in de Leidse politiek gisteravond ingestemd met
de aanschaf van een nieuwe toneellift voor de Stadsge-
tem h°orzaal- De oppositie en in iets mindere mate de colle
gepartijen grepen de discussie in de raadscommissie he
erst stuurlijke zaken over de uitgave van 110.000 gulden aan
^°£iom hun onvrede te uiten over het uitblijven van plannen
t ooslvoor de Stadsgehoorzaal. Die moet worden gerenoveerd
n ;en omgevormd tot hét muziekgebouw van Leiden en
toe Jvvorden overgedragen van de directie Groenoordhallen
naar de ambtenaren van kunst en cultuur.
S!
Vooral WD-raadslid J. Kradolfer
;rok fel van leer. Hij zei 'geen
ap' te voelen voor een nieuwe
lang hij het totaalplan
de Stadsgehoorzaal niet
j-fössjkent. De recente berichten over
het schrappen van een nieuwe
tweede zaal in het complex
hebben het vertrouwen van het
raadslid in een goede afloop er
bepaald niet groter op gemaakt.
Kradolfer en J. Hoekema van
J
D66 zijn bang dat de gemeente
110.000 gulden 'over de balk
smijt' voor een nieuwe installa
tie als over enige tijd een reno
vatieplan uit de bus komt waar
in voor de toneellift een heel
andere plek is ingeruimd.
Kradolfer vindt dat het colle
ge, dat alsmaar treuzelt met de
plannen en na bijna vier jaar
nog altijd de overdracht van de
Stadsgehoorzaal van de ene
ambtelijke dienst naar de ande
re niet voor elkaar heeft, 'zelf
maar eens op de blaren moet
zitten'.
Volgens burgemeester C.
Goekoop valt niet te ontkomen
aan een nieuwe lift. Het huidi
ge, 32 jaar oude exemplaar is
enige tijd geleden weliswaar ge
repareerd, maar de bouwer
staat niet in voor de veiligheid.
Hij wil ook niet meer sleutelen
aan het ding. Een Stadsgehoor
zaal zonder toneellift is niet of
nauwelijks meer te exploiteren.
Allerlei op stapel staande evene
menten zoals concerten, het
Keytown Jazzfestival en uitvoe
ringen van koren komen op de
tocht te staan als er geen nieu
we lift komt. Behalve voor het
verticaal verplaatsen van mate
riaal doet de lift ook dienst als
een extra stuk podium. Goe
koop: „De lift niet vervangen is
duurder dan die 110.000 gul
den. Niemand hoeft bang te zijn
dat in het totaalplan voor de
Stadsgehoorzaal - dat we nog
deze maand presenteren - een
andere lift op een andere plek
nodig is. Er is al uitvoerig over
legd met de architect."
FOTO DICK HOGEWONINC
Het verlaten artiestenmuseum in Lisse. Her en der liggen nog de laatste spullen.
Artiestenmuseum in Lisse houdt er na twee maanden al mee op
ARTHUR MAANDAG
De officier van justitie bij de
rechtbank in Haarlem heeft gis
teren twee jaar gevangenisstraf
geëist tegen een 24-jarige Sas-
senheimer. De man schopte
jhalf vorig jaar een weerloze po-
jlitieman talloze keren tegen zijn
hoofd en lichaam.
De Sassenheimer was met
vrienden wezen stappen. Twee
agenten hielden hem in Lisse
Dat gebeurde omdat hij in
Noordwijk bij een aanrijding
betrokken. Bovendien reed
2ihij slingerend. De Sassenheimer
20weigerde mee te gaan naar het
4<J
bureau voor een blaasproef
waarna er klappen vielen.
De verdachte werkte een van
de agenten tegen de grond. „Hij
trapte als een waanzinnige op
mij", verklaarde de politieman
later. Het slachtoffer zegt zo'n
20 a 30 keer te zijn getrapt. „Ik
voelde een enorme pijn. Óp een
gegeven moment was ik weer
loos."
Toevallig passerende voorbij
gangers zorgden ervoor dat er
aan het geweM een eind kwam.
De Sassenheimer had zo'n der
tig biertjes op en tien glazen
Apfelkorn gecombineerd met
een kwart gram
psychiater verklaarde dat de
man volledig toerekeningsvat
baar is. Wel zou hij iets aan zijn
drugs- en drankgebruik moeten
doen.
De officier achtte poging tot
doodslag bewezen. „Duidelijk
moet zijn dat het absoluut on
toelaatbaar is dat een politie
man die met zijn normale werk
bezig is, zoiets overkomt."Naast
celstraf eiste hij dat de Sassen
heimer afkickt.
De advocaat van de man
achtte poging tot doodslag niet
bewezen. Volgens hem zou er
hooguit sprake zijn van poging
tot zware mishandeling.
J. LEIDEN KEES BALS
16.5(
Ineens lagen er zo'n 200 a 250 dode bijen in één
-jvan de kasten van de Leiderdorpse imker E. Dem-
mink. Het leek raak begin december. Want ook
Voorzitter van de imkervereniging Leiden en om
geving Erik Kerkvliet had een groot aantal doden
|?ijen voor zijn kast liggen. „Het was niet veront-
19;o|rustend", volgens Arjen Neve, deskundige binnen
de vereniging en zelf getroffen door een kleinere
sterfte, „maar toch belangrijk genoeg om te wil
len weten wat er aan de hand was."
Als een waar patholoog-anatoom toog Neve
aan de slag. In de darmen van Demminks bijen
ersl| trof hij geen sporen aan van de gevreesde ziekte
HNosema, evenmin de planteschimmel 'roest' of
<j stuifmeelkorrels van de klimop. „Honing van de
klimop kristaliseertzo hard, dat de bijen daar niet
meer van kunnen eten als ze die in hun raat heb
ben." De voorzitter heeft bijen van het „vuilnis-
bakkenras" buckfast. Het is Neve's laatste sugges
tie. Misschien dat deze nog maar vrij recentelijk
uit Engeland geïmporteerde bij nog niet erg aan
de Nederlandse omstandigheden is aangepast.
Inderdaad sloeg de dood bij imker Demmink
met name toe in zijn buckfast-kast. Zijn carnia-
bijen hielden zich veel taaier. De buckfast staat
erom bekend dat ze veel langer blijft vliegen dan
andere bijen. En toen na de novemberse vorstpe
riode de temperatuur naar 10 graden klom, vloog
dit volkje weer lustig rond. De Leiderdorpse im
ker houdt het er ondertussen óp dat de interne
thermometer van zijn bijen toch een beetje van
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Op het eerste gezicht lijkt er
niets veranderd. Naast de in
gang van hotel De Duif in Lisse
hangt nog steeds een bord van
het Nederlandse Artiesten Mu
seum. En in de gang staat het
goudkleurige borstbeeld van
Rob de Nijs onverstoorbaar tus
sen foto's, vergeelde plakplaat
jes en andere beeltenissen van
artiesten als Willeke Alberti in
hun jonge jaren.
Maar de kelder, waar het mu
seum sinds 1 november geves
tigd was, is donker. En leeg, kun
je door de dichte klapdeuren
zien. Hoteleigenaar P. Duiven
voorde heeft er intussen een
taak bij gekregen. Tussen het
opschrijven van boekingen,
staat hij de ene journalist na de
andere te woord in zijn blauw-
/crèmige vier sterrenhotel aan
deWesterdreef.
En keer op keer legt hij gedul
dig uit dat het museum van
hem helemaal niet weg moest.
Inderdaad, hij wilde na een
kwartaal wel eens huurpennin
gen zien. En hij wilde huurder
Moltmaker na 1 januari niet
meer beneden zien. Niet omdat
hij hem de toegang tot de kelder
ontzegde, maar omdat hij hem
'in de maand januari alle tijd
wilde geven geldbronnen aan te
boren'. Want die waren hard
nodig, nu de publieke belang
stelling tegenviel.
Uit Krommenie klinken ande
re geluiden. Per fax en telefoon
bestookt de voormalige huurder
de pers met het verhaal dat hij
verdreven is en terug zal slaan
met flinke schadeclaims. Niet
alleen kwam zijn museum van
de ene dag op de andere op
straat te staan, maar ook zijn
gezin had even geen dak boven
het hoofd. Want, wat bleek: pa,
ma en dochter sliepen 's nachts
tussen de glamour en glitter van
de Nederlandse artiestenwereld.
Op een matrasje achter de bar.
„Het begon te stinken", kijkt
de hoteleigenaar terug. Ook de
gemeente was niet blij met de
bewoonde kelder, geeft de voor
malige huurder toe. Maar waar
om kreeg-ie niet wat meer tijd?,
vraagt hij zich af. Ook voor dat
museum had hij dan heus nog
wel het nodige geld bij elkaar
gesprokkeld: „Maar ze wilden
het museum in de tussentijd
open houden. Nou, wat weten
zij van Nederlandse artiesten af?
De speel-o-theek Klapstuk geeft
een eigen nieuwsbrief uit: Wap-
stuknieuws geheten. Het blad
wordt vier keer per jaar ver
spreid. Klapstuk leent speelgoed
uit. De speel-o-theek is open op
Geen leed blijft de fietsers bespaard. In de
fietsenstalling van het station is het dagelijks
vechten om de tweewieler in onbereikbare
fietsgleuven gestald te krijgen. En op een
steenworp afstand, in de flats aan de
Parmentierweg, doet zich hetzelfde euvel
voor.
De bewoners van de
drie flats aan de
Parmentierweg zijn
het zat. Ze kunnen
hun fietsen niet,
zoals het hoort, in
de kelderboxen zetten. De
trapjes die toegang tot de
berging geven, elke flat heeft er
één, zijn veel te steil en worden
bij nat weer glad. De bewoners,
verenigd in drie Verenigingen
van Eigenaren, hebben
geprobeerd een stukje grond
voor de trappen van de
gemeente te kopen om ze iets
minder steil te maken. Dit is
echter niet gelukt. De enige
manier waarop de bewoners
zonder gevaar voor lijf en leden
de boxen kunnen bereiken is
door de ingang aan de
achterzijde van de flats. Deze is
echter voor auto's bedoeld en
de brandweer heeft hen
verboden er met de fiets er naar
binnen te rijden. In de
middelste flat wordt deze regel
flink aan de laars gelapt.
Aan de zijkant van elk trapje is
een gleuf waar de fietsen door
naar beneden kunnen rijden.
Dit geultje zit echter te dicht bij
de muur waardoor de fiets
schuin naar beneden moet
worden gereden. Bewoonster R.
Gerlof ergert zich daar al een
lange tijd aan. Enigszins
gepikeerd reageert ze op de
vraag of zij ook last heeft van de
moeilijke entree tot haar box:
„Natuurlijk, iedereen hier heeft
er last van. Ik moet mijn fiets
helemaal schuin houden om
beneden te komen. Met
boodschappentassen lukt dat
natuurlijk niet." Daar komt dan
nog bij dat ze doodsbang is het
trapje te gebruiken. Bang dat ze
valt.
Volgens G.P. Le Roy, voorzitter
van de Vereniging van
Eigenaren van de meest linkse
flat, is de auto-ingang eigenlijk
de nooduitgang. „Het slot zit
ook alleen aan de binnenkant
van de deur, zodat het van
buiten niet geopend kan
worden", zegt hij. Toch
overweegt hij de bewoners een
sleutel te geven en het slot ook
aan de buitenkant te plaatsen.
Hij meent dat het probleem zo
langerzamerhand de spuigaten
uitloopt. „Eén van de
bewoonsters is bijna van de trap
gevallen. Nu wacht ze uit angst
voor herhaling op een sterker
persoon die de fiets naar
beneden kan dragen. Ik doe dat
zelf ook, maar er wonen
natuurlijk genoeg ouderen die
dat niet meer kunnen."
De trap voldoet aan de
bouwvoorschriften voor 1991
dus de bouwer kan niets
verweten worden. Een
gemeenschappelijk gebruik van
de auto-ingang door
automobilisten en fietsers
vinden sommige bewoners
onveilig. Le Roy ziet dat echter
niet als een probleem. „Je kan
toch gewoon afstappen als een
auto de garage inkomt", stelt
hij
Volgens een woordvoerder van
bouwbedrijf Grootel BV uit
Amsterdam, bouwer van de
flats, is het probleem bekend en
wordt momenteel overlegd met
de gemeente over een eventuele
oplossing. Die zal in de entree
van de parkeergarage worden
gezocht. „De situatie met de
trapjes veranderen zou veel te
duur worden. Je zou dan de
constructie van de flat moeten
aantasten. Overigens ken ik ook
mensen die er helemaal geen
probleem mee hebben om met
hun fiets af te dalen." Maar als
je ziet hoe steil de hindernis is,
gaat het vermoedelijk dan toch
om veldrijders van het kaliber
Hennie Stamsnijder.
Janus
om de woede vaderen op ande
re gedachten te brengen. Dat
blijkt uit het nieuwjaarsge
schenk 'Janus en Leiden (1787)'
dat antiquariaat Klikspaan in ei
gen beheer uitbracht ter gele
genheid van de jaarwisseling.
Leidenaar André Hanou schrijft
in het kleine boekje dat de in de
geschiedenis als zo saai bekend
staande achttiende eeuw in Lei
den zo saai nog niet was.
Er was volgens Hanou een on-
overtroffenliterair-satirisch-po-
En ze hebben toch geen tijd
voor rondleidingen met twee
man personeel?"
Hoewel hij druk bezig zegt te
zijn met sponsors, kan hij brie
ven noch resultaten laten zien.
'Gaan praten' blijkt bij hem sy
noniem voor 'nog een afspraak
maken'. En als-ie zegt dat hij
producer is van Rob de Nijs, be
doelt hij eigenlijk dat hij oude,
vergeten platenopnamen van
de zanger op CD heeft gezet.
Ook spreekt hij zichzelf nog
wel eens tegen. Zegt hij het ene
moment dat de hoteleigenaar
een schadeclaim kan verwach
ten ter grootte van de achter
stallige huur. Wat later zegt hij
aanzienlijk hoger te gaan zitten
dan de 15.000 tot 26.000 gulden
waar de hoteleigenaar mee
schermt. 7.500 gulden vindt hij
redelijk. Dat is de achterstallige
huur van drie maanden. Maar
waarom moet hij eenzelfde be
drag aan borg betalen? Of
10.000 gulden voor een keuken
en wat wandjes die hij moest
aar niet mocht
beetje overvallen door de publi
citeit en moet redden wat er te
redden valt. „Het gesprek met
mijn sponsor heb ik ook maar
afgezegd."
„Het is jammer dat het zo ge
lopen is", besluit de hoteleige
naar. Je hoort hem heus niet
zeggen dat zijn hotel slecht
draait. Een bezetting van 60
procent zou zelfs heel aardig
zijn in de branche. Maar beter
kan het natuurlijk altijd: „En we
zijn het hele jaar open. Vooral
voor toeristen, maar ook voor
zakenmensen." Wat meer ar
tiesten zou natuurlijk ook leuk
zijn. Of fans: „Want als iemand
helemaal uit Groningen hier
heen komt, wil-ie misschien
ook blijven slapen."
Op oudejaarsdag voelde hij
dat de droom uit was: de muse
umdirecteur leek zijn kelder
leeg te halen en de hoteleige
naar zei er niks van: „Wat moest
ik? Hè, hè, roepen? Recht om
beslag te leggen, heb ik niet. En
claims? Ach, ik heb geen zin in
een confrontatie met hem. Bij
hem is toch niks te halen." Vol
gens Moltmaker zijn alleen de
vitrines al 20.000 gulden waard:
„En dat lijkt me een prima on
derpand."
Forse stijging
inlichtingen
Ouderenwerk
LEIDEN
De dienstencentra van de
Stichting Ouderenwerk heb
ben in 1992 vijftig procent
meer vragen te verwerken
gekregen dan in het jaar
daarvoor. Het ging daarbij
om mensen die woegen om
informatie, advies en hulp.
Dat blijkt uit het deze week
gepubliceerde jaarverslag
van de stichting. Er werden
3093 vragen verwerkt tegen
over 2017 in 1991.
Een derde van de vragen
(1005), die telefonisch of op
het spreekuur werden ge
steld, ging over de diensten
van de Stichting Ouderen
werk. Dat zijn bijvoorbeeld
de pedicure, Tafeltje Dek Je
en de telefooncirkels. 687
keer kwam er een verzoek
om algemene informatie, 445
keer ging het om vrijwilli
gerswerk als vervoer, bezoek
en boodschappen doen. 956
keer werd er geïnformeerd
naar huisvesting en profes
sionele zorg. De stijging is
voor een deel ook te verkla
ren, omdat er volgens direc
teur A. Verlaan 'beter geregi
streerd' is.
Over vorig jaar zijn nog
geen officiële cijfers. Maar
volgens de directeur lag in
1993 het aantal vragen en
verzoeken 'in dezelfde orde
van grootte als het jaar daar-
Het aantal mensen dat aan
Tafeltje Dek Ie deelnam, liep
terug van 797 tot 680 in 1992.
Er werden met ruim 100 dui
zend maaltijden toch 4500
maaltijden minder aan huis
rondgedeeld.
Volgens de directeur be
reikt de stichting nu met
haar activiteiten 10 tot 15
procent van de 75-plussers.
„En dat blijkt precies het per
centage te zijn dat hulp no
dig heeft." Een onderzoek
van de Rotterdamse Erasmus
Universiteit wees onlangs uit,
dat zelfstandig wonende
hoogbejaarden in Leiden
heel moeilijk door het oude
renwerk worden bereikt. Vol
gens Verlaan wil dat nog niet
zeggen dat die groep bejaar
den het moeilijk heeft.
Klapstuk geeft nieuwsbrief uit
woensdag (10-12 uur), donder
dag (15-17 uur) en zaterdag
(11.30-13.30 uur). Op de zonda
gen van 16 januari tot en met 27
februari (14-16 uur) kan er wor
den gespeeld. Overigens is de
speel-o-theek nog op zoek naar
vrijwilligers, tel. 765187/144925.
litiek blad, Janus genaamd. Het
was in de tijd van stadhouder
Willem V toen de patriotten in
een burgeroorlog tegenover de
prinsgezinden stonden.
Het Leiden van 1787 leverde
volgens Hanou voor het blad de
inspiratie. Leiden wordt er
'Luikduin' in genoemd, wat lijkt
op Lugdunum. Op 19 en 20
maart van dat jaar werd er bij
voorbeeld volgens het blad rond
het Raadhuis een 'spook' aan
getroffen met over het witte ge
waad een blauw opperkleed en
zilveren versiersel. Men meende
dat het de schim van Jonker
Volksstem was. Het ging in wer
kelijkheid om een delegatie van
leden van de krijgsraad der pa
triotten en officieren van de
schutterij. Zij kregen een aantal
eisen ingewilligd, nadat zij de
vroedschap op het stadhuis tot
een vergadering van zeven uur
hadden gedwongen. Er was veel
publiek. „Een Maagdenhuiss
feertje", noemt Hanou het.
Volgens de aan een Amster
damse universiteit werkzame
neerlandicus kreeg de Leidse
politiek dankzij Janus landelijke
bekendheid, "/amts lijkt niet zo
overtuigd van het belang van de
schimmige volksstem. En Leidse
martialiteit lijkt slechts zijn
lachlust op te wekken." In Lei
den werd volgens Hanou in die
jaren de democratie uitgepro
beerd door de stedelijke burge
rij. Hanou beschrijft in zijn kor
te essay hoe de partijen ver
deeld waren. In het blad ge
beurt dat ook in de speelse vor
men van nieuwsberichten, ad
vertenties, beursberichten en
verhalen. Omdat er nog veel
'sleutels' tot de berichten niet
gevonden zijn, pleit Hanou voor
nader onderzoek. Iets voor stu
denten?
Het nieuwjaarsgeschenk werd
gezet op de private press van de
Leidse uitgever de Uitvreter. De
150 genummerde exemplaren
zijn uitsluitend bestemd voor
relaties van het antiquariaat.
»l Fangmann
:erken op de begraafplaats van het psychiatrisch centrum Langeveld.fi
Vandalen vernielen zerken en kruisen hij psychiatrisch centrum
tel: 071-356425
NOORDWUK PAUL DE VLIEGER
Op de begraafplaats van Psychi
atrisch Centrum Langeveld in
Noordwijk zijn ernstige vernie
lingen gepleegd. Ongeveer vijf
entwintig grafzerken en kruisen
zijn omvergetrokken en van één
graf zijn de dekplaten wegge
schoven. De grafschennis werd
afgelopen weekeinde gepleegd
en begin deze week ontdekt.
Het ziekenhuis heeft aangifte
gedaan bij de politie. Inmiddels
is de meeste schade al weer her
steld.
„Volstrekt onverwacht en zeer
onaangenaam voor onze orga
nisatie en de nabestaanden."
Zo reageert de voorzitter van de
Raad van Bestuur van Centrum
Langeveld T.M. van der Zanden
op de vernielingen die afgelo
pen weekeinde werden ge
pleegd op de begraafplaats van
het ziekenhuis.
Van der Zanden, die gisteren
persoonlijk de schade bekeek,
denkt dat de vernielingen het
werk zijn van vandalen die uit
pure baldadigheid hebben ge
handeld. „Mijn taxatie i
hier geen sprake is van
testactie of politieke
Wat natuurlijk niet wegneemt
dat het vreselijk is wat er is ge
beurd."
De begraafplaats yan I.ange-
veld, voorheen Sancta Maria,
bestaat al enige tientallen jaren.
Patiënten die in het psyciatrisch
ziekenhuis overlijden kunnen
zich er desgewenst laten begra
ven. Verplicht is het niet. de
meeste overledenen worden el
ders, bijvoorbeeld in hun ge
boorteplaats of vroegere woon
plaats, begraven.
Toegankelijk
De begraafplaats van langeveld
is gemakkelijk toegankelijk en
directeur Van der Zanden ziet
in de vernielingen die nu zijn
gepleegd geen aanleiding dat te
veranderen. „We hebben een
groot terrein van wel meer dan
zestig hectare en dat is van alle
kanten bereikbaar. Zo hoort dat
ook bij een psychatrisch zieken
huis, vinden wij. Het gevolg is
dat goed volk van harte welkom
is maar dat helaas ook slecht
i begrafe-
i volgens
volk makkelijk het ten
kan."
Gisteren was
nis bij I.angev
Van der Zander
gelen genomen om de gevolgen
van de grafschennis zoveel mo
gelijk uit het zicht van de
rouwende bezoekers te houden.
„Pijnlijke confrontaties met wat
hier is gebeurd willen we zoveel
mogelijk zien te vermijden", al
dus Van der Zanden, die de
schade gisteren al liet herstel
len. De directeur is niet van
plan de nabestaanden van de
genen van wie de graven zijn
vernield persoonlijk in te lich
ten. „Verstandiger is het om zo
snel mogelijk de zaak te herstel-
De politie die de zaak in on
derzoek heeft, heeft nog geen
idee wie verantwoordelijk is
voor de grafschennis. „We ho
pen dat de kranteherichten over
de vernielingen aanwijzingen of
tips opleveren zodat we de da
ders van deze misselijke actie
kunnen opsporen", aldus een
woordvoerdei vanmorgen.
