UIT 'Elke seconde telt' Robert Paul leeft zich uit als typetjesmaker Rtv show Kiri te Kanawa straalt in sprookje met Handel-aria's NOS blikt uitgebreid terug op afgelopen jaar gesproken MAANDAG 27 DECEMBER 1993 10 Succesvolle theatershow 'Het Trappenhuis' bewerkt voor TV Het Trap pen huis is de titel van de produktie waarmee Robert Paul twee seizoenen (van oktober 1991 tot en met 1993) in het theater stond. De show was zó succes vol dat de TROS besloot er een televisiebewerking van te maken, geregiseerd door Harry Pelle. Bij de naam Robert Paul zullen de meeste mensen denken aan de imitator van allerlei stemmen van be kende personen. Joop den Uyl, Dolf Brouwers of Jan Pelleboer. Het maakte niet uit, Paul zette ze overtui gend neer. Maar de imitator van vroeger is de laatste ja ren wat meer serieuze dingen gaan doen. Dat is te zien i n Het Trappen h u is. Het is niet zo dat Robert Paul het met deze produktie over een heel andere boeg gooit. Hij imiteert hier ook mensen - en dat doet hij heel goed - maar het zijn per sonen die bij wijze van spreken je buren kunnen zijn. In Het Trappenhuis staan zes bewoners van een pand - met daarin uiteraard een trappenhuis - centraal. Het verhaal volgt de gebeurtenissen op de dag nadat een zevende bewoner is vermoord. Robert Paul speelt alle zes de bewoners, en dat zijn de meest uiteenlopende types: een invalide mopperende oude man, een chique heer op leeftijd, een keurige 65-jarige dame, een gezel lige Surinaamse bejaardenverzorgster, een homeopate met een Rotterdams accent en een brutale jonge ober. Eén van deze zes heeft de medebewoner vermoord. Humor In Het Trappenhuis geeft Paul een goed beeld van de eigenschappen en bezigheden van alle personen, zodat de kijker kan gaan nadenken wie de beste motieven had voor de moord. Hij laat de zes types niet alleen praten, er zijn ook liedjes. Het Trappenhuis is humoris tisch, maar het is zeker geen aaneenschakeling van grappen. Robert Paul vertelt dat er driftig is gesneden in de theatershow, teneinde Het Trappenhuis geschikt te ma ken voor TV-uitzending. ,,De theatershow duurde een Daar is een uur van overgebleven. Van iedere persoon is er een gelijk aantal scènes uitge haald. De teksten zijn verder niet veranderd, maar het voordeel van televisie is dat de personen geschminkt en aangekleed met elkaar kunnen praten." In het theater gaf Robert Paul alleen via stem en beweging en een en kele rekwisiet aan welke persoon hij speelde. De teksten van Het Trappenhuis zijn van Rients Gra- tama, Sietze Dolstra, Chris Calvin, Niek Barendsen en Robert Paul zelf. Dit schrijverscollectief gebruikte de ar tiest ook weer voor zijn nieuwe programma Knetter, waarmee hij nu in het theater staat. Paul: ,,Dat stuk ligt in het verlengde van Het Trappenhuis. Het publiek blijkt dit leuk te vinden, gezien de volle zalen. Dat geeft me een stimulans om verder te gaan. Een groep men sen verwacht nog imitaties van mij, maar de kwaliteit van het imiteren werd iedere keer bevestigd, en de Den Uyls en Van Agten heb ik nu wel gehad." (Uitzending, vanavond, 21.29 uur, Nederland 2) ED Robert Paul: „Het Trappenhuis is humoristisch, i eenschakeling van grappen." Mare Klein Essink zet zich in voor Bosnië hilversum nico hendriksen Op Oudejaarsavond bekampen ze elkaar collectief. Henny Huisman, Paul de Leeuw en noem alle televisie-coryfeeën maar op. Allemaal strijdend om de gunst van de kijker. Toch er is er zeer waarschijnlijk maar één die echt met de eer gaat strijken: Mare Klein Essink. Als presentator van de speciale ver sie van de Staatsloterijshow op de laatste avond van het jaar. Hij heeft meer dan 47 miljoen gulden aan prijzengeld te verde len in de Oudejaarsloterij. Re den genoeg om half Nederland aan de buis te kluisteren. Want, Hollanders eigen, iedereen weet al wat te doen met de hoofdprijs van 4 miljoen gulden netto. De toch al prima kijkcijfers van de reguliere Staatsloterijshows worden stellig overtroffen. Dank zij ons aller hebberigheid. Maar de show op 31 decem ber (van 22.00 tot 23.50 uur) is meer dan een prijzenslag. Pre sentator Mare Klein Essink is op voorhand al bijzonder enthou siast. „Het wordt absoluut la chen. Zonder meer een leuk kijkspel. En met een goed doel. Bescherming en dekens voor Bosnië. Warmte, kun je beter zeggen. Het is goed dat we zo iets koppelen aan de show, want we mogen in alle feest vreugde niet vergeten dat het veel mensen veel slechter ver- gaat dan ons." De producenten van de Staat sloterijshow hebben een aantal grote Nederlandse bedrijven bereid gevonden in de buidel te tasten. Dat betekent dat ze ga rant staan voor prijzengeld dat de actie ten goede komt. „Elke seconde telt", zegt Klein Essink. „In de show moeten de kandidaten opdrachten vervul len. Binnen een bepaalde tijd. Voor elke seconde minder krijgt het goede doel geld. Dat doen die sponsors. Des te beter de kandidaten presteren, des te meer geld er voor Bosnië komt." Klein Essink ontvangt in de show een groot aantal bekende Nederlanders, die mogen strij den om de eer. Het enige dat ze kunnen verdienen is geld voor Bosnië. „Een leuke ploeg men sen. Sjaak Swart en Willem van Hanegem, die een sportief kop pel vormen. Er zijn flink wat mensen uit de cast van Medisch Centrum West. De 'oude' Luv is er ook. Hans van der Togt en Hans Kazan als komisch duo. Robert ten Brink en André Ha- zes. De politiemensen Gerard Toorenaar en Klaas Wilting. En nog een stel politici." Actie Klein Essink wil over de inhoud van de show niet veel meer kwijt dan dat de kandidaten „op zeer ongebruikelijke wijze" in actie komen. „Alleen Swart en Van Hanegem doen iets met voetbal. De rest begeeft zich op volkomen vreemd terrein. Eén bijzonder item wil ik wel ver melden. We doen een conféren ce-spel, helemaal gewijd aan Wim Kan. Kandidaten moeten daarin, aan de hand van beel den van oude Kan-shows, zeg gen om welk jaar, welke periode het daarin gaat." Hij hoopt op een Kan-effect van zijn oudejaarsshow. „Kan was de absolute meester. Nie mand heeft nadien zijn plaats echt ingenomen. Als hij zijn show deed, waren de straten leeg. Kan verenigde in feite de natie. Ik ben echt blij dat we zo'n Kan-revival kunnen doen. Zijn vroegere manager Wout van Liempt stelde ons het beeldmateriaal beschikbaar. Dat is echt uniek spul. Daar brengen wé iets heel bijzonders Het wordt, dat blijkt duidelijk uit de woorden van Klein Es sink, proppen om alle gasten en programma-onderdelen in de uitzending van één uur en vijf tig minuten te krijgen. „Maar dat lukt wel. Het wordt een show in een heel hoog tempo, met allerlei wendingen en hila rische momenten. Het is wel een hele klus. Groter dan alle voorgaande Staatsloterij shows. Ik denk dat we in totaal een stuk of veertig gasten hebben. Er zijn op dit moment zo'n 180 mede werkers doende om alles op het juiste moment voor elkaar te krijgen. Dat is nogal wat." Hij wil nadrukkelijk stil staan bij het humanitaire doel dat aan de uitzending wordt gekoppeld. Overigens niet als zelfstandige inzameling; de opbrengst gaat naar de actie voor Bosnië die in de week van 18 tot 25 december is gehouden. „Ik vind het heel prettig dat alle gasten er willen zijn en willen meewerken aan Mare Klein Essink: „Het is goed de actie mensen slechter vergaat dan ons." de show, want we mogen ii zo'n uitgesproken doel. Het is veel meer dan er alleen maar voor de gein staan. Daar heb ik grote waardering voor. Geld De Staatsloterijshow heeft na tuurlijk één onmiskenbare trek pleister: 'geld. Alle beroemde gasten, leuke spellen en aardige intermezzi ten spijt, half Neder land gaat het om de prijzen. En dan vooral die ene. „Er gaat iets van 47 miljoen zevenhonderd duizend gulden en een beetje uit. Gegarandeerd. Dat geld wordt verdeeld over de ver kochte loten. De hoofdprijs kan dus niet vallen op een lot dat nog in de winkel ligt. Het gaat dus om heel veel. Trouwens, degene die die 4 miljoen gulden wint, krijgt van ons het advies naar het buitenland te gaan." Klein Essink herinnert zich de Oudejaarsloterij van vorig jaar. „Toen was de hoofdprijs 3 mil joen gulden en was er al geen houden meer aan. Een paar da gen voor de trekking barstten alle verkooppunten bijna uit hun voegen. Reken maar dat als die trekking gaande is, iedereen op het puntje van de stoel zit. We willen die prijs allemaal." Hij heeft ook goede verwach tingen van het financieel resul taat voor Bosnië. „Opbrengsten hilversum gpd De NOS-televisie blikt volgende week in verschillende programma's uitgebreid terug op 1993. Het gaat om het Journaal, Jeugd journaal en NOVA. Voor het j van het Journaal (29 decembe 2, 20.27 uur) reisde presentat Zijl naar plekken in binnen- ei die in 1993 in het nieuws war slaggevers en correspondenten blikt hij daar op de gebeurtenissen terug. Zo zijn er interviews en reportages over de verzoening tussen Israël en de PLO, de machtsstrijd van president Jeltsin in Moskou en de wurggreep van de maffia op politiek Italië. •zicht Nederland r Joop van buitenland n. Met ver- Op binnenlands gebied wordt er terugge keken op de economische terugval, het po litieke gevecht over de uitkeringen en de roep om krachtiger aanpak van de misdaad. Het NOS Jeugdjournaal besteedt in de uitzendingen van 27 tot en met 31 decem ber (Nederland 1, 18.30 uur) aandacht aan het afgelopen jaar. Verslaggevers reisden naar Israël, Moskou en Zuid-Afrika en zoch ten daar vooral kinderen op. De week start met een portret van de jonge acteur Olivier Tuinier, die rollen speelde in Het Zakmes en De kleine blonde Dood en nu in de NOS-serie Mus te zien is. Het Jeugdjournaaljaar wordt afgesloten met een dieren-in-het-nieuws-overzicht. Dieren vormen al bijna dertien jaar een be langrijk onderdeel van het Jeugdjournaal. Hoe gaat het met gorillababy Awali die van Artis naar Duitsland verhuisde en zijn ze in dierenpark Emmen al over de dood van oli fantje Bo Gyi heen? Het actualiteitenprogramma NOVA keert van 27 tot en met 30 december (Nederland 3, 22.30 uur) terug naar vier brandhaarden in de wereld. Er is gefilmd in ex-Joegoslavië, Israël, Zuid-Afrika en Rusland. In de Rus land-aflevering (30 december) keert een ploeg terug naar de bewoners van Portiek 4 in Moskou, die NOVA een jaar lang volgde. hilversum hans visser Een prachtig idee werd al even prachtig uitgewerkt. De be roemde Nieuwzeelandse so praan Kiri te Kanawa zingt een reeks aria's van Handel, die sa men het sprookje 'De tovena res' vormen. Ze doet dat in een schitterend vormgegeven en tourage, begeleid door de En gelse Academy of Ancient Music onder leiding van Christopher Hogwood. Zo mooi, dat het programma, geproduceerd door de NOS in Hilversumse studio's inmiddels is verkocht aan tele visiestations over de hele we reld. Alle mogelijkheden om er iets fraais van te maken lijken dan ook uit de kast te zijn gehaald. En al zat er een Canadese regis seur, Barbara Willis Sweete, achter de knoppen en werkten op andere fronten veel van haar landgenoten mee, niettemin is het een indrukwekkend staaltje van Nederlands televisievak manschap. Het verhaal is simpel: de to venares Alcina geeft een bal waar ze het oog laat vallen op prins Ruggiero. Ze probeert hem met haar toverkracht voor zich te winnen, tot verdriet van Ruggiero's verloofde Brada- mante. Maar naar mate Alcina's liefde voor de jongen groeit, verliest ze haar toverkracht. En daarmee uiteindelijk ook haar prooi. Het decor is barok, net als de muziek. Ook de schitterende aankleding. Met alle mogelijke televisietechnieken krijgen het kasteel van de tovenares en de grot daar onder, hun vorm. En onder de vloer van die grot speelt haar orkest. Een bezwaar zou kunnen zijn, dat het geheel, er voor een ruim vijftig minuten durend pro gramma, aan de eentonige kant is. Natuurlijk, The Academy of Ancient Music is weer in top vorm. En de sopraan zingt met al haar talent de aria's van Han del, afkomstig uit zijn opera's 'Rinaldo', 'Amadigi', 'Julius Caesar' en 'Alcina'. Maar juist dat lijkt soms wat te veel van het goede. Als er even tijd is voor een dansje, dan is dat een verademing. Dan is het echt even genieten van de heerlijke manier waarop het Britse en semble de barok tot klinken brengt. Misschien was het voor de kijker/luisteraar toch aardiger geweest om ook de rollen van de prins en zijn geliefde een stem te geven. Voor hen was bij Handel vast wel iets moois te vinden. Dramatisch was het Youp van 't Hek in Studio: 41 „Toen ik met cabaj begon, wilde ik de wereld verbeteren. De enige die er beti van is geworden bej ik zelf. Verder heb ben we allemaal „3 maar één clou, en dat is de door I n die schaduw leef ik een beetj in de schaduw van de dood. Daj-g om maak ik me ook altijd zo dril om al die onzin van mensen, da15 golfen dat ze opeens gaan doen' mijn vader zei altijd: 'Hoe kl| r de bal, hoe groter de kwal'! »n i+ rronoi 170 I hun c ly i r\^l/ Ltf*' Dat geneuzel over hun skipakke?* e auto's, gek word ik er-I' .40 van! Freek de Jonge in Humo: 59 .Wie ik wat toewens voor 1994' Nou, iedereen rust, fris water, dak en wat eten en de rest de i' pestpleuris." 2e Actrice Marijke Veugelers in VAR TV-Magazine: „Het allergrootste compliment ?2 dat ik kan krijgen, is als ik na ei voorstelling straal voorbij gelope wordt." Toon Hermans in Studio: 03 Er moeten mensen zijn die aar! de uitgang van het kerkhof ijsjd verkopen. Of op de puinhopen mondharmonica spelen...Weet) er moeten mensen zijn die belle blazen. Die van de daken roepei dat er liefde is. Zij zijn een beetj clown. Eerst het hart, dan het v{ stand...Bij dat soort mensen wil horen. Die op het tuinfeest in df„2 regen blijven dansen. Ook als df muzikanten al naar huis zijn ge^ gaan. De muziek gaat door..." a la Open Het Dorp krijg je niet meer. Die tijd is geweest. Er zijn tegenwoordig vijf Nederlandse netten. Die brengen samen steeds meer programma's over acties, inzamelingen en zo. Ook voor internationale doelen. Dus je moet niet meer hopen dan reëel is. Maar, kleine bedragen die goed terecht komen, geven ook een fijn gevoel." Goedele Liekens is eigenlijk eei[ preuts typje. foto Goedele Liekens in Weekend: jeroe „Je zult het misschien niet zegteer gen, maar eigenlijk ben ik bijzoiine; der preuts. Ik moet er niet aan denken poedelnaakt in zo'n studen diote liggen, terwijl daar, naasts de fotograaf, allerlei mensen rondlopen. Daar tegenover staa'Pen dat het financieel heel aantrek!^ lijk kan zijn. Voor één miljoen gj,uis den ben ik misschien wel berekonei uit de kleren te gaan. Ik overweg c in Nederland een huis te kopenj0nt_ 'en daarvoor kan ik het geld goer gebruiken." idé per Viola Holt in Privé: moe „Na twee dagen wisten we al d^len, we voor elkaar bestemd waren. Het is iets onverklaarbaars, ma;en' zoiets voel je gewoon. Ik zie Peferiai als een geschenk uit de hemel. Die andere vriendjes waren hetrJ' gewoon niet. Op een gegeven r^j ment verwacht je dan niet meegeVk dat er nog zo'n man voor je is htc Peter is echt de waaarc Kiri te Kanawa als tovenares in het gelijknamige sprookje, muzikaal om lijst door de Engelse Academy of Ancient Music. foto anp verhaal in deze vorm zonder twijfel ook iets aantrekkelijker geworden. Maar dansers zijn nu eenmaal niet zo duur als aan Kiri Te Kanawa gelijkwaardige zangsolisten. Nu is dit programma vooral een aanleiding om de sopraan op televisie te laten uitmunten in het werk van Handel. Een aanleiding, die visueel schitte rend uitpakt, dat wel. (Uitzending, morgenavond, 21.04 uur, Nederland 3) Rowan Atkinson, alias mr. Bean ij w Story: st n „Of ik nog een speciaal doel wi'na bereiken? Ik zou dolgraag Shirlj Bassey willen ontmoeten. En n\ grootste ambitie is het om vervij gens een paar weken later met-iv haar te trouwen." ANI Jack Spijkerman in Weekend: dgr „Mijn leven speelde zich jaren-derr lang af in de kroeg. Maar sindsjitw Jennemiek ken, vind ik het elkesti keer weer leuk om naar huis te gaan. Al mijn vrienden hebbent aan moeten wennen dat ik dooie Jennemiek zo veranderd ben. Hese ben nog net zo verliefd op haarjthr in het begin van onze relatie. EfnT ik hoop echt snel vader te wor-f'f' den!" f Johnny Kraaykamp jr. in Privé: e Hi „Ik vond het echt moeilijk om ötur vrij-scène met Martine Bijl te len. Vooral omdat haar echtge-s^ noot, Berend Boudewijn, die di serie regisseert, steeds maar aiïan wanend toekeek. En hij is twee koppen groter dan ik." Janet Jackson in Veronica: Svr „Bij de aftrap van mijn wereld-leg toernee in het Amerikaanse CiÊ: c citta, kwam ik op het podium if1 een strak leren pak dat weinig^ de verbeelding overliet. En de eki dansers die om me heen hupplfrl den deden geen »?ie moeite om van mijn 11 kruis af te blijven. ^^rni Mijn publiek was geshockeerd en dat ^^Bnk was precies de be- tr doeling. Ik vind het heerlijk om me sexy te voelen en dat mag jit i iedereen weten ook."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 10