Natuur terug in duingebied Inzamelaars houden zich niet aan voorschriften Over leven Eersteklas wormen in aanbieding Eiland Tiengemeten wordt natuurgebied woensdag 15 december 1993 H CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -356439. PLV -CHEF MEINDERT VAN DER KAAIJ, 071-356442 De duinen in Katwijk en Wassenaar worden nu nog voor een belangrijk deel gebruikt voor waterwinning. FOTO DICKHOGEWONING Maretak, een bijzondere verschijning De uitdrukking 'donkere da gen voor kerst heeft in deze tijd veel van haar oorspron kelijke betekenis verloren. De vroeg invallende duisternis veranderen wij nu in een zee van licht, ondanks de drin gende oproep om tot ener gie-besparing te komen. Wij kunnen ons moeilijk in denken hoe in voorchristelij ke tijd de mensheid uitzag naar de 'zonnewende'. Duis ternis was het werk van boze machten; licht betekende nieuw leven, overwinning van het goede over het kwa de. Vandaar het lawaai met slaginstrumenten om de bo ze machten te verjagen, van daar gejubel met hoornge schal in de donkerste dagen, om zo de zekerheid van een vernieuwd leven te uiten. Bij de kerstening zijn al die oude gebruiken tot heiden dom verklaard. De komst van het Kind werd de uitnodiging om elk jaar een vernieuwd leven te beginnen. In het be grip wedergeboorte vinden we die vernieuwing weerge geven. Het hoopvol uitzien naar de 'zonnewende' is van de Oud heid af door de plantenwe reld aangemoedigd. Hoe' doods de natuur er ook uit kan zien, het blad van strui ken als hulst en maretak zijn altijd tot op de dag van van daag groen gebleven. Kerst boom en kerstgroen zijn slechts vervangers van het genot dat blijvend groen' kan geven. De maretak, Viscum album, is voor de mensheid een heel bijzondere plant gebleven. Ze wordt ook wel vogellijm (volksnaam) en mistletoe (Engels) genoemd. Om be paalde redenen verdient de ze plant onze aandacht. In de eerste plaats is het de uiterlij ke verschijning die sterk op valt. We zien alleen maar stengel, blad, bloem en vrucht. Het wortelstelsel zit verborgen in een boom, die als waardplant gebruikt wordt. De noodzakelijke voedings stoffen worden onttrokken aan de boom waarop ze ge huisvest is. De maretak zelf verwerkt die opgenomen sappen met haar altijd groe ne leerachtige spatelvonnige bladen. Zij is dus een half- parasiet. Haar stengels groei en uit tot grote bossen, steeds opzij van de waard- boom, tot vaak hoog in de boom. Vooral in Zuid-Lim burg is zij een opvallende verschijning. De maretak is in de natuur door vogels, lijsters bijvoor beeld, op een boom 'ge zaaid'. De vrouwelijke vorm van de maretak - de plant is tweehuizig - draagt in het najaar witglanzende bolvor mige vruchten. Het vruchtvlees is taai, slijm achtig, sterk klevend. De vo gel eet van deze vruchten maar moet van tijd tot tijd zijn snavel schoonvegen. Dan vliegt ze naar een boom en veegt de slijmerige, kle vende massa af aan de schors van tak en stam: vo gellijm. In die lijmachtige massa zit het zaad van de maretak. Het zaad komt in sommige gevallen terecht in een spleet van de schors. Daar kan het ontkiemen, omdat de slijme rige stof voldoende voedsel voor de eerste groei bevat. Er vormt zich dan een zuigwor- tel die loodrecht de boom in- groeit en dan parallel in de stam buisjes vormt, die èn voedingsstoffen van de boom opnemen èn nieuwe uitlo pers vormen, die op gunstige momenten uit de schors tre den en zo nieuwe maretak ken vormen. Wanneer een maretak van de waardboom afgesneden wordt komen er ogenblikkelijk nieuwe plan ten aan de boom tot ontwik keling. PIET VAN ZALINGEN. DEN HAAG ANP Een groot deel van de bedrijven die klein chemisch afval (kca) en olie-water-slibmengsels (ows) inzamelen voldoet niet aan de milieuvergunningen. Dit blijkt uit een onderzoek van de Inspectie Milieuhygiëne onder 39 bedrijven (24 kca-inzame laars en 15 ows-inzamelaars). Tijdens het onderzoek heeft zij gekeken naar de kwaliteit en doelmatigheid van de vergun ning en de naleving van de daarin gestelde eisen door de vergunninghouders. Van de bedrijven beschikken 32 over een geldige vergunning op grond van de Wet chemische afvalstoffen (Wca). Van slechts tien is de vergunning op alle punten in orde. De meeste ver gunningen scoren slecht op on derdelen als bodembescher- mende maatregelen, voorzie ningen om uitstoot van schade lijke stoffen te. beperken en maatregelen ter voorkoming van calamiteiten. Het ministerie van VROM vindt dat de betrokken overhe den harder moeten optreden te gen bedrijven zonder geldige vergunning en tegen inzame laars die niet voldoen aan de vergunningsvoorschriften. Van vier bedrijven is de financiële positie niet goed. Zij hebben onvoldoende geld gereserveerd voor vervanging, modernisering •en opvang van calamiteiten. Zij moeten daarom intensief wor den gecontroleerd, meent het ministerie. Bij de inzameling van olie- water-slibmengsels is de Wca- vergunning voor het inzamelen gekoppeld aan het verwerken. Negen bedrijven bezitten een dergelijke vergunning. Van de bedrijven die niet in het bezit zijn van een geldige vergunning moet worden bekeken of zij wel een toekomst hebben. Er is een aanzienlijke overcapaciteit bij de inzameling en verwerking van ows-mengsels. De verwer kingscapaciteit bedraagt naar schatting 85.000 ton. De Neder landse Vereniging van Verwer kers van Chemische Afvalstof fen (NVCA) vindt dat een capa citeit vari 50.000 ton toereikend is. Volgens het ministerie moet worden onderzocht in hoeverre de overcapaciteit blijvend is en of een sanering van de bedrijfs tak wenselijk is. Voor de inzameling van klein chemisch afval is Nederland verdeeld in 34 regio's. Het grootste deel van het ingeza melde afval wordt verbrand. Er zijn drie bedrijven die veront reinigde poetsdoeken inzame len en verwerken. Naar schat ting komt per jaar 10.000 ton aan poetsdoeken vrij, waarvan slechts 30 procent kan worden hergebruikt. In het jaar 2000 moet dit 70 procent zijn. Olie-water-slibmengsels zijn afkomstig uit garages en indus trieën. Inzamelaars scheiden de mengsels in een oliefractie, een zand- en/of slibfractie en een waterfractie. De kwaliteit van de oliefractie is door de gehaltes aan zware metalen en het ont breken van nadere specificaties over het algemeen onvoldoende voor opwerking tot brandstof. Zij moet voor verbranding wor den afgevoerd naar AVR Che mie in Rijnmond. Het eiland Tiengemeten, aan zuidkant van de Hoeksche 2rjWaard, wordt één groot na tuurgebied. Dijken worden tedoorgestoken zodat er in het {Haringvliet een landschap ontstaat met vloed- en hard- houtbossen, struwelen, ruige Jstukken, graslanden, moeras en ondiep open water. Zo ont- ktaat er op Tiengemeten een e||aaneengesloten natuurgebied e|Van ruim elfhonderd hectare. J De provincie Zuid-Holland Jen het ministerie van verkeer jen waterstaat hebben dit plan [gistermiddag gepresenteerd in Biet provinciehuis in Den Op het eiland wonen mensen, onder wie acht {■'(boerengezinnen. Het binnen- iCidijkse gebied is eigendom van levensverzekeringsmaatschap pij Amev. jij Met het vaststellen van een voor de begrenzing zevenhonderd hectare na heb- pen Gedeputeerde Staten al eerste stap gezet in de e (omvorming van de functie van Tiengemeten. Het gaat hierbij jjjom het binnendijkse gebied. ]De buitendijkse gronden zijn dal beschermd natuurgebied en gteigendom van Natuurmonu- e|menten. Een klein deel daar- !van, de Griendweipolder, is ook in bezit van Amev. De ver wachting is dat Natuurmonu- I jmenten de toekomstige eige- (naar van het grootste deel van (natuurgebied Tiengemeten te|wordt. onderzoek naar een ande- |re bestemming voor Tienge meten is verricht in opdracht ivan het ministerie van Land bouw, Natuurbeheer en Visse rij. Een stuurgroep, waarin (vertegenwoordigers van het Rijkswaterstaat, de n'jprovincie en de vereniging Na- tuurmonumenten zitting heb ben, heeft het onderzoek be- (geleid. Deze groep heeft op basis van een rapport besloten Tiengemeten te ontwikkelen t_tot een half open landschap, afgewisseld met slikken en mpprassen. «Knokken voor knotten' succes In het duingebied van Wassenaar en Katwijk moet de komende decen nia duizend hectare puur natuur ontstaan. Duinen zoals ze heel vroeger wa ren, met natte valleien en grote stuifhellingen. Bin nen enkele jaren al gaan Boerendel in Berkheide en de Helmduinen in Wasse naar op de schop. Het Duinwaterbedrijf Zuid- Holland en de stichting Duinbehoud maken nü een plan voor verdere na tuurontwikkeling. LEIDEN/WASSENAAR» MONICA WESSEUNG De duinen in Katwijk en Wasse naar worden nu nog voor een belangrijk deel gebruikt voor waterwinning. In het toekom stig natuurgebied moet de wa terwinning verdwijnen. Het is de bedoeling van het Duinwa terbedrijf Zuid-Holland om bui ten het duin water te gaan win nen met een nieuwe techniek. In 2010 moet de natuurkern ge reed zijn. De waterwinning met alle werkzaamheden die erbij ho ren, hebben ertoe geleid dat veel bijzondere planten en die ren zijn verdwenen. Het is, zo denkt M. Janssen van de stich ting Duinbehoud, mogelijk om die bijzondere flora en fauna te rug te brengen. „In principe ko men planten en dieren vanzelf terug als je een gebied met rust laat. De wind zorgt voor zand verstuivingen en draagt zaden aan. De dieren volgen vanzelf." Boerendel en de Helmduinen zijn met een totale oppervlakte van 400 hectare gezamenlijk echter niet groot genoeg om de elementen echt een kans te ge ven en dus moet de mensen hand eraan te pas komen. Vol gens T. Bakker van de DZH is nog niet duidelijk hoe de natuur een steuntje in de rug moet krij gen. „Je kunt denken aan zand- verplaatsingen met een bulldo zer. Nu ligt al het zand vast on der een dicht plantendek van struweel, brandnetels en helm. Stuiven gaat dus moeilijk. In elk geval moet de grondlaag waarin de voedingsstoffen zitten die met het rivierwater zijn aange dragen, verdwijnen. De duinen zijn van nature voedselarm." Het DZH en Duinbehoud werken de komende maanden een praktisch plan voor de twee natuurgebieden uit. Janssen verwacht in 1996 met het werk te kunnen beginnen. Handiger In totaal moet er 1000 hectaren natuur ontstaan. Naast de Helmduinen en Boerendel, worden ook de Ganzenhoek, Meeuwenduinen en Bierlap in natuurgebied omgezet. Het zou handiger zijn geweest om alles in een keer als natuurgebied in te richten; naannate de opper vlakte groter is is de mensen hand minder nodig omdat wind, regen, vorst en de zon hun werk kunnen doen. Boven dien kan in een groot gebied het grondwater ongehinderd de na- - tuurlijke stroming volgen. Het toekomstig natuurgebied wordt nu echter nog gebruikt voor waterwinning. Het DZH haalt er 20 procent van zijn jaarlijkse capaciteit uit. „Zo maar in natuur omzetten kan dus niet. We moeten eerst een nieuwe plek voor waterwinning inrichten", zegt Bakker. Het is de bedoeling om op termijn in elk geval ten dele op een andere techniek van water winning over te schakelen. Nu nog wordt rivierwater in plassen in het duingebied gepompt. Dat zakt door de bodem Ijeen en wordt enkele weken later weer opgepompt. Met het water wor den ook voedingsstoffen in het duin gebracht en juist die mest stoffen veroorzaken een afwij kende plantegroei. De nieuwe techniek voorziet in infiltratie van het water op grote diepte waardoor de plantengroei niet langer wordt verstoord. De 1000 hectare natuur gaan tientallen miljoenen guldens kosten. Janssen denkt dat dit niks te veel is. „We hebben in de Randstad nauwelijks natuur. Een oppervlakte van 1000 hec tare natuurlijk duin is van on schatbare waarde Zowel Bakker als Janssen hebben hooggespannen ver wachtingen. „Waternavel, zeg- gesoorten, orchideën en par- nassia komen terug. Ook de zandhagedis vindt weer een plek." Sommigen zijn niet zo blij met de plannen. Het duinge bied telt nu nog vele waterwin- plassen waar de meest uiteenlo pend watervogels op bivakke ren. Zodra de waterwinning stopt om de natuur terug te brengen, verdwijnen de meeste plassen en daarmee de water vogels. Janssen verwacht echter een flink aantal moerasvogels terug te krijgen. Het ziet er naar uit dat Boerendel, door de hoge natuurlijke grondwaterstand, nat zal blijven. „Rond 1900 was het gebied een moeras. Dat wordt het hoogstwaarschijnlijk weer. LEIDEN/REGIO» te pikken. In het Natuurbeleidsplan van de regering en het provin ciale Beleidsplan Natuur en Landschap wordt gesteld dat er een netwerk of ecologische hoofdstructuur moet komen waarbinnen de natuurwaar den beschermd, hersteld en ontwikkeld worden. Dit is no dig omdat door toegenomen economische activiteiten, milieuverontreiniging en het afsluiten van zeearmen' na tuurwaarden onder druk zijn gezet. Een ecologische 'route' door Nederland moet planten en dieren gelegenheid geven zich beter te ontwikkelen en voeden. Ligging Het argument voor ministerie en provincie om Tiengemeten onderdeel te laten zijn van de ze ecologische hoofdstructuur heeft te maken met de strate gische ligging in de delta van Rijn en Maas, op het kruispunt van twee 'natte assen'. De ene wordt gevormd door het rivie rengebied van oost naar west en de andere door een keten van moerasgebieden, plassen, meren en zeearmen van noordoost naar zuidwest. „De Zuidhollandse en Zeeuwse Delta, met overgangen van zoet naar zout water, bieden volop voedsel en rust voor tal rijke vogelsoorten en behoort tot de belangrijkste wetlands van West-Europa", menen beide. Mét het Spuimondge- bied (Beninger- en Korendijk- se Slikken) en de Ventjagers platen bij het eiland Goeree Overflakkee telt het nieuwe natuurgebied vierduizend hectare. In het gebied komen aalscholvers, ganzen, lepe laars, roofvogels en reigers voor. Op termijn mogelijk ook de otter., Provincie en ministerie wil len Tiengemeten inrichten voor 'recreatief medegebruik'. Het plan is aan de oostzijde de Kleine Haven aan te passen als aanlegplaats voor recreanten. Er wordt nog overlegd over het inrichten van een informatie centrum, het aanleggen van een natuurpad en één of meer observatiepunten. De vorst is weer uit de grond. De boeren maken van deze situatie' gebruik om het land om te ploegen waar dat nog niet is gebeurd. Kokmeeuwen profiteren daar weer van door de wormen uit de verse klei FOTO MARTIJN DE JONGE d'EIDEN actie 'Knokken voor knotten' volgens de Stichting Na- iuur- en Landschapsbeheer een noot succes. Vele nieuwe vrij- ofalligers en donateurs meldden tich aan en er werden 6000 aieuwe knotbomen geplant. De istafette-actie begon op 30 ok tober begon en eindigde afgelo- pen zaterdag in Zwolle. Dat ge peurde in aanwezigheid van on- ier anderen Klazien uit Zalk en barathonloper Gerard Nijboer. Pleidooi voor ïlora in polder [lOOFDDORP be Haarlemmermeerpolder is ecologisch opzicht verre van Er groeit waardevolle flora leap binnendijken, sloten, het grootschalig akkerland, de een denkooi en braakliggende ter reinen. Op beschermd gelegen plekken groeien zelfs planten - die op de Rode Lijst van uitster vende soorten voorkomen. Biologe Tanja van der Krift Van de Rijksuniversiteit Utrecht heeft in opdracht van de Milieufederatie Noord-Holland^ de ecologisch waardevolle ge-* npieden van de Haarlemmer- Lfneerpolder onderzocht. De Milieufederatie wil dat de over heid bij het plannen van nieuwe (woonwijken en ruimteclaims yoor de glastuinbouw, bollen teelt en de uitbreiding van (Schiphol, rekening houdt met Üe bestaande natuurwaarden pn ecologische verbindingszo nes in de polder. 1 De conclusies van het onder zoek zijn, dat de overheid geen bog heeft voor alle ecologisch waardevolle gebieden. Met na me de sloten, het grootschalig (akkerland en de braakliggende Iterreinen die gelegen zijn in het Groene Hart worden over het hoofd gezien. De overheid is Wel bereid om de eendenkooi jen de binnendijken te sparen. De onderzoekster noemt het biet reëel om braakliggende ge bieden met waardevolle be groeiing te beschermen, omdat Baar meestal een bouwbestem- jning op rust. Wel zou een deel ban die gebieden beschermd (dienen te worden, om de rijk- jdom aan plantensoorten in (stand te houden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 23