uit:
'Éminence grise is een
mooie term voor ouwe lui'
'Ik schrijf mijn teksten
zoals ik denk en praat'
Rtv show
Het kleurrijke leven
van een striptekenaar
MAANDAG 13 DECEMBER 1993
Madonna. foto anpi
Phil Collins in Humo:
,,Ik heb altijd mijn vuile was!
buiten gehangen. Toen Face va-j
lue zoveel succes had, was ik|
echt verbaasd, want die plaat
was niets meer dan een thera- j
peutische afweerreactie, een|2
creatieve manier om mijn echt
scheiding te verwerken. Mijn 2.
ex-vrouw was toen ook razend, j
omdat ik al onze moeilijkheden
zomaar voor het publiek te
grabbel gooide. Maar dat was|
tegelijk de kracht van die plaat."
Hans Böhm in VARA TV-Maga-
„Ik doe geen dingen die niet bij I
mij passen. Dan zou ik niet ge- 2
lukkig zijn. Gert en Hermiem
doen dat wel. Die zijn hun hele1
leven christelijk geweest en zet
ten vervolgens hun dochters in 2
een naaktblad. Ik heb begrepen
dat Hermien ook heeft overwo
gen om voor 100.000 gulden d'r
rok op te'lichten, maar dat zei
nog meer geld wou omdat ze
bang was haar vrienden te ver
liezen. Met andere woorden: als
ik genoeg betaald krijg, dan zijn 2
die vrienden niet zoveel meer 2
waard. Ia, als je zulke totale te- -
genstrijdigheid in je leven toe- r
laat, doe je jezelf geweld aan.
Daar zou ik slapeloze nachten
van krijgen en dat wil ik niet.
l\
Gerrit Komrij in Humo: N
,,Als ik een heleboel van die ho-
moseksuele stellen bezig zie, tl
werkt dat op mijn lachspieren, c
Ik hou niet van verwijving, ik d
hou van mannen die mannen
zijn. De meeste nichten werken j w
ontzettend anti-erotiserend op
me. Wat niet wil zeggen dat ik r(
naar de vijand ga overlopen J ti
hoor, nóóit!" !g
Acteur Bruce Weitz (Mick Bel- D
ker) in Humo:
„Toen ik aan Hill Street Blues v
begon, was ik al 36. Oud genoeg d
om te begrijpen dat succes j5
vluchtig is. Eigenlijk hoef ik nu ,R
nooit meer te werken, want ik g
heb mijn centen heel slim geïn
vesteerd. Veel van mijn vrien- t
den waren niet zo verstandig en j R
zitten nu in ernstige financiële
problemen. Ik doe het minder [j
en minder, acteren. Omdat ik j p
met tal van andere dingen bezig J E
ben: ik hou van vissen, ik ga ook j
vaak duiken en ik trek tijd uit
voor mijn familie. De meeste j
acteurs zijn dag in, dag uit bezig
met acteren. Ik heb mijn hob-
by's. Ik heb vijf vissersboten en j
twee duikboten op Hawaï.j
Jan Mulder over Son ja Barend
in Elsevier:
„Sonja transformeert fragmen
tarisch. Voor de gewone kijkers
is het nauwelijks waar te ne
men, maar een televisiebe
roemdheden-expert ziet de klei
ne verbouwing onmiddellijk. Als
je het eenmaal weet, gaat het
als volgt in z'n werk. Op de re-
dactievergadering wordt de
hoofdgast van de komende uit-
zending bepaald. Laten we zeg
gen dat het een geblesseerde
hordenloopster is, die ook aan I
de weg timmert voor de bestrij- j
ding van rassendiscriminatie.
Die politiek bezig is en in de I
volgende legislatieve periode
een plaats in de PvdA-fractie
krijgt èn die, naar verluidt, via j
een geruchtmakende affaire i 1
met de chef d'équipe van het j
Olympische Comité een plaats-
je in de ploeg voor Atlanta ca- j
deau heeft gekregen. Leuk j
mens. Sonja wordt dan ook leuk I 1
mens. Zij heeft zin in deze hor-
denloopster. Zij voelt zichzelf al j
over de hindernissen heen wip
pen. Zij wordt in een seconde i
jaren jonger en voelt een paar- I
destaart opkomen." 1
Mr. Aart Geurtsen, voorzitter i
van het Commissariaat voor de
Media in Spreekbuis:
„Ik geniet bekendheid als de
Pittbull van Hilver- I
sum. De Gestapo?
O, die was niet tot
mij doorgedron- j
gen."
Anny Schilder Nederlandstalig op z'n Volendams
1 i
en wondere kleine
I wereld toch, Volen-
dam. Het rustieke
dorp aan het IJsselmeer is in al
le toonaarden bezongen, maar
de lofzang zal vermoedelijk
nooit verstommen. Aan zangers
trouwens geen gebrek, daar aan
de Dijk, maar ook dat verhaal is
al talloze malen verteld. De fa
milienamen hebben alleen voor
buitenstaanders enige zeggings
kracht. Ons kent ons ter plaatse
alleen vanwege de bijnamèn,
want er is geen beginnen aan
om al die Zwarthoeden, Kwak
mannen, Jonken, Bonden, Veer
mannen en Schilders uit elkaar
te houden. Al telt de Volendam-
se gemeenschap een kleine
15.000 ingezetenen, ze lijken el
kaar allemaal te kennen.
Neem Annie Schilder, die
sinds kort naar buiten treedt als
Anny Schilder. Aanschouw haar
op eigen grondgebied. Niks
kapsones, daar houden ze op
Volendam niet van. De ene
voorbijganger heeft ze nog niet
gegroet, of de hand gaat alweer
omhoog om naaf een andere
passant te wuiven. Heeft abso
luut niets te maken met het be
drijven van PR-activiteiten. En
nog minder met de promotie
van haar nieuwe CD. Zou ver
spilde moeite zijn; nergens loe
ren ze zo kritisch naar elkaar als
in Volendam. Elkaar groeten
kost niets. Maar er moet wel iets
bijzonders worden gepresteerd,
wil een Volendammer voor het
kunstzinnige werk van een of
andere dorpsgenoot in de bui
del tasten.
Annie Schilder heeft haar
voornaam enigszins aangepast.
Het is nu dus Anny Schilder,
Toch wel opmerkelijk, nu ze net
een Nederlandstalige CD heeft
uitgebracht. Wat is Hollandser
dan Annie? Met ie in plaats van
met y? Al die tijd zong ze als An
nie in het Engels. En nu als An
ny gaat ze ineens over op haar
moedertaal. Navraag leert dat
ze dat zelf nooit had gedacht.
„Maar ja, zo weinig dingen in
het leven zijn te voorzien."
Uitermate verrassend is haar
repertoirekeuze. Liedjes die ooit
werden gezongen door Marian
ne Faithfull, Ellen Foley en Na-
na Mouskouri heeft ze voor een
belangrijk deel voorzien van
Nederlandse teksten.
Deed ze altijd al, teksten
schrijven. Niet zelden samen
met Ernst Renout, bandlid van
Next One, de Volendamse groep
waarmee ze sinds een aantal ja
ren optreedt. „We deden het als
hobby, teksten maken. Nooit
gedacht dat ik ooit een hele Ne
derlandstalige CD zóu maken.
Het idee ontstond vorig jaar.
Toen trad ik op bij de Hollandse
Hitdag. Ik was daar nooit ge
weest. Wat had ik er ook te zoe
ken? Maar ze hadden me ge
vraagd. Of ik een medley wilde
zingen met liedjes van de Zan
geres zonder Naam. Het was
een eerbetoon aan haar. Ik heb
gezegd: ja, dat wil ik wel doen.
En het was Chiel van Praag die
zei: dat moet jij meer doen. Ik
heb daarover nagedacht en
toen kwam ik tot de slotsom:
waaromniet?"
Overstag
Anny Schilder maakte demo's.
En ze had nog teksten kant en
klaar liggen, dat was wel zo
makkelijk. „De platenmaat
schappij was meteen enthou
siast. Dat was natuurlijk mooi,
dat die overstag was. Niet dat ik
uit was op een Nederlandstalige
CD. Maar toch. Ik zeg niet dat ik
ermee doorga, maar je weet
nooit. Je kan je zo veel voorne
men in het leven, maar het gaat
zo vaak anders dan je denkt. Ik
denk niet zo lang vooruit. Waar
het repertoire vandaan is geko
men? Tja. Je werkt samen met
mensen die je al heel lang kent
en als die eenmaal weten dat je
met zoiets bezig bent, dan gaat
het eigenlijk vanzelf."
Producer Will Hoebee droeg
het nodige materiaal aan. Bij
voorbeeld Kameraad, een liedje
van Lenny Kuhr en Herman
Pieter de Boer. En zo kwamen
ook anderen met voor haar
bruikbaar repertoire op de
proppen. Anny's vriendinnen
met name. „Zodra ik weet van
een nieuwe CD, schakel ik ze in.
We kennen elkaar al zo lang.
Dan zeg ik: dat en dat staat op
stapel. Vervolgens gaan ze zoe
ken naar passende melodieen.
Nu moet ik zeggen: ze zijn bijna
wat je noemt freaks. Zij lopen
muziekbeurzen af om te speu
ren naar zeldzame dingen. Zou
ik nooit kunnen. Ik heb daar
ook geen zin in. Het is niet dat
ik er geen tijd voor heb, ik wil er
gewoon geen tijd voor vrij ma
ken. Maar zij komen dan aan
met nummers waarvan ze den
ken: dat is wel iets voor haar. Ze
kennen m'n genre natuurlijk
door en door, ze hebben alles
wat ik ooit heb op plaat heb uit
gebracht. En dan organiseren
we een middag, gaan we schif
ten. Behalve werken is dat ook
nog eens gezellig."
Vreemde gewaarwording
Het was voor haar, Anny Schil
der bekent het in alle oprecht
heid, een vreemde gewaarwor
ding dat haar bij wijze van hob
by geschreven teksten ineens
voor professionele doeleinden
gebruikt werden. „Er kwam zo
veel meer druk op te staan. Bo
vendien was het eng om mezelf
in het Nederlands te horen zin
gen. Toen ik het eerste bandje
terughoorde, kromp ik zowat in
elkaar. Ik dacht: Wat is dit?
Maar gaandeweg begon ik het
leuk te vinden, ook omdat de
reacties zo enthousiast waren.
Ik heb die teksten uit mezelf
geschreven, zoals ik vond dat ik
dingen moest verwoorden.
Weet je dat je dan opeens ont
dekt dat je Volendamse bent?
Echt waar, hoor. Wij hebben
een zinsbouw, die is in het Alge
meen Beschaafd Nederlands
niet aanvaard. Voor mij klinken
sommige teksten zoals ik ze heb
geschreven natuurlijk, maar zo
vanzelfsprekend blijkt dat niet
te zijn. Wij hebben bijvoor
beeld, en dat hoor je ook op de
CD terug, een manier van for
muleren die ongeveer zo gaat:
Ik voel wanneer ik nodig heb
jouw steun. Zo ben ik, zo zijn
wij, gewend ons uit te drukken.
Als je het volgens de regels van
het Nederlands wil doen, is dat
krom. Hele discussies hebben
we erover gehad in de opname
studio."
Maar ze hield voet bij stuk.
Wat dat betreft is Anny Schilder
een rasechte Volendamse: ei
genzinnig tpt en met. „Mijn ar
gument was steeds: maar zo
Anny Schilder: „Nooit gedacht dat ik nog eens een Nederlandstalige CD
zou maken." foto dijkstra
heb ik het opgeschreven, zo
denk ik en zo praat ik. Boven
dien: als je het gaat omgooien,
blijft er van de tekst weinig over.
Afgezien daarvan: als ik het an
ders zou hebben moeten zin
gen, had ik mezelf geweld aan
gedaan en had het er niet zo
overtuigd uitgekomen."
GESPROKEN'6
Madonna in VARA1(;
éTV-Magazine:
„Nee, maagd was ik
zeker niet toen ik.-
debuteerde in de
komedie Despera\
tely seeking Susan. Susan leeft in
de film net zoals ik vroegerj
deed. Ik heb er nooit een ge-bg
heim van gemaakt dat ik op rij-i
ke mannen val. Vroeger ging ik
gewoon met zo'n man meeLg
naar zijn paleisje en als ik er ge-L g
noeg van had, vroeg ik altijd een
paar duizend dollar te leen, diej
ik natuurlijk nooit teruggaf."
'Niemand de deur uit' terug bij RTL 4
Zijn dochter Debbie is het huis
uit, maar dat wil nog niet zeg
gen dat het leven van stripteke
naar Wouter er wat overzichte
lijker op wordt. Echtgenote Els
zit het vrolijke warhoofcj nog
voortdurend achter de vodden
en datzelfde geldt voor zijn uit
gever Wiebe. De nog thuis wo
nende dochter Suzan maakt het
er ook allemaal niet makkelijker
op.
RTL 4 brengt de comedy-serie
Niemand de deur uit vanaf van
avond weer terug op het
scherm. Hetty Heyting en Jack
Gadellaa schreven acht nieuwe
aflevering. Aldus is definitief af
stand genomen van de originele
scripts van de Britse serie Keep
it in the Family, waarop Nie
mand de deur uit is gebaseerd.
Ging net in de vorige reeks al
lemaal nog om een tekenende
losbol, een stabiele moeder,
twee opgroeiende dochters en
een bemoeizuchtige uitgever,
de serie krijgt nu een iets ander
karakter. Dal de ene dochter in
middels het ouderlijk huis heeft
verlaten, is daar niet vreemd
Meteen al in de eerste afleve
ring blijkt uitgever Wiebe door
omstandigheden gedwongen
een kamer te gaan huren bij
Wouter. De rol van Wiebe wordt
daardoor belangrijker en dat is
een goede zet geweest, gezien
het komische talent van acteur
Rik Hoogendoorn. Zijn verering
voor echtgenote Els (Henriëtte
Tol) zorgt, nu hij met haar on
der één dak woont, natuurlijk
voor de nodige verwikkelingen.
Maar ook voor moeder Els gaan
er dingen veranderen, want zij
krijgt een baantje bij een rela
tiebemiddelingsbureau. En dat
zorgt aan het thuisfront vanzelf
sprekend voor een herverdeling
van de huishoudelijke taken.
Omdat acteur Cees Heyne, die
de rol van Wouter speelde, te
kennen had gegeven met de se
rie te willen stoppen moest er
naar een andere striptekenaar
worden gezocht. Dat is uitein
delijk Louis Kockelmann gewor
den, die net klaar was met zijn
werk voor Medisch Centrum
West. Dat hij erg veel lijkt op
zijn voorganger is louter toeval,
begrijpen we...
(RTL 4, vanavond om 20.30
De cast van 'Niemand de deur uit': van links naar rechts Louis Kockel
mann, Henriëtte Tol, Natasja Goedemans en Rik Hoogendoorn.
foto henny miltenburg
Jaap van Meeleren stopt met presentatie RTL 4 Nieuws
Bijna zijn hele arbeid
zame leven heeft
Jaap van Meekren
geroepen dat hij zijn omroep-
carrière zou afsluiten als
nieuwslezer. Het komt er niet
van; zelfs heren met een onbe
rispelijke reputatie maken hun
woorden soms niet waar. Wat
Van Meekren wel doet, is stop
pen met de presentatie van het
weekendnieuws. Maar denk nu
niet dat de man met het sonore
geluid voortaan zal zwijgen. In
januari zal Van Meekren te zien
zijn in Vragenvuur over de ver
kiezingen; eerste uitzending op
16 januari met Lubbers) en in
het programma Het leven gaat
door, waarin de gezondheids
zorg centraal staat.
„Nieuws lezen vind ik echt
iets voor oudere mensen. Die
hoeven zich niet meer zo te be
wijzen. Dat zie je ook in het bui
tenland, waar het nieuws vaak
wordt gepresenteerd door wat
rijpere figuren. Die komen door
hun leeftijd ook waj geloofwaar-
digerover."
Een mensenleven lang, om
precies te zijn 47 jaar, beweegt
de 70-jarige Jaap van Meekren
zich al in de wereld van de om-
roepjoumalistiek. Hij werkte in
het voormalige Nederlands-In-
dië bij Radio Batavia. En in Ne
derland bij KRO, Radionieuws
dienst ANP, Wereldomroep,
NRU en NOS, AVRO en Veroni-
Een ijdele man, Van Meekren,
da's waar. Maar confronteer
hem niet met zijn image van
éminence grise onder de inter
viewers en presentatoren, dan
voelt hij zich geroepen zichzelf
te relativeren. „Éminence grise?
Ach, dat is gewoon een mooie
term voor ouwe lui."
In 1989 maakte Van Meekren de
verrassende overstap van Vero
nica naar RTL 4. En dat was niet
zómaar een transfer. Eind vori
ge maand, toen Van Meekren
werd bevorderd tot officier in de
Orde van Oranje-Nassau, legde
Ruud Hendriks als plaatsver
vangend Algemeen Directeur
van RTL 4 en 5 de volgende ver
klaring af: „Het belang van jouw
'ja' mag niet onderschat wor
den. Het waren dagen waarin
het voortbestaan van RTL 4 aan
een zijden draadje hing en je
nam een groot risico door je na
een glansrijke carrière in een
onzeker avontuur te storten."
Van Meekren was in 1989 de
eerste presentator die de over
stap maakte van de publieke
omroep naar RTL 4, dat overi
gens nog RTL Véronique heette.
Achteraf zegt Van Meekren: „Ik
had nooit gedacht dat ik dat
nog zou meemaken. Maar in
mijn vakgebied maakt het geen
barst verschil of je nou voor
RTL 4 of voor de publieke om
roepen werkt. Met uitzondering
misschien van de EO. Ik heb het
overigens altijd wel erg prettig
gevonden bij die 'jongeren-
clubs'. Daardoor kon ik mijn er
varing overdragen op jongeren.
Die leren overigens verdomd
snel. Veel sneller dan ik had ge
dacht. Sommigen wisten in het
begin nauwelijks hoe ze een te
levisie moesten aan- en uitzet
ten."
Hendriks en Van Meekren
(„ik vind Ruud een zeer uitzon
derlijk mens") kennen elkaar al
vele jaren. Aanvankelijk deed
Hendriks alleen radiowerk.
Maar hij wilde ook TV-ervaring
opdoen. Van Meekren zorgde
ervoor, dat Hendriks de kans
kreeg bij AVRO's Tele vizier. Op
zeker moment vertrok Hendriks
naar Veronica en weer later
naar RTL. Hij nam Van Mee
kren in zijn kielzog mee naar
RTL 4. „Natuurlijk heb ik daar
heel lang over nagedacht. Want
ik wilde niet het risico lopen dat
ik als lokaas zou dienen voor
collega's."
Knap
Voor de volledigheid schetst
Van Meekren nog even hoe de
zaken er in 1989 bij RTL Véroni
que voor stonden ten opzichte
van concurrènt TV 10, het met
veel poen gelanceerde en later
mislukte TV-project van Joop
van den Ende. „TV 10 had echte
sterren. RTL had één aftandse
ster en dat was ik."
Hoe betrokken Van Meekren
zich als weekendpresentator
van RTL 4 ook voelt bij het Jour
naal van het officieel Luxem
burgse station, hij meent er te
gelijkertijd voldoende afstand
van te kunnen nemen om een
vergelijkend warenonderzoek te
doen waarin ook het NOS-Jour-
naal wordt betrokken. Van Mee-
krens conclusie: het NOS Jour
naal en RTL 4 Nieuws ontlopen
elkaar in kwalitatief opzicht niet
of nauwelijks. „Dat vind ik knap
van ons. De redactie van RTL 4
Nieuws is aanzienlijk kleiner is
dan de redactie van het NOS
Journaal. Het enige verschil is
dat wij verreweg de beste
nieuwslezer van Nederland
hebben. En dat is Loretta Schrij
ver. Ik heb Loretta zelf laten
weghalen bij de Wereldomroep.
We hebben erg op haar moeten
inpraten, voordat ze de overstap
maakte."
Voor een man die in het om-
roepmilieu een beetje te boek
staat als een schoolmeester, is
Van Meekren opvallend mild
over de kwaliteit van de Neder
landse televisie. „Ik denk dat
het niveau helemaal niet zo
slecht is. We halen overal prij
zen weg op festivals. Maar goed:
wat Is goed. Wat is het criteri
um? Ik, het publiek, de TV-criti-
ci of de bazen? Neem Paul de
Leeuw. Vind ik verschrikkelijk.
Die man doet de goede smaak
teveel geweld aan. Maar hij
scoort bij het publiek en daar
werkje voor."
Slechter
De actualiteitenprogramma's
kunnen Van Meekren nog maar
nauwelijks boeien. „Ze zijn alle
maal slechter geworden. Ze
hebben geen nieuwe vormen
bedacht, hoewel ik ook niet zou
weten hoe dat zou moeten. De
enige die niveau heeft weten te
behouden is Brandpunt De
KRO is überhaupt het meest
herkenbaar. Op Nederland 2
zitten ze allemaal in de grota
pot. AVRO Televizier heeft er
onder geleden, dat er vijf
eindredacteuren zijn ver
trokken."
Echt gecharmeerd van
de aanpak van NOVA is
Van Meekren ook niet.
„Het is voor mij niet de
som der delen gewor-
den. Ik vond NOS Laat
en Achter het Nieuws
apart beter. Als er niets
aan de hand is, zoeken
ze het ook bij NOVA in
het liefdesleven van
de bij. Wat ik ook een
nadeel vind, is dat
NOVA zoveel ver
schillende presenta
toren heeft. Daar
door heeft het pro
gramma geen eigen
gezicht gekregen.
En dat vindt het
publiek wel be
langrijk."
Bijna al zijn col
lega's van 'toen'
hebben de top
bereikt van de
maatschappelij
ke ladder. De
een is omroep-
directeur ge
worden. De an
der is in het
men. En weer
een ander
bracht het tot
omroepadvi-
seur. Maar
Van Mee
kren bleef
altijd de
het journa
listieke
handwerk.
Nooit
naar iets
'hogers'
ge
streefd?
„Die
vraag ver
wondert mij. Ik heb nooit
een bestuurlijke functie geam
bieerd. Dat is zo'n baan waarbij
altijd mensen klaar staan om
aan de poten van je stoel te za-
Jaap van Meekren: „In mijn vakgebied maakt het geen barst verschil of je voor
blieke omroepen werkt."
