Yvonne gaat feestjes verkopen
Laaaaa la la la la la la lasagnaü!
Katoen is wel nat,
maar niet slecht
Burenruzie
Het Gesprek van de Dag
ZATERDAG 11 DECEMBER 1993
Theo Bakker
Buurman A wil dat buurman B zijn struik weg
snoeit boven de brandgang. B beweert echter
dat hij dat niet hoeft te doen omdat de brand
gang zijn eigendom is. Buurman A reageert hier
verontwaardigd op en controleert of de brand
gang inderdaad eigendom van B is. Daaruit
blijkt dat de garage van buurman B voor een
deel is gebouwd op grond van buurman A en C.
Die buren willen dat B zijn garage tot op de
grond afbreekt.
Burenruzie dus. Hele buurten kunnen te lijden
hebben van gezinnen die met elkaar overhoop
liggen. De ontwikkelingen in de kwestie worden
veelal bij de melkboer en bakker uitgebreid bij
gehouden. Het Gesprek van de Dag wil aan
dacht besteden aan dit soort conflicten door
beide partijen in de krant aan het woord te la-
Ruzies kunnen worden aangemeld bij de redac
tie van het Gesprek van de Dag. Postbus 54.
2300 AB Leiden of telefonisch van 9.00 tot 16.00
uur. 071-356440.
Het Galgewater ligt er vredig
zwart bij. Het licht van de lan
taarns onthult een rimpeling
zo licht, dat zij de indruk ver
sterkt. dat de stroom geen
haast heeft vanavond. Aan de
overzijde van Sjaaks Waterlijn
ligt een mooie grote donkere
boot. Waarom ligt die boot
daar? Dient hij nog enig ander
doel dan daar te liggen? Ik kijk
naar de zwartglimmende ste
ven en ruik teer. Ze teren zulk
soort schuiten toch nog wel te
genwoordig? Of zou ook daar
voor een moderne variant zijn
bedacht? Eentje die ruikt naar
niks.
Niets blijft wat het is. Dat zie ik
als ik door de ruiten van de
boot naar rechts kijk. Pizza Hut
staat er op de gevel. Niet meer
Bellevue. Er valt niet naar te
kijken. Dat we hebben toege
staan dat tegenover de Blauw
poortsburg op een van de
mooiste punten van Leiden
pizza's worden verkocht vol
gens een Amerikaanse succes
formule. Zwakte is het. Slapte.
We houden uitverkoop van al
les wat van waarde is. Pizza
Hut prijkt er op een pand waar
en verdrietig. Het Galgewater
zal dat een zorg zijn.
Altijd zonde, dat je het laatste
laagje van zo'n duur op fles ge
gist biertjè niet op mag drin
ken. Ik kijk of ik het Lido kan
zien. Zo lang ik me kan heu
gen. staat dat filmhuis daar.
Vaak verbouwd, nooit wat ge
worden. maar wel ons eigen
Leidse Lido. Wanneer zal het
complex worden gesloopt, om
dat een Amerikaanse filmdis
tributeur er een hyperding
voor in de plaats wil zetten?
Zo'n megaidjkkast met alleen
maar 'hamburger'-films. Kan
morgen gebeuren.
We beseffen niet hoeveel stof
felijke en geestelijke zaken van
waarde we verloren laten gaan.
Hoe we ons uitleveren aan de
cola-cultuur. Een laatste slok.
Het Galgewater laat ik verder
zijn gang maar gaan. Ik zit
dicht tegen de oprichting van
de partij van de weemoed aan.
Dat we onze handel verdorie
niet beter bewaken. Als ik
voorbij Bellevue loop mompel
ik: 'Dag Koos.'
'Dag Koos'
veel Leidenaars herinneringen
hebben liggen. Waarom is de
bar waar ik de eerste biertjes
dronk gesloopt? Waarom be
waren we niet wat goed is? Wat
is er gebeurd met het tafeltje,
waaraan mijn vader zijn kaart
je legde? Ik sluit de ogen en
verlang terug. Ik wil dat portier
Koos straks weer aan de deur
staat, als ik voorbij loop naar
het Lido-theater. 'Dag heer.'
'Dag Koos.'
Nog maar een triple en de
krant. Het oog valt op het kop
je: Europese film bang voor
GATT-akkoord. Strekking:
Amerika wil dat Europa de in
voer van Amerikaanse films
niet belemmert. Hebben wij
dat ooit één dag gedaan? Lang
voordat Bellevue overstag ging.
hebben we toch al onze film
en televisiecultuur opgeofferd
aan de Amerikaanse. Als Ne
derland ergens vol van is. dan
is toch van die zieke Holly -
wood-uitwerpselen. Vervuilde
grond kun je nog saneren.
Maar hoe krijg je al die met ge
welddadige, geestvernauwen-
de beelden volgepropte hoof
den weer schoon? Ik ben boos
Je hebt mensen die niet voor
het geluk in de wieg zijn gelegd
11 en soms de raarste dingen
meemaken: pechvogels dus.
Het Gesprek van Dag bombar
deert met een zekere regel
maat een regiogenoot tot
'Pechvogel van de week'.
Het Leidsch Dagblad verrast de
estiuitverkorene met een mooie
eeislagroomtaart van banketbak-
)94kerij Van Dam. Vindt u dat
;erj uzelf voor deze eervolle ver
zet melding in aamerking komt,
twijfel dan niet om met ons
contact op te nemen. Ook mag
iël u familieleden, vrienden of bu-
beren voor deze prijs nomineren.
iouU kunt bellen tijdens de werk-
vvedagen van 8.30 tot 16.30 uur
eteop het nummer 071-356440.
di Ook kunt u schrijven: Leidsch
va|Dagblad, t.a.v. Het Gesprek
ian van de Dag, Postbus 54, 2300
izej AB Leiden,
s it
I o|De taart is net zo groot als deze
dii pechvogel. Over zijn belevenis-
its|sen kan Kevin zelf niet vertellen.
itelDe enige geluiden die hij uit-
anjbrengt zijn 'wééé', 'haaa' en iets
vaijdat klinkt als 'prrrssst'. Kevin is
iko|negen maanden. Zijn korte le-
oojven werd tot nu toe telkens ver-
deistoord door pech. „Tijd om Ke-
irdlvin nu - met het nieuwe jaar in
i djzicht - het allerbeste toe te wen
kte!sen. Ik hoor iedereen om ons
egijheen altijd zeggen dat hij een
dejechte pechvogel is", zegt zijn
on moeder Caroline vgn der Wey-
oojden. Voor de pechvogeltaart is
Kevin in ieder geval groot ge
noeg. Het jongetje blijkt een
de groot liefhebber van slagroom
injen valt gelijk aan.
lidHet begon allemaal toen Kevin
ieiJ negen maanden geleden werd
res' geboren, zegt zijn moeder. Hij
oit kwam negen weken te vroeg,
bei dus eigenlijk zou je kunnen zeg-
vajgen dat Kevin nog maar zeven
tdmaanden is. „Hij is in het Elisa-
injlbeth-ziekenhuis geboren maar
»ea moest gelijk door naar het aca-
i d|demisch ziekenhuis omdat hij
of aan de beademing moest. Ver-
3 in volgens ging hij weer terug naar
.het Elisabeth, maar toen ont-
I dekten ze al snel een ruisje.
~J Bleek dat de ader tussen de
longslagader en de lichaams
ader zich niet had gesloten.
Normaal gebeurt dat automa
tisch vlak na de geboorte maar
bij Kevin niet", aldus Caroline.
Kevin werd geopereerd maar hij
knapte daarna niet echt op. „Op
een gegeven moment ging het
echt heel slecht en toen bfeek
dat de operatie niet gelukt was.
Kevin moest opnieuw onder het
mes. Nu zit die ader dicht, al
thans bijna. Er zit nog een miL
nuscuul gaatje in maar volgens
de doktoren is dat niet zo erg.
De artsen hadden bij de ge
boorte beloofd dat Kevin na tien
weken naar huis zou mogen.
Door complicaties (ontstekini
gen) en de operaties werd het
echter later. „Dat was natuurlijk
al pech hebben", zegt moeder
Caroline. „Maar toen hij einde
lijk met ons mee mocht, ging Jiij
naar huis met een liesbreuk. Ij)e
doktoren wilden dat euvel niest
direct verhelpen, het was alle-i
maal te snel op elkaar. Boven
dien had Kevin in het begin
weinig last van die liesbreuk.
Maar het werd steeds erger. Uit
eindelijk zou hij begin oktober
opnieuw naar het ziekenhuis
gaan voor een operatie. Maar
het moest worden uitgesteld:
Kevin was verkouden en toen
durfden de artsen het niet aan.
Twee weken daarna ging de
operatie uiteindelijk door."
Al die pech heeft overigens niet
tot gevolg gehad dat Kevin een
norse, chagrijnige 'man' is ge
worden. Sinds hij geen last
meer heeft van zijn lies, lachten
babbelt hij wat af. Een stoere j
jongen, die wél ietwat is achter
gebleven in zijn ontwikkeling,
Door alle bezoekjes aan het zie
kenhuis heeft hij nog geen tij<l
gehad om te leren kruipen, bij
voorbeeld. Groeien doet hij ove
rigens als kool. „Ook tijdens de
perioden in het ziekenhuis bleef
hij gewoon doorgroeien", zegt
zijn trotse moeder. „Zelfs zijni
haar: dat is twee keer afgescho
ren geweest maar moet je kij-)
ken wat voor bos hij nu weer
heeft."
Het gezin Van der Weijden
hoopt dat Kevin een rustig
nieuw jaar in gaat. Dat heeft Ke
vin verdiend maar ook de ande
re gezinsleden, vader Leo, de;
zonen Tim en Brandon en
dochter Amy. Want die stonden
door al het gezeul naar het zie
kenhuis ook onder zware druk,
zegt Caroline. Zelf klapte ze op
Bedrijven in de Randstad lopen
de kans binnenkort bezoek te
krijgen van Yvonne van Gennip.
de Koningin van Calgary. De
voormalig schaatsster wordt
'sales representative' voor het
bedrijf La Promesse, dat feestjes
organiseert. Het is de eerste job
die de Haarlemse accepteert na
haar mislukte horeca-avontuur.
In oktober werd bekend dat Van
Gennip uit de Bussumse crois-
santerie Le Pierrot zou treden.
Van Gennip begon de broodjes
zaak samen met haar schaats-
vriendin Gré van de Smissen-
Tijmes. Ze zegde haar baan bij
verzekeringsconcern Equity
I.aw ervoor op. De samenwer
king tussen de twee ex-schaats
sters liep echter birnen een half
jaar spaak. Van Gennip: „Ik vind
het niet netjes om en plein pu
blic le vertellen wat er zich tus
sen ons heeft afgespeeld. Daar
heeft niemand iets mee te ma
ken. Maar we zijn nog steeds
vrienden, hoor."
Vrijwel direct nadat het einde
van haar Bussumse avontuur
was aangekondigd, greep Adri
Bontenbal de telefoon. Yvonne
van Gennip was de vrouw waar
op de directeur van La Promes
se zat te wachten. Hij zocht ten
slotte al langer iemand uit 'de
categorie Bekende Nederlan
ders'. Bontenbal: „Het is voor
ons als organisator van feesten
soms lastig om bij bedrijven
binnen te komen. We verwach
ten dat iemand als Yvonne van
Gennip dat makkelijker afgaat.
Bijna iedereen heeft een positief
gevoel bij Yvonne.
Op verzoek van The Queen of
Calgary geldt de verbintenis
voorlopig slechts voor drie
maanden. Tot genoegen van
Bontenbal. „Als Yvonne het
goed doet en als het werkt, gaan
we natuurlijk door."
Bijna zes jaar na haar gouden
zegetocht in Canada is Van
Gennip nog steeds gewild bij de
media, bij reclamemakers en
het grote publiek. „En dat werkt
toch beklemmend voor mij",
zegt Van Gennip. „Ik heb nog
steeds het gevoel dat iedereen
met me meekijkt. Ik moet met
die aandacht leren omgaan.
Maar ik ben al een stapje verder
dan zes jaar geleden. Ik ben
geen hopeloos geval, hoor."
een gegeven moment in, in een
iets rustiger periode. De span
ningen waren haar even te veel
I geworden. Als het even meezit
hoeft Kevin pas als hij drie jaar
I is, weer onder het mes. Ditmaal
I voor een operatie aan zijn pias
buis die iets te kort is.
I ANNET VAN AARSEN
Hit van André van Duyn goed ontvangen in pizzeria's
De pizza begint in Nederland
een nationaal produkt te wor
den. Onder blond en jong en
oud en grijs. Ik kan me nog een
anekdote herinneren over een
monteur die in de late jaren ze
ventig een overwerkdiner decla
reerde en op het bonnetje
schreef: 'Piet Seria'. Een grappi
ge verschrijving, maar de boek
houder prakkizeerde zich suf
omdat er in de straat waar het
personeelslid had gegeten hele
maal geen meneer Seria woon
de. Maar inmiddels weet bijna
iedereen hoe het woord ge
schreven wordt. Én hoe de
pizza smaakt. Niete schlekteü
Hoe populair die smakelijke Ita
liaanse discus is, mag blijken uit
de jongste hit van André van
Duyn, met daarin de alom ge
bezigde kreet 'Effe wachtel'
Bij de Free Recordshop zijn ze
zo vriendelijk even het eerste
couplet van deze carnavalskra
ker te laten horen. De winkelbe
diende drukt de koptelefoon te
gen de telefoonhoorn. En ja
I
hoor, daar is onze Nationale
Lolbroek. 'Ik kom aan u vertel
len dat u pizza's moet bestellen.
Een pizza is een ronde schijf met
kaas en veel tomaten. De onder
kant is van karton maar dat
heeft niemand in de gaten.
Een aardige reclame voor de
pizzeria's?
Bij de Pizza Hut in Leiden vindt
men van wel. A. Kooien, super
visor aldaar, is niet zo'n liefheb
ber van het carnavalsgenre.
„Maar", zegt hij, „voor de bran
che is het natuurlijk een heel
aardige reclame. En er komt
hier ook publiek dat dit soort
liedjes waardeert. Dus het werkt
twee kanten op. Over die bo
dem van karton zit ik niet al te
veel in. Dat is een geintje. Sinds
Iglo die reclame over die bodem
heeft gemaakt, is dat in het
brandpunt van de belangstel
ling komen te staan. Wij hebben
trouwens de keuze uit twee bo
dems. De gewone krokante en
de Amerikaanse, die wat luchti
ger is. De vraag naar de pizza
groeit nog steeds. Persoonlijk
vind ik het nummer van Van
Duyn niet echt leuk, maar mis
schien is het een idee om de
man tegen carnaval als stunt in
onze zaken dit nummer te laten
zingen. De kreet 'effe wachte'
hoor je te pas en te onpas. Als
de leveranciers aan de deur ko
men is het eerst: 'Effe wachte!"'
Bij Bella Italia vinden ze de
plaat'van onze Dré erg leuk.
„Echt waar. Als het maar geen
slecht nieuws is, is alles goed. Of
we een pizza André van Duyn
op het menu gaan zetten tegen
carnaval? Misschien wel, waar
om ook niet. Maar dan moeten
we eerst wel weten wat er in
gaat."
Mevrouw Fuchs is de echtgeno
te van meneer Fuchs. Meneer
Fuchs is niet alleen maar echt
genoot maar tevens secretaris
van de Leidse carnavalsvereni
ging De Spoorbumpers. Me
vrouw Fuchs: „Ik vind dit een
ontzettend leuk nummer. Je
hoort het overal. Bij de bakker.
bij de slager. En als ik mijn
hond uitlaat en aan zijn riem
trek en zeg: even wachten!, dan
hoor ik achter me meteen
'Pizza!'. De tekst is makkelijk en
de melodie is eenvoudig mee te
zingen. Dat is heel belangrijk
voor het carnaval." Zo, dat is in
teressant, dat hebben we nooit
geweten.
Jan Ouwerkerk van het gelijkna
mige café in Leiden vindt het
deuntje wel leuk. „Maar het had
net zo goed 'Couscous' kunnen
heten. Een simpele tekst. Maar
dat is de basis van ieder goed
nummer. Wat ik een aardig car
navalsnummer vond? 'Zo sto
ned als een garnaal' van Van
Kooten en De Bie.
Tip voor Rijk de Gooyer en
Johnny Kraaykamp: op de wijze
van 'Wij dansen samen de bos-
stella' het nummer 'Lasagna'.
Laaa la la la la la la lasagna! Ja,
la la la la la la lasagna!
Baby gebruikt totaal 6000 luiers
Er is een mestoverschot in Ne
derland. Van dierlijke mest. Dat
is bekend. Dat onze zuigelingen
ook voor een aardige stapel zor
gen is wat minder bekend. En
dat terwijl die stapel uitwerpse
len meestal ook nog eens zijn
verpakt in milieuonvriendelijke
luiers. Er zijn zelfs mensen die
zeggen dat gebruikte luiers jaar
lijks liefst vijf procent van onze
afvalberg uitmaken. Er moet
dus wat gebeuren.
En er gebeurt ook wat. Zo stelt
GroenLinks voor wegwerpluiers
extra te belasten. En de ge
meente Haarlem gaat volgend
jaar een premie van vijfenveer
tig gulden betalen aan huishou
dens die louter gebruik maken
van katoenen luiers in plaats
van wegwerpluiers. „O, wat
goed", is de reactie van Pauiy
Welling. „Een prachtig idee is
dat."
De 51-jarige Leidse drijft sinds
een tijdje de zogeheten 'Luier
Express', een bedrijfje dat ka
toenen luiers verhuurt, wast en
opnieuw verhuurt. Hergebruik
is niet alleen goedkoper, maar
ook nog eens milieuvriendelij
ker is de filosofie erachter.
„Toen ik twee-en-een-half jaar
geleden hoorde van de Achter
ste Molen - een bedrijf dat lui
ers verhuurde en waste - was ik
meteen verkocht. Een kant-en-
klaar produkt, beter voor het
milieu dan wegwerpluiers. Dat
wil ik ook, dacht ik", zegt Wel-
ling.
En dat is haar gelukt. Op dit
moment heeft zij zevenentwin
tig klanten in Leiden en omge
ving. „En er zit nog steeds een
stijgende lijn in. Al zijn er nog
altijd mensen die er toch niet
aan durven. Ze denken nog
steeds aan die grote, ouderwet
se luiers met spelden. En er zijn
mensen die een tijdje onze lui
ers gebruiken en er dan toch
weer mee stoppen. Niet omdat
het niet bevalt, maar omdat
hun kennissen zich hardop af
vragen waar ze toch mee bezig
zijn."
Je zou eerder het omgekeerde
kunnen beweren volgens Wel
ling. Oftewel: waar zijn die ken
nissen in 's hemelsnaam mee
bezig? Ze laat een artikel zien
uit de Consumentengids om het
milieuonvriendelijke van de
wegwerpluiers nog eens te on
derstrepen. Wat getallen: een
baby zou gemiddeld 2400 luiers
per jaar gebruiken en dat twee
ëneenhalf jaar lang. Een totaal
derhalve van 6000 luiers, als we
uitgaan van zeseneenhalve ver
schoning per dag.
Die luiers bestaan voor vijftien
tot dertig procent uit kunststof
en verder voor een groot deel
uit hout. Naar schatting zijn er
voor een kind in totaal zes tot
twaalf naaldbomen nodig. De
kosten: ruim 3000 gulden voor
een kind, bij een luierprijs van
55 cent per stuk. Bij het huren
van luiers zou dat enkele hon
derden guldens minder zijn.
Dat is nog niet het enige. Vol
gens Welling zijn de katoenen
luiers niet minder van kwaliteit
dan de wegwerpluiers. „Het to
verwoord voor de fabrikanten
van wegwerpluiers is droog. En
katoen is nat. Alleen, nat wil
niet per definitie zeggen dat de
Als het even meezit, hoeft pechvogel Kevin pas weer onder het mes als hij drie jaar oud is. foto jan holvast
„Ik kom aan u vertellen dat u pizza's moet bestellen."
luier dan slechter is voor het
kind."
Nee, de keus van Welling is dui
delijk. Blijft de vraag hoe ze al
die luiers kan wassen. Dat moet
toch een heidens karwei zijn?
Dat valt mee. Wekelijks brengt
ze de stapel luiers naar wasserij
De Arend aan de Herensingel.
„Met mijn wasmachine is dat
natuurlijk niet te doen. Boven
dien, hier gebruiken ze ook nog
eens minder water dan ik thuis
zou doen."
Alleen die stank hè. Zeventwin
tig klanten die elk tussen de
dertig en zestig luiers inleveren,
dat moet wel stinken. „Dat valt
echt wel mee", zegt Welling.
„Zo vies is het niet. In het begin
waste ik ook steeds heel uitvoe
rig mijn handen. Nu niet meer.
Ik ben er inmiddels aan gewend
geraakt. Ia. ik zou die luiers zelf
gebruikt hebben. Wèt zeg ik. Ik
hèb mijn twee kinderen een jaar
of dertig geleden grootgebracht
in katoen. Al was er toen niets
anders, Dat ging fantastisch."
HERMAN JOUSTRA»
Pauly Welling en een van haar 'buurluiers': „Beter voor het milieu dan
wegwerpluiers." foto jan holva
