AZL zoekt naar oplossing overwerk arts-assistenten De moeilijke handel in dromen op celluloid Sterfecijfer hoger in 'zwakke' wijken Randstad Geld verdwenen bij V reemdelingendienst Provincie zet nalatige gemeenten onder druk Rotterdam dreigt met rechter 'Nieuwe' PvdA Rotterdam tegen luchthavenplannen Hof hoort hoofdcommissaris in Amsterdamse xtc-zaak pONDERDAG 9 DECEMBER 1993 k. 071 -356439. plv -chef meindert v leiden/amsterdam Het is niet bekend of er in Lei- Hen ook een duidelijk verschil is m sterftecijfers tussen verschil- jende buurten. Uit onderzoek ^an de gemeentelijke gezond- ïeidsdiensten in Amsterdam, Den Haag, Utrecht en Rotter- iam blijkt dat in deze vier ste len het sterftecijfer hoger is in met een lage sociaal- jconomische status. In de slechte' buurten is de sterfte gemiddeld een derde tot meer jan de helft hoger dan in de goede' wijken. Er gaan aan zienlijk meer mannen dood dan trouwen. I Voor een stad als Leiden ont breken dergelijke cijfers, vertelt tnevrouw D. Kempers van de plaatselijke gezondheidsdienst n cg&gd. Het CBS maakte vorig jaar de landelijke sterftecijfers ur en de cijfers over ziekenhuisop 'Waarom zouden deze cijfers niet voor Leiden gelden? namen openbaar. „En die heb ben we nu verwerkt tot op ons GG&GD-niveau, ons gebied. Niet tot op buurtniveau. Want het CBS verschafte alleen gege vens over gebieden met meer dan 10.000 inwoners. Anders zouden de cijfers bijna tot op privéniveau zijn te herleiden", aldus Kempers. Een en ander betekent dat Leiden zijn cijfers hooguit kan vergelijken met de landelijke cijfers, of met die van Voorscho ten, Oegstgeest en Leiderdorp gezamenlijk, of met de cijfers van Alkemade en Zoeterwoude tezamen. De GG&GD zal hier over binnenkort met een rap port naar buiten treden. Volgens B. Crul van de Dis tricts Huisartsen Vereniging is Leiden wel vergelijkbaar met de vier grote steden waar het on derzoek heeft plaatsgevonden. „Tenminste, de Landelijke Huisartsen Vereniging sprak over een 'grote-stedenproble- matiek'. Leiden lijkt daar ook onder te vallen. In vergelijking met omliggende gemeenten wordt er meer gebruik gemaakt van diensten van de gezond heidszorg. De belasting voor de huisartsen ligt bijvoorbeeld ho ger." er niet. De cijfers ontbreken wat dat betreft. „Maar", zo zegt Crul, „Als het voor Amsterdam geldt waarom zou het dan niet voor Leiden gelden?" De vier gezondheidsdiensten in de grote steden verzamelden gegevens over inkomen en werkloosheid en de sterftecijfers van mannen en vrouwen jonger dan 65 jaar. Ze deden dat in 257 buurten met meer dan 2.000 in woners. Volgens de onderzoekers is een duidelijke samenhang ge bleken tussen de status van de buurt en de gezondheid van de bewoners. In alle vier steden daalde het aantal sterfgevallen zodra er een verandering ten goede ontstond in de sociaal- economische situatie. Elke toe name van de werkloosheid leid de tot een stijging van het aan tal overledenen. In Amsterdam en Den Haag was het aantal mensen dat overleed in een zelfde sociaal- economische situatie als in Rot terdam en Utrecht, iets hoger. De onderzoekers hebben daar geen verklaring voor kunnen vinden. Gegevens over sociaal-econo mische sterfteverschillen zijn in Nederland niet echt ruim voor handen. Een belangrijke reden is dat men lang heeft gedacht dat die in een welvaartstaat als Nederland niet voorkwamen. Wel is het Nederlandse beleid erop gericht om de verschillen in gezondheid tussen bewoners van bepaalde wijken te verklei nen. Dat sluit aan bij de 'Health for all by the year 2000'-cam- pagne van de Wereld Gezond heids Organisatie (WHO). Het streven leidde in Amsterdam onder meer tot het project 'Ge zondheid in de stadsdelen', ter wijl Den Haag het stadsdeel Scheveningen aanwees als pro ject voor het tot stand brengen van samenwerking binnen de gemeenschap. Rotterdam doet mee aan het Gezonde-Steden- netwerk en heeft een project rond veiligheid in Feyenoord en Utrecht richt zich met 'Voeding in Zuilen' op het stimuleren van gezond eten. Volgens de onderzoekers moet het beleid dat is gericht op het terugdringen van gezond- heidsverschillen met kracht worden voortgezet. De Rotterdamse politie en de Rijksrecherche zijn een intern onderzoek begonnen bij de Vreemdelingendienst waar 17.000 gulden uit de iduis is verdwenen. De vermissing werd begin de ze week ontdekt. Dit heeft een woordvoerder gisteren bekend gemaakt. Het geld was bestemd voor het ministerie van justitie. Het ministerie koopt namelijk tickets in voor vreemdelingen die het land moeten verlaten. Als deze mensen in staat zijn om zelf de reiskosten te betalen, dan int de politie het geld en geeft dat aan Justitie. Het is niet de eerste keer dat er zaken verdwenen uit het hoofdbureau. In mei 1990 verdween 30.000 gulden uit de kluis. In januari 1991 stalen inbrekers vijf kilo verdovende middelen, waaronder drie kilo cocaine, uit de kluis in de kelder. De die ven konden ongestoord binnenkomen via het bouwterrein, waar werd gewerkt aan het nieuwe hoofdbureau. In oktober 1991 werd een dienstpistool gestolen uit een kledingkast op het hoofdbureau. 'Soms werken ze 28 uur achter elkaar' Arts-assistenten die in opleiding zijn bij het Academisch Ziekenhuis Leiden maken nog steeds te veel uren. Soms werken ze 28 uur achter elkaar. De Arbeidsinspectie grijpt niet in zolang het ziekenhuis zegt te zoeken naar een oplossing voor het structurele overwerk. Het AZL-be- stuur verwacht dat het nog een half jaar duurt voordat arts-assistenten hun 48-urige werkweek krijgen. Meer woonwagenstandplaatsen nodig De gemeenten moeten meer werk maken van de aanleg van nieuwe woonwagenstand plaatsen. Om dat te bereiken gaat de provincie meer druk uitoefenen en misschien zelfs strafkortingen opleggen. Voor 1995 moeten er in Zuid-Hol land nog 635 plaatsen bijko men. Uit een overzicht van de provincie blijkt dat ook in deze regio veel gemeenten achter blijven op de planning. Lisse en Hillegom vallen daarbij op omdat ze nog geen enkele plaats hebben gereali seerd. De beide gemeenten zouden er elk 11 moeten aan leggen. Een aantal andere ge meenten heeft inmiddels een deel van de doelstelling be reikt. Leiden heeft bijvoor beeld inmiddels 82 van de 95 geplande plaatsen aangelegd. Omdat er ook nog bestaande plaatsen moeten worden ver vangen resteert daar niettemin nog een totaal van 55 plaatsen die er tot 1995 bij moeten ko- Katwijk en Noordwijk moes ten tot 1995 33 plaatsen aan leggen, daarvan zijn er inmid dels 15 gerealiseerd. Leider dorp heeft inmiddels 8 van de 9 aan te leggen plaatsen gerea liseerd, Oegstgeest 7 van de 9 en Voorschoten 3 van de 12. Een aantal gemeenten heeft de doelstelling al volledig ge haald. Dat geldt voor Rijns burg (10 plaatsen), Valkenburg (2), Noordwijkerhout (8), Sas- senheim (4), Voorhout (3), Warmond (2) en Zoeterwoude (3). De provincie zegt druk te kunnen uitoefenen op de ge meenten door ze eventueel te korten bij de gewone huisves tingsplannen, of door bestem mingsplannen terug te sturen als daarin geen standplaatsen zijn opgenomen. Ook zou het mogelijk zijn te korten op sub sidies. De provincie wijst erop dat het standplaatsenbeleid onderdeel hoort te zijn van het gewone -gemeentelijke huis vestingsbeleid. In de praktijk blijkt echter dat als de provin cie minder druk uitoefent, de gemeenten vervolgens ook minder gaan doen. Dat is re den om ook voor de periode na 1995, als het huidige plan afloopt, weer een woonwagen plan op te stellen. leiden caroline v „Na de dagdienst moet je soms meteen de nachtdienst in. En echt slapen doe je tijdens een nachtdienst niet. Zo kom je al gauw aan werkweken van 70 uur", zegt arts-assistent A. de Pont. Begin dit jaar is wettelijk vast gelegd dat arts-assistenten in opleiding - agio's - maximaal 48 uur per week mogen werken. Maar de praktijk is anders, ver telt De Pont. Zij is lid van het bestuur van de Leidse Vereni ging voor Arts-assistenten en maakt zich zorgen over de zwa re werkdruk in het AZL. Zelf werkt ze gemiddeld 55 uur per week. „En dat is nog re delijk vergeleken met collega's die 24 uur achter elkaar dienst hebben. Daarbij komt dat die overuren niet volledig betaald worden. In feite komt het hier op neer: hoe langer je werkt, hoe minder je verdient. En dat is een beetje raar." De Pont is inmiddels lid van de onlangs in het leven geroe pen Roosterplanning-commis sie van het ziekenhuis. Deze commissie zoekt uit hoe de s kunnen worden aange past waardoor de arts-assisten ten maximaal 48 werken. „We lopen nogal achter met dat rooster. Het punt is dat het AZL- bestuur zegt dat ze 54 extra art sen in dienst moet nemen om de agio's minder te kunnen la ten werken. En dat kost geld." „We moeten 20 procent van de kosten zelf ophoesten, de rest betaaalt het ministerie van wvc. Dat geld is een probleem. Het kost bovendien tijd om per afdeling uit te zoeken wat de meest efficiente oplossing is", verklaart AZL-woordvoerder D. Ketting. Volgens hem is het structure le overwerken van de arts-assis tenten ook een 'stukje traditie'. „Ze moeten veel ervaring op doen en lange diensten draaien. Ze krijgen veel klusjes toebe deeld en dat loopt wel eens uit. Zeker als je het weekeinde ook moet werken, tikt dat aan. Daarbij komt dat wij niet meer arts-assistenten mogen oplei den dan een door het ministerie vastgelegd aantal." Volgens Ketting zijn de arts assistenten in elk geval 'niet zó zwaar belast dat ze overwerkt raken'. „Dat komt niet voor: het blijft allemaal binnen het haal bare. Anders is het uit oogpunt van de patiëntenzorg niet ver antwoord." Maar arts-assistent De Pont vindt de situatie in Leiden 'heel vervelend'. „Het stuit ons ook tegen de borst dat collega-assis tenten die nfet in opleiding zijn wel een normale 38-urige werk week hebben en een normale vergoeding voor overwerk krij gen. Dat is een enorme rechts ongelijkheid. Ze werken korter en verdienen het meest! We overwegen die ongelijkheid door juristen te laten onderzoe ken: Maar eigenlijk komt het er op neer dat wij gewoon te wei nig tijd hebben om iets aan die werktijden te doen." rotterdam De gemeente Rotterdam zal desnoods naar de rechter stappen om te voorkomen dat minister Alders de rijksbijdrage intrekt voor milieumaatregelen. Jaarlijks gaat het om anderhalf miljoen gulden. Alders heeft met intrekking gedreigd, omdat Rotterdam weigert mee te werken aan het gescheiden inzamelen van groente-, fruit en tuinafval (gftafval). De gemeente Rotterdam weigert mee te werken aan het geschei den inzamelen van gft-afval, omdat dan het reinigingsrecht met 35 gulden per huishouden omhoog moet. Bovendien zijn er volgens Hoogendoom beperkte afzetmogelijkheden. Dat is volgens Alders Alle Nederlandse gemeenten zijn met ingang van 1 januari 1994 verplicht het huisvuil gescheiden op te halen. Alders wil dwarslig gende gemeenten straffen. Als het aan de toekomstige frac tie van de PvdA in de Rotter damse gemeenteraad ligt, wordt het besluit om in te stemmen met de aanleg van een nieuwe luchthaven, teruggedraaid. Alle kandidaten voor een raadszetel onderschrijven het PvdA-verkie- zingsprogram, waarin op slui ting van Zestienhoven en het af zien van een nieuw vliegveld wordt aangedrongen. Daartoe behoren ook de nummers één en twee op de lijst, Simons en Kombrink. Dat zegt PvdA-afdelingsvoor- zitter Van Hoeve. „Niemand heeft, op welk onderdeel van het program dan ook, een voor behoud gemaakt Vorig jaar besloot de Rotter damse gemeenteraad in te i met het Integraal Plan Noordrand Rotterdam (IPNR), dat uitgaat van een luchthaven. De PvdA was ernstig verdeeld. Doorslaggevend bij de stem ming was het standpunt van de wethouders, want anders zou hét collegevoorstel zijn afge ketst. Veruit de meeste PvdA'ers ke ren na de raadsverkiezingen op 2 maart niet terug. Milieugroe pen en andere tegenstanders van het nieuwe vliegveld vrees den voor een kentering waar door meer voorstanders op de PvdA-lijst zouden komen, maar het tegendeel blijkt het geval. Ook als het kabinet-Lubbers mocht besluiten dat het vlieg veld er moet komen, zal de toe komstige PvdA-fractie er geen uitvoering aan geven, stelt Van Hoeve. Reisvideotheek Hoofdorp biedt 'eigentijdse reisgids Het gerechtshof in Amsterdam hoort morgen de hoofdofficier van justitie mr. J. Vrakking en de hoofdcommissaris van poli tie E. Nordholt als getuigen in de xtc-zaak. Het hof besloot hier gisteren toe op verzoek van de advocaten van de acht verdach ten, tijdens een zitting van de xtc-zaak in hoger beroep. Volgens de planning had ad vocaat-generaal mr. R. Man schot gisterochtend zijn requisi toir moeten houden. Dinsdag werd echter bekend dat het In terregionaal Rechercheteam Noord- Holland/Utrecht (IRT) zal worden ontbonden. Vrak king en Nordholt willen geen verantwoording dragen voor bepaalde opsporingsmethoden die het IRT in een andere zaak heeft toegepast, gedurende een periode van twee jaar. Tot dus ver is onbekend gebleven om welke zaak en welke opspo ringsmethode het hier gaat. Het IRT, een samenwerkings verband van politiemensen uit verschillende korpsen ter be strijding van de georganiseerde misdaad, is geheel verantwoor delijk voor het onderzoek in de xtc-zaak, dat in augustus 1991 begon. Ook heeft het hof bevo- -len dat de leider van het IRT, H. Lith, vrijdag als getuige zal wor den gehoord. De advocaten hebben tijdens de zittingen voor de rechtbank en het hof alles in het werk ge steld om mogelijke onrechtma tigheden in het omvangrijke xtc- onderzoek boven water te krijgen. Tot dusver echter zon der keihard resultaat. Met de bekendmaking van Vrakking en Nordholt, mede ondertekend door de Amster damse korpsbeheerder burge meester E. van Thijn, is volgens de raadslieden 'de integriteit' van het IRT ernstig aangetast. Mr. Manschot repliceerde dat de omstreden opsporingsme thode niet in de xtc-zaak is toe gepast. Het hof liet weten op dit mo ment 'geen enkele aanleiding in de stukken van de xtc-zaak te hebben gevonden om aan de integriteit van het IRT te twijfe len'. hoofddorp rob van den dobbelsteen Reisvideotheek Hoofddorp laat zich niet makkelijk vinden. Zo'n uit bars beton en kakelend glas opgetrokken kantorenpark. Zo'n Babylon van de twintigste eeuw. Langs de in een onna volgbaar patroon geweven stra ten, staan onneembare kolos sen met glazen deuren die slechts openzoeven als je het wachtwoord kent. Metalen stem uit wit roostertje: „U moet op de vijfde verdieping wezen. Da's met de linker lift." Wie onbe kommerd in de rechter stapt omdat die toevallig eerder be neden is, wordt rechtstreeks naar het dak geschoten. Uitein delijk brengt een brandtrap uit komst. Vanaf die vijfde verdieping verkoopt Chris van Vleuten (30) videofilms van toeristische be stemmingen. Dromen op cellu loid. Kinderkamerblauwe zeeën, mollige stranden en eeuwig zin gende palmbomen, thuis op uw eigen televisietoestel. Had hij voor zijn handel geen aangena mer omgeving kunnen uitzoe ken? De jonge entrepreneur, het kale vertrek monsterend: „Daar moet je de mogelijkheden voor hebben. Maar helaas verkeren we niet in die omstandigheden. Eerst maar eens zien dat de markt vertrouwen in ons krijgt. Pas daarna zien we verder." Korte inhoud van het vooraf gaande. Chris van Vleuten, ge boren en getogen in het arties ten- en vakantiedorp Bergen, kende maar één verlangen: D'wijde werelt in. Dat deed hij aanvankelijk privé („Nog een half jaartje door Australië ge trokken, heel gaaf), later als reisleider. Als hij daar iets van heeft opgestoken, dan is het wel dat de toerist bar weinig afweet van de bestemming die hij kiest. Zouden videofilms, verkocht of Chris van Vleuten: „Eerst n uitgeleend via het reisbureau, geen uitkomst kunnen bieden? Ongetwijfeld. Het idee bleek alleen niet nieuw. Er waren Chris een paar mensen voorge gaan. Geen probleem. Getuige het verhaal dat marketingmen sen elkaar al sinds de jaren vijf tig plegen te vertellen: „Haha, ken je 'm? De eerste whiskey- verkoper bij de Indianen werd dood in de Rocky Mountains te- i dat de markt vertrouwen in ons krijgt." ruggevonden; de tweede en der de hadden een gouwe handel." Zelf een gespecialiseerd vi- deobedrijf opzetten, bleek te prijzig. De produktie van een half uurtje reisfilm, zo wees een simpele zakjapanner uit, kostte honderdduizend gulden. Min stens. En dan had je nog maar een enkele rolprent in een we reld waarin het ene toeristische paradijs nog niet was uitgevon- FOTO UNITED PHOTOS DE BOER ROB HENDRIKS den om alweer door het andere te worden verdrongen. Firma Videotours bracht uitkomst. Chris mocht proberen de ver koop op te krikken van reisvi- deofilms die door het Reeuwijk- se bedrijf werden uitgebracht. Hij wil niet onoescheiden zijn, Chris, maar dat lukte hem redelijk. Niettemin kon hij na twee maanden de deur voor goed achter zich dichttrekken. De andere personeelsleden trouwens ook. Aan de afzet van de films lag het niet aan de torenhoge produktiekosten des te meer. Videoto. rs failliet; de droom die bleef. Van Vleuten: „Na het puinruimen, zijn we met zijn drieën opnieuw begon nen. De banden komen uit de inboedel van Videotours; voor het bedrijf bedachten we een nieuwe naam." Het kost de bezoeker weinig moeite een leukere start te be denken. Van Vleuten: „Dat mag je wel .zeggen. Iedereen in de markt kent onze achtergrond en hoe goed we ons best ook heb ben gedaan om de mensen te gemoet te komen; er is nog veel oud zeer onder de reisbureaus, onze belangrijkste klanten. Dat moeten we zien weg te nemen. Vandaar dat we een heel nieuw verkoopsysteem hebben ont wikkeld. Geen vooruit betaalde abonnementen meer, zoals vroeger, maar gewoon betalen per film. Boter bij de vis. Goed voor ons en goed voor de klant. Bovendien hebben we de pro duktiekosten omlaag ge schroefd." Wat onder meer gebeurde via het aankopen van ruw materi aal in het buitenland. Dure film crews (cameraman, geluids technicus, regisseur en iemand van het bedrijf) die namens Vi deotours all over the world' zwierven, staan niet op de beta lingsstaatjes van Reisvideo theek. Van Meuten: „Dat kan gewoon niet. We hebben het nog proberen op te lossen via sponsoring van hotelketens en vliegmaatschappijen enzovoort. Die zouden dan met naam en toenaam in beeld komen. Maar, dat merkten we al bii Video tours, dat werkt niet als je ob jectief wilt blijven." Precies het gebied waarop Reisvideotheek zich wil onder scheiden van de concurrenten, Videosales en Videoguides. „Met alle respect, maar dat zijn meer commerciële films. Mooie vrouwen en hete stranden. Wij zitten meer op de informatieve toer. Niet alleen de bestemming uitgebreid in beeld, maar ook 'hoe kun je er komen?' en 'wat is er in het achterland te doen?' Een degelijke reisgids zogezegd. Maar dan op film."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 21