Hervormingen liggen stil in Roemenië Russische communisten werken aan come-back Eis Eper politiemensen komt neer op censuur Feiten &Meningen IhwH^ Parkeerbon in strijd met mensenrechten? DONDERDAG 9 DECEMBER 1993 Premier Nicolae Vacaroiu. FOTO REUTER RADU SICHETI Vrijwel onopgemerkt hebben de VS Roemenië onlangs de status van meest bevoorrechte handelspartner terug gegeven. Die status was het land in 1990 kwijtgeraakt na het gewelddadige optreden van mijnwerkers tegen de oppositie in Bukarest en grove onrechtmatigheden bij de verkiezingen. De nieuwe status, die voorlopig voor een jaar geldt, komt op een zeer onverwacht moment. De re gering van Nicolae Vacaroiu laat zich namelijk weinig aan economische hervormingen en democratisering ge legen liggen. en uitkeringen ging 20 procent omlaag. Op veel punten heeft Vacaroiu het hervormingsbeleid terugge draaid dat door zijn voorganger Theodor Stolojan op de rails was gezet. Om de koopkracht daling in te perken, heeft hij op nieuw subsidies ingevoerd voor een aantal eerste levensbehoef ten. Van de privatisering van zo'n 950 van de ruim 6.500 staatsbedrijven die Stolojan voor eind dit jaar had gepland, is niets terechtgekomen. Vier jaar na de val van Ceauses- cu zijn in Roemenië 134 kleine en middelgrote ondernemingen geprivatiseerd. Bij de rest is het staatstoezicht dat de vorige re gering sterk had verminderd, weer hersteld. Honderden staatssecretarissen die door Sto lojan waren ontslagen, hebben BUDAPEST RUNA HELLINGA CORRESPONDENT OOST-EUROPA Een jaar na zijn ambtsaanvaar ding heeft de premier een over zicht van de resultaten van dat eerste jaar voorgelegd, waaruit blijkt dat de regering ook vol gens haar eigen maatstaven weinig succesvol is geweest. Van verkiezingsbeloften om de inflatie te beteugelen, kwam niets terecht. Die was gepland op 70 tot 80 procent, maar zal in werkelijkheid 220 en volgens onafhankelijke economen zelfs 300 procent bedragen. De werkloosheid nam toe, al wordt dat in de statistieken ge maskeerd door zo'n 800.000 mensen die al langer dan een jaar geen baan hebben, niet meer mee te rekenen. De koop kracht van lonen, pensioenen hun baantje als toezichthouder weer teruggekregen. Een van de weinige positieve punten die Vacaroiu op zijn persconferentie wist te melden, was dat de daling van de indus triële produktie het afgelopen jaar tot stilstand is gekomen. Economische deskundigen,wij zen erop dat dat maar half waar is. Veel. staatsbedrijven produ ceren als vanouds produkten waar geen enkele vraag naar is, uitsluitend om de arbeiders aan het werk te houden. Ook politiek gezien kan Vaca roiu zich op weinig positiefs be roemen. Zijn minderheidskabi net leunt sterk op de nationalis tische partijen, die dan ook on gestoord de ruimte krijgen in hun propaganda tegen Honga ren en zigeuners. De belangrijkste daad van deze regering is vermoedelijk de grootscheeps aangekondigde campagne tegen de corruptie. Maar wat aanvankelijk een lovenswaardige actie leek tegen een verschijnsel dat de Roe meense samenleving alom in zijn greep houdt, bleek uitein delijk niet meer dan een afreke ning met zijn politieke tegen standers te zijn. De eerste man die werd aangeklaagd, is oud premier Petre Roman, een van MOSKOU HANS GELEUNSE CORRESPONDENT Het communisme in Rusland is springlevend. De communisti sche partij telt liefst 500.000 ac tieve leden in 89 regionale par tijorganisaties. Nu staat de par tij nog aan de zijlijn van het po litieke spel. Maar na de verkie zingen van zondag zal dat an ders zijn. Dit optimistische scenario komt van Gennadi Zjoeganov, de 49- jarige leider van de partij. Zjoe ganov hoopten rekent op een herhaling van het 'Poolse won der'. In het buurland zijn de communisten dankzij de stem bus weer terug van weggeweest. Zjoeganov staat in die opvatting niet alleen. Ook de tegenstan ders van de CP wezen een te rugkeer van de communisten. Die angst wordt ingegeven door twee factoren: de onderlinge verdeeldheid in het 'democrati sche' kamp en teleurstelling bij de kiezers over de praktische re sultaten van bijna twee jaar her vormingspolitiek. Gretig hameren de communis ten in hun campagne op het thema van de verrijking van een kleine elite: 5 procent miljonairs tegen 95 procent armoedzaai ers. Uiteraard is dat laatste per centage schromelijk overdre ven, maar het is een kniesoor die in deze campagne op de waarheid let. Belangrijker is dat een meerderheid van de Russi sche kiezers er niet op vooruit is gegaan de afgelopen jaren. Het tweede communistische ijzer in het verkiezingsvuur is de aan Jeltsin toegeschreven machtshonger. Zijn 'dictatoriale ambities' dienen volgens de partijpropaganda alleen de uit verkoop van Ruslands rijkdom men aan het internationele im perialisme. De terminologie is ouderwets, maar het fundament van vandaag: Russisch nationa lisme heeft het dogmatisch marxisme-leninisme vervangen. De communisten ijveren daar om voor een nee-stem bij het >®%IEZINGEN h referendum over Jeltsins Grondwet. Poserend als demo craten pursang waarschuwen zij voor een nieuwe dictatuur in Rusland, nu een presidentiële. En geheel volgens de regels van Lenins'eenheidfrontspolitiek' zoeken zij toenadering tot alle partijen die èn kritiek op de Grondwet hebben èn het tempo van de economische hervor mingen drastisch willen terug schroeven. Om dit doel te bereiken heeft de partij de principiële kritiek op de verkiezingen omgebogen tot praktisch gereedschap. Volgens Zjoeganov zijn de verkiezingen 'illegaal', omdat Jeltsin het vori ge parlement op eigen houtje heeft ontbonden en vervolgens met kanonschoten naar huis heeft gestuurd. Logisch zou dus zijn, dat de communisten deze verkiezin gen zouden boycotten, zoals een aantal bolsjewistische splintergroeperingen doet. Maar de gewiekste Zjoeganov wil de gang naar de stembus ge bruiken om de „partijorganisa tie te versterken, nieuwe leden te werven en openingen te ma ken naar andere partijen". Zjoeganov was tot augustus '91 een obscure functionaris van het propaganda-apparaat vdn de Sovjet-partij. De mislukte staatsgreep bracht daarin ver andering. De communisten werden wegens hun aandeel door Jeltsin in de ban gedaan. Massaal leverden de leden hun partijboekjes in. En toen eind 1991 de Sovjetunie ten grave werd gedragen leek ook de or ganisatorische ruggegraat van de partij gebroken. De meeste vooraanstaande communisten hadden onder tussen onderdak gevonden bij nieuwe partijen met democrati- sche vlaggen, zoals de Burger Unié en de Volkspartij Vrij Rus land of de Democratische Her vormingsbeweging. Zjoeganov bouwde de partij weer op door aansluiting te zoeken bij het Front voor Nationale Redding (de zogenaamde rood-bruine coalitie). Echt boteren deed het niet tus sen crypto-fascisten, nationalis ten en communisten. Al voor de parlementscrisis in oktober was Zjoeganovs partij uit de Front organisatie gestapt. Ondanks die breuk bleef er samenwer king op parlementair niveau met uiterst rechts. De Groot-Russische Volksunie van Lenin-kloon Baboerin mag niet meedoen aan de verkiezin gen, maar de kandidaten van deze extreem-nationalistische groepering, inclusief Baboerin zelf, die erin slaagden via hun kiesdistrict een gooi naar een parlementszetel te doen, heb ben wel hun steun voor de communisten uitgesproken. Door het beëindigen van de for mele samenwerking kreeg Zjoe ganov echter de handen vrij voor 'coalitie-onderhandelin gen' met 'nette' partijen uit het centrum, zoals de Burger Unie en zelfs de Partij voor Ruslands Eenheid en Akkoord van vice- premier Sjachrai. Concrete resultaten hebben die gesprekken nog niet opgele verd. Zjoeganov pocht nu voor al op de losse samenwerking met de conservatieve Agrari sche Partij, die geacht wordt veel boerenstemmen te verza melen. Zjoeganov probeert in de Russi- Afgelopen zondag betuigden zo'n 500 communisten hun steun aan Gennadi Zjoeganov. sche media voortdurend het beeld te scheppen van een „nieuwe, moderne partij". Zo keurt hij bijvoorbeeld privatise ring niet echt af en is hij, onder zeker voorbehoud, ook voor de vrije markt. Maar op de in vergelijking met andere partijen relatief druk be zochte verkiezingsmanifestaties is Zjoeganovs toon anders. Daar noemt hij privatisering diefstal, schat minstens 60 van de in to- zegt hij dat de communisten pal taal 450 zetels in de Staats- zullen staan voor volledige doema. werkgelegenheid en belooft hij gratis onderwijs en herstel van wet en orde. Hoeveel zetels de communisten WIM STEVENHAGEN gaan verwerven, is als gevolgjj van het gebrek aan betrouwbare opiniepeilingen moeilijk te voorspellen. Zjoeganov zelf BELASTING BELICHT Vacaroiu's belangrijkste politie ke tegenstanders. Volgens de aanklacht zou Ro man ten onrechte dienstwonin gen aan politieke medestanders hebben gegeven. Het bleek uit eindelijk te gaan om onderko mens voor ministers uit zijn ka binet die te ver van Bukarest woonden om dagelijks op en neer te reizen. Omdat de Roe meense wet bepaalt dat je geen recht op een dienstwoning hebt als je al een eigen woning bezit, was dat volgens Vacaroiu ille- gaal. Het economische en politieke klimaat in Roemenië ziet er al met al somberder uit dan een jaar of twee geleden. Maar dat krijgt de regering-Vacaroiu van de buitenwereld nauwelijks te voelen. In korte tijd is zijn land toegelaten tot de Raad van Eu ropa, heeft het de speciale han- delsstatus van de VS terugge kregen en heeft het een nieuw akkoord met het Internationale Monetaire Fonds (IMF) gete kend. Geen enkele Roemeense regering van de laatste vier jaar heeft tot nu toe op zoveel inter nationale erkenning kunnen bogen. De gemiddelde Nederlander denkt bij een inbreuk op mensenrechten aan de toe standen in het voormalige Joegoslavië of aan slavernij en dergelijke. Weinigen zul len het krijgen van een par keerbon in verband brengen met mensenrechten. Laat staan dat men ook maar durft te denken dat de par keerbon hiermee in strijd zou zijn. Om deze gedachtenkronkel te kunnen maken, moetje blijkbaar fiscalist zijn. Belas tingadviseur dr. M.W.C. Fete- ris van Coopers Lybrand in Amsterdam is zo'n fiscalist. Zo'n 2,5 jaar lang onderzocht hij of ons fiscale boetesys teem niet in strijd is met twee door Nederland onder tekende mensenrechtenver dragen. Onlangs promoveer de hij op dit onderwerp aan de Universiteit van Amster dam. In zijn 800 pagina's tellende proefschrift komt Feteris tot de conclusie dat er grote kans bestaat dat het Neder lands boetesysteem een in breuk maakt op de mensen- rechtenverdragen. Vanaf 1954 beschermt het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) de mensenrechten in Nederland. De eerste 30 jaar speelde het Verdrag geen rol in het belastingrecht. In de lente van 1985 oordeelde de Hoge Raad echter dat het EVRM ook van toepassing is op de fiscale geldboetes. Dat heeft men geweten bij de fis cus. Voor miljoenen guldens aan boetes werden door de rechter vernietigd omdat ze in strijd waren met het EVRM. Omdat vele belastinginspec teurs en -adviseurs volgens Feteris de verdragen tege moet treden alsof het buiten aardse wezens zijn, heeft hij alles eens keurig op een rijtje gezet. En om te voorkomen dat het fiscale boetesysteem op meer plaatsen in strijd zal blijken te zijn met het Eu ropese recht, stelt hij een dertigtal wetswijzigingen voor. Eén daarvan heeft betrekking op de al eerder genoemde parkeerbon. Als men in Ne derland geld in een parkeer- meter gooit, betaalt men for meel parkeerbelasting. Be taalt men echter niet en krijgt men eeri bon, dan heet dat een naheffing. Om niet onder het EVRM te vallen, noemt de regering het over grote deel van die fikse na- heffing 'kosten'. Volgens Feteris gaat het ech ter om een doodgewone boe-? te en valt hij dus wèl onder het EVRM. Het onder de rui- tewisser steken van de bon voldoef echter niet aan de ei- sen die het EVRM stelt aan zo'n boeteoplegging. De par keerbon kan door een ruk wind worden geblazen en dan weet de foutparkeerder zowel feitelijk als formeel niet dat er een boete is opge- legd. En dat mag niet volgens y>' het EVRM. Feteris stelt dan ook voor dat men de par keerbon net als bij naheffin- gen motorrijtuigenbelasting voortaan per aangetekende post verzendt. Veruit de belangrijkste con clusie uit het proefschrift is dat de regering er terdege re kening mee moet houden dat de hoge belastingboetes in Nederland door de Eu ropese rechter in strijd wor den geacht met het EVRM. Dit omdat zij niet door de (belasting-) rechter worden opgelegd, maar door de be lastinginspecteur zelf. Zijn de zware boetes in strijd met het EVRM, dan wordt de fis cus een van zijn beste mid delen tegen fraudeurs uit de handen geslagen. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat de fiscus de boetes van de laatste vijf jaar moet te rugbetalen. Aangezien er elk jaar zo'n 67.500 van dit soort boetes worden opgelegd, kan dit een aardige tegenvaller voor de schatkist opleveren. Om de schade te beperken, is het dus wel zo verstandig om de wet op dit punt aan te passen, meent de Amster damse belastingspecialist. Daarin moet dan geregeld worden dat de zware boetes niet meer door de fiscus wor den opgelegd, maar door een onafhankelijke rechter. Past men de wet niet bij voorbaat aan, dan zou de re gering ook een schadmyplan kunnen ontwikkelen, een soort Deltaplan, aldus Fete ris. Dit zou dan in werking kunnen treden als blijkt dat de Europese rechter de zwa re boetes inderdaad onrecht matig vindt. Het Deltaplan helpt dan de ernstigste scha de te beperken en voorkomt dat de fiscus niet meer tegen fraude kan optreden. Zojuist heeft de regering een wetsvoorstel ingediend dat als doel heeft het fiscale boe tesysteem grondig te veran deren. Het lijkt verstandig dat regering en Tweede Ka mer dit voorstel nog eens te gen het (Europese) licht hou den voordat men het invoert. 'Fiscale administratieve sancties en het recht op een behoorlijk proces', dr. M.W.C. Feteris: Uitgeverij Kluwer, in de serie Fiscale monografieën nr. 66; 170. rSretfFTECuFÊg N ARm tyX&N Is AMSTERDAM GUS SCHREUDERS JURIDISCH MEDEWERKER Kan een boek nog voordat het is ge schreven, laat staan gedrukt, al worden bestempeld als een onrechtmatige pu blicatie? Moet iemand die vreest voor aantasting van zijn eer en goede naam vooraf inzage in een manuscript kun nen hebben? Deze wagen worden mor gen voorgelegd aan de Haagse recht bank in een kort geding dat zijdelings verband houdt met de beruchte Eper incest-affaire. Alsof de incestzaak nog niet genoeg stof heeft doen opwaaien, is het verhaal van een van de slachtoffers nu ook inzet ge worden van een unieke juridische strijd over vrijheid van drukpers. De Haagse uitgeverij Bzztóh wil zo snel mogelijk na de berechting van de verdachten in de Eper incestzaak, begin volgend jaar een boek op de markt brengen. Daarin zal hel slachtoffer, dat steeds gruwelijker details onder de aandacht van politie en justitie heeft gebracht, haar ervaringen wereldkundig maken. Het boek wordt geschreven door een zogeheten ghost writer, Bob Snojink. Het plan om een boek van en over het incestslachtoffer te publiceren, heeft grote argwaan gewekt bij de vier politie mensen die in de loop van het onder zoek naar de incestzaak op een verve lende manier in de publiciteit zijn geko men. De wees bestaat dat het slachtof fer, tevens de voornaamste getuige in de zaak tegen haar ouders, ook de vier po litiemensen er opnieuw van zal beschul digen dat zij zich aan haar hebben ver grepen. Gelet op het onderzoek van justitie, be staan er onvoldoende aanwijzingen om die beschuldigingen te staven, maar het slachtoffer vecht de conclusies van het onderzoek aan. De politiemensen die menen toch al onvoldoende in hun eer te zijn hersteld zijn bang dat hun re putatie opnieuw een deuk krijgt zodra haar verhaal straks in de boekhandel ligt- Daarom willen zij niet lijdzaam afwach ten tot het boek is verschenen. Ge steund door de christelijke politiebond ACP verlangen zij vooraf inzage om dreigende onrechtmatigheid en drei gende schade te voorkomen. Het viertal wil zich ervan vergewissen of de be schuldigingen tegen hen in het boek voorkomen. Zo ja, dan kan men met de uitgever gaan onderhandelen over het schrappen van bepaalde passages of een tweede kort geding aanspannen met de eis het boek te verbieden. Ongetwijfeld zullen het slachtoffer als auteur en Bzztöh als uitgever zich be roepen op wijheid van drukpers en me ningsuiting. Het is natuurlijk mogelijk dat hun boek (achteraf, na verschijning dus) onrechtmatig blijkt te zijn wegens aantasting van eer en goede naam van de politiemannen. Dat hangt onder meer af van de manier waarop de zaak in het boek uit de doeken wordt gedaan, welke feiten worden vermeld, de her kenbaarheid van de personen en de woordkeuze. De uitgever heeft al laten weten dat geen namen wftrden ge noemd (evenmin als dat in de kranten is gebeurd). Maar de wens om vooraf vast te kunnen stellen of eempassage onrechtmatig is, zou een vorm van toezicht met zich meebrengen. Artikel 7 van de Grondwet stelt uitdrukkelijk dat niemand die iets wil publiceren daar „voorafgaand ver lof' voor nodig heeft. Dit voorschrift richt zich tot de overheid, die geen cen suur mag uitoefenen. Maar het grond wetsartikel is ook van belang in de on derlinge verhouding tussen particulie ren, wat een juridische 'derdenwerking' wordt genoemd. Preventieve maatrege len die de wijheid van drukpers beper ken, zijn in het algemeen uit den boze. Toch komt het wel voor dat de rechter een publicatie verbiedt die al op voor hand onrechtmatig wordt geacht. Voor waarde is dan dat er voldoende duide lijkheid bestaat over de concrete inhoud van de voorgenomen publicatie. De ju ridische literatuur noemt het voorbeeld van een interview waarvan de tekst vooraf aan de betrokkene is voorgelegd. De rechter moet precies de reikwijdte van een publicatieverbod kunnen aan geven, anders zou er alsnog sprake zijn van censuur. In het geding tegen het incestslachtoffer en haar uitgever is de eis van een ver bod echter helemaal nog niet aan de or de. Wat zou er ook verboden moeten worden? Het gaat over iets dat nog niet bestaat, omdat er nog aan het ma nuscript wordt gewerkt. De politiemen sen claimen een inzagerecht om pas daarna zonodig een verbod te kunnen wagen. Daarmee wordt dan een soort particulier preventief toezicht in het le ven geroepen. Dat komt dus wel dege lijk neer op censuur. Als de eis van de politiemensen wordt ingewilligd, zou dat niet alleen voor de uitgevers van boeken, maar meer nog voor de pers en andere nieuwsmedia onoverzienbare gevolgen hebben. Ie dereen die weest door de krant in een kwaad daglicht te zullen worden ge steld, zou dan natuurlijk het recht gaan claimen vooraf de kopij te mogen be oordelen. Dat zou voor kranten een on werkbare situatie scheppen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 2