'Ik vind dit echt irreële flauwekul' 'We eten gezonde Hollandse kost' 'Charlotte de Bourbon? Geen flauw idee' Het Gesprek van de Dag 16 JINSDAG 7 DECEMBER 1993 rissers eten ongezond, zijn feelal te dik, roken te veel en lebben last van hoge bloeddruk [n een cholesterolgehalte dat Juidelijk boven het gemiddelde gt. Volgens onderzoekers van Je Rijksuniversiteit in Gronin- jen is het niet best gesteld met je gezondheid van 'Hollands Glorie'. Onderzoeker H.J. Bilo Jie met 675 Urker vissers sprak: ^Ze eten over het algemeen veel tikadellen, snelle hartige hap ten." jn Katwijk krabben ze zich eens (ver het hoofd. Daar letten ze blijkbaar toch wél op gezonde foeding. „Ik zit nu net achter ten bord andijvie met een ge- taktbal", zegt Dirk Hoek vanaf Je KW 87, midden op zee. „Ge tonde Hollandse kost dus. En jigenlijk vind ik dat mijn colle- ta's er toch ook heel gezond kitzien. We moeten ook wel lek- jer eten, zorgen dat we aan ons jewicht blijven. We doen name- Ijk zwaar werk. Hebben ze daar jcht onderzoek naar gedaan, jaar de eetgewoonten van vis- jers? Hebben ze met 675 vissers tesproken? Kunnen ze daar in uroningen hun geld niet beter besteden?" De Groningse onderzoekers linden het geld echter goed be lteed. Ze gaan zelfs nog meer |eld aan vervolgonderzoek uit jeven. Want uit hun eerste on- jerzoek bleek dat de door hen bndervraagde vissers een ver- loogde kans op hart- en vaat- liekten lopen. Het vervolgon derzoek met behulp van gege- ens uit de huisartsenpraktijk )p het voormalige eiland zal noeten aantonen of ook het Iterftecijfer onder deze be- oepsbevolking ook hoger ligt lan het landelijk gemiddelde, /olgens het onderzoek is één op le twee Urker vissers te dik en jdt dertien procent zelfs aan elzucht. Dat steekt flink af bij jet landelijk gemiddelde: één lp de vijf mannen te dik en tien Dirk Hoek: „Kunnen ze daar in Groningen hun geld niet beter besteden?" procent lijden aan vetzucht. Bilo: „Vissers eten vier maaltij den per dag, vaak grote hoe veelheden omdat het werk aan boord zeer zwaar is. Vaak zijn het snelle happen. Het is juist opvallend dat er zeer weinig of bijna geen vis wordt gegeten. De vissers maken onderling wel grappen dat de eerste stekker die thuis in het stopcontact gaat als ze terugkomen van de vangst, die van de frituurpan is." Ook over het rookgedrag van vissers is Bilo niet te spre ken, maar liefst één op de twee zou flink wat wegpaffen en dan het liefst zware shag. „Ik rook", geeft Drik Hoek van de KW 87 toe. „Ik ben twee jaar gestopt maar daar werd ik niet echt vrolijker van. Toen ik dacht dat het door het niet-roken kwam zijn ze thuis gauw een pakkje gaan halen. Ik ben wel minder gaan roken dan vroeger. Zeg nou zelf, wat vissers inade men is heel gezonde lucht." Hoek gelooft niet zo dat vissers meer kans op hartklachten heb ben. „Dat gebeurt iemand aan de wal, op kantoor net zo goed." Bij Parlevliet Van der Plas, een grote trawlerrederij in Katwijk, letten de koks aan boord van de schepen ook op gezonde kost. „De bemanning eet één keer per dag warm, tussen de mid dag. Verder zijn het broodmaal tijden. Het is gewoon het nor male patroon, wat je ook aan de kant ziet", zegt directielid D. Parlevliet. „De bemanningsle den eten weliswaar meer dan ARCHIEFFOTO DICK HOCEWONING mensen met een kantoorbaan - dat hebben ze ook nodig - maar ze eten gezond." Op het menu staat zeker twee keer in de week vis, aldus Parlevliet. De schepen van Parlevliet Van der Plas blijven over het algemeen lang weg, drie tot vijf weken. „In de eerste week eten we vooral ver se groenten, daarna wordt er meer uit blik geserveerd. Al kij ken we speciaal naar lang hou- barewaar." ien lovenswaardig initiatief van le Overijsselse gemeente Hen- Jelo: de 300 bewoners van de August Vördingstraat hebben {en uitnodiging ontvangen voor jen herdenkingsconcert van de flengelose componist August rörding, naar wie hun straat is tenoemd. Op deze manier krijgt le straatnaam meer betekenis roor de mensen, is de filosofie tan de gemeente. Het wordt zo iuidelijk wie Vörding, die in 1973 overleed, is geweest. wij kennen geen Vördingstraat h Leiden, Alphen of Hazers- Ivoude. Hier heten de paden, la- jien en stegen anders. Alleen, weten de mensen die er wonen /vel wie de persoon was naar fvie de straat is vernoemd? La- e eens een steekproefje Mevrouw Haasnoot, Groen van Prinstererweg, Katwijk. ,Zo lang zit ik hier nog niet. Pas jen jaar of wat. U kunt beter ie mand anders bellen." Groen van Prinsterer was een Itaatsman en historicus uit de pegentiende eeuw. Mevrouw Y. Bal, Bronckhorst- ttraat, Noordwijk. ,,Ik heb ooit wel eens gehoord 2 dat was, maar ik weet het ;t meer." Ironckhorst was een rechtsge- eerde die doceerde in Leiden i het eind van de zestiende Een mevrouw uit de Grotius- laan, Leiderdorp. „Ik heb het wel geweten, maar ik ben het nu even kwijt." Grotius was een andere naam voor Hugo de Groot, filosoof, theoloog en jurist, die leefde van het eind van de zestiende eeuw tot aan het begin van de M. Peijen, Diepenbrocksingel Leiderdorp. „Dat was een componist. We hebben dat meteen opgezocht in de encyclopedie toen we hier kwamen wonen." Klopt. Diepenbrock was een Nederlandse componist die leefde van 1862 tot 1921. Een mevrouw uit de Van der Tasstraat, Leiden. „Toen ik hier kwam wonen had ik er nog nooit van gehoord. Ik woon er nu een halfjaar en die naam zegt me nog niks. Het spijt me." Van der Tas was een bouwon dernemer die rond 1880 een aantal huizen neerzette op de plek waar nu de Van der Tas- straat is. In die periode bestond Je hebt mensen die niet voor het geluk in de wieg zijn gelegd en s de r er een grote behoefte aan hui zen, maar Leiden was tjokvol. Het stuk grond viel toen nog onder de gemeente Oegstgeest. Meneer H. Glasbergen, Char lotte de Bourbonhof, Leiden. „Geen flauw idee. Het is een heel sjieke naam, maar ik zou verder niet weten in welke rich ting ik het zou moeten zoeken." Charlotte de Bourbon was een van de echtgenotes van Willem van Oranje. Meneer J. van Gennep, Magda- lena Moonsstraat, Leiden. „Dat was een hoer uit de tach tigjarige oorlog. Zij sliep, meen ik, met de Spaanse garnizoens commandant. Daardoor kon er eten binnengesmokkeld wor den. Het was dus een goede hoer, vandaar dat er een straat naar haar is genoemd." Meneer L. de Jong, Karei Door manstraat, Alphen aan den Rijn. „Dan zijn we gauw klaar. Hij was vlootvoogd in Indië. Schout bij nacht. Ik val aan, volg mij. Dèt was Karei Doorman." Maar voordat u ons nu voor betweters uitmaakt: in een aan tal gevallen wisten wij het ant woord ook niet. Dat hebben we moeten opzoeken. HERMAN JOUSTRA. meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek van Dag bombardeert met een zekere regelmaat een regiogenoot tot 'Pechvogel van de week'. Het Leidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een mooie slagroomtaart van banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in aamerking komt, twijfel dan niet om met ons contact op te nemen. Ook mag u familieleden, vrienden of buren voor deze prijs nomineren. U kunt bellen tijdens de werkdagen van 8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071 -356440. Ook kunt u schrijven: Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus 54, 2300 AB Leiden. Zijn collega's hadden hem bij de krant aangemeld. Met een vuil lachtje somden de mensen van Staatsbosbeheer in Wassenaar alle tegenslagen van Rinus Noort uit Noordwijk op. „Ach ja, zo zijn ze nu eenmaal", zegt het slachtoffer berustend, zijn arm in een indrukwekkende mitella. „Zij houden van een beetje leedvermaak. Maar verder zijn zij niet kwaad." Het noodlot sloeg enkele weken geleden bij Noort toe. Hij kwam met zijn fiets van het werk. Op de Duinweg in Noordwijk nam hij op net iets te sportieve wijze een scherpe bocht en ging meteen op zijn gezicht. „Ja, het was een krtappe val. Het wegdek was kort daarvoor nog geasfalteerd en het lag daar vol met dat fijne grint. Er was geen houden aan." Noort kwam op zijn zij terecht en liep zo blessures op aan heup, rug en knieën. Werken was voor hem daardoor uit den boze. Zijn heup ziet helemaal paars. Ernstiger was echter de pijnlijke kwetsuur aan zijn rug en de verrekte kniebanden. Daarvoor moest hij worden behandeld door een fysiotherapeut. Nu was Noort afgelopen donderdagmorgen op weg naar de praktijk van zijn fysiotherapeut aan de Pickéstraat in Noordwijk. stond daar toch de hele straat vol met brandweerauto's. Was net het para-medisch centrum waarin de praktijk was gehuisvest afgebrand. De behandelingen zijn naar een nog onbekende datum verschoven. „Ook dat is weer een streep door de rekening. Want zo kan ik die behandeling natuurlijk niet afmaken. Nu moet ik zien dat ik op een andere manier van die blessures afkom", zegt Noort. Maar het ergste moest nog allemaal komen. Die middag dus. Toen ontstond de situatie dat zijn driejarige dochter Miranda de deur van de huiskamer een gooi gaf, terwijl Rinus daar aan kwam strompelen. Hij kwam met zijn hand frontaal in botsing met de rand van de deur. Het gebeurde allemaal zo ongelukkig dat hij daarbij zijn pink en ringvinger brak en de rest flink kneusde. Boven het witte gips steken nu drie geel/groen/blauwe stopmjes uit. Aanvankelijk deed het heel erg zeer. maar Noort verwachtte dat de pijn later wel zou zakken. Na een half uur nam de pijn echter toe en kon hij zijn pink en ringvinger niet meer bewegen. Foute boel dus en naar de dokter ermee. Die had met de diagnose weinig moeite: Gebroken, over drie of vier weken mag het gips eraf. „Het is de vraag of dan alles in orde is", zégt Noort een weinig vrolijk. Hij moet denken aan vorig jaar toen hij eveneens vlak voor de kerstdagen tot drie keer toe een staalsplinter in zijn oog kreeg. Tot drie keer moet de dokter er aan te pas komen om een flintertje metaal uit zijn oog te plukken. „Een pechvogel ben ik dus wel een beetje. Wat ik de rest van het jaar doe? Rustig blijven zitten. Dan kan er weinig gebeuren". MEINDERT VAN DER K Rinus Noort uit Noordwijk: Op net iets te sportieve wijze een scherpe bocht. FOTO HENK BOUWMAN Ritzen wil aardrijkskunde en geschiedenis HA VO en VWO in vreemde taal E. Sweens, conrector var lemaal niet gezegd dat e Spreekt. Het Agnes College, Leiden: Het is namelijk he- ;n docent geschiedenis ook vlekkeloos Engels FOTO LOEK ZUYDERDUIN Minister Ritzen heeft zijn stok paardje weer eens van stal ge haald. Bij het VWO en de 13LAVO zouden lessen als geschiedenis en aardrijkskunde, vindt hij, best in het Engels of Frans gege ven kunnen worden. Dit om het talenonderwijs een extra impuls te geven. Met het oog op de in ternationalisering binnen onze maatschappij zou zo'n leerme thode de toekomstkansen van de leerlingen aanzienlijk vergro ten. Ze zouden in het interna tionale maatschappelijk orkest hun partijtje kunnen meebla- Het plan van Ritzen kan binnen onze regio rekenen op forse kri tiek. A. Tromm, rector van Het Ag nes College, Leiden: „Ik denk dat het leereffect bij een plan als dit volledig verlo ren gaat. Het is nu al moeilijk om leerlingen in het Nederlands iets helder uit te leggen, laat staan in het Engels of het Frans." E. Sweens, conrector van Het Agnes College, Leiden: „Nee, dit is toch echt te hoog gegrepen. Niet alleen voor de leerlingen zal het erg moeilijk worden maar ook voor de leer krachten. Misschien kun je dit op de universiteiten introduce ren, maar bij ons nog niet. Het is namelijk helemaal niet ge zegd dat een docent geschiede nis ook vlekkeloos Engels spreekt. Dat kön per docent be hoorlijk verschillen. Ik vraag me in gemoede af of Ritzen zelf in staat zou zijn om zo'n klus tot een goed einde te brengen." B. Bodewitz, leraar aardrijks kunde aan de Rembrandt Scholengemeenschap in Lei den: „Het is een prikkelend idee, maar er kleven vele bezwaren aan. Nu geef ik les in het Neder lands en zijn de resultaten al niet om over naar huis te schrij ven. En dat moet dan straks in het Engels gebeuren! Want aan Frans hoefje al helemaal niet te denken. En het betekent niet al leen een extra belasting voor de leerling maar ook voor de leer kracht. Het is eigenlijk allemaal wel heel gek gegaan. Nu leerlin gen dus nog maar één verplich te vreemde taal in het vakken pakket hebben, komt ineens die behoefte aan internationalise ring. Dat loopt niet meer paral lel. We kunnen nu allerlei bui tenlandse zenders krijgen op de televisie. Engelse zenders zullen nog wel flink worden bekeken. Maar kunnen onze leerlingen de Franse en Duitse zenders ei genlijk nog wel volgen?" W.W. Belier, leraar geschiede nis aan de Rembrandt Scho lengemeenschap in Leiden: „Dit is natuurlijk gedeeltelijk flauwekul. Het aantal docenten dat het Engels echt machtig is, is niet groot. Maar stel dat het wel lukt. Ik denk dat de sterke leerlingen zoiets dan wel aan kunnen, maar dat de zwakkere verder terugzakken. En dat is natuurlijk erg ongelukkig. Als ik eerlijk ben, móet ik zeggen dat ik het irreële flauwekul vind. Als je naderhand op de universiteit zit, ja, dan kan ik het me voor stellen. Maar voor veel leerlin gen is dit de eindopleiding. Kijk, als Ritzen nu eens geld zou vrij maken vooreen uitwisselings programma tussen Engelse en Nederlandse scholen zou je al een heel eind verder op weg zijn. Maar ons budget wordt steeds kleiner en dat heeft be hoorlijk veel invloed op de kwa liteit van de leermiddelen. En ook van de leerkrachten kun je zo'n extra inspanning niet echt vergen. Ik ben gelukkig nog in dienst gekomen vóór de wet Herziening Onderwijs Salaris sen (HOS). Ik ben eenvoor- HOSser. Maar van de mensen die daarna zijn aangenomen, de na-HOSsers, is het salaris aan zienlijk minder. Dat scheelt echt honderden guldens. Het zal ex tra tijd kosten en dat zullen ze er niet voor over hebben. Ze zullen er hun bijlesjdanten op de zaterdag niet voor opgeven." Martine Nieuwenhuis (16), 5 VWO Het Agnes College In Lei den: „Hier ben ik echt op tegen. Is het Nederlands niet goed ge noeg? Het is al moeilijk om een vreemde taal goed te leren be heersen. Ik kan het Engels heel goed begrijpen, maar echt be heersen doe ik die taal toch niet helemaal. Dat red je nooit. En in het Frans al helemaal niet. ik denk dat ook de concentratie verdwijnt. Je gaat dan meer op die vreemde taal zitten lellen dan op de geschiedenisles." Theo Smit 18), 5 VWO Het Ag nes College in Ifiden: „Op papier klinkt dat heel mooi. Maar in de praktijk is dit onmo gelijk. Even aangenomen dat een leraar vloeiend Engels spreekt, dan ^al de les voor de leerlingen toch moeilijker te volgen zijn. Gevolg: er kan min der stof worden aangeboden. En dan heb je er een probleem bij. En de hele leermethode moet ook worden veranderd. Ik denk dat je dit voorlopig wel kunt vergeten." Tim Boersie 17), 4 HAVO Rembrandt Scholengemeen schap in leiden: „Het klinkt natuurlijk vreemd, maar met het oog op de inter nationale toenadering zal dit plan misschien zijn vruchten af werpen. Je moet dan natuurlijk wel een goede kennis van het Engels hebben. leerlingen die die daar slecht in zijn. zullen ook bij die andere vakken slech te cijfers halen. Maar misschien moet je dit experiment toch uit voeren. Wellicht is het op den duur succesvol. Maar met Frans zal het zeker niet lukken."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 17