9
NOVO heeft
vertrouwen
Dertigste zege
Alberto Tomba
Mannen van DAC sneuvelen eervol
Sport
Vier overwinningen
Nederlandse judoka's
V
VIE ZEI
DAT
MAANDAG 6 DECEMBER 1993
23
CHEF* AD VAN KAAM. 071-356464, PLV CHEF ROB ONDERWATER. 071 -356463
LUSV kansloos tegen Sille/Jupiter
In de derde divisie D krijgt NOVO steeds meer zelfver
trouwen; dit keer moest de nummer twee van de ranglijst
Zaanstad er aan geloven (3-0). In de derde divisie E waar
Gemini, Leython en LUSV in uitkomen, verloren de stu
denten van het toch ook niet zo sterke Sille/Jupiter heel
regelmatig met 3-0. Voor zowel LUSV als Leython moet
er snel iets gebeuren, willen beide ploegen volgend sei
zoen niet in de promotieklasse spelen.
LEIDEN GER RENES
Voor de derde ronde van de nationale beker
had het lot de mannen van DAC tegen de
nummer drie uit de eerste divisie Rentokil 2
gebracht en dat was een te zware opgave
(3-0 verlies). De ploegen in de districtsbeker
boekten meer succes. Donar won met 3-2
van promotieklasser VCS en RW versloeg
Velomet 3-0. Bij de vrouwen versloeg DAC
uit DOS met 2-3.
Rentokil 2-DAC 3-0 (15-5,15-12,15-9)
Het geroutineerde Rentokil, met spelers die
twee jaar geleden nog eredivisie speelden,
durfde toch niet zijn jeugdspelers in te zet
ten, om DAC er onder te houden. De eerste
set was voor DAC heel snel afgelopen; Ren
tokil maakte gewoon veel en veel minder
fouten. De opslag van DAC was te simpel en
de eigen aanval kwam er niet uit. De twee
de ging iets beter, er was meer servicedruk
en de betere pass leidde tot leuke aanvallen.
Tot 11-11, toen deden wat slordigheidjes
DAC weer verliezen, omdat het te moeilijke
oplossingen zocht, daar waar Rentokil het
simpel hield. Ook de derde periode ging re
delijk gelijk op; alleen de paar punten ach
terstand, die het opliep, kon het niet weg
werken, zodat Rentokil eigenlijk op zijn ge
mak uit kon maken. Bij de vrouwen had
VCS vrijgeloot en komt dus automatisch in
de derde ronde.
RW-Velo 3-0 (15-5,15-8,16-14)
Promotieklasser RW had tegen eersteklas
ser Velo de moed om zijn complete jeugd-
ploeg in te zetten bestaande uit Matthijs
Poelman, Tanau Saa, Arjen de Mare, Keryl
Poelmans, Michiel Schoo en Ronald Ver-
hey, gemiddeld ruim 17 jaar. Het vertoonde
spel zag er leuk uit en het vertrouwen van
trainer/coach Martin Broere werd niet be
schaamd. Alleen in de derde set liep het wat
stroever, door het uitproberen van allerlei
opstellingen.
Donar-VCS 3-2 (8-15, 15-13, 15-12, 6-
15,17-15)
VCS was nog geteisterd door het griepvirus
en miste daardoor onder anderen Chris van
de Hove. Gelukkig was Hans Geerlings na
drie weken weer aanwezig. Helaas ontbrak
het ritme nog geheel, al lag de pass in te
genstelling tot vorige week al een stuk be
ter. Echter de set-ups bleven vaak te veel
hangen, waardoor de aanval wat steriel
overkwam. Daardoor werd het klassever-
schil opgeheven en kon Donar deze span
nende bekerstrijd nipt in de vijfde set in ei
gen voordeel beslissen.
DOS-DAC 2-3
Het onderaan in de eerste klas staande
vrouwenteam van DOS speelt of heel goed
of heel slecht. Tegen DAC had het zijn dag,
zodat ook hier het klasseverschil amper
merkbaar was. DAC moest eerst nog met 2-
1 achterkomen, voordat het concentratie
verlies voldoende wist te beperken om de
volgende ronde te bereiken.
Tijdens een internationaal ju
dotoernooi in Bazel hebben
de Nederlandse deelnemers
vier eerste plaatsen veroverd.
Drie overwinningen kwamen
terecht bij de vrouwen, een
bij de mannen.
Een verrassing was Myra
Versteeg. In de klasse tot 52
kilogram zegevierde de 17-ja-
rige Haarlemse, die pas sinds
twee en een half jaar actief is
als judoka. Op weg naar de
zege versloeg ze gerenom
meerde tegenstanders als Ast-
rid Brand (Dui), Veronique
Kieffer (Fraj en Nic Borne-
mann (Oos). In de finale trof
ze Isabelle Schmitz, vijfde tij
dens het EK dit jaar. De Zwit
serse werd door de onervaren
Nederlandse met een vol
punt door een prachtige tilbe-
weging verslagen.
Harry Hollander reikt de brieven uit aan de spelers. In de tekst roept hij ze op om de fluit ter hand te nemen.
It-EIDEN GER RENES
yOLLEYBALMEDEWERKER
Novo-Zaanstad 3-0 (15-10, 15-
6, 15-11)
In zijn algemeenheid kan ge-
steld worden, dat Novo heel ge-
concentreerd speelde en Zaan
stad eigenlijk weinig kansjes
gunde. Het speelde zijn eigen
spel en dat betekende een hoge
servicedruk en snelle aanvallen.
Spelverdeler Cees Ouwehand
speelde waarschijnlijk de wed-
li strijd van zijn leven en lanceer
de zijn teamgenoten keer op
keer uitstekend; ook de herstel
de Rik Dobbinga droeg zijn
steentje bij. Daar speler/coach
I Hans Broere niet aanwezig kon
zijn, nam Dick Draayer (vader
van speler Onno), de oud-voor
zitter van Novo, deze taak met
veel verve op zich.
LUSV-Sille/Jupiter 0-3 (10-15,
11-15,10-15)
De studenten kwamen in deze
wedstrijd karakter en kwaliteit
te kort, zoals Paul 't Lam het
kernachtig uitdrukte. Omdat
LUSV wat geblesseerde spelers
had, kon het niet op zijn sterkst
uitkomen en moest er wat in de
i| opstelling geschoven worden.
Zonder Frank Knops toonde het
alleen in de eerste set wat
I vechtlust, toen men van 7-13 te-
rug kwam tot 10-13. Toen die
set verloren was kwam het in de
volgende sets snel op een ach
terstand, die nooit meer ingelo-
pen kon worden, omdat men
achter de feiten aanhobbelde.
A Z-trainer Piet
Schrijvers in
GPD-bladen:
„Er wordt veel gerookt in de
voetballerij. Cruijjf, Van
Hanegem, Jongbloed, wij
moesten ook allemaal net
voor de wedstrijd nog even
naar het toilet, even vier, vijf
trekjes. En dan het veld op.
Promotieklasse
In de promotieklas dit keer
slechts twee wedstrijden. Bij de
vrouwen verloor Gemini/K 2
thuis met 2-3 van Dosko en
DAC met 3-0 bij Tonegido/V 4.
Gemini/K 2-Dosko 2-3 (15-6,
15-9, 12-15, 4-15, 9-15)
In de eerste twee sets was er
niets aan de hand en won Ge-
mini heel makkelijk en regelma
tig van het veel lager geklass-
seerde Dosko. Daarna ging men
wat met de opstelling romme
len, omdat iedereen moest spe
len en dat bracht onrust en ver
storing van het ritme in de
ploeg. Vooral op mid liep het
niet meer en Gemini gleed
steeds verder weg. In de vijfde
set leek het zich hervonden te
hebben, maar na 4-1 en zelfs 8-
4 ging het weer zo onzuiver spe
len, dat Dosko eigenlijk moeite
loos de winst nog kon grijpen.
Tonegido/V 4-DAC 3-0 (15-10,
15-9,15-11)
DAC speelde van het begin af
een zwakke partij en was geen
moment in de wedstrijd. Het ar
riveerde vrij laat, was amper in
gespeeld en kreeg daarom al di
rect geen grip op het geheel. In
de derde set kwam het nog
knap terug van 14-8 tot 14-11,
maar toen de scheidsrechter
een bal uit gaf, die eigenlijk in
was, was het over en uit. Coach
Wilfred Boerefijn had intussen
alle wissels en mogelijke opstel
lingen geprobeerd, maar helpen
deed het allemaal niet.
beeld. 35,92, dat is een wereld
record.
Heinze Bakker 's avonds in
de herhaling over dezelfde
race:
„Het kan een verschrikkelijk
snelle tijd worden...Jansen zet
nog even aan en daar finisht
hij...35,92...een wereldrecord
voor Dan Jansen. Schitte
rend.
Harry Hollander is op
22 november zestig
geworden. Op zich
niets bijzonders, ware het niet
dat de Noordwijker nog steeds
elke zondag op een voetbalveld
te vinden is om een wedstrijd in
de lagere regionen van de afde
ling Leiden te leiden. Vanwege
zijn leeftijd moet Hollander aan
het eind van dit seizoen zijn
scheidsrechterscarrière beëindi
gen. Net zoals hij na het berei
ken van de 47-jarige leeftijd
moest stoppen met het arbitre-
ren van KNVB-wedstrijden. Af
scheid nemen in stilte is echter
niks voor Harry Hollander. Hij
besloot tot een actie.
Hollander:Hoewel ik alleen af
delingselftallen mag fluiten, ben
ik dit seizoen alweer drie keer
ingevallen voor KNVB-wedstrij
den. Reserve vierde klasse. Ei
genlijk is het bedroevend dat ik
daar als zestigjarige rondloop.
Ik vind het wel leuk hoor, daar
niet van, maar in mijn plaats
zou een jonge vent moeten flui
ten. Vandaar mijn actie. Ik heb
een briefje opgesteld, waarvan
ik 's zondags, na afloop van de
wedstrijd die ik geleid heb, alle
spelers een exemplaar geef. In
die brief roep ik ze op te gaan
fluiten. Op de zaterdag uiter
aard."
„Vroeger heb ik niet anders ge
daan. Ik voetbalde op zaterdag
voor SIZO en Noordwijk en
floot op zondag. Als ik vier jon
gens zo ver krijg dat ze zich
aanmelden voor de scheids-
rechterscursus, dan is mijn actie
geslaagd. Want er moet iets ge
beuren. Het aantal scheidsrech
ters is de laatste jaren drastisch
teruggelopen. Voor een deel ligt
dat aan de clubs. De verenigin
gen moeten ervoor zorgen dat
die mensen beter worden opge
vangen. Scheidsrechters moe
ten het gevoel krijgen dat ze ge
waardeerd worden.
Hollander, toen nog
woonachtig in Hil-
legom, begon als
twintigjarige te fluiten in de af
deling Haarlem. Na er een tijdje
tussenuit geweest te zijn hervat
te hij zijn fluitactiviteiten op
33-jarige leeftijd in de afdeling
Leiden. „Daar werd ik begeleid
door Dirk van der Klugt," herin
nert hij zich. „Al na twee jaar
promoveerde ik naar de KNVB,
waar ik dertien jaar actief ben
geweest. Het hoogste niveau dat
ik heb gefloten is de tweede
klasse voor standaardteams.
Daarnaast heb ik bij de B-elftal
len van de profs gevlagd."
„Toen ik 47 werd kreeg ik van
de KNVB een onpersoonlijk
stenciltje met de mededeling
dat ik niet meer nodig was. In
de afdeling mocht ik nog wel
fluiten. Eerlijk gezegd heb ik het
daar wel even moeilijk mee ge
had. Die lagere elftallen zijn veel
minder serieus. En als KNVB-
-scheidsrechter werd je altijd
keurig ontvangen. Bij wedstrij
den voor de lagere teams zit er,
zeker als je vroeg begint, vaak
niet eens iemand in de be-
stuurskatner. Een overweging
om toch te blijven fluiten is dat
het goed is voor mijn conditie."
„En het is gewoon een leuke
hobby. Je komt met allerlei
mensen in contact en je maakt
nog eens iets mee. Neem een
wedstrijd bij Oranje Groen op
de Boshuizerkade, alweer een
paar jaar geleden. Een speler
van Oranje Groen zegt iets van
'He joh, zou je niet eens fluiten'
tegen me. Waarop ik antwoord
'Hebben we soms in dezelfde
klas gezeten?' En hij weer 'Nee,
had je maar meer je best moe
ten doen.' Dat zijn toch mooie
dingen.
Meestal ben
ik verbaal de
sterkste.
Moeilijkhe
den los ik bij
voorkeur op
door even
met een
speler te
praten. De
kaarten die
we tegen
woordig op
zak hebben
heb ik nog niet gebruikt."
„In de 35 jaar dat ik fluit héb ik
misschien vier spelers het veld
uitgestuurd. Een keer heb ik
halverwege de tweede helft een
wedstrijd moeten staken. Dat
was nog een vriendschappelijk
duel ook. Een avondwedstrijd,
met heel slechte verlichting. Ik
zag niks. Toen ze elkaar achter
mijn rug aan het schoppen wa
ren heb ik gezegd 'Bekijk het
maar.' Bij Ooievaars in Den
Haag ben ik
een keer na af
loop uitge
scholden. Tot
in de bestuurs
kamer toe.
Maar voorde
rest: nooit een
centje pijn ge
had."
„Een paar tips
voor begin
nende arbi
ters? Die heb
ik zeker. Zorg
ervoor dat er op je kleding niets
is aan te merken en gedraag je
netjes. Zowel binnen als buiten
het veld. Blijf altijd rustig. Voor
al in de benadering van spelers.
Blijf na afloop niet te lang han
gen in een bestuurskamer en
drink daar zeker niet te veel. En
STONEHAM/TIGNES AFP/SID
Alberto Tomba begint in vorm
te komen. Niet toevallig, want
het olympisch jaar nadert. De
drievoudige olympisch kam
pioen was gisteren in het Cana
dese Stoneham de sterkste op
de slalom. De Italiaan boekte de
dertigste overwinning in de we
reldbekercompetitie vóór de
Oostenrijker Stangassinger en
de Sloveen Kosir.
Deborah Compagnoni heeft
iets met Franse pistes. Gisteren
behaalde de Italiaanse in Tignes
haar eerste overwinning op de
reuzenslalom. Voor de Oosten
rijkse Anita Wachter en de
Zweedse Pernilla Wiberg. Het
was de vierde zege van Com
pagnoni in de wereldbekercom
petitie. Alle behaald op Frans
grondgebied. De afdaling zater
dag kwam op naam van wereld
kampioene Kate Pace voor het
Duitse duo Katja Seizinger en
Regina Hausl.
De laatste triomf van Tomba
dateert uit januari dit jaar. Hij
zegevierde toen in Garmisch
Partenkirchen. „Het is ontzet
tend belangrijk aan het begin
van het seizoen te winnen. Dan
wordt de druk minder, zeker
met het oog op de Olympische
Spelen", vertelde de winnaar.
Mi
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
probeer in het veld niet alles te
horen. Soms moet je gewoon
even doof zijn. Het is de bedoe
ling datje een leider bent, geen
politie-agent. Persoonlijk vind
ik scheidsrechters die niet op
vallen de beste."
e strijd op twee
fronten heeft afge
lopen weekeinde de
verwarring in hippische kringen
aangescherpt. De organisatoren
van de concoursen in Frankfurt
en Bordeaux hielden elkaar met
scheve ogen in de gaten.
In Duitsland hield de onlangs
opgerichte ProShowjumping Al
liance (PJA) het eerste testgala,
gewonnen door de Duitse ama
zone Helena Weinberg, in de
Franse wijnstad voelde de Britse
ruiter Michael Whitaker zich in
zijn element. Hij won de zeven
de wedstrijd voor het Europese
circuit van de wereldbeker.
La Bomba had zijn zenuwen
goed in bedwang. Want hij liet
zich niet van zijn stuk brengen
door een valse start. Na enkele
meters werd hij teruggefloten.
Hij was in beide manches het
snelste in 1.47,57. In Stoneham
liet hij zijn negentiende zege op
de slalom noteren. De reuzen
slalom werd zaterdag in Stone
ham afgelast wegens de mist.
Een nieuwe datum is nog niet
vastgesteld.
Compagnoni moest veel risi
co's nemen om haar eerste
overwinning te behalen. Na de
eerste manche leek het erop dat
Anita Wachter de derde sei
zoenszege zou pakken. De Oos
tenrijkse had 0,44 voorsprong
op de Italiaanse, maar deze sla
lomde als een bezetene naar
beneden in de tweede serie.
Wachter raakte uit balans en
zag haar voorsprong wegsmel
ten en veranderen in een ach-
terstanbd van 0,24.
In eigen land staat Compag
noni voortdurend onder kritiek
omdat ze daar nog nooit een
wedstrijd heeft gewonnen. Ook
vorige week in Santa Caterina
faalde ze door de prestatiedruk.
Op haar erelijst prijken twee Su
per G-zeges in Morzine en het
olympisch goud op de Super G
in Meribel vorig jaar.
Een tweespalt in de nabije toe
komst is niet ondenkbaar. Het
Zweedse autoconcern Volvo,
die pas voor vijf jaar bijtekende
als hoofdsponsor van de we
reldbekers springen en dressuur
van de Internationale Hippische
Federatie, heeft een ontsnap
pingsclausule in het nieuwe
contract laten opnemen. Die
behelst onmiddellijke terugtrek
king als de PJA tussen oktober
en april zoals aangekondigd
wedstrijden in een Westeurope-
se hal houdt. De Zweden beta
len alleen al voor de wereldbe
ker springen rond veertien mil
joen gulden, de jaarlijkse af
dracht aan de FEI bedraagt 2,5
miljoen gulden.
In Frankfurt hingen de vraagte
kens in de lucht. Waarom waren
slechts vier ruiters uit de
mondiale top tien op het be
loofde geld in de Stadthalle af
gekomen? Was elke deelnemer
wel tevreden met het gevolgde
knock-out systeem? En is de
PJA-finale volgend jaar in het
eerste echte seizoen inderdaad
in Frankfurt, ook als de FEI
geen toestemming verleent?
Olympisch kampioen
Ludger Beerbaum,
vijfde met Ratina Z
(voormalig troeteldier van Piet
Raymakers) wist het wel: „Als
volgend jaar in Frankfurt in de
finale een berg geld op de rui
ters ligt te wachten, komt ieder
een. Ook al wordt er tegelijker
tijd ergens anders voor de we
reldbeker gereden." Maar hij zei
ook: „Ik sta weliswaar honderd
procent achter de PJA, maar
denk dat het gevolgde systeem
onuitvoerbaar is." Franke Sloot
haak (tweede) zag het zo: „We
zijn met iets nieuws begonnen,
dat veel toekomst heeft. Enkele
zaken moeten nog worden ver
anderd. Mogelijkheden zijn er
volop."
Gemor kwam er vooral van de
deelnemers, die voor de laatste
ronde afvielen. „Tot de slotfase
moesten we steeds een parkoers
met het karakter van een Grote
Prijs rijden. Maar als beloning
kregen we maximaal 5.500 gul
den", zei de Duitser Holger Het-
zel. De PJA wil met 64 ruiters
beginnen, van wie de helft al in
de voorronde afvalt. De beste
acht rijden in de barrage om de
vette premies. De Amerikaanse
diamantair Isaac Arguetty, met
de Mexicaan Alfonso Romo,
mede-initiatiefnemer van de
PJA, stelde voor de finale van
volgend jaar een totaal aan prij
zengeld van 2,5 miljoen gulden
in het vooruitzicht.
Idem:
„In Italië en Spanje is het nor
maal dat de spelers bij het
eten een paar glazen wijn
drinken. Slapen ze lekker op.
Ik zeg dus altijd: 'Neem maar
twee pilsjes bij het eten.Dat
heeft twee voordelen: a) ik ben
een toffe coach en b) ze slapen
Mieke Tijsterman over de
rally Parijs - Dakar, in NRC
Handelsblad:
„Iedereen vindt de woestijn
eng en gevaarlijk. Ik vind het
Idem:
„Anderen draaien, als ze de
mensen zien aan-
Wim van Hane
gem in de Volks
krant:
Wat ik dus niet
begrijp, is dat wij
de meeste kritiek
krijgen, terwijl
wij toch de nor
maalste gasten
van het hele spul
zijn. Ik denk
wel eens: laat ik
ook maar eens
wat raaskallen,
want onzin ver
koopt het best.
Geert Meijer in de Volks
krant:
„Neem Van Gaal met zijn
complottheorie. Die loopt al
weken te zaniken datAjax van
de scheidsrechters geen kam
pioen mag worden. Wat is dat
nou voor achterlijk gedoe."
Gert van Hanegem in Pano
rama:
„Als ik Willem nu hoor over
schelpjes zoeken voor zijn kin
deren of dat hij op de fiets
boodschappen gaat doen met
de kleine, dan hoor ik een heel
andere vader clan ik heb mee
gemaakt. Ik heb nooit bij hem
op de fiets gezeten toen ik
klein was. En in al die jaren
bij ons thuis is hij ook nooit in
een supermarkt geweest.
Schaatsverslaggever Heinze
Bakker afgelopen zaterdag
in de live-uitzending van
Studio Sport over de wereld
record-race van Dan Jansen
op de 500 meter:
„Jansen gaat winnen in een
fabelachtige tijd-
...36,30...36,30...niet te gelo
ven, wat een prachtige tijd
hier...of is het35,92...Ja ik heb
me verkeken, ze hebben die
tijd een beetje omgedraaid in
stormen, gauw
hun raampje dicht
en doen de deuren
op slot. Ik ga er
juist uit, probeer
op mijn manier
een beetje te praten
met die mensen. Ik
heb weieens een
stel kinderen in de
woestijn poesje-
miauw leren zin
gen.
Heieen Crielaard,
de volleybalster
met de bruinste benen, in
NRC Handelsblad over de
strandvolleybaltoernooien in
Rio de Janeiro waarvoor zij
lijkt geschapen:
„Er lopen daar veel mooiere
kontjes rond, hoor.
Hennie Cruijff, broer van, in
HP/DeTijd:
Als broer van Johan Cruijjf
door het leven gaan heeft
voordelen, vooral zakelijk. Het
opent deuren voor me. Maar
er kleven ook nadelen aan.
Kwade tongen proberen ons
geregeld tegen elkaar op te zet
ten, door me ervan te betich
ten dat ik misbruik maak van
Johans naam. Ze roepen al
schande als ik iemand de
hand schud en me voorstel:
'Cruijjf. Maar ik kan toch
moeilijk zeggen dat ik Pieter-
sen heet. Ik ben geen leuge
naar, en bovendien ben ik
trots op mijn familienaam.
Soms voel ik me wel eens als
Pieter van Vollenhoven: wat
hij ook doet, hij blijft de
schoonzoon van zijn schoon
moeder. Zo zal ik voor de
meeste mensen altijd de broer
van Johan blijven. Maar ge
loof me, Van Vollenhoven en
ik weten ons lot te dragen. We
zullen trouwens wel moeten.
