'We prakkizeren nu nog niet over ijsvrij' Discologue noemt weinig danstenten in Leidse regio ;n een zwembroek bij min drie Samen ouderwets rondjes draaien' Het Gesprek van de Dag Burenruzie —IJDAG 26 NOVEMBER 1993 i fietstocht van ons huis naar anLeidsch Dagblad lijkt op een et.je richting Siberië. i i deplektronische buitenthermo- ieéer van kampeerwinkel Bree- irjeld. op het korte stukje van aaDude Vest vlak bij ons huis, eöt op donderdagochtend, om likit uur zestien, min één aan. ïdpkkig, dat valt mee! Er staat ouwelijks wind en.de koude dilt bijna weldadig aan. Maar bi het einde van de Hooi- etpht zijn de bovenbenen al m| tikkeltje verstijfd. Halverwe- hefle Lammenschansweg zijn e fceide pinken bovendien ver- Dimd, ondanks de hand- jt oenen. En bij het gebouw telde krant, aan de Roosevelt- e lat, kraken zelfs de botten Ier de bittere koude. Het is t uur vierentwintig en de iriperatuur is blijkens de ther- semeter van het Leidsch Dag- t(i gedaald tot min zes. We Tiblij dat we niet verder hoe- lek te rijden in de richting van etpoolcirkel! leJmaal opgewarmd door de -gelijkheid van de collega's effen we dat er iets anders de hand moet zijn met de Tmometers. De precisie is ^te zoeken, denken wij. De iljtenthermometers elders in ttad geven immers weer an- höe waarden aan. Wat is er aan >niand? krfize temperatuur is redelijk ce|t", zegt een woordvoerder het Instituut voor Sociale tenschappen (ISW) aan het leluttersveld in Leiden. „Dat is raieens nagegaan. Maar dat nlgt natuurlijk ook af van de b$tandigheden. Als het zon- rije erop staat is de tempera- ber natuurlijk wat hoger dan in Afchaduw." Daar kunnen wij cf tegenin brengen, oijat de thermometer aangeeft :idhankelijk van de windrich- v$en de hoogte", zegt H. oijedeveld van de kampeerzaak :ie* de Oude Vest. „We zitten atf bij het water. De tempera ir is dan altijd iets lager dan een autoweg waar de gassen "hoog stijgen. Ik heb het wel is gemeten met ski-thermo- tertjes. In de winter geeft on- luitenthermometer een tem- tuur aan die een graad la- ligt dan in werkelijkheid. In tomer is dat twee graden." S dat is duidelijk, irti woordvoerder van Ameye jen Haag - een bedrijf dat itatale en elektronische bui- iiithermometers maakt - be- nljigt de verhalen. „Dat komt jtijdat men er niet altijd op let t de sensor, de voeler op de njjte plaats zit. Die moet zo dél mogelijk in de schaduw en ;ntie wind. Afgeschermd dus. stfer.dien zijn sommige ther mometers ook in te stellen, te ejrigeren." ajjkbaar gebeurt dat dus niet g jd. Hangt de thermometer er ;rf alleen om de aandacht op i winkel of zaak te vestigen? inf', zeggen Breedeveld en het i<*. „Klopt", zegt K. Bleijen- ;i^g van de gelijknamige lijs- niwinkel aan de Breestraat. i (f; daar hing ooit een bui- Q^hermometer. Die-is nu ech- itdverdwenen. „Het ding was di tikkeltje van slag af en aan giranging toe. Hij had van die }d>rescerende klepjes die me- ejnisch bewogen. Hoe vaak c Jdingen niet heen en weer gen. Veel gevoeliger dus voor irjage dan die digitale dingen, iel alleen geen trek meer om Jding te vervangen." Zoveel thermometers zoveel verschillende temperaturen, wat komt door wind, vochtigheid en dergelijke. Maar wel knap verwarrend. foto's loek zuyderduin Want de thermometer had zijn nut al bewezen volgens Bleijen- berg. „Tien jaar geleden hadden wij al zo'n ding, toen we nog aan de Hooigracht zaten. Tsja, en hoe gaat dat? Je rijdt er langs en je kijkt ernaar. Net als naar die stadsklokken. Een leuk re clame-object dus. De thermo meter is al bijna een jaar weg, maar de mensen weten nu nog dat hij er hing." „Kijk, toen ik die thermometer kocht kostte me dat 35.000 gul den. Dat geld heb ik er al lang uit. Stel dat je een advertentie wilt plaatsen in de Gouden Gids. Van Leiden. Amstelveen, Gouda, zeg maar de hele regio. Voor een normale advertentie - dus nog niet eens zo'n opval lende - ben je dan al tien mille Scholen hebben gebrek aan resen>edagen Iedere scholier kijkt er altijd reikhalzend naar uit: ijsvrij. Wegblijven van school om te schaatsen of waar het niet voor bedoeld is gewoon lek ker voor de tv te hangen. De leerlingen in Leiden en omstre ken hoeven er echter voorlopig niet op te rekenen. Al kan er op de ijsbanen inmiddels ge schaatst worden, de lessen gaan gewoon door. Het is bij veel scholen een regel: het natuurijs moet zó sterk zijn dat er een meren- of molen tocht kan worden gereden, dan wil de schoolleiding er een mid dag of hele dag voor uittrekken. Maar zelfs dan is het dit jaar voor de schoolleidingen een probleem. Want de feestdagen vallen zo ongunstig dat er bijna geen reservedagen over zijn voor ijsvrij. „We prakkizeren er op het mo ment nog niet over", zegt rector De Zoete van scholengemeen schap Louise de Coligny. „Het moet eerst wel heel bijzonder weer worden. Zulk mooi schaatsweer dat er een grote schaatstocht gereden kan wor den. In principe hebben we wel een aantal reservedagen tot on ze beschikking, maar we zitten dit jaar erg krap. De kerstvakan tie valt ongunstig. Zowel kerst als oud en nieuw zijn in het weekend en dat is in geen jaren voorgekomen. En dan moesten we dit jaar ook nog een dag uit trekken voor drie oktober dat op maandag vier oktober werd ge vierd." Een beetje consideratie heeft De Zoete wel met zijn leerlin gen. „Ik kan me voorstellen dat we, als de kou blijft aanhou den,leerlingen geen huiswerk geven. Kunnen ze na school toch de ijzers onderbinden. Vol gende week zitten onze leerlin gen ook goed. Dan zijn er rap portvergaderingen, en dus kor tere lesdagen." De Vrije Schoolgemeenschap Rudolf Steiner, zo doet de naam vermoeden, zou toch wel zo vrij zijn dat er een dagje ijsvrij inzit. Helaas voor de leerlingen zit zo iets niet in de planning, aldus woordvoerder I. Blansjaar. De docent lichamelijke opvoeding, die naast hem zit, sputtert een beetje tegen. Het zou wel eens kunnen dat hij zijn lessen in ruimt voor een uurtje baantjes trekken. Blansjaar: „Ijsvrij is bij ons niet echt gebruikelijk. Maar iets organiseren, een tocht bij voorbeeld, doen we wel. Het ijs moet echter wel betrouwbaar zijn." Rector Th. Pleij van het Bona- ventura-college krabt zich eens over het hoofd als het woord 'ijsvrij' ter sprake komt. „Het is bij ons een ongeschreven, nee zeg maar zelfs een geschreven wet dat het ijs zo sterk moet zijn dat de meren- en molentocht gereden kan worden. En dat zit er denk ik nu nog niet in. Hoe wel, daar hebben die ijsmees ters natuurlijk meer verstand van dan wij. Ik zeg altijd maar, gelukkig hebben wij meer ver stand van onderwijs." Ook Pleij noemt de feestdagen, die dit jaar ietwat ongunstig val len. Maar volgens hem valt daar wel een mouw aan te passen. „Het is waar dat er niet direct reserve-ijsvrij-dagen zijn. Maar ik kan me zo voorstellen dat de sectie lichamelijke opvoeding de sportdag van de zomer naar de winter verplaatst. En dan valt er natuurlijk iets te organise- „IJsvrij zit bij ons niet in de pijplijn", zegt een woordvoer ster van Lyceum Dr. WA Visser 't Hooft. Maar:As het echt door blijft vriezen, zit er wél ijs vrij in. Dan moeten we er wel zeker van zijn dat het ijs sterk genoeg is.f' In bijvoorbeeld Alphen aan den Rijn zit ijsvrij er evenmin in. „Nee, geen vrije dag voor schaatsen", zegt een woord voerstervan het Abanianae. „Ik heb er tenminste nog niemand over gehoord." Een administra teur van het Ashram College heeft zelfs nog een andere me dedeling. „Ik heb gehoord dat we het begrip ijsvrij met de in voering van de basisvorming hebben moeten afschaffen." ANNETVAN AARSEN Het heeft een beetje het uiterlijk van een schoolagenda en het bevat informatie over de zestig Wildest Places Downtown, zo staat er op de voorkant van de Dance Hotspot Discologue '94. Hét alternatieve sinterklaas-ca deautje, meent de uitgever van het discothekengidsje, dat al leen bij de Free Recordshop te koop is. As je het zo doorbla dert, kom je tot de conclusie dat het voor dansfanaten in de re gio knap vervelend leven is. De discotheken in Leiden en verre omstreken zijn namelijk op de vingers van één hand te tellen. Nieuwkoop staat erin, met discotheek Beverly Hills. Hoofddorp met The Challenge heeft zich eveneens een plaatsje verworven. En Club 71 in Noordwijk, maar iedereen weet dat het daar volgend jaar nog maar een paar maanden dan sen is. In maart sluit de disco theek namelijk voorgoed de deuren. De consumptiebon van Club 71 achterin het boekje zal dus met enige spoed moeten worden geconsumeerd. Ook het lijstje achterin, waar de dancings op staan die geen ei gen pagina in de discoloog kre gen, noemt slechts een enkele disco in de regio. De Koets-O- Theek in Leiden, maar daar mo gen alleen studenten en hun in- troducees naar binnen; Magni- fiosi, geen disco maar een jon gerencentrum in Lisse, 't Kas teel in Aphen (eveneens een jongerencentrum)Barbados, een bar-dancing in Aphen en de Markthoeve in Oud Ade. Gering Housers, acidjazzers en minder bij de tijdse dansverslaafden moet het opvallen. Het aantal dansgelegenheden is weliswaar gering maar in de discologue ontbreken er toch een aantal. Waarom staat The Blues Bro thers in Hillegom er niet in? Of de discotheken naast Club 71 in Noordwijk? We vragen het Ernst Fijn van Powerplay Agency, het bureau dat de zestig 'hotspots' selecteerde. „Het was niet de bedoeling om een volledig overzicht te.ge- ven", zegt hij. „Mij is gevraagd om de adressen van zo'n zestig tot tachtig van de grootste dis cotheken in Nederland te leve ren. Ik heb natuurlijk geput uit ons adressenbestand van disco theken die optredens bij Power play Agency boeken. Er zullen dus nogal wat discotheken mis sen maar ik geloof dat dansfa naten met dit boek toch vrij aar dig uit de weg kunnen. De It in Amsterdam staat er ook niet in. Ik heb niet zo'n goede verstand houding met de eigenaar dus ik had niet veel zin om hem te bel len voor toestemming." Het discothekenregister ach terin, overigens niet samenge steld door Powerplay Agency, is volgens Fijn evenmin volledig. „Ik heb al gehoord dat er disco theken in staan die in de werke lijkheid helemaal niet bestaan terwijl andere discotheken ont breken." De onvolledigheid van de gids wordt intussen bij niet genoem de discotheek-eigenaars schou derophalend geconstateerd. „Ik weet niet hoe het kan dat we niet worden genoemd", zegt bijvoorbeeld Peter Beuk van The Champ in Noordwijk. „Misschien omdat we niet zo heel erg groot zijn? Veel zal het niet uitmaken. We hebben een vast publiek uit de regio en dat weet ons toch wel te vinden. En ook de toeristen in de zomer zijn er snel genoeg achter." Praten Jan Frank Rubingh van Club 71. de discotheek die wél genoemd wordt: „Toen ze ons vroegen of we in het gidsje wilden worden opgenomen, wisten we nog niet dat we dicht zouden moeten. Maar goed, het blijft kriebelen dus ga ik misschien na de ge meenteraadsverkiezingen. als er een neiuwe gemeenteraad zit, nog eens met de gemeente pra ten. Over plannen vooreen multi-functioneel centrum. In derdaad, eigenlijk had The Champ er ook in vermeld moe ten worden. Maar het is al met al een leuk boekje en de men sen moeten maar proberen die consumptiebon vóór we sluiten te consumeren." ANNET VAN AARSEN kwijt. Het heeft zijn geld dus al opgebracht." Het is zestien uur vierendertig als we naar huis rijden. De ther mometer bij de krant geeft min drie aan. Wij weten wel beter. Thuis de zwembroek maar eens uit de kast gehaald! HERMAN JOUSTRA Buurman A wil dat buurman B zijn struik wegsnoeit boven de brandgang. B beweert dat ech ter dat hij dat niet hoeft te doen omdat de brandgang zijn eigendom is. Buurman A rea geert hier verontwaardigd op en controleert of de brandgang inderdaad eigendom van B is. Daaruit blijkt dat de garage van buurman B voor een deel is gebouwd op grond van buurman A en C. Die buren willen dat B zijn garage tot op de grond afbreekt. Burenruzie dus. Hele buurten kunnen te lijden hebben van gezinnen die met elkaar over hoop liggen. De ontwikkelin gen in de kwestie worden veel al bij de melkboer en bakker uitgebreid bijgehouden. Het Gesprek van de Dag wil aan dacht besteden aan dit soort conflicten door beide partijen in de krant aan het woord te laten. Ruzies kunnen worden aange meld bij de redactie van het Gesprek van de Dag, Postbus 54, 2300 AB Leiden of telefo nisch van 9.00 tot 16.00 uur, 071-356440. lijmei bij Mantovani, gou- i kaarslicht en Chianti. Dat ach nog steeds zo'n beetje t beeld dat velen van ons pben van romantiek. Maar als alles is ook dat begrip 1 verandering onderhevig. ziet de romantiek er anno j!3 uit? Waarvan wordt he- i ten dage ons hart nog i? In deze rubriek probe- I wij daar in een aantal afle- rtngen een antwoord op te fgen. lin de Beauté. Zo heet de (oonheidssalon van mevrouw uit Leiderdorp. Schoonheid omantiek. Zijn die twee be- •pen geen familie van elkaar? zegt mevrouw Los. „Naar- :e je er beter uitziet - dat ge- 'ik zeker - heb je meer kans romantische momenten. Je meer zelfvertrouwen. iar met extreme schoonheid 1 [ft dat allemaal niets te ma- ?j. Ale mensen hebben iets ikteristieks, iets dat hen :t tot wat ze zijn. Dat ka- teristieke probeer iker bij de lonheidsbehandelinguit te :n springen. Ik geloof wel dat leding bij de Nederlandse iw wat eleganter zou kun- i. Maar gelukkig is er weer tendens waarneembaar dat inge rok terugkomt." mantiek? Wat dat is? Dat 1 van alles zijn. Samen schaatsen bijvoorbeeld, lekker ouderwets rondjes draaien. Sterk ijs en dan een prachtige zon erbij, zodat de lucht bijna rose wordt. Je ziet de contouren van de rietkragen, wat vogels die niet zijn vertrokken naar warme streken en een beetje eten bij elkaar lopen te scharre len. En soms komt er dan zo'n ijszeiler voorbij. Dat eenzame geluid waarmee die zeilers over het ijs gaan! Prachtig toch. Dat is voor mij hoogst romantisch. En dan daarna ergens in een uitspanning wat drinken, broe derlijk, allemaal op je sokken." „Schaatsen blijft iets ouderwets hebben. Kijk naar schilderijen van Brueghel. De sfeer is nog steeds hetzelfde. En op het ijs zijn de mensen ook vaak aardig voor elkaar. Altijd is er wel even iemand die je wil helpen met het vastmaken van een veter of zo. Wij gaan in de winter wel eens naar van die oude plaats jes. Naar Volendam of zo. Maar we maken ook tochten over De Wijde Aa." „In de winter vind ik het leuk om thuis gasten te ontvangen en lekker voor ze te koken. En daarna dan gezellig bij het haardvuur zitten. Want vuur - dat heeft iets romantisch. Het beweegt, het leeft. En dan de heerlijke geur die er vrijkomt en het gezellige geknetter." „Deze tijd is niet echt roman tisch meer. Met die hedendaag se problemen en al die crimina liteit is de samenleving harder geworden. Maar je kunt er na tuurlijk zelf veel aan doen. Ik merk dat bij jonge mensen dat gevoel voor romantiek nog steeds leeft. Dat zie ik wel aan de bruidjes die hier komen voor een schoonheidsbehandeling. Ze hebben er alles voor over om er op hun trouwdag mooi uit te zien. Ze komen binnen in hun spijkerbroek en gaan weg als een prinses. En ze maken alles bewust mee. Ze laten die dag niet voorbijgaan in een roes, nee, ze willen zich die dag goed blijven herinneren, ze willen hem in hun geheugen griften." „Wat ik romantisch vind, is een lang weekend. En dan in de rus tige tijd van het jaar. Lekker een boswandeling maken of een mooie galerie bezoeken. En na derhand ergens wat gaan eten. Van die hele lange vakanties - dat hoeft voor mij niet. Om streeks deze tijd zijn de duinen ook erg mooi. Je hebt overzicht, er is een soort eenvoud, een so berheid, waar te nemen die mij aanspreekt. Je ervaart de grootsheid van de natuur om je heen. Daar word je stil van en een beetje nietig. As je dan sa men bent, voel je je toch op el kaar aangewezen. In het drukke leven raakt dat wel eens op de achtergrond. Ach, ik zeg altijd maar zo: als de romantiek langskomt, moet je hem grij pen." „Ik geloof dat mannen net zo romantisch zijn als vrouwen. Maar vrouwen geven wel vaak het voorzetje. Ze kopen kleine dingetjes of zo of maken het ge zellig. Geschenken hebben veel met romantiek te maken. Maar het zit hem niet in de dure din gen. Nee, het gaat erom wat je voor elkaar uitzoekt. Mijn man heeft voor mij eens een hals sierraad laten maken bij een ontwerper. Daarmee ben ik nog steeds erg blij." „Laatst hadden we een reünie van de school waarop ik heb ge zeten. De school in de Hoofd straat hier. Ik zie die groene deur nog, de vestibule. En ik hoor nog de bel op het school plein. Je had het op school pas gemaakt als je aan de kant kwam te zitten waar je kon uit kijken op de Hoofdstraat. Dat had 's winters iets heel gezelligs. Ach, we hadden allemaal onze dromen als meisjes. Of die dro men allemaal zijn uitgekomen, is niet belangrijk. Dromen wor den door het leven ingehaald en dat is maar goed ook. Iedereen krijgt een stukje van zijn dro men. Daarmee moet je tevre den zijn." CEESVAN HOORE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 17