'Je valt hier van de
ene verbazing in de andere'
Afons Groenendijk kwijnde
wig bij Ajax. De transfer naar
Mcnchester City kwam voor de
Leidse profvoetballer - hij
spielde ooit voor LFC en UVS -
dai ook als een geschenk uit de
hanel. Zijn start in Engeland
wcs flitsend. Het 'continentale'
tijltje van de lichtvoetige
technicus sloeg aan bij de
trbeiders uit Manchester.
Afons werd door de City-fans
tl snel omgedoopt totThe
Fmz', naar de vrijbuiter in de
wegere tv-serie 'Happy Days'.
Maar zo gelukkig is Alfons
Groenendijk tegenwoordig niet
neer. Hij ligt overhoop met de
rieuwe manager Brian Horton
en speelt niet.
ROB ONDERWATER
Hij is boos, The Fonz. Zijn woede
laait nog hoger op als journalis
ten, sponsors en fans aan hem
vertellen dat ze niet begrijpen waarom hij
niet in de basis staat bij Manchester City. „Zo
gaat het nu al wekenlang. De mensen willen
dat ik speel. Ik hoor er ook in", uit Groenen
dijkzijn ongenoegen.
Alfons Groenendijk wil dolgraag spelen,
maar lij mag niet. Alweer niet. Vorig seizoen
zag Ajax-opperhoofd Louis van Gaal hem
niet iftaan en de laatste vier wedstrijden
wordt hij genegeeerd door Brian Horton, de
nieuwe manager bij Manchester City. Het zit
hem riet mee.
De familie Groenendijk (Alfons en zijn
vriencin Cindy) heeft zojuist de verhuisdozen
uitgejakt en de vanuit Nederland verstuurde
meubeltjes op de juiste plaats gezet. Alfons
Groeiendijk zit 'geramd', zo lijkt het. Hij
woon in een prachtig huis in Romiley (een
tegen Manchester aangeplakt dorpje), ont
vangt RTL 4 luid en duidelijk („we kijken nu
zelfs ïaar de Honeymoonkwis, dat deden we
in Hdland nooit") en verdient een dik beleg
de boterham bij een Engelse middenmoter
uit do Premier League. En de telefoon is bin
nen fandbereik. Een onmisbaar hulpmiddel,
wantGroenendijk heeft een hechte band met
zijn fimilie. Het is te merken aan de torenho
ge tefefoonrekening.
Conflict
Toch is er twijfel. De laatste weken is Alfons
Groeiendijk uit de gratie geraakt bij Brian
Horün, de manager die de weggestuurde Pe
ter Ffeid in september kwam aflossen. In eer
ste iistantie rook Groenendijk geen onraad.
„Toer Horton kwam, ging het juist goed. Met
Pete Reid (inmiddels verhuisd naar
Soutiampton.red.) haalden we twee punten
uit ver wedstrijden, onder Horton tien uit
zes.'
Tijlens het duel met Oldham ging het mis.
Groaienoiijk viel Uit met een pijnlijke rib als
gevog van een stevige botsing en keerde niet
mee terug. Tot zijn woede en ergernis.
„Doir die blessure miste ik een wedstrijd.
Daana was ik weer fit, dus ik verwachtte er
gew»on weer bij te zijn. Maar ik kreeg een
oproep voor het tweede. Ik naar Horton toe.
Die zei dat dit gebruikelijk was in Engeland.
Voor mij niet. Ik vond het belachelijk."
Sridsdien kunnen Alfons Groenendijk en
Briar Horton niet meer door èèn deur, zoals
dat tegenwoorolig heet. De ruzie tussen de
twe liep zo hoog op, dat Groenendijk voor
de vedstrijd tegen Chelsea disciplinair werd
gesihorst. „Ik moest opdraven voor een wed-
striji van het tweede. Kom ik in m'n spijker-
brck aan, zie ik dat iedereen een pak aan
heet. Wist ik veel, niemand had mij wat ge-
zegl. Begint die Horton me daar toch uit te
var<n. Waar al die jonge ventjes van het
twede bij stonden. Zeg ik tegen 'm: als je in
Neterland zo naar een wedstrijd gaat, den-
kenze dat je naar een bruiloft moet. Ik kan
darm'n mond niet houden."
,Bj de volgende wedstrijd van de reserves
was het weer hommeles. Volgens Horton
deel Groenendijk taktisch verkeerde dingen.
„Da werd ik op een gegeven rhoment zo zat,
datk zei: 'Oh ja, jij komt van Oxford, die stad
dieilleen maar beroemd is vanwege de roei-
rac met Cambridge."
lorton was des duivels en schorste Groe-
neidijk. Inmiddels gingen de partijen rond
de afel en is de zaak gesust, maar Groenen-
dijl heeft het sterke vermoeden dat hij moet
boten voor zijn gedrag. „Ik heb ook een veel
te jrote mond. Eerlijk, dat loopt als een rode
drad door m'n carrière. Ik moet me overal
me bemoeien."
5:om, stom, stom, vindt hij het zelf. Maar
hij leloofde zichzelf beterschap, in de weten
schap dat hij nog twee seizoenen met Man-
ch6ter City verder moet. Groenendijk is wel
zovvijs om zijn kont niet tegen de krib te
goden, want daarmee verspeelt hij een on-
bebmmerde toekomst.
':lapuit' Groenendijk heeft het er maar
meilijk mee. Hij weigert de harde feiten op
tafl te leggen, maar diep in zijn hart weet hij
dai Manchester City een verkeerde keuze is
geveest. Hij kon ook naar West Ham United,
eei ploeg die op het veld minder kick and
ruh speelt dan zijn huidige werkgever.
ZATERDAG 13 NOVEMBER 1993
De teleurstelling van Alfons Groenendijk
„Maar wat moest ik?" verdedigt Groenendijk
zich. „Ik kwam hier en na vier voorzetten wil
den ze al dat ik tekende. 'Het geld was goed,
m'n salaris is het dubbele van wat ik bij Ajax
verdiende, en Peter Reid zat hier. Dat is een
man die van opbouwend voetbal houdt. Pe
ter Gerards van de WCS vond ook dat dit
voor mij de beste club was."
Onvrede
Ook in Engeland rolt de bal echter vaak een
onverwachte kant op. Reid kon vanwege te
genvallende prestaties vertrekken en Horton
kwam. Een manager die er volgens Groenen
dijk weinig van begrepen heeft. De trainin
gen zijn uit het jaar nul en het taktisch in
zicht van de nieuwe man houdt niet over.
Een dag voor de beladen derby tegen Man
chester United verbergt Groenendijk zijn on
vrede niet tijdens de oefensessie van een uur
op het trainingscomplex van Maine Road.
Terwijl zijn collega's afronden, werkt Groe
nendijk in de hoek van het veld alleen een
aantal sprintjes af. Het lijkt een strafexpedi
tie. „Straf? Welnee, dat deed ik voor mezelf.
Heb je gezien hoe hier op de dag voor de
wedstrijd wordt getraind? Dat lijkt toch hele
maal nergens op. Ik doe maar wat extra's.
Heb ik tenminste het gevoel dat ik wat heb
gedaan."
Bij Ajax was dat wel anders. The Fonz
denkt nog graag aan die partijtjes in De Meer
van acht tegen acht, waar de stukken vanaf
vlogen. „Bergkamp had het in partijtjes
moeilijker dan, pakweg, tegen WV, Daarin
scoorde hij niet zo gemakkelijk."
Hij is er inmiddels wel achter dat 'alles
minder is dan Ajax'. Neem alleen de kwaliteit
van de ballen. Sjakie Wolfs behandelde die
met liefde en toewijding, herinnert Groenen
dijk zich maar al te goed. Dat gaat bij City wel
even anders. „Het is toch te gek dat je hier
met een paar ballonnen moet trainen...?! Dat
had ik nooit verwacht. Eerlijk, je valt hier van
de ene verbazing in de andere. En weet je
wat het mooiste is? Ze denken dat ze het
voetbal hebben uitgevonden. Terwijl ze hier
op taktisch gebied tien jaar achterlopen. Als
ik Louis van Gaal vertel wat hier allemaal ge
beurt, lacht-ie zich kapot."
Balen
Geen kwaad woord over de huidige oefen-
meester van Ajax. „Bij Ajax zitten veel goede
voetballers. Dan kan het zijn dat er een bete
re tussenloopt dan jij. Dat begrijp ik best en
daar schaam ik me helemaal niet voor, want
tenslotte is Ajax de absolute top." Bij Man
chester City ligt de situatie anders. „Ik hoor
bij de beteren. Dat weet ik en ik blijf dan ook
vertrouwen houden.
Maar het is soms moeilijk zich te schikken
in het keurslijf van 'mister' Horton. Groenen
dijk maakte zich tijdens de eerste weken,
toen hij met vriendin Cindy nog in een hotel
woonde, verschrikkelijk druk om de aanpak
van de manager. Maar inmiddels weet hij be
ter. „Want ze doen het hier toch op hun ei
gen manier, daar verandert ook Alfons Groe
nendijk helemaal niets aan. Ik gooide de bal
eens in omdat er een vent van ons vogelvrij
stond. In Engeland is dat ongebruikelijk.
Daar doen de backs dat, ook al moet hij van
honderd meter ver komen. Begon die Horton
me weer uit te kafferen, niet normaal meer.
Ik laat de bal voortaan lekker liggen."
Als hij tenminste speelt. En dat doet-ie ook
wel, maar bij de reserves. Op een doorde
weekse avond, voor drie man en een paarde-
kop. Voor hem is dat dus balen. Geregeld
dwalen zijn gedachten af naar die, voor een
profvoetballer, afgrijselijke momenten. Groe
nendijk lijkt soms wanhopig. Op de dag voor
de wedstrijd tegen United, hij weet op dat
moment dat hij geen basisspeler is, strijden
teleurstelling en optimisme om de voorrang.
Rustig aan
Hij duikt de laatste tijd ook wat vaker de pub
in. Onder het motto 'wat kan mij het schelen,
morgen speel ik toch niet' drinkt-ie er z'n
biertje. Niet overdreven veel, maar toch... Het
wordt Groenendijk gemakkelijk gemaakt,
want op vijftig meter afstand van zijn huis
lonken drie cafe's. „Wat moet ik dan? Thuis
gaan zitten klagen bij m'n vriendin? Voor
haar is het hier ook moeilijk. -Ze gaf voor de
derde keer haai baan op om met mij mee te
gaan. Ik heb me heilig voorgenomen hier te
slagen. Het zit nu even tegen, maar ik moet
me in die twee seizoenen wel zien te verma
ken. Ik heb een agent in Engeland en die
raadde me aan me vooral rustig te houden.
Dat doe ik maar, anders ben ik m'n centjes
kwijt. En dat was toch de belangrijkste reden
voor mijn overtocht. Daarbij, ik ben 29. Zo
lang kan ik ook niet meer mee."
Hij denkt tegenwoordig na over het leven,
over de toekomst. Groenendijk zou de jour
nalistiek wel in willen. Voor Radio West ver
zorgt hij al wekelijks een bijdrage over het
Engelse voetbal en binnenkort gaat hij voor
Elf een column schrijven.
Een tikkeltje emotioneel opeens zegt hij:
„Ik heb toch helemaal niets te klagen. Weet
je wie zich mag beklagen? Ron de Roode."
Dat de voetballer van Telstar (De Roode on
dergaat momenteel een chemokuur) door
een ziekte is geveld, heeft Groenendijk diep
geraakt. De Roode is zijn maatje, beiden
speelden voor FC Den Haag. „Weet je dat ik
ook zoiets aan de hand heb gehad in de tijd
dat ik bij Roda speelde? Ik had last van een
klein gezwelletje op m'n rug. Ik ermee naar
het ziekenhuis. Afijn, ik werd onderzocht en
kreeg een paar dagen later te horen dat het
een kwaadaardig gezwel was. Ik moest gelijk
blijven. M'n hele wereld stortte ineen. M'n
broer Emst kwam gelijk naar Kerkrade, ik
was helemaal van de kaart."
Nadat het gezwel was verwijderd, kreeg
Groenendijk de mededeling dat hij niet meer
terug hoefde te komen. Jan Reker, destijds
trainer van Roda JC, vond dat maar vreemd.
Hij zette PSV-arts Van den Hoogenband ach
ter de zaak en wat bleek: het gezwel was niet
kwaad-, maar goedaardig. Foutje van het la
boratorium, Groenendijk dus voor niets ge
opereerd. „Ik kon nog een proces beginnen
tegen dat ziekenhuis. Maar Reker zei dat het
jaren ging duren en dat het beter was dat ik
me concentreerde op Roda."
In het Limburgse land kwam de linkspoot
echt goed uit de verf. Bij LFC en UVS leerde
Groenendijk de grondbeginselen, bij FC Den
Haag werd hij gekneed en klaargestoomd
voor het grotere werk. Roda bracht hem een
prachtige tijd met Europa Cup voetbal en
kolderieke avonturen met Géne Hanssen, de
huidige laatste man van WV. „We gingen
vaak op stap met de selectie. En Géne Hans
sen moest altijd mee, want hij was onze ster
ke man. Als er narigheid kwam, stond Hans
sen vooraan om de klappen op te vangen. Ik
las dat-ie laatst is opgepakt wegens heling.
Typisch iets voor Géne, ik heb er in elk geval
hard om moeten lachen."
Geen kans
Leo Beenhakker was de Ajax-trainer die
Groenendijk beloonde voor zijn goede spel in
Limburg. Hij haalde de Leidenaar naar Am
sterdam, om het vertrek van Richard Witsch-
ge naar Barcelona te compenseren. Maar na
dat Beenhakker was bezweken voor de geld
buidel van Real Madrid, viel het doek voor
Alfons Groenendijk bij Ajax. Kroonprins Van
Gaal zag het niet in de technicus zitten en
daarbij werd de voetballer geplaagd door een
enkelblessure, die hem zelfs op de operatie
tafel bracht. Dat maakte het voor Groenen
dijk onmogelijk een basisplaats te bemachti
gen: „Ik heb gewoon geen kans gehad onder
Van Gaal."
Ondanks alles is Groenendijk apetrots op
zijn carrière. Hij is toch maar aangetrokken
door een club uit de Engelse Premier League.
Altijd volle stadions, altijd sfeer op de tribu
nes. Zonder tegenzin geeft hij een rondlei
ding in Maine Road, het stadion van City en
wijst op de prachtige grasmat, die moeiteloos
voor-een biljartlaken door kan gaan. „Da's
toch wel anders dan bij RKC of Volendam."
Een dag later ademt het stadion, gevuld
met 35.000 fel meelevende toeschouwers,
een echte voetbalsfeen de derby Manchester
City-Manchester United. Op het veld blijkt
geen plaats voor Alfons Groenendijk, en
evenmin in de dug-out. Hij is veroordeeld tot
de tribune. „Blij toe, want dan hoef ik niet de
hele wedstrijd warm te lopefl, zonder dat ik
moet invallen," klinkt het verbitterd.
Tijdens de rust dient Groenendijk op te
draven voor een fotosessie met gehandicapte
kinderen. Het zijn verplichte pr-werkzaam-
heden. Hij baalt als een stekker, want Maine
Road staat op z'n kop. City speelt goed en
leidt met 2-0 tegen de ongeslagen koploper
van Engeland. Dan volgt er een tweede helft,
waarin de ploeg van Groenendijk met zich
zelf worstelt en uiteindelijk door United
wordt vermorzeld: 2-3. Gelukkig, zie je Groe
nendijk denken, er is nog hoop. „Heb je die
tweede helft gezien. Ze hadden me uitste
kend kunnen gebruiken. Iedereen zegt het."
Iedereen, behalve de trainer.
