'Roddelen, natuurlijk, maar je
schijt niet buiten je eigen nest'
Rtv show
'Mijn onhandigheid is stukje entertainment'
Duiken voor groene klodders en
Jacinta heeft niets met Max
Avondvullend programma
voor gehandicaptensport
VRIJDAG 5 NOVEMBER 1993
14
Albert Mol schrijft boek na zestig jaar artiesten vak
Braakhekke met 'Kookgek' op televisie
Het is fris buiten. Bin
nen steekt Albert
Mol de kaarsen aan.
gooit een blok hout in de open
haard. De 76-jarige, in spijker
broek met baseballpet en oranje
bril op. wil nog graag midden in
het leven staan. Zij het met de
kanttekeningen die je na zestig
jaar in het artiestenvak mag
maken. Dat is ook precies wat
hij doet in zijn nieuwste boek:
'Breek me de bek (niet) open'.
De basis van het boek wordt
gevormd door telefoongesprek
ken die Albert Mol heeft gehad
met Frans Mulder, deel uitma
kend van de theatergroep 'Pur
per' en door Mol negentien jaar
geleden ontdekt. ..Ik ben voor al
mijn boeken anders te werk ge
gaan. 'Wat zien ik' heb ik inge
sproken op een dictafoon. 'Het
doek viel te vroeg' is gebaseerd
op interviews met die prachtige
interviewer Tony van Verre.
Voor 'Breek me de bek (niet)
open' leek het me aardig tele
foongesprekken als uitgangs
punt te nemen. Frans zou mij
vragen stellen of ik zou onder
werpen aandragen. En het uit
gangspunt was steeds: Hoe kijk
je op je 76e terug op al die ja-
In zijn voorwoord schrijft
Frans Mulder dat Albert als eis
vooraf stelde dat hij Frans eerst
zou ontmoeten bij een work
shop die Albert gaf in Egmond
voor de 'Humaniversity'. ,,Ik
vond dat belangrijk. Ik geef daar
al dertien jaar theater
workshops. Er wonen mensen
die aan het afkicken zijn: van
drank, van drugs en van God
weet wat tegenwoordig nog
meer op de wereld te koop is."
„Nu wil het geval dat de Hu
maniversity mede wordt geleid
door mensen die de Baghwan-
beweging zijn toegedaan. Dat
heeft al tot misverstanden ge
leid. ik probeer journalisten al
jaren duidelijk te maken dat ik
niet bij die beweging hoor, er
niet bij wil horen en ook geen
Albert Mol: „Als ik al die zogenaamde sterren van nu bekijk, denk ik
toch: voor wat voor vak heb je nu gekozen?" foto cpd
plannen in die richting heb.
Maar dat wil niet zeggen dat ik
geen sympathie voor die Huma
niversity heb."
„In Egmond heb ik Frans
vooraf uitgenodigd. Als hij het
belachelijk zou hebben gevon
den wat ik daar deed, was ik
niet met hem in zee gegaan.
Maar hij raakte wel ontroerd.
Hij begreep het. Dat betekende
voor mij dat ik hem mijn ver
trouwen kon geven."
Nieuwe sterren
In het boek worden vele onder
werpen aangesneden. Zoals de
'Nieuwe Sterren', die worden
gevormd door het medium tele
visie, het publiekelijk, in dag- en
weekbladen, afmaken van colle
ga's en de behandeling van be
jaarden vandaag de dag.
„Mijn opmerkingen over tele
visie hebben als grond verba
zing. Als iemand een keer een
quiz heeft gewonnen en terug
mag komen, wordt hem of haar
gevraagd: 'En, heeft u reacties
gehad, want u bent nu een be
kende Nederlander'. Ik moet
dan aan Beppie Nooy denken,
met wie ik in De Jantjes heb ge
speeld. Als ten koste van haar
ooit een grapje werd gemaakt,
zei ze: 'Ik heb niks terug'. Nou,
als ik al die plotseling gevormde
sterren op grond van niks zie,
dan heb ik dus ook niks terug."
Mol weet dat hij moet oppas
sen niet te worden versleten als
een zeurderige oude man.
„Maar als ik al die zogenaamde
sterren van nu bekijk, denk ik
toch: voor wat voor vak heb je
nou gekozen? Dat moet toch
een vak zijn waarin je over vijf
entwintig, dertig jaar ook nog
mee zou moeten kunnen. Op
zo'n moment komen mij de
woorden van Wim Sonneveld in
gedachten: 'Een carrière in dit
vak is: doorgaan tot het niet
meer kan'. Dat veronderstelt
wel motivatie en karakter."
Mol is ook niet iemand die
een pleidooi wil voeren voor de
vermeende goede oude tijd.
Evenmin wil hij 'omzien in
wrok'. „Maar ik behoud me het
recht voor aan te geven hoe
sommige dingen uit hun voe
gen zijn geraakt. Neem het ge
roddel over collega's in de
openbaarheid. Natuurlijk is ge
roddel van alle tijden. Wij de
den het ook en heel erg. Maar
daar schreef je geen column
over. Met andere woorden: je
schijt niet buiten je eigen nest."
Bejaardenzorg
In 'Breek me de bek (niet) open'
komen ook andere zaken aan
de orde, zoals de bejaardenzorg.
Nou ja, zorg. „Ik spreek hier
niet alleen als iemand die zelf
nu op leeftijd is. Ik treed al sinds
jaar en dag op in bejaardente
huizen. Tja, die koninklijke on
derscheiding die ik hier in huis
heb, heb ik heus niet gekregen
voor mijn werk als danser, als
acteur, maar voor mijn sociale
werk."
„Maar wie heeft verzonnen
dat wanneer je altijd als vrij
mens hebt geleefd, je als je oud
bent in een tehuis opeens met
regels te maken krijgt, enkel en
alleen omdat een directrice dat
het beste voor je vindt. En dan
het jaar van de ouderen. Er
moest meer zorg voor die cate
gorie komen. Het eerste dat
werd gedaan, was bezuinigen
op de gezondheidszorg. En dan
zeg ik: dat hele jaar is een bele-
diging."
„Ook het pleidooi, door be-
zuinigingsdrang ingegeven, om
de thuiszorg weer te bevorde
ren. Menigeen in een bejaar
dentehuis ziet nu al z'n kinde
ren niet meer op zondag, omdat
ze druk zijn met zichzelf. Wat is
het voor onzin te verwachten
dat die kinderen zich nu ineens
wel weer om oma of opa gaan
bekommeren. Ik denk dat ik
hierover en over nog wat zaken
in een vervolg op dit boek eens
flink ga uithalen. Bij nader in
zien: ze mogen me de bek best
weer openbreken."
TH en wirwar van auto's
I blokkeert de straat. Er
wordt krachtig over
en weer gescholden en een uit
de kluiten gewassen sportieve-
ling in een turquoise trainings
pak is bezig de voorbumper van
zijn buurman op artistieke wijze
te verbouwen. Waarop buur
man woedend zijn raampje
opendraait. Niet verstandig, een
boos uitgespuugde groene klod
der treft hem vol in het gezicht.
Mijn toch geheel onschuldige
vervoermiddel krijgt en passant
ook nog een paar opstoppers en
dan heeft trainingspak zich af
doende uitgeleefd en kunnen
we doorrijden. Soms lijkt het
geen slecht idee je op een rusti
ge herfstmiddag in Amsterdam
uitsluitend nog te verplaatsen in
een gepantserde jeep.
En ik ben nog wel op weg
naar iets uitermate beschaafds
en chics: de opening van de
tentoonstelling van Jacinta Hey-
mans in Le Garage, hèt society-
restaurant van de hoofdstad. Ja
cinta is een dochter van de 'Ma-
terie'-schilder Eduard Heymans
en een leerling van de alom
spraakmakende Patty Harpen-
au, wier werk vele wanden siert
van Lutjebroek tot Tokio. Jacin
ta heet op de fraai glanzende
uitnodiging per abuis Jacintha.
Maar deze kleine vergissing
wordt meer dan goed gemaakt,
want de vernissage van Jacinta
zonder h blijkt alras een
enorm succes waar bewonde
rende ooh's en aaah's niet van
de lucht zijn en de portefeuilles
vlot worden getrokken.
Al kort na de aanvangstijd is
het stampvol in Le Garage. Max
Heymans nipt aan een glaasje
kir. Frank Govers, in een ge
waagde combinatie van Schotse
ruiten, houdt het vooralsnog bij
een bubbelend Spa'tje. Schilde
res Astrid Engels in het illus
tere gezelschap van collega's
Patty Harpenau en Ans Markus
goed voor het bij elkaar pense
len van de meest formidabele
bedragen voor goede doelen al
om is sexy omhuld door een
woeste krokoprint. En ze meldt
een primeur: Astrid heeft de
Rouwkaarten ontworpen voor
het aanstaand huwelijk van
Henk Phantom-Poort en Marjo-
lijn Keunings. Ria Valk heeft
zich voor een middagje moder
ne kunst gehuld in een sportie
ve bodywarmer van spijkerstof
en Bobby Valk overweegt de
aanschaf van een Jacinta Hey-
mansje vanuit een pluizig mos-
terdkleurig jasje.
Redelijke prijs
De officiële opening wordt ver
richt door Hans Gruyters. Die
maar meteen het mysterie
Tijdens de opnamen van
zijn programma 'Kookgek'
snijdt Joop Braakhekke
een stukje van zijn vinger
af, hij laat dingen vallen en
worstelt om het bereide
maal uit de oven te krijgen.
De meesterkok vindt dat
niet erg. „In het program
ma is mijn onhandigheid
een stukje entertainment."
Braakhekke is vanaf zon
dag zestien keer bij de
AVRO te zien met het tele
visieprogramma 'Kook
gek', waarin hij een kwar
tier lang zijn culinaire kun
sten mag vertonen. Zijn
uitgangspunt is 'het waar
om' van het koken. „Alles
heeft een reden. De vraag
waarom een gerecht op
een specifieke manier
klaar moet worden ge
maakt, en niet anders,
daar gaat het mij om", zegt
Braakhekke. Het moet wel
zo eenvoudig mogelijk,
vindt de uitbater van het
Amsterdamse restaurant
'Le Garage'. „Koken en
eten zijn de gewoonste za
ken van de wereld. Ik wil
daarom heel eenvoudige
dingen vertellen. Iedereen
moet het programma kun
nen volgen."
Dat sluit goed aan op de
kritiek die zijn vroegere Kerse-
tuin-collega Jon Sistermans
over hem uitte. „Braakhekke is
geen betere kok dan de gemid
delde huisvrouw", heeft Sister
mans onlangs gezegd. Braak
hekke raakt niet van de kook
van deze woorden, want de
huisvrouw is de doelgroep van
zijn programma.
Hij vindt het ook niet erg dat
diezelfde Sistermans een half
uur vóór Kookgek het culinaire
programma Koken met sterren
verzorgt bij RTL 4. Samen met
Catherine Keyl, en een bekende
Nederlander. „Je kunt ze mijn
concurrenten noemen, maar
concurrentie is normaal in het
leven."
Braakhekke heeft ook elke
week gasten in zijn programma,
maar dat hoeven niet altijd ster
ren te zijn. Het draait uiteinde
lijk om hemzelf. „Ik wil mensen
naar me laten kijken."
De gastheer van 'Le Garage'
Joop Braakhekke: „Koken en eten zijn de gewoonste zaken v
vertellen, ledereen moet het programma kunnen volgen."
liep al tien jaar rond met het
idee een kookprogramma te be
ginnen op televisie. Maar vol
gens hem hadden de omroepen
lange tijd geen belangstelling.
Hij kon met zijn potten en pan
nen vorig jaar wel terecht bij de
Amsterdamse lokale zender
AT 5. Het werd een succes, en
toen was er wél belangstelling
van de omroepen.
„En daar ben ik blij om, want
ik wil mensen graag laten zien
dat koken een leuk vak is. Het is
ook een wijze van leven. Ieder
een heeft weer een ander eetpa
troon. Dat hangt af van het le
ven dat iemand leidt."
En wat staat er in de eerste af
levering op het menu?
„Lamssteak met verse gember.
Dóódsimpel om te maken",
vindt Braakhekke.
(Eerste uitzending zondag 7
november, 17.58 uur, Neder
land 1)
Het
Wereldje
PANDA DE
L' ISLE
doorprikt waarover alom hevig
wordt gefluisterd: Nee, Jacinta
Heymans is geen familie van
Max Heymans. Max spreekt
weliswaar over haar als „mijn
enige echte neef', maar dit is
slechts een inside-grapje voor
de liefhebbers van bedekte toe
spelingen op seksuele geaard
heden. En hij eindigt met een
welgemeend advies aan het ge
zelschap waarvan hij „vermoedt
dat er toch wel wat geld verza
meld is". „Er is nil nog de mo
gelijkheid een Jacinta Heymans
te kopen tegen een alleszins re
delijke prijs. Kijkt u dus toe met
passende begeerte." Hetgeen
geschiedt. „Ik heb er al een ge
zien hoor", meldt een dame.
„Die wil ik!" Haar echtgenoot
doet een laffe poging zijn porte
feuille te verdedigen. „Negen
bontgekleurde olifanten? Waar
moeten we die dan hangen?"
„Niet zeuren Karei. Nil kan het
nog." Een eindje verderop vindt
een soortgelijke echtelijke dis
cussie plaats. „Maar 4.200 gul
den. Mèt passepartout en lijst.
Jan, dat moeten we gewoon
dóen!"
Het enthousiasme voor Jacin-
ta's doeken, bontgekleurde
weergaven van het 'onderbe
wuste' in naïeve stijl, is groot. In
navolging van de elitaire intel
lectuele kunstgenieters die hier
verzameld zijn, zal tout kunst
minnend Nederland binnenkort
niet zonder een Jacinta aan de
wand kunnen.
De kunstenares bedankt Hans
Gruyters voor zijn ferme woor
den, Joop Braakhekke voor de
gastvrijheid en Patty Harpenau
voor twee jaar lessen en steun:
„Dikke kus, Harpenau!" Rob
Hoeke, voor de gelegenheid ge
tooid met een leeggelopen bin
nenband om het hoofd, dreunt
vrolijke rythm blues door het
pand, terwijl twee dames strij
den om het schilderij 'Circle of
Eternal Life'.
Het doet Patty Harpenau ge
noegen het succes van Jacinta's
werk te zien. „Ieder schilderij
dat hier hangt, heb ik geboren
zien worden. Dat is heel bijzon
der." Het moge u opgevallen
zijn dat na een ware Harpenau-
explosie, het opeens opmerke
lijk stil rond haar is in de bla
den. Dat is geheel expres, vertelt
ze. „Ik werd echt doodziek van
die bladen. Wat leuk begon, in
de vorm van aandacht voor
mijn werk en voor wat ik te zeg
gen had, werd een ware nacht
merrie. Ze belden mijn moeder
midden in de nacht. En mijn
buren „Weten jullie nog een
leuk verhaal over Patty?" Het
had echt helemaal niets meer te
maken met waar ik mee bezig
was. Ik houd me nu dus geheel
afzijdig van de pers."
Huwelijk
Het laatste dat we in geuren en
kleuren over haar konden lezen,
was het op handen zijnde einde
van haar nog maar kort geleden
gesloten huwelijk. Bij dezen we
derom een primeur: dat huwe
lijk is er helemaal nooit ge
weest. Patty: „Ik heb het vlak
voor de geplande datum afge
zegd". Op het ogenblik is Patty
bezig met een kunstprogramma
dat ze voor de televisie heeft ge
schreven. „Deze week wordt er
een 'pilot' opgenomen en dan
gaan we kijken of er een om
roep in geïnteresseerd is. Het
wordt beslist niet zo'n doodsaai
kunstprogramma waarin een
gezellige belegen knar gaat ver
tellen over technieken waarin
niemand is geïnteresseerd. Het
wordt een heel leuk, spranke
lend programma over wat er al
lemaal in de kunstwereld ge
beurt. Ik probeer ermee de weg
te banen voor de jongere gene
ratie kunstenaars. Die hebben
het erg moeilijk nu er geen sub
sidies meer zijn. Ze komen van
de Academie af, en wat moeten
ze dan?"
Patty heeft buitengewoon so
ciale ideeën over hoe het in de
kunstwereld zou moeten toe
gaan. „Iedere beeldende kun
stenaar die exposeert, zou een
nog onbekende collega mee
moeten laten exposeren. Want
als je zelf succes hebt, moet je
een ander daarin laten meede
len."
Mede dankzij Patty kan de
wereld dan nu genieten van de
werken van Jacinta Heymans,
die vroeger van haar beroemde
vader zijn atelier niet in mocht.
Eén kunstenaar in de familie
vond hij wel genoeg. Maar het
bloed kroop waar het niet gaan
kon en het resultaat hiervan is
te zien aan de wanden van Le
Garage. Wie een Jacinta Hey
mans aan de muur wil hebben,
haaste zich.
Krachtmeting topsporters bij AVRO
r bij. Angela Groot
huizen presenteert in de studio.
Bas Westerweel en Jessica
Broekhuis zijn op locatie, waar
ze diverse opdrachten binnen
een bepaalde tijd uit moeten
voeren. Iedere seconde levert
weer geld op voor de gehandi
captensport.
Voor het programma hebben
de producenten van IDtv, Harry
de Winter, en van K&B Media,
Friedwart van Barford en Ruud
Koornstra, de handen ineen ge
slagen. Harry de Winter bena
drukt dat Sporters voor Sporters
geen inzamelingsactie is.
,Het geld is de afgelopen
maand binnengekomen via de
loten. We wilden niet weer een
charity-program ma maken,
want die zijn er de laatste tijd al
genoeg geweest. We willen
spannende televisie maken met
als uitgangspunt steun aan de
gehandicaptensport en aanslui
tend daarop de uitslag van de
actie. En spannende televisie is
het zeker want iedereen wil we
ten of Cruyff van Van Hanegem
wint", aldus De Winter.
De opbrengst wordt gebruikt
voor de uitbreiding van de faci
liteiten, om nieuwe materialen
aan te schaffen en om huisvesti-
gingsproblemen op te lossen.
Topsporters van nu en vroeger
die tegen elkaar strijden om
geld bij elkaar le krijgen voor de
gehandicaptensport in Neder
land. Dat is de opzet van de ac
tie Sporters voor Sporters.* die
zaterdag wordt afgesloten met
een avondvullend televisiepro
gramma met dezelfde naam.
Tijdens Sporters voor Spor
ters wordt de uitslag van het
speciale totospel bekend ge
maakt, waaraan iedereen in de
voorbije weken kon deelnemen.
Het publiek kon de uitslagen
van twaalf speciaal voor de actie
georganiseerde wedstrijden tus
sen bekende sporters voorspel
len, via een toto-formulier. Voor
de winnaar van de toto ligt één
miljoen gulden klaar.
Het is de makers gelukt pro
minente sporters of ex-sporters
aan het programma te laten
meedoen. Om er een paar te
noemen: Johan Cruyff en Wil
lem van Hanegem nemen straf
schoppen, de finalisten van het
WK voetbal in 1974, Nederland
en Duitsland, spelen nog eens.
tegen elkaar, en de wielrenners
Erik Breukink en Claudio Chi-
appucci gaan onderling uitma
ken wie het snelst de Limburgse
Cauberg beklimt.
In het programma zijn alle
twaalf duels te zien, en bekende
sportverslaggevers geven er
In het programma Sporters voor Sporters neemt wielrenner Eric Breu
kink het op tegen collega Claudio Chiappucci. Samen gaan ze de Lim
burgse Cauberg te lijf. foto archi
