'We hebben nooit meer griep' 'RTL-5 zendt een hoop shit uit' 'Mijn huiswerk is ook belangrijk' bij kaarslicht mooier' 'Vrouwen 'Een drol met een strik erom CQfuttantiek Het Gesprek van de Dag DINSDAG 26 OKTOBER 1993 ulinair journalist Johannes van Dam van Het Parool veegde af gelopen zaterdag de vloer aan met een aantal Amsterdamse restauranthouders. Bij Sonja Barend vertelde hij dat hij bij hen paling had gegeten die be schimmeld was en dat het per soneel zich voor de zilveruitjes naar de nachtwinkel had moe ten reppen. De restaurateurs waren laaiend. Maar tot hand tastelijkheden kwam het geluk kig nog niet. Van Dam heeft uitgesproken ideeën over het peil van de Ne derlandse horeca. „In Neder land is de ambiance belangrij ker dan het eten zelf. Wat je op je bord krijgt, is vaak belabberd, maar ze hebben hun best ge daan om het er mooi uit te laten zien. Een drol met een strik er om dus. En die serveren ze dan ook nog met veel aplomb. Maar de Nederlander is daar zelf ook schuldig aan. Er is hier geen echte eetcultuur. De Nederlan der gaat naar een sterrenrestau rant om de sterren. Een Belg of een Fransman gaat naar een sterrenrestaurant om goed te eten." Boude uitspraken. Uitspraken waarmee je als restaurateur niet erg gelukkig zult zijn. De restau rateurs uit onze regio hebben ook wel eens culinaire journa listen op bezoek gehad. Hoe kij ken zij tegen deze professionele proevers aan? Vrezen zij de macht van de in vitriool ge doopte pen? Bij De Beukenhof in Oegstgeest zijn pas nog twee journalisten op bezoek geweest. Ton de Zeeuw van De Telegraaf, die een positief stuk schreef. En Wina Bom. maar die was er voor haar eigen plezier. Meestal komen culinaire journalisten onaangekondigd. Maar Marjan Oosting, directeur van De Beu kenhof, is ze een slag voor. „Ik nodig die journalisten zelf uit. En dan worden ze in de watten gelegd. Net als alle andere gas ten. Wat in Amsterdam is ge beurd, is natuurlijk een hele trieste situatie. Maar als het werkelijk zo slecht is geweest, moet de waarheid boven tafel komen. Wij hebben in het verle den ook wel eens kritiek gehad. Die journalisten letten overal op. Maar ze worden echt niet anders behandeld. Wij bieden nonchalante perfectie, dus geen opdringerigheid. Af en toe bie den we ze wel eens wat aan, een glaasje champagne of een glaas je huiswijn. Maar dat krijgen de andere gasten ook. Ach, ik denk dat het eten in de Nederlandse restaurants nog niet eens zo'n probleem is. Nee, het personeel wordt er niet beter op. De jonge mensen die van het onderwijs centrum komen zijn vaak niet meer echt gemotiveerd. Ze vin den het te min om gewoon in de bediening te gaan, willen meteen manager worden. Ik heb liever mensen die nog niks kunnen en die zich iets bij laten brengen dan mensen met die instelling. Ik ben nu directeur, maar ik ben wel in de afwaskeu ken begonnen." „Kijk", zegt directeur D. Wou wenaar van hotel-restaurant Duinoord, „er zijn natuurlijk wel eens excessen. En ik vind het dan ook goed dat zo'n jour nalist dat uitspreekt. Dat hij een oorvijg uitdeelt aan wie het ver dient. Wij zijn ook wel eens be zocht door journalisten. Maar wat die heren opschrijven zou den ze je nooit in je gezicht dur ven zeggen. Het kan natuurlijk best eens voorkomen dat er er gens beschimmelde paling wordt geserveerd. In de horeca heb je het systeem: 'First in, First out', dus de spullen die het eerst binnenkomen worden ook het eerst verwerkt. Daar kan wel eens een vergissing bij ontstaan. En je gaat er vanuit dat zo'n produkt goed is, dus je gaat niet eerst zelf proeven." „Die journalisten maken na tuurlijk maar een momentop name. Als zo'n man het een keer ergens goed treft, is het meteen een toprestaurant. En dat is dan ook weer niet waar. Ze kunnen wat mij betreft on aangekondigd blijven komen. Er zijn hier wel eens mensen die een grote partij willen geven en die zeggen dan tegen me: 'Maar dan komen we eerst een keer op proef eten.' Zoiets werkt na tuurlijk niet. Je moet de kwali teit van een restaurant afmeten aan wat de doorsnee klant er van vindt." „In elk restaurant kan er wel eens wat fout gaan. Je kunt wel exclusief willen zijn, maar je moet nooit te gek gaan doen. Maar het eten is in een restau rant niet het belangrijkste. De mensen gaan niet als een analy ticus zitten te bekijken wat er op hun bordje ligt. Ook de be diening speelt een grote rol. Als het eten goed is en ze worden geholpen door een zuurpruim van een kelner, smaakt het ook niet echt lekker. Dan heb ik lie ver dat er een aardige kelner rondloopt. En als er dan eens een probleempje is met de maaltijd, dan komen ze er sa men wel uit." CEES VAN HOORE Wat heeft Ischa bij RTL 5 te zoeken? Abonnees die uit verontwaardiging over een krantestukje een boze brief sturen, of abonnees die juist hun pen in honing dopen en een schrijver de hemel in prij zen. De krant houdt van actieve lezers, le zers die schrijven. En daar horen zeker ook de mensen bij die schijnbaar zomaar een brief posten of een kaartje sturen. Juist die categorie wekt onze nieuwsgie righeid. Wat bijvoorbeeld te denken van deze tekst op een prentbriefkaart die we onder ogen kregen (met een foto van een fraaie struis vogel aan de voorkant, hetgeen de verwar ring onder ons alleen nog maar groter maakte): „Wij gebruiken vitamine Ben knoflookpillen. Wij doen dit al jaren. Wij weten niet meer wal griep is. "Was gete kend: A. Mooijekind, Noordwijk. Een grap? Een tip voor ons allen? „Die kaart heb ik gestuurd om een reactie los te krijgen", zegt de schrijver. „Gewoon om te kijken wat u er mee gaat doen. Ik zag laatst op tv dat er zoveel mensen griep hadden. Toen kreeg ik dit idee. Misschien dat andere mensen baat hebben bij het kaartje." Want meneer en mevrouw Mooijekind (hij bijna 74 en zij 72 jaar) zweren bij vita mine B en knoflookpillen. „Die gebruiken we nu een jaar of dertien. Sindsdien heb ben we nooit meer griep gekregen. Vroe ger gebeurde dat wel. Het helpt dus. De vi tamine B werd me voorgeschreven door de dokter. Ik moest afvallen en ik had 's avonds een verhoogde bloeddruk", zegt meneer Mooijekind. Bovendien las hij in een tijdschrift dat knoflook de kransslagaders beter doet functioneren. „De dokter zegt dat ik het hart heb van een jonge vent. En die struisvogel? „O. dat is gewoon een mooi plaatje, je mag 'tn hebben." HERMAN JOUSTRA RTL-5 is bedoeld voor goed op geleide jonge mannen. Vrou wen en ouderen hoeven bij voorbeeld niet te kijken. Nu de nieuwe Luxemburgse commer ciële zender drie weken op de kabel is, wekt de programme ring steeds meer verbazing. Ou de series als Miami Vice en M.A.S.H. worden weer opge warmd. En de meest simpele soap opera's verschijnen op de televisie. Zitten de goed opge leide jonge mannen daar nu echt op te wachten? Wij vroe gen het aan een paar van hen. René Zwart (39) uit Alphen aan den Rijn, directeur van com municatie/adviesbureau Zwart Partners. „Ik kijk vooral naar RTL-5 als ik 's avonds in bed lig. M.A.S.l I. is een perfecte serie om de dag af te sluiten. Daarnaast kijk ik wel eens naar I.S.C.H.A. Dat vind ik leuk, maar ik ga er niet voor zit ten. Het is zeker niet wat ik er van verwacht heb. Misschien is dat niet helemaal eerlijk omdat zij nog maar net begonnen zijn. Zij zijn nog op zoek naar een formule. Feit is dat er nu een hoop shit wordt uitgezonden. Wat ik gehoopt had was dat RTL-5 met een echt goede actu ele nieuwsprogramma zou ko men. NOVA van de NOS en VARA is al zo vertrost, zo ver waterd door het vele amuse ment dat er in terecht is geko men, dat het niet meer aan de normen voldoet van een nieuwsprogramma. RTL-5 zou zien, omdat ik RTL-5 nog niet heb ingesteld op mijn televisie, Maar ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik dat wel ga doen. Ik heb helemaal geen zin en geen tijd om naar die onzin te kijken. Ik heb het te druk met andere dingen. Volgens mij heeft RTL-5 mij helemaal niets zinnigs te melden. Ik denk dat de initia tiefnemers ook eerder de zoge naamd goed opgeleide man voor ogen hebben, de zogehe ten yuppen. Mensen die wat te besteden hebben. Ik voel mij in elk geval niet aangesproken." Iluib Kruijt (25) uit Leiden, al daar gemeenteraadslid voor het CDA en student. „Ik kijk vaak naar I.S.C.HA van Ischa Meijer, dat vind ik een leuk programma. Ik vind het ook jammerdal hij weg is bij de VPRO op zondagavond. Ik snap niet wat hij bij RTL-5 te zoeken heeft. Maar daar houdt het wat mij betreft wel zo'n beetje op. Ik heb niet zoveel tijd en bezit geen video. Ik kan mij niet zo goed voorstel len welk beeld de makers van RTL-5 voor ogen hadden. Ie zou zeggen: yuppen met een grote BMW. Maar als ik hun verhalen mag geloven werken zij 80 uur in de week om die auto te kun nen betalen. Waar halen zij de tijd vandaan om televisie te kij ken? Maar goed. ik ben niet des kundig. Kevin Arsenault 15) uit Nieuw Vennep landelijk Nintendo-kampioen Vroeger, tja, misschien was hij toen wel een beetjeverslaafd. Zat-ie dagelijks vele uren achter z'n Nintendo-spelcomputer, tot zijn ogen bijkans vierkant wer den. Maar die tijd heeft Kevin Arsenault (15) gehad. Zijn huis werk is ook belangrijk. Dus speelt hij om de dag een paar uur. En in het weekend uiter aard. Relatief weinig oefenen en dan toch Nederlands eerste kam pioen in videospelletjes worden: de jongen uit Nieuw Vennep kan het nog nauwelijks geloven. Afgelopen zondag bleelchij de meest behendige speler in de strijd om het nationaal kam pioenschap. Zes afvalrondes moest Kevin spelen. Al was de sfeer sportief, de spanning was om te snijden. Met trillende be nen, hartkloppingen en maag kramp ging Kevin elke ronde in. „We begonnen om een uur of half twaalf en om vijf uur 's middags was het afgelopen. Na elke ronde zat ik nagelbijtend af te wachten of ik het had ge haald." Kevin speelt sinds z'n zevende jaar. Op de basisschool zat hij dagelijks achter de spelcompu ter, nu is dat stukken minder. Er zijn genoeg fanaten die niet achter de apparatuur weg te branden zijn, weet Kevin, maar zo gek krijgen ze hem niet meer. „Mijn ouders willen het niet. maar zelf vind ik het ook belachelijk om zo lang door te gaan." Constant Dat hij behendig is met video spelletjes wist Kevin wel, want menig spelletje met vrienden wordt in zijn voordeel beslist. Maar dat het ook voldoende zou zijn voor een kampioen schap. nee. Wat hem vooral ge holpen heeft is zijn constante spel, waar zijn tegenstanders heel wisselende prestaties lever den. „Kevin bleef cool", zegt zijn trotse vader. De jongen zelf is nog steeds een beetje beduusd van zijn over winning die hem een tiendaag se reis naar Las Vegas oplever de. Zo'n 2600 kinderen deden mee aan het eerste Nintendo- kampioenschap, variërend in leeftijd van 6 tot 16 jaar. Drie vi deospelletjes stonden op het programma: Star Wing, Super Mario Cart en Super Mario Bros III. Kevin: „Eén spel had ik zelf. de andere twee heb ik geleend van vrienden. Wekenlang heb ik geoefend." Na een slopende afvalrace bleef Kevin uiteindelijk over met de 13-jarige Loek Beuker uit Wad dinxveen.,,Het eerste spel deed ik redelijk", oordeelt Kevin. „Het tweede ging beneden m'n niveau. Het derde spel, Super Bros III, moest de beslissing brengen. Ik deed het matig, maar bij Loek ging het helemaal mis. Dus won ik." Kevin blijft er nuchter onder. Nu is hij winnaar, maar volgend jaar kan er een ander staan. „Ik blijf gewoon spelen natuurlijk, maar het zal wel minder wor den. ik moet steeds meer huis werk maken. Ik zie wel wat er gebeurt. Ach. het is leuk om over een paar maanden in Las Vegas te zijn." MAWGOT KLOMPMAKER D. Wouwenaar: „Je moet de kwaliteit van een restaurant afmeten aan wat de doorsnee klant ervan vindt." foto loekzuyderduin Gezwijmel bij Mantovani, gou den kaarslicht en Chianti. Dat is toch nog steeds zo'n beetje het beeld dat velen van ons hebben van romantiek. Maar net als alles is ook dat begrip aan verandering onderhevig. Hoe ziet de romantiek er anno 1993 uit? Waarvan wordt ons hart nog warm? In deze ru briek proberen wij daar in een aantal afleveringen een ant woord op te krijgen. Schrijver en presentator Maar ten 't Hart is een nuchter per soon. Aan hem is al dat roman tische gedoe niet besteed. Een echte jongen van Johan de Witt. „Je hebt in de negentiende eeuw de Romantiek gehad, een stroming in de kunst. Het ver langen was binnen die stroming een belangrijk element. Het ver langen naar vroegere tijden, an dere verten, naar het paradijs van de jeugd, naar het land ach ter de bergen - noem maar op. Dat verlangen kwam in die kunst sterk tot uitdrukking. 'Daar waar je niet bent, is het geluk' was het credo van de ro manticus. Die stroming is om streeks 1914 opgehouden te be staan. Zo'n romantisch credo heeft nu ook iets onwezenlijks. Als je nu ergens naar toe wilt, pak je de trein of het vliegtuig.' „Wat de meeste mensen anno 1993 onder 'romantisch' ver staan, heeft misschien in de verte iets te maken met die vroegere stroming. Bij het woord 'romantiek' denkt ieder een nu meteen aan een diner bij kaarslicht. Als een vrouw te gen mij zegt: 'Hè, doe nou eens een keer romantisch', krijg ik de neiging om heel hard weg te rennen. Vreselijk. Ik hou hele maal niet van kaarsen, dat zijn van die enge, brandgevaarlijke dingen. Maar ik weet best waar om vrouwen er wél van houden. Ze zien er bij kaarslicht veel be ter uit. Maar of vrouwen nu echt zo romantisch zijn als men denkt, betwijfel ik zeer. Ook bij kaarslicht zien ze meteen dat er een knoop van je overhemd af is en dan zeggen ze: 'O, die zal ik er straks wel eens even aan zetten." Maarten 't Hart: „Als een meisje leuk kan zingen, vind ik het heerlijk om haar op de pianio of het orgel te begeleiden." archieffoto hielco kuipers „Ik verkleed mij wel eens als vrouw, maar dat zou ik toch geen romantische neiging wil len noemen. Ik wil even uit me zelf treden, even aan mijn be perkingen ontsnappen, boven mezelf uitstijgen. Maar in dat sprookjesachtige gedoe geloof ik niet. Valse illusies. Dineren bij kaarslicht is aan mij niet be steed. Die maaltijden duren ook altijd zo lang. Ik wil eten en bin nen een kwartier weer weg zijn." „Veel mensen vinden het ro mantisch om bij zonsonder gang over het strand te wande len. Nou, ik niet. Er staat hier al tijd zoveel wind. Ie haren raken door de war en er komt zand tussen je tenen. Wel geloof ik in een soort eeuwig moment. Daarover heb ik ook geschre ven. Dat je in de natuur opeens een vaag vermoeden krijgt van een andere werkelijkheid, van een droomlandschap dat op de achtergrond altijd aanwezig is." Veel mensen beschouwen de kennismaking met hun eerste geliefde als een romantisch mo ment bij uitstek. Maarten 't Hart denkt daar anders over. „Ik ben echt heel nuchter in die dingen. Het eerste meisje dat ik erg leuk vond, zat bij een korfbalvereni ging. Ze kwam met haar rok vast te zitten in het prikkeldraad rondom het korfbalveld. Ik heb haar rok toen losgemaakt. Als je dat romantisch wilt noemen, wil ik daar wel in meegaan." „De vrouwen die ik heb gehad, klaagden altijd tegen me over mijn nuchterheid. 'Hè, doe toch eens gevoelig', zeiden ze dan. Maar ja, ik heb dat nu eenmaal niet. En in mijn jeugd ook al niet. Dan waren er altijd meisjes en jongens die met elkaar gin gen zeilen of roeien. Dat was echt een schrikbeeld voor mij. Veel te gevaarlijk. Voor je het wist stond je vooraan in de kerk. En even later zat je met twee kindertjes in een woninkje in Maassluis." „Wat ik leuk vind om met een vrouw te doen? Samen muziek maken. K.L. Poll heeft mij eens verteld dat hij het altijd zo leuk vond als hij zag dat een vrouw bij het tennissen goed kon ser veren. Dat vond hij heerlijk. Ik heb datzelfde een beetje met muziek. Als een meisje leuk kan zingen, vind ik het heerlijk om haar op de pianio of het orgel te begeleiden. Net alsof je er een soort harmonie mee bereikt. Maar voor de rest wil ik mijn handen niet aan die romantiek branden." Wat doet Maarten als hij zich heeft veranderd in Maartje en door een heer wordt uitgeno digd voor een diner bij kaars licht? "Ja", zegt 't Hart, „dan wordt het anders. Dan zou ik misschien toch eerder geneigd zijn om op zo'n uitnodiging in te gaan. Zeker, dat heeft iets te genstrijdigs." CEES VAN HOORE mij dus meer aan zich bin den wanneer het bijvoor beeld met zo iets als Met het oog op morgen zou komen, maar dan op televi sie. Dan zou ik de televisie waar schijnlijk voordurend aan hebben, zeg maar als levend be hang. En dan kijken wan neer er iets in teressants is. Dat hebben wij even ge had, tijdens de Golfoorlog, en dat vond ik perfect. Waar om dat nu niet kan weet ik niet. CNN schijnt aan die formule toch ook te kunnen verdienen. Dat de Bijlmerramp eerder op CNN was, is in mij ogen een schande." Hans Bisschops (40) uit Lei den, hoofd klantencontacten van het Energiebedrijf in Al phen aan den Rijn. „Bij mij ben je aan het slechte adres. Ik kijk alleen naar sport en het nieuws van de zenders Nederland 1.2 en 3. Daar heb ik meer dan genoeg aan. RTL-4 en RTL-5 inte resseren mij helemaal niets. Ik zou dus ook niet weten welke program ma's zij hebben. Ik kan mij niet voorstellen hoe zij mijn interesse zouden kunnen wekken. Mijn aan dachtsveld gaat uit naar voet bal en het programma Studio Sport op de zondagavond vind ik meer dan genoeg. Ik heb nu wel 28 zen ders op mijn toestel ingesteld, maar ik gebruik ze eigenlijk niet". J.H.C. Kern (33) uit Leiden, we tenschappelijk medewerker aan de faculteit der geschiede nis. „Ik zou het nu niet eens kunnen Huib Kruit: „Ik kan mij niet zo goed voorstellen welk beeld de makers van RTL-5 voor ogen had den." archieffoto wim dijkman

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 19