Stam trekt zich niets
aan van schaatsrel
Prost verslagen door opvolger
Pioline opnieuw
onderuit in finale
'Jays' winnen bizarre World Series
Sport
Barnhoorn
benadert
Overbeek
MAANDAG 25 OKTOBER 1993
22
Twee nederlagen Van Almsick
rostock Franziska van Almsick, zesvoudig Europees zwem-
kampioene, heeft tijdens wedstrijden in Rostock twee verrassen
de nederlagen geleden. De vijftienjarige Berlijnse verloor op de
50 meter vrij in 26,15 van haar landgenote Sandra Völker en op
de 100 meter wissel in 1.05,99 van Sylvia Gerasch. Völker noteer
de 25,78. Gerasch zegevierde in 1.04,45. De wedstrijd in het 25-
meterbad gold als voorbereiding op de Europese sprintkam
pioenschappen, die komende maand in Gateshead worden ge
houden. De Nederlandse selectie bereidt zich via nationale
sprintkampioenschappen, volgende week in Emmen, op dit eve
nement voor.
Flaim en Turner naar Zoetermeer
zoetermeer» Eric Flaim en Cathy Turner maken deel uit van de
Amerikaanse selectie shorttrack, die zaterdag 10 november in
Zoetermeer de Nederlandse ploeg treft. Flaim, oud-wereldkam
pioen langebaan, wil tijdens de Olympische Winterspelen van
februari op de korte binnenbaan uitkomen. Cathy Turner, een
voormalig country-and-western-zangeres, is olympisch short
track kampioene op de 500 meter.
Fondriest wint 22ste wedstrijd
pistoia» Maurizio Fondriest heeft zaterdag de tijdrit van Floren
ce naar Pistoia gewonnen. De winnaar van de wereldbeker legde
de 33 kilometer af in 37.45. Het was de 22ste overwinning dit
seizoen voor de Italiaan. Tweede werd in de stromende regen
Chris Boardmann. De houder van het werelduurrecord had 38
seconden achterstand. Als derde finishte de Fransman Bezault
op vijftig tellen. Vierde in het veld van 24 deelnemers werd de
wereldkampioen achtervolging Graeme Obree uit Schotland.
Herbert krijgt nieuw contract
suzuka Formule 1-coureur Johnny Herbert mag volgend sei
zoen opnieuw achter het stuur van de eerste wagen van het Lo
tus-team kruipen. De 29-jarige Brit kreeg gisteren te horen dat
hij kan blijven. Herbert startte zijn loopbaan in de Formule 1 in
1989. In zijn eerste jaar kwam hij uit voor Benetton, daarna stap
te hij over naar Lotus. Herbert veroverde dit seizoen in de strijd
om de wereldtitel elf punten. Daarmee bezet de coureur in het
WK-klassement de achtste plaats.
Dode en zwaar gewonden bij rally
straubing Tijdens de Dric-stedenrally in Niederbayern is zater
dag een toeschouwer verongelukt en werden twee anderen
zwaar gewond. Het ongeluk gebeurde op de zesde klasse
mentsproef voor het Duits kampioenschap in het plaatsje Strau-
bing. Door tot nu toe onverklaarbare oorzaak raakte de Duitse
rallycoureur Hohlheimer met zijn Lancia Delta op een gemakke
lijk stuk van de weg. Flij reed frontaal op een groep toeschou
wers in.
Weer zilver voor judoploeg
frankfurt» De Nederlandse vrouwen judoploeg eindigde in het
Europese toernooi voor landenteams als tweede. Alleen Moni
que van der Lee bleef in de finale tegen Frankrijk staande. De
negentienjarige judoka uit Rijen voldeed aan de hoge verwach
tingen door te winnen. De zege van Van der Lee op Gaëlle Potel
had echter geen waarde. De ploeg van bondscoach Cor van der
Geest was halverwege de Finale tegen Frankrijk al in een uit-
zichtsloze positie gemanoeuvreerd. De Nederlandse mannen
werden in de voorronde uitgeschakeld.
Ricardo Patrese haalde het einde van de Grand Prix van Japan niet. Baancommissarissen snellen toe om hem uit zijn brandende bolide te helpen.
foto anp
suzuka «anp
Alain Prost neemt afscheid van
de formule 1-wereld zonder de
Grote Prijs van Japan op zijn
naam te hebben geschreven.
Gisteren deed de Fransman een
laatste poging de kleine 'smet'
op zijn imposante erelijst weg te
werken. Zonder succes. Ayrton
Senna zat de wereldkampioen
dwars.
De Braziliaan, volgend sei
zoen bij Williams de opvolger
van Prost, kreeg op het circuit
van Suzuka hulp van de weer
goden. De regenval halverwege
de race hielp de Braziliaan aan
een comfortabele voorsprong,
die voldoende was voor zijn
veertigste overwinning. Prost
bleef in de voorlaatste Grote
Prijs van het seizoen ruim elf
seconden op de Braziliaan ach
ter. De Fin Mika Hakkinen reed
in zijn tweede Grand Prix voor
McLaren naar de derde plaats.
Prost en Senna, gezworen vij
anden, deden na de race op het
natte circuit van Suzuka opmer
kelijk lief tegen elkaar. „Veel
succes in je verdere leven, ik
hoop dat alles goed blijft gaan
met je familie", sprak de Brazi
liaan op vaderlijke toon. „Veel
succes met het racen", ant
woordde de Fransman, die zijn
tegenstander uitnodigde na de
laatste race in Adelaide (7 no
vember) in een vriendelijk on
deronsje de problemen van de
laatste jaren voorgoed uit te
praten. Senna trok een lang ge
zicht en zei: „We zullen zien,
misschien."
Op de drijfnatte baan waren
ze gisteren opnieuw eikaars
grootste concurrenten. Senna
nam direct na de start het
meeste risico en drukte de
Fransman van de eerste plaats.
Een vroege tussenstop kostte de
Braziliaan de leiding, maar de
regen schoot te hulp. De drie
voudige wereldkampioen liet
zien onder die omstandigheden
nog steeds de beste coureur te
zijn.
Met gebalde vuiste begroette
Senna zijn vierde overwinning
van het seizoen. „Ik heb voor de
vierde keer gewonnen met een
auto, waarmee winnen eigenlijk
onmogelijk is." De Fransman
wees op de slechte weersom
standigheden, toen hem werd
gevraagd naar de reden van de
nederlaag. „Kennelijk mag ik in
Japan niet winnen. De omstan
digheden waren opnieuw niet
in mijn voordeel, hoewel ik in
de slotfase toch nog de beste
rondetijd heb neergezet."
Een uur na de race zorgde
Senna voor het tweede 'hoogte
punt' van de dag, toen hij zijn
collega Eddie Irvine naar de
keel vloog. Monteurs moesten
de licht ontvlambare Braziliaan
van de Noordier afhalen. De
voormalige wereldkampioen
slaagde er nog wel in de Jordan-
rijder met een harde linkse op
de kin te vloeren.
„Hij hield me voortdurend
op, veroorzaakte zelfs bijna een
ongeluk. Toen ik Irvine daarop
wees, antwoordde hij dat ik op
dat moment te langzaam reed.
Dat provoceerde me", was zijn
weerwoord op de woede-aan
val.
Irvine debuteerde op Suzuka
in de Formule 1. De beginneling
reed een sterke race. Hij eindig
de als zesde en vergaarde daar
mee direct zijn eerste punt voor
het WK. Zijn enthousiastme
werd getemperd door de vecht
partij met de winnaar. „Hij was
helemaal buiten zinnen. Maar
ik ben me van geen kwaad be
wust. Ik heb hem tijdens de race
alle ruimte gegeven en niet ge
raakt", zei hij geschrokken. Zijn
baas Ian Phillips diende een
klacht tegen Senna in wegens
het toebrengen van lichamelijk
letsel. „Het is triest te moeten
constateren, dat een groot
sportman zich niet kan beheer
sen", aldus Phillips.
lyon afp/rtr/sid
Cedric Pioline heeft gisteren in
Lyon geen revanche kunnen ne
men op Pete Sampras. De Fran
se tennisser, die dit jaar een
enorme opmars maakte, greep
in zijn derde finale van de
maand opnieuw naast de
hoofdprijs. Sampras, die vorig
jaar in Lyon eveneens van Pio
line won en anderhalve maand
geleden dezelfde tegenstander
in de finale van de US Open
kansloos liet, zegevierde met 7-
6 1-6 7-5. De Amerikaan beves
tigde zijn toppositie op de com-
puterlijst.
Het was voor de derde achter
eenvolgende maal dat Sampras
in het toernooi van Lyon regeer
de. Hij kreeg voor de hattrick de
Lion de Korloff, een beeld van
goud en brons ter waarde van
1,6 miljoen gulden, genoemd
naar een beroemde juwelier uit
Lyon. „Mooi, maar een beetje
zwaar na een week tennis",
merkte Sampras nuchter op.
Pioline verloor eerder in okto
ber de finales van Toulouse en
Bolzano. De Fransman heeft
nog geen enkel ATP-toernooi
op zijn naam gebracht: hij was
zes keer verliezend finalist. In
de halve finales won Pioline na
zware strijd van de Australiër
Fromberg (6-2 6-7 6-4) en
moest Sampras zich evenzeer
inspannen tegen de Zwitser
Hlasek (1-6 6-3 7-6). Een week
geleden stapte Pioline ten koste
van Richard Krajicek de top tien
van de wereld binnen.
De Hagenaar liet zien goed in
vorm te zijn, al had het demon-
stratietoemooi van Hongkong
weinig om het lijf. Na een zege
in een wisselvallige partij op
Lendl in de halve finale (6-3 1-6
6-0) maakte Krajicek in de finale
korte metten met Edberg (6-1 6-
4). Over een week speelt de Ne
derlander in het supertoernooi
van.Parijs. Daarna verdedigt hij
zijn titel in Antwerpen. De kans
dat hij zich alsnog vig een plaats
bij de beste acht van de wereld
kwalificeert voor het Masters-
toernooi in Frankfurt (half no
vember) is uitermate klein.
Michael Chang zegevierde in
het Salem Open van Peking, dal
voor het eerst op de kalender
stond. De Amerikaanse zoon
van Taiwanese ouders won in
de finale met grote moeite van
Greg Rusedski, de Canadese re
velatie van de laatste weken (7-
6 6-7 6-4). Een week eerder was
de 20-jarige Rusedski in Tokyo
nog te sterk voor Chang en Kra
jicek, dit keer bedwong hij
dankzij een kogelharde service
onder anderen de Zweed Gust-
afsson en de Amerikaan Gilbert.
Na afloop van de partij ont
ving Chang, geboren in Hobo
ken, een ovatie toen hij enkele
woorden in hel Chinees tot het
publiek sprak. Het als eerste ge
plaatste paar Eltingh/Haarhuis
verloor de finale met 6-7 (7-9)
3-6 van de Amerikanen Anna-
cone en Doug Flach.
In Wenen behaalde Goran
Ivanisevic zijn tweede zege van
het seizoen. In de eindstrijd
won de Kroaat met 4-6 6-4 6-4
van de als eerste geplaatste
Oostenrijker Thomas Muster.
Zes weken eerder pakte Ivanise
vic de hoofdprijs in Boekarest.
Het belangrijkste toernooi
voor vrouwen speelde zich af in
Brighton. Jana Novotna won in
de finale ondanks een miserable
service met 6-2 6-4 van de Duit
se Anke Huber. De Tsjechische,
dramatisch verliezer in de Finale
van Wimbledon tegen Steffi
Graf, had weer problemen in de
slotfase. Ze liet Huber terugko
men van 2-4 naar 4-4 en ver
speelde op eigen service bij 5-4
nog drie matchpoints voordat
ze eindelijk toesloeg. Eerder dit
seizoen won Novotna het toer
nooi van Osaka.
De Amerikaanse Zina Gar-
rison-Jackson, eerste geplaatst,
won het eerste vrouwentoer
nooi van Boedapest door de
Belgische Sabine Appelmans
met 7-5 6-2 terug te wijzen. Ca
roline Vis, gekoppeld aan de Ar
gentijnse Gorrochategui, won
de finale dubbelspel met 6-1 6-3
van het als eerste geplaatste
duo Cecchini/Tarabini
(Ita/Arg).
Als Portugees naar Spelen
amsterdam gpd
De Olympische Spelen in Lillehammer zijn voor Fausto de Mar-
reiros nog niet van de baan. De Nederlandse Portugees uit Haar
lem denkt nog steeds te kunnen starten op de vijf en tien kilo
meter.
„In samenwerking met Piet Schipper en Pieter Bult en na
overleg met Inzeil-directeur Gerd Zimmermann is een brief op
gesteld voor ISU-baas Thomas Hasler. Met kopieën van mijn
twee paspoorten. Ik zeg niet dat ik zeker meedoe, maar ik houd
er wel rekening mee. Portugal is op dit moment nog geen lid van
de ISU, maar dat is een kwestie van tijd. Ik zou zo lang onder de
'vlag van de ISU kunnen deelnemen. Om in Noorwegen te mo
gen meedoen, moet ik wel aan enkele eisen voldoen. Op de vijf
kilometer moet ik de 32ste tijd rijden in een officiële ISU-wed-
strijd. Het EK in Hamar of een worldcupwedstrijd."
De Marreiros, die bij rnarathonwedstrijden nog steeds hinder
ondervindt van zijn vorig jaar opgelopen blessure, ziet de ont
wikkelingen hoopvol tegemoet. „Ik houd er bij mijn trainings-
aanpak al rekening mee."
slinks mee in het voorste gelid.
Nadat het peloton uit de baan
was verdwenen, had Stam al
leen nog Edward Hagen in zijn
spoor. De vier andere koplopers
keken verbaasd naar elkaar,
Stam had hen weer in de luren
gelegd.
In de sprint had Stam, geen
sprinter van nature, geen enkele
moeite met Hagen, ook al geen
man van het 'eindschot'. Frans
de Ronde, Fausto de Marreiros,
Jan-Eise Kromkamp, Lammert
Huitema - weer in bezit van een
privé-sponsor - en Alphenaar
Henk Angenent eindigden in
deze volgorde ook met een
winstronde.
In de vrouwenwedstrijd stal
kernploegrijdster Carla Zijlstra
de show. De stayer uit de equi
pe van Henk Gemser maakte er
meer dan een trainingsritje van.
In de slotfase ging zij alleen op
zoek naar vijf rijdsters met een
ronde voorsprong. Vlak voor het
verstrijken van de reglementaire
veertig ronden bevond zij zich
op minder dan vijftig meter van
het peloton. Dat betekende dat
zij ook vijf ronden extra mocht.
Daarin liep ze het vijftal vlak
voor het einde met een uiterste
krachtsinspanning in.
In de eindsprint, met zes rijd
sters praktisch op één lijn, haal
de Jolanda Grimbergen het net
voor Carla Zijlstra. Dat sportivi
teit hoog in het vaandel van de
Rijnsburgse staat, bewezen haar
eerste woorden na afloop tegen
de verslagen Zijlstra: „Ik had het
geluk dat jij niet eventjes op
adem kon komen voor de
sprint. Anders had ik nooit ge
wonnen."
Jolanda Grimbergen boekt marathonzege
De eerste wedstrijd, de eerste rel. Op het marathon-
schaatsen rust kennelijk geen zegen. Drie prachtige wed
strijden, drie uitstekende winnaars. Maar een eigenlijk
onbelangrijk voorval overheerste toch de seizoenpremiè
re in Amsterdam. Een wedstrijd waarin Arnold Stam op
nieuw de beste was.
amsterdam rob kat
gpd-verslaggever
Hoofdscheidsrechter Ton ver
bood het tweetal Kramer en Al-
leblas te starten. Het duo had de
presentielijst niet getekend.
Niet tekenen van die lijst bete
kent reglementair niet starten.
De vlam sloeg onmiddellijk in
de pan, waarbij Richard van
Kempen en olympisch kam
pioen Bart Veldkamp het voor
touw namen. Met een 'zij niet,
dan wij ook niet', werd het
vuurtje flink opgestookt en
raakte Ton in grote problemen.
„Ze stonden als één blok", al
dus de hoofdarbiter. „Zou ik bij
mijn standpunt zijn gebleven,
dan waren ze beslist niet ver
trokken. Dan had ik de organi
satie en het publiek gedupeerd.
Dat kon ik niet maken en daar
om heb ik toch maar iedereen
laten starten."
En dan, veel standvastiger
dan enkele minuten daarvoor:
„Maar deze zaak krijgt wel een
staartje. Het wordt werk voor de
tuchtcommissie. Dit laten we
niet zo maar passeren.
Of het peloton ook daadwer
kelijk niet zou zijn vertrokken,
valt niet te beantwoorden. Ve
len wisten niet eens waar alle
commotie over ging. Formeel
had Ton het volste recht het
tweetal te weigeren, maar na
zijn eerste startverbod had hij
nooit meer mogen toegeven op
de manier zoals hij dat nu deed.
Beter had hij de twee een laatste
waarschuwing kunnen geven.
Zeker ook omdat de onwetend
heid rond het nieuw ingevoerde
deelnemersbewijs, dat bij het
tekenen van de presentielijst
moet worden overhandigd, mo
gelijk tot alle misverstanden
heeft geleid.
In de wedstrijd zelf liet Bra
bander Stam zich door niets
van de wijs brengen. De win
naar van vorige week in Assen -
toen nog niet meetellend voor
de KNSB-cup - sloeg op de win
derige en bitterkoude Jaap
Edenbaan opnieuw toe. Precies
op dezelfde manier als in Assen.
Na met zes collega's een ron
de voorsprong te hebben geno
men, reed hij tijdens het af-
sprinten van het peloton weer
Arnold
Stam op
weg naar
de over
winning
in de
eerste
mara
thon om
de
KNSB-
Cup.
Edward
Hagen
volgt.
foto
anp
Volgens de Amerikaanse ge
woonte dat de beste van Ameri
ka ook de beste ter wereld
wordt genoemd, werd Toronto
Blue Jays zaterdagnacht na de
zinderende finale van de 90ste
World Series honkbal uitgeroe
pen tot 'wereldkampioen'. Die
titel bestaat weliswaar niet,
maar na een week genieten van
het fraaiste honkbal uit de his
torie, zal de rest van de wereld
daar geen punt van maken.
Met een geweldige klap in de
laatste seconden van de negen
de inning sloeg Joe Carter de
droom van de Philadelphia
Phillies aan diggelen. Zijn
homerun, met twee honken be
zet, bracht drie punten op nét
scorebord. Daardoor werd de
achterstand (6-5) in een 8-6
voorsprong omgebogen en won
Toronto na zes duels (4-2) voor
de tweede achtereenvolgende
keer de World Series.
De Phillies hadden de afgelo
pen week door hun ongepolijste
stijl de sympathie van miljoe
nen Amerikaanse honkballief
hebbers gewonnen, maar nie
mand kon zaterdag ontkennen
dat de Blue Jays het beste club
team van Amerika vormen. Op
de TV werden de Canadezen
(hoewel, het team bestaat ge
heel uit Amerikanen) al de 'slag
machine' uit Toronto genoemd.
Maar net als afgelopen woens
dag in Philadelphia kropen de
Jays zaterdag ook voor eigen
publick door het oog van de
naald.
In de zevende slagbeurt ga
ven zij een 5-1 voorsprong to
taal uit handen door de Phillies
vijf punten toe te staan. Het was
een omgekeerde kopie van de
woensdag, toen de Phillies thuis
met 14-9 voorstonden, maar
uiteindelijk met 15-14 het hoofd
moesten buigen. Zelden verlie
pen de World Series zo bizar.
Zelden eerder werd zo veel ge
scoord (81 runs) en werden zo
veel honkslagen (122) geno
teerd. Dit was een serie wed
strijden voor de recordboeken.
De Blue Jays vierden hun
tweede titel (de New York Yan
kees waren de laatsten die twee
jaar - 1977, 1978 - achtereen
wonnen) uitbundig en Toronto
stond tot diep in de nacht op
stelten, met bijna mediterrane
taferelen. Maar het bleef be
schaafd, en sommigen vroegen
zich af hoe anders het geweest
zou zijn als de langharige 'Be
asts of the East', de Phillies, ge
wonnen hadden. Zelfs in hun
vreugde verschilden de Jays van
het zootje ongeregeld uit Phila
delphia.
In een krant werden de Jays
gisteren vergeleken met 'state-
troopers', de altijd picobello
verzorgde politiemannen, en de
Phillies 'met de kerels die zij
moeten aanhouden'. Er is iets
aan de Blue Jays wat de Ameri
kanen tegenstaat. Het is alle
maal te glad. „Keurig verzorgde
snorren, glimmend gepoetste
schoenen", schreef een sportco
lumnist. De Toronto Blue Jays
zijn een tot in de perfectie ge
rund bedrijf, maar de ziel ont
breekt.
Ook manager Cito Gaston (de
eerste coach die twee jaar ach
tereen zijn team naar de titel
brengt) past in het keurige
beeld. Hij is een wat afstandelij
ke heer, altijd ernstig, nooit op
gewonden en een beetje op af
stand van zijn spelers. Het ab
solute tegendeel van zijn Phil-
lies-collega Jim Fregosi, die net
als zijn jongens pruimspugend,
nerveus tierend rondspringt.
John Kruk, het 'monster' van de
Phillies, noemt zijn vrienden uit
het noorden ronduit saai.
De'Worldseries waren de bos-
ting tussen discipline en passie,
tussen talent en strijdlust. Uit
eindelijk heeft de pure klasse
gewonnen: de homerun van
rechter-verrevelder Joe Carter
(die vorig jaar ook al de laatste
bal van de Worldseries had - hij
ving toen de Atlanta Braves uit -
en het 0.500 slaggemiddelde
van Paul Molitor, die daarmee
als de beste slagman uit de
World-Serieshistorie de boekjes
Pitcher Dave Stewart van de Toronto Blue Jays in actie tijdens de beslissende wedstrijd van de World Series
tegen Philadelphia Phillies. De Blue Jays pakten de titel. foto ap
ingaat, en voor wie de Phillies
zichtbaar bang waren.
En dan zijn er nog Rickey
Henderson, Roberto Alomar,
Devon White en een handvol
anderen die een team kunnen
dragen. Een aantal van hen
moet echter vertrekken, want
ook bij de Blue Jays gaat het
mes erin. Het budget wordt met
negen miljoen dollar ingekrom
pen en dat kost een aantal min
dere goden hun plaats. Uiter
aard niet Molitor, die in zijn
eerste jaar (vorig jaar speelde hij
nog voor de Milwaukee Bre
wers) zijn investering al terug
verdiende.
leiden wilmar kortleever
atletiekmedewerker
Verrassend heeft Paul Barn
hoorn van De Bataven in de
sterkbezette marathon van
Carpi slechts achttien tellen
moeten toegeven op zijn
snelle clubgenoot Paul
Overbeek. De Noordwijker
revancheerde zich in
2.27.34 voor een tegenval
lend optreden in Rotter
dam.
Zowel Barnhoom als
Overbeek trok naar de snel
le marathon van Carpi om
het optreden in een eerdere
marathon recht te zetten.
Barnhoorn de krappe 2.29
van Rotterdam, Overbeek
het uitvallen in Eindhoven
twee weken geleden. Bei
den hielden zich lange tijd
aan de vlakke schema's. Pas
na ruim twintig kilometer
moest Overbeek het sche
ma'2.20 prijsgeven. Hoewel
zware benen hem tot drie
maal toe tot wandelen
dwongen, was de Hagenaar
vastbesloten het feestelijke
plein in de Noorditaliaanse
stad te halen. Dit lukte hem
in 2.27.16, goed voor de
23ste plaats.
Barnhoorn kon na de
twintig kilometer zijn tem
po wel goed houden. Vanaf
de 44ste plaats begon hij
aan een inhaalrace, die
hem uiteindelijk de 28ste
stek bezorgde in 2.27.34.
Dat maakt hem dit jaar na
zijn clubgenoten Jo Ferket
en Harry Versteegen de der
de marathonloper uit de
Leidse regio. Bij de vrou
wen won Marjan Freriks de
lucratieve wedstrijd. Met
een tijd van 2.39.54 was de
Hellendoornse atlete echter
ontevreden.
LVA Plantaris debuteerde
in de ronde om het IJssel-
meer met een knappe vijfde
plaats. De eerste ploeg van
de vereniging uit Roelo-
farendsveen realiseerde in
Almere een tijd van
23.48.35. De Leiden Road
Runners Club legde beslag
op de zestiende plaats. De
snelste ploeg van het Kat-
wijkse AV Rijnsoever was
met 24.32.06 ruim een uur
sneller was dan vorig jaar.
In de Haagse Tien was de
Lisser inbreng aanzienlijk.
Willem Boon schreef de
tien kilometer op zijn naam
in 32.01. Zijn clubgenoot
Erik Bakker gaf een minuut
toe op Boon,, maar pakte
toch de vijfde plaats.
