'De harp is mijn medium' 56 Cultuur Kunst Lion en 'Jewels' op derde Propopfestival Leeuw maakt reeordprijs Eensgezind en ongeremd drietal 'In gesprek': getwijfel effectief uitgebeeld Prins Bernhard reikt fondsprijzen uit VRIJDAG 22 OKTOBER 1993 Foto's, keramiek en ikebana noordwukerhout/voorschoten(Natuur)foto's van Jim Mak zijn tot half december te zien in het congrescentrum Leeuwenhorst in Noordwijkerhout. Het bijzondere effect in zijn foto's ontstaat door vooral onscherpte te gebruiken, waarmee soms het effect van oneindigheid ontstaat. Een najaars-expositie in boerderij Oud-Woelwijk aan de Essenlaan in Voorschoten is alleen dit weekeinde te zien. Ikebana van Jeannine Koster in het keramiek van Wil van den Wijngaard. 'Samenspel' heet deze expositie en hij is zaterdag en zondag geopend van tien tot vijf uur. Motörhead geeft concert nümecen» De Britse heavy metalband Motörhead geeft een één malig concert in de Vereeniging in Nijmegen. Dat gebeurt op maandag 13 december. Tijdens het concert zullen ongetwijfeld nummers van het nieuwe album 'Bastards' worden gebracht. De voorverkoop begint morgen. Michael Jackson zegt weer concert af Santiago Michael Jackson heeft giwteren vlak voordat hij het podium zou opgaan het eerste van twee concerten in Chili afge zegd. Organisatoren van het uitverkochte evenement zeiden dat de zanger maagproblemen had en het concert maandag zal ge ven. Er zijn voor de twee optredens 120.000 kaarten verkocht. Enkele duizenden fans, die soms vanuit het zuiden en noorden van Chili voor de show waren gekomen, hadden sinds de vroege ochtend staan wachten. Manja Smits krijgt morgen Nederlandse Muziekprijs: De Stadsgehoorzaal in Leiden is morgen het toneel van het der de Propopfestival. De Leidse in breng van dit popfeest a la de jaren zestig komt van Gelly Red dat uiteraard nummers uit die tijd brengt. Hank the Knife and The Jets is de band op het Pro popfestival. Zo'n twintig jaar ge leden maakten de mannen furore met rockmuziek uit de jaren zestig. De zangeressen i de Crazy Cats staan Hank zijn Jets in de Stadsgehoor zaal vocaal bij. De legendarische Johnny Lion and the Jumping Jewels vormen het klapstuk van Propop. Ze braken eind 1962 door met 'Ginny come lately', toerden door het Verre Oosten en hun voorman trad zelfs op met Mar iene Dietrich, Cliff Richard, Tri- ni Lopez en Johnny Halliday. Tussen de optredens door ver toont een scherm van twee bij twee meter beelden uit de jaren zestig. Ook is Miss Lou Lou te bewonderen met haar Diana Ross-act. Propop begint om 21.00 uur. Kaarten zijn verkrijg baar bij sigarenzaak Teun Fiele- mon aan het Bevrijdingsplein 1. Parade en taptoe Concordia De jubilerende muziek- en» showband Concordia geeft za terdag 23 oktober een streetpa- rade in de binnenstad van Lei den. Het gezelschap, dat 45 jaar bestaat, krijgt tijdens de toer versterking van Tamarco uit Leiderdorp, Excelsior uit Rotter dam, Adest Musica uit Sassen- heim en het eigen senioren- korps. De parade begint om 15.00 uur vanaf de zaal van Concordia aan de Langegracht en loopt via de Pelikaanstraat, de" Haarlemmerstraat, het Kort Rapenburg naar de Breestraat. Elk korps vertrekt met een tussenpoze van vijf minuten. Eindpunt van de parade is het Stadhuisplein waar Concordia en zijn gasten ieder een aantal nummers spelen. Het feest gaat 's avonds om acht uur verder met een jubileumtaptoe in een al geheel uitverkochte 3-Octo- berhal. In zijn 45-jarige geschie denis trad Concordia al vijftien keer op in de Kuip met wedstrij den van het Nederlands elftal. Een promotor van de harp, ja dat voelt ze zich zeker. Want nog steeds merkt ze, met name bij haar solore citals, dat het publiek ui termate verrast reageert op haar muziek. Omdat de meeste mensen nog steeds geen besef hebben van de rijkdom van de klank van het instrument. En juist die rijkdom, die veelheid aan muzikale mogelijkheden, die wil ze overdragen. „Want de harp, dat is mijn medium, mijn manier om dingen te vertellen." amstelveen monique brandt Harpiste Manja Smits (30) krijgt morgen tijdens de VARA Mati nee in het Concertgebouw in Amsterdam de Nederlandse Muziek Prijs uitgereikt. Het is de belangrijkste staatsprijs voor Nederlandse uitvoerende musi ci. „Ik zie de onderscheiding als een enorme zelfbevestiging, een flinke steun in de rug. En bo vendien vind ik het een goede zaak voor het instrument zelf, het feit dat de harp op die ma nier in de schijnwerper wordt gezet." Die betrokkenheid bij alles wat het instrument aangaat heeft ze van geen vreemde. De inmiddels overleden Phia Berg hout, de harpiste die zich in na volging van Rosa Spier haar le ven lang heeft ingezet voor de harp, speelde een belangrijke rol in haar muzikale loopbaan. Smits kreeg privélessen van Berghout en volgde de jaarlijkse internationale harpweken die zij organiseerde. „Het was een heel bijzondere vrouw. Op 'haar' festivals bracht ze har pisten uit de hele wereld bij el kaar, en mede daardoor is het niveau in Nederland flink om hoog gegaan. Bovendien wordt er ook veel meer harp gespeeld dan vroeger, elke stad heeft nu wel een muziekschool waar har pies wordt gegeven Geïsoleerd Smits, die zich 'freelance har piste' noemt, heeft over gebrek aan werk niet te klagen. Ze londen Een wereldrecordprijs van ruim 7 miljoen gulden 'deed' deze islamitische bronzen leeuw deze week op een veiling van Christie's in Londen. Wie de gelukkige nieuwe eigenaar is, werd niet bekendge maakt. Het beeld, dat in het Moorse Spanje gedurende de elfde/twaalfde eeuw na Christus werd vervaar digd, wordt beschouwd als het meest belangrijke islamitische sculptuur dat ooit ter veiling werd aangebo den. foto epa beeldende kunst recensie ingrid appels Expositie schilderijen, keramische tableaux en keramiek van Gerda Edelaar-Biezen, Koos Leeuwenburgh en Theo de Haan Manja Smits: „Het is een goede zaak voor het instrument zelf. maakt deel uit van diverse en sembles, maakt regelmatig haar opwachting in de radio-orkes ten en geeft les aan de muziek scholen van Arnhem en Uit hoorn en de vooropleiding van het Arnhems Conservatorium. „Maar solorecitals geven, dat is wat ik het liefste doe, waar ik als het moet alles voor opzij zet. Ik haal er de meeste bevrediging uit. Alle facetten van het instru ment tonen, dat kan alleen in recitals. Ik wil nu dus zoveel mogelijk spélen, want dat is toch mijn doel, muziek bij de brengen." Harp spelen, dat wil ze eigen lijk al vanaf haar zevende jaar, begeesterd als ze was door de warme harpklanken van The Concert met 500 vocalisten in Pieterskerk Maar liefst 500 vocalisten, het Christelijk Mannenkoor De Gouwestem uit Waddinxveen en een aantal solisten staan za terdagavond 23 december op het podium in de Leidse Pieter skerk. Ook het Utrechts Byzan tijns Koor en het Kyros Ensem ble verlenen hun medewerking. De regio Leiden van de Konink lijke Christelijke Zangersbond bestaat 70 jaar en dat was de re den om deze Koren Jubileum manifestatie te houden. Onder leiding van Herman F. Kapteijn zullen de vocalisten, samengesteld uit bij de bond aangesloten koren, werken van christelijke componisten ten ge hore brengen. Op het program ma staan ook werken van Mo zart, Saint Saëns, Bach, Handel en Schubert. Solistische medewerking aan het concert verlenen de sopraan Lisette Emmink, de bas Rien Vis. Terwijl Simon Stelling het orgel bespeelt. De regio Leiden van de KCZB, een overkoepeling van christe lijke zangkoren in Leiden en omgeving, werd in 1923 opge richt. De Ring Leiden en om streken, zoals deze na de op richting werd genoemd, had tot doel zangersavonden en con coursen te organiseren om zo zang en ook de koren te stimu leren en het niveau omhoog te tillen. Geregeld werden con coursen in de Leidse Stadsge hoorzaal georganiseerd. Daar aan namen zoveel koren deel, dat het hele programma twee dagen in beslag nam. Later sloot de ring zich aan bij de Koninklijke Christelijke Zan gersbond in Nederland. Inmid dels is deze regio met twaalf ko ren in deze bond vertegenwoor digd. Onder hen bekende na men als 'Soli Deo Gloria' uit Koudekerk aan den Rijn, het Leids kerkkoor, het Ned. Herv. Kerkkoor uit Oude Wetering, 'Looft den Heer' uit Ter Aar, 'De Lofstem' uit Aarlanderveen en het Lissese 'Excelsior'. Kaarten zijn, voorzover nog voorradig, 's avonds aan de kerk verkrijgbaar tegen betaling van 25 gulden. Het concert begint om acht uur. Song of Erin van de Ierse har piste Mary O'Hara. Op haar elf de jaar begon ze in Maastricht met privélessen, op haar zes tiende ging ze naar de voorop leiding van het conservatorium in Maastricht. Daarna studeer de ze harp aan het conservatori um in Arnhem en tegelijkertijd - tot haar kandidaats - geschiede nis in Nijmegen. „In Arnhem had je weliswaar geen grote harpklassen zoals in de grote steden, maar ik kon daar mijn eigen weg gaan, veel eigenzin niger blijven." Moskou In 1986 vertrok ze naar Moskou, om een jaar te studeren aan het Tsjaikowski-conservatorium bij Vera Dulova, een autoriteit op harpgebied die ze ook al eens ontmoet had tijdens Berghouts harpweken. Het was een voor Smits uiterst belangrijke studie periode. „Een openbaring. Ik had het gevoel dat ik daar alles vond wat ik al die jaren in Ne derland had gezocht. Boven dien is de manier van werken erg professioneel, er heerst een mentaliteit van 'je geeft je voor de volle honderd procent en méér, anders hoeft het niet." Zo voelde ik dat zelf ook heel sterk. Ik hqb er veel geleerd. Ik was bijvoorbeeld niet tevreden met de Nederlandse speeltechniek. In Rusland speelt men meer vanuit de pols, dat speelt veel gemakkelijker, het klinkt veel meer ontspannen." De harp, het is bepaald geen gemakkelijk instrument, dat in tensief - en kostbaar - onder houd vergt. Manja Smits heeft drie harpen: de kleine Ierse harp uit haar jeugd, een Russi sche harp die ze met name ge bruikt voor barokmuziek, en een Duits exemplaar wiens ron de klank meer geschikt is voor het grote werk. „Het instrument moet heel vaak worden ge stemd, en dat kost veel tijd. Tij dens concerten ben ik meestal ook uren eerder binnen dan collega's. Bovendien is harp spelen fysiek zwaar. Repeteren hou ik niet veel langer vol dan vier uur per dag. Harp werd vroeger dan wel gezien als een typisch vrouweninstrument, maar geloof me, het is bepaald geen zachtzinnige bezigheid." In eerste instantie waren Theo de Haan. Gerda Edelaar-Biezen en Koos Leeuwenburgh resp. le raar en leerlingen van elkaar. Na enige jaren samenwerking exposeren ze nu als 'gelijkwaar dige' partners. Ieder met een ei gen stijl, maar eensgezind in een ongeremde, vrije benade ring naar uitingsvormen. Vooral Theo de Haan ver toont een ongebreidelde nieuwsgierigheid naar nieuwe technieken. Naast schilderingen toont hij keramisch werk, zowel vrijstaand als in de vorm van 'tableaux', een mengeling van mozaïek en schildering. Gegla zuurde fragmenten in vrije vor men worden op een paneel ge plakt. zodat een herkenbaar, bont tafereel ontstaat. Her en der wordt het paneel zelf nog bijgeschilderd. De keramische vrijstaande beelden zijn dried i- mensionele varianten op het mozaïek-thema. Geglazuurde brokstukken worden in elkaar gepast. De cementen scheidslijn loopt als een tekening door het beeld en duidt neus, scheiding in het haar, ringers aan. Zo ont staat op originele wijze bijvoor beeld een vrouwenfiguur. In de schilderingen van Gerda Edelaar-Biezen staan vorm en kleur voorop. Het zijn dromeri ge, introverte werelden waar spanning aan voorbij gaat. In het introverte karakter zit te vens iets eigenzinnigs verbor gen, waardoor het werk het puur decoratieve toch over stijgt. Dat Koos Leeuwenburgh zijn jeugd doorbracht in Suriname wordt duidelijk via vele werken waarin herinneringen en ver langen naar dit land worden verbeeld, het werk is persoonlijk en fantasierijk. Een artistieke waarde komt echter pas meer naar boven als hij de Surinaam se sferen weet los te laten. Zoals in een groot 'naakt' of in 'Por tret van Wim'. Hier richt hij zich meer op de kracht die er van een doek kan spreken, en min der op een onverwerkt gevoel dat van hem af geschilderd lijkt te moeten worden. recensie dirk willem rosie 'In gesprek', toneelstuk van Eric Schneider Gezelschap De Appel Regie Aram Adri- aanse Toneelbeeld Tom Schenk. Spel Sacha Bulthuis, Christine Ewert en Rudolf Lucieer Te zien nog tot en met 12 decem ber in het Appeltheater in Scheveningen. Eric Schneider is altijd een ijde- le, zeer gemanierde acteur ge weest. Een iets te virtuoze jeune premier die maar niet in wilde binden. In dat licht bezien stelt de toneelschrijver Eric Schnei der zich bescheidener op. Mede dankzij de ingetogen regie van Aram Adriaanse en het 'kleine', maar zeer effectieve spel van Sacha Bulthuis, Rudolf Lucieer en Christine Ewert is 'In ge sprek' wel in de letterlijke, maar niet in de Figuurlijke zin een drama geworden. Schneider heeft de acteurs van De Appel echter wel voor zien van materiaal waar toneel spelers van zijn slag het liefst mee werken: de binnenwereld van de menselijke geest. 'In ge sprek' is een kerker met de emotie als martelwerktuig en met één gevangene om alle pij nigingen te ondergaan. Deze hoofdpersoon heeft niet veel van de helden die Eric Schnei der vroeger speelde. Joachim, een regisseur die van zijn eigen gevoelsleven een toneelstuk maakt, is een meelijwekkende héld op sokken. Hij bombar deert zijn eigen onzekerheid en zijn eigen onvermogen tot dub- belthema. 'In gesprek' gaat over een Er zijn ex-vrouw en met zijn vrien din telefoongesprekken. Maar als de conversaties door elkaar gaan lopen, als Joachim de we relden van beide vrouwen gaat verwarren, blijkt dat alles zich in zijn brein afspeelt. Deze vrou wen gedragen zich volgens de angsten en neuroses van een theatermaker, van een profes sionele illusionist. Het is allemaal best knap ge daan. De structuur van twee te lefoongesprekken op drie loca ties is moeizaam, maar met goed gekozen momenten van fysiek contact, wordt heel ge loofwaardig gemaakt dat dit zich allemaal afspeelt in één personage. Ik kon zelf alleen niet veel sympathie opbrengen voor dit - in geestelijk opzicht - kleinzeri ge mannetje. Het is toch even kauwen geblazen op al die ge- voeligheidjes van een man in zijn midlife crisis. De geheel uit spiegels be staande vloer veroorzaakt prachtige afspiegelingen van de personages op de wanden, een treffende verbeelding van waar het in dit stuk om te doen is. Ook van het spel valt heel wat te genieten. Sacha Bulthuis, on langs nog voor de tweede keer winnares van de Theo d'Or, ex celleert wederom. Zij is de cyni sche ex. Deze Anna raakte aan de kanker een borst en de helft van haar lichaamsgewicht kwijt, maar ze maakt zich aantrekkc lijk door afstand te bewaren. Christine Ewert speelt de mooie vriendin: meer het smachtende type, en dat gaat ten koste van haar aantrekke lijkheid. Ewert is met haar ba rokke talent zo ongeveer de vrouwelijke tegenhanger van de acteur Erie Schneider, maar de ze rol gaat haar goed af. Rudolf Lucieer geeft vorm aan het centrale personage en zorgt daarbij voor geloofwaardigheid. Maar ook hij kon bij mij geen interesse voor futiel getwijfel af dwingen. amsterdam «anp Prins Bernhard heeft gisteren in de Nieuwe Kerk in Amsterdam de vier prijzen van het Prins Bernhard Fonds uitgereikt. Drie van de prijzen - op het gebied van theater, culturele vorming en toegepaste kunst en'bouw kunst - werden voor het eerst uitgereikt. De monumenten- prijs werd in 1984 voor het eerst toegekend. Aan de prijzen is een bedrag van elk 100.000 gul den verbonden. Daarmee zijn deze oeuvre-bekroningen de hoogste prijzen van Nederland. De prijzen gaan naar de Stichting Historisch Boerderij- onderzoek (Monumenten Prijs), Theu Boermans, artistiek leider van het theatergezelschap De Trust (Theater Prijs), de Stich ting Landelijk Steunpunt Tech- nika 10 (Prijs voor Culturele Vorming) en Borek Sipek (Prijs voor Toegepaste Kunst en Bouwkunst). Van het prijzenbe- drag is 25 procent vrij besteed baar. De rest moet de laureaat in overleg met het Prins Bern hard Fonds uitgeven aan één of meer projecten op het eigen werkterrein. De jury heeft met de toeken ning van de eerste Prins Bern hard Fonds Theater Prijs „be wust en unaniem een toneel maker willen eren wiens werk nog in ontwikkeling is, die blijft onderzoeken en experimente ren en die nu een stempel drukt op de Nederlandse toneelwe reld." De jury benadrukte dat het s t Boer De jury van de eerste Prins Bernhard Fonds Prijs voor Toe gepaste Kunst en Bouwkunst heeft unaniem gekozen voor Si pek. Hij krijgt de prijs mede voor zijn herstelwerkzaamhe den aan het Burchtcomplex in Praag. Sipeks oeuvre bestrijkt bij uitstek het gebied tussen toegepaste kunst en architec tuur. Hij is zowel ontwerper als Sacha Bulthuis, Christine Ewart en Rudolf Lucieer 'in gesprek'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 25