Stunten met trapeze, tijgers en olifanten 'Feestje bouwen met mensen om me heen' Rtv show I Flirten met het verleden 7 Willy Millowitsch veertig jaar met kluchten op Duitse televisie T VRIJDAG 22 OKTOBER 1993 Artiesten werkten zich in het zweet voor Foster Parents Plan CLOSE UP Gerard van Putte] HILVERSUM DOLF RUESINK M anger Danny de W Munck als vliegende m A waaghals in de trape ze, bokser Arnold Vanderleijde stoeiend met een Siberische tij ger en beeldend kunstenares Marthe Röling in de weer met een groot uitgevallen 'model' olifant. Voor het 'Gala of the Stars' lijkt niets te dol. Een der tigtal bekende Nederlanders heeft weken gerepeteerd voor een speciale circusvoorstelling, die vanavond door de TROS wordt uitgezonden. Het gala moet Foster Parents aan nieuwe pleegouders hel pen. Via het Foster Parents Plan krijgen kinderen en ouders in ontwikkelingslanden steun. Dat gebeurt met een financiële adoptie van 45 gulden per maand. Ten behoeve van het goede doel namen acteurs en actrices, sportlieden, muzikan ten en TV-persoonlijkheden voor één dag de rollen over in het American Circus. Een pitti ge opgave. .Weiter gehen, Pussen strec- ken und Kop runter!." De Russi sche trapeze-artieste Tamara staat stampvoetend in het zaag sel van de piste. Pupil Danny de Munck houdt op negen meter hoogte even rust. Gekleed in een zwart turnpakje en voor alle zekerheid bevestigd aan een 'li fe-line' werkt hij zich al twintig Het American Circus heeft zijn tenten opgeslagen bij de IJsselhal in Zwolle, waar De Munck één van zijn vijftien re petities afwerkt. „Éven mijn ar men rust gunnen", roept de 23- jarige zanger smekend naar be neden. Aan z'n gespierde bo venarmen valt goed te zien, dat Danny niet geheel onvoorbereid aan het circusavontuur begon nen is. Sinds juni bezoekt hij drie keer per week het kracht honk van een sportschool. Tamara is een harde leer meester. Wanneer De Munck bij de hervatting van z'n oefe ningen drie zwaaiende en zes stilstaande figuren de knieën niet goed bij elkaar houdt, corri geert de Russin hem in haar ge broken Duits onmiddellijk. „Nein, nein. Ich habe dich dass gesagt schon hundert mahl!" Danny begint weer opnieuw. Zweetdruppels Nee, het instuderen van een cir cus-act is geen fluitje van een cent. Alle door Joop van den Ende benaderde gegadigden kwamen daar na hun ja-woord al snel achter. Zo moest Arnold Vanderleijde heel wat angst overwinnen, voor hij, als uitda ger, 'op de vuist' ging met een Siberische tijger. De Limburger oefende enkele weken met de Duitse dompteur Dieter Farell. En Nelli Cooman mag atlete zijn, ook zij moest menig zweet druppeltje wegwerken voor de stunt aan de vliegende trapeze. „Het is een hele opgave", zegt Bep Banning, die met echtge noot Fernand als toermanager van het American Circus op treedt. „Normaal oefen je voor een act zeker één jaar. Deze Feijenoord-trainer Willem van Hanegem ontpopt zich als een heuse dresseur van olifanten en paarden. FOTO CAPITAL P, moet m een paar maanden tijd alles worden bij gebracht." Als de Italiaan Flavio Togni met zes grote Indische olifanten in de arena verschijnt, is het even slikken. Leidster Tony van de imposante groep geeft een 'pootje' en hup, daar zit zange res Anneke Grönloh al. „Hoog tevrees, dat is het enige waar ik last van heb", roept ze vanaf haar hoge zetel. Liesbeth List, de actrices Pe tra Laseur en Inge Ipenburg (Goede Tijden Slechte Tijden) volgen met speels gemak. Ook kunstenares Marthe Röling heeft zichtbaar plezier in deze repetitie. „Maar zij houdt dan ook van avontuur", zegt haar collega Astrid Engels, die pas voor de eerste keer aanwezig is en die met haar dikhuid als laatste in de rij mag aanschui- Röling geniet van spanning. Na haar oefenvlucht met een F 16 is de pirouette op de tien tonner een wekelijks stukje tijd verdrijf, waar ze naar uitkijkt. Slechts éénmaal zat de schrik er goed in bij de dames. „Dat was in Leeuwarden", herinnert Liesbeth List zich het incident als de dag van gisteren. „Een van de dieren begon plotseling vreselijk te tetteren. Dat was het sein voor een soort opstand on der de olifanten. Ze wilden in eens niets meer. Dan schrik je Krachttraining Voor Danny de Munck hebben de vijf minuten trapeze iets uit dagends. „In het begin zag je de mensen van het circus denken. Wat doet zo'n kip hier? Ik heb me echter voorgenomen vol te houden. Omdat ik na Cyrano een rol krijg in een musical, waar ik met ontbloot bovenlijf moet spelen, leek het me een goed idee wat aan krachttrai ning te doen. Vandaar ook die sportschool." De trapeze sloopt Danny's krachten. „Die voorstelling zal wel lukken, maar het herhalen van alle oefeningen tijdens de repetities is vermoeiend. Na één zo'n circustraining ben ik méér kapot dan na een avondje zin gen." Een echt circus-dier is de zanger overigens niet. „Eerlijk gezegd hou ik niet zo van dat gedoe met gedresseerde bees ten. Ik vind het niet natuurlijk." De Munck kwam als kind nooit in een circustent. „De ker mis trok me veel meer." Alle artiesten waren via Van den Ende Productions verze kerd. „Want stel je voor", zegt Bep Banning, „dat een kunste nares als Marthe Röling de pols breekt als ze van een olifant valt." Het instuderen van de num- Sonja Barend en de zwijnen zijn duidelijk gecharmeerd mers verliep redelijk goed, al had Willem van Hanegem, naar verluidde, net zoveel moeite met de circuspaarden, als met het in galop laten lopen van zijn werkpaarden bij Feyenoord. Voor grappen en grollen leent de gala-voorstelling zich toch wel. Zo liet één van de toe schouwers bij de repetitie zich ontvallen er héél wat voor over te hebben, als Boudewijn Büch en Gerard Joling hun verdwijn truc levensecht voor het voet licht zouden brengen. Ouder worden brengt onontkoombaar met zich mee dat het verleden meer en meer gaat leven in het heden. Maar weinigen is het gegeven de herinnering aan wat e eens was zonder de projectie van het ideaalbeeld te beschouwen. Teruggrijpen op toen levert oudere jongeren en bejaarde pubers de. conclusie op dat vroeger alles beter was. Zo van: de muziek was Ij mooier, er werd beter gevoetbald en de mensen wilden meer deu- f gen. Zelfs Van Kooten en De Bie kunnen daar moeilijk aan ontsnappen. Decennia waren Kees en Wim absoluut onschendbaar. Als er aJ een licht kritische toets aan hun doen en laten werd gegeven, kon dat t zo ongeveer worden opgevat als majesteitsschennis. Niet dat er straf op stond, wel de sanctie uit hoofde van sociale controle, die i overtreders kon veroordelen tot de beklagenswaardige status van i risee van de maatschappijt In aanmerking genomen dat Van Kooten en De Bie traditioneel I kampen met startproblemen, doemt onwillekeurig de vraag op of de heren de bodem van het reservoir van creatieve vondsten niet alt enige tijd in zicht hebben. Zeg nou eerlijk: valt er nog wel eens te lachen om Van Kooten en De Bie? Zet alle schroom opzij, stap oven de angst om niet langer serieus genomen te worden heen en pro- i beer die vraag naar eer en geweten te beantwoorden. Niet eens zo lang geleden waren Kees en Wim in kantoren en fa brieken tussen al het gezwa- tel over voetbal door het ge sprek van de maandag. Maar opmerkelijk genoeg wordt er gezwegen over Krasse Knarren. De kijkcijfers duiden erop dat de helft van hun vaste kij kerspubliek uitgekeken schijnt te zijn op de heren. Waar ze vroeger konden rekenen op een aanhang van ten minste twee miljoen, achten nu nog krap een miljoen mensen het de moeite jjpg-to Mm/mfm dagavond van begin tot eind uit te tJ aan, dat al die afvalligen niet naar dat staffön voor hoger opgelei den zijn gevlucht. Niet iedere ex-fan van Koot en Bie zal er voor voelen simpel te worden van al hetgeen meneer Bert van der Veer op de satelliet meent te moeten loslaten. Kees van Kooten en Wim de Bie worden onderhand ook een dagje ouder. Van Kooten is nu 52, De Bie twee jaar ouder. Dan kan er be grip voor worden opgebracht dat ze het wel wat rustiger aan willen doen. Niet elke week die stress van het inspelen op de actualiteit in Keek op de Week, maar om de veertien dagen als Krasse Knarren. Een geuzennaam, die appelleert aan hun leeftijden. Als Rik Dubois (52) en de vroegere welzijnswerker/straathoek werker Phons bevestigen Van Kooten en De Bie nog maar eens dat ze het persifleren, het maken van typetjes tot kunst hebben verhe ven. Maar hoe briljant, hoe geniaal zelfs die typetjes worden neer gezet, het nadeel van die typetjesmakerij is dat op een gegeven mo ment het gevoel van alles is al gedaan nauwelijks nog te onderdruk ken valt. Het zij toegegeven dat vele Nederlanders in doen en laten op elkaar lijken. Observeren van de samenleving is hun tweede na tuur geworden. En op grond van hun bevindingen hebben Van Kooten en De Bie met hun kwalitatief hoogwaardige kolder de wer kelijkheid verre weten te overtreffen. Maar het verrassende, het spraakmakende, het sprankelende is eraf. Anders gezegd: de crea ties van nu laten zich min of meer bekijken als karikaturen van vroegere persiflages van personages. Wat moet de goegemeente nu aan met Krasse Knarren? In elk geval kunnen ze sinds aflevering twee gedefinieerd worden dank zij de uitleg van gerontoloog dr. J.G. Vloeba, qua aanzien vermoedelijk een ver familielid van Kees van Kooten. Er onderscheiden zich vol gens Vloeba's lezing vier levensfasen in de gerontologie (studie en leer van de ouderdomsverschijnselen; dit even voor niet-lezers van 1 de VPRO-gids en voor mensen die niet behoren tot de doelgroep van RTL 5): er zijn kinderen, volwassenen, ouderen en bejaarden. Het zijn vooral degenen die tot het inzicht zijn gekomen dat ze niet langer tot de categorie oudere jongeren behoren, die hopeloos met zichzelf overhoop liggen. De krasse knar is een vijftig-plusser, die maar niet los kan komen van z'n verleden. De krasse knar probeert fitter te ogen dan hij is en de krasse knar poogt zich jonger voor te doen dan hij is. De als running gag bedoelde soap Zo goed en zo kwaad confron teert krasse knarren met hun eventuele voorland. Rik Dubois voelt zich telkenmale lastig gevallen door z'n dementerende moeder, met veel naturel neergezet door Joeki Broedelet. Bovenal is Zogoed en zo kwaad bedoeld als een uitgerekte spotprent van Goede Tijden Slechte Tijden, de langdradige karikatuur van de dagelijkse werke lijkheid. Diederik Ebbinge bedient zich als Bert van de dictie waar mee Reinout Oerlemans de figuur Arnie heeft gepoogd geloofwaar dig te maken. Waren Van Kooten en De Bie vroeger beter? In elk geval anders. Hun vakmanschap maakt ze nog altijd meester van nagenoeg al hun collega's. Maar hoezeer ze nog steeds op een voetstuk staan, blijken dus ook Van Kooten eh De Bie niet zo onaantastbaar dat hun blijvend applaus wordt gegarandeerd. Het mag best een onsje minder perfectie zijn, als daarvoor een onsje meer lachwekkend simplisme wordt geboden. Moge het nooit zover komen dat Van Kooten-en De Bie de clichémannetjes van zichzelf worden. Onbevangen Sybrand Niessen verwondert zich in 'Backstage ENSCHEDE GERARD BROUWER Met de uitzending, komende zaterdagavond van de soldaten- klucht 'Der Etappenhase' van Karl Bunje, een toneelregistratie uit 1969, schenkt de Duitse tele visie aandacht aan een bijzon dere gebeurtenis. De Duitse ar tiest Willy Millowitsch en zijn volkstheatergroep vieren op 27 oktober namelijk het 40-jarige televisiejubileum. 'Der Etap penhase' is het succesrijkste stuk van het gezelschap en kwam al eerder bij speciale tele visiefeestjes op het scherm. Willy Millowitsch, ook in Ne derland een bekende verschij ning, is in Duitsland een TV-in- stituut, maar zijn debuut toen tertijd ging niet zonder slag of stoot. „Televisie is een cultureel medium en daar past dit soort toneel niet bij," meende NW- DR-baas Adolf Grimme in 1953. Maar andere omroepmedewer kers waren het daar beslist niet mee eens, zodat een maand la ter Millowitsch bij de zender Köln al weer met een nieuwe li ve-uitzending op het scherm kwam. Dat gebeurde tevens omdat de leiding van dit station meer aandacht wilde gaan schenken aan regionale zaken en daar hoorde het populaire Keulse Millowitsch-Theater na tuurlijk ook bij. Het succes was groot en prompt kwam vervolgens vanuit Hamburg het verzoek om een TV-uitzending op de belangrijke zaterdagavond te verzorgen. Millowitsch hapte dadelijk toe en liet in allerijl het Keulse theater beter geschikt maken voor een 'IV-registratie. Want de acteur, die eerder als grappenmaker en conferencier voor de televisie had gewerkt, begreep dadelijk wat voor een positieve invloed een TV-uit zending voor zijn theatergroep zou hebben en veegde argu menten van tafel als zou zijn ge zelschap met al die TV-optre- dens zichzelf uiteindelijk de das om doen. Daarmee legde hij de basis voor een hechte samenwerking met de WDR. In totaal verzorg de Millowitsch, met zijn groep 150 toneelregistraties op de Duitse TV, waarvan er 100 live werden uitgezonden. Het heeft het Millowitsch-Theater inder daad geen windeieren gelegd, want nog steeds is het toneelge zelschap een topper in Duits land. „Wij zorgden op de televi sie voor het eerste live-toneel vanuit een theater en je zou kunnen zeggen dat wij met deze primeur een begin maakten met TV-spelen, die tot over de landsgrenzen kijkers trokken. Indien echter de WDR niet met ons in zee was gegaan, dan had den wij onderwijl de tent allang moeten sluiten", meent Millo witsch. (De klucht 'Der Etappenhase', zaterdag, 20.15 uur, Duitsland HILVERSUM «SUSANNE V elevisie maken vol gens de regels, daar JÊl. trekt hij zich niets van aan. Hij doet wat in hem op komt, heeft het hart op de tong en wil vooral plezier hebben in zijn werk. „Ik wil een feestje bouwen met de mensen om me heen." Sybrand Niessen (32) neemt in het nieuwe KRO-programma 'Backstage' een kijkje achter de schermen bij beroemdheden en mindere goden. Onbevangen en met een dosis naïveteit verwon dert hij zich. Zo was hij een paar weken geleden op bezoek in Nederlands bekendste seks club Yab Yum en kon zijn oren niet geloven toen één van de dames vertelde dat een klant die duizend gulden betaalt op het moment suprème geen erectie krijgt. Maar Niessen is dan ook nog nooit in een seks club geweest, zo verklaarde hij in het programma aan Yab Yum-eigenaar Theo Heuft en keek nog eens vrolijk om zich heen. Voor het programma vertoeft Niessen regelmatig in de wereld van de glamour en glitter. Hij heeft niet zozeer belangstelling voor de uiterlijkheden van die wereld. „Wij volgen een artiest liever voordat hij opgaat. We la ten zien hoe ze naar iets toe werken. Zo zijn we met 2 Unli mited meegeweest naar Londen waar ze een videoclip opnamen Sybrand Niessen: „Ik ben geen harde nieuwsjager." voor hun nieuwe single. De zanger maakt voor iedere clip iets bijzonders van zijn kapsel. We zijn met hem meegegaan naar de kapper, waar hij een tekst in zijn haar liet scheren. Maar we filmen ook de figuran ten die aan de clip meewerken. Simone Kleinsma filmen we tij dens een try-out van de musical Sweeny Todd. We laten zien hoe ze tussen de repetities door een patatje eet." De items in 'Backstage' variëren van een vijftienjarig meisje dat fotomodel wil worden, tot een mannelijke stripper en van Frank Govers tot een vrouw die naar een club voor alleenstaan den gaal. Beperkingen zijn er volgens Sybrand Niessen niet. „Als er maar mensen bij be trokken zijn. Want om de men sen draait het allemaal." Nies sen wuift een vergelijking met programma's als 'Glamourland' en 'Showtime' direct weg. „Glamourland filmde mensen en Gert Jan Dröge zette er scherpe teksten overheen. Dat FOTO TON KASTERMANS deed hij fantastisch. In 'Back stage' mogen mensen hun ei gen teksten zeggen. Die zijn net zo leuk en interessant. We gaan de mensen die we filmen niet voor gek zetten door er een lul lige tekst overheen te plakken." Niessen heeft vorig jaar als re dacteur meegewerkt aan het populaire KRO-programma 'Ook dat Nog!'. Hij was inmid dels aan een nieuw seizoen bij het satirische consumentenpro gramma begonnen toen 'Back stage' zich aandiende. Daarvoor heeft Niessen bij de VPRO (Jon ge Helden) de VARA (Sonja en Hanneke Kappen) en de KRO- talkshow Milou gewerkt. „Talk shows zijn heerlijk om voor te werken als redacteur. Je hebt anderhalf uur lang een enig in terview met iemand en moet daar de leukste dingen uitpik ken zodat de presentator een interessant gesprek van acht minuten kan voeren." Niessen, die een opleiding aan de sociale academie ge volgd heeft, noemt zichzelf geen harde nieuwsjager. „Ik heb in de redactie van Sonja afgeleerd om met autoriteiten te bellen. Als er een brand is kun je de op perwachtmeester bellen, maar ik vind de slachtoffers interes santer. Ik wil in mijn program ma geen stropdassen. Voor een actualiteitenrubriek zou ik nooit de juiste persoon zijn. Tenzij ze het nieuws vinden dat de fan club van Corry Konings bij el kaar komt." „Laat mij maar lekker een beetje ouwehoeren en de jonge hond uithangen. Ik ben groot, kom lomp over en sta regelma tig net verkeerd in beeld zodat de cameraman me opzij moet schoppen. Dat laten we gewoon in beeld zien. Ik ben in 'Back stage' mezelf en dat is het be langrijkste." (Sybrand Niessen presenteert elke vrijdag tot en met 19 no vember bij de KRO Backstage, Nederland 1,19.30 uur)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 12