Spaar
op
zeker.
'Publieke omroep krijg je niet weg'
Werken voor de TV
een oude jeugddroom
Rtv show
Ai
Albert van den Heuvel weg bij NOS:
Lorenzo Lamas
rekent af met
Falcon Crest
HILVERSUM ANP/BERT P
Aan de vooravond van zijn ver
trek wenst hij een ferm af
scheidswoord uit te spreken:
„De publieke omroep krijg je
niet weg." Dat ze daar bij RTL
maar goed nota van nemen. Al-
bert van den Heuvel (61), vice
voorzitter van de NOS en oud
voorzitter van de VARA, verlaat
deze maand de omroep. Hij wil
bij zijn afscheid niet de indruk
wekken, als zou het in Hilver
sum allemaal fantastisch gaan.
Helemaal niet. Het publieke be
stel staat onder grote druk,
maar het gaat wel de goede kant
op. En de kwaliteit loopt ook
geen gevaar.
Sprak NOS-voorzitter Max de
Jong drie jaar geleden nog van
een mission impossible, Van den
Heuvel houdt het op het begin
van een nieuwe situatie. „De
omroep werkt nog steeds ineffi
ciënt. Er zijn nog steeds te veel
bestuurders en directeuren.
Toch is de afgelopen twee jaar
samenwerking op gang geko
men. Die nieuwe structuren zijn
nog niet van beton en je moet
veel geloof hebben een bord
kartonnen woning te nemen,
maar verandering blijkt niet on
mogelijk te zijn."
Dat omroepen vandaag de
dag ook niet altijd optimaal
meewerken verbaast hem niets.
„Veranderingen gaan niet van
zelf. Hilversum is nog vaak een
kippenhok. Soms is het tempo
in de verandering ook angst
aanjagend langzaam, maar dat
is wellicht oude-mannen-onge-
duld. Omroepen zullen hun
pleidooi voor behoud van iden
titeit omschijven als zorgvuldig
heid. Ik ben geneigd daar een
minder positief woord voor te
gebruiken. Aan de andere kant:
wij doen het beter dan in Joego
slavië."
Tien gidsen
Hij benadrukt daarbij dat Ne
derland de werkelijkheid niet
uit het oog moet verliezen. „De
Nederlandse omroep is een na
tionale omroep in een typisch
Nederlandse stijl. We zijn met
ons tienen. Dat is wat veel van
het goede, maar het staat de
publieke kant helemaal niet in
de weg. Het levert ons bijvoor
beeld tien gidsen op. Nergens in
Europa is die informatie zo
goedkoop te verkrijgen."
Van den Heuvel stelt wel
grenzen aan pluriformiteit. „Er
moet een einde komen aan al
die verschillende winkeltjes die
allemaal voor hun eigen leven
opkomen. Pluriformiteit moet
worden gevonden in een geza
menlijk, zich van de commercie
onderscheidendprodukt."
De liefde voor het publieke
bestel lijkt ook na twintig jaar
Hilversum onveranderd groot.
„Onze omroepverenigingen
kunnen twee dingen uitstekend.
Zij zetten de band met het pu
bliek door. Niemand moet on
aardig doen over de verenigin
gen. Verder voeren geheel ver
schillende mensen een fantasti
Albert van den Heuvel: „Ik heb een afkeer
omroep heb."
sche, nooit uitstervende discus
sie. Arie van der Veer van de EO
en Arend-Jan Heerma van Voss
van de VPRO zijn elke week in
één kamer bezig met het ge
bruik van de media. Dat kun je
niet verzinnen. Dat is hogere
stijl Artis: beesten die in ver
schillende kooien thuis horen,
lopen samen in de wei. Het zou
vreselijk zijn als deze mannen
zouden worden vervangen door
grijze midden-muizen."
Die typische omroepstructuur
is naar zijn mening ook geen
geïsoleerd verschijnsel. „Wij
kennen veel niveaus in de sa
menleving waar enerzijds de
identiteit wordt bewaard en er
anderzijds wordt samenge
werkt. Denk aan onze coalitie
kabinetten. Harmonie is ook
niet het wezen van de Europese
cultuur. Disharmonie is het we
zen. Het grote moment in de
Europese cultuur is ook niet dat
we een geloofsbelijdenis had
den, maar dat we daar juist aan
twijfelden en ruzie over maak
ten."
Afkeer
Hij heeft een duidelijke afkeer
van commerciële omroep. Ook
al zat hij, zo geeft hij toe, in de
eerste dagen van RTL 5 wel voor
de buis. „Omroep bedrijven
vanuit een winstoogmerk leidt
tot een verkeerd gebruik van de
structuur. Commerciële bedoe
lingen staan haaks op een abso
luut onafhankelijke journalis
tiek. En als het maken van winst
alleen telt, dan is er geen ruimte
voor het experiment. Artistici
teit wordt dan beknot in plaats
van bevorderd. Een commer
cieel station kan natuurlijk pu
bliek werkzaam zijn. ITV heeft
dat in het verleden laten zien.
Een commerciële structuur
biedt echter nooit de garantie
dat het zo blijft. CNN is op som
mige momenten niet veel meer
dan een propagandazender.
Daarom heb ik een afkeer van
commercie", aldus Van den
Heuvel.
Een belangrijk deel van zijn
bestuurlijke activiteiten stond in
het teken van de radio. „De ra
dio blijft een schitterend instru
ment. Het heeft fantastische
mogelijkheden. Niets leent zich
beter als begeleidend medium
of, in lelijke termen, als behang.
Het is snel en goedkoop. En het
schept sfeer."
Naar zijn mening is er de
laatste tijd voor de radio weer
sprake van bloei. „De laatste
anderhalf jaar zijn wij weer be
zig aan de herontdekking van
de radio. Lange tijd is de radio
op de bagagedrager van de fiets
meegereden en ging alle aan
dacht naar de televisie. Dat
heeft voor een groot aantal ra
diomakers, bijvoorbeeld de
knarren van de vorige generatie
als Jan de Troye en Arie Kley-
wegt demotiverend gewerkt. Nu
is er een omslag."
De erkenning blijkt naar zijn
smaak uit de vele veranderin
gen. „De klassieke zender Radio
4 is op weg naar een vergaande
stroomlijning. Radio 3, de po
pulairste zender, bewijst dat we
er voor het gehele publiek zijn.
En het vlaggeschip, actualitei
tenzender Radio 1, staat aan de
vooravond van belangrijke re
dactionele vernieuwingen
Het luisterpubliek heeft voor
die structurering wel een prijs
Als u niet alleen een hoge
rente wilt, maar er bovendien
zeker van wilt zijn dat uw
spaargeld in goede handen is,
vertrouwt u het natuurlijk toe
aan een goede bekende. Aan een
bank die dicht bij u in de buurt
zit, die u kent: de Rabobank.
Loopt u maar eens binnen.
Als de grootste spaar
bank van Nederland weten we
precies hoe u meer uit uw
spaargeld haalt zonder dat u
risico's loopt. Rabobank Q
betaald. Radio 2 is de zender
gebleven waar omroepen onaf
gebroken hun identiteit willen
uitdragen. „Daardoor onthou
den wij het grote publiek een
tweede brede publiekszender
met een aanbod van hoogwaar
dige easy-listening cultuur.
Toch is er een grote vraag naar
een recreatie-zender waar ook
het Nederlandse luisterlied te
horen valt. Het ziet er naar uit
dat de commercie een dergelijk
aanbod gaat doen. Jammer,
want wat je kwijt bent, krijg je
niet meer terug."
Deze keuze raakt volgens Van
den Heuvel de zwakten van ons
bestel. „Zo oud als de versnip
pering, is de veronachtzaming
van het grote publiek. Het
schijnt bij de publieke omroep
te horen vooral in aanbod te
denken en de vraag uit het pu
bliek al snel als onzedelijk te
kwalificeren. Het zou beter zijn
een dergelijk aanbod wel te
doen en wel zo edel mogelijk."
Dat brengt hem bij een ander
knelpunt. „Nederland kent geen
traditie in populaire cultuur.
Amusement gedijt bij de publie
ke omroep slechts moeizaam.
Wij zijn geen goede amuseer-
ders. En als we het leren, dan
verkopen wij het aan de com
merciële omroep.
Van den Heuvel verwacht dat
de strijd tussen de omroepen
nog wel even zal doorgaan.
„Dat hoort bij deze periode. De
kwaliteit loopt niet echt gevaar.
Ik geef ze een zeven. Wel zou
het mij een lief ding zijn als alle
omroepen een negen willen ha
len."
1 1
en leren motorvest,
I j daaronder een felle
M JÈ rode blouse en lang,
sluik haar: acteur Lorenzo La
mas lijkt in niets meer op Lance
Cumson, de oogverblindende
hartenbreker uit de serie Falcon
Crest. Lamas is elke donderdag
avond te zien in de nieuwe RTL
5-serie Renegade, waarin hij als
de eigentijdse dolende ridder
Reno Raines de strijd tegen on
recht aanbindt.
Voor Lorenzo Lamas was zijn
rol in Renegade een tweede op
stapje naar een succesvol carri
ère. Nadat hij jarenlang in Fal
con Crest te zien was geweest,
bleek het voor hem moeilijk een
andere rol te krijgen. Lamas:
„Renegade gaf mijn carrière een
nieuwe dimensie. Na Falcon
Crest zag iedereen mij als Lan
ce, en het bleek heel moeilijk
om van dat imago af te komen.
Ik deed wel speelfilms in het
buitenland, maar in mijn eigen
land lukte het niet echt. Geluk
kig is die moeilijke periode nu
voorbij. Ik hoorde van mijn
agent overigens dat Falcon Crest
in Europa nog steeds te zien is.
Een vreemd idee, voor mij is die
tijd al weer zo lang geleden."
Karate
Renegade is een pure actiefilm,
waarin nogal wat spektakel
voorkomt. Lamas, die gespecia
liseerd is in vechtsporten als ka
rate en taekwondo, wil echter
wel even benadrukken dat in de
serie in zijn ogen geen 'onnodig
geweld' voorkomt. „Het gaat
vooral om de manier waarop je
geweld in een film of serie por
tretteert. En we hebben er wel
degelijk over nagedacht, want ik
hou zelf ook niet van overdre
ven geweld.."
„Ik ben zelf op mijn 21ste met
vechtsporten begonnen. Er zit
een hele filosofie achter, het is
meer dan enkel schoppen en
slaan. Ik begon allereerst met
taekwondo, later werd dat kara
te. Binnen drie jaar deed ik mee
aan toernooien en wedstrijden.
Karate geeft me kalmte, een
rustig gevoel en een hoop ener
gie. Je hebt veel discipline nodig
en geduld met jezelf. Zaken die
je ook in het dagelijks leven
kuntbenutten."
Die sportiviteit komt hem
goed van pas tijdens de opna
men, want de Renegade-acteurs
doen de meeste stunts zelf. La
mas gebruikt zelfs zijn eigen
Ook partner Branscombe
Richmond, een voormalige
stuntman, gaat spectaculaire
scènes niet uit de weg. Rich
mond werkte, voordat hij zelf
ging acteren, 19 jaar lang als
stuntman. „We kunnen ons
geen stunt coördinator veroor
loven, en het komt dus goed uit
dat we zo veel mogelijk zelf
kunnen doen. Stunts hebben
een gecalculeerd risico. Je loopt
wel eens wat op, maar we zijn
Lorenzo Lamas: „Renegade heeft mijn carrière een nieuwe dimensie ge
geven." FOTO GPD
geen dwazen. De keren dat je
gewond raakt is meestal als je
met mensen werkt die minder
voorzichtig zijn. Bijvoorbeeld
als acteurs een rol zo graag wil
len dat ze liegen over hun capa-,
citeiten. 'Ja, ik ben geweldig op
een motor'. Vervolgens blijkt
dat ze nog nooit op zo'n ding
hebben gezeten. Op die manier
is Lorenzo al eens een motor
kwijtgeraakt."
Richmond, tevens producer
van spelshows voor kinderen, is
gewend de 'slechterik' te spelen.
Door Renegade kan hij ook eens
een andere kant van zichzelf la
ten zien. „Wel eens leuk", grapt
hij. „Ik speel normaal moorde
naars of verkrachters. Nu zijn
de vrienden van mijn kinderen
eindelijk niet meer bang voor
me." Lamas werd voor de rol
gevraagd door producer Steven
Canall, bij wie hij auditie had
gedaan voor een andere serie.
Lamas: „Ik had hem een tape
gegeven met een speelfilm, zo
dat hij kon zien hoe ik over
kwam. Twee dagen later belde
Canall op: wie dat blondje was
in de film, en waar hij er kon
bereiken. Dat blondje was mijn
vrouw. Het is geweldig om met
Kathleen samen te kunnen wer
ken. We hebben wel het geluk
dat we niet alle scènes samen
hoeven op te nemen, anders
zou het misschien een beetje
benauwd worden. Iedereen
heeft toch een beetje ruimte no
dig, al is de relatie nog zo goed.
Nu zien we elkaar bij de make
up, we lunchen samen, en we
praten over qns werk, maar het
is niet té close. Het is geen ver
plichting, het is samenwer
king."
Kinmont: „Ik geef toe, het is
niet altijd makkelijk om in zo'n
serie samen te werken. Cheyen
ne, een computerfreak, en Reno
kunnen geen relatie krijgen, dan
is de spanning, de magie weg.
Reno heeft in de serie dus zo nu
en dan een vriendin, en dat
soort scènes doet me toch altijd
wel wat. Dan ga ik even een
luchtje scheppen. Branscombe
zegt altijd tegen me: maak je
niet druk, zij is hier deze week,
jij bent er de rest van je leven.
En dat beurt me dan wel weer
op. Ik ga ook niet zitten kijken.
Denk je eens in, je voelt jezelf
erg ongemakkelijk, maar voor je
partner is het ook niet erg leuk
als je daar maar staat. Als je
speelt moet je er helemaal zijn,
en niet hoeven dénken aan de
gene die staat te kijken. Dat is
geen werken, als iemand je als
een havik staat te beloeren."
STARDOM
Het is kennelijk mode dat
mensen van verschillende gene
raties een relatie met elkaar aan
gaan. Actrice Stephanie Bea-
cham, die al op zodanige leeftijd
is dat ze die niet meer durft prijs
te geven, de zo veel jongere Jason
Priestley van Beverly Hills 90210
aan de haak geslagen. Op zijn
beurt schijnt Priestley zijn vrien-
din Christine Elise te hebben ge
dumpt. Relaties zijn tegenwoor-
dig beperkt houdbaar, al wordt er
nog zo hard geroepen dat ze nog i
lang en gelukkig leefden.
Nederland kan opgelucht
ademhalen, want de onderdanen
van Renée de Haan passen tegen
woordig in strakke leggings. Dit
verpletterende nieuws liet ze de
ze week verspreiden en er is
meer. Of beter gezegd minder,
de gewichtige zangeres is kilo's
afgevallen. Een organisator vroeg
zich laatst af of hij wel de goede
voor had. Ik had toch Renée de
Haan geboekt?" Het klonk haar
van De Haan als muziek in de
oren.
Hanny mag dan pikante lied
jes zingen, dat betekent nog niet
dat ze de teksten in praktijk
brengt. Onlangs kreeg de zange
res, onder meer bekend van een
schone meezinger als 'Mijn kijk
doos'een speciaal aanbod van
een makelaar:Jij twintigdui
zend gulden in de tas, als je met
mij het bed in duikt." Als voor
schot legde de makelaar 5.000
piek op de bar van de Rotterdam
se sexclub Mayfair, waar Hanny
een optreden verzorgde. Hanny
ging niet op de avances van de
makelaar in. Of Hanny daarbij als
excuus aanvoerde dat ze'van
avond hoofdpijn' had, daarover
bestaat vooralsnog geen duide
lijkheid.
Het betere ellebogenwerk is op
10,11 en 12 december weer te
zien in Ahoy'. Een jaar lang liet
Leen Huizer types als René Froger
en Anita Meyer hun gang gaan in
het Rotterdamse tentoonstelling
complex, maar dit jaar gooit hij
er maar weer eens een ouderwet
se Gala of the Year tegenaan. Lee
Towers weet natuurlijk wat het is
om glitter- en glamourachtige ga
laconcerten in Ahoy' te organise
ren. Hij heeft dat al acht keer ge
daan, dus Lee weet van de hoed
en de rand. Teneinde Ahoy' een
theaterachtig aanzien te geven,
heeft Lee Towers een reuzegor-
d'ijn laten maken. Kosten:
120.000 gulden.
De zingende zakenman, die ooit
kraandrijver was, probeert ditmaal
een tropisch sfeertje te creëren in
Ahoy'. Dat wil zeggen: Lee Towers
besloot zijn gala-concerten te
voorzien van een kruidig Indisch
tintje met daartussen oerhollands
recht toe recht aan-werk van Piet
Veerman. De Indische inbreng
komt van 'crooner' Andy Tielman,
de vroegere bandleider van de le
gendarische Tielman Brothers, Thi
Blue Diamonds, Wieteke van Dort,
de Suara Maluku Band en Sandra
Reemer. De muzikale omlijsting
komt voor rekening van het Metro-
pole Orkest onder leiding van Jerry
van Rooyen en Harry van Hoof. Dal
wordt dus aanstekers aan en han
den in de lucht.
Rabobank. Aangenaam.
Pernille la Lau presenteert Postcode Bingo
AMSTERDAM
Bij Joop van den Ende Produk-
ties in Aalsmeer kwam de sol
licitatiebrief van Pernille la
Lau voor een stageplaats op de afdeling
Internationaal Management als een ge
schenk uit de hemel. De 22-jarige HEAO-
studente zou vier jaar geleden omroep-
ster worden bij Van den Ende's commer
ciële station TV 10. Dat avontuur liep
slecht af en voor Pernille was de droom
voorbij. Haar presentatietalent waren ze
al die jaren in Aalsmeer niet vergeten.
Haar adres wel. En dat was vervelend,
want er werd iemand gezocht voor Post
code Bingo. De sollicitatiebrief viel in de
bus en het probleem was opgelost. Per
nille la Lau loopt komend jaar niet alleen
stage op de afdeling Internationaal
Management, ze presenteert ook elke
zondagavond bij TROS en Veronica het
programma Postcode Bingo, waarin de
trelddngen van de Nationale Postcode Lo
terij plaatsvinden.
„Ik had me de avond voor het stagege-
sprek tot één uur 's nachts voorbereid op
de vragen die ze zouden kunnen stellen.
Dan kijk je de volgende dag wel even gek
op als blijkt dat ze een oude band hebben
bekeken en je vragen een programma te
presenteren. Op het moment gaat al mijn
aandacht uit naar Postcode Bingo. Mijn
studie staat op een wat lager pitje. Ik stort
me nu voor honderd procent op het pro
gramma", vertelt Pernille. „Ik vind het zo
fantastisch dat ik dit mag doen."
Jeugddroom
De kersverse presentatrice is enthousiast,
energiek en tot alles bereid om van haar
nieuwe baan een succes te maken. Wer
ken voor televisie is voor Pernille la Lau
geen bevlieging, maar een oude jeugd
droom. Ze zette haar eerste stappen in de
omroepwereld via Club Veronica, de jon
gerenafdeling van de omroep. „Ik heb de
televisie-opleiding van Club Veronica ge
volgd en een jaar lang meegewerkt aan
het tv-programma. Zodra ik uit school
kwam ging ik aan de slag. Bellen, produk-
tiewerk doen, teksten schrijven, inter
views houden. Vooral de variatie die het
werk biedt trekt me enorm aan. Ik vind
het heerlijk om veel verschillende men
sen te ontmoeten."
Eén keer heeft Pernille la Lau Club Ve
ronica mogen presenteren. „Simone Wal
raven kon een keer niet en toen mocht ik
het doen." Pernille geeft lachend toe dat
ze steeds jaloers is geweest op Simone
Walraven. Ze had de smaak van TV-werk
goed te pakken toen ze na een jaar bij
Club Veronica plaats moest maken voor
nieuwe talenten. „Ik heb me direct inge
schreven bij een modellenbureau in de
hoop opdrachten voor bij voorbeeld re
clamefilmpjes te krijgen. Via het model
lenbureau heb ik vier jaar geleden een
screentest gedaan voor de baan als om-
roepster bij TV 10."
TV 10 kreeg geen vergunning van het
Commissariaat voor de Media om in Ne
derland uit te zenden en Pernille besloot
commerciële economie te gaan studeren
aan .de HEAO. Haar studie heeft ze een
jaar onderbroken om te reizen. „Ik heb
een half jaar met mijn vriend in Japan ge
zeten. Daar verdienden we ons geld met
de verkoop van keramiek. Later zijn we
onder meer naar de Filippijnen, Thailand
en India geweest." Voor Pernille stond
wel vast dat ze terug zou keren naar Ne
derland om haar studie af te maken. „Ik
wil nog steeds mijn opleiding afronden,
maar het zal nu wat langzamer gaan. Ge
lukkig verleent de school alle medewer-
king."
Pernille la Lau: „Ik vind het zo fantastisch dat de Postcode Bingo mag doer
FOTO
