'Aankopen kunst
aantrekkelijker'
Jaarprijzen Stripschap uitgereikt
Welhaast perfecte Evensong
Slapstickhumor
van W.A.C.K.O.
VERBJJ STEREND
Cultuur Kunst
Streetparade ter ere van Laurentius
Portretten en een buitenbeentje bij Ars
Swingende Dulfer neemt te weinig gas terug
Koninklijke subsidie
voor jonge kunstenaars
MAANDAG 18 OKTOBER 1993
Specially made for
de Bijenkorf by
Tlowftf
d'Ancona wil nieuwe financieringsregeling
Minister d'Ancona van WVC is op zoek naar mogelijkhe
den om, zonder rentevergoedingen door het Rijk, vanaf
1995 toch een aantrekkelijke financieringsregeling voor
de aankoop van beeldende kunst tot stand te brengen.
,,Er moet een groter en breder aanbod voor de consu
ment bereikbaar worden", aldus de bewindsvrouw dit
weekeinde bij de opening van een gezamenlijke plek van
zeven Amsterdamse galeriehouders.
Deze beperking zorgde voor de
nodige opschudding in de gale
riewereld.
,,Ik streef ernaar zoveel moge
lijk mensen in aanraking te
brengen met onze cultuur. Dat
betekent dat we ons niet meer
kunnen beperken tot een aan
bod van pure avant-garde en ri
sicovolle kunst, maar dat we
ook moeten erkennen dat de
consument het recht heeft zijn
eigen voorkeuren te volgen", al
dus d'Ancona. „Ik wil ervoor
waken dat door ingrijpen van
de overheid bepaalde kunstvor
men via goedkope financie
ringswijzen aangeschaft kunnen
worden en andere niet."
In de nieuwe regeling gelden
voor iedere kunstkoper in Ne
derland voortaan dezelfde re
gels. Dat betekent dat een deel
De minister kondigde verder
aan dat ze inmiddels contact
heeft gezocht met mogelijke fi
nanciers. Daarbij is ook Rabo-
bank-dochter De Lage Landen,
partner van WVC bij de uitvoe
ring van de huidige rentesubsi
dieregeling. Dankzij een jaar
lijkse WVC-subsidie van drie
miljoen gulden kan de particu
lier daardoor renteloos kunst op
krediet kopen.
In september werd bekend
dat deze financieringsregeling
over twee jaar verdwijnt. Na
overschrijdingen tot een record
bedrag van 13 miljoen gulden in
1990, werd de regeling op 1 ja
nuari van dit jaar al beperkt van
180 tot 62 galeries en het maxi
male bedrag van drie miljoen.
van de rentekosten zelf opge
bracht moet worden. De stren
ge selectie van de deelnemende
galeries door de Raad voor de
Kunst kan echter worden opge
rekt, waardoor een groter en
breder aanbod bereikbaar
wordt. De minister is niet bang
voor verlies van kwaliteit: „Aan
gezien ik voorzie dat bij de uit
voering van een nieuwe rege
ling de branche zelf een promi
nente rol zal spelen, is dat,
neem ik aan, geen groot pro
bleem meer."
De locatie aan de Lijnbaans
gracht 312-318 biedt onderdak
aan de hedendaagse kunst-ga
leries Akinci, Apunto, The Dra
wing Room, Johan Jonker, Lu-
men Travo, Oele en Schoo. „We
proberen zo nieuwe energie te
genover de recessie op de
kunstmarkt te stellen", aldus
initiatiefnemer Leyla Akinci. De
galeries blijven hun eigen ten
toonstellingen presenteren,
maar zijn van plan gezamenlijk
aantrekkelijke evenementen te
organiseren die tot een extra
toeloop van publiek kunnen lei-
Baljurken Hofvijver dansend ten onder
den haag Twintig paraffine baljurken op de Hofvijver gaan op
de avond van de 24ste oktober dansend ten onder. Het Shusaku
Dormu Dance Theater geeft een voorstelling die volgens de
makers van de baljurken, Patchwork, een waar spektakel zal
worden. Er doet zelfs een hijskraan mee. „Het bal op de Hofvij
ver zal kortstondig en voor het laatst tot leven worden gebracht.
De dansers zullen de oude glorie doen herleven. Maar ook zul
len zij verbeelden wat leeft in de hoofden van diegenen die hun
jurken hebben achtergelaten. Zo vlakbij het regeringscentrum
kan het niet anders of er bestaat een verband", luidt de mysteri
euze voorspelling van de initiatiefnemers.
Five Blind Boys of Alabama treden op
Amsterdam The Five Blind Boys of Alabama, 'veteranen van de
gospelmuziek', zijn nog maar met vier over. Niettemin brengen
zij, begeleid door vier muzikanten, hun liederen ten gehore.
Concerten zijn er onder meer in Amsterdam (Paradiso, 3 no
vember), Den Haag (Dr. Anton Philipszaal, 5 november), Rotter
dam (Zuidplein, 7 november), Utrecht (Vredenburg, 10 novem
ber) en Amstelveen (Cultureel Centrum, 13 november).
muziek
recensie hans keuzers
Concert: Candy Dulfer Funky Stuff; ge
zien 17/10 LVC, Leiden
Na haar succesvolle debuutal
bum Saxuality - o.a. goud in
Amerika - lijkt Candy Dulfer
met de opvolger Sax-a-go-go
haar succes moeiteloos te conti
nueren. De tweede korte inten
sieve toernee werd gisteren af
gesloten in het LVC in Leiden.
Dulfer opent met een up tem
po funky nummer, gevolgd door
'So What' een sterk uitgevoerde
cover van Miles Davis. Trom
pettist Ivan van Hetten, samen
met Dulfer voor het grootste ge
deelte op de voorgrond, valt
hier op door zijn gedoseerde
toongebruik en sterke dynami
sche climaxen.
Dulfer heeft de neiging bij de
eerste serie - snellere - songs
haar soli te lang uit te breiden
en te weinig naar een hoogte
punt te werken. Veel van het
materiaal wordt met te veel in
strumenten muzikaal volledig
volgeplamuurd. Alleen de rusti
ge cover 'I can't make you love
me' geeft de dankbare afwisse
ling in het geheel. Pas vlak voor
de pauze komt daarnaast de
broodnodige vocale ondersteu
ning op het toneel. De dansbare
soul met een funky mengel
moesje ligt dan voor het opra
pen met de Averidge White
Band-cover 'Pick up the pieces'
en het Prince-nummertje 'Sun
day Afternoon'.
Candy Dulfer omringt zich
met klasse-muzikanten. Dat de
ze toppers ook nog langdurige
soli krijgen is echter meer dan
hinderlijk. De lang uitgespon
nen bas-, drum- en orgelsoli
haalden de vaart uit het optre
den. Wat meer afwisseling in de
setlist en wat gedoseerder ge
bruik van soli had dit optreden
van Candy Dulfer een stuk aan
trekkelijker gemaakt.
recensie ben wagemaker
Expositie: Portretten en beelden van 10
Ars-leden. Tot 31 oktober, gebouw van
Ars Aemula, Pieterskerkgracht 9, Leiden.
Openingstijden* di en do 10-12, za 13-16
Zowel in de schilder- als beeld
houwkunst is het portret als ge
nre altijd een veel beoefende
bezigheid geweest. Dat is niet
zo vreemd, want niet alleen
vroeger vond menig zichzelf
respecterende notabel of magi
straat dat zijn beeltenis voor het
nageslacht bewaard diende te
blijven. Overbekend zijn de por
tretten van kooplieden van Hol
landse meesters, of gewoon de
simpele grafische afbeelding
van Hare Majesteit op onze
muntstukken. Toch wist bij
voorbeeld iemand als Rem
brandt meer weer te geven dan
alleen de afbeelding van de ge
portretteerde. Hij gaf zijn mo
dellen een psychologische di-
isie, met de beeltenis werd
ook de persoonlijkheid van de
betrokkene vastgelegd. Dat al
leen de groten onder ons deze
vaardigheid beheersen zal geen
verbazing oproepen.
De expositie van 10 Ars-leden
verbaast om die reden evenmin.
Alle portretten zijn in eerste in
stantie alleen weergaven. Maar
ten Bergman legt in oranje,
blauw en roze-bruin de ruwe
impressie van een gelaat vast
waarbij de mond slechts met
één rode veeg wordt aangege
ven. Victor Bouter toont met
één mannelijk en twee vrouwe
lijke naaktportretten dat hij de
aquareltechniek beheerst: met
een potlood bepaalt hij eerst
zijn contouren en vervolgens
wordt verfijnd de verf aange
bracht. Eén ervan krijgt iets dro
merigs doordat de vrouw haar
hoofd achterover laat hellen en
haar gezicht afwendt alsof zij
naar iets staart dat voor de kij
ker niet zichtbaar is. John Hak
kaart laat zien dat de krasserige
lijnen van etsen tot goede por-
amsterdam/den haag anp
Koningin Beatrix heeft vrijdag
in het Koninklijk Paleis in Am
sterdam de koninklijke subsi
dies voor de Vrije Schilderkunst
1993 uitgereikt aan zes jonge
kunstenaars.
Richard Brouwer (Den
Bosch), Pierre Cops (Eindho
ven), Rens Janssen (Utrecht),
Michael Raedecker (Amster
dam), Wouter van Riessen (Arn
hem) en H.W. Werther (Den
Bosch) vielen in de prijzen.
De koningin reikt de konink
lijke subsidie voor Vrije Schil
derkunst jaarlijks uit. Iedere Ne
derlandse beeldende kunste
naar die zelfstandig werkt en op
1 januari de leeftijd van 35 jaar
nog niet had bereikt, kan mee
dingen naar een Koninklijke
Subsidie (5000 gulden). Dit jaar
deden 675 kunstenaars er een
gooi naar.
Uit de ingezonden werken
stelt de jury ook een expositie
samen. Het werk van 31 kunste
naars is tot en met 24 oktober te
zien in het Koninklijk Paleis.
De verschillende activiteiten
worden mogelijk gemaakt door
de Stichting Koningin Juliana
en door de Stichting Koninklijk
Paleis te Amsterdam.
THEATER
recensie wijnand zeilstra
'Everything we always wanted door
W.A.C.K.O. Gezien 16/10, schouwburg
Leiden.
'Acts, muziek, songs' kondigt
het programmablaadje aan. Die
eenvoudige opsomming is han
dig gekozen. Wat Manou Ker-
sting en Chiel van Berkel in het
theater brengen, valt namelijk
moeilijk met een genre-aandui
ding weer te geven.
Beide heren kennen elkaar
van de Antwerpse theateroplei
ding. Ze vormen een komisch
duo en noemen zich
W.A.C.K.O.: Weird Asshole Cra
zy Knock Out. De keuze voor
zo'n nadrukkelijk komisch aan
doende naam maakt je wat
huiverig. Inderdaad blijkt hun
aanpak af en toe gewild leuk
over te komen. Bijna alles is
leuk bedoeld, en dat is o zo
moeilijk vol te houden.
Ze proberen dat overigens
wel. Hun uithoudingsvermogen
en optimale inzet doen daarom
sympathiek aan. Ruim ander
half uur gaan ze zonder onder
breking van een pauze in een
flink tempo te keer. Het is gro
tendeels slapstickhumor, waar
je van moet houden, met af en
toe enige swingende muziek ter
afwisseling. Dat laatste is een
sterke troef, vooral wanneer
Manou Kersting voor begelei
ding op bas zorgt.
'Everything we always wanted
to do on stage but never were
allowed to' is de omslachtige ti
tel. Het komt meestal neer op
absurde uitvergroting van alle
daagse situaties. Bijvoorbeeld
de restaurant-scène: de ober
dwingt de klant tot overmatige
wijnconsumptie, wat met de
nodige fysieke gewelddreiging
gepaard gaat. Beide heren, kaal
geschoren en in donker pak met
stropdas gekleed, leggen hierbij
grote lenigheid aan de dag.
In talrijke variaties keert dit
soort humor steeds terug. Daar
mee kun je een avond vullen,
maar heb je met deze reeks los
se sketches ook een avondvul
lend programma?! Vol trots ci
teert het programmablaadje
loftuitingen uit de pers. Het ta
lent van dit duo wordt kennelijk
alom bejubeld. „Wie W.A.C.K.Ó.
niet grappig vindt, moet zich
dringend laten nakijken." Als
'De Morgen' gelijk heeft, is dat
zeer verontrustend.
Tijdens de Stripdagen in Breda
zijn gisteen de jaarprijzen van
het Stripschap toegekend en
uitgereikt. In de categorie oor
spronkelijk Nederlands werd tot
album van het jaar gekozen
'Meccano 1: Beauregard' van
Hanco Kolk. „In eerste aanblik
chaotisch, bij lezing volstrekt
helder, vaak spannend en gere
geld hilarisch", aldus de jury
over dit album.
tretresultaten kunnen leiden en
Gerard de Wit toont een zelf
portret.
De in de vitrine aanwezige
beelden van Goke Leverland
vallen buiten het portretgenre.
Op een lange zwart marmeren
zuil valt weliswaar een bronzen
vrouwenbuste te herkennen,
maar dit groen gepatineerde
sculptuurtje is zodanig vormge
geven dat gezegd kan worden
dat bewust van een realistische
weergave is afgezien. Datzelfde
geldt voor een menselijke vorm
op een plaatje van wit marmer
waarvan Leverland de zijden
weloverwogen ruw en ongepo
lijst heeft gelaten. Het beeldje
laat zich qua vorm nog het best
vergelijken met een touwtrekker
die zijn voorste voet schrap zet
en met zijn lichaam laag over
de grond een denkbeeldige te
genstander weerstand biedt.
Gelet op de verenigingsnaam
'Ars Aemula' (streven naar
kunst) mag gezegd worden dat
Leverland een buitenbeentje is.
voorschoten Horen en zien verging je soms, af
gelopen zaterdagmiddag in de dorpskern van Voor
schoten. Muziekvereniging Laurentius vierde het
zeventigjarig bestaan en dat kon natuurlijk niet on
gemerkt voorbijgaan. Vandaar dat de vereniging
een aantal collega-orkesten, zoals Adest Musica uit
Sassenheim, had uitgenodigd om het feest extra
luister bij te zetten in een zogenaamde streetpara
de. Van alle kanten kwamen de muzikanten toege
stroomd om vervolgens in het centrum samen te
komen en een nummertje ten beste te geven.
FOTO HIELCO KUIPERS
Jubileumconcert Joop Brons in Hooglandse Kerk
recensie wilfred simons
Evensong en jubileumconcert ter gelegen
heid van het 40-jarige jubileum van Joop
Brons, organist en koordirigent aan de
Hooglandse Kerk. Anglicaanse songs, N
Aria detta Frescobalda; C. Parry, I was
glad; G. Morandi, Introduzione, tema con
variations Gehoord Hooglandse Kerk,
17/10, Leiden.
Bruhns, Praeludium in e; H. Sumsion, They Kerkklokken roepen vlak voor
that go down to the sea; G. Frescobaldi, een kerkdienst altijd: "Kom luis
teren naar het woord van de
Heer! Hebt uw naasten lief!"
maar gisteravond riepen ze vol
overtuiging: „Eert loop Brons!
Hebt uw naasten lief!" Voor één
keer mochten de kerkklokken
van de Hooglandse Kerk vast
wel afwijken van het vaste stra
mien, want veertig jaar lang
heeft Brons het muziekleven in
de kerk gedragen. Aanvankelijk
als organist, maar later ook als
dirigent van de Leidse Cantorij
en als drijvende kracht achter
de Evensongs.
Brons' grote liefde is de Angli
caanse kerkzang en hij streeft
ernaar die met zijn koor nauw
gezet tot klinken te brengen.
Ónder zijn leiding is de Cantorij
dan ook uitgegroeid tot een van
de beste koren in de Leidse re
gio. En dat liet het ook gister
avond weer horen. De koor
klank is kortweg te karakterise
ren als transparant, kernachtig
en gewijd. De adembeheersing
is welhaast perfect, de voor
dracht zeer precies. Alle koorle
den zijn dienstbaar aan de to
taalklank.
Zo'n klank kan ook saai zijn.
Alles staat of valt met de kwali
teit van de composities. De An
glicaanse evensongs zijn echter
zo rijk aan sfeer, thema's, sa
menklanken en dissonanten dat
zij wel moeten ontroeren.
Hondsmoeilijk soms om dege
lijk uit te voeren, dat wel.
Ook als organist toonde Brons
zijn klasse. Is hij als begeleider
volstrekt dienstbaar, als solist
toont hij een grote persoonlijk
heid. Hij heeft een enorme
greep over het materiaal; daar
door heeft hij veel vrijheid om
zijn eigen interpretatie te laten
doorklinken. Het lijkt pure een
voud en vanzelfsprekendheid.
De Introduzione, tema con uari
atione van G. Morandi bijvoor
beeld klonk simpel als een
slaapliedje. Maar wie goed luis
terde, kon horen hoe achter die
eenvoud een leven lang zweten
en ploeteren schuilgaan en hoe
moeilijk zo'n interpretatie ei
genlijk is.
Buitenlands album van het
jaar werd. 'Soda 4: God stierf
vanavond' van Bruno Gazzotti
en Tome. „Bruno Gazzotti heeft
met zijn eerste complete ver
haal binnen de reeks Soda een
album neergezet dat staat als
een huis. Het scenario van To
me is origineel en heeft in alle
opzichten bijgedragen tot een
prima eindprodukt", staat in
het juryrapport.
Het album 'Douwe Dabbert
17: Bombasto met het boze oog'
van Piet Wijn en Thom Roep
werd door scholieren uit Breda
gekozen tot het beste jeugdal-
bum.
De winnaars kregen de bron
zen Stripschappenning van Jaap
De Belgische tekenaar Kamakurgka, bekend van onder meer de strip'Bobje' en internationaal doorbrekend nu
hij ook voor The Newyorker mag tekenen, was zo blij met zijn stripschapprijs die hem zaterdag werd uige-
reikt, dat hij hem wel wilde opeten. foto anp
van Oostveen, de voorzitter van
het Stripschap.
De belangrijkste prijs van het
Stripschap, de Stripschapprijs,
was vorige maand al toegekend
aan de Belgische tekenaar Ka-
magurka. De prijs, een oorkon
de en een beeldje, werd hem
zaterdag uitgereikt.
Beide heren van W.A.C.K.O., kaal geschoren en in donker pak
met stropdas gekleed, leggen grote lenigheid aan de dag.
foto pr
Comfortabele, korte mantel
met capuchon, 80% wol. 36
t/m 46. In gemêleerd beige,
donkerbruin, groen, ecru en
In unl-camel of marine.
Van 529 Voor 299
'Mantels'
de Bijenkorf
