Diefstal boodschappenmandjes kost AH jaarlijks half miljoen ontsiert 'Een koe met reclame het landschap' 'Mijn vriendjes zijn veel beter' Een schouderklop in plaats van geld? Het Gesprek van de Dag 'De scouts zijn allemaal vlotte gozers en meiden' Pechvogels VRIJDAG 15 OKTOBER 1993 Per jaar verdwijnen zo'n twin tigduizend boodschappen mandjes uit de Albert Heijn winkels. Dat levert de grootgrut ter een schadepost op van een half miljoen gulden. Daar moet dus iets aan gedaan worden. Het systeem dat bij de karretjes wordt gebruikt, een gulden borg, is te duur. De kosten daar van wegen namelijk niet op te gen de aanschafprijs van 25 gul den voor zo'n mandje. En de klant geen mandje aanbieden kan ook niet, want daarmee be nadeel je de klant die voor een paar kleine boodschapjes liever geen grote kar neemt. Albert Heijn beschouwd de mandjes dan ook als een service die aan gehouden moet worden. De meeste AH-winkels hebben kassa- en ander personeel geïn strueerd om op te letten of de klanten de mandjes wel weer netjes terug zetten. Maar klaar blijkelijk weet de gewiekste be zoeker toch met het mandje door de mazen van het net te kruipen. In Haarlem is het voor de klanten verboden om de me talen korfjes mee te nemen naar buiten. Maar dat is een omstre den maatregel, die nog niet veel bijval heeft gekregen. Waarom de mandjes zo geliefd zijn is niet helemaal duidelijk. „Ik denk dat het puur gemak zucht is want op deze manier hoeft men geen tas in te pak ken. Wij missen wekelijks zo'n vier tot vijf van die dingen. Maar ik denk niet dat het goed is als we ze voorgoed weghalen, dan mist de klant een stukje service. Ik zou niet weten hoe het opgelost moet worden", al dus een medewerker van een AH- vestiging aan de Kopermo len in Leiden. Bordje In Katwijk worden er per week 15 vermist. „Ja, ik weet dat niet zeker want ik werk hier pas, maar het ligt wel in die buurt. Het enige wat wij doen en er aan kunnen doen, is een bord boven de mandjes hangen met de vriendelijke vraag of de ge bruiker ze weer wil terugzetten. Natuurlijk letten de cassières er op, maar die hebben ook ande re taken, zoals u begrijpt. Ik denk dat er alleen landelijk wat aan gedaan kan worden". Aanmerkelijk minder mandjes verdwijnen er in Noordwijk. Volgens de 'afdelingsmanager kassa' van de vestiging aan het Bonnikeplein gaat het om 20 vermissingen in het jaar. „Een nette buurt, he. Maar waar schijnlijker is dat het komt doordat de meeste mensen hier met de auto komen, dan heeft het minder zin denk ik. De meeste bedrijfsleiders zitten met de oplossingen voor dit probleem met de handen in het haar. Moeten de mandjes afge schaft worden, mag de klant er niet meer mee naar buiten om de boodschappen in de fietstas te stoppen, of moet er op diver se punten in een stad of dorp een verzamelpunt komen voor de mandjes, net als bij de karre tjes. „Deze supermarkt trekt 50 uur uit om de verloren karretjes weer op te sporen. Medewer kers speuren rondom het filiaal en in de wijk. De meeste wa gentjes worden bij flats weer ge vonden. Op sommige plekken hebben we een terreintje waar de mensen ze toch nog vast kunnen maken", aldus de me dewerker van het filiaal aan de Kopermolen. Misschien is dat ook een oplossing voor het pro bleem van de verdwijnende boodschappenmandjes. Per jaar verdwijnen zo'n twintigduizend boodschappenmandjes uit de Albert Heijn winkels. foto loek zuyderduin Opgeruimd struinden de pad vinders in vroeger jaren door bos en hei. In groten getale, want het padvinderschap oe fende in die tijd - we hebben het over de bloeiperiode tot pakweg de jaren zeventig - een enorme aantrekkingskracht uit op de jeugd. Dat is nu niet meer zo. De Jam boree Scouting Nederland, de vroegere vaderlandse padvinde rij, vindt het daarom hoog tijd het eigen imago weer eens op te vijzelen. Nog deze week begint de jeugdvereniging, met altijd nog 125.000 leden, met een re clamecampagne. Het doel is minstens 15.000 nieuwe leden te werven. Uit onderzoeken is gebleken dat veel mensen er geen idee van hebben wat scouting vandaag de dag eigenlijk inhoudt. Bij de term padvinderij kan men zich veel meer voorstellen, maar die geeft vaak een verouderd beeld. De term werd daarom in 1973 officiéél afgeschaft en vervan gen door scouting. Rini Silvester is actief in het on langs opgerichte Leids Scouting Platform, waarin de negen ver schillende groepen in de stad elkaar vinden. Zij vindt de recla mecampagne een heel goede zaak. „Ik ben ooit eens boos ge weest op iemand van een huis- aan-huisblad. Die vergeleek de jongens van de scouting met de Hitlerjugend, de nazi-jeugd. Nou, als iets het imago kapot maakt is dat het wel. Er bestaat nog steeds een vooroordeel. Men is te laks om na te gaan of het beeld klopt dat men heeft van scouting." Silvester wijt dat aan de veran derde mentaliteit. „Ga jezelf maar na. Er is altijd een periode in je jeugd dat je tegen alles in gaat. Bij de jeugd van de jaren zestig, zeventig was dat in hevi ge mate het geval. Ze schopten tegen regels aan, hadden geen respect meer voor gezag. Alles wat maar een beetje te maken had met discipline was taboe. Scouting komt heel disciplinair over." Het is daarom tijd voor een her nieuwde kennismaking. Uit een wervende folder van het Leids Scouting Platform staat onder het kopje 'Wat wil de Scouting bereiken?' het volgende:.Scou ting wil graag dat: mensen en kinderen elkaar respecteren, kinderen leren dat samen din gen doen leuker is dan alleen, kinderen respect hebben voor hun omgeving waaronder het milieu, kinderen verantwoorde lijkheidsgevoel voor elkaar heb ben en elkaar helpen als dat no dig is, kinderen zelfvertrouwen hebben, kinderen inventief zijn dus in staat zijn zelf problemen op te lossen. De activiteiten waarmee men dat probeert te bereiken zijn onder meer muziek maken, speurtochten doen, dansen, to neelspelen, brood bakken, trek tochten, fotografie, de natuur ontdekken, roeien, zeilen, ko ken, knutselen en ga zo maar door. Dat lijkt veel op de aloude padvinderij, maar het is toch heel anders, betoogt Silvester. Al was het alleen maar om de sfeer. „De kinderen zijn nu veel zelfbewuster dan vroeger. Ze mogen zelf meedenken, sugges ties doen over wat er gedaan wordt. De padvinder van vroe ger bestaat dus niet meer. De scouts zijn allemaal vlotte go zers en meiden. Het zijn be paald geen doetjes." HERMAN JOUSTRA» in het echt zo'n sprong laten maken, net zoals die kleding zaak echte koeien laat opdra ven? „Ho wacht effe", lacht Pe ter. „Ik dacht dat je het had over een advertentie die bestond uit een paar leuke fotootjes van koeien. Maar die beesten lopen dus echt in het rond met recla me? Dat is dus shirtreclame. Nou, dat vind ik niet verkeerd. Het staat niet dp een vaste plek, Hoera! Er is er weer een sociale wetenschapper gepromoveerd aan de universiteit. Aan de uni versiteit van Groningen dit keer. Drs G. van der Linden is zijn naam. Hij ontdekte dat werkne mers meer voldoening halen uit een schouderklopje van hun werkgever dan uit een loonsver hoging. Bravo, wat een ontdek king! CAO-onderhandelingen zijn nu niet meer nodig. Of toch? „Nou, nou", reageert P. Bate laan, secretaris van de FNV af deling Leiden en omstreken. „Dat zou ik toch niet durven beweren. Ach, het is aardig om te zeggen. Een goede werksfeer is wel wat waard. Maar wat moet je er nu meer over zeg gen?" „Misschien dat die Van der Lin den zo een interessante acade mische discussie weet te ontke tenen. Morgen wordt er weer wat anders beweerd. Dan staat er een andere wetenschapper op die zegt: een werkgever die in snikken uitbarst en zijn per soneel om hulp vraagt, dat wordt gewaardeerd! De mensen denken dan: goh, hij heeft ons nodig. Dat vinden ze belangrij ker dan een loonsverhoging, be weert die andere wetenschap per." „Gelooft u nou werkelijk dat dat in de praktijk zo gaat? Voor de achterban van de FNV zal de centenkwestie altijd een rol blij ven spelen. Nee, als je het mij vraagt is die uitspraak van Van der Linden gewoon een losse flodder." Zover wil drs. R. Eijbergen niet gaan, al heeft hij wel kritiek. Hij is verbonden aan de vakgroep arbeids- en organisatiepsycho logie aan de Rijksuniversiteit van Leiden en weet derhalve wel het een en ander van on derzoeken die er in de loop der jaren zijn uitgevoerd op het ge bied van personeelsbeleid. „Ik ken de inhoud van zijn onder zoek niet, maar de conclusie lijkt mij toch vrij tendentieus." Geld Hij voegt daar aan toe dat ande re theorieën de conclusie slechts voor een deel onder schrijven. „Voor een deel ja. Een schouderklop wordt vol gens die theoreën wel meer ge waardeerd dan een loonsverho ging, maar er is wel steeds spra ke van een bepaald minimum aan inkomen. Als iemand naar zijn idee echt te weinig ver dient, werkt het niet. Werkne mers die aan de lopende band staan zullen eerder geld noe men als belangrijkste drijfveer om te werken. Aan de andere kant, het hoeft ook geen topin komen te zijn. Als er maar aan een bepaalde basisbehoefte is voldaan." „Het klopt wel dat waardering en vrijheid van handelen heel belangrijk zijn voor werkne mers. Daarom kan het ook geen kwaad dat er veel aandacht aan het onderzoek van Van der Lin den wordt besteed. Want in de praktijk is het zo dat werkgevers nog vaak denken dat ze werkne mers het best kunnen belonen met geld." Ie hebt mensen die niet voor het geluk in de wieg zijn gelegd en soms de raarste dingen meemaken: pechvogels dus. Het Gesprek van Dag bombardeert met een zekere regelmaat een regiogenoot tot 'Pechvogel van de week'. Het Leidsch Dagblad verrast de uitverkorene met een mooie slag roomtaart van banketbakkerij Van Dam. Vindt u dat uzelf voor deze eervolle vermelding in aamerking komt, twijfel dan niet om met ons contact op te nemen. Ook mag u familieleden, vrienden of bu ren voor deze prijs nomineren. U kunt bellen tijdens de werkdagen van 8.30 tot 16.30 uur op het nummer 071-356440. Ook kunt u schrijven: Leidsch Dagblad, t.a.v. Het Gesprek van de Dag, Postbus 54, 2300 AB l eiden. Leidencicir doet mee aan Nintendo Kampioenschappen Ergens in het Gelderse Duiven loopt een stel koeien met een warme deken op de rug. Op zichzelf nog niets bijzonders, ware het niet dat deze deken bedrukt is met reclame. Geen reclame voor melk of boter, welnee, de herkauwers adverte ren doodleuk voor een kleding zaak, zo bleek uit een foto in een landelijk ochtendblad. Is hier een trend gezet? Heeft deze actie kans van slagen? „Als de Melkunie een koe een Mexicaanse deken zou om slaan, zou dat leuk zijn", zegt Peter van Bojangles, een kle dingzaak in Leiden. „Maar een kledingzaak...Ik vind het wel grappig, maar ik zou toch zelf geen koeien gebruiken om re clame te maken. Want met re clame probeer je toch je doel groep te bereiken. Ik verkoop kleding met een image. Of ei genlijk: ik verkoop een image. Merken als Vision en Home- Boy. Voor jongeren die van sur fen houden, of die een skate board hebben. Sportieve jonge ren. Ik zou bijvoorbeeld adver teren met een foto van iemand die een spetterende sprong maakt met een snowboard bij voorbeeld." Een foto? Waarom niet iemand de zaak. Zelf adverteren we op klassieke wijze. Daar zijn we de zaak ook naar, we verkopen toch de wat traditionelere kle ding. Een logootje bij de adver tentie, een tekstje erbij. Meer niet. Misschien ziet het er best leuk uit hoor, met zo'n koe, misschien slaat dat wel aan, maar ik voel mij niet geroepen op zo'n manier onze zaak onder de aandacht te brengen." D. Schuitemaker van de gelijk namige kledingzaak in Katwijk is niet te spreken over de recla mecampagne in Duiven. „Op vallend is het wel, maar zo zou ik het nooit doen. Een koe met reclame ontsiert het landschap. Zwartbonte koeien en roodbon te koeien zijn prachtige dieren. Die staan mooi in een groene wei. Die moeten geen deken om met reclame." „Je hebt wel mensen die met re clame op hun buik lopen. Dat kan heel goed. Maar die men sen kunnen dat zelf bepalen. Een koe kan dat niet niet. Arme beesten! Zelf maken we nog nauwelijks reclame in Katwijk. De zaak is hier al zo ingebur gerd. De mensen die hiernaar toe komen, kopen bewust bij ons." In 'Het land van Ooit' worden volgende week voor het eerst de Nationale Nintendo Kampioen schappen (NNK) gehouden. Vlakbij het Brabantse Drunen strijden 3000 'spelcompute raars' om de hoofdprijs, een reis voor vier personen naar de Ver enigde Staten. Robin van der Heiden (12) uit Leiden gaat ook meedoen maar denkt niet dat hij veel kans maakt op een prijs. „Mijn vriendjes zijn over het al gemeen veel beter in computer spelletjes." Robin is lid van de Nintendo- fanclub en kon zich zo aanmel den voor de wedstrijden. „Voor mij is het begonnen als een grap. Ik heb een Nintendo- computerspel dus ik dacht: laat ik meedoen. Het zou natuurlijk heel leuk zijn om met mijn fa milie naar Amerika te gaan, maar er komen vast anderen die veel beter zijn." De deelnemers moeten binnen 300 seconden een zo hoog mo gelijke score halen. Robin traint ongeveer een half uur per dag. Hij concentreert zich vooral op het krijgen van extra levens, een spelonderdeel waarbij veel pun ten zijn te halen. „Je moet dan tegen een blokje aanduwen zo dat er een paddestoel uitkomt. Die paddestoel moetje dan zien te pakken, doe je dat, dan heb je een extra leven." De Leidse scholier heeft zich nog geen voorstelling gemaakt van het kampioenschap. „Ik wil in elk geval met mijn familie in Het land van Ooit kijken." De organisatie van het evene ment denkt dat er de hele week zo'n 50.000 bezoekers op af zul len komen. De 'computeraars' kunnen niet alleen meedoen aan de wedstrijden, ze kunnen ook hun vaardigheden testen op de nieuwste 'videogames' waaronder een van Jurassic Pare. Daarnaast is er nog een apart kampioenschap op de ga meboy, een kleine spelcompu ter, waarvoor iedereen zich ter plekke nog in kan schrijven. De hoofdprijs is een reis naar Euro dis ney. „Zwartbonte koeien en roodbonte koeien zijn prachtige dieren. Die moeten geen deken om met reclame." maar het is een wandelend ge beuren. En dan nog wel een koe ook! Dat is slim, heel slim. Een superstunt. Ze hebben in elk ge val de krant er mee gehaald." C. Van Strien van de gelijknami ge kledingzaak in Oegstgeest, is wat voorzichtiger. „Ik zou er zelf niet voor kiezen. Een koe ge bruiken voor reclame en dan nog wel voor kleding...Dat lijkt me niet zo'n compliment voor Robin van der Heiden: „Voor mij is het begonnen als een grap." foto jan holvast De huidige scouting is heel anders dan de vroegere padvinderij. foto archief

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1993 | | pagina 21