mmm
U
y/ii®
Rubberen Robbie:
nog één keer
en dan nooit meer
Drie Oktober
aH^ILanCE
Jarig op 3 oktober
Helemaal uit Groningen komen ze, om te vragen of-ie soms aan de bar een biertje staat
te happen. Nog steeds vallen fans de Hut van Ome Henne, daar waar Rubberen Robbie
die drank achterover sloeg, binnen en stellen die ene, maar o zo klemmende vraag: Kan
Rubberen Robbie nog wat voor ons zingen? En het telefoonnummer van de manager
dat ooit op de drie elpees stond vermeld, wordt nog wekelijks gedraaid. Rubberen Rob
bie, de Monthy Python-achtige creatie van een stel Leidse glippers, is al tien jaar
monddood, maar er zijn nog weinigen die hem zijn vergeten. Erger: pubers kennen de
refreinen van buiten en zingen de teksten uit volle borst mee. Hoezo, uit het leven ge-
De aanbidders van die typische
Leidse ongein komen nog een
keer aan hun trekken. Rubberen
Robbie, zet nog een keer zijn
duikbril op en bazelt op 1 okto
ber in de Groenoordhallen (en
niet in de Stadsgeetigehoorzaal)
de onzin, waarin de Leidenaar
zichzelf soms herkent. Niet dan?
„Meteen stuk in m'n reet stort
ik van de Blauwpoortsbrug,
met een noodgang in de ha
ven, de drek zit op m 'n rug"
De man die leefde voor de
drank komt nog een keer tot le
ven om daarna definitief te wor
den begraven. Na talloze ver
zoeken zijn Erwin van Prehn,
Cees Bergman, Aart Mol, Geert
Jan Hessing en Elmer Veerhoff,
de mannen die Rubberen Rob
bie creëerden, dan eindelijk
overstag gegaan. Steevast was
het antwoord ontkennend als
aanhangers om de wederop
standing van de anti—held
vroegen.
„Omdat", zegt Aart Mol,
spreekbuis van het vijftal dat
ook successen vierde als Cata
pult, „we er een punt achter
hadden gezet. We leden aan
metaalmoeheid en het werd
een soort sleur. Dan moet het
over zijn en moet je er niet
meer aan beginnen."
Waarom dan toch de man
van stal gehaald, die de jaren
zeventig en tachtig verluchtigde
met de meest bizarre ongein,
waarin een voorname plaats
voor drank was ingeruimd?
„Glaassieop, lekkerzuipe,
want al die lege glazen, daar
is niemand bij gebaat.
Mol: „Er zijn twee redenen.
We zijn tien jaar geleden ge
stopt met Rubberen Robbie. De
tijd heeft het in feite opgelost
om hem weer van stal te halen.
Een tweede aanleiding is de
honderdste viering van drie ok
tober. Op verzoek van de 3-Oc-
tober Vereeniging zijn we over
stag gegaan."
Wie denkt dat Rubberen Rob
bie aan zijn tweede leven gaat
beginnen, komt bedrogen uit.
Mol: „Het is echt de enige keer.
Dan is het zand er over en nooit
meer."
Teenybopperband
Rubberen Robbie zag het le
venslicht in 1978. Van Prehn,
Bergman, Mol, Hessing en
Veerhoff waren verzameld in
Catapult en die groep zorgde
voor een redelijk besmeerde bo
terham. Catapult was een typi
sche teenybopperband waarvan
er in de jaren zeventig wel meer
waren. Zoals The Sweet, de En
gelse equivalent. Catapult was
ondergebracht bij de platen
maatschappij van Willem van
Kooten, alias Joost den Draaijer.
Inderdaad, de discjockey die via
zee (Veronica en Radio Noord
zee) voet aan vaste wal (Radio 3,
toen nog Hilversum 3) zette en
zich opwerkte tot platenprodu
cent.
Die Van Kooten had een
ideetje. Hij wilde een Neder
landse uitvoering van Plastic
Bertrand, de Fransman die des-
Mol, serieus: „Maar het was
niet zo dat er alleen maar drank
in het spel was. Anders kun je
dat leven toch niet volhouden.
tijds met 'C'a plane pour moi' We deden er nog allerlei dingen
een hitje had. De jongens i
Catapult, altijd in voor een gein
tje voelden er wel wat voor.
Plastic Bertrand, Plastic Ber-
tje, werd omgesmolten tot Rub
beren Robbie. Mol: „Een mooie
alliteratie toch?" 'C'a plane pour
moi' werd (bijzonder) vrij ver
taald in 'Geef mij maar drank'.
Mol: „Het was puur bedoeld als
naast. En het was allemaal niet
zo simpel. We deden er soms
wel weken over om een leuke
tekst te verzinnen. Want we wil
den er altijd wel een clou in
hebben. Zoals in 'Twee mobiele
ogen'. Toen lieten we een tover
fee opdraven, die iedereen een
huis bezorgde. De realiteit is
natuurlijk anders en daarom
aardigheidje,' ais een eenmalig lieten we Robbie op het laatst
iets." Maar Catapult had de zeggen: „Ja, daaag, dat geloof je
grootste lol om 'de andere ik', toch zeker zelfniet, hèèè."
Mol: „We hebben krom gelegen Later begon Robbie zelfs een
om die B-kant van die eerste boodschap verkondigen:
plaat vol te krijgen. Dat v
op zondagmorgen, op
de heenweg naar de studio, met
een enorme kater."
De B-kant werd 'Zuipen' en
vreemd genoeg werd die kant
het meest gedraaid. Mol: „Hil
versum 3 had een discjockey die
helemaal gek van ons was.
Hugo van Gelderen, hij werkte
voor de TROS. Je zou toch zeg
gen dat zo'n omroep niet op
zulke teksten zit te wachten,
maar Van Gelderen draaide on
ze platen. En ook Felix Meur-
ders van de VARA." Later maak
te Rubberen Robbie furore in de
Amsterdamse kraakbeweging.
'Twee mobiele ogen', het lied
waarin Robbie het opneemt
voor de krakers, werd gepromo
veerd tot 'volkslied' van de
kraakbeweging.
„Ze kunnen nou wel zeggen
dat het beter gaat
maar morgen staan er weer
honderd op straat"
„Kijk opa,, er staat Lekkerkerk
op die vaten
Ja jongen, ze motte toch ergens
de vuiligheid kwijt
Gooi het maar in zee allemaal
Rubberen Robbie besteeg de
populariteitsladder en de heren
van Catapult vonden het prach
tig. En ook Willem van Kooten,
de initiatiefnemer. Mol: „Van
Kooten is gek op taal. Wij ook
en het Leids leent zich uitste
kend voor deze ongein. Leids is
prachtig. En de humor ligt hier
op straat."
Rubberen Robbie: „He, he,
u kunt nu vrijwillig het pand daar hebbie de melkboer
verlaten
zo niet, dan zullen wij tot ont
ruiming moeten overgaan.
Robbie: Daaaag, ze hadden
jou in de opruiming motte zette
komp ons maar halen.
Rubberen Robbie mocht blij
ven. Hij werd door Catapult ge
promoveerd tot de man, die de
liter
dingen recht
he juhh, geef mijn 'ei
melk
ik sterf van de dorst
Melkboer, in Katwijks dialect:
Dorst?
Jij Dorst? 't Zal wel nadorst
betaal eerst je rekening maar
'es, zuiperd
Robbie: Ja daaag ik heb de
mocht zeggen. Een alter-ego
van de bandleden, waarachter
ze zich konden verschuilen. Ie
mand die zoop, knokte,
vreemdging, huizen kraakte en
kon afgeven op de wet. Iemand
ook bij wie (uiteraard) alles fout
kon gaan.
Drank was in eerste instantie
de grootste inspiratiebron. Mol:
„Zo ging het gewoon in die tijd.
We kwamen veel in de kroeg, in
de Spijkerbak en de Hut van
Ome Henne, en we hoorden
van alles. Natuurlijk was er bij
ons ook drank bij. En we dron
ken ook wel eens te veel. Maar
er moest er altijd eentje nuchter
blijven om de teksten op te
schrijven. Dat gebeurde op een
bierviltje."
„Marie, waarom hebbie me
bedrogen?
Marie, waarom hebbie dat ge
daan?
kom weer bij mijn
dan zal ik echt wat minder
zuipen
alleen maar bier
en die cognakkies laat ik
raap geldpest niet hoor
(.Jweet je wat een biertje kost
tegenwoordig
Nee, da's weinig
Als je een keer naar de kroeg
Op de bühne werd Rubberen
Robbie uitgedragen door Dries
van der Laan, oud-zanger van
Axis Purple. In die groep speel
den Aart Mol. Geert Jan Hessing
en Erwin van Prehn. Van der
Laan was in het dagelijks leven
leraar en moest zich terugtrek
ken toen Robbie successen vier
de. Toen moesten de bedenkers
er zelf aan of ze schoven ande-
Zoals Willem Ankoné, uitba
ter van de Hut van Ome Henne.
De kroeg die als een rode draad
door het leven van Rubberen
Robbie loopt. Mol: „Een toeval
lige samenloop van omstandig
heden. Hij begon z'n kroeg op
hetzelfde moment dat wij met
Rubberen Robbie begonnen.
Hoe hij aan die naam kwam?
Tsja, in die tijd was 'Bonken in
die Hutte, die Hut van Ome
Henne' een soort uitdrukking.
Wat dat te betekenen heeft,
mag jezelf verzinnen. Ankoné
heeft daar de Hut van Ome
Henne van gebruikt. We komen
er nog steeds. Pas nog bij het
15-jarigjubileum."
Waar de populariteit van
Rubberen Robbie steeg, ver
minderde het succes van Cata
pult. De 'Nederlandse Sterre
stralen overal' betekende een
landelijke doorbraak met Rub
beren Robbie. Het vormde een
reden om het met Catapult voor
gezien te houden. Mol: „Dat za
gen we al aankomen. Op de Ra
dio draaiden ze onze platen niet
meer en de teenybopperrage
was een beetje over."
Alternatief
We schrijven de beginjaren
tachtig. Mol en zijn collega-mu
zikanten hadden op dat mo
ment al een alternatief voor
handen. Liedjes schrijven voor
anderen. Mol: „Dat zat er eige-
lijk al heel vroeg in. Toen we als
jonge jongens een flat in de
Arendshorst (Merenwijk) had
den gekraakt al. Na een optre
den sjouwden we de apparatuur
naar boven en maar opnemen.
Op deze plaats wil ik de buur
vrouw nog hartelijk bedanken
dat ze geen punt heeft gemaakt
voor de overlast."
Catapult was inmiddels ge
transformeerd tot The Monoto
nes, een groep die de studio
niet uitkwam. Mol: „Met The
DE HERINNERING
Herinneringen aan 3 oktober heeft iedereen die zich betrokken
voelt bij het grote Leidse feest. Maar naast de festiviteiten die
van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat worden georganiseerd,
worden er op die dag ook verjaardagen gevierd. Door mij bij
voorbeeld. Dit jaar voor de 45e keer.
Ik wil graag wat schrijven over mijn herinneringen die ik heb
aan mijn verjaardagen: wat te denken van een klein meisje van
nauwelijks 4 of 5 jaar oud, dat de deuren langsgaat en tegen
een ieder zegt: dag mevrouw, ik ben jarig vandaag. Het gevolg
laat zich raden. Beladen met kwartjes en guldens voor de ker
mis kwam ik weer thuis.
Of de herinnering aan mijn zesde verjaardag. Met mijn ou
ders, broers en zus ging ik naar de binnenstad om de optocht
te zien. Ook toen was het al moeilijk om die binnenstad te be
reiken, dus gingen we per tram. Mijn moeder kocht de kaartjes
en dacht: als mijn dochtertje nu maar niets zegt, dan hoef ik
niet voor haar te betalen (destijds moest je een geldig plaatsbe
wijs hebben als je zes jaar was). Maar ik was zo blij dat ik ein
delijk ook een echt tramkaartje zou krijgen, dat ik meteen te
gen de conducteur zei, dat ik die dag 6 jaar was geworden.
Mijn moeder schaamde zich dood, het kaartje moest gekocht
worden.
Altijd vrij van school zijn op je verjaardag. Niet leuk als je
nog jong bent en wilt trakteren. Wat een verademing was het
toen ik in Wassenaar op school zat, dat dacht ik althans. Want
al mijn vriendinnen en vrienden vierden feest en ik moest ge
woon naar school.
En of dat al niet genoeg was ben ik later ook nog getrouwd
met een Leidse politieman die dus iedere keer op mijn verjaar
dagvan 's morgens vroeg tot 's avonds laat aan het werk is.
Ach, één ding heb ik er aan overgehouden: mijn bijnaam:
'Ons hutspotkind'.
Monique la Rivière-Dankmeijer
Nassaulaan 44, OegstgeesL
Monotones wilden we de heren
discjockeys op Radio 3 een hak
zetten. De platen van Catapult
daaiden ze niet, maar die van
The Monotones wel. Hadden
we ze toch mooi bij de neus.
want we hadden twee top-tien
hits."
Maar Rubberen Robbie bleef
Rubberen Robbie. Mol: „Het
was niet alleen in de omgeving
van Leiden een succes. Ook in
Appelscha vonden ze het hart
stikke leuk. Vooral na een paar
biertjes. Dan vinden ze stevige
muziek met een beetje ongein
prachtig."
Hij genoot van het succes, en
schreeuwde soms zinnige, maar
meestal onzinnige teksten uit.
Robbie mocht veel zeggen.
„Juli ben je nog bij het Ar
beidsbureau geweest dan
Ja, gisternacht om het lood
run liet dakafte halen
toch weer een paar meier in
m 'n knip"
Mol: „Maar we konden hem
niet alles laten zeggen. We lie
ten 'm eens wat zingen over die
mooie paarse heide. Mooi dat
we telefoontjes kregen van een
of andere natuurbeweging.
Sommige dingen liggen heel erg
gevoelig. We hebben ooit een
clip gemaakt van de 'Vuilezee-
ballade' op het strand van Kat
wijk. Daar komt een scene in
voor waarin Opa (Geert Jan
Hessing) in een rolstoel zit.
Hadden we een rolstoel geleend
van een gehandicapte. Die vond
het prachtig, maar toen we aan
het filmen waren kregen we
nogal veel opmerkingen naar
ons hoofd. Dat we zoiets durf
den. Kijk, Rubberen Robbie
mocht niet kwetsen. Als hij iets
zegt over die hoge heren in Den
Haag die dat allemaal zelf
maar 'es moeten betalen' mag
dat weer wel. Want dat is toch
de waarheid, hahaha."
Nog eenmaal komt Rubberen
Robbie tot leven. Nog eenmaal
wordt het publiek herinnerd
„aan die spannende tijd". Mol:
„Joh, het was toch prachtig met
al die piraterij op televisie en ra
dio. De PTV zond in Leiden al
onze clips uit, die we zelf had
den gemaakt."
Juhzie jij die Neuteboom
nog wel eens
Die van de delicatesse?
Nee, van de RCD
Oh, die. Ssssst
Ze repeteren al vanaf augus
tus. En net als toen liggen ze
krom van het lachen en hehben
ze moeite om nummers niet te
spelen, gewoon omdat er te veel
zijn. Er is een verschil: ze maken
nu gebruik van hypermoderne
apparatuur in een studio in
Rijnsaterwoude. Catmusic, de
productiefirma van Mol en zijn
collega's, bedient vanuit de pol
der artiesten van allerlei
pluimage van hits. Een zeer
kleine greep: André Hazes, An
dre van Duin en Koos Albers.
Twintig jaar lang spelen ze al
met elkaar. Mol: „Dat is uniek.
Neem maar een willekeurige
groep in Nederland. Wie is er
langer bij elkaar dan wij? Dat
komt omdat we goede, finan
ciële afspraken hebben ge
maakt. Daar gaan de meesten
aan kapot. We zijn een hechte
groep, die een stootje kan velen.
Muziekmaken heeft wel iets van
voetbal. Vorig jaar kregen we
Feyenoord in de studio voor de
opname van 'We houden van
die club'. Die gasten lagen net
uit de Europa Cup, na de neder
laag tegen Monaco. Als je zag
hoe die jongens als groep met
elkaar omgingen en het verlies
verwerkten. Prachtig."
Tussen de bedrijven oefenen
ze voor hel eenmalige optreden
op 1 oktober. Mol wil er niet te
veel over kwijt: „Om de span
ning er in te houden. De duik
bril van Robbie, de aanwezig
heid van Ome Henk en het spe
len van De Ambulance zijn een
zekerheidje."
Iedere avond bal, knokken
tot in de hal
'k heb een looie pijp voor het
geval"
Daarna zwijgt Rubberen Rob
bie als het graf. Mol: „We wor
den nu al gek gebeld of we sonr
nog een keer optreden. Het i'
daarna echt voorbij."
Ook niet stiekem erge
drie oktober? Mol: „Uitgeslo
op
drie oktober, drie
als i
i bal (als
oktober
dan zijn i
een bal)
van 's ochtends vroeg tor
'avonds laat de kroegen in en uit
de maag vol peen en ui
en een goeie bui
het is maar eens per jaar
dus neem er nog een paar
en als je niet meer eten kan
drink dan maar
(hebben we gelachen op de
dag voor dierendag).
Catapult alias Rubberen Robbie. Vlnr Geert Jan Hessing, Erwin van Prehn, Cees Bergman, Aart Mol en Elmer Veerhoff.
